اصلی‌ترین كاری كه باید قبل از دادن آزمایش‌های مخصوص قبل از بارداری صورت گیرد مشاوره قبل از بارداری است. مشاوره قبل از بارداری برای سلامت مادر و جنین بسیار ضروری و حتی می‌توان گفت كه الزامی است. زمانی كه خانمی قصد بارداری دارد ابتدا باید از لحاظ وضعیت طبی، خانوادگی و شغلی مورد بررسی قرار گیرد كه در هر كدام از این موارد به شاخص‌های خاصی باید توجه كرد. از لحاظ طبی به مواردی مانند داشتن بیماری ، مصرف دارویی خاص ، آلرژی دارویی و وضعیت جسمانی مادر باید دقت كافی انجام گیرد. از بعد خانوادگی به داشتن بیماری ارثی یا خانوادگی و در نهایت از بعد شغلی به این‌كه اگر فردی شاغل است در چه محیطی فعالیت می‌كند،به طور مثال اگر در محیطی باشد كه با مواد شیمیایی مانند آفت‌كش‌ها، مواد شوینده و ... در ارتباط است حتما باید در سه ماه اول بارداری یعنی بین هفته 3 تا 8 زمانی كه اعضای بدن جنین تشكیل می‌شوند به دور از این محیط‌های كاری باشد.

تست‌های قبل از بارداری‌
بعد از انجام مشاوره ، آزمایشات قبل از بارداری صورت می‌گیرد. در وهله اول آزمایش كم‌ خونی و فقر آهن مخصوصا برای كسانی كه قبل از بارداری سابقه عادت ماهانه سنگین و طولانی ‌مدت دارند و افرادی كه در سنین پایین و یا بالای 35 سال قصد بارداری دارند انجام این آزمایش ضرورت بیشتری دارد. تست پاپ‌ اسمیر یا همان تست غربال‌گیری برای بررسی وضعیت دهانه رحم نیز باید انجام گیرد.یكی دیگر از مهم‌ترین آزمایشات ، تست آنتی‌بادی سرخجه است ، زیرا سرخجه به دلیل عوارضی كه در بر دارد مانند نابینایی و ایجاد ناهنجاری روی سیستم عصبی جنین ،حتما زوجی كه قصد بچه ‌دار شدن را دارند باید از لحاظ ایمنی سرخجه مورد آزمایش قرار بگیرند تا اگر جواب تست آنها منفی بود، مجدد واكسینه شوند و بعد از سه ماه از گذشت آن باردار شوند، و باز به این نكته تاكید می‌شود كه به دلیل عوارض سرخجه زمان بارداری حتما باید سه ماه بعد از آخرین واكسن زده شده باشد. تست بعدی ، هپاتیت‌ B است كه به دلیل شایع بودن آن در جامعه ما ،‌ بهتر است كه انجام پذیردو از لحاظ آنتی‌بادی مورد بررسی قرار گیرد تا اگر میزان آن در بدن ناكافی بود واكسن مجدد تجویز شود. تست سیفلیس و ایدز ، البته تست ایدز به دلیل این‌كه خوشبختانه در جامعه ما این بیماری شایع نیست صورت نمی‌گیرد و تنها در جوامعی كه این بیماری شایع است این تست را نیز انجام می‌دهند.

عوارض كم‌خونی و واكسن‌های مورد نیاز
اگر به هر علتی این آزمایشات، قبل از بارداری انجام نشد در شروع بارداری با مراجعه به پزشك،انجام این آزمایشات تجویز می‌گردد و مواردی مانند عوارض ناشی از كم‌خونی با تشخیص زودهنگام قابل درمان خواهد بود ولی اگر به موقع درمان نشود مشكلات ناشی از این كم‌‌ خونی و فقر آهن هم برای مادر و هم برای جنین پیش خواهد آمد،مانند وزن كم، فقرآهن جنین و برای مادر عوارض حاملگی و زایمان به دلیل كم‌خونی كه از قبل داشته است بیشتر خواهد بود، به‌طور مثال فرد در یك زایمان طبیعی در حدود 500  سی سی خون از دست می‌‌دهد، به علت همین خونریزی حین زایمان، دچار كم‌ خونی مضاعفی خواهد شد كه طبیعتا زمان بهبودی بعد از زایمان و بازگشت مادر به روند زندگی عادی،طولانی‌‌تر خواهد شد.
حال اگر زایمان فرد به صورت سزارین انجام گیرد بین 700  سی سی تا یك لیتر خونریزی حین زایمان خواهد داشت كه باز به دلیل همین كم ‌خونی زمان بهبود و ترمیم زخم‌ها به تاخیر خواهد افتاد و احتمال بروز عفونت در این افراد بیشتر است.حالاتی مانند خستگی مزمن و مفرط ، كمبود انرژی ، ریزش مو و... از دیگر عوارض كم‌خونی و فقر‌ آهن در دوران بارداری است.
در دوره بارداری احتمال استفاده از واكسن دیفتری و كزاز وجود دارد. بدن انسان تا مدت 10 سال از آخرین تزریق در واكسن دیفتری و كزاز ایمنی لازم را دارد.معمولا خانم‌ها در هنگام ازدواج این دو واكسن را می‌زنند و چون كمتر از 10 سال بعد از ازدواج‌شان تصمیم به بارداری می‌گیرند عملا بدن آنها ایمنی لازم را دارد و در زمان بارداری نیاز به یادآوری نیست،‌ اما اگر زمان بارداری خانمی بیشتر از 10 سال بعد از آخرین دز این دو واكسن باشد می‌تواند در 6 تا 7 ماهگی دوران حاملگی دز یادآوری دیفتری و كزاز را بزند.

سن مادر
فاكتور بعدی كه باید مورد توجه باشد سن بارداری مادر است. 2 رده سنی زمانی كه فرد قصد بارداری‌ دارداز اهمیت ویژه‌‌ا‌ی برخوردار است. اول رده‌ سنی پایین كه بین 15 تا 19 سال است كه معمولا بارداری در این دوره سنی به طور ناخواسته است. اما به دلیل این كه در این رده‌ سنی خونریزی‌های هر دوره از عادت ماهانه سنگین است بنابراین زمینه فقر آهن و كم‌خونی در این افراد بیشتر از سایرین است و همان‌طور كه گفته شد گرفتن آزمایش كم‌خونی و فقر آهن از جمله موارد مهم برای این رده سنی است. اما طیف دوم حاملگی در سن بالای 35 سال است. چون حاملگی در سن بالا محسوب می‌شود به غیر از آزمایش‌های روتین به دلیل امكان بروز عوارض حاملگی باید در دوران بارداری و زایمان تحت مراقبت و كنترل پزشكی بیشتری قرار گیرند. مهم‌ترین مورد این است كه این افراد حتما قبل از بارداری باید بین 2 تا 3 ماه با تجویز پزشكمعالج از قرص اسیدفولیك با دز 5 میلی‌گرم استفاده نمایند تا از عوارض این دوره از حاملگی مانند امكان بروز نواقص و ناهنجاری در سیستم عصبی جنین را كم كند، البته خوردن قرص اسیدفولیك به تمامی خانم‌ها 2 تا 3 ماه قبل از بارداری توصیه می‌گردد.

بارداری قبلی‌
در مورد خانم‌هایی كه سابقه بارداری قبلی دارند به مواردی از این دست مانند این كه آیا بارداری خارج از رحم ، سابقه سقط جنین ، سقط مكرر ، حاملگی نابجا یا به طور مرتب از دست دادن حاملگی و این كه زایمان زودرس داشته‌اند یا نه ؟ توجه كرد. به دلیل این كه مثلا خانمی كه زایمان زودرس داشته امكان این كه دوباره دچار زایمان زودرس شود زیاد است.

شرایط جسمانی مادر و بیماری‌های‌ ارثی و خانوادگی‌
ازجمله بیماری‌های ارثی كه قبل از بارداری باید مد نظر باشد ، دیابت است.اگر خانمی كه قصد بارداری دارد خودش به بیماری دیابت مبتلا باشد، حتما قبل از حاملگی باید طی آزمایشات مخصوص كنترل میزان قند كنترل دقیقی از قند داشته باشد. اما اگر فقط سابقه بیماری قند در خانواده دارد در زمان 6 ماهگی از بارداری باید یك تست تحمل قند را انجام دهد. افرادی كه چاق هستند و وزن بالایی دارند،آنها نیز در همان زمان 6 ماهگی باید این تست تحمل قند را انجام دهند. در مورد خانم‌هایی كه لاغری مفرط دارند نیز توصیه می‌شود كه در حدود 9 تا 12 كیلو در دوران حاملگی باید اضافه وزن داشته باشند. در این صورت باید در روز بیش از 400 كیلوكالری انرژی مصرف كنند كه می‌توان در كنار وعده‌های غذایی روزانه، مصرف مكمل‌های دارویی  مانند مكمل‌های ویتامینه را توصیه كرد.

مصرف سیگار و عوارض آن‌
مصرف سیگار برای خانم‌ها مخصوصا آنهایی كه قصد بارداری دارند ، عوارض جبران ‌ناپذیری به همراه دارد. مانند وزن كم جنین ، احتمال كنده شدن جفت ، خونریزی‌های نابهنگام و زودرس و مواردی دیگر را داشته باشد ، اما اگر یك ماه قبل از بارداری مصرف سیگار را كنار بگذارند عوارض آن كاملا از بین خواهد رفت.

