براي خيلی‌ها كاندوم مردانه، روش انتخابی جلوگيری از بارداری است. اين روش نه تنها امكان پيشگيری از بارداری را مهيا مي كند بلكه روش محافظتی در برابر عفونتهای منتقله از راه تماس جنسی همچون ايدز و هپاتيت نيز مي‌باشد.
كاندوم مردانه، غلاف لاستيكی نرمی است كه بر روی آلت تناسلی كشيده ميشود (شبيه يك انگشت دستكش لاستيكي)

چرا «كاندوم مردانه»؟ مگر «كاندوم زنانه» هم داريم؟
بله، در حال حاضر كاندوم زنانه هم موجود است كه در داخل واژن (مهبل) زن قرار می‌گيرد، البته نوع زنانه هنوز در ايران رايج نشده است.
در اين مقاله صرفاً به نوع مردانه آن خواهيم پرداخت، كه در برخی مناطق ايران تحت عنوان كاپوت هم شناخته مي‌شود.
كاندوم، به عنوان يك وسيله جلوگيری از بارداری، صدها سال است كه مورد استفاده قرار می‌گيرد، البته در قديم به صورت كلاهی بود كه بر روی سر آلت تناسلی مرد قرار می‌گرفت و جنس آن از كتان يا پوستين (پوست گوسفند) بود. اين وسيله، مايع منی كه حاوی اسپرم هاست را جمع‌آوری مي‌كند.
در حال حاضر انوع متفاوت كاندوم از نظر جنس، شكل، رنگ، بو و ....... در بازار موجود است.

اما آنچه اهميت اساسی دارد، جنس كاندوم است كه ۳نوع عمده دارد:
1- لاتكس(نوعی لاستيك):‌رايج ترين و استانداردترين نوع كاندوم است.
2- پلی يوريتان(نوعی پلاستيك): در افرادی كه به نوع لاتكس حساسيت دارند، استفاده می‌شود و از نوع كاندوم‌های از جنس لاتكس، نازكتر و حساس‌تر می‌باشد.
3- غشاء طبيعی (از مواد حيوانی):‌در برخي كشورها استفاده مي‌شود.

در ايران شايع‌ترين نوع، از جنس لاتكس است كه در بسته‌های ۳ تايی تا ۱۲ تايی عرضه می‌شود.

در مورد كاندومی كه خريداری و استفاده می‌كنيم به چه نكاتی بايد توجه داشت؟
- از نظر ظاهری كاملاً مطمئن شويم كه بسته‌بندی آن سالم و دست نخورده است (هر كاندوم در يك بسته‌بندی مجزا و در داخل بسته‌ای كه پر از هوا است قرار داشته باشد)
- تاريخ انقضاء آن (Exp.Date) را كنترل كنيم.
- بهتر است از انواعي خريداری شود كه:
الف) در انتها، محل فرعی جهت نگهداری اسپرمها (مايع منی) داشته باشد.
ب) سطح دندانه دار داشته باشد كه رضايتمندی جنسی را افزايش میدهد.
در كشوری مثل آمريكا، هر كاندوم لاتكس قبل از بسته بندی به صورت الكترونيكی از جهت سوراخ بودن، كنترل مي‌شود.

كاندوم‌ها را در كجا نگهداری كنيم؟
كاندوم‌ها بايد در محيطی خنك و خشك و به دور از نور مستقيم آفتاب نگهداری شوند.
عدم توجه به اين نكته، احتمال پاره‌شدن آن را در حين استفاده افزايش می دهد.

چگونه از كاندوم استفاده كنيم؟
در موقع باز كردن فويل آلومينيومی كه كاندوم در داخل آن قرار دارد، بايد توجه نمود كه نوك ناخن يا وسايل تيز با خود كاندوم برخورد نكند و به هيچ وجه بسته را با دندان باز نكنيم.
پس از آنكه بسته كاندوم را از گوشه‌ای از آن باز كرديم، بايد آن را بر روي آلت تناسلی سفت شده قرار داد. به هيچ وجه كاندوم را نبايد قبل از قرار دادن بر روي آلت تناسلی از حالت لوله‌ای باز كرد. پس از بازكردن آن، بايد توجه داشت تا قاعده آلت برسد و قبل از، از بين رفتن كامل سفتی آلت هم بايد به آرامی از واژن خارج و برداشته شود.
به هيچ وجه نبايد به آلت تناسلی اجازه ورود به داخل واژن قبل از قراردادن كاندوم را داد، چون ترشحاتی قبل يا بعد از انزال از نوك آلت آزاد می‌شود كه می تواند حاوی اسپرم باشد.
پس از مصرف كاندوم، بايد آن را داخل ورق كاغذ يا پلاستيكی پيچيد و در داخل سطل آشغال انداخت. از انداختن كاندوم به داخل توالت خودداری نماييد. كاندوم يكبار مصرف است و به هيچ وجه نبايد از آن استفاده مجدد شود.

ساير ويژگي های مثبت و منفی كاندوم كدام است؟


 ويژگي های مثبت (محاسن كاندوم):
1- قابل تهيه بدون نياز به نسخه پزشك مي‌باشد.
2- قيمت مناسب (مراكز بهداشتی شهری و روستايی دولتی ايران كاندوم را رايگان در اختيار قرار مي‌دهند و در داروخانه ها هم هر كاندوم با قيمتی حدود ۴۰۰ تومان عرضه می‌شود)
3- بهترين روش برای كاهش خطر ابتلاء به بيماريهای منتقله از راه تماس جنسی است.
4- هيچ تأثيری بر قدرت باروری آينده زن يا مرد ندارد.
5- فقط در زمان مقاربت نياز به استفاده از آن هست.
6- خطر ابتلاء به سرطان دهانه رحم را كاهش می‌دهد.
7- از بين رفتن زودرس حالت شهوانی مرد در حين مقاربت را كم مي‌كند (اين مسأله بويژه در افرادی كه دچار انزال زودرس هستند مفيد است)

معايب كاندوم:
1- برخی افراد به نوع لاتكس آن حساسيت دارند، كه در اين افراد ابتدا بايد با مراجعه به پزشك احتمال وجود عفونت رد شود (چون علائم حساسيتی يعني قرمزی، التهاب يا خارش مي تواند ناشی از عفونت هم باشد) و سپس به جای آن از كاندوم جنس پلي يوريتان استفاده شود.
2- برخي افراد احساس می كنند كاندوم، رضايتمندی جنسی را كاهش می‌دهد، كه البته اين حالت با گذشت زمان رفع مي‌شود.
3- با توجه به اينكه قبل از، از بين رفتن كامل سفتی آلت، بايد كاندوم را از داخل واژن  زن خارج نمود، تا حدودی در مقاربت وقفه ايجاد مي‌كند.
4- با وجود استفاده صحيح از آن، ۲% احتمال پاره‌شدن آن و در نتيجه عدم كارآيی در حين مقاربت وجود دارد.

در صورت پاره شدن كاندوم در حين مقاربت چه بايد كرد؟
1- آرامش خود را حفظ كنيد.
2- موضوع را صراحتاً با زوجه در ميان بگذاريد.
3- ناحيه مهبل زن بايد فوراً با آب و صابون شسته شود (در صورت دسترسی به مواد اسپرم كش، استفاده از آنها هم توصيه مي‌شود)
4- در اولين فرصت بايد به كلينيك مراجعه نمود (حداكثر تا ۲۴ ساعت) تا از روشهای اورژانس جلوگيری از بارداری (قرص‌های هورمونی LD يا HD و يا قرار دادن IUD ) استفاده شود. در صورت شك به احتمال انتقال عفونت هم بايد جهت بررسيهای بيشتر و انجام آزمايشات مربوطه با پزشك خود مشورت نماييد.

آيا می توان از چرب‌كننده‌هايی (Lubricant) همچون وازلين همراه با كاندوم و جهت احساس بهتر حين مقاربت استفاده نمود؟
اغلب كاندوم‌ها قبل از بسته‌بندی با موادی از جنس سيليكون كه غير حساسيت‌زا هم هستند، چرب شده‌اند. با اينحال در صورت نياز به هيچ وجه نبايد از چرب‌كننده‌هايی همچون وازلين، كرم دست و صورت، برنزه كننده و يا كرم بچه و امثال آن، همراه كاندوم استفاده شود، چون اكثر كاندوم‌هاي مورد استفاده از جنس لاتكس است كه در مقابل مواد چرب‌كننده روغني آسيب پذيرند و ممكن است موجب سوراخ شدن كاندوم شوند. استفاده از چرب‌كننده‌های محلول در آب يا حتی خود آب بدين منظور، بلامانع است. (برروي برچسب چرب كننده‌های مجاز جهت استفاده بر روی كاندوم عبارت 'Water Soluble Lubricant' نوشته شده است)

آيا استفاده از ۲ كاندوم همزمان، مؤثرتر از يكی است؟
تا كنون آماری دال بر مؤثر بودن استفاده از ۲ كاندوم همزمان (بر روی هم) وجود ندارد، برخی از مردم فكر می كنند اين روش مؤثرتر است، در حاليكه به نظر می‌رسد در اين حالت هم احتمال پاره‌شدن كاندوم بيشتر است و هم رضايتمندی ارتباط جنسی زن و مرد را كاهش می‌دهد.
در مجموع كاندوم مردانه، روشی كم هزينه، آسان، مؤثر و اطمينان بخش جهت زوجين و مظهر مشاركت مرد در بهداشت باروري خانواده است.

دکتر بیتا نیک خلق-دکتر هومن صدری اردکانی
منبع:  آندرولوژی ایران

ناباروری به عدم بارداری پس از یک سال مقاربت منظم بدون استفاده از روشهای جلوگیری از بارداری تعریف می گردد. ناباروری به معنای این نیست که هرگز فرزنددار نمی شوید ، و درکسانی که تجربه فرزنددارشدن را نیز داشته اند ممکن است اتفاق بیفتد. به هر حال آمارها نشان می دهد در ۵۰ سال اخیر تا ۳۰ درصد بر میزان بروز ناباروری افزوده شده است.

