ادامه مطلب...

ادامه مطلب...

سندروم روده تحریک پذیر نوعی اختلال گوارشی است که با تغییر عادات روده ای و درد شکم بدون آنکه اختلال ساختمانی قابل تشخیصی وجود داشته باشد،مشخص می شود.

حداقل 12 هفته (که نیازی نیست پشت سر هم باشد) در 12 ماه قبل درد یا احساس ناراحتی شکم باید با 2 مورد از 3 مورد زیر همراه باشد:

1- برطرف شدن درد  با اجابت مزاج

2- شروع درد همراه با تغییر در دفعات اجابت مزاج

3- شروع درد همراه با تغییر درقوام مدفوع

سندروم روده ی تحریک پذیراختلالی است که افراد جوان را گرفتار می کندو بیشتر افراذی که دچار بیماری می شوند کمتر از 45 سال سن دارند.سندروم روده ی تحریک پذیردر زنان 2-3 برابر بیشتر از مردان دیده می شود.

تظاهرات بالینی:

درد شکم:در 25 در صد موارد درد در قسمت تحتانی شکم،20در صد در سمت راست،20 درصد در سمت چپ شکم ودر 10 در صد موارد در وسط شکم احساس می شود. درد معمولاّ متناوب و کرامپی است.

درد ناشی از سندروم روده ی تحریک پذیراغلب به دنبال غذا خوردن یا استرس های روانی تشدید می شود و با دفع گاز یا مدفوع برطرف می شود.

*در سندروم روده ی تحریک پذیر سوء تغذیه در نتیجه مصرف ناکافی کالری به ندرت مشاهده می شود.

*اختلال خواب در بیماران مبتلا بهسندروم روده ی تحریک پذیر روی نمی دهد،چرا که درد شکم تنها در ساعات بیداری ایجاد می شود.

تغییر در عادات روده ای ثابت ترین نمای بالینی در بیماران مبتلا به سندروم روده ی تحریک پذیراست. شایع ترین الگویی که در بیماران مشاهده می شود،یبوستی است که به طور متناوب جای خود را با اسهال عوض می کند.البته معمولا یکی از این دو علامت (یبوست یا اسهال) علامت اصلی بیماری را تشکیل می دهد.

بیماران مبتلا به سندروم روده ی تحریک پذیر به طور شایع از اتساع شکمی ،نفخ و باد گلو شکایت دارند.

25 تا 50 درصد بیماران مبتلا از سوزش سردل،تهوع و استفراغ شکایت دارند.

یافته های بالینی که به ضررسندروم روده ی تحریک پذیراست عبارتند از:

- شروع تظاهرات بیماری در سن بالا
- سیر پیش رونده بیماری از زمان شروع
- پایدار ماندن اسهال پس از 48 ساعت ناشتایی
- اسهال شبانه
- اسهال به همراه دفع مدفوع چرب
- کاهش وزن

تشخیص:
سندروم روده ی تحریک پذیر براساس رد سایر بیماری ها تشخیص داده می شود،بنابراین پزشک یک سری آزمایشات روتین و یک سری آزمایشات بر اساس علايم بیمار درخواست می کند.

درمان:

1- مهمترین اصل درمانی این است که بیمار اطمینان یابد که با بیماری وخیم و یا بدخیم روبرو نیست.

2- رژیم غذایی:بیمار باید از مصرف هر غذایی که علایم وی را تشدید می کند بپرهیزد.بیمار باید به آهستگی غذا بخورد و از جویدن آدامس و نوشیدن نوشیدنی های گاز دار خودداری کند.

3- داروهای حجیم کننده مدفوع:در درمان سندروم روده ی تحریک پذیربه طور شایع از رژیم غذایی پر فیبر و مواد حجیم کننده مدفوع مثل پسیلیوم استفاده می شود.

سایر درمان ها عبارتند از:مصرف داروهای ضد اسپاسم،داروهای ضد افسردگی وداروهای ضد نفخ طبق صلاحدید پزشک

دکتر معصومه پیری – مجله پزشکی مادر
منبع: بیماریهای داخلی هاریسون

پوکی استخوان یک بیماری منتشر استخوانی است که با کاهش توده استخوانی و تغییر ساختمان میکروسکوپی نسج استخوان مشخص می شود.این بیماری منجر به افرایش شکنندگی و در نتیجه افرایش خطر شکستگی استخوان می شود. مهم ترین و شایع ترین محل شکستگی ها : مهره ها ، مفصل ران و مچ دست ها می باشد.
پوکی استخوان علامتی ندارد، معمولا شخص بعد از شکستگی به وجود آن پی می برد. در بعضی افراد پوکی استخوان به صورت خمیدگی ستون فقرات (قوز) بروز می کند. بهترین روش تشخیص پوکی استخوان سنجش تراکم استخوان است که با نظر پزشک صورت می پذیرد. پوکی استخوان شایع ترین علت شکستگی استخوان در سنین بالا خصوصا در زنان یائسه می باشد.