منبع : سایت سیمرغ

برخی مادران نیز به علت نداشتن اطلاع کافی ، به دختران خود توصیه‌ های نادرستی درخصوص بهداشت فردی می ‌کنند ؛ مثلا شستن ناحیه تناسلی با صابون ‌های معمولی و این قبیل توصیه‌ های اشتباه. اما این قبیل اشتباهات در برخی موارد بسیار زیان بار است و تبعات سنگینی به دنبال دارد.
پوست در خارجی ‌ترین بخش خود لایه ‌ای به نام لایه شاخی دارد که لایه‌ های زیرین را در مقابل عوامل محیطی محافظت می‌ نماید. به دلیل وجود نداشتن این لایه در بافت مخاطی واژن این ناحیه در مقابل موجوداتی مثل باکتری ‌های بیماری‌ زا و قارچ‌ ها بسیار آسیب ‌پذیر است. در واژن نرمال انواع گوناگونی از باکتری‌ های هوازی و بی‌ هوازی یافت می ‌شود ولی نسبت این موجودات در تعادل صحیحی هستند.
PH واژن در دوره زندگی زنان از خردسالی تا یائسگی تغییر می ‌کند و این مربوط به تغییرات هورمونی است. PH نرمال واژن در طول بلوغ تا بزرگسالی است (سنین باروری) 8/3 تا 2/4 می‌باشد، در حالی که PH ترشحات واژینال عفونی شده بیش از 7/4 است. با به هم خوردن تعادل pH در این ناحیه، باکتری‌ های گاردنلای واژن تولید پروتئینی می‌ کنند و باکتری ‌های بی ‌هوازی با آنزیمی که دارند با از بین رفتن لاکتوباسیل‌های مفید، سبب ایجاد بوی ناخوشایندی شبیه ماهی می‌شوند که به عنوان یکی از علایم آغازین عفونت تلقی می ‌شود.

عوامل بر هم زننده ی محیط اسیدی
* یکی از مهم‌ترین عوامل بر هم زننده محیط اسیدی این ناحیه ، کف ناشی از شوینده‌ های نامناسب است که حین شستشوی فردی به خاطر آناتومی خاص این ناحیه وارد واژن می‌شود. استفاده مکرر از این شوینده‌ ها به خاطر قلیایی بودن آنها PH این ناحیه را بالا برده و موجب فراهم شدن محیط مساعد جهت رشد و تکثیر باکتری ‌های گاردنلایی و از بین رفتن باکتری ‌های مفید تولید کننده اسید لاکتیک و درنهایت افزایش احتمال ابتلا به عفونت واژن می ‌شود.

* از عوامل مهم دیگری که تعادل اسید را متاثر می‌کند، ترشحات جنسی مردانه است. از آنجایی که ترشحات جنسی مردانه دارای PH خنثی یعنی حدود 7 است ، هنگام ورود به واژن ، PH محیط را بالا می‌برد و زمینه را جهت ابتلا به عفونت فراهم می ‌کند.

* همین مساله هنگام قاعدگی نیز صادق است زیرا PH خون خنثی و حتی کمی قلیایی است و به همین دلیل حین قاعدگی بوی شبیه ماهی بیشتر حس می ‌شود.

* استفاده از آنتی ‌بیوتیک سبب از بین رفتن باکتری ‌های خوب علاوه بر باکتری‌ های بد می‌شود که خود احتمال بروز عفونت را بیشتر می‌ کند.

* شستشوی داخل واژن نه تنها سبب از بین رفتن باکتری‌ های بیماری ‌زا نمی‌ شود بلکه سبب انتقال این باکتری ‌ها به مناطق داخلی ‌تر واژن می‌ شود.

* استفاده از صابون‌ های ضد عفونی کننده نیز سبب از بین رفتن باکتری ‌های مفید می ‌شود.

* عدم استفاده از وان و جایگزین نمودن آن با دوش گرفتن می ‌تواند در این راستا به حفظ سلامت کمک کند.

و در نهایت بانوان همواره باید دو نکته مهم را در راستای حفظ سلامت و بهداشت فردی خود به خاطر بسپارند:

1- شوینده‌های دارای PH اسیدی نقش مهمی در حفظ PH اسیدی واژینال دارد.

2- حضور اسید لاکتیک در شوینده‌ مناسب به دفاع علیه باکتری‌ های مضر کمک می‌ کند.

نشانه‌ های عفونت واژن
در معاینات بالینی،تشخیص 3 نشانه از 4 نشانه‌ زیر تاییدی بر ابتلا به عفونت است:

1- تغییر ترشحات از حالت نرمال
الف) ترشحات رقیق مانند شیر به رنگ سفید یا خاکستری با بوی زننده احتمال ابتلا به عفونت باکتریایی واژن را نشان می ‌دهد.

ب) ترشحات غلیظ و کف مانند زرد مایل به سبز با بوی بد احتمال ابتلا به تریکومونازیس را نشان می ‌دهد.

ج) ترشحات سفت و سفید پنیری و بدون بو نشانه بروز عفونت قارچی است.

2- مشاهده سلول‌ های گلوله ‌ای که در واقع سلول‌ های مخاطی احاطه شده توسط باکتری ‌ها پوشانده شده‌ هستند  توسط میکروسکوپ.

منبع : سایت سیمرغ

درد سینه یا ماستالژیا مشکل شایعی بین خانمهاست.به طوری که از هر 10 خانم 7 نفر در طول زندگی آن را تجربه می کنند. در واقع در حدود 10 درصد از زنان درد متوسط تا شدید سینه را در حدود 5 روز از ماه تجربه می کنند و در برخی موارد در سرتاسر دوران قاعدگی درد شدیدی وجود دارد.
زنانی که یائسه شده اند نیز ممکن است دچار درد سینه شوند البته این علائم بیشتر در زنان جوانتر و حوالی یائسگی رخ می دهند. اگر درد سینه شدید باشد، می تواند زندگی فرد و فعالیت روزانه را تحت تاثیر قرار دهد. اینکه درد سینه به تنهایی ، نشان دهنده ی سرطان سینه باشد اتفاق نادری است و تنها در 2 تا 7 درصد از زنان درد سینه ممکن است نشانه سرطان باشد. اما اگر شما درد غیر قابل توجیهی دارید که زندگی شما را مختل کرده و یا اگر به هر دلیلی در مورد سرطان سینه نگران هستید به پزشک مراجعه کنید تا مشکل شما بررسی شود.  

علت درد سینه چیست؟
بیشتر موارد تعیین علت دقیق درد سینه امکان پذیر نیست.

اما علل احتمالی شامل این موارد هستند: 
هورمونها:
درد سینه اگر به صورت دوره ای باشد و با قاعدگی ارتباط داشته باشد احتمالا با هورمونهای جنسی مرتبط است.کاهش یا از بین رفتن این نوع درد با بارداری یا یائسگی نشان می دهد که احتمالا هورمونها در این مورد نقش دارند.به هر حال مطالعات تا کنون نتوانسته اند اختلال هورمونی خاصی را شناسایی کنند که عامل قطعی ایجاد درد دوره ای سینه ها باشد. 

عوامل ساختاری:
مشکلات آناتومیکی و ساختاری در سینه ها می تواند موجب ایجاد درد شود که در بیشتر موارد این دردها غیر دوره ای هستند. اختلالاتی مانند کیست ها ، ضربه ها و آسیب دیدگیها و جراحیها ی قبلی می توانند موجب بروز درد شوند. علت این نوع دردها معمولا خارج از بافت سینه است. مثلا ممکن است علت ایجاد درد ، اختلالی دردیواره ی قفسه سینه ، عضلات ، مفاصل ، قلب و یا نواحی دیگر باشد که به علت انتشار درد به این نحو احساس شود. کشیدگی عضلات سینه و آسیبهای مفصلی نیز می توانند موجب چنین دردهایی شود. 

اختلال در تعادل اسید چرب:
اختلال در تعادل اسید های چرب در داخل سلولها ممکن است حساسیت بافت سینه ها را به هورمونها افزایش دهد.این نظریه بر این اساس ارائه شد که در مواردی مصرف مکملهای حاوی گاما لینولئیک اسید موجب کاهش درد می شود. این ماده یک نوع اسید چرب است. به نظر می رسد گاما لینولئیک اسید موجب تعادل اسید های چرب شده و حساسیت بافت سینه به هورمونها را کاهش میدهد.  

داروها :
مصرف برخی داروهای هورمونی،داروهای درمان ناباروری و داروهای خوراکی جلوگیری از بارداری ممکن است با درد سینه مرتبط باشند. در اثر درمان با استروژن و پروژسترون ممکن است بافت سینه حساس و دردناک شود. ممکن است علت ایجاد درد سینه در خانمهای یائسه درمانهای هورمونی باشد. همچنین گزارشهای از درد سینه ی مرتبط با مصرف دارو های ضد افسردگی مانند داروهای مهار کننده باز جذب سروتونین مثل فلوکستین و سرترالین وجود دارد.  

اندازه ی سینه:
زنانی که اندازه ی سینه ی بزرگی دارند ممکن است دردهای غیر دوره ای را تجربه کنند. این نوع درد ممکن است همراه با دردهای گردن ، شانه و پشت باشد. مطالعات نشان می دهد که اگر عامل درد سینه بزرگی آنها باشد جراحی برای کاهش اندازه سینه می تواند علام را تخفیف دهد. البته جراحی سینه خود می تواند منجر به دردهای بعدی در سینه شود. 