حدود ۹۰ درصد موارد دچار کمبود تعداد اسپرم ، ناشی از تولید ناقص و نامناسب سلولهای جنسی می باشد و از سوی دیگر ارتباط مستقیمی بین تعداد اسپرم در هر انزال و باروری وجود دارد. علیرغم وجود علل پاتولوژیک ایجادکننده ناباروری در مردان مثل واریکوسل(واریس عروق بیضه) ، نهان بیضگی ، سندرم کلاین فلتر، بیماریهای مادرزادی مجرای خروج مایع منی ، برخی بیماریهای ویروسی و باکتریایی پروستات ، مجرای ادرار و کیسه اسپرم مثل سوزاک و کلامیدیا و ... ، برخی از علل افت توانایی تولیدمثل مردان مرتبط با نحوه زندگی مردان است که در این مقاله به بیان این علل می پردازیم.

در صورت وجود هر یک از موارد زیر در نحوه زندگی خود حتما از مشاور و پزشک خود در ارتباط با کنترل این موارد کمک بخواهید:    

 عادات غذایی نامناسب :

مردانی که از عادات غذایی مناسبی برخوردار نیستند ، مواد مغذی لازم برای متابولیسم و تولیدمثل را جذب نمی نمایند. با توجه به اینکه ویتامینهای A ، E، B ،C ، موادمعدنی مثل سلنیوم ، روی ، کروم ، منیزیم و منگنز،و اسیدهای چرب و آمینواسیدها نقش بارز و مؤثری در قدرت باروری مردان دارند . پس با مصرف مواد غذایی آلی ، میوه و سبزیجات تازه ،حبوباتی از قبیل سویا ، خشکبار از جمله گردو و فندق ،برگه خشک شده میوه ها که غنی از آهن و ویتامین A هستند و روغن های حاوی اُمگا ۳ در بهبود کیفیت سلولهای جنسی و قدرت باروری خود قدمی مؤثر بردارید.

وزن بالا

وزن بالا در تعداد اسپرم بسیار مؤثر است.تحقیقات نشان داده در مردان با وزن بیش از حد استاندارد تولید هورمون تستوسترون ۲۶ درصد کمتر از مردان با توده بدنی نرمال بوده است که به دنبال آن تولید مقادیر مناسب اسپرمهای با تحرک بالا به مخاطره خواهد افتاد.

مصرف الکل :

به دلیل ایجاد اختلال در ترشح هورمون تستوسترون و افزایش سرعت تبدیل تستوسترون به استروژن ، کاهش تعداد و تحرک اسپرم و همچنین ناتوانی جنسی را به دنبال خواهد داشت.

مصرف سیگار و مواد مخدر :

در ارتباط با مضرات این مواد بسیار شنیده ایم و بهتر است بدانیم که ترکیبات نیکوتین دار حتی بر توانایی نفوذ اسپرم به داخل تخمک نیز تأثیر میگذارد و این نکته بس که اگر مردی مصرف مواد مخدر، کوکائین و سیگار را کنار بگذارد و در طی این مدت از مواد غذایی حاوی آنتی اکسیدانها مثل سیر،فلفل قرمز،توت سیاه،کلم و مواد غذایی حاوی ویتامین ث و روی مثل گوجه فرنگی، حبوبات، گردو، فندق ،پسته و ... برای حذف رادیکالهای آزاد حاصل از مصرف مواد مخدر و سیگار استفاده کند پس از حداکثر ۳ تا ۴ ماه با انجام آزمایش آنالیز اسپرم شاهد تغییر مثبتی در تحرک و شکل اسپرم ها خواهد بود.

مصرف برخی داروها:

مصرف پنی سیلین و تتراسیکلین در طولانی مدت بلوغ اسپرم را دچار اختلال می کنند . داروهایی مثل فنی توئین ،سولفاسالازین و نیتروفورانتین تحرک اسپرم را در طولانی مدت کاهش می دهند.

تماس مداوم با سموم:

 با حشره کشها و سموم ارگانوفسفره ، فلزات سنگین ،استروژن موجود در ظروف پلاستیکی ، سرب ، مواجهه با اشعه ایکس ، ممکن است تا میزان بسیار بالایی بر کیفیت سلولهای جنسی و تولید آنها اثرگذار باشد.

درجه حرارت بالا :

درجه حرارت مناسب برای ایجاد عملکرد مناسب در اسپرم حدود ۳۲ درجه سانتیگراد است. رانندگی و یا نشستن طولانی مدت ، کار در محیطهای با گرمای مداوم ،حمام بسیارگرم ،سونا،استفاده از شلوارها ولباسهای زیر تنگ و محکم ، ورزشهای بسیار سنگین می توانند میزان درجه حرارت سیستم تناسلی خارجی مردان را بالا برند و به نوعی مراحل بلوغ اسپرم،کیفیت و میزان تولید اسپرم را دچار اختلال کنند .

استرس :

وجود استرس مداوم در فرد باعث ترشح برخی هورمونهای میگردد که در طولانی مدت عدم تعادل هورمونی و اختلال در تولید اسپرم را به دنبال خواهدداشت ، ورزش مفرط نیز می تواند از علل ایجاد عدم تعادل هورمونی و به دنبال آن اختلال در تولید اسپرم باشد . ازطرفی از آنجایی که حجم زیادی از خون در زمان بروز استرس به ارگانهای حیاتی بدن انتقال پیدا میکند، بافت بیضه در این مواقع دچار کم خونی و به دنبال آن اختلال در رشد سلولی و بلوغ اسپرم ها میگردد. لذا برای کنترل شرایط استرس زا نرمش سبک روزانه ، تمرینات تنفس عمیق و روشهای آرامسازی را جزء برنامه روزانه خود قرار دهید .

 به خاطر داشته باشیم زمان مورد نیاز برای تولید یک اسپرم بالغ و سالم از اولین مرحله سلولی تا بلوغ کامل که حدود ۷۴ روز می باشد،بنابراین تغییرعادات زندگی می بایستی حداقل دو ماه و نیم تا 3 ماه ادامه یابد تا تغییرات مطلوب اتفاق افتد.

رقیه علیزاده
منبع: آندرولوژی ایران

اضطراب در خصوص اندازه آلت
رشد آلت و اندازه آن نوعی تشویش و اضطراب در دوران نوجوانی و جوانی است.مجموعه ایمیل ها و سوالاتی که در اینترنت در این زمینه مطرح اند و همچنین میزان روز افزون آگهی های تجاری در این زمینه-بویژه در سطح وب-موید این مساله است.

مقایسه در رختکن های ورزشی در مورد این که آلت با اندازه طبیعی چگونه است یا چگونه باید باشد ،یک تست اطمینان است.
باوجود اینکه مردان می دانند که اندازه آلت از فردی به فرد دیگر متفاوت است اما این افسانه دایمی و همیشگی وجود داشته و دارد که شجاعت جنسی وابسته به بزرگی آلت است.
این در حالی است که رضایتمندی جنسی به چندین عامل وابسته است که اندازه آلت تنها یکی از آنهاست.
باید توجه داشت، بزرگی آلت معادل رضایتمندی کامل جنسی نیست.

گرایش تمایلات و توجهات به اندازه آلت
اگرچه اندازه آلت به عنوان یکی از جنبه های آناتومی بدن انسان مورد توجه بوده ،اما گرایش و توجه به آن نیز متفاوت بوده و هست.
به عنوان مثال در روم یا یونان قدیم آلت بزرگ مایه خنده و تمسخر بوده که آثار آن در موزه ها موجود است.

چه چیزی اندازه آلت را تعیین می کند؟
اندازه آلت بر مبنای زمینه های ژنتیکی فرد تعیین می شود.اندازه آلت در طی بلوغ تغییر می کند. رشد آلت بین سنین ۱۰ تا ۱۴ سالگی شروع می شود،البته این زمان در بعضی پسربچه ها زودتر و بعضی دیرتراست.
در ابتدا بیضه ها شروع به بزرگ شدن کرده و رویش مو های ناحیه تناسلی آغاز می شود.رشد آلت ابتدا در طول وسپس درقطر صورت می گیرد.اندازه متوسط آلت افراد  بالغ در حالت معمولی(شل) بین۶ تا ۱۱ سانتی متر است. نوجوانان برای آگاهی از اندازه قطعی آلتشان باید تا  ۱تا ۲ سال پس از توقف رشد قدی خود  صبر کنند. 

اندازه متوسط آلت
ابعاد بدن فرد ،طول آلت را تحت تاثیر قرار می دهد.اگر فردی چاق و ستگین وزن باشد آلت او کوچکتر به نظر می آید،چون توسط بافت های بدن احاطه شده و گاهی در چربی های بدن فرو میرود.این حالت در اصطلاح پزشکی آلت پنهان شده نامیده می شود.
تعدادی از حالات طبی وجود دارند که بر اندازه آلت تاثیر می گذارند.این ها در زمان تولد آشکار هستند و نیازمند مداخله طبی هستند.
میکروپنیس (طول آلت حداکثر 1.3سانتیمتر)حالتی است که ناشی از اختلال ژنتیکی یا هورمونی می باشد.آلت شبکه ای(پرده دار)،آلت پنهان شده و آلت تله دار همه حالاتی هستند که اندازه آلت طبیعی است اما به ظاهر کوچک به نظر می آید.این مشکلات با عمل جراحی قابل اصلاح می باشند.در موارد بسیار نادر کودکانی بدون آلت به دنیا می آیند(۱مورد از هر ۲۰میلیون پسری که متولد میشود(

اندازه طبیعی آلت
یکی از مشکلاتی که در بررسی و تحقیق در مورد اندازه طبیعی آلت تناسلی(در حالت شل یا راست شده) با آن مواجه می شویم این است که آمارهای جهانی به راحتی و به صورت علمی قابل تلفیق نیست.
تعداد زیادی سرشماری اینترنتی و مطالعات آماری وجود دارند، امااین تفکر که آمارها بدون نقص باشند چندان واقعی نیست.
اغلب نتایج حاصل سرشماری گزارش فردی است،و این متکی به صداقت کامل مردان در مورد اعلان اندازه آلتشان می باشد،در حالی که گرایش به سمت ادعاهای اغراق آمیز است.وقتی از شما می خواهند خودتان را اندازه گیری کنید چه خواهید گفت؟آیا اندازه ها را به سمت مقادیر بیشتر گرد نمی کنید؟

اندازه آلت در حالات شل و راست شده
اندازه آلت شل به هیچ وجه نشانگر اندازه آلت در حالت راست شده نمی باشد.
در بعضی از مردان اندازه آلت تناسلی به سختی بین حالت شل و راست شده تغییر میکند،اما اغلب مردان آلتی با اندازه متوسط در حالت شل دارند که در حالت راست شده به طور قابل توجه بزرگ می شود.
جالب توجه این است که اغلب اندازه آلت در حالت شل، مردان را نگران می کند!

