هجده ساله بودم و تازه دانشگاه قبول شده بودم.در مسیر رفت و آمدم به دانشگاه وقتی تو ماشین به سمت چپ نگاه میکردم، بعد از 5-6 دقیقه سردرد می شدم و درد زیاد و زیادتر می شد.
این درد به حدی می رسید که اگه یه روز می رفتم دانشگاه دو روز تو خونه می افتادم! پیش متخصص  مغز و اعصاب رفتم و سی تی اسکن انجام دادم و گفت که میگرنه. دارو داد. اما دریغ از فایده.

هرچندماه میرفتم پیش همون دکتر و مرتب داروهام رو عوض میکرد اما تغییری تو وضع من ایجاد نمی شد. هربار هم به دکتر میگفتم وقتی سرم چند دقیقه به یه سمت می مونه سردردم شروع میشه و همیشه هم درد سمت چپه!
دردها اونقدر شدید بود که هیچ مسکنی جواب نمیداد. نصفه شبهای زیادی کارم به بیمارستان و درمانگاه می کشید و ناچار بودن که ترامادول بهم تزریق کنن تا شاید درد آروم بشه!
پیش یه پزشک دیگه رفتم.گفت کانال نخاعت تنگ شده و باید بیایی بیمارستان تا کمی بازش کنیم! ترجیح دادم کاری به نخاعم نداشته باشم!
ده سال زندگی با این درد گذشت. یه روز رفتم پیش همون دکتر و باز هم نالیدم از دردهام! برای بار چندم، ام آر آی نوشت و وقتی جواب رو بردم ، نگاه کرد و گفت  حالا داروهات رو عوض میکنم اما یه جراح مغز و اعصاب هم برو! مهره یک گردن، تو عکس افتاده و مشکل داره.

رفتم سراغ جراح مغز و اعصاب. اون هم عکسهای دیگه و سی تی اسکن رنگی و ... معلوم شد که مهره یک گردنم به صورت مادرزادی مشکل داره! مهره سمت راست به صورت نرماله ولی مهره سمت چپ به جمجمه چسبیده و همین که گردن به چپ می چرخه، عضلات گردن که بد هم شکل گرفتن، کشیده میشه و دچار اسپاسم میشن و این درد منتقل میشه به سمت چپ سر.
پزشک گفت این ناراحتی مادرزادیه اما تو دهه بیست زندگی ، خودش رو نشون میده. اگه همون 18 سالگی تشخیص میدادن، می تونستی عضلات گردن و شانه رو تقویت کنی و اینقدر به تعویق نمی افتاد. بدن 18 ساله با 28 ساله خیلی تفاوت داره.
از همه مهمتر اینکه میگرن از کلمه migration به معنای مهاجرت میاد و یعنی دردی که هربار جای ثابتی نداره و تو همه این سالها فقط یک قسمت سرت درد می کرد!

نظر این جراح و چند جراح برجسته دیگه رو گرفتم.درباره عمل گفتن که پیچیده است و بهتره به فکر عمل نباشی. یکیشون گفت اگر عمل کنیم اون مهره ای رو که چسبیده، جدا می کنیم و یکی دیگه گفت اون مهره ای رو که حالت طبیعی داره، به جمجمه وصل میکنیم. اما بهتره که فیزیوتراپی انجام بشه و یه سری ورزش که این عضلات رو تقویت کنه.
از اونجایی هم که این عضلات گردن در طول این سالها یه اسپاسم شدید داشت، ناچار شدم دو بار تزریق دیسپورت رو تو گردنم انجام بدم. هرچند تاثیرش کوتاه مدت بود اما واقعا اثر خوبی داشت و چندماهی درد خیلی کم شده بود.

الان درد به مراتب کمتر از گذشته است.شاید ماهی یک بار. اگر شدت پیدا کنه و قابل تحمل نباشه و احساس کنم چندروزی میخواد از پا بندازتم، طبق تجویز پزشک یکی دو تا آمپول می زنم.
در سال هم چندباری فیزیوتراپی میرم. ورزش هم تا حدی می کنم . اگر کسی کنارم بشینه و صحبت کنه حتما جهتم رو تغییر میدم که کاملا روبروش قرار بگیرم و گردنم به طرفین نمونه و اسپاسم ایجاد نشه.اگر نه عذرخواهی میکنم و در حین گفتگو به روبرو نگاه می کنم.

از پزشکم دلیل اینکه این مهره اینطوری شکل گرفته رو پرسیدم. احتمال داد که هنگام زایمان چون از فورسپس استفاده شده، باعث ایجاد این مشکل شده.

به هرحال این هم تجربه ای بود که شاید به کار یه خواننده ای که مشابه من باشه بیاد.

مهرنوش تقوی - مجله پزشکی مادر