علائم:
درد سینه معمولا به صورت دوره ای یا غیر دوره ایست.هر نوع از این دردها ویژگیهای مخصوص خود را دارند.  

ویژگی دردهای دوره ای: 
* ارتباط واضحی با دوره های قاعدگی دارد.

* احساس ناراحتی مبهم،احساس سنگینی یا درد وجود دارد.

* معمولا با تورم یا توده همراهی دارد.

* معمولا درد دو طرفه است و و بیشتر در قسمتهای فوقانی خارجی سینه احساس می شود که به زیر بغل تیر می کشد. 

* درد معمولا طی دو هفته نزدیک به شروع قاعدگی شدیدتر می شود و پس از آن تخفیف می یابد. 
 

* معمولا زنانی که در سنین پیش از یائسگی هستند را در سنین 20 تا 30 سالگی د رگیر می کند و همچنین زنانی که به حوالی یائسگی می رسند را در حوالی سن چهل سالگی تحت تاثیر قرار میدهد. 

ویژگی دردهای غیر دوره ای : 
* به دوره ی قاعدگی ارتباطی ندارد.

* درد به صورت فشارنده و یا سوزشی احساس می شود.

* ممکن است درد پایدار یا متناوب باشد. 

* معمولا یکطرفه است و ناحیه مشخصی را درگیر می کند و ممکن است به بقیه ی نقاط سینه انتشار پیدا کند. 

* معمولا زنان یائسه را تحت تاثیر قرار می دهد و اکثر افراد در سنین 40 تا 50 سالگی قرار دارند.  

ارزیابی درد سینه شامل چه مراحلی است؟ 
معاینه:
معاینه کلینیکی توسط پزشک انجام می شود. بافت سینه و غده های لنفاوی بررسی می شوند و نواحی مرتبطی مانند قلب ریه و قفسه سینه و شکم نیز معاینه می شوند.سابقه ی بیماریها و مصرف داروها بررسی می شوند و در صورتی که نیاز باشد بررسی های بیشتری نیز ممکن است انجام شوند. 

ماموگرافی :
اگرتوده،کیست، بافت مشکوک یا غیر طبیعی در بافت سینه یافت شود ممکن است پزشک به شما ماموگرافی را توصیه کند. ممکن است با معاینه ی طبیعی نیز پزشک ماموگرافی را توصیه کند چون احتمال دارد بافت غیر طبیعی کوچک باشد و در معاینه مشخص نشود. اگرچه معمولا برای سنین بالای 30 سال این روش توصیه می شود. 

سونوگرافی:
پزشک با توجه به نتیجه ی معاینات از بررسیهای تکمیلی استفاده می کند. سونوگرافی بافت سینه معمولا برای افراد زیر 30 سال استفاده می شود و ممکن است برای ارزیابی درد استفاده شود. 

بیوپسی:
توده های مشکوک یا بافتهای غیر طبیعی ممکن است نیاز به نمونه برداری داشته یاشند. معمولا برای نمونه برداری به میزان کمی از بافت نیاز است که برای تشخیص به پاتولوژی فرستاده می شود. 

درمان : 
برای درمان باید علت زمینه ای ایجاد کننده برطرف شود. پوشیدن لباس زیر مناسبی که به بافتها فشار وارد نکند و حمایت کافی از بافت سینه ایجاد کند و تغییر روش جلوگیری از بارداری ایده ی مناسبی است. 
استفاده از ضد دردهای موضعی در ناحیه ی دردناک برای تسکین دردهای غیر دوره ای کمک کننده است. اگر در دوران یائسگی هستید و هورمون درمانی برای شما انجام می شود ممکن است نیاز باشد که هورمون درمانی را متوقف کنید. در دردهای دوره ای شدید ممکن است پزشک با توجه به یافته های بالینی و آزمایشگاهی داروهایی مانند دانازول ، بروموکریپتین ، تاموکسیفن یا سایر داروها را برای شما تجویز کند . مصرف برخی مکملها مانند مکملهای حاوی گاما لینولئیک اسید و یا مکمل ویتامین  Eبه برخی از افراد کمک کند.

منبع : سایت سیمرغ

شاید شما هم با خانمهای متعددی رو به رو شده باشید كه از اختلالات دوره ماهانه شكایت دارند و نمی دانند چه کاری انجام دهند و البته در این میان حتی برخی از دختران به دلیل بی اطلاعی از اهمیت موضوع آن را با مادرشان نیز در میان نمی گذارند تا چه برسد به مراجعه به پزشك متخصص.
بعضی دیگر از خانمها هم از وجود موهای زائد صورت ناراحتند و نمی دانند برای رفع این مشكل چه باید بكنند؟
برخی به پزشك مراجعه می كنند و برایشان تشخیص كیست تخمدان داده می شود كه آنها پیش از دیگران نگرانند ولی باز هم درباره مشكلشان حرفی نمی زنند و چیزی نمی پرسند و... با توجه به اهمیت این موضوع و ارتباط سلامت تخمدان ها با سلامت «زن» ما این مقوله را با دكتر مریم جهان افروز برهانی ، جراح و متخصص بیماریهای زنان و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی در میان گذاشتیم. 

با توجه به آمار قابل توجهی كه كیست های تخمدان بویژه در دختر خانمها پیدا كرده ، لطفاً توضیح دهید  كیست تخمدان چیست و آیا خطرناك است؟ 
كیست تخمدان عبارت است از توده های تخمدانی معمولاً خوش خیم كه اغلب از نسج تخمدان تولید می شود و در بسیاری از موارد از فولیكول های سطح تخمدان سرچشمه می گیرد. در واقع كیست تخمدان از توده های كیسه مانندی كه دارای یك جدار است و مقداری مایع ساده داخل آن جمع شده، تشكیل شده است.

چه عواملی باعث بروز كیست تخمدان می شود؟ 
علل متفاوتی می تواند باعث بروز این كیست ها شود كه اكثراً علت آن عدم تخمك گذاری است،چون فولیكولی كه قرار  است «تخمك» را ایجاد كند و معمولاً در روز چهاردهم بعد از شروع عادت ماهیانه، پارگی طبیعی پیدا كرده و تخمك را آزاد می كند،این اتفاق در این فرد رخ نمی دهد و با تجمع آب در داخل خود،تبدیل به كیست می شود.گاهی چند تخمك چند كیست تولید می كنند و این عمل تكرار شده ، تعداد زیادی كیست كوچك در تخمدانها ایجاد می شود كه آنها را به نام تخمدانهای « پلی كیستیك » می شناسیم.

كیست تخمدان چند نوع است؟ آیا همه كیست ها خطرناكند؟ 
كیست ها انواع مختلف دارند ولی كیست های تخمدان شایع كه بیشتر دیده می شود،اكثراً كیست های ساده و همان كیست هایی است كه شرح داده شد.ولی در مواردی این كیست ها می تواند بدخیم و خطرناك باشد كه برای تشریح آنها به بحث های پیچیده پزشكی نیاز می باشد.گاهی هم از محل فولیكول تخمدانی در مرحله دوم سیكل ماهانه كه دوره «لوتیئنی» نامیده می شود كیست های لوتیئنی ساخته می شود كه آنها نیز به نام كیست «فونكسیونل» شناخته شده و خطرناك نیستند. این كیست ها یا خود به خود و یا بوسیله درمانهای ساده رفع می شوند.

معمولاً بیمارانی كه كیست تخمدان دارند، با دارو درمان می شوند؟ 
همانطور كه اشاره شد،كیست هایی كه جدار نازك و صاف دارند،ساده هستند و در داخل آنها مایع صاف بدون هیچ گونه نسج اضافی ملاحظه می شود اینها كیست های «فونكسیونل» هستند و اكثراً خود به خود رفع می شوند، پس به درمان خاصی نیاز ندارد. ولی گاهی همین كیست ها،كمی بزرگتر شده و می توانند علایمی مثل درد در زیردل و اختلال در دوره ماهانه بیمار تولید كنند. گاهی هملكه بینی در این بیماران دیده می شود كه با استفاده از قرص های ضدبارداری به راحتی درمان می شوند و با یك سونوگرافی ساده هم تشخیص داده می شوند.
در ضمن تخمدانهای با كیست های متعدد (پلی كیستیك) نسبتاً خوش خیم هستند ولی درمان آنها در بیماران مختلف بر حسب شرایط بیمار نظیر وزن و اینكه ازدواج كرده یا نه و یا بچه می خواهد یا نمی خواهد كاملاً متفاوت است و به بررسی ها و آزمایشهای دقیق تر و مراجعه های متعدد به پزشك نیاز دارد.

خانم دكتر چه كیست هایی به جراحی نیاز دارند؟
در بیماری كه كیست تخمدان دارد، اگر علایم غیرعادی رخ دهد، ممكن است كار به جراحی بكشد، مثلاً كیست پاره شود و یا دردهای شكمی و لگنی حاد و علایم خونریزی داخل شكمی پیدا شود، اكثراً كار به جراحی می كشد.
* در بعضی موارد هم ممكن است كیست دچار پیچ خوردگی شود و این پیچ خوردگی ادامه یافته منجر به تحریك پریتون و كیست دچار كم خونی شود. در این صورت نیز اگر علایم با جابجایی و استراحت تغییر نكند و درد و استفراغ ادامه پیدا كند، باید جراحی شود.