به هر حال به جهت رفع نگرانی های شما برخی  آمارهای خالص و کلی را در این جا ذکر می کنیم:
*متوسط اندازه آلت در حالت شل در محدوده ۶ تا ۱۱ سانتی متر است.
* متوسط اندازه آلت در حالت راست شده  در محدوده ۱۰ تا ۲۰ سانتی متر است.
باید توجه داشت که سرما و خستگی اندازه آلت را به صورت موقت کوچکتر می کند.

 تعدادی از سوالات رایج و پاسخ آن ها:

1-آیا قرص ها،شربت ها،لوسیون ها وروغن ها اتدازه آلت را افزایش می دهند؟
هیچ مدرک معتبرعلمی وجود ندارد که قرص ها،شربت ها،لوسیون ها وروغن ها اثر دایمی در بزرگ کردن آلت داشته باشند.
لطفا پول خود را پس انداز کنید!

2-آیا آلت به طور دایمی ممکن است کوچک تر شود؟
بله!آلت در سنین بالا-کهنسالی- ممکن است کوچک تر شود.همچنین شواهدی وجود دارد که ناتوانی جنسی طولانی مدت می تواند موجب کوچک شدن اندازه آلت شود.وقتی فردی چاق و سنگین وزن است ،آلتش کوچکتر و جمع شده به نظر می آید.معمولا وقتی وزن کاهش می یابد اندازه آلت به وضعیت قبلی خود برمی گردد.

3- آیا روش جراحی برای بزرگ کردن آلت وجود دارد؟
بله!تعدادی تکنیک های جراحی وجود دارند که می توانند قطر و طول آلت را افزایش دهند.با آزاد کردن رباطی(لیگامنت)که آلت را در جای خود نگه می داردمی توان آن را  تا حد ۵/۲ سانتی متر طولانی تر کرد.
ابمپلنت های پوستی نیز می توانند طول و قطر آلت را اضافه کنند.
در مورد هر یک از مداخلات جراحی باید در نظر گرفت که آیا منافع جراحی برخطرات آن غلبه دارد یا خیر.
 باید توجه داشت که  در مقابل عوارض جانبی این اعمال،نتایج تزیینی آن ارزش نخواهد داشت.
اکثر اورولوژیست ها به جز در مواردی که بدشکلی(دفورمیتی)یا علت طبی خاصی وجود دارد ،اقدام به این نوع اعمال جراحی نمی کنند.

4- آیا ورزش آلت می تواند موجب دراز شدن آن شود؟
آلت تناسلی هیچ عضله ای ندارد بنابر این هیچ ورزشی موجب افزایش طول آن نخواهد شد.

5- آیا دستگاه واکیوم، آلت تناسلی را بزرگ می کند؟
دستگاه های واکیوم اندازه آلت را بطور موقت افزایش می دهد(حداکثر ۲۴ ساعت)
البته این دستگاه ها نیز بویژه اگر از استاندارد لازم برخوردار نباشند،می توانند عوارضی همچون ترکاندن عروق خونی را به دنبال داشته باشند که موجب درد و تورم می شود.

دکتر هومن صدری اردکانی
منبع: آندرولوژی ایران

اگر باردار هستيد و تصميم به ورزش كردن داريد، بايد بدانيد كه همه ورزش‌ها براي شما مجاز نيستند. بنابراين، قبل از اينکه از کرده خود پشيمان شويد درباره نوع ورزش‌ها و نرمش‌هايي که قصد داريد انجام بدهيد با پزشکتان مشورت کنيد....

نوع ورزشي که به شما توصيه مي‌شود، بستگي به تناسب اندام شما قبل از بارداري دارد. شک نکنيد که ورزش در زمان بارداري، نه تنها خوب است؛ بلکه براي حفظ سلامت شما و ميهمان‌تان لازم نيز هست.

شايد شما هم جزو آن دسته خانم‌هاي بارداري باشيد که در زمان بارداري فکر مي‌کنند واقعا اين هيکل عجيب و غريب مال آنهاست يا نه؟ برخي نيز در اينکه بتوانند در چنين شرايطي از پس بدنشان بر بيايند ابراز ترديد مي‌کنند. اگر چنين احساسي داريد، دواي شما ورزش است؛ چون با ورزش متوجه مي‌شويد كه هنوز صاحب بي‌قيد و شرط بدنتان هستيد. از سوي ديگر، ورزش با افزايش ترشح اندورفين در مغز، شما را سرحال و قبراق مي‌کند. از ديگر مزاياي ورزش در دوران بارداري مي‌توان به رفع گرفتگي عضلات و کمردردهاي ناشي از تحمل وزن نوزاد اشاره کرد که معمولا به علت محدوديت مصرف دارو در زمان بارداري چاره‌اي جز ورزش براي خلاصي از دست آنها وجود ندارد. يبوست نيز در دوران بارداري واقعا عذاب‌آور است؛ خصوصا وقتي با زخم مقعد و بواسير همراه مي‌شود. ولي آيا مي‌دانيد باز هم ورزش در اين زمينه راهگشاست؟ تغييرات هورموني دوران بارداري نيز اجتناب‌ناپذير است و به همين دليل برخي خانم‌ها دچار تغييرات مفصلي مي‌شوند. اين خود به پيچ‌خوردگي‌هاي مکرر و در مواردي دررفتن مفاصل به خصوص در مچ پا منجر مي‌شود. شما چه فکر مي‌کنيد؟ آيا راه‌حلي بهتر از ورزش سراغ داريد؟

نکند شما هم از آن دسته خانم‌هايي هستيد که موقع بارداري، زشت مي‌شوند؟ اين جمله‌اي است که اغلب روان‌شناسان از بيماران باردار خود مي‌پرسند. واقعيت اين است که پوست خانم‌ها در دوران بارداري ممکن است دچار لک و پيس شود اما در مجموع، افزايش هورمون‌هاي بارداري چندان براي پوست مضر نيست؛ بلکه شرايط رواني خاص اين دوران است که خانم‌ها را حساس و زودرنج مي‌کند. آنها فکر مي‌کنند كه بيش از پيش بايد مورد توجه اطرافيان‌شان باشند. آنها گاهي اين توقع را از همسرشان دارند که بايد به خاطر خودشان، نه به خاطر نوزادشان، مورد توجه و محبت قرار گيرند که البته آقايان در اين زمينه معمولا کمتر دقت مي‌کنند. اولين تاثير اين کمبود محبت به صورت احساس زشت شدن، خود را نشان مي‌دهد؛ بنابراين ورزش با افزايش روحيه و شادابي مي‌تواند درمان خوبي براي اين افراد باشد.

ورزش‌هاي ايمن

در صورتي که به طور منظم قبل از شروع بارداري ورزش مي‌کرده‌ايد، کافي است به همان ترتيب به ورزش خودتان ادامه دهيد؛ البته نه ورزش‌هاي سخت. در ضمن، بهتر است پزشک‌تان را نيز در جريان امور بگذاريد. اگر قبل از بارداري اصلا ورزش نمي‌کرده‌ايد، غصه نخوريد. ورزش را آرام‌آرام شروع کنيد. طبق توصيه دپارتمان سلامت و خدمات انساني آمريکا يک ورزش هوازي متوسط تا شديد به مدت 2 ساعت و نيم در هفته براي شما مفيد است. اين ميزان ورزش در صورتي که شما سالم بوده و مشکل خاصي در دوران بارداري نداشته باشيد، براي شما کاملا مفيد و بي‌ضرر است و با خطرهايي چون زايمان زود هنگام، زايمان نوزاد کم‌وزن يا سقط همراه نيست. اما در مواردي مانند فشارخون بارداري، خطر دردهاي زودرس زايمان، خون‌ريزي واژن وپاره شدن زودهنگام کيسه آب بايد هر نوع فعاليت ورزشي متوقف شود. هميشه يکي از سوال‌هاي رايج در دوران بارداري اين است كه: «آقاي دکتر! چه ورزشي براي من بهتر است؟» پاسخ کلاسيک اين سوال همان ورزش مورد علاقه شماست. البته اگر هنوز هيچ تجربه‌اي در اين زمينه نداريد، بهتر است يوگا کنيد، پياده‌روي کنيد، به شنا برويد و ترکيبي از ورزش‌هاي کششي، قدرتي و هوازي را تجربه کنيد تا با آماده شدن بدنتان به سمت يکي از ورزش‌ها متمايل شويد. اغلب متخصصان، پياده‌روي را توصيه مي‌کنند؛ چرا که اين ورزش کم‌هزينه، قابل کنترل، در دسترس و بسيار مفيد است؛ البته به شرطي که ساکن کلاردشت يا سوادکوه باشيد و با هر نفس عميق مجبور نباشيد مقادير عظيمي‌ دودگازوييل، سيگار و روغن‌سوخته را يک‌جا روانه ريه‌هايتان کنيد. براي شروع، يک مايل پياده‌روي معادل 1500 متر با گام‌هاي تند، عالي است. اين پياده‌روي بهتر است 3 روز در هفته انجام شود و هر روز چند دقيقه به آن اضافه شود. بد نيست با افزايش آمادگي بدني‌تان به سراغ تپه‌ها نيز برويد. راستي يادم رفت اضافه کنم که در شروع اين پياده‌روي حتما بايد 5 دقيقه خودتان را گرم کنيد.