عوامل موثر بر پوکی استخوان :

1- کمبود ویتامین D
2- مصرف ناکافی کلسیم به مدت طولانی
3- کشیدن سیگار
4- زمینه ژنتیکی و سابقه خانوادگی
5- مصرف غذاهای پرچرب
6- بالا رفتن سن (به ویژه بالای 60 سال )
7- جنس مونث ( زنان بیش تر در معرض خطر پوکی استخوان هستند)
8- نداشتن فعالیت فیزیکی منظم و بی تحرکی
9- داشتن سابقه شکستگی
10- مصرف بیش از اندازه کافئین ( چای ، قهوه و...)
11- یائسگی زودرس( قبل از 45 سالگی )

عوامل تغذیه ای موثر بر پوکی استخوان :

کلسیم :

میزان 90 درصد کلسیم بدن در استخوان ها جمع شده است.شیر و لبنیات منابع غنی کلسیم هستند. گاهی لبنیات کم چرب بیش تر از انواع پر چرب دارای کلسیم هستند. اگر یک فرد بزرگسال در روز دو تا سه لیوان شیر مصرف کند، نیاز روزانه کلسیم او تامین می شود.
نوجوانان و جوانان به 3 تا 4 لیوان شیر در روز نیاز دارند. کشک ، پنیر و ماست هم از منابع غنی کلسیم هستند ولی کره ، خامه و سرشیر دارای منابع ناچیز کلسیم هستند. بعضی افراد طعم شیز را دوست ندارند یا نمی توانند آن را تحمل کنند و بعضی افراد که گیاه خوار هستند به مقدار کافی لبنیات مصرف نمی کنند، این افراد بیش تر در معرض خطر ابتلا به پوکی استخوان هستند. در مورد گروه اول جایگزینی شیر با ماست و کشک و پنیر توصیه می شود.
دو قطعه پنیر (به اندازه دو قوطی کبریت) یا یک لیوان ماست یا یک لیوان کشک معادل یک لیوان شیر، کلسیم دارند. در میان سبزی ها برگهای تربچه ، جعفری ، نعناع، کلم پیچ و گل کلم منابع خوب کلسیم هستند. ولی جذب کلسیم منابع گیاهی پایین است و بهتر است این مواد همراه ماست مصرف شوند.
انواع مغزها مانند بادام ، فندق و کنجد نیز دارای کلسیم هستند.
انواع گوشت ها مثل گوشت قرمز و مرغ میزان کمی کلسیم دارند اما ماهی های نرم استخوان مثل کیلکا ، ساردین و ماهی آزاد از منابع خوب کلسیم هستند.
از میان حبوبات : لوبیا چیتی ، لوبیا سفید ، نخود و....
افرادی که به علل مختلف کلسیم کافی دریافت نمی کنند، توصیه می شود زیر نظر پزشک مکمل کلسیم دریافت کنند.

ویتامین D:

این ویتامین به جذب کلسیم از روده ها کمک می کند و برای جذب کلسیم ضروری می باشد. ماهی آزاد ، جگر گوساله، انواع تخم پرندگان و.... از منابع خوب ویتامین د هستند. برای این که ویتامین د مورد نیاز بدن تامین شود، قرار گرفتن به مدت 10 تا 15 دقیقه در مقابل نور مستقیم خورشید راه مناسب دیگر است.
در موارد زیر خطر کمبود ویتامین د وجود دارد :
1- رژیم گیاه خواری
2- دوران سالمندی
3- بیماری های مزمن کلیوی
4- قرار نگرفتن در معرض نور خورشید به میزان کافی

نقش ورزش در پیش گیری از پوکی استخوان :

ورزش یکی از عوامل حفظ سلامت استخوان می باشد و سبب تقویت و محکم شدن استخوان ها می شود.انواع ورزش هایی که با تحمل وزن همراه هستند مانند : پیاده روی ، دوی آهسته ، نرمش و تنیس. ورزش کردن به میزان 3 روز و هر بار 45 دقیقه باعث افزایش توده استخوانی می شود.
هیچ گاه برنامه ورزشی نباید شدید و غیر مفرح باشند، بلکه توصیه می شود برنامه های ورزشی منظم، طولانی و متناوب باشد.

