در بسیاری از زنان کاهش هورمون، استرس های شغلی، مشکلات بین فردی با همسر، یائسگی و سایر مسائل باعث از بین رفتن میل جنسی می شود

زندگی بدون تمایل جنسی
از دست رفتن میل جنسی یکی از شایع ترین اختلالات آمیزشی است که زنان زیادی را در سنین مختلف درگیر می کند. بر خلاف مردان که عدم توانایی نعوظ شایع ترین مشکل جنسی آنها می باشد، در مورد زنان ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی باعث ایجاد اختلال در میل جنسی می شود و این چیزی است که به راحتی با تجویز یک دارو، درمان پذیر نخواهد بود اما امروزه به کمک درمان های مختلف ، امکان بازگشت این غریزه به حالت طبیعی را تا حدودی امکان پذیر کرده اند.

از دست دادن میل جنسی چیست؟ برخلاف تصور عامه، متخصصان معتقدند که آمیزش جنسی متوالی تاثیری بر میل جنسی و یا خشنودی از آن ندارد . بعضی ها معتقدند که میل جنسی چیزی فراتر از مشکل مربوط به کاهش این میل است. انگیزش جنسی یک مولفه بیولوژیکی از امیال است که بازتاب آن به صورت میل جنسی خودانگیز شامل تفکر جنسی، تخلیل شهوت زا و رویا بروز می کند.

در واقع نتیجه سیگنال بدن چیزی مشابه کردار جنسی است. میل و انگیزش جنسی به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد. اما میل جنسی ترکیبی از فاکتورهای روانی و بین فردی را نیز در برمی گیرد که در مجموع باعث آمادگی برای انجام آمیزش است . بالاتر و فراتر از شهوت چیزی مشابه صمیمیت در روابط باعث ایجاد آمادگی برای آمیزش جنسی می شود . به عنوان مثال اگر شما از همسر خود ناراحت باشید ، ممکن است در آن برهه ی زمانی دچار شهوت شوید ولی حاضر نخواهید بود به همسر خود نزدیک شوید. بنابراین تمامی جنبه های موثر در میل جنسی باید مورد آزمایش قرار گیرد تا دلیل اصلی مشکل مشخص شود. شایع ترین عوامل از دست رفتن میل جنسی در زنان عبارتند از:

مشکلات روابط بین فردی: مسائل عملکردی همسر، عدم رضایت روحی در روابط ، تولد فرزند و تبدیل شدن به پرستار کودک باعث کاهش میل جنسی می شود.

تاثیرات اجتماعی فرهنگی: استرس های شغلی، فشار همگنان و تصاویر رسانه ای از جنسیت می تواند به طور منفی میل جنسی را تحت تاثیر قرار دهد.

کاهش تستسترون: هورمون تستسترون میل جنسی مردان و زنان را تحت تاثیر قرار می دهد. سطح تستسترون در دهه 20 زندگی زنان در اوج مقدار خود می باشد و سپس به موازات افزایش سن مقدار آن نیز به طور متوالی کاهش خواهد یافت تا دوران یائسگی شروع شود، هر چند که دوران یائسگی نیز پایان میل جنسی در همه زنان نیست.

مشکلات بالینی: بیماری های روحی مثلا فسردگی یا اختلالات تیروئیدی، اندرومتروز و یا فیبرویدز میل جنسی زنان را تحت تاثیر قرار می دهد.

داروها: بعضی داروها مثل داروهای ضد افسردگی خاص، داروهای کاهنده فشار خون و داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش میل جنسی می شود.

سن: سطح خون حاوی آندروژن به موازات افزایش سن مدام در حال کاهش خواهد بود.

درمان
بدلیل اینکه این اختلال حاصل ترکیبی از مسائل فیزیکی و روحی است، لذا ترکیبی از درمان ها برای رفع این اختلال لازم است.

مشاوره فردی/ درمان جنسی: درمان جنسی برای افراد و زوجین بسیار موثر است. عدم میل جنسی معمولا هر دو طرف را تحت تاثیر قرار می دهد و لذا مشاوره هر دو می تواند بسیار موثر و مفید واقع شود.

تعویض داروها و یا تغییر در میزان مصرف اگر دلیل اصلی اختلال داروها باشد، تغییر در نوع دارو  و استفاده از درمانهای جایگزین توصیه می شود. به عنوان مثال اگر داروهای ضد بارداری خوراکی باعث کاهش سطح تستسترون شده می توان از روش های دیگر ضد بارداری که غیر هورمونی است استفاده کرد.

توجه به مشکلات بالینی: درمان امراض خاص مثل فیبروئید به کمک جراحی می تواند مفید باشد.

استروژن های واژنی: در زنان یائسه ، خشکی واژن که دلیل اصلی عدم رضایت از آمیزش است به کمک کرم استروژن واژنی قابل درمان است.

درمان تستسترون: با اینکه هورمون یا داروی خاصی برای درمان مشکلات جنسی وجود ندارد، اما بعضی متخصصان زنان و زایمان استفاده از این هورمون را برای افزایش سطح آن به حد طبیعی پیشنهاد می کنند.