* در حالتی كه كیست خیلی بزرگ شود و یا آنكه پس از چند دوره درمان طبی به درمان جواب ندهد (باید جراحی شود) معمولاً تخمدانهای با كیست های متعدد به جراحی نیاز ندارند ولی بیمار باید با دقت تحت نظر باشد و ممكن است سالها به درمان طبی نیاز داشته باشد كه بر حسب شرایط سنی، وضعیت كیست ها و شرایط زناشویی و وزن بیمار ، درمانها متفاوت خواهد بود.

كیست تخمدان معمولاً چه علایمی ایجاد می كند؟
علایم حاد كیست تخمدان شامل: احساس درد ناگهانی شكم، تهوع و استفراغ، تغییرات نبض، احساس ضعف كه ممكن است به علت خونریزی داخلی باشد. بعضی وقتها با خونریزی مختصر پریتون علایم شدت پیدا نمی كند و با استراحت در بیمارستان علایم بهبود پیدا كرده و احتیاج به عمل ندارد.

آیا این كیست ها قابل پیشگیری هستند؟
پیشگیری بدون استفاده از دارو برای كیست تخمدان وجود نداردفقط تجربه نشان داده كه افرادی كه از قرصهای ضد  بارداری استفاده می كنند ، كمتر دچار كیست تخمدان می شوند و در حاملگی و شیردهی نیز به علت مهار فعالیت  تخمدان كیست های تخمدان كمتر مشاهده می شود و اگر هم وجود داشته باشد در دوره بارداری و شیردهی خود به  خود پس رفت پیدا می كند. معمولاً خانم هایی كه دیر ازدواج می كنند و دیر حامله می شوند ، بیشتر در معرض این كیست ها قرار می گیرند ، ولی كاملاً نمی توانیم بگوییم كه برای جلوگیری از كیست تخمدان قرص ضد بارداری بخورندچون همه خانمها كیست تخمدان پیدا نمی كنند بنابراین توصیه می كنم با مراجعه مرتب سالانه به پزشك متخصص زنان مشاوره و معاینه شوند و هرگاه دردهای مبهم لگنی، لكه بینی و یا بی نظمی در عادت ماهانه پیدا كردند. باید با متخصص زنان مشورت كنند و به موقع سونوگرافی انجام دهند تا در صورت كیست ، نوع آن مشخص شود و درمان به روش صحیح  صورت گیرد. چون اكثر این كیست ها در صورت تشخیص بموقع با درمان دارویی رفع خواهند شد( استفاده از هورمون ها) و به ندرت كار به جراحی می كشد.

معمولاً دختر خانمهایی كه كیست تخمدان دارند ، از اینكه در آینده بار دار نشوند، نگران هستند ، آیا كیست تخمدان مانع بارداری می شود؟ 
در تخمدانهای پلی كیستیك با توجه به اینكه كاملاً وضع آندوكرینولوژی زن به هم می خورد و از تخمدانهای كیستیك و بدون تخمك گذاری هورمونهای مردانه ترشح می شود همچنین پرمویی (هیرسوتیسم) و اختلالات شدید دوره ماهانه دیده می شود (مثلاً هر شش ماه یا هر سه تا چهار ماه یكبار پریود می شوند) فرد دچار « الیگومنوره » شدید می شود، در نتیجه با شرایط حاملگی دشوار روبه رو است و به كمك پزشك نیاز دارند.
علاوه بر این افرادی كه هنوز ازدواج نكردند، هم نباید رها شوند چون اختلالات و تغییرات هورمونی ایجاد عوارض می كند و حتی می تواند حالتی شبیه دیابت در بیماران ایجاد كند. 

در بخشی از صحبتهایتان اشاره به قرصهای ضدبارداری در پیشگیری و درمان كیست تخمدان كردید آیا دختر خانمهایی كه به منظور درمان كیست تخمدان از قرصهای ضدبارداری استفاده می كنند، برای بارداری در آینده با مشكلی برخورد نخواهند كرد؟ 
اثر قرصهای ضدبارداری در عقیم كردن خانمها علمی نیست، مگر اینكه به مدت خیلی طولانی قرص بخورند، به طوری كه اندومتر خیلی لاغر شود، ولی هیچ منبعی ننوشته است كه قرص ضد بارداری كسی را برای ابد عقیم می كند. ممكن است بارداری را مدتی به تأخیر بیندازد ، ولی عقیم و نابارور نمی كند. حتی بعضی خانمها كه قرص مصرف می كنند ، وقتی آن را قطع می كنند، دچار آمنوره (قطع پریود) می شوند.
توصیه می شود كسانی كه قرص مصرف می كنند ، قبل از پنج سال دوباره بازنگری كنند و با نظر پزشك معالج قرص را ادامه دهند.

كسانی كه كیست تخمدان دارند و تحت درمان هستند،چه نكاتی را باید رعایت كنند؟ 
خانمهایی كه كیست تخمدان دارند و دارو مصرف می كنند، باید از حركات ورزشی جهشی و كششی ، دو و میدانی ، شنا، یوگا و نظیر آن پرهیز كنند. در واقع هر كاری كه فشار به لگن بیاورد ممنوع است. پس از دوره درمان هم كه پزشك تعیین می كند ، دوباره مراجعه كنند تا از درمان كامل خود مطلع شوند و در صورت جواب ندادن درمان و بهبود نیافتن ، بررسی های آزمایشگاهی دقیق تر از آنها به عمل آید. 

اصولاً خانمها برای اطلاع از وضعیت سلامت خود هر چند وقت یكبار باید به متخصص زنان مراجعه كنند؟ 
تمام خانمها باید سالی یكبار به متخصص زنان مراجعه كنند و تحت معاینه قرار گیرند. بخصوص پس از سن 50 سالگی كه مشكلات خطرناك تخمدانی (سرطانها) شایعتر است و از این سن باید هر شش ماه یكبار حتماً مورد معاینه دقیق قرار  گیرند. كلاً برای رفع كیست ها ساده ترین و كم خرج ترین درمان همان قرص های ضد بارداری است ولی بیمار نباید خود سرانه عمل كند ، بلكه باید تحت نظر متخصص زنان باشد و فرمهای مقاوم بدرمان را جدی بگیرد. ساده اندیشی هرگز در هیچ مسأله پزشكی مجاز نیست، بخصوصدر مورد مسأله تخمدان كه عضوی كلیدی است و سلامتی و شادابی و زایندگی زن مستقیماً با آن در ارتباط است. خانمها باید حساس باشند و مثل یك نگین الماس آن را گرانقیمت بدانند. مشكلات تخمدانی از جنین داخل شكم مادر تا صد سالگی می تواند ظهور كند پس در هر مرحله ای از زندگی حتی در كودكی باید مواظب این عضو حساس باشیم كه جانشین ندارد.

خانم دكتر برهانی در پایان گفتگو چنانچه نكته خاصی وجود دارد كه مادران در ارتباط با دختر خانمهایشان باید به آن توجه كنند ، اشاره بفرمایید. 
تمام مادران عزیز اگر دختر خانمی دارند كه چاق است ، اختلال عادت ماهانه دارد و بخصوص موی اضافی غیرعادی در بدن دارد (هیرسوتیسم) این سه علامت را جدی بگیرند و حتماً با پزشك متخصص زنان مشورت كنند. نكته مهم دیگر اینكه به دختران خود تفهیم كنند كه به خاطر سلامتی ازدواج كنند ، نه به خاطر اتومبیل و آپارتمان و ویلا چون دیر ازدواج كردن باعث كیست تخمدان ، فیبروم رحم ، زایمانهای با سزارین، شیردهی ناموفق ، آندومتریوز و... می شود.
امروز علم می گوید: بهترین تخمك مربوط به سن زیر 24 سال است یعنی بین 20 تا 24 سالگی.

منبع : سایت سیمرغ

بارداری یكی از دوره‌های ویژه زندگی است كه چالش‌های خاصی را برای فرد ایجاد می‌كند. شما به عنوان مادر در این دوره تمام تلاش خود را می‌كنید تا فرزندی سالم به دنیا آورید، اما چگونه می‌توانید بگویید كه بهترین انتخاب كدام است ؟ مراجعه به پزشك می‌تواند روش خوبی باشد، ولی درباره چیزهایی كه در فاصله ملاقات خود با پزشك می‌شنوید چه واكنشی نشان می‌دهید؟ شما نمی‌توانید پشت سر هم با پزشكتان تماس بگیرید و هر چیزی را مجددا با او هماهنگ كنید.
اگر تا به حال باردار شده باشید، حتما با توصیه‌های مختلف اطرافیان در زمینه كارهایی كه باید یا نباید انجام دهید، مواجه شده‌اید. شاید بعضی از این توصیه‌ها به نظر شما غیر منطقی بوده‌اند و دلیل انجام آنها را نمی‌دانستید اما از ترس این كه مبادا خطری جنین شما را تهدید كند، این كارها را انجام داده‌اید.

در این مقاله این موارد را با هم مرور می‌كنیم و در مورد درستی یا نادرستی هر یك از آنها صحبت می‌كنیم.

