یک كارشناس ارشد گفتاردرمانی گفت: لکنت زبان اختلالی درون رشدی است که در صورت عدم درمان پیچیده‌تر و حادتر می‌شود و درمان آن به همكاری همه جانبه اطرافیان فرد احتیاج دارد.

محمدرحیم شاه بداغی، عضو هیات علمی‌دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشكی تهران در گفت‌وگو با خبرنگار بهداشت و درمان ایسنا علوم پزشکی تهران با ذکر این مطلب که تعاریف مختلفی در مورد لکنت وجود دارد، ادامه داد: وجه مشترک همه تعاریف این است كه فرد می‌داند چه می‌خواهد بگوید اما به دلیل برخی از علائم مانند قطع، تکرار و کشش که مانع از بیان سلیس و روان می‌شوند قادر به صحیح سخن گفتن نیست.

وی با ذکر این که هر قطع، کشش و تکرار در گفتار را نمی‌توان لکنت دانست در توضیح ویژگی‌ها و علائم لکنت گفت: لکنت ویژگی‌های خاص گفتار خود را دارد اعم از تکرار قسمتی از یک کلمه به مانند تکرار «من من من»، کشش صدا یا هجایی در گفتار مانند «مممن»، میان اندازی که در گفتار روان اتفاق نمی‌افتد و تکرار مداوم کلمه مانند «مثلاً من» در میان صحبت‌ها یا ادای صدای«اِاِاِ»، این ویژگی‌ها گفتار روان را دچار دستخوش و تغییرات می‌کنند که سبب ناروانی گفتار در فرد می‌شود.

شاه بداغی در توضیح ویژگی‌های لکنت افزود: مکث‌های خاموش نیز از دیگر ویژگی‌ها و علائم لکنت گفتاری هستند و به مکث ‌هایی اطلاق می‌شود که فرد برای بیان یک صدا در محلی كه که در آن جا هیچ صدایی نیست تلاش و تقلا می‌کند و کلمات را شکسته ادا می‌کند.

این عضو هیأت علمی‌دانشگاه علوم پزشکی تهران با ذکر این مطلب که هنوز علم در سبب شناسی پدیده لکنت تصمیم قاطعی نگرفته به دو عامل مطرح زمینه ساز و آشكار بروز لكنت اشاره كرد و گفت: در برخی از افراد زمینه ابتلا به لکنت بالاست که این جزء عوامل زمینه ساز می‌شود و به علاوه محیط که از سنین کودکی در خانواده و در ادامه آن جامعه و... است از عوامل آشکار ایجاد کننده لکنت هستند.

وی در ادامه با رد این باور كه اکثر والدین معتقدند لکنت به یک باره در کودک بروز می‌کند، تاكید كرد: معمولاً این گونه نیست و حتماً پیش از آن شکلی از ناروانی گفتاری در فرد وجود داشته است.

شاه بداغی تنش‌های روزانه بین اولیا و یا اولیاء با فرزند و کمتر شدن رابطه عاطفی و عمیق بین والدین به خصوص مادر و فرزند را از زمینه‌های این اختلال گفتاری دانست و گفت: تنش‌ها و درگیری‌های والدین حال چه کلامی‌و چه غیرکلامی‌و حتی نوع و طرز نگاه به ویژه چشم غره‌ها، گفتار و رفتار کودک را به نحوی تحت تاثیر قرار می‌دهد.

وی با اشاره به این مطلب که افراد مبتلا به لكنت گاهی مورد شماتت زمانی هستند، اذعان كرد: در زندگی روزمره اغلب افراد کمبود وقت و عجله دارند و فرد لکنتی با زمان مشکل دارد چرا كه در یک واحد زمانی می‌تواند تعداد کمی‌ از کلمات را بیان کند و نمی‌تواند عجله کند كه این امر به گوشه گیری فرد منجر می‌شود.

این كارشناس ارشد گفتاردرمانی لکنت را یک اختلال درون رشدی نامید که در صورت عدم درمان و با افزایش سن حادتر می‌شود و در ادامه اضافه كرد: در صورت عدم درمان، این اختلال عوض شده و از شکل تکرار کلمه که یک ناروانی طبیعی است می‌تواند به تکرار در سطح هجا و صدا که اختلال غیرطبیعی است، تبدیل شود.

وی با ذکر این مطلب كه برای درمان لکنت به همكاری همه جانبه نیازمندیم، افزود: برچسب، انگ‌، تمسخر و درآوردن ادای فرد لکنتی از سوی جامعه همه باعث وارد شدن فشار بر این افراد می‌شود که به مرور سبب گوشه گیری و کم شدن انگیزه درمان این افراد می‌شود و ما باید بگذاریم آنها نیز با زبان خود مطالبی را که دوست دارند بیان کنند.

وی با رد برخی توصیه‌های عامیانه در درمان لکنت مانند دادن تخم کبوتر و بلدرچین این روش‌ها را نامطلوب دانست و در توضیح گفت: عمده‌ترین نیاز، یک مشاوره قوی با خود فرد و خانواده وی است و مطمئناً مشاورات درمانی در روزهای اول بسیار حیاتی است و در صورت نیاز گفتاردرمانی غیر مستقیم و سپس مستقیم را می‌طلبد و در صورتی که فرد و خانواده او انگیزه درونی زیادی برای درمان داشته باشند میزان موفقیت بیش از 99 درصد خواهد بود.