علايم هشداردهنده

حين انجام برنامه ورزشي بهتر است به حرف‌ بدنتان هم گوش کنيد و سعي کنيد زبانش را بفهميد؛ مثلا برخي خانم‌هاي باردار به مرور زمان احساس مي‌کنند دچار سرگيجه و عدم تعادل شده‌اند. اين امر به آن دليل رخ مي‌دهد که نقطه گرانيگاه بدن آنها به مرور زمان کمي ‌جلوتر از بدنشان قرار مي‌گيرد و باعث مي‌شود آنها هر لحظه احساس کنند که دارند تعادل خود را از دست مي‌دهند. سطح انرژي شما نيز هر روز ممکن است با تغييراتي همراه باشد. شايد دليل اين موضوع آن باشد که جنين روز‌به‌روز بزرگ‌تر مي‌شود و پرده ديافراگم شما را به سمت بالا هُل مي‌دهد. آيا مي‌دانيد شما نيز با هر روز بزرگ‌تر شدن عرصه را به مادرتان تنگ‌تر کرده‌ايد؟ اينجاست که مادر موقع ورزش با فرياد «کافي است! کافي استِ!» بدنش مواجه مي‌شود. حالا فهميديد بدنتان چگونه با شما صحبت مي‌کند؟ کلمات ديگري که بدن شما معمولا از آنها براي متوقف کردن شما استفاده مي‌کند، عبارت‌اند از احساس ضعف شديد، سرگيجه، تپش قلب، کوتاه شدن نفس‌ها و دردکمر و لگن. بنابراين، بهترين کار اين است که موقع ورزش صحبت کنيد. اگر بتوانيد شمرده کلمات را ادا کنيد معنايش اين است که شما با نيمي ‌از انرژي بدنتان ورزش مي‌کنيد و اين ايده‌آل خواهد بود. در ضمن، فراموش نكنيد كه درجه حرارت بدن شما موقع ورزش نبايد از 39 درجه تجاوز کند؛ چون ممکن است به جنين آسيب برسد، خصوصا اگر جنين در 3 ماه اول بارداري باشد. بنابراين در هواي داغ تهران ورزش نکنيد؛ مگر اينکه بخواهيد ميهمان ناخوانده خود را تنبيه كنيد. البته هنگام شنا ممکن است متوجه نشويد بدنتان چقدر گرم شده؛ چون آب بدنتان را خنک مي‌کند. پس بهتر است در شنا نيز حد اعتدال را رعايت کنيد.

ورزش‌هاي ممنوعه

ورزش‌هايي که مستلزم دراز کشيدن به روي پشت هستند، خصوصا در 3 ماهه اول بارداري، علاوه بر ورزش‌هايي كه در ادامه نام خواهيم برد، توصيه نمي‌شوند. ورزش‌هايي چون پرورش اندام، پرش و هر نوع ورزشي که مستلزم بالا و پايين پريدن زياد باشد مانند طناب زدن، جست‌و‌خيز کردن، تغيير مسير ناگهاني بدن، ورزش‌هايي که احتمال ضربه به شکم در آنها وجود دارد مثل کاراته يا فوتبال به هيچ عنوان در اين دوران توصيه نمي‌شوند.

دکتر مهرداد اخوان بهبهانی
منبع: روزنامه سلامت

مصرف داروی تزریقی علاوه بر تاثیر سوء روی بارداری بر نتایج حاصل از آن هم آثار سوئی بجا می گذارد. مصرف متادون سبب افزایش تعداد تنفس نوزاد و احتمال بروز سندرم نوزاد الکلی می گردد. ترک متادون در طی دوره بارداری توصیه نشده است.

تاثیر بارداری بر وابستگی به تریاک

بارداری سبب یک واکنش مناسب و صحیح در زنان می گردد. بسیاری از زنان پس از مطلع شدن از بارداری خود، مصرف الکل یا سایر مواد مخدر را متوقف می نمایند. اطلاعات جمع آوری شده از کشور استرالیا نشان می دهد که میزان مصرف مواد مخدر از 17درصد در زمان غیر بارداری به 6درصد در زمان بارداری کاهش می یابد. زنان باردار سیگاری، کمتر از زنان معتاد به مصرف سایر داروها یا الکل، تمایل به کاهش مصرف مواد خود در بارداری داشتند. اعتیاد به مصرف سیگار از 22درصد در زمان غیر بارداری به 20 درصد در زمان بارداری کاهش می یابد. شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان می دهد مصرف کنندگان تریاک، همانند سیگاری ها برای ادامه ترک کامل مواد مشکلات فراوانی دارند. همچنین تجارب بالینی نشان می دهد که استرس بارداری و وظایف مادری در تعداد کمی از مصرف کنندگان داروی تزریقی، منجر به ادامه مصرف دارو یا تعدیل میزان داروی مصرفی می گردد.

چگونه اعتیاد به تریاک بر بارداری و پیامدهای آن موثر است؟

بی نظمی در قاعدگی در زمان مصرف تریاک به این معنی است که فرد از بارداری خود بی اطلاع است. سه چهارم زنانی که در یک نمونه گیری در انگلیس شرکت نموده اند(50نفر) بارداری ناخواسته داشتند.

پیامد مصرف مواد تزریقی، زیان بار است. طبق نتایج حاصل از یک تحقیق در مورد 9080 زایمان، مشخص گردید که 8درصد مادران سوء مصرف دارو داشته و داروهای مورد مصرف آنها تریاک، محرک ها، حشیش بوده اند. سوء مصرف داروها  منجر به کنده شدن جفت و خونریزی پشت جفت گردیده است. عوامل متعددی، در ایجاد پیامدهای منفی در دوران بارداری شرکت می کنند. طبق تحقیقی که در جنوب استرالیا انجام شده است، زنانی که سوء مصرف دارو دارند دچار نقصان های اجتماعی و ریسک فاکتورهای متعدد می شوند:1-تمایل به مصرف سیگار2- بیکاری3- زندگی در حومه شهری بیشتر از نواحی روستایی4- تجرد5- داشتن یک اختلال روانی

چگونه افراد معتاد به تریاک در دوران بارداری مورد درمان قرار می گیرند؟

در فرد باردار وابسته به تریاک اساس درمانی انتخابی متادون است و این درمان سبب بهبود وزن نوزاد در موقع تولد می گردد. اگرچه اکثر مطالعات موید ایم مسئله نمی باشند اما آنالیز 18تحقیق نشان داد که مصرف هروئین دربارداری سبب کاهش وزن نوزاد در هنگام تولد به میزان 489گرم می گردد که توسط درمان با متادون این کاهش وزن به کمتر از 279گرم رسیده است.

در مقایسه با زنانی که دارو مصرف نمی کنند، خطر نسبی کم وزنی در هنگام تولد برای مادران مصرف کننده هروئین 61/4 بود. در زنانی که تحت درمان با متادون بوده اند این خطر 36/1 بود. مواردی از خطرات ترک متادون در سه ماهه سوم بارداری گزارش شده است و این گزارشات نشان می دهند که ترک متادون در این مرحله به ندرت امکان پذیر می باشد.

متخصصین تنظیم کننده برنامه ترک تریاک در زنان باردار گزارش کرده اند که دفع مکونیوم در 33درصد جنین های مادران معتاد به هروئین دیده می شود و این فرضیه را بیان می نمایند که عبور مکونیوم در زمان ترک مادر و جنین انجام شده است.

همچنین مشاهده شده است که تعداد کمی از بیماران می توانند مواد را ترک نمایند. این گزارشات سبب شد تا در ایالات متحده توصیه شود که ترک نباید پس از هفته سی و دوم بارداری صورت گیرد. علاوه بر خطرات فوق مشخص گردید که مصرف مجدد هروئین با ترک متادون در بارداری مرتبط می باشد.

طبق مطالعه ای که در انگلستان انجام شده است از 110خانم باردار که برای ترک تریاک پذیرش شده بودند، فقط 42نفر موفق به ترک کامل مواد گردیدند و از 24نفر که موفق به ادامه ترک پس از ترخیص شده بودند، فقط 1نفر در زمان زایمان در حال ترک کامل بوده است. بر اساس خطرات و نتایج سوء ترک، درمان با متادون در طی بارداری بر اساس توافقی که توسط متخصصین انجمن های امریکا و استرالیا صورت گرفته است، توصیه می گردد.

بهبود نتایج بارداری در درمان متادون از طریق چند مکانیسم انجام می شود که باعث جلب توجه بیماران می گردد. سرویس های متخصصین دارویی در بارداری به مادران باردار کمک نمایند تا با دریافت سرویس های اجتماعی و مراقبت بارداری قبل از تولد، موقعیت اجتماعی پایداری را به دست آورند. متادون حالت فارماکولوژیک پایداری را پدید می آورد و دارویی است با جذب آرام و طولانی اثر و غلظت خونی ثابتی ایجاد می نماید و بیشتر علائم مسمومیت را برطرف می کند. ترک آن موجب بروز آثار سوئی بر جنین می گردد.

آیا استفاده از متادون در بارداری بی خطر است؟

درمان با متادون بجز دوزهای درمانی، اغلب همراه با افزایشخطر سندرم نوزاد الکلی می باشد. بین 55تا94درصد کودکان متولد شده از مادران وابسته به دارو درجات متفاوتی از علائم این سندرم را نشان می دهند. این علائم شامل:حساسیت، تشدید رفلکس ها، بیش فعالی، گریه غیر طبیعی، اسهال، تب، تهوع، افزایش تعداد تنفس، تشنج، کما و صرع است.

دوزهای نگهدارنده(کمتر از 20میلی گرم در روز)کمتر سبب ایجاد این سندرم می گردند. اما این دوزها کمتر از حد درمانی بوده و به دلیل نیاز بیمار خطر مصرف مجدد هروئین را در فرد افزایش می دهند. به هر حال در دوزهای درمانی رابطه ای بین مصرف متادون و خطر بروز این سندرم وجود ندارد. قبلا مطالعاتی طولانی مدت بر روی فرزندان این افراد صورت گرفته است. با در نظر گرفتن عوارض احتمالی مصرف متادون در بارداری، شواهد نشان می دهند که این دارو بر رشد و تکامل کودک بعد از تولد آثار سوئی ندارد. طبق نتایج یک تحقیق، کودکانی که بعد از تولد به مکان دیگری انتقال یافته اند، نسبت به کودکانی که با والدین خود زندگی می کردند، نتایج رشدی و تکاملی بهتری داشته اند و این نشانگر آن است که فاکتورهای محیطی از عدم محافظت جنین در رحم مادر در برابر داروها، مهمتر م یباشند.

برنامه ربزی جهت بارداری

وابستگی به هروئین موجب اختلال در بارداری و قطع قاعدگی می گردد. تجارب بالینی نشان می دهند که این علائم توسط درمان با متادون یا بوپرونورفین قابل درمان می باشند. یک فرد ممکن است پس از یک دوره درمان، باردار شود و تذکر دادن این مسئله به مادران تحت درمان ضروری است. مادرانی که بطور دائم درمان را ادامه می دهند(قطع مصرف داروی تزریقی) و قصد بارداری دارند، باید در مورد خطرات ترک درمان(بازگشت مجدد به سوی مواد تزریقی) و خطر سندرم نوزاد الکلی، آگاهی کافی داشته باشند.