هر چه تهوع صبحگاهی بدتر باشد، احتمال دختر بودن نوزاد بیشتر است؟
بیشتر متخصصان این مطلب را رد می‌كنند. هر چند مطالعات مختلف بیان كرده‌اند كه از بین مادرانی كه تهوع صبحگاهی ‌شان آنقدر شدید بوده كه مجبور شدند به خاطر آن بستری شوند، بیش از نصف آنها (56 53 درصد)‌ دختر به دنیا آورده‌اند.
هیچ كس دقیقا نمی‌داند كه چرا تهوع صبحگاهی رخ می‌دهد، اما مدت‌هاست كه تصور می‌شود افزایش سطح هورمون‌ هایی چون پروژسترون، استروژن و گونادوتروپین كوریونی انسانی‌(HCG) با آن ارتباط دارند. البته علل دیگری چون كمبود روی، كاهش قند خون، عوامل ژنتیكی و روانی نیز به عنوان عوامل موثر بر تهوع صبحگاهی زنان باردار مطرح شده‌اند . در یك مطالعه عنوان شده است كه در خانم‌هایی كه جنین دختر دارند، سطح HCG بالاتری نسبت به آنهایی كه جنین پسر دارند، دیده می‌شود. اگر این مطلب درست باشد می‌تواند توضیحی برای این تصور باشد.

بالا بردن دست‌ها باعث پیچ خوردن بند‌‌ناف می‌شود؟
بعضی‌ها تصور می‌كنند كه اگر در هنگام بارداری دست‌های خود را بالای سر ببرند (مثلا برای آویزان كردن رخت‌ها روی بند)‌ بند ناف به دور گردن جنین پیچ می‌خورد. حدود 25 درصد جنین‌ها بند نافی پیچیده به دور گردن دارند. فعالیت نوزاد در رحم مادر و احتمالا كمی بدشانسی است كه موجب پیچیده شدن بند ناف به دور گردن جنین می‌شود نه فعالیت‌های مادر. عامل خطر دیگر، طولانی بودن بند ناف است ولی آن نیز چیزی نیست كه با فعالیت مادر ارتباطی داشته باشد و قابل پیشگیری نیست. خبر خوشحال كننده این است كه تقریبا همه این نوزادان به طور طبیعی رشد می‌كنند و با موفقیت به دنیا می‌آیند.

از خوابیدن به پشت خودداری كنیم و همیشه به سمت چپ بخوابیم؟
در طی مراحل پایانی بارداری ، رحم و جنین آنقدر بزرگ می‌شوند كه می‌توانند روی بزرگ سیاهرگ زیرین كه از رگ‌های بزرگی است كه خون را به قلب بازمی‌گرداند، فشار بیاورند و باعث كاهش جریان خون قسمت تحتانی بدن به سمت قلب شوند، اما این مساله فقط در شرایطی مانند زایمان طول كشیده، فشارخون بالا، نارسایی كلیه یا اختلال تكاملی جنین اهمیت دارد. در این شرایط خوابیدن به پهلوی چپ می‌تواند مفید باشد اما در یك زن سالم كه در میانه یك بارداری طبیعی قرار دارد، بهترین وضعیت حالتی است كه راحت‌ترین احساس را در آن دارد.

برای حفاظت از جنین ورزش نكنیم؟
هیچ توصیه‌ای برای اجتناب از ورزش در طی بارداری نشده است. جنین شما طوری در رحم حفاظت می‌شود كه ورزش‌ های متعادل در طول بارداری بلامانع هستند، اما چون افزایش دمای بدن می‌تواند برای جنین در حال تكامل خطرناك باشد، نباید در هوای گرم به ورزش بپردازید. اگر در بارداری دچار عوارضی چون خونریزی ، زایمان زودرس یا سایر مشكلات شدید، ممكن است پزشك به شما توصیه كند كه ورزش‌های خاصی را كنار بگذارید.

در طول بارداری نباید به گربه دست بزنیم؟
این کمی به حقیقت نزدیك است ، اما با این حال نادرست است. توصیه‌هایی كه در زمینه تماس با گربه در بارداری می‌شوند ، به خاطر توكسوپلاسموز است، انگلی كه می‌تواند موجب عفونت شدید در انسان و اختلال در جنین در حال تكامل شود. این انگل در مدفوع گربه وجود دارد، بنابراین تماس با مدفوع گربه مثلا در هنگام نظافت محل زندگی او و جمع‌آوری فضولات باعث آلودگی به این انگل می‌شود. بنابراین سایر رفتارها مانند غذا دادن و نوازش گربه منعی ندارند بخصوص اگر گربه‌تان از نظر ابتلا به توكسوپلاسموز آزمایش شده باشد.

در بارداری نمی‌توانید عكس رادیوگرافی بیندازید؟
در حالی كه باید از دریافت اشعه غیرضروری در طول بارداری دوری ‌شود، اگر دلیل موجهی برای گرفتن عكس از قفسه سینه (به عنوان مثال)‌ وجود داشته باشد مانعی ندارد زیرا اشعه‌ای كه به جنین می‌رسد، بسیار اندك است. در حقیقت طبق نظر برخی متخصصان این مقدار اشعه معادل اشعه‌ای است كه با چند بار پرواز با هواپیما (از طریق خورشید و سایر ستارگان)‌ دریافت می‌كنید. همچنین شواهدی وجود ندارد كه ثابت كند فرهای مایكروویو یا پایانه‌های كامپیوتری خانم‌های باردار یا جنین آنها را در معرض اشعه قرار می‌دهند.

در دوران بارداری به استخر نرویم؟
نگرانی‌ها در مورد انتقال عفونت از طریق آب به داخل رحم احتمالا باعث چنین تفكری شده است هرچند كه هیچ خطر شناخته‌‌ شده‌ای در ارتباط با استفاده از وان برای حمام گرفتن در حاملگی وجود ندارد. آب نباید بیش از اندازه داغ باشد زیرا افزایش دمای بدن بیش از 3/38 درجه سانتی‌گراد می‌تواند مشكلاتی را ایجاد كند. البته در بعضی مواقع باید از استفاده از وان دوری كنید مثل موقعی كه كیسه آب شما پاره شده است یا وقتی كه خونریزی دارید.

غذاهای پرفلفل ، زایمان را تحریك می‌كند؟
شواهد علمی نشان می‌دهد كه زایمان توسط پیام‌های بیولوژیك تحریك می‌شود كه بعضی از آنها تاكنون شناخته شده‌اند و بعضی دیگر هنوز در هاله‌ای از ابهام قرار دارند. برای یك زایمان طبیعی تا وقتی شما یك رژیم متعادل داشته باشید، هیچ علتی وجود ندارد كه آنچه می‌خورید بتواند باعث تسریع زایمان شما شود. اگر موضوعی را شنیدید كه به بارداری شما مربوط می‌شود،با پزشك خود در میان بگذارید بخصوص اگر مخالف موردی است كه پزشك قبلا آن ‌را به شما توصیه كرده است.
ممكن است شما بد همی‌های متفاوتی در مورد بارداری را شنیده باشید یا شاید خودتان هم این مطالب را برای دیگران بازگو كرده باشید. بیشتر این مطالب جزئی از فرهنگ ما شده‌اند و نسل به نسل منتقل می‌شوند. اگر چیزی را شنیدید كه به بارداری شما مربوط می‌شود، بد نیست ابتدا موضوع را با پزشك خود در میان بگذارید بخصوص اگر مخالف موردی است كه پزشك قبلا آن را به شما توصیه كرده است.

منبع : سایت سیمرغ

با تشخیص زود رس و اقدام سریع درمان‌پذیر خواهند بود اما بسیاری از خانم‌ها با مشاهده توده در پستان بسیار نگران و مضطرب می‌شوند و حتی از مراجعه به پزشک هراس دارند،در حالی که همان‌طور که گفتیم بسیاری از توده‌های پستانی سرطانی نبوده و خوش‌خیم هستند اما این به معنی آن نیست که بدون پیگیری و مشورت با پزشک رها شوند و با معاینه و مشاوره با متخصص زنان یا جراحی می‌توان از بی‌خطر بودن این توده‌ها مطمئن شد.

معرفی توده‌های پستانی :
توده‌هایی که در پستان یافت می‌شود، انواع مختلف دارند اما شایع‌ترین آنها که بسیاری از خانم‌ها با آن روبه‌رو می‌شوند عبارتند از :فیبروآدنوم‌ها، کیست‌ها، توده‌های ناشی از التهاب و عفونت، بیماری فیبروکیستیک ‌سینه  ، نکروز چربی و برخی توده‌های اختصاصی دیگر که به طور مختصر با علایم و درمان این توده‌ها آشنا می‌شویم. 
 

کیست‌های پستانی:
کیسه‌های کوچکی هستند که دیواره ظریفی دارند و درون آنها مایع جمع شده است. کیستها بسیار شایع بوده و تعداد زیادی از خانمها ممکن است یک یا چند کیست در یک یا هر دو سینه خود داشته باشند.این کیست‌ها علت خاصی ندارند اما به نظر میرسد که با وضعیت هورمونی فرد در ارتباط باشند اما وجود کیست لزوماً به معنای اختلال هورمونی در یک خانم نیست .برای درمان این کیستها اگر با درد همراه باشد میتوان از داروهای خوراکی استفاده کرد.اگر کیست بزرگ باشد یا پزشک برای تشخیص دقیق ترلازم بداند،اقدام به تخلیه آن با سوزن ظریف خواهد کرد که کار بسیار راحت و بدون دردی است و به صورت سرپائی انجام میشود.در اغلب موارد اقدامات فوق برای درمان کیست  کافی است اما به ندرت عمل جراحی نیز لازم میشود مثلاً درکیستهائی که مایع داخل آن خونی باشد یا در کنار آنها توده ای نیز دیده شود .  