شاه بداغی در ادامه با رد بحث خوددرمانی افرادی که دچار لکنت گفتار هستند، گفت: این روش نامطلوب است چرا که اگر خود درمانی روش مثبتی بود ما الان نباید شاهد لکنت در بزرگسالان باشیم.

وی در مورد میزان شیوع لکنت با ذکر این مطلب که میزان شیوع لکنت به خصوص در کودکان پسر بسیار بالاست توضیح داد: لکنت زبان در جنس مذکر 3 تا 4 برابر بیشتر از مونث است که با افزایش سن و میزان تحصیلات این نسبت کاهش می‌یابد.

شاه بداغی با تاكید بر این نكته که هرچند شیوع لکنت در سنین پائین بیشتر است و برخی از موارد، بهبودی خودبخودی و یا کاهش شدت و درصد لکنت را دارند اما مراجعه به مشاوره در تمام این افراد ضروری است.

این كارشناس ارشد گفتاردرمانی در خصوص تغذیه این افراد به ایسنا گفت: استفاده از برخی مواد غذایی بر سیستم عصبی اثر سوئی دارد و برحسب تجربه والدین نشان داده شد که غذاهای کم حجم پرکالری برای این افراد از غذاهای پرحجم کم کالری مناسب‌تر است.

منبع : سایت سیمرغ

 

برونشیت حاد
برونشیت حاد عفونت دستگاه تنفسی می‌باشد که معمولا عامل آن ویروسی است و در اثر سرفه، عطسه یا صحبت کردن فرد بیمار شیوع پیدا می‌کند. علایم آن، که سرفه و تب خفیف جزء آنها هستند، سه تا چهار روز بعد از یک عفونت  قسمت بالایی دستگاه تنفسی  مثل سرماخوردگی و آنفلوانزا بروز می‌کنند. برونشیت حاد می‌تواند به برونشیت مزمن یا سینه پهلو منجر شود.

 آبله مرغان
اگر در کودکی دچار آبله مرغان نشده اید و واکسن آن را هم نزده اید، احتمال دارد در اثر مراقبت از یک کودک بیمار به آن مبتلا شوید. بیماری 2 تا 3 روز قبل از بروز علائم و ظهور تاولها در بیشترین حد واگیر قرار دارد. و از طریق غشای مخاطی بینی و دهان، عطسه و سرفه شیوع پیدا می‌کند، گاهی نیز در اثر تماس با مایع تاولها، فرد مبتلا می‌شود. یک فرد بزرگسال که دچار آبله مرغان می‌شود، حتما باید به پزشک مراجعه کند.

آنفلوانزا
ویروس آنفلوانزا اغلب وقتی که فرد عطسه یا سرفه می‌کند، شیوع می‌یابد. آبریزش بینی، عطسه، تب و لرز و بدن درد جزء علائم آن هستند. این بیماری در بزرگسالان ، در حدود یک روز قبل از بروز علائم و 5 روز بعد از آن قابل سرایت می‌باشد . گاهی آنفلوانزا منجر به شرایط وخیم تر مثل بستری شدن و مرگ می‌شود . بهترین راه پیشگیری از آن ، واکسیناسیون و دوری از افرادی که به آن مبتلا هستند، می‌باشد.

عفونت استافیلوکوکی مقاوم به متی‌سیلین
استافیلوکوک اورئوس مقاوم به متی‌سیلین سوشی از باکتریهای استافیلوکوکی است که در مقابل آنتی بیوتیک‌های معمول مقاوم می‌باشد. بیشتر اوقات، باعث عفونت خفیف روی پوست، کورک و جوش می‌شود. و همچنین سبب عفونت خون، ریه‌ها یا دستگاه ادراری می‌شود . اگر افراد به پوست افرادی که این بیماری را دارند، دست بزنند ، به آن مبتلا می‌شوند. بهترین راه جلوگیری از آن بهداشت و تمیز نگه داشتن دستها می‌باشد و باید از تماس با زخم‌ها و باندهای افراد مبتلا جلوگیری کرد. همچنین اگر زخم و جراحتی دارید روی آن را با باند بپوشانید تا بهبود یابد.

ورم ملتحمه چشم
ورم ملتحمه خیلی واگیردار است، اگر چه خیلی خطرناک نیست. عامل آن ویروسی یا باکتریایی است. اگر دست خود را به چیزی که فرد بیمار تماس داشته بزنید، سپس به چشم خود بمالید، به این بیماری مبتلا می‌شوید. علاوه بر سرخی، چشم دردناک شده و دچار خشکی و سوزش می‌شود. قبل از دست زدن به چشم های خود، دستهایتان را بشویید. از وسایل مخصوص آرایش چشم و حوله شخصی خود استفاده کنید.