توصیه ها و مراقبت های تغذیه ای برای پیش گیری از پوکی استخوان :

1- وزن بدن در حد مطلوب حفظ شود.
2- کلسیم به میزان کافی از طریق مصرف مواد غذایی تامین شود.
3- ویتامین د از نور مستقیم خورشید و منابع آن تامین شود. استفاده از نور مستقیم به مدت 15 تا 30 دقیقه در روز توصیه می شود.
4- در دوران بارداری و شیردهی دریافت منابع غذایی کلسیم خصوصا لبنیات افزایش یابد.
5- به جای روغن های جامد، انواع روغن های غیر اشباع( مایع )، آفتابگردان ، ذرت و زیتون مصرف شود.
6- نوشابه های طبیعی از قبیل آب، آبمیوه و دوغ کم نمک و انواع شربت ها، جایگرین نوشابه های کافئین دار شود.
7- مصرف انواع غذاهای تازه و سرشار از انواع املاح و ویتامین های موثر در استخوان سازی توصیه می شود.
8- اجتناب از کشیدن سیگار و سایر دخانیات .

دکتر مهدیه گلستانی- مجله پزشکی مادر
منبع: کلیات روماتولوژی

ادامه مطلب...

به وجود باکتری در هر قسمت از دستگاه ادراری عفونت ادراری گفته می شود که می تواند از یک عفونت بدون علامت تا عفونت سخت کلیه متفاوت باشد.

عفونت می تواند تمامی قسمت های دستگاه ادراری اعم از مجرای ادراری ، مثانه ، حالب و کلیه ها را درگیر کند. شایع ترین محل درگیری مجرای ادراری و مثانه می باشد. سخت ترین و خطرناک ترین نوع عفونت ادراری ، عفونت کلیه است.

 علل عفونت ادراری :

- ختنه نشدن پسر بچه ها

- پس زدن ادرار از مثانه و کلیه ها (مادرزادی یا اکتسابی )

- مشکلات مادرزادی (غیر طبیعی بودن ساختمان دستگاه ادراری )

- عدم رعایت بهداشت

- تحریک مجاری ادراری (استفاده از صابون ها به مقدار زیاد یا حمام کف )

- مشکلات دفع ادرار (دیر ادرار کردن یا خودداری از دفع ادرار به خصوص در دختران )

- سنگ و انسداد در مسیر ادرار

- بی اختیاری ادراری در سالمندان و معلولین نخاعی

- استفاده مکرر از سوند

- افتادگی مثانه

- بزرگ شدن پروستات

 - دیابتی ها و بیماران دارای نقص ایمنی بیش تر در معرض خطر هستند.

 علایم عفونت ادراری :

 علایم عفونت های سطحی دستگاه ادراری مانند عفونت مجرا و مثانه شامل :

 - احساس درد و سوزش در هنگام دفع ادرار

- تکرر و فوریت در ادرار کردن

- افزایش تعداد ادرار کردن در شب

- ادرار حاوی خون

- کدر بودن رنگ ادرار

- بوی بد ادرار

عفونت های عمقی دستگاه ادراری مانند عفونت کلیه ، پروستات ، بیضه با علایم عمومی شامل تب ، لرز ، تهوع ، بی حالی قابل توجه و نیز علایم تحریکی ( ذکر شده در بالا ) همراه است.

شیوع عفونت ادراری :

عفونت های ادراری در بچه های زیر یکسال در پسر بچه ها به دلیل ختنه نشدن شایع تر است ولی بعد از آن شیوع عفونت ادراری در دختر بچه ها افزایش می یابد.
در سنین باروری هم شیوع عفونت ادراری در زنان بیش تر از مردان است.

علل شیوع بیش تر عفونت ادراری در زنان :

طول مجرای ادراری در زنان کوتاه تر از مردان است. هم چنین مجرای ادراری در زنان مجاورت نزدیکی با واژن و مقعد دارد.
استفاده از روش های پیش گیری از بارداری از قبیل استفاده از اسپرم کش و دیافراگم (به علت فشار دیافراگم به مجرا که مانع از دفع کامل ادرار و تخلیه مثانه می شود )

راه های پیش گیری :

- عوض کردن پوشک بچه ها در فواصل کوتاه مدت

- آموزش رعایت نظافت و بهداشت در بچه هایی که کنترل ادرار دارند.