فیبرو آدنوم‌ها
فیبرو آدنوم‌ها شایع‌ترین تومورهای خوش‌خیم پستانی هستند که بیشتر در زنان 20 تا 35 ساله دیده می‌شود.اما در نوجوانان هم ممکن است دیده شود قبل از 25 سالگی فیبرو آدنوم‌های پستان از کیست‌ها شایع‌ترند و موجب اضطراب و هراس در این گروه از بانوان میشوند.
این توده‌ها ممکن است دو طرفه (در هر دو پستان ) باشند و گاهی تعداد آنها به چند عدد در هر سینه میرسد.معمولا در صورتی که تشخیص فیبرو آدنوم برای پزشک مسجل باشد نیازی به عمل جراحی وجود ندارد اما اگر توده رو به رشد باشد یا اندازه آن در حدی بزرگ باشد که خارج کردن آن ترجیح داشته باشد،اقدام جراحی لازم میشود که عمل ساده و بی خطری است و از نظر زیبائی نیز مشکل خاصی در سینه ایجاد نمیکند چون با یک برش بسیار کوچک انجام میشود و با بخیه ظریف و قابل جذب ترمیم میشود .

توده‌های عفونی و التهابی
توده‌های التهابی در اثر عواملی نظیر عفونت ایجاد می‌شوند. التهاب ایجاد شده در بافت پستان سبب می‌شود توده‌ یا سفت شدگی در سینه  لمس شود و حتی گاهی با به داخل کشیدن پوست یا نوک سینه علائم سرطان را تقلید میکند .
 عفونتهای بافت پستان اغلب در خانم‌های شیرده اتفاق می‌افتند اما گاهی در افراد دیگر نیز مشاهده می‌شود.درمان اولیه این توده‌ها استفاده از آنتی‌بیوتیک است که باید سریعا به پزشک مراجعه کنند و دارو را دریافت نمایند چراکه این التهاب ممکن است تبدیل به آبسه شود که در آن صورت نیاز به تخلیه با عمل جراحی پیدا میکنند.برخی اوقات عفونت‌های قارچی و سلی در سینه ایجاد التهاب می‌کنند که در این موارد نیاز به درمان با داروهای خاص دارند.گاهی نیز علت التهاب ناشناخته است و میکروب خاصی را نمیتوان در کشتهای انجام شده یافت که در این مورد نیز درمانهای خاصی وجود دارد که به خوبی بیماری را کنترل میکنند.

تغییرات فیبروکیستیک پستان :
فیبروکیستیک سینه در حقیقت یک بیماری محسوب نمی‌شود بلکه بروز تغییراتی در سینه خانمها است که با درد و تورم سینه ها قبل از عادت ماهیانه و بهبود نسبی آن بعد از اتمام عادت ماهیانه همراه است.تقریباً 80 در صد ازخانمها در دوره ای از زندگی خود این حالت را تجربه میکنند اما شدت آن در افراد مختلف یکسان نیست.در مواردی که درد خفیف است تجویز ویتامین‌ها و پرهیز از مواد محرکی چون قهوه، چائی غلیظ، نسکافه و کاکائو در تسکین درد این افراد موثر است اما اگر درد شدید و آزار دهنده باشد داروهای دیگری تجویز خواهند شد.

نکروز چربی:

اغلب در سینه های بزرگ در اثر وارد آمدن ضربه و آسیب به نسوج چربی ایجاد شده و به صورت توده ای بدون درد احساس می‌شود.این ضایعه نیاز به درمان خاصی ندارد و اغلب خود به خود از بین میرود اما در بعضی از موارد چون با ضایعه بدخیم از نظر ظاهری قابل افتراق نیست، نیاز به نمونه‌برداری و خارج کردن دارد.
باید توجه داشت که هر توده‌ای که بعد از ضربه ایجاد می‌شود،نکروز چربی نیست،گاهی ضربه عاملی برای دقت خانمها به سینه و کشف توده هایی میشود که از قبل وجود داشته اما به دلیل اینکه درد نداشته از نظر پنهان مانده بنابراین توده‌هایی که بعد از ضربه کشف می‌شوند، باید تحت بررسی کامل قرار گیرند. 
مطلبی که در مورد تمام توده های خوش خیم باید تأکید کرد این است که تشخیص خوش خیم یا بدخیم بودن توده با پزشک متخصص است و اگر برای تشخیص دقیق نمونه برداری یا عمل جراحی را توصیه نمود باید در اولین فرصت انجام شود چون ضرر یک نمونه برداری ساده بسیار کمتر از تشخیص ندادن و به تعویق انداختن درمان یک توده ی بدخیم (سرطانی) است .به یاد داشته باشیم که سرطان سینه قابل درمان است اگر در تشخیص و درمان آن اهمال نکنیم.

منبع: سایت سیمرغ

فیبرویید رحمی یا همان فیبروم رحمی یك تومور خوش‌خیم است كه از سلول‌های غیرطبیعی در دیواره عضلانی رحم تشكیل شده است یعنی به صورت توده‌ای است كه در اندازه‌های مختلف ایجاد می‌شود، این توده‌ها در 20 تا 25 درصد موارد در سنین باروری یعنی سنین قبل از یائسگی دیده می‌شوند كه البته بر حسب مكان آن در رحم 3 نوع اصلی فیبرویید وجود دارد.نوع زیر سروزی آن روی سطح خارجی رحم ظاهر می‌شود،نوع داخل دیواره‌ای آن به دیواره رحم محدود است و نوع زیرمخاطی هم در سطح داخلی رحم پدیدار می‌شود.فراموش نكنیم كه فیبروییدها ندرتا گردن رحم را درگیر می‌كنند.

رشد تومور فیبرویید:
رشد این تومور توسط هورمون استروژن و پروژسترون تحریك می‌شود و بعد از سن یائسگی چون میزان این هورمون‌ها پایین می‌آید در نتیجه این تومور كوچك می‌شود.این بیماری در خانم‌های سیاهپوست 2 برابر شایع‌تر از خانم‌های سفیدپوست است،ولی هنوز علت قطعی آن مشخص نشده.خوشبختانه علی‌‌رغم درصد بالای ابتلا،این تومور یك تومور خوش‌خیم محسوب می‌شود.

علایم شایع تومورهای خوش خیم رحم:
این بیماری معمولا بدون علامت است،ولی به طور كلی علائم بالینی این بیماری عبارت است از خونریزی‌های حجیم و طولانی و كاهش فواصل بین قاعدگی‌ها،احساس فشار روی مثانه، درد و فشار لگنی،مقاربت دردناك یا خونریزی پس از مقاربت از دیگر علائم شایع این بیماری است.در ضمن از عوارض این بیماری كم‌خونی همراه با ضعف و خستگی و رنگ‌پریدگی است.راه خاصی برای پیشگیری از این بیماری وجود ندارد،اما اجتناب از مصرف هورمون‌های زنانه ممكن است رشد فیبروییدها را كمتر كند.

عوارض احتمالی:
عوارضی كه در زمان بارداری می‌تواند رخ دهد، عبارت است از:

1- سقط خود به خودی (معمولا در نوع زیرمخاطی فیبرویید)‌

2 - زایمان زودرس (معمولا در فیبروییدهای بزرگ)‌.

3 - امكان جدا شدن جفت وقتی كه جفت روی فیبرویید قرار گرفته باشد (در مواردی كه فیبرویید بزرگ است رشد جنین ممكن است به خطر افتد، زیرا خون بیشتری به سوی فیبرویید جریان می‌یابد و كمتر به جفت می‌رسد.)
از دیگر عوارض این بیماری این است كه امكان دارد فیبرویید پس از جراحی دوباره عود كند و سرطانی شدن فیبرویید در كمتر از 5/0 درصد موارد رخ می‌دهد كه معمولا با رشد سریع تومور خود را نشان می‌دهد.البته اگر قبل از یائسگی جراحی ضرورت نداشته باشد،معمولا این تومورها پس از یائسگی بدون درمان كوچك می‌شوند.در صورتی كه جراحی ضرورت داشته باشد بیمار بستری می‌شود. فیبروییدها در صورتی نیاز به جراحی دارند كه خونریزی بیش از اندازه باشد یا ایجاد علائمی كه در حامله شدن یا حاملگی خلل وارد می‌آورند یا سرطانی شدن یا اندازه بزرگ فیبروییدها.

راه‌های تشخیص بیماری و درمان
از آنجایی كه این بیماری در بعضی افراد بدون درد است ممكن است با یك معاینه سالانه توسط پزشك تشخیص داده شود كه با معاینه شكم قابل لمس می‌باشد و با انجام سونوگرافی تشخیص،كامل شود.
در مورد درمان بر حسب علائم و نیز نتایج اقدامات تشخیصی مختص هر بیمار،تصمیم‌گیری خواهد شد و در مواردی كه علائم خفیف هستند و اندازه فیبرویید كوچك است امكان دارد نیازی به درمان وجود نداشته باشد و توصیه شود كه بیمار پس از 12 6 ماه مجددا برای معاینه مراجعه كند و تحت‌نظر باشد.
ولی در بعضی از موارد ممكن است توصیه به جراحی شود و انواع روش‌های مختلف جراحی وجود دارد اگر جراحی محدود باشد و فقط بخواهند فیبروم را بردارند با لاپاراسكوپی كه با یك برش كوچك زیر ناف و با دستگاهی كه داخل شكم می‌رود عمل انجام می‌شود.
در عمل لا‌پراسكوپی شكم باز می‌شود و عمل وسیع‌تر است.