آنفلوانزای معده (گاستروانتریت ویروسی)
قلنج، اسهال و استفراغ از ویژگیهای عمده ورم معده واگیردار هستند. علایم یک یا دو روز بعد از ورود ویروس، که در مدفوع فرد آلوده وجود دارد، بروز می‌کنند. از این رو باید بعد از اجابت مزاج و قبل از دست زدن به غذا یا تماس با سطوحی که غذا را تهیه می‌کنید، دستها را بشویید تا از انتشار آلودگی جلوگیری به عمل آورید. چند نوع ویروس در این بیماری دخیل می‌باشند و گروه سنی خاص را هدف قرار می‌دهند. بزرگسال بیشتر به نوع
Norwalk آسیب‌پذیر هستند. بچه‌ها به روتاویروس، اما به خاطر داشته باشید که هر کسی احتمال دارد آن را بگیرد. بنابراین دستهای خود را بشویید.

گلودرد استرپتوکوکی
گلودرد استرپتوکوکی، یک بیماری شایع در کودکان، بوسیله باکتری که از طریق هوا منتقل می‌شود، ایجاد می‌شود و در اثر سرفه، عطسه یا تنفس فرد آلوده شیوع پیدا می‌کند. از علایم آن التهاب، تب و درد گلو و لوزه را می‌توان نام برد. بیماری سه تا پنج روز قبل از بروز علایم قابل سرایت می‌باشد. زمان سرایت تا 24 ساعت بعد از تزریق آنتی بیوتیک پایان می‌یابد.

سیاه سرفه
علی رغم واکسیناسیون گسترده ای که بر علیه سیاه سرفه صورت گرفته است، اما بیماری واگیردار شدید آن در حال برگشت است.
CDC گزارش داد که در سال 2004 بیست هزار مورد وجود داشته، در مقایسه با سال 1976 که هزار مورد گزارش داده شده است. بزرگسالانی که در کودکی واکسینه شده‌اند، 40 درصد کل را شامل می‌شوند. بیشترین خطر مربوط به کودکانی است که واکسینه نمی‌شوند.

پزشکان باید آگاه باشند که این بیماری ممکن است سخت تشخیص داده شود، زیرا سرفه بزرگسالان مانند آنچه که در کودکان  می‌باشد مشخص نیست. سرفه و مسری بودن تا 10 هفته به طول می‌انجامد.  

منبع : سایت سیمرغ

 

بعضی از بیماری‌های کودکان خیلی سریع به دیگر اعضای خانواده سرایت می‌کنند. آیا نگران کسی هستید که عفونت واگیردار دارد؟ احتیاط کردن در این موقع برای اینکه خود را محافظت کنید، بسیار مهم است. خیلی وقت‌ها به دلیل اینکه مردم با فرد بیمار مواجه می‌شوند اما نمی‌دانند که آن فرد بیمار است و نشانه‌های بیماری را ندارد، متوجه نیستند که باید از خود مراقبت کنند. برای مثال، آنفلوانزا قبل از بروز علائم آن، قابل سرایت می‌باشد. از طرفی گلودرد استرپتوکوکی 5 روز قبل از بروز بیماری واگیردار است. بچه‌هایی که سالم می‌باشند در طی سال 5 بار بیمار می‌شوند. بیماری آنها گاهی آنفلوانزا، ورم ملتحمه چشم (سرخ چشمی) و دیگر بیماری‌های واگیردار که خیلی سریع به دیگر اعضای خانواده سرایت می‌کنند هستند. باکتری‌ها و ویروس‌ها مهمترین عامل می‌باشند. سه کارشناس در مورد راه‌های پیشگیری از بیماری صحبت کرده‌اند.

برای مراقبت چه باید کرد؟
کنترل شیوع بیماری و فرستادن بچه‌ها به مدرسه به محض سالم شدن آنها از وظایف پرستاران در صد سال پیش بوده است. (بر اساس گفته دکتر واندامیلر رئیس
NASN در آمریکا). واکسینه کردن کودکان از وظایف پرستاران مدرسه بوده است، واکسن‌هایی مثل آبله، سرخچه، اوریون، سرخک، دیفتری، کزاز و فلج اطفال. اما اغلب کنترل بیماری‌های مسری مشکل می‌باشد. هر چند که بزرگسالان برای زدن واکسن آنفلوانزا اقدام می‌کنند، اما همیشه واکسن‌ها 100 درصد موثر نمی‌باشند. و آنفلوانزا می‌تواند منجر به بعضی بیماری‌های تنفسی شود، از قبیل سینه پهلو. امروزه توجه خاصی به سیاه سرفه می‌شود. کودکان به طور مرتب واکسینه می‌شوند، اما شواهد حاکی از آن است که تاثیر واکسن بعد از 5 یا 10 سال از بین می‌رود. یک واکسن بزرگسالی که شبیه واکسن نوزادان می‌باشد، وجود دارد، که این واکسن به افراد بین 11 تا 64 ساله توصیه می‌شود.