درمان کلینیکی در مراحل مختلف بارداری

جدول زیر اقدامات اولیه در تشخیص بارداری را ذکر می نماید:

1-توضیح در مورد خطرات و فواید درمان شامل سندرم نوزاد الکلی

2- حفظ و نگهداری بیمار و همسرش در دوران درمان

3- مشاوره در جهت حفظ و ادامه بارداری

4- ارجاع بیماران با نیازهای پیچیده به یک متخصص دارویی در سرویس بارداری

5- توصیه به مصرف تدریجی دارو در صورت وجود تهوع و استفراغ جهت تحمل بهتر دارو

6- برقراری ساختار درمانی با مانیتورینگ دقیق و بررسی جامع نیازها

7- تسهیل مراقبت و توجه برای مراقبت دوران بارداری قبل از تولد

در سه ماهه دوم ممکن است ترک متادون توسط بیمار به طور جدی برنامه ریزی گردد. ترک متادون در این مرحله با خطر بازگشت مجدد بیمار به سمت مصرف هروئین می باشد و متخصصان نباید با اصرار بر ترک، موجب شکست و ناامیدی بیمار گردند و باید دقت لازم را در این زمینه مبذول نمایند. بهترین پیش آگهی در موفقیت برای ترک در افرادی می باشد که عملکرد روانی- اجتماعی خوبی داشته و از سایر داروها استفاده نمی نمایند. روش انتخابی، کاهش تدریجی دوز متادون می باشد. در صورت ترک متادون بعد از هفته24بارداری، کنترل دقیق جنین ضروری است. متابولیسم متادون در سه ماهه سوم افزایش می یابد و اغلب بیماران نیاز به افزایش دوز دارو دارند. عدم کاهش دوز دارو در این مرحله جهت به حداقل رساندن استرس ترک دارو، ضروری می باشند. کارشناسان بالینی جهت کاهش علائم مسمومیت و علائم ترک، تقسیم دوز دارو به دو قسمت را مفید می دانند(مصرف متادون 2بار در روز سبب کاهش تفاوت غلظت دارو در خون می گردد). تغذیه با شیر مادر در میزان غلظت متادون در خون نوزاد موثر نمی باشد. طیق توصیه هایی که اخیرا مشاوران می نمایند اثرات مفید شیر دادن از طریق مادر بیشتر از خطرات احتمالی آن در مادران مصرف کننده متادون می باشد.

آیا جایگزینی برای متادون وجود دارد؟

بوپرونورفین یک داروی نگاه دارنده در درمان اعتیاد به هروئین می باشد که به مقدار زیادی در فرانسه مورد استفاده قرار گرفته است و نتایج آن نشان داده که مصرف آن در بارداری بی خطر است.

در تحقیقی که اخیرا انجام شده اثران مفید آن بررسی شده است. استفاده از این دارو به عنوان یک داروی نگاهدارنده در بارداری گزارش شده است. اگرچه اطلاعات جمع آوری شده صحیح و تجارب بالینی اندکی در مورد تریاک نسبت به متادون و بوپرونورفین وجود دارد.

شهلا بیگلی - کارشناس ارشد پرستاری

شیر دهی باعث زخم شدن نوک سینه می شود. اما ترک و خونریزی از عوارض جانبی شیر دهی نمی باشد.درد این قسمت می تواند نشانه ای هشدار  دهنده راجع به سلامت مادر باشد.به طور اتفاقی ممکن است بدون احساس هیچ دردی ، در این بخش خون مشاهده شود.ترشحات خونی سینه در اولین هفته شیردهی ممکن است به دلیل افزایش جریان خون در پستان رخ دهد.در این زمان بافت تولید کننده شیر رشد می کند.این وضعیت بدون خطر است و بعد از چند روز بدون هیچ درمانی بر طرف می شود

عوامل :
مهم ترین دلیل خونریزی و ترک نوک سینه بدلیل وضعیت غلط نوزاد در حین شیردهی باشد که درد شدیدی را نیز به همراه دارد. عمل کردن به تکنیک صحیح شیردهی می تواند باعث از بین رفتن مشکل شود.بعضی مواقع تنها تصحیح کوچکی از این وضعیت می تواند دنیایی از تفاوت را خلق کند.اگر نوزاد دچار برفک دهانی است ، باعث ترک نوک پستان و درد عمیق در هنگام شیردهی می شود.برفک نوعی عفونت قارچی دهان است که در نتیجه وجود کپک در بدن و پخش غیر قابل کنترل آن بروز می کند.خونریزی و ترک سینه می تواند بدلیل خشکی شدید پوست یا ابتلا به اگزما نیز عارض شود.این اگزما ممکن است در سطح سینه و نیپل به دلیل خشکی شدید هوا، ته مانده مواد شوینده در لباس، پماد یا لوسیون، صابون حمام یا شوینده های ضد باکتری، پودر، اسپری مو، دئودرانت(ضدبو)، ادکلن و عطر نیز ظاهر شود.روش غلط در پمپ کردن (دوشیدن)پستان نیز می تواند به نوک سینه آسیب برساند.مکش شدید در نتیجه پمپ کردن پستان باعث خونریزی زیرپوستی در بعضی زنان می شود.

درمان:
شیوه قرار گرفتن نوزاد در هنگام شیردهی را چک کنید.زیرا این مسئله مهم ترین عامل بروز مشکل است.نوزاد باید دقیقا مقابل نیپل قرار بگیرد (شکم به شکم مادر( لازم است که نیپل و هاله اطراف آن کاملا در دهان نوزاد قرار بگیرد.وضعیت نوزاد را در هر بار شیردهی عوض کنید.این کار باعث می شود که فشار لثه های نوزاد در هر بار شیردهی روی مناطق مختلف سینه و نه فقط یک نقطه وارد شود توالی شیردهی را بیشتر و زمان آن را کوتاه تر کنید.فراموش نکنید که هر چه قدر فاصله بین شیر دهی را بیشتر کنید، نوزاد گرسنه تر شده و با شدت بیشتری شیر می خورد بعد از هر بار شیردهی مقدار کمی از شیر را نوک سینه مالیده و اجازه دهید باقی بماند.شیر باعث ترمیم و التیام نوک سینه می شود. صابون ، الکل، لوسیون، عطر ادکلن در محل نیپل سینه نمالید. حمام آب به تنهایی برای پاک کردن پستان کافی است. از داروی  مسکن استفاده کنید. اگر درد نیپل سینه  شدید بود، می توانید  مسکن های ضعیفی مثل استامینوفن یا  ایبوبروفن (30 دقیقه قبل از شیردهی استفاده کنید(. در مورد ترک های عمیق و دردناک می توانید از روغن لانولین(مخصوص مادران شیرده) استفاده کنید. مقدار کمی از این پماد را روی نیپل بمالید. این ماده باعث ترمیم و التیام سریع زخم ، بدون تشکیل دلمه می شود و نیازی به شستشوی سینه قبل از شیردهی نیست.اگر زخم نیپل با این روش ها التیام نیافت، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. ممکن است باکتری به این محل رخنه کرده و باعث آماس پستان شده باشد.

تاثیر روی نوزاد :
اصولا نوزاد در مورد این وضعیت ناراحت نمی شود.شیردهی ادامه می یابد ، اما به صورت دردناک. در ضمن خون موجود در شیربرای نوزاد خطرناک نخواهد بود مهم ترین  نگرانی این  است که شیردهی باید  با  رضایت  خاطر و به  صورت لذت بخش برای مادر و فرزند صورت بگیرد.

دکتر حمیدرضا علیزاده

يائسگي مردانه که در اصطلاح پزشکي به آن «هيپوگناديسم ديررس» مي‌گويند،‌به معناي کاهش تدريجي هورمون جنسي مردانه (تستوسترون) است که از ميانسالي شروع مي‌شود؛‌ درست هنگامي که مردان شروع به افزايش وزن مي‌کنند، توده عضلاني‌شان کاهش مي‌يابد،‌ احساس افسردگي مي‌کنند، دچار مشکل‌هاي خواب مي‌شوند، ‌احساس ضعف مي‌کنند و بارزتر از همه، دچار ناتواني جنسي مي‌شوند....

 اينکه آيا اين تغييرات مستقيما با کاهش ميزان هورمون تستوسترون مربوط است يا نه‌، به‌طور جدي مورد بحث بوده است. برخي از پزشکان اعتقاد دارند کاهش هورمون تستوسترون بايد با درمان جايگزيني با تستوسترون جبران شود. به طور طبيعي، توليد تستوسترون در بدن مردان، پس از 30سالگي، سالانه يک درصد کاهش پيدا مي‌کند. اين روزها درمان با تستوسترون به طور فزاينده‌اي پرطرفدار شده اما در مورد آن بررسي چنداني صورت نگرفته و ممکن است عوارض جانبي وخيمي مانند افزايش خطر سرطان پروستات،‌ حمله قلبي و سکته مغزي، به خصوص در مردان مسن‌تر، داشته باشد.

برخي از کارشناسان، درمان «يائسگي مردانه» را که به آن «آندروپوز» هم گفته مي‌شود،‌ يک نوع مداخله غيرضروري در روند طبيعي افزايش سن مي‌دانند. در واقع، بسياري از مردان ميانسال به بالا که ميزان هورمون تستوسترون آنها هم طبيعي است،‌ دچار کاهش ميل جنسي، افسردگي يا خستگي هستند که ناشي از شماري عوامل مربوط به سبک زندگي يا سلامت (مانند از دست دادن شغل، نارضايتي زناشويي يا چاقي و...) است كه اين عوامل به‌طور مستقيم به تستوسترون مربوط نيستند.

تحقيقي درباره يائسگي مردانه

اکنون در اولين بررسي در نوع خود، گروهي از پژوهشگران انگليسي،‌ سعي کرده‌اند تعيين کنند آيا «آندروپوز» واقعا وجود دارد يا نه و اگر وجود دارد، علايم حقيقي آن کدامند. اين بررسي که نتايج آن در ژورنال پزشکي نيوانگلند منتشر شده،‌ شامل 3هزار 219 مرد 40 تا 79 ساله بوده ‌که در «بررسي سالمندي مردان اروپايي»‌ در 8 مرکز اروپايي شرکت کرده بودند. پژوهشگران با استفاده از پرسش‌نامه‌اي ميزان سلامت جنسي، ‌جسمي و رواني اين افراد را ارزيابي کرده‌اند. آنها همچنين سطح تستوسترون را در خون هر يک از اين مردان اندازه گرفته‌اند و در تجزيه و تحليل نهايي،‌ تنها مجموعه‌اي از 3 علامت را به‌طور قابل‌توجهي با ميزان کم تستوسترون در خون مرتبط دانسته‌اند. اين بررسي به‌طور رسمي، يائسگي مردانه (هيپوگناديسم ديررس) را به‌عنوان وجود 3 مشکل جنسي (کاهش نعوظ صبحگاهي، کاهش ميل جنسي و اختلال در نعوظ) به همراه ميزان کلي تستوسترون کمتر از 11 نانومول در ليتر تعريف کرده بود. اين در حالي است که ميانگين ميزان تستوسترون کل در اين افراد حدود 17 نانومول در ليتر بود.