- ادرار خود را به مدت طولانی  نگه ندارند زیرا باقی ماندن ادرار محیط خوبی برای رشد باکتری ها ایجاد می کند.

- مایعات زیادی مصرف کنید.

- از لباس زیر نخی استفاده کنید.

- خشک نمودن بعد از دستشویی (این کار را از جلو به عقب انجام دهید تا از انتقال باکتری های اطراف مقعد به مجرای ادراری جلوگیری کنید.)

- تمیز کردن ناحیه تناسلی قبل از نزدیکی

- استفاده از ژل موضعی هنگام آمیزش

- ادرار بعد از آمیزش

درمان عفونت ادراری :

در صورت وجود علایم بالینی انجام آزمایش و کشت ادرار جهت تشخیص عفونتتوصیه می شود.

نوع و طول درمان توسط پزشک براساس نوع عفونت ادراری تعیین می شود.

عفونت ادراری با تجویز آنتی بیوتیک قابل درمان است. معمولا علایم عفونت یک تا دو روز بعد از شروع درمان برطرف می شود اما لازم است که دوره درمان دارویی کامل شود زیرا درمان ناکافی می تواند موجب صدمه زدن به کلیه ها شود.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد ؟

- تکرر ادرار غیر عادی یا افزایش تعداد ادرار کردن در شب

- بوی بد ، خونی بودن و کدر شدن رنگ ادرار

- تب بیش از 38

- درد پهلو ، بی اشتهایی و تهوع

دکتر مهدیه گلستانی – مجله پزشکی مادر
منبع: اورولوژی اسمیت

عفونت های تناسلی بیماری واگیر داری است که عمدتا بدنبال تماس جنسی با یک شخص آلوده منتقل می شود بنابراین در زن و مرد متاهل امکان ابتلا به آنها زیاد است چون تماس جنسی بخشی از زندگی طبیعی انسان است.

بیماری های آمیزشی شایع عبارتند از : سوزاک ، سیفلیس ، شانکروئید ، ایدز ،هپاتیت ،هرپس.

شیوع عفونت تناسلی :   

باید بدانیم تعیین شیوع واقعی بیماری های آمیزشی مشکل است چرا که هر دوی زنان ومردان ممکن است، شکل بدون علامت عفونت را داشته باشند و افراد بدون علامت از عفونت خود آگاه نبوده و به همین دلیل به دنبال درمان آن بر نمی آیند.
از طرف دیگر بسیاری از افراد مبتلا به بیماری های آمیزشی به دنبال درمان نمی روند. هم چنین برخی از مسئولین شیوع بالای بیماری های آمیزشی را قبول ندارند اگر چه اپیدمی ایدز این نظریه را رد می کند.
به طور کلی محیط دستگاه تناسلی زن به گونه ایست که احتمال ابتلای زنان به عفونت های تناسلی بیش تر از مردان است به همین دلیل خطر عفونت های تناسلی (چه علامت دار و چه بدون علامت ) برای زنان بیش تر از مردان است.

علائم عفونت تناسلی :  

- افزایش ترشحات دستگاه تناسلی زنانه یا تغییر رنگ و بوی آن

- درد زیر شکم یا کمردرد

- تب

- سوزش و خارش ناحیه تناسلی و قرمزی پوست آن

- وجود زخم ، تبخال یا زگیل روی دستگاه تناسلی زنانه یا آلت تناسلی مرد

- بزرگی غدد لنفاوی کشاله ران

- تورم حاد کیسه بیضه در مردان

راه انتقال عفونت تناسلی :

بیماری های آمیزشی غالبا بوسیله تماس جنسی از طریق مهبلی (واژینال ) ، مقعدی یا دهانی با یک فرد آلوده منتقل می گردند.
شریک آلوده ممکن است هیچ گونه علائم و نشانه هایی از بیماری نداشته و یا از آلوده بودن خود بی اطلاع باشد.
برخی از بیماری های آمیزشی ممکن است از طریق مادر آلوده به نوزاد و یا از طریق بوسه های آبدار مکنده و طولانی منتقل گردند. وجود یک بیماری آمیزشی در فرد، خطر انتقال ایدز را افزایش می دهد. فرد مبتلا به بیماری آمیزشی ، بیش از یک فرد بدون بیماری آمیزشی در معرض آلودگی به ایدز قرار دارد.