سیاست‌های پیشگیرانه اساسی
پیشگیری با اصول بهداشتی شروع می‌شود. مثلا شستن دستها یک مهارت می‌باشد. هرگز بدون شستن دستهای خود به دهان ، بینی یا چشم‌های خود دست نزنید.  به بچه‌های خود آموزش دهید که پاکت شیر را سر نکشند یا پاکت‌ های چیبس دو نفره را دست خوری نکنند. زمانی که یکی از اعضای خانواده سرفه یا عطسه می‌کند باید دهان خود را با دستمال کاغذی بپوشاند و بعد از مصرف آن را دور بریزد. وسایلی مثل اسباب حمام، حوله ها، متکاها باید شخصی باشند . شاید باور نکنید اما شرایط بهداشتی مناسب یکی از بهترین راههای جلوگیری از بیمار شدن می‌باشد. برای مثال در حدود 4/1 همه کودکان بدون بیمار بودن آزمایش استرپتوکوک آنها مثبت می‌باشد. زمانی که فرد بیمار باشد، استراحت کافی و تغذیه مناسب مقاومت او را افزایش می‌دهد.

توصیه در مورد هیولای میکروبی
آقای آلیسن جانس می‌گوید قبل از اینکه به بعضی وسایل نیاز پیدا کنید، آنها را در خانه نگهداری کنید، این وسایل شامل یک دماسنج برای هر کدام از بچه‌ها، مسواک اضافی و خمیر دندان، دستمال کاغذی فراوان، دستمال توالت، حوله کاغذی ، آب نبات‌های مخصوص گلودرد و هر چیز دیگری که باعث راحتی شخص بیمار می‌شود، می‌باشد. به مجرد اینکه فردی در خانواده علائمی را از خود بروز می‌دهد، دیگر اعضای خانواده باید از عطسه و سرفه‌های او دوری کنند. در این مواقع است که باید حوله‌های کاغذی را به جای حوله‌های معمولی، در آشپزخانه و حمام استفاده کرد. اگر همسر شما بیمار است با فاصله از یکدیگر بخوابید. یا اگر فرزندتان مریض شد و روی تخت، کنار شما دراز کشید پشت او بخوابید. از تماس با پیشخوان، ظروف، تلفن و اشیایی که فرد بیمار دست زده است، دوری کنید.

منبع : سایت سیمرغ

 

اغلب مواقع که کودکان تب می‌کنند مادرها به صورت خودسرانه برای کاهش تب کودک خود درمان‌ها و داروهایی را به کار می‌برند که گاه نه تنها باعث حل مشکل کودک نمی‌شود بلکه عوارض مشکلات بعدی را نیز در پی دارد.

دکتر سید مرتضی احسانی عضو هیات رییسه انجمن پزشکان کودکان ایران در گفت و گو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) واحد علوم پزشکی ایران گفت: استامینوفن و آسپرین از جمله داروهایی هستند که پزشکان و مادران به طور روزمره از آنها استفاده می‌کنند و البته ارزان و در دسترس نیز هستند. اگر چه مصرف استامینوفن در حد استاندارد خود (برای کودکان به ازای هر کیلوگرم از وزنشان 2 قطره) و در مدت کوتاه با تجویز پزشک، بی‌خطر است اما استفاده از آسپرین برای کاهش تب کودکان که اغلب به صورت خود درمانی استفاده می‌شود گاه باعث بروز مشکلات بعدی از جمله سندرم و بیماری‌های مغزی در فرد می‌شود.

وی افزود: استفاده بی رویه و نادرست از آسپرین در کاهش تب باعث درگیری کبد و مغز می‌شود که در نهایت سندرم رایس و عوارض عصبی در پی دارد که گاه با پیشرفت آن منجر به مرگ و میر نیز می‌شود.

وی در پایان ضمن اشاره به این که درصد مسمومیت افراد زیر 6 سال با داروهایی از این قبیل بسیار نادر و در حدود 3 درصد است به والدین توصیه کرد : در صورت بروز هرگونه علائم بیماری و تب، کودک را به مراکز درمانی برده و حتی‌الامکان از درمان‌های خودسرانه بپرهیزید و محل نگهداری داروها را از دسترس کودکان دور کنند.

منبع : سایت سیمرغ

آبله مرغان با خارش و دانه‌‌های پوستی قرمزش یک بیماری شایع در کودکان است.

برای تسکین خارش و راحت‌‌تر نگه‌داشتن کودک‌تان به این توصیه‌ها عمل کنید:

- کودکتان را هر چند ساعت یک بار در خیسانده بلغور جو حمام کنید.

- از حوله‌های سرد و مرطوب بر روی بدن کودک استفاده کنید.

- به آرامی بدن کودک را خشک کنید . نقاط خارش‌دار را نمالید یا خارش ندهید.

- روی پوست ، به جز پوست صورت ، از لوسیون ضدخارش کالامین بمالید.

- اگر کودکتان داخل دهانش هم دانه زده است، او را با غذاهای نرم و سرد تغذیه کنید. از دادن غذاهای ترش یا شور به کودک خودداری کنید.

- با دکتر اطفالتان در مورد داروهای بی‌نسخه‌ تسکین‌دهنده خارش و کرم‌های تسکین‌دهنده درد پوست نواحی تناسلی که برای کودک بی‌خطر هستند ، مشورت کنید.

منبع : سایت سیمرغ

یكی از موضوعاتی كه خانواده‌ها را بسیار نگران می‌كند لكنت زبان كودكانشان است. لكنت زبان عبارت است از تكرار و طولانی شدن اصوات و كلمات كه باعث كاهش روانی كلام می‌شود و معمولا همراه با وقفه‌‌ها و سكوت‌های مكرر است. 