پژوهشگران 6 علامت ديگر را نيز شناسايي کردند که به نظر مي‌رسيد با کاهش ميزان تستوسترون شيوع آن افزايش مي‌يابد: 3 علامت جسمي (عدم توانايي براي شرکت در فعاليت‌هاي شديد جسمي ‌مانند دويدن، ‌بلند کردن اشياي سنگين يا شرکت در ورزش‌هاي سخت؛ عدم توانايي در پياده‌روي بيش از يک کيلومتر و ناتواني در خم شدن،‌ زانو زدن يا دولا شدن) و 3 علامت رواني (کاهش انرژي، غمگيني و خستگي) اما اين علايم رابطه ضعيفي با تستوسترون داشتند و در مجموع پژوهشگران دريافتند که علايم منفرد آندروپوز به طور مکرر در مرداني که ميزان تستوسترون آنها طبيعي است هم يافت مي‌شود.

اين پژوهشگران مي‌گويند حتي با اين 9 علامت نيز ‌ تفاوت‌ در ميزان ميانگين تستوسترون در مردان علامت‌دار و مردان بي‌علامت چندان زياد نبود و اين امر نشانگر آن است که همراهي ضعيفي ميان اين علايم و ميزان تستوسترون وجود دارد.

اين پژوهشگران تنها در 2 درصد مردان مورد آزمايش، علايمي را يافتند که مي‌شد براي آنها تشخيص «هيپوگناديسم ديررس» را مطرح کرد‌ و احتمال اين تشخيص با بالا رفتن سن افزايش مي‌يافت؛‌ 1/0 درصد در 40 تا 49 سالگي، 6/0 درصد در 50 تا 59 سالگي، 2/3 درصد در 60 تا 69 سالگي، و 1/5 درصد در 70 تا 79 سالگي. اين يافته‌ها مي‌تواند بيانگر آن باشد که ميليون‌ها مردي که در حال حاضر درمان جايگزيني با تستوسترون براي علايم آندروپوز دريافت مي‌کنند، بدون آنکه ضرورت داشته باشد، درمان مي‌شوند.

به گفته اين پژوهشگران، ثبت ميزان کم تستوسترون در يک فرد سالمند علامت‌دار لزوما به اين معنا نيست که ميزان کم تستوسترون مهم‌ترين علت بروز اين علايم در اوست. به عبارت ديگر، ممکن است اشکال در زندگي جنسي فرد با برچسب پوستي تستوسترون حل نشود.

بهار خراساني
روزنامه سلامت

اغلب زنان بین 11 تا 13 بار در سال، پریود می شوند. با این حال در مورد شما این امر میتواند متفاوت باشد. ممکن است شما بیشتر یا کمتر و یا دوره ای نامنظم داشته باشید.

معمولاً در سالهای اولیه ، دوره های دختران نوجوان ، با بی نظمی همراه است . همچنین در خانم هایی که به سنین یائسگی نزدیک می شوند این دوره ها نامنظم می گردند . وقتی پس از 12 ماه زنی پریود نشود ، میتوان گفت که یائسه شده است .

بارداری مهمترین عامل قطع پریود است . اگر فکر می کنید که باردار هستید حتماً تحقیق لازم را به عمل آورید تا اطمینان حاصل کنید . امروزه با آزمایشهای ساده اینکار امکان پذیر است .

اگر باردار نیستید ، قطع پریود و یا بی نظمی آن می تواند ناشی از علل زیر باشد :

 - اضافه یا کاهش وزن غیر متعارف

 - مصرف داروهای مربوط به اعصاب و روان

 - انجام ورزش شدید در خانم های  ورزشکار ، قطع و بی نظمی دوره ها متداول است .

 - فشارهای روحی و روانی

 - بیماری

 - مسافرت

 - داروهای جلوگیری از بارداری نیز باعث بی نظمی پریود می شوند .

 - مشکلات هورمونی

 - مصرف داروهای غیر متعارف ( مواد مخدر )

 - مشکلات مربوط به تخمدان و رحم وضمائم آن

 - شیردادن به نوزاد

این امر را به خاطر داشته باشید که شما امکان باردار شدن دارید، حتی اگر پریود نشوید ، بنابراین مراقبت های لازم را در صورت نیاز به عمل آورید .

اختلال در تخمک گذاری گاهی قبل از سن 40 سالگی باعث قطع پریود می شود . جراحی ، شیمی درمانی ، رادیو تراپی ، از عوامل این اختلال زودرس می توانند باشند.

بیماریهای دیگری مانند سندرم روده بزرگ ، توبرکولویس، نارسایی کبدی و دیابت نیز باعث قطع پریود یا بی نظمی آن می گردد . گرچه این امر بسیار نادر است ، با این حال اگر شما به یکی از این بیماریها مبتلا باشید ، عوارض و علائم دیگری هم علاوه بر نامنظمی پریود خواهید داشت.

اگر شما دوره ای را از دست داده اید ، زیاد نگران و مضطرب نباشید ، به خودتان مسلط شوید که این کار در تنظیم مجدد دوره به شما کمک می کند. بسیاری از زن ها ، گاه با قطع دوره مواجه می شدند ولی اگر باردار نباشند ، خودبه خود از ماه آینده با شروع دوره وضعیت عادی می گردد.

به علائم و وضعیت فرد توجه کنید و در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنید.

مجله پزشکی مادر
منبع: webmd.com

به محض اینکه شما تصمیم به بچه دار شدن می گیرید، خوشحالی توأم با نگرانی و اضطراب وجودتان را می گیرد.

این حالت از آنجایی که شما می خواهید بهترین والدین برای فرزندتان باشید کاملا طبیعی است . در این موقع ، ناخودآگاه شما به خورد و خوراکتان حساس می شوید ، ورزش می کنید و جوانب احتیاط را رعایت می کنید به خاطر داشته باشید که این موضوع آغاز فصل تازه ای از زندگی شماست که نباید اجازه دهید نگرانیهای بی مورد، شادی های زندگیتان را تحت تاثیر قرار دهد .

با این حال ، شما باید یک روش و برنامه ریزی عاقلانه ای داشته باشید :

1- درابتدا بهتر است که زوجین تست باروری بدهند . اگر میزان باروری یکی از زوجین پایین باشد، پزشک روشهای مناسبتری را برای باروری توصیه خواهد کرد .

2- انجام یک چکاپ دقیق پزشکی به زوجین توصیه می شود . زیرا ممکن است شرایطی که معمولا قابل توجه نیستند ، باعث کاهش قدرت باروری شوند .

3- مصرف مکملهای ویتامین پیش از تولد، امکان باروری را بیشتر می کند . ضمنا مصرف مکملهای تغذیه ای مانند اسید فولیک از یک ماه قبل از بارداری ، توصیه می شود .

4- اگر شما یا همسرتان دارو مصرف می کنید بهتر است با پزشکتان در این باره مشورت کنید .

5- برای پرهیز از هر نوع مشکلی در دوران بارداری ، از داروها و درمان های طبیعی و سنتی استفاده کنید . به عنوان مثال ، اگر از داروهای قوی برای درمان سرفه استفاده می کنید ، به جای آن می توانید از عسل ، زنجبیل ،آب داغ و دیگر درمانهای طبیعی استفاده کنید .

6- وزن خود را کنترل کنید . خانمی که از تناسب اندام برخوردار است ، احتمال بیشتری برای بارداری  موفقیت آمیز و بدون مشکل دارد .

7- ورزش منظم اگر چه ممکن است به نظر سخت بیاید اما برای باردار شدن مهم است . ورزش منظم به افزایش گردش خون و بهینه سازی فرآیندهای سوخت و ساز بدن ، کمک می کند .

8- اهمیت عمل جنسی نه فقط برای باروری مهم است بلکه باعث ایجاد صمیمیت بین زوجین می گردد . به علاوه به سوزانده شدن چربیها و افزایش انعطاف پذیری عضلات کمک می کند .

9- هر چه از اهمیت رژیم غذایی سالم بگوییم کم گفته ایم . شما رژیم غذائی تان را به غذاهای سالم و بهداشتی تغییر دهید . سبزیجات و میوه باید در رأس انتخاب شما باشند .

10- آشپزخانه تان را از غذاهای ناسالم ، غذای بسته بندی شده و آماده مانند  فست فود و غذای سرخ شده خالی کنید .

11-خواب کافی یکی از مواردی است که نباید نادیده گرفته شود . خواب شما را سرحال آورده و استرس را دور می کند .

12-عادت سیگار کشیدن ، خطرات زیادی برای بارداری دارد و باید متوقف شود . ضمنا  سیگار کشیدن ، احتمال یک بارداری موفق را کاهش می دهد .

13- خانم ها می دانند که در زمان بارداری ، باید از مصرف الکل اجتناب کنند . اما تحقیقات نشان می دهد که حتی قبل از اقدام به بارداری هم نباید الکل مصرف کنند .

14- مصرف مواد مخدر ، قبل از بارداری و هنگام بارداری اکیدا ممنوع است .

15- محیط کار خود را از نظر خطرهای بالقوه ، مانند وجود جیوه و یا مواد حشره کش و آفت کش بررسی نمایید .

16- بیشتر مردان رعایت یک سری از مسائل بهداشتی را فراموش می کنند ، مردان باید از فعالیت هایی که  باعث ضرر به سلامت اسپرم می شوند ، دوری کنند . آنها باید از پوشیدن شلوارهای تنگ و لباسهای زیری که از مواد مصنوعی ساخته شده و مانع انتقال حرارت بدن که به نوبه خود ، باعث آسیب به اسپرم می شود ، خوداری کنند . همچنین لازم به توضیح است که از دوچرخه سواری و کوهنوردی اجتناب کنند.