چه کسی می تواند مبتلا به بیماری های آمیزشی شود ؟

باید بدانیم هیچ کس از ابتلا به بیماریهای آمیزشی در امان نیست. هرکس ، اعم از مرد و زن، پیر و جوان، فقیر و غنی اگر با فرد آلوده ای تماس جنسی داشته باشد می تواند مبتلا به بیماری های آمیزشی شود.
اگر کسی شرکاء جنسی متعددی دارد و یا روابط جنسی اتفاقی دارد، خطر ابتلا به بیماریهای آمیزشی در وی افزایش خواهد یافت.

راه های پیش گیری:
برای جلوگیری از ابتلا به عفونتهای تناسلی از یک سو باید بهداشت دستگاه تناسلی را رعایت کرد و از سویی دیگر در رابطه جنسی مانع از انتقال بیماریها شد.
مناسب ترین نوع لباس زیر آنهایی هستند که ازپارچه های نخی تهیه شده اند. نخی بودن پارچه سبب می شود که جریان هوا در ناحیه تناسلی بهتر باشد و محیط برای رشد میکروب ها و سایر عوامل بیماری زا مناسب نشود. بهتر است لباس زیر رنگ روشن مخصوصا سفید داشته باشد تا تغییر ترشحات زود و آسان تشخیص داده شود.

لباس زیر را باید در فواصل زمانی کوتاه عوض کرد و پس از شست وشو در برابر آفتاب پهن کرد.

پوشیدن شلوار تنگ می تواند خطر ابتلا به عفونت های تناسلی را افزایش دهد.

به طور کلی رعایت بهداشت فردی مثل استحمام مرتب ، کوتاه بودن ناخن ، شستشوی دست ها پس از دفع مدفوع در پیشگیری از عفونت های تناسلی موثر است.

افراد مبتلا به بیماریهای آمیزشی باید تا بهبودی کامل و از بین رفتن کامل علائم و نشانه ها و کامل شدن دوره درمانی از تماس جنسی خودداری نمایند.در غیر این صورت بیماری را به شریک جنسی خود انتقال خواهند داد.

 بهترین راه برای جلوگیری از عفونت های تناسلی بین زن و شوهر استفاده از کاندوم است.بنابراین کاندوم علاوه بر جلوگیری از بارداری مانع از تماس میکروب ها بین زن و شوهر می شود.

 پس از پایان نزدیکی ، شستشوی بیرون اعضای تناسلی و همچنین ادرار کردن می تواند سبب پیشگیری از عفونتهای تناسلی شود.

 وفاداری زن وشوهر به یکدیگر سبب می شود عفونتهای تناسلی خطرناکی مثل ایدز ، سیفلیس و ... به حریم خانواده وارد نشود.

کسانی که بیماری قند دارند و یا زنان حامله،  آمادگی بیشتری برای عفونتهای تناسلی دارند بنابراین این افراد به مراقبت بیشتری نیاز دارند.

درمان عفونت تناسلی :

نکته مهم در درمان عفونت های تناسلی درمان همزمان زن وشوهر است. حتی اگر یکی از این دو علامت واضحی نداشته باشد ،درمان وی الزامی است.

در طول مدت درمان عفونتهای تناسلی باید از نزدیکی خودداری کرد.

در درمان عفونت های تناسلی شروع به موقع و زود هنگام درمان بسیار مهم است.

یکی از مهم ترین و پرمصرف ترین روشهای درمان عفونتهای تناسلی استفاده از داروهایی است که باید در داخل واژن قرار داده شود.به این روش ها درمان موضعی می گویند.

ممکن است برای درمان از داروهای خوراکی یا تزریقی استفاده شود.

داروهایی که برای درمان تجویز می شوند باید تا پایان مصرف شوند.

درمان نیمه کاره علاوه بر باقی ماندن بیماری می تواند سبب مقاومت دارویی در میکروب شود.

رعایت بهداشت دستگاه تناسلی از جمله انتخاب لباس زیر مناسب، نظافت ناحیه تناسلی ولباس زیر به بهبود سریع تر عفونت ها کمک می کند.

عوارض عفونتهای تناسلی :

برخی از عفونتهای تناسلی می توانند سبب نازایی شوند چون درمان نکردن این بیماری می تواند قسمتهایی از دیتگاه تناسلی را تخریب کند.

گاهی اوقات عفونت تناسلی منجر به حاملگی در خارج از رحم می شود که این نوع از حاملگی ها بسیار خطرناک هستند و حتی می توانند باعث مرگ مادر شوند.

بعضی از عفونتهای تناسلی در دوران حاملگی یا زایمان به نوزاد منتقل می شوند.عفونتهای مادرزادی نوزادان می توانند سبب بیماریهای قلبی ، عقب ماندگی ذهنی ، کوری و... شوند.