میزان شیوع لكنت در جمعیت كلی حدود یك درصد است؛ اما میزان بروز آن را نزدیك به 3 درصد تخمین زده‌اند. لكنت زبان معمولا قبل از 12 ماهگی آغاز می‌شود و در اكثر موارد بین 18 ماهگی و 9 سالگی ظهور می‌یابد. بیشترین موارد آغاز لكنت در دو نقطه سنی 2 تا 5/3 سالگی و 5 تا 7 سالگی است. بیماری لكنت در پسران به نسبت 3 به 1 بیشتر از دختران شایع است.

علت چیست ؟
با وجود پیشرفت‌های بسیار زیاد دانش هنوز علت بروز لكنت زبان بطور دقیق مشخص نشده است؛ اما آنچه كه تاكنون مشخص شده، این است كه لكنت علت واحدی ندارد بلكه تركیبی از عوامل جسمی، عاطفی و اجتماعی است. تشخیص این‌كه آیا این‌گونه ناراحتی‌های روانی علت لكنت زبان است یا لكنت خود حاصل حالات و فشارهای ناشی از اختلالات روانی است، بسیار مشكل است. در بعضی از مواقع لكنت زبان ممكن است حاصل مشكلات دستگاه عصبی باشد در مواردی نیز لكنت زبان از زمان كودكی در اثر بعضی ناهنجاری‌های خفیف فیزیولوژیكی به وجود می‌آید.

درمان
لكنت زبان گر چه یك بیماری رفتاری تلقی می‌شود ولی به علت تاثیر و مداخله در شكل‌گیری ارتباط و شخصیت از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در تشخیص و درمان لكنت زبان كودكان، برخورد درمانی باید به نحوی طرح‌ریزی شود كه به اعتماد‌به‌نفس كودك لطمه‌ای وارد نشود. متخصصان گفتاردرمانی، بهترین سن برای درمان لكنت زبان در كودكان را قبل از 7 سالگی می‌دانند. امروزه از روش‌های مختلفی برای اصلاح، درمان و بازپروری اختلالات گویایی و لكنت زبان استفاده می‌كنند . از جمله این روش‌ها می‌توان به روش‌های زبانی یا تلفظی، روش دوجانبه یا مكمل، روان‌درمانی، دارودرمانی، رفتاردرمانی و خوددرمان‌گری اشاره كرد.

 10 فرمان
1- در صورت داشتن كودكی با لكنت زبان، هر چه زودتر در زمینه درمان عارضه وی به پزشك معالج مراجعه كنید، چرا كه تاخیر در شروع درمان و شدت یافتن فشارهای محیطی، می‌تواند منجر به بروز صدمات روحی و جسمی در آینده كودك شود.

2- از كمك به فرزند دارای لكنت خویش در گفتن كلمات خودداری كنید و هرگز جمله او را كامل نكنید.

3- از دادن تذكر و فشار آوردن به كودك برای صحیح حرف زدن خودداری كنید.

4- سعی كنید با تشویق كودك به صحبت كردن در جمع، اعتماد‌ به ‌نفس وی را بالا ببرید.

5- سعی كنید آرام و به طور طبیعی گوش كنید تا جمله تمام شود و ابراز خستگی نكنید.

6- با رفتار و بیان خود به او نشان دهید كه شما گوش می‌كنید كه چه می‌گوید نه چگونه می‌گوید.

7- از بیان عباراتی مثل سعی كن آهسته‌تر صحبت كنی، نفس عمیق بكش و آرام باش خودداری كنید.

8- ارتباط چشمی طبیعی را با كودك دچار لكنت حفظ كنید.

9- همواره با كودك دارای لكنت شمرده و ملایم صحبت كنید، ولی نه خیلی آرام كه غیرطبیعی به نظر برسد.

10- توجه داشته باشید كه لكنت زبان به هیچ وجه با بهره هوشی كودك ارتباطی نداشته و این كودكان دارای ضریب هوشی در محدوده طبیعی هستند.

منبع : سایت سیمرغ

برای جلوگیری از خراب شدن دندان نوزادان (در برخی موارد به نام پوسيدگی شيشه نوزاد هم ناميده شده است) با به كار بستن توصیه‌های زیر میتوانید از بروز آن پیشگیری نمایید. برای اطلاعات بیشتر با دندانپزشك خود مشاوره نمایید.

بهتر است كه شیشه بچه را در هنگام خواب در اختیار او قرار ندهید، ولی اگر مجبور هستید این كار را انجام دهید، شیشه را فقط از آب خالی پر كنید. هر مایع دیگری به جز آب، حتی شیر و آبمیوه می‌تواند موجب خراب شدن دندان بچه شما شود.

شما می‌توانید برای غذا دادن به بچه از شیشه بچه در زمان مناسب آن استفاده نمایید، اما از این كار برای ساكت نگه داشتن بچه اجتناب نمایید، زیرا موجب خراب شدن دندانهای او می‌شود. بچه را هنگام غذا دادن پیش خود نگه دارید و وقتی شروع به خوابیدن كرد شیشه را از او جدا كنید.
وقتی بچه خواب است نگذارید شیشه در دهان او باقی بماند.
اجازه ندهید كودك نو پای شما در حالیكه شیشه در دهان او قرار دارد در اطراف قدم بزند.