چند روش جراحی نیز برای فیبروم رحمی وجود دارد:
1‌. برداشت بافت فیبریدی و گذاشتن بخش‌های سالم رحم كه به آن میومكتومی می‌گویند.

2‌. بریدن رگ‌های خون‌رسان به بافت فیبریدی باعث فروكش كردن رشد آنها می‌شود.

3‌. برداشت رحم (هیستروكتومی)‌ كه تنها راه اطمینان‌بخش برای درمان فیبروم رحمی است.

چگونگی درمان:
استروژن موجود در قرص‌های ضدبارداری با دوز كم چندان خطر مهمی ندارند اما استروژن با دوز زیاد ممكن است باعث بزرگ شدن فیبروییدها شود.اگر ضرورت یابد به فكر استفاده از سایر روش‌های جلوگیری باشید.امكان دارد برای به حداقل رساندن خونریزی رحمی مصرف پروژستین‌ها توصیه شود برای تخفیف درد هم استفاده از داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی توصیه می‌شود.همچنین برای كم‌خونی ناشی از خونریزی، مكمل آهن داده می‌شود.
داروی هورمونی محرك گنادوتروپین باعث بروز یائسگی مصنوعی و سریع شده به طوری كه خونریزی متوقف و اندازه فیبرویید كوچك می‌شود. البته این نوع دارو نباید بیش از 6 ماه مورد استفاده قرار گیرد. همچنین باید بدانید كه برای مبتلایان به فیبروم رحمی محدودیت فعالیتی خاصی توصیه نمی‌شود مگر آن كه برای درمان آنها از روش‌های جراحی باز یا لاپاراسكوپی استفاده شده باشد كه در این صورت باید مدتی را كه پزشك توصیه كرده است از فعالیت شدید پرهیز كرده تا وضعیت عمومی بیمار به حال اول بازگردد.

منبع : سایت سیمرغ

برای اغلب زنان در طول بارداری مشكل جدی پیش نمی آید با این حال اگر شما هم در این مورد نگران هستید،فهرست نشانه های مهم زیر را مطالعه كنید.برخی از موارد ممكن است حالت اورژانس داشته یا نداشته باشد و این بستگی به مجموع شرایط شما اعم از سن بارداری،سابقه سلامت و بیماری و سایر علائم احتمالی دارد.از سوی دیگر ممكن است شما دچار وضعیتی باشد كه در این فهرست نیامده ولی بنا به شرایط خاص شما و میزان درد یا ناراحتی كه تحمل می كنید لازم باشد كه با پزشكتان تماس بگیرید.
علائم زیر می تواند راهنمای خوبی باشد،آنها را به خاطر بسپارید و اگر هر یك از نشانه های زیر در شما ظاهر شد با پزشك خود تماس بگیرید:
-  تغییر شدید در حركات معمولی جنین كه ممكن است بصورت افزایش یا كاهش تعداد لگد زدن یا حتی عدم وجود حركت جنینی باشد.در این مورد می توانید از پزشك خود سوال كنید كه آیا لازم است حركات جنین را بشمارید.اگر شرایط خاصی داشته باشید حتما به شما توصیه می شود كه این كار را در خانه یا بصورت یك تست در دوران بارداری انجام دهید.

-  درد یا حساس بودن شدید و مداوم در ناحیه شكم

-  خونریزی از واژن یا لكه بینی

-  افزایش یا تغییر در ترشحات واژن كه ممكن است به شكلهای مختلف مانند آبكی،موكوسی (ترشحات غلیظ و چسبناك) یا خونی (صورتی رنگ یا خونابه) باشد.البته بعد از هفته 37 چنین علائمی ممكن است طبیعی بوده و نشاندهنده قریب الوقوع زایمان خواهد بود.

-  فشار در ناحیه لگن (مانند اینكه بچه می خواهد بیرون بیاید)،درد در قسمت پایین كمر (بخصوص اگر سابقه آنرا نداشته باشید و برایتان جدید باشد)،كرامپ و گرفتگی یا دردهای شكمی مانند آنچه در دوران قاعدگی ممكن است تجربه كرده باشید، یا بیش از4 انقباض در ساعت (حتی اگر دردناك نبوده و به نظر خیلی جدی نمی آیند. تمام این علائم قبل از هفته 37 جدی بوده و ممكن است نشان دهنده زایمان زودرس یا پیش از موعد در شما باشند.

-  سوزش یا درد هنگام ادرار كردن، كاهش و یا بند آمدن ادرار

-  استفراغ مداوم یا شدید بصورت عدم تحمل غذاها و مایعات، یا هر استفراغی كه همراه با تب و درد باشد.

-  لرز یا تب بیش از 8/37 درجه سانتیگراد و بیشتر

-  اختلال بینایی مانند دوبینی، تاری دید، دیدن جرقه یا نقاط نورانی در میدان دید

-  سردرد شدید یا مداومی كه بهبود پیدا نمی كند، یا هر سردردی كه با تاری دید، اختلال تكلم یا بیحسی در اعضا همراه باشد.

-  هر گونه تورم صورت یا پف آلودگی اطراف چشمها، تورم بیش از معمول در دستها و انگشتان، تورم شدید و ناگهانی در ناحیه قوزك پا، یا افزایش ناگهانی وزن (بیش از 1.8 كیلوگرم در هفته)

-  گرفتگی شدید یا مداوم پا یا عضلات پشت ساق بطوریكه اگر مچ پا را به جلو خم كنید و انگشت شست پا را بسمت نوك بینی ببرید بهبودی حاصل نشود،یا زمانیكه در حال حركت باشید این اتفاق بیافتد، یا یك پا بطور واضح بیش از پای دیگر متورم شود.

-  ضربه مستقیم به شكم، سقوط از ارتفاع یا تصادف با اتومبیل كه شما را نگران سلامتی جنین كند.

-   غش كردن، گیجی مكرر، افزایش ضربان قلب یا طپش قلب

-  اشكال در تنفس، سرفه و خلط خونی، درد در قفسه سینه

-  یبوست شدید همراه با درد شكم یا اسهالی كه بیش از 24 ساعت طول بكشد.

-  خارش مداوم و شدید در دستها، پاها، كف دست و پا، یا احساس خارش در كل بدن

-  هر مشكل یا بیماری كه در حالت غیر از حاملگی هم با پزشك خود تماس می گرفتید مانند وخیم شدن آسم یا سرماخوردگی كه به جای بهبودی رو به وخامت می رود. در صورت بروز هر یك از این موارد در بارداری بهتر است زودتر از آنچه بطور معمول با پزشك یا اورژانس تماس می گرفتید عمل كنید.
اگر از میزان جدی بودن مشكل خود اطمینان ندارید و در عین حال مثل همیشه نیستید و در مجموع احساس ناراحتی می كنید، به غریزه خود اعتماد كنید و با پزشك یا متخصص خود تماس بگیرید. او به چنین تماسهایی عادت دارد. اگر مشكل جدی وجود داشته باشد می توانید به موقع در مورد آن اقدام كنید و اگر نه، زودتر مطمئن و آسوده می شوید.
بدن شما در طول بارداری بقدری سریع تغییر می كند كه گاهی برای شما سخت است كه بدانید آنچه تجربه می كنید در واقع یك اتفاق عادی است. با این حال به خودتان و فرزندتان لطف كرده و هر علامت مشكوكی را چك كنید. در آخر اینكه اگر نزدیك به موعد زایمان خود هستید، بهتر است علائم شروع زایمان را مرور كنید؛ به این ترتیب می دانید باید در انتظار چه باشید و در چه زمانی با ماما یا پزشك خود تماس بگیرید.

منبع : سایت سیمرغ

ممکن است مادر یا مادربزرگ شما در این دوره به شما نصیحت هایی گوشزد کنند.اما دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که اغلب کارهایی که قبلا انجام می داده اید و مضر به نظر نمی رسیدند ممکن است در این دوران خطرساز باشد و به کودک بدنیا نیامده شما آسیب وارد کند.

هیپوسپادیاس چیست؟
زمانیکه آلت تناسلی جنین شکل می گیرد،مجاری ادراری از مثانه تا سر آلت پسر امتداد می یابند.در هیپوسپادیاس،مجاری ادراری آن گونه که باید توسعه نمی یابند و ممکن است در میانه تمام شوند و فرد بیمار از زیر آلت تناسلی مجبور به دفع ادرار باشد.در این گونه موارد،نقطه خارج شدن ادرار در کنار مقعد یا کیسه بیضه هم مشاهده شده است.تصور کنید که چقدر وحشتناک است که یک پسر بچه از زیر آلت تناسلی اش دفع ادرار کند.
در بریتانیا، این عارضه در میان 250 پسربچه مشاهده شده است،آنها مجبورند که از زیر آلت تناسلی شان دفع ادرار کنند.ممکن است این عارضه در سال اول تولد کودک شما بهبود یابد، اما در بسیاری موارد،منجر به مشکلاتی در مجاری ادراری شان می شود و پیامدهایی در زمینه باروری و مسائل جنسی شان خواهند داشت.