منبع : سایت ایرانیان شاد

 

 

 

همه مرد و زن‌هایی که با هم ازدواج می‌کنند، دوست دارند زندگی‌شان دوام داشته باشد. دانش امروز نشان می‌دهد احتمالا نوع عمل هورمون‌های ما در داشتن یک زندگی سعادتمند دخیل هستند.
سال‌هاست که علم در حال کاوش منشأ عصبی- زیستی احساسات ماست. داستان پریان پر است از عشق در اولین نگاه ، ازدواج ، بچه‌دار شدن ، خوشبخت زندگی کردن و مرگ. با وجود مشغله‌های دنیای امروز، داشتن چنین زندگی‌ای، آرزوی هر زوجی است.

همه مرد و زن‌هایی که با هم ازدواج می‌کنند، دوست دارند زندگی‌شان دوام داشته باشد. دانش امروز نشان می‌دهد احتمالا نوع عمل هورمون‌های ما در داشتن یک زندگی سعادتمند دخیل هستند.

در اولین برخورد، بدن شما و فرد مقابلتان اطلاعات متفاوتی را رد و بدل می‌کنند. تبادل اطلاعات با فرومون‌ها، نوعی ترکیبات حیاتی که از غدد لنفاوی زیر بغل و اطراف اندام‌های جنسی ترشح می‌شوند، انجام می‌‌گیرد. فرومون‌های آزاد شده از بدن فرد این اطلاعات را به طرف مقابل در غده‌ای واقع در زیربینی انتقال می‌دهند. به دلیل همین ترکیب‌های حیاتی است که هر فردی بوی مخصوص به خود را دارد و طرف مقابل قادر به تشخیص این بو است. زنان بهتر از مردان می‌توانند از روی بوی بدن افراد به اطلاعات آنها دست پیدا کنند و مثلا میزان جاذبه جنسی یا خیانتکار بودن یا نبودن مردان را تشخیص دهند.

بعد از طی مرحله نخست، در صورتی که نگاه، خنده یا ژستی از فرد مقابل باعث جذب زن یا مرد شود، شخص احساس می‌کند عاشق طرف مقابل است. دلیل آن هم افزایش آدرنالین در بدن است که فعالیت مغزی را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود فرد احساس خوبی داشته باشد.

وقتی فردی حس می‌کند عاشق طرف مقابل شده، حالت سرخوشی به او دست می‌دهد و این حالت نتیجه فعالیت فنیل اتیل آمین یا نوعی آمفتامین مغزی طبیعی است که در شکلات هم وجود دارد و انرژی و اشتیاق فرد را افزایش می‌دهد. البته اثر فنیل اتیل آمین دوام چندانی ندارد و برای اینکه این حالت در فرد بماند به فعالیت‌هایی نیاز است تا دوباره سبب ترشح آن شوند.

طبیعت برای آنکه شما را همچنان مجذوب همسرتان نگه دارد، ماده دیگری در گنجه دارد. دوپامین، حامل عصبی، مسبب حس خوشبختی و آرامش است. اکسی توسین هم هورمونی است که «بانوی عشق» لقب گرفته است. صدای فرد مورد علاقه، خاطرات شیرین، حتی یک نگاه مهربان باعث ترشح این هورمون در بدن می‌شود. اکسی توسین به‌مقدار بسیار زیادی در اولین رابطه عاشقانه در بدن ترشح می‌شود و البته این هورمون عامل انقباض‌های دوره زایمان است.

وقتی دو نفر به هم وابسته می‌شوند و اعتماد کامل بینشان شکل می‌گیرد، ترشح این هورمون در بدن آغاز می‌شود و در حقیقت می‌توان گفت این هورمون جزو معدود هورمون‌هایی است که ترشح آنها نه تنها دلایل فیزیولوژیک، بلکه احساسی دارد. اکسی توسین باعث وابسته شدن و عشق دو فرد به هم می‌شود و افراد را به داشتن رابطه زناشویی مکرر، یک زندگی بادوام، داشتن فرزندان و...ترغیب می‌کند. شاید این سوال در ذهنتان پیش بیاید که با وجود ترشح این هورمون، چطور همسران عشق را فراموش می‌کنند و جدا می‌شوند؟

در جواب باید گفت برای ترشح مداوم این هورمون لازم است که زوجین دینامیک و فعال باقی بمانند. به مرور زمان میزان دوپامین ترشحی بدن کاهش می‌یابد و از میزان اشتیاق کاسته می‌شود.

برای افزایش آن لازم است زن و مرد خلاق باشند و مدام در مورد خاطرات یا آرزوهایشان صحبت کنند. هر جرقه‌ای می‌تواند سبب ترشح اکسی توسین شود. اگر جرقه‌ای نباشد، طبیعی است که به مرور آتش خاموش می‌شود.

برای تداوم زندگی، ایجاد خلاقیت و تازگی بر عهده جنس مونث است در غیر این صورت عشق به راحتی از بین می‌رود و کاری از دست هورمون‌ها برنمی‌آید.

منبع : سلامت نیوز