چه انتظاری باید از معاینه دندان‌های كودك داشته باشیم؟
دندانپزشك شما ممكن است برای قویتر شدن دندانهای كودك شما فلوراید اضافی به شكل ژل تجویز كند. این ژل درون یك قالب دندان ریخته شده و برای چند دقیقه در دهان كودك شما قرار میگیرد تا فلوراید به دندانها منتقل شود. این ژل‌ها معمولاً از طعم‌های ملایم و دلپسند برخوردار هستند.

معاینه دندانپزشكی
برای داشتن لبخند زیبا و درخشان، می‌توانید دندانپزشك را همچون عضوی از خانواده خود به حساب آورید. برنامه زمانی منظمی برای معاینه دندانپزشكی افراد خانواده خود تنظیم نمایید. اولین معاینه دندانپزشكی كودك قبل از سه سالگی او باید انجام پذیرد. معاینه دندانپزشكی در ابتدای زندگی بچه‌ها به آنها اجازه میدهد تجربه مثبتی از سلامت دهان و دندان داشته باشند. بدین منظور وقتی به مطب دندانپزشكی می‌روید كودك نوپای خود را نیز به همراه خود ببرید تا با محیط مطب آشنا شده و با آن انس بگیرد.

به شیرینی‌های كودكان توجه كنید!
كودكان زیر 7 سال در مقایسه با بقیه بچه‌ها و یا بزرگسالان بیشتر در معرض پوسیدگی دندان هستند. در واقع حفره‌های زود هنگام در كودكان مسئله‌ای بسیار جدی میباشد.

میان وعده‌ها و پوسیدگی دندان
اگر فلوراید را به عنوان بزرگترین محافظ علیه پوسیدگی بپذیریم، میان وعده‌های مكرر بزرگترین دشمن دندان خواهند بود. شما هر روز با چالش وعده‌های غذایی مكرر روبرو هستید. مهمترین مساله تعداد دفعات میان وعده‌های غذایی است. حقیقت آن است كه زمان و تعداد دفعات خوردن میان وعده‌ها از اهمیت بیشتری نسبت به آنچه كه افراد خانواده شما می‌خورند برخوردار است!

منبع : سایت سیمرغ

 

والدین باید به طور معمول از نشانه‌های سرطان آگاهی داشته باشند. آنها باید متوجه علایمی که به مدت زیادی به طول می‌انجامند باشند و از روند طولانی شدن و بدتر شدن علایم غافل نشوند، اما این آگاهی نباید افکار والدین را مغشوش کرده و حتی تب ساده کودکان خود را به عنوان یکی از نشانه‌های سرطان تلقی کنند.

چگونه متوجه خواهید شد که فرزندتان به سرطان مبتلا شده است؟
اگر تب کودکان بیشتر از 14 روز به طول انجامید و هیچ کدام از والدین و پزشکان قادر به بیان دلیلی برای آن نباشند انجام آزمایش کامل خونی و سایر تست‌ها به منظور ارزیابی حضور یا عدم حضور سرطان در کودکان امری ضروری محسوب می‌شود.

سایر نشانه‌ها که ممکن است نشانگر سرطان در کودکان باشند شامل موارد زیر هستند:

- حالت تهوع که بیشتر از هفت روز به طول بیانجامد و در هنگام برخاستن کودک از خواب در صبح بدتر شود. تهوعی که باعث اختلال خواب کودک و بیدار شدن او از خواب شبانه شود و هم چنین تهوعی که همراه با سردرد باشد باید به دقت ارزیابی شود. سردردهای معمول در کودکان ممکن است به عنوان یک زنگ هشدار تلقی شود. چنین سردردهایی ممکن است فراتر از یک میگرن ساده باشند. این سردردها با گذشت زمان بدتر شده و به تعداد و شدت و خامت آن‌ها افزوده می‌شود. تومورهای مغزی ممکن است باعث ایجاد سایر نشانه‌های نورولوژیکی همانند مشکلات راه رفتن، صرع یا تغییرات ناگهانی در شخصیت کودکان شوند.

- درد در استخوان یا عضله که به دنبال آن یک آسیب مشخص ایجاد نشده و پس از گذشت چند هفته بهبود نمی‌یابد. این نوع درد در عضلات با دردی که به طور معمول شب‌ها در کودکان ایجاد می‌شود متفاوت است. دردهای شبانه معمولاً در منطقه مشخصی ایجاد نشده ، با ماساژ دادن بدن کودک برطرف شده و فعالیت کودکان را محدود نمی‌كند . درد استخوانی که مزمن شده ، به مدت چند ماه یا حتی سال‌ها به طور متناوب قطع شده و سپس ادامه یابد می‌تواند یکی از نشانه‌های تومور طناب نخاعی باشد. البته والدین باید به خاطر داشته باشند که دردهای مزمن کمر در کودکان خیلی شایع نیستند.