اگر زن حامله ای عفونت تناسلی داشته باشد، ممکن است کیسه آب او زودتر پاره شود و هم زایمان او زودتر انجام شود و هم زایمان او زودتر انجام شود و هم خطر عفونت در نوزاد و مادر بیشتر شود. 

دکتر آیدا رستمی – مجله پزشکی مادر
منبع: بیماری های زنان دنفورث

آسم یک بیماری ریوی است که تنفس انسان را دچار مشکل می کند. حملات شدید، تنگی نفس مکرر و شدید و  خس خس سینه به حملات آسمی معروف هستند.

این بیماری به دلیل وجود التهابات مزمن در مجاری تنفسی بروز می کند. با اینکه درمان قطعی برای این بیماری در اختیار نیست، اما راهکارهای بسیار موئری وجود دارد که می تواند از تشدید بیماری جلوگیری نماید.

علائم حملات آسمی:

- خس خس سینه

- سرفه های ممتد

- تنفس های کوتاه

- احساس گرفتگی در قفسه سینه

در موارد حاد، عدم توجه به حملات آسمی و عدم درمان آنها می تواند خطرساز باشد.

درمان اورژانسی

توجه داشته باشید که بعضی از حملات آسمی نیاز به درمان اورژانسی دارد. در اینگونه موارد باید بلافاصله با اورژانس تماس گرفته و درخواست کمک نمود. بعضی از این حملات خطرناک عبارتند از:

- کوتاهی و ضعف تنفس اجازه راه رفتن و یا صحبت را به بیمار ندهد.

- رنگ ناخن ها و لب ها به آبی متمایل شود.

- استفاده از اسپری های تنفسی (اینهالر) بی تاثیر باشد.

این ها علائمی هستند که نشان می دهد بدن اکسیژن کافی را دریافت نمی کند. درمان اورژانسی می تواند با گشودن مجاری تنفسی سطح اکسیژن خون را به حالت طبیعی برگرداند.

علائم هشداردهنده

در بعضی موارد، علائم آسم به راحتی قابل شناسایی نیست و باعث قطع فعالیت های روزانه نمی شود، اما ممکن است هشدارهایی برای یک حمله شدید آسمی قریب الوقوع باشد.  سرفه های مکرر خصوصا در شب، بروز مشکل در خوابیدن، خستگی مفرط درحالی که فعالیت شدیدی انجام نشده و احساس خفگی را می توان از جمله این علائم درنظر گرفت.

چه چیزی باعث حملات آسمی می شود؟

در افراد مبتلا به آسم، مجاری تنفسی دارای التهابات مزمن است. برخی تحریک کننده ها باعث تشدید التهاب و باریک شدن مجاری تنفسی می شوند، همزمان ممکن است بدن شروع به تولید ترشحات اضافی کند که باعث مسدود شدن راه انتقال هوا شود. همزمانی این اتفاقات می تواند باعث محدود شدن رسیدن هوا به ریه ها شود. در نتیجه ی این کمبود هوا، شخص دچار خس خس سینه و تنگی نفس می شود.

محرک های آسم: آلرژی ها

آلرژی ها می توانند تحریک کننده ی حملات آسمی باشند:

- گرد و غبار
- کپک
- حشرات از جمله سوسک ها
- گرده درختان و گل ها
- مواد غذایی مثل بادام زمینی، تخم مرغ، ماهی
در صورتی که به گرده گیاهان حساسیت داشته باشید، احتمالا متوجه می شوید که حملات آسمی شما در زمان های خاصی از سال بیشتر و حادتر است.

محرک های آسم: حیوانات خانگی

حساسیت به حیوانات از جمله موارد دیگر تحریک کننده آسم است. عامل مشکل زا وجود شوره ــ سلول های مرده پوست که بر روی لباس، مبلمان و دیوارها باقی می مانند ــ است. در صورت تنفس پرزهای حیوانات ، در کمتر از 15 دقیقه حملات آسمی می تواند شروع شود. افرادی که به گربه ها آلرژی دارند، درواقع به پروتئین موجود در بزاق، پوست و ادرار گربه حساسیت نشان می دهند. این پروتئین در هوا و یا سطوح مختلف تجمع می کنند و باعث ایجاد حملات آسمی در 20 تا 30 درصد افراد مبتلا به آسم می شوند.

محرک های آسم: آلودگی هوا

آلودگی هوا در داخل و بیرون خانه و همچنین دود سیگار، اسپری مو، بخار مواد رنگرزی می تواند باعث بدتر شدن آسم شود. این موارد، به محرک های غیر آلرژیک معروف هستند که واکنشهای حساسیت زا ایجاد نمی کنند اما می توانند باعث تحریک کردن مجاری تنفسی و بروز حمله های آسمی شوند.