چگونه یک اسپری ساده مو می تواند روی کودک بدنیا نیامده شما تاثیر بگذارد؟
این اسپری ها حاوی موادی هستند که عملکرد نرمال سیستم ترشحات هورمونی را مختل می کنند و مستقیما کارایی آلت تناسلی را تحت تاثیر قرار می دهند.
دانشمندان روی 471 نفر از مادرانی که پسرانشان دچار عارضه اختلالت آلت تناسلی شده بودند و 490 نفر از مادرانی که پسران شان سالم بودند تحقیقی انجام دادند. آنها به این نتیجه رسیدند که درصد بالایی از مادرانی که در سه ماهه اول بارداری شان از اسپری های مو استفاده می کردند پسران شان دچار این عارضه شده بودند.به هر حال،این ریسک در مادرانی که از این محصولات آرایشی استفاده نمی کردند بسیار پایین بوده است.
درست است که این شرایط زندگی آدم ها را تهدید نمی کند،اما پزشکان عقیده دارند که هر گونه عمل جراحی روی پسران کوچک ضربه ای به خود بیمار و والدین اش وارد خواهد کرد. پس بهتر است قبل از ابتلا به این عارضه به فکر پیشگیری از آن باشیم.
اگر شما در سه ماهه اول بارداری تان از این اسپری های مو استفاده کرده اید و حالا ماه های آخر را می گذرانید،نگران نباشید.ابتدا در مورد این بیماری و موارد ابتلا به آن تحقیق کنید،شاید کودک شما مبتلا به این عارضه نشده باشد و شما یک کودک سالم بدنیا بیاورید.

برای این بیماری چه عمل جراحی انجام می دهند؟
این گونه عمل ها بین یک تا چهار ساعت به طول می انجامد،البته بستگی به میزان بیماری شخص دارد.در مواردی که بیماری خفیف باشد تنها کاری که در طول عمل جراحی باید انجام شود این است که پزشکان یک مجرای جدید در نوک آلت تناسلی ایجاد کنند و سوراخ قبلی را ببندند.در بیشتر موارد،‌ پزشکان درآلت تناسلی بیمار یک لوله می گذارند تا ادرار را از کیسه مثانه خارج و به سمت سوراخ ایجاد شده دفع ادرار ببرد. بعد از عمل جراحی ، آلت تناسلی را با نوار پانسمان کرده و یک IV‌در بازوی کودک قرار می دهند. کودک تحت نظر قرار می گیرد و پس از مدتی  IV‌را از بازوی کودک بیرون می آورند.کودک باید قبل از مرخص شدن از بیمارستان حداقل یک بار ادرار کند. اگر کودک شما در حین ادرار کردن درد داشت و گریه می کرد نگران نشوید.این درد تنها دو روز طول میکشد و بعد از آن کودک شما بدون هیچ گونه درد و زحمتی ادرار خواهد کرد.   
محققان می گویند خانم هایی که به طور مرتب با مواد شیمیایی اسپری های آرایشی مو در تماس هستند مانند  آرایشگرها،کارگان کارخانه ها،متخصصان زیبایی،و یا محققانی که در این زمینه کار میکنند در معرض خطرند.
اما محققان به تازگی کشف کرده اند که فولیک اسید می تواند خطر ابتلا به این بیماری را تا 36 درصد کاهش دهد.اگر شما هم قبلا از این اسپری های آرایشی استفاده می کردید،باید پس از مشاوره با پزشک تان فولیک اسید مصرف کنید و از استفاده مجدد از اسپری های مو خودداری کنید.با پیشرفت هایی که هر روز در علم پزشکی حاصل می شود،دیگر نباید نگران این مسائل باشیم،اما شما که نمیخواهید ریسک کنید و فرزندتان تاوان این ریسک را بدهد؟ !!!!‌

منبع : سایت سیمرغ

گاهی این خون‌ریزی‌ها آن‌قدر شدید است که نباید مورد غفلت واقع شود و سریعا باید به پزشک مراجعه کرد.
خیلی از خانم‌ها نمی‌دانند که چه زمانی خون‌ریزی سنگین و غیرطبیعی محسوب می‌شود و وقتی تعداد پدهایی که استفاده می‌کنند به چند عدد در روز رسید باید با پزشک خود مشورت کنند،در صورتی که خون‌ریزی شما به حدی است که لازم است هر یک یا دو ساعت پد خود را عوض کنید و یا قاعدگی شما بیش از یک هفته طول کشید دچار خون‌ریزی‌ شدید هستید و باید با پزشک خود صحبت کنید.شایع‌ترین دلایل منوارژی یا همان خون‌ریزی زیاد یا قاعدگی سنگین عبارت‌اند از:

- عدم تعادل هورمونی در دوران نوجوانی یا قاعدگی یا دوران نزدیک به سن یائسگی یکی از دلایل شایع خون‌ریزی شدید است.در نوجوانی وقتی برای دختری اولین قاعدگی اتفاق می‌افتد، همچنین چند سال قبل از شروع یائسگی و وقتی قاعدگی در حال توقف است سطح هورمون‌ها متغیر شده و این سبب خون‌ریزی شدید در دوران قاعدگی می‌شود.در صورتی که عدم تعادل هورمونی سبب بروز خون‌ریزی شدید شده باشد می‌توان آن را با قرص‌های ضدبارداری یا سایر هورمون‌هایی که پزشک تجویز می‌کند درمان کرد.

- دومین دلیل خون‌ریزی شدید وجود تومورهای فیبرویید رحمی است.مهم است که بدانیم تومورهای فیبروییدی اغلب خوش‌خیم و غیرسرطانی هستند که بیشتر در سن 30 تا 40 سالگی در زنان دیده می‌شود.اگر چه دلیل فیبروم‌ها نامشخص است اما به دلیل اینکه آنها وابسته به استروژن هستند برای درمان فیبروییدها درمان‌های متعددی از جمله جراحی و درمان‌های دارویی وجود دارد.با شروع یائسگی فیبروییدهای رحمی خود به خود چروک شده و بدون درمان از بین می‌روند.

-پولیپ‌های دهانه رحمی کوچک هم که سطح دهانه رحم را می‌پوشاند می‌تواند سبب خون‌ریزی شدید شود.دلیل این پولیپ‌ها مشخص نیست اما ممکن است در اثر عفونت یا افزایش غیرطبیعی استروژن ایجاد شود.این پولیپ‌ها معمولا در زنان بالای 20 سال و آنهایی که زایمان کرده‌اند دیده می‌شود. با جراحی‌های کوچک، همراه با آنتی‌بیوتیک درمانی می‌توان این پولیپ‌ها را درمان کرد.

- پولیپ‌های داخل رحمی که غالبا غیرسرطانی هستند در بافت رحم رشد کرده و سبب خون‌ریزی شدید می‌شوند.دلیل این پولیپ‌ها هم مشخص نیست.اگر چه این پولیپ‌ها استروژن زیاد تولید می‌کنند اما قابل درمان هستند. مشاهده رحم و عمل جراحی بسیار کوچک و نمونه‌برداری آزمایشگاهی برای ارزیابی این پولیپ‌ها انجام می‌شود و در صورتی که سرطانی باشند، برداشته می‌شوند

- بیمای لوپوس لوپوس یک بیماری دستگاه ایمنی است که بخش‌های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند سبب خون‌ریزی شدید در قاعدگی شود.دلیل این بیماری نامشخص است اما ممکن است ابتلا به عفونت،آنتی‌بیوتیک‌های خاص، استرس و هورمون‌ها سبب بروز آن شود.

- بیماری‌های التهابی لگن عفونتی است که ارگان‌های متعددی از جمله رحم ، لوله‌های رحمی و دهانه رحم را مبتلا می‌کند . این بیماری ممکن است در اثر بیماری‌های منتقله جنسی ایجاد شود. گاهی هنگام زایمان،سقط به وجود می‌آید که آن هم می‌تواند سبب بروز خون‌ریزی شدید در قاعدگی شود.

-سرطان دهانه رحم یکی از دلایل دیگر خون‌ریزی‌های غیرطبیعی و شدید سرطان‌ دهانه رحم است. این سرطان بافت‌ های سالم رحم را درگیر می‌کند و ویروس پاپیلومای انسانی از دلایل عمده ابتلا به سرطان رحم است.درمان آن جراحی شیمی‌درمانی و اشعه درمانی است.

-دستگاه داخل رحمی یا آیودی که یک روش پیشگیری از بارداری است می‌تواند سبب بروز خون‌ریزی‌های شدید رحمی شود. خانم‌هایی که با گذاشتن این وسیله از بارداری جلوگیری می‌کنند و هنگام قاعدگی دچار خون‌ریزی شدید می‌شوند ، می‌توانند با مشورت پزشک از وسیله دیگری برای جلوگیری از بارداری استفاده کنند.

- اختلالات خون‌ریزی دهنده که خون فرد بسیار سخت بند می‌آید.این اختلالات خون‌ریزی‌دهنده انواع مختلفی دارد و به دلیل بروز مشکلاتی در عوامل انعقادی خون ایجاد می‌شود.ابتلا به این اختلالات خون‌ریزی‌دهنده می‌تواند سبب بروز خون‌ریزی‌‌های شدید در دوران قاعدگی شود.

منبع : سایت سیمرغ