- سرفه مزمن یا مشکلات تنفسی که به درمان معمول عفونت‌ها یا آسم پاسخ نمی‌دهند می‌توانند یکی از نشانه‌های سرطان در کودکان باشد.

- گسترش یک توده در شکم ، گردن و بازوها سایر نشانه‌های معمول که ممکن است زنگ هشدار و علامت حضور سرطان در کودکان باشد شامل فعالیت بسیار کم، از دست دادن اشتها ، خونریزی آسان ، کوفتگی و راش‌های قرمز رنگ ، تغییرات سریع در بینایی ، بزرگتر شدن کبد، طحال و یا کاهش وزن می‌باشند. از دست دادن وزن می‌تواند یک هشدار جدی و پیش آگهی در مورد وقایع جدی‌ای باشد که ممکن است در آینده به وقوع بپیوندد زیرا کودکان به طور طبیعی با کاهش وزن جدی مواجه نمی‌شوند. وزن کودکان ممکن است در هنگام یک بیماری حتی همانند آنفلوانزا یا ویروس‌های معده به اندازه نیم یا یک کیلو کم شود اما این کاهش وزن سریعاً به حالت اولیه و طبیعی خود باز می‌گردد. مورد دیگری که والدین را نگران می‌سازد تورم غدد یا لنف آدنوپاتی است. با این وجود در کودکان جوان غده‌های متورم مخصوصاً در ناحیه گردن تقریباً طبیعی و بدون خطر قلمداد می‌شوند.

تورم غده ای که پس از چند هفته بهبود نمی‌یابد می‌تواند یکی از علامت‌های وقوع سرطان باشد اما در عین حال والدین باید سایر نشانه‌ها از قبیل تب ادامه‌دار یا کاهش وزن یا تورم غدد در بیش از یک نقطه از بدن (همانند گردن و کشاله ران) را نیز ارزیابی کنند. در صورت عدم حضور سایر نشانه‌ها یک غده متورم ممکن است برای نوجوانان بزرگتر که در معرض خطر لنفوما هستند جای نگرانی به وجود بیاورد.

پزشک کودک شما ممکن است سایر نشانه‌های دیگر از قبیل عفونت‌های ناشی از بیماری خراش پنجه گربه را ارزیابی کند . او هم چنین در امتداد معاینات خود ممکن است تست‌هایی از قبیل تست سل، شمارش کامل خونی و عکس برداری از قفسه سینه را به منظور رد سایر عوامل جدی درخواست کند.

با متخصص اطفال در خصوص سرطان صحبت کنید
بسیار مهم است که در هنگام نگرانی از احتمال ابتلای کودکتان به سرطان، در مورد علایم و نشانه‌های این بیماری با پزشک کودکتان صحبت کنید. ممکن است شما برای نگرانی خود دلیل داشته باشید و در این صورت پزشک قادر خواهد بود با انجام یکسری از معاینات فیزیکی، شناسایی تاریخچه زندگی شما و کودکتان و انجام یکسری از آزمایشات غربالگری شما را از نگرانی آسوده سازد.

منبع : سایت سیمرغ

 

ورزش برای نوزادان باید به گونه‌ای باشد كه به آنها بیاموزد چگونه به تدریج از حواس پنج‌گانه خود برای شناسایی محیط اطرافشان استفاده كنند. طبیعی است كه هر نوزاد به سمت رنگ‌های شاد و براق جذب شود. باید فعالیت‌های ورزشی را كه برای آنها انتخاب می‌كنید به گونه‌ای باشند كه نوزاد هر چه بهتر محیط نزدیك خود را بشناسد و سپس به تدریج موفق به كشف دنیاهای دورتر شود. كنجكاوی نوزاد در این سن بسیار طبیعی است و مادامی كه والدین در حین انجام هر نوع فعالیت در كنار او باشند، خطری متوجه او نخواهد بود. فعالیت‌های بسیاری وجود دارد كه در كنار بازی یك جلسه آموزشی هم محسوب می‌شود. در این مطلب ما بعضی فعالیت‌های ساده برای نوزاد را به شما معرفی می‌كنیم:

ورزش صدا
این فعالیتی است كه بسیاری از والدین آن را انجام می‌دهند بدون آن كه بدانند این كار چقدر برای كودك مفید است. بسیاری از والدین هنگام عوض كردن پوشك،حمام یا بازی با كودك خود حرف می‌زنند.این كار به كودك كمك می‌كند تا بفهمد این صدا از دهان فردی - پدر یا مادر- خارج می‌شود علاوه بر این می‌توانید پیوسته اسم او را صدا كنید، در ابتدا او به صدای شما پاسخی نمی‌دهد اما رفته رفته هر گاه او را صدا كنید عكس‌العملی از او خواهید دید. فعالیتی كه شما می‌توانید در این رابطه انجام دهید این است كه سعی كنید هر گاه كسی اسم نوزاد شما را صدا می‌زند،او را به سمت صدا برگردانید.این فعالیت باعث تحریك و پرورش حس شنوایی كودك می‌شود.