محرک های آسم: ورزش

همه به فواید ورزش برای سلامتی آگاه هستند، اما فعالیت بدنی در بعضی افراد یکی از عوامل محرک در شروع بیماری آسم است که به آسم ناشی از ورزش معروف است. خوشبختانه راهکارهایی برای کنترل آسم در این گونه موارد وجود دارد و اختلالی در انجام ورزش مورد علاقه شما به وجود نخواهد آمد.

محرک های آسم: آب و هوا

افراد دچار بیماری آسم ممکن است متوجه شده باشند که در بعضی شرایط آب و هوایی خاص، شدت بیماری آنها افزایش می یابد. بودن در هوای با درجه حرارت پایین احتمال حمله آسمی را بالا می برد. رطوبت بسیار زیاد و یا آب و هوای بسیار خشک نیز از جمله دیگر موارد تحریک کننده بیماری آسم هستند.

چه کسانی مبتلا به آسم می شوند؟

آسم می تواند در هر سنی ظاهر شود، اما به طور معمول در دوران کودکی شروع می شود. افراد مبتلا به آلرژی یا کسانی که دارای سابقه  خانوادگی هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا قرار دارند. پدر و مادر مبتلا به آسم احتمال ابتلای کودکان به آسم را سه تا شش برابر افزایش می دهد. جنسیت نیز یکی از موارد موثر در بیماری آسم است، به طوریکه ابتلا به آسم در پسران بیشتر در زمان کودکی و در زنان در دوران بزرگسالی رخ می دهد.

آسم حاصل از شرایط شغلی

انواع خاصی از مشاغل می تواند خطر ابتلا به آسم را در بزرگسالان افزایش دهد. به طور مثال کارکردن در کارخانه یا محیط هایی که افراد به طور مدوام در معرض مواد شیمیایی خاص یا گرد و غبار صنعتی قرار دارند.

آسم و سیگار

مطالعات مختلف نشان داده است که ابتلا به آسم در بزرگسالان و نوجوانانی که سیگار می کشند، بیشتر است. شواهد و مستندات بسیاری نیز وجود دارد که اذعان می کند افرادی که در معرض دود سیگار قرار دارند نیز ممکن است به این بیماری مبتلا شوند. کودکان و نوجوانانی که در جوار افراد سیگاری زندگی می کنند از شانس بیشتری در ابتلا به بیماری در سنین پایین برخوردار هستند.

آسم و چاقی

آسم در افرادی که اضافه وزن دارند و یا چاق هستند متداول تر است. طبق نتایج حاصل از مجموعه ای مطالعات، محققان دریافتند که در مقایسه با آفراد سالم با وزن نرمال، درصد ابتلا به بیماری آسم در بزرگسالان مبتلا به چاقی دو برابر و در افراد مبتلا به اضافه وزن 38 بار بیشتر است.

نرخ رو به آفزایش آسم

برای چند دهه، نرخ افزایش آسم در آمریکا به طور پیوسته رو به افزایش است. بعضی محققان برآنند که این امر نتیجه بالا بودن سطح بهداشت و کاهش ابتلای کودکان به بیماریهای عفونی است. نظریه فوق اینگونه بیان می کند که ابتلای کمتر به بیماری باعث می شود سیستم ایمنی به قدر کافی فعال و قدرتمند نشود، در نتیجه احتمال ابتلا به بیماری آسم بالاتر رود. نظریه دیگر بر این اعتقاد است که استفاده بیش از حد از اسپری های تمیز کننده، کاهش استفاده از آسپرین و کاهش استفاده از ویتامین D از علل دیگر افزایش ابتلا به آسم می باشد.

تشخیص آسم

اگر شما دارای علائم مرتبط با بیماری آسم هستید، پزشک شما باید ریه ها و چگونگی عملکرد آنها را بررسی کند. پزشک به کمک اسپیرومتری مقدار هوای دم و بازدم شما را بررسی می کند. در عین حال پزشک شما ممکن است چند آزمایش جهت بررسی شدت حساسیست و محرک های آسم را نیز برای شما تجویز و بررسی نماید.

کنترل آسم: اجتناب از محرک ها

اولین قدم در کنترل آسم، شناسایی و اجتناب از محرک هاست. این بدین معناست که به طور مثال زمانی که هوا غبار آلود و مه گرفته است، در خانه بمانید و یا از ملحفه های مخصوص جهت کاهش ایجاد گرد و غبار در داخل خانه استفاده کنید.