17- استرس و نگرانی را در پایین ترین سطح ممکن نگهدارید و یا حاملگی را به عنوان یک کار سخت و طاقت فرسا تلقی ننمایید . انجام یوگا و حرکات ورزشی ساده می تواند به کاهش استرس و بهبودی سلامت شما کمک کند .

18- اگر نیاز به استفاده از ژل روان کننده دارید ، روی نوعی که انتخاب می کنید ، دقت نمایید . زیرا برخی از انواع روان کننده های موجود در بازار ، از بارداری جلوگیری می کنند .

19- فراموش نکنید که واکسن های مختلفی هستند که حداقل چند ماه قبل از بارداری باید زده شوند . مانند واکسن هپاتیت B.

20- گیاهان زیادی هستند که در افزایش قدرت بارداری مناسب هستند . اما قبل از امتحان آنها ، حتما با پزشکتان مشورت کنید .

مجله پزشکی مادر
منبع: www.home-remedies-for-you.com

در مورد مسائل خیلی شخصی، صحبت کردن آسان نیست. ما در اینجا از زبان کارشناسان مسائلی را که مربوط به سنین مختلف است، مطرح می کنیم. در این جا مسائلی چون مقاربت دردناک ، حاملگی ناخواسته و علت نگرانی های زنان در هر دهه مطرح می شود . در حقیقت یک سوماز افراد در 60 سالگی با اختلالات لگنی مواجه خواهند شد . کارشناسان گمان می کنند که افراد زیادی در گفتن مشکلاتشان به دکتر خجالت می کشند و بی دلیل رنج زیادی را تحمل می کنند . باید مشکلاتی که در هر دهه شایعتر هستند شناخته و راه حل های این مشکلات را نیز یافت .

عفونت های دستگاه ادراری

زنان در دهه 20 سالگی به نسبت زنان مسن تر به رابطه جنسی بیشتر تمایل دارند . از آنجا که انواع مختلفی از باکتری ها بر روی پوست در اطراف واژن و مقعد زندگی می کنند حین مقاربت به مجرای ادراری راه یافته و موجب عفونت دستگاه ادراری می شوند که با تکرر ادرار و دفع دردناک همراه است .
برای اینکه دستگاه ادراری به باکتری ها آلوده نشود برای محافظت ، بهتر است بعد از مقاربت ادرار کنید و خود را کاملاً خشک کنید . نوشیدن 2 تا 3 لیوان آب زغال اخته ( قره قاط)  در روز می تواند موثر باشد .تحقیقات نشان می دهد که آنتی اکسیدان های موجود در زغال اخته ( قره قاط) که pranthanidins گفته می شود ، خاصیت ضد باکتری دارد . شما مرتباً با نوشیدن مایعات کمک می کنید که باکتری ها از دستگاه ادراری شما خارج شوند و اگر احتمال می دهید که دچار عفونت ادراری شده اید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک با آنتی بیوتیک آن را درمان کند .

مقاربت دردناک

در طول مقاربت ممکن است در قسمت های مختلف واژن احساس درد داشته باشید . این در هر سنی می تواند اتفاق بیافتد. درد در هنگام مقاربت عوامل مختلفی دارد که باید علت آن بررسی شود . برای مثال آنتی هیستامین ها موجب خشکی واژن و درد می شوند . اگر شما از آنتی هیستامین ها استفاده می کنید از دکتر خود بخواهید که با داروی دیگر عوض کند . خشکی واژن همچنین می تواند مربوط به یائسگی یا مقاربت کم باشد. بنابراین سعی کنید از نرم کننده ها استفاده کنید .

مقاربت دردناک دائم

بعضی وقت ها درد به خودی خود متوقف می شود . اما درد شدید ممکن است نشانه vulvodynia باشد . از هر 6 زن یک نفر با این مشکل روبرو می شود  . کارشناسان علت vulvodynia را نمی دانند و هیچ درمانی هم وجود ندارد . علائم بیماری را می توان با استفاده از بی حس کننده موضعی ، ضد تشنج ها ( anticonvulsants)  و یا  SSNRIS برطرف کرد ( داروهای ضد افسردگی نیز برای جلوگیری از درد استفاده می شود )
به گفته پزشکان زمانی که زنان درد شدید دارند می توانند از درمان فیزیکی ( جسمی) شامل ماساژ ماهیچه های اطراف واژن و ورزش های موسوم به کگل نیز استفاده کنند .

مقاربت نباید دردناک باشد و اگر به این صورت است شما باید به دنبال کشف علل فیزیکی و یا روانی آن باشید . اگر علل آن را نمی توانید به تنهایی بیابید از یک متخصص روابط جنسی کمک بگیرید  . آیا شما میدانید چه چیزی برای شما لذت بخش است ؟ آیا آن را با همسر خود در جریان گذاشته اید ؟ یک درمانگر روابط جنسی ، می تواند شما را در یافتن جواب راهنمایی کند .

بی اختیاری ادرار

شما درحال خندیدن ، سرفه ، عطسه یا ورزش کردن ممکن است کمی شلوار خود را خیس کنید !  این به دلیل فشار بی اختیاری است .زایمان یک عامل اصلی است ، زیرا به ماهیچه های لگنی که از مثانه و مجرای پیش آب حفاظت می کند ، آسیب می رساند . بعد از زایمان 6 ماه یا بیشتر طول می کشد که ماهیچه های لگنی قوی شده و این بی اختیاری کاهش یافته یا متوقف شود . برای کاهش سریع بی اختیاری شما می توانید ورزش کگل را انجام دهید  . 10 تا 25 حرکت کگل را ( kegels)  هر روز صبح ، در حال مسواک زدن دندانهایتان می توانید انجام دهید . انجام این تمرین به صورت ایستاده سخت تر است . شما سعی کنید بیشتر خوابیده این تمرین را انجام دهید .
همچنین شما باید کافئین ، شکلات ، لبنیات ، غذاهای تند و میوه های اسیدی از قبیل پرتقال و آناناس را از رژیم غذایی خود حذف کنید . زیرا این مواد غذایی مثانه را تحریک و بی اختیاری را بدتر می کند  .

بیماریهای مقاربتی مسری ( STDS)

افراد در هر سنی ممکن است به این بیماری دچار شوند . اما زنان در دهه 20 سالگی به دلیل اینکه ممکن است با افراد متعددی رابطه جنسی داشته باشند ، بیشتر مستعد این بیماری هستند .
 از شایعترین STDS ( بیماری های روابط جنسی مسری ) : می توان به سوزاک ( که با دفع ادرار دردناک ، خون ریزی غیر عادی و ترشح مشخص می شود ) و کلامیدیا ( معمولاً بدون علامت است . اما ممکن است با دفع ادرار دردناک یا ترشح غیرعادی واژن همراه باشد ) که با آنتی بیوتیک قابل درمان است اشاره کرد . این بیماریها به طور بالقوه می توانند به بیماری های التهابی لگن از قبیل عفونت رحم و مجاری فالوپ منجر شود که در نهایت باعث ناباروری می گردد  .

بیماری های مقاربتی مسری مداوم

یکی دیگر از شایع ترین بیماری های مسری مقاربتی  (جنسی ) ویروس پاپیلومای انسانی (papillomavirus)  (HPV ) است که یک عفونت ویروسی بوده و از طریق تماس به دستگاه تناسلی منتقل می شود  . بالاخره نیمی از افرادی که رابطه جنسی متنوع و زیاد دارند در مقطعی از زندگی خود دچار این ویروس خواهند شد . در اغلب موارد ممکن است بدن اجازه ندهد که این ویروس فعالیت کند و هرگز افراد متوجه نشوند که این ویروس در بدنشان وجود دارد . بیش از 100 گونه از ویروس (HPV) عامل زگیل تناسلی و 10 گونه از این ویروس عامل سرطان دهانه رحم هستند .  
آزمایش پاپ اسمیر ویروس ، وجود HPV را مشخص می کند .  بنابراین بعد از اینکه مشخص شد که شما HPV دارید لازم است که از مراقبت های مربوط به دهانه رحم آگاهی یابید . اخیراً واکسنی تأیید شده که مانع فعالیت نوع ویروس HPV که عامل 70% از سرطان  دهانه رحم و 90% از زگیل های تناسلی هستند ، می شوند . تزریق واکسن HPV به دختران و زنان در سنین 9 تا 26 سال توصیه می شود . اما بعضی از پزشکان آن را به زنان مسن تر نیز تجویز می کنند . کارشناسان به افرادی که فعالیت های جنسی متنوع و زیاد دارند توصیه می کنند که تست سالانه STD داشته باشند  .

فیبروئید ها

کارشناسان نمی دانند که چه چیزی باعث ایجاد فیبروئیدها می شود . فقط می دانند که در زنان آفریقایی و آمریکایی بیشتر از سایر نژادهاست . اکثر خانم ها از داشتن فیبروئید خود آگاه نیستند . تنها در حدود 20 درصد آنها علائم مربوط به فیبروئید از قبیل خون ریزی شدید هنگام پریود ، مقاربت دردناک و یا دفع مکرر ادرار را تجربه می کنند . اگر فیبروئید ها در داخل حفره رحمی رشد کنند ، درد سر ساز شده و باعث ناباروری می شوند . فیبروئید ها در رحم باعث تغییر شکل رحم و آزادسازی مواد شیمیایی شده که در نهایت مانع شکل گیری جنین در رحم می شود . پزشکان می توانند فیبروئید ها را از طریق آزمایش یا سونوگرافی  لگن تشخیص دهند . بیشتر بیماران به درمان نیاز ندارند . اگر خونریزی در زمان قاعدگی  خیلی زیاد باشد ، قرص های ضد حاملگی به بیماران تجویز می شود . زیرا این قرص ها خونریزی را کاهش می دهند و کارهای دیگری که ممکن است انجام شود برداشتن فیبروئیدها یا ریشه کنی آندومتر است . به این ترتیب که سلولهای پوششی رحم سوزانده می شود . اما این کار معمولاً باعث ناباروری می گردد .                                                         

اندومتریوز

اندومتریوز  یک بیماری مربوط به رشد غیر طبیعی بافت های رحم است که در تخمدان ها ، لوله های فالوپ ، نزدیک روده یا مثانه روی می دهد و اغلب به طور میانگین در 27 سالگی رخ می دهد . اگرچه در سنین 13 تا 19 سالگی ، 30 یا 40 سالگی هم ممکن است اتفاق بیافتند(در یائسگی شیوع این بیماری قطع می شود، زیرا سلول ها برای تکثیر به استروژن نیاز دارند.) عوارض این بیماری شامل دردهای شدید قبل از قاعدگی و ناباروری است . به گفته پزشکان احتمالاً 1/3 از زنان نابارور به این بیماری مبتلا  هستند . اگر چه ارتباط آن کاملاً روشن نیست . کارشناسان معتقدند مصرف قرص به طور مرتب به مدت 3 تا 9 ماه خونریزی و درد قاعدگی را کمتر می کند و پروژسترون موجود در قرص باعث کوچک شدن ( جمع شدن ) سلولهای اندومتریوز می شوند . اگر مصرف قرص قطع شود دوباره علائم بیماری آشکار می شود . در زمانی که این بیماری شدید است ، پزشکان توصیه می کنند که بیماران تحت عمل جراحی لاپاروسکوپی قرار گیرند که از طریق یک برش کوچک در ناف انجام شده و مشکل کاملاً برطرف می شود .