ورزش بینایی
چند اسباب بازی با رنگ‌های جذاب برای بازی كودك بخرید متوجه خواهید شد،هر گاه، كودك با این اسباب بازی‌های رنگارنگ بازی می‌كند لبخند می‌زند یا به نوعی احساس رضایت خود را نشان می‌دهد. برای تقویت حس بینایی، كتاب‌های مخصوص نوزادان ، با رنگ‌های شاد بخرید. هنگام لباس پوشیدن، چند دست لباس در رنگ‌های مختلف جلوی كودك بگذارید، اجازه دهید خودش رنگ دلخواهش را انتخاب كند و حتما همان لباس را بپوشد. این روشی است كه كودك به وسیله آن رنگ‌ها را می‌شناسد.

ورزش دهانی
امروزه در بسیاری از كودكان،رشد بسیار سریع‌تر از گذشته است و شما می‌توانید در تولد یك سالگی، یك یا 2 دندان در دهان كودك مشاهده كنید. طی مرحله رشد دندان و جوانه زدن آن در لثه،لثه‌ها خارش زیادی دارند از این رو كودك هر آنچه در نزدیك دست خود می‌یابد فورا برای مالیدن به لثه و رفع خارش به دهان می‌برد. در این سن سعی كنید اسباب بازی‌هایی را كه برای این كار در بازار وجود دارد،برای كودك بخرید چون جویدن باعث قوی شدن ماهیچه‌های آرواره و لثه‌های كودك می‌شود . علاوه بر این می‌توانید غذا‌های مناسب كودك با مزه‌های مختلف به كودك بدهید تا او طعم همه چیز را امتحان كند.

ورزش لمسی
این فعالیت شامل لمس انواع مختلف اسباب بازی‌ها توسط كودك است. كودك با این روش تفاوت بین سطوح سخت، نرم و پنبه‌ای را در می‌یابد. در این مرحله برای تقویت عضلات پا و گردن نوزاد می‌توانید به نرمی پاهای كودك را خم و راست كنید یا به آرامی اسباب بازی محبوبش را جلوی چشمانش تكان دهید به نحوی كه كودك گردنش را به آرامی با تكان دست شما حركت دهد.

ورزش بویایی
این سن برای درك تفاوت بوهای مختلف توسط نوزاد كمی زود است، اما با این‌حال شما می‌توانید برای تحریك این حس در نوزاد از پوست پرتقال و وانیل یا غذا و سوپی كه كودك می‌خورد استفاده كنید.این فعالیت‌ها باید به طریقی انجام گیرد كه برای كودك لذت بخش و نوعی بازی باشد و به محض این كه دریافتید كودك دیگر توجهی به این فعالیت‌ها ندارد باید آن را متوقف كنید.

منبع : سایت سیمرغ

در دوران بسیار دور بروز این بیماری در نوزاد را به مادر ربط داده و از وی خرده می‌گرفتند،ولی امروزه با تحقیقات گسترده‌ای كه در خصوص این بیماری شده است، مشخص شده است به صرف این كه بیماری از هنگام تولد با نوزاد است، هیچ ارتباطی به مادر ندارد.
دكتر سعید توكلی،فلوشیپ ارتوپدی اطفال دراین‌باره می‌گوید: هنوز برای پاچنبری علت مشخصی پیدا نشده است و نمی‌توان آن را تقصیر رحم تنگ مادران یا بد خوابیدن آنها گذاشت و گفتنی است از هر هزار تولد نوزاد زنده،یك تا 3 نفر از آنها به این عارضه مبتلا می‌شوند كه علت آن تاكنون نامشخص است.

این ارتوپد اطفال با اشاره به این مطلب می‌افزاید: در 50 درصد مواقع این بیماری به صورت دو طرفه است و هر دو پای نوزاد درگیر است كه علت آن به تغییر و جابه‌جایی استخوان‌های مچ پا برمی‌گردد، ولی در واقع تمام عروق، عصب، شریان، استخوان، عضله و...(هرچه بعد از زانو وجود دارد)‌ در این بیماری گرفتار می‌شوند و نمی‌توان گفت این عارضه فقط یك انحراف پای ساده است. بنابراین این پاها معمولا كمی لاغرتر از پاهای معمولی ‌اند و در افرادی كه این عارضه یك طرفه است (یك پا درگیر است)‌ سایز پا بدون آن كه قد پا كوتاه باشد از سایز پای دیگر كوچك‌تر است (به عنوان مثال سایز یك پا 40 و سایز پای دیگری 41 است).
گاهی پاچنبری تظاهراتی از یك بیماری است كه تمامی بدن را درگیر می‌كند همانند بیماری آرترو گرپیوزیس كه در ماه‌های آخر بارداری به علت حركت كم جنین در رحم، عضلات وی خشك (چوب)‌ می‌شوند و به هنگام تولد، تمامی عضلاتش منقبض است.
دكتر توكلی با بیان این مطلب یادآور می‌شود: در این بیماری بایستی بیمار از ناحیه لگن و ستون فقرات معاینه شود؛چرا كه ممكن است بیماری با ضایعات دیگری همراه باشد.

وی می‌گوید: در پاچنبری، مچ پا خم می‌شود و جلوی پا به طرف داخل می‌چرخد كه برای تایید آن احتیاج به رادیوگرافی است و هرچه درمان زودتر شروع شود، بهتر است. پس بهتر است پس