موثرترین راه مبارزه با مواد حساسیت زا در منزل، حذف آنها می باشد که این امر ممکن است شامل حیوانات خانگی، فرش و مبلمان باشد.نظافت مداوم خانه و استفاده از جاروبرقی با فیلتر HEPA نیز بسیار موثر است.

واکسن های ضدحساسیت

اگر شما نمی توانید از بعضی از محرک ها که باعث حملات آسمی می شوند اجتناب کنید، پزشک شما می تواند واکسن های ضدحساسیت را برای شما تجویز کند. این واکسن ها شما را در برابر یکسری از محرک های خاص مقاوم می کنند درنتیجه  ممکن است باعث کاهش حملات آسمی شما شود. یک متخصص آلرژی می تواند در تعیین اینکه کدام واکسن ضدحساسیت برای شما مفید است، به شما کمک کند.

درمان طولانی مدت

اجتناب از تمامی محرک ها برای افراد مبتلا به آسم غیرممکن است. به همین دلیل، بسیاری از مردم جهت پیشگیری از حملات آسمی باید دارو استفاده کنند. استفاده از اسپری آسم (اینهالر) از متداول ترین راه های کنترل آسم در بلندمدت است. این اسپری ها التهاب مجاری تنفسی را کاهش داده و باعث می شوند که مجاری تنفسی نسبت به مواد محرک موجود در هوا کمتر حساسیت نشان داده و باز بمانند.

کمک های فوری در حمله های آسمی

در طولانی مدت،حمله های آسمی ممکن است حتی با وجود مصرف دارو، نیز رخ دهند. در صورت بروز چنین حالتی، بیمار نیاز به نوع دیگری از اسپری تنفسی جهت تاثیر و تسکین سریعتر دارد. استفاده از beta2-agonists از جمله متداول ترین راهکارهای سریع در درمان اینگونه حملات هستند. این اسپری ها، عضلات اطراف مجاری تنفسی را شل کرده و باعث بازگرداندن جریان هوا به ریه ها می شود. بیشتر حملات آسمی به این دارو پاسخ می دهندکه در اینصورت نیازی به مراجعه بیمار به بیمارستان نیست.

استفاده از جریان سنج هوای بازدمی

پزشک شما ممکن است جهت بررسی وضعیت کنترل آسم شما، استفاده از جریان سنج را توصیه کند. روش کار این دستگاه به این صورت است که شما درون دستگاه تنفس می کنید(تخلیه بازدم) و دستگاه مقدار بازدم شما را اندازه گیری می کند. با این روش تغییرات درجه در جریان سنج می تواند به شما درمورد حمله آسمی که ممکن است به زودی رخ دهد هشدار دهد.

برنامه کنترل آسم

اغلب افراد مبتلا به آسم قادر به کنترل وضعیت خود هستند. کلید اصلی در کنترل وضعیت داشتن برنامه درمانی موثر است. برای این منظور با پزشک خود مشورت کنید تا یک برنامه مناسب با وضعیت شما ارائه کند. این برنامه شامل لیستی از محرک های حساسیت زا، لیست داروهای مصرفی روزانه و مهمترین کارهایی که درهنگام حمله ها باید انجام داد می باشد. با پیروی از برنامه و اعمال تغییرات و تنظیمات درصورت نیاز، شما می توانید بسیاری از مشکلات ناشی از آسم را از بین ببرید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سمن سجادی
منبع: webmd.com

با شنیدن بیماری قلبی، مردم فکرشان به حمله قلبی متوجه می شود. اما طبف وسیعی از بیماریهای دیگر قلبی وجود دارد که با وجود آنها، قلب همچنان می طپد و زندگی می بخشد.

در زیر به معرفی کوتاه تعدادی از این بیماریهای قلبی، می پردازیم:

حمله قلبی چیست؟

هر سال عده ای زیاد دچار حمله قلبی می شوند. حمله قلبی عبارت است از ایست ناگهانی خون رسانی به قلب و این حمله در اثر انسداد شریانهای کرونری روی می دهد. شریانهایی که خون را به عضلات قلب می رسانند و قلب را تغذیه می کنند. وقتی خون رسانی قطع می شود، عضله قلب به سرعت آسیب می بیند. امروزه فوریت های پزشکی باعث کاهش مرگ و میر در اثر حمله قلبی شده است.

علائم و نشانه های حمله قلبی کدامند؟ 

ادامه مطلب...