یائسگی

انتقال به دوره یائسگی کامل ، معمولاً حدود 10 سال طول می کشد . ولی ممکن است خیلی زود در سن 35 سالگی شروع شود در حالی که میانگین سن یائسگی47 تا 52 سال است ( این بستگی به این دارد که مادر زود یائسه شده باشد یا اینکه شما بیماری خاصی داشته باشید مثل ناراحتی قلبی ) علائم این بیماری عبارتند از گرگرفتگی ، کاهش میل جنسی ، تغییرات خلقی ، پریود ( قاعدگی) نا منظم . هرچند یائسگی خیلی خوب نیست ،  اما راههایی برای کاهش عوارض یائسگی وجود دارند . مصرف دارو ، گرگرفتگی و  عرق شبانه راکمتر کرده و باعث کاهش اختلالات مربوط به قاعدگی می شود .  تغییر در شیوه زندگی به کاهش علائم یائسگی کمک می کند . حداقل 30 دقیقه ورزش کردن در روز کمک می کند که اضطراب و عرق شبانه کاهش یابد . همچنین پزشکان خوردن ماهی ، گردو و غذاهایی که سرشار از اسید چرب امگا 3 هستند را توصیه می کنند . برای افزایش میل جنسی ، روی اندام تناسلی تمرکز نکنید . به جای آن سعی کنید از تجربه های جنسی دیگر با همسر خود لذت ببرید . فیلم هایی که محرک هستند تماشا کنید . میل شما تحت تأثیر افکار و تمرکز شماست . با تغییر در تمرکزتان می توانید در میلتان تغییر ایجاد کنید .

عفونت ( قارچی )Yeast infection

عفونت ترشحات رحمی در بین زنان در همه سنین رایج است . 75 درصد از زنان علائم عفونت را حداقل یکبار در زندگی خود تجربه کرده اند که شامل : خارش ، ترشح زیاد و دفع دردناک ادرار است . این عفونت باعث می شود ترشحات طبیعی رحم افزایش یابد . عوامل زیادی می تواند نقش داشته باشد از قبیل استرس ، کمبود خواب ، مصرف قرص ، آنتی بیوتیک ها و یا بارداری . اگر دچار عفونت رحمی(قارچی) شده اید ، یک داروی ضد قارچی مثل Monistat  می تواند کمک کند . اما این درمان را نمی توان برای همه نوع عفونت تجویز کرد . خیلی از خانم ها در صورتی که هیچ نوع عفونتی ندارند ، این محصولات را خریداری می کنند و تشخیص این عفونت از عفونت های باکتریایی سخت است . به این دلیل باید تست انجام دهید . اگر آزمایش نشان دهنده عفونت باکتریایی بود ، نیاز به آنتی بیوتیک دارید و اگر تست ، عفونت قارچی را نشان داد شما باید داروهای ضد قارچی استفاده کنید . علائم این بیماری تا یک هفته مشخص نمی شود .  اگر شما عفونت مکرر می گیرید باید حتماً به پزشک مراجعه کنید .

Bactrial vaginosis (BV)

شایعترین مشکلات واژن در زنان در سنین بارداری اتفاق می افتد . Bactrial vaginosis  زمانی به وجود می آید که باکتری های مضری که به طور طبیعی در واژن هستند به طور غیرعادی زیاد می شوند . علائم آن شبیه عفونت قارچی است . محققان به درستی نمی دانند که چه چیز باعث عدم تعادل باکتری ها شده و در نتیجه موجب (BV)می شود . اما می دانند که این بیماری در سنین 20 تا 30 سالگی که خانم ها رابطه جنسی بیشتری دارند ، رایج تر است .
دوش واژینال نیز می تواند تعادل باکتری ها را به هم بزند . پس سعی کنید از آن کمتر استفاده کنید . در صورت مشاهده علائم این بیماری به پزشک مراجعه کنید . زیرا اگر درمان نشود ممکن است عوارضی را ایجاد کند . به خصوص زمانی که حامله باشید .

 اختلالات در قاعدگی

قاعدگی کم یا خون ریزی نامنظم ممکن است نشانه سندروم تخمدان پلی کیستیک باشد (PCO2 )   که باعث افزایش هورمون آندروژن می شود که بر روی تولید مثل ده درصد زنان تأثیر میگذارد و معمولاً زنان در سنین 20 تا 30 سالگی به این اختلال دچار می شوند . علائم دیگر این اختلال ، کیست تخمدان ، چاقی ، رشد مو در صورت و ناباروری است . اگر چه این بیماری به طور کامل قابل درمان نیست ، ولی شما باید به پزشک مراجعه کنید تا به وسیله یک سری آزمایشات ( معاینه فیزیکی ، آزمایش خون ، سونوگرافی ) بیماری را تشخیص داده و ممکن است پزشک قرصی برای تنظیم قاعدگی و تنظیم هورمون آندروژن تجویز کند . باید وزن خود را متعادل نگه دارید . زیرا چاقی باعث افزایش هورمون می شود .
اگر شما قصد دارید حامله شوید داروهای باروری می توانند به تخمک گذاری طبیعی کمک کنند . خون ریزی نا منظم یا شدید در زنان 40 ساله یا مسن تر ممکن است از علائم پولیپ (بواسیر رحمی ) باشد  که معمولاً یک تومور خوش خیم رحمی است که در زنان 40 تا 50 ساله رخ می دهد . این پولیپ را می توان به وسیله جراحی برداشت . یکی دیگر از عواملی که باعث اختلال قاعدگی می شود ، مشکلات تیروئید است . غده تیروئید ، توانایی آن قسمت از مغز که تخمدان را تنظیم می کند بیشتر می سازد. از آنجا که با بالا رفتن سن ، عملکرد تیروئید کاهش می یابد از سن 40 سالگی به بعد ، هر 5 سال یک بار باید تست تیروئید انجام شود .

سرطان تخمدان

سرطان تخمدان حتی در زنان 40 ساله ( به ندرت کمتر از 40 سال ) نیز اتفاق می افتد . اگر چه این بیماری در زنان 50 سال به بالا شایعتر است . علائم این بیماری مخفی است . به تازگی محققان علائم هشدار دهنده شامل : نفخ ، درد شکم یا لگن ، اشکال در غذا خوردن ، دفع مکرر ادرار را شناسایی کرده اند . اگر شما این علائم را هر روز یا سه بار در هفته دارید باید به پزشک مراجعه کنید . اما وحشت نکنید . چون این علائم لزوماً نشان دهنده سرطان نیستند . این بیماری به وسیله یک آزمایش یا سونوگرافی قابل تشخیص است . برای درمان این بیماری ابتدا تخمدان را برداشته، سپس برای اینکه ببینند سرطان پیشرفت داشته یا نه، غدد لنفاوی را آزمایش می کنند . اگر یکی از بستگان نزدیک شما سرطان سینه یا تخمدان داشته باشد ، خطر ابتلای شما بیشتر می شود  . اگر به این صورت باشد شما بهتر است از نظر جهش ژنی ،  ژن های BRCA1,BRCA2 را بررسی کنید . زیرا جهش در ژن BRCA احتمال ابتلا به این سرطان را 27 تا 44 درصد افزایش می دهد . اگر شما دارای ژن جهش یافته BRCA باشید ، متخصص سرطان ممکن است برای پیشگیری قرص ضدبارداری تجویز کند ، یا این که اگر نیاز باشد رحم برداشته شود . همه زنانی که قرص مصرف کرده اند یا چندین زایمان داشته اند و به کودکان خود شیر داده اند ، کمتر به این بیماری مبتلا می شوند .

افتادگی رحم

افتادگی رحم وضعیتی است که در آن ماهیچه های پایینی مثانه ، رحم ، مقعد یا حتی واژن سست ( ضعیف ) می شود و اغلب زنان مسن دچار این وضعیت می شوند . چاقی ، حاملگی و احتمالاً سفید پوست بودن از عوامل این بیماری به شمار می رود . زنان بور ممکن است بیشتر از زنان دیگر در معرض خطر باشند . پزشکان معتقدند که احتمالاً به دلیل کلاژن آنها باشد . یک پروتئینی است که به شکل دادن بافت های همبند که باعث قوی شدن اعضای داخلی می شود کمک می کند .
افرادی که در سنین بالای 40 سال باردار می شوند ، خطر ابتلای آنها بیشتر شده  و بهتر است که زایمان آنها از طریق سزارین انجام شود . به گفته یکی از متخصصین ، اگر افراد افتادگی رحم داشته باشند ، این مشکل می تواند در دفع ادرار ، اجابت مزاج یا فعالیت جنسی آنها تأثیر گذار باشد . افتادگی را همچنین می توان با رحم بند درمان کرد . رحم بند یک وسیله پلاستیکی است که در داخل واژن تعبیه شده و اندام داخلی واژن را به سمت بالا فشار داده و آن را در محل خود نگه می دارد . جراحی نیز به منظور تقویت ( محکم کردن ) عضلات لگنی و انتقال رحم به بالا می تواند موثر باشد . اما اگر باز هم افتادگی رحم ایجاد شود ، بیرون آوردن رحم می تواند بهترین راه حل باشد .

در هر حال به کلیه خانم ها توصیه می گردد که در صورت بروز ناراحتی ، با غلبه بر احساساتی مانند خجالت و کمرویی ، حتماً به پزشک مراجعه کنند .

مجله پزشکی مادر
منبع: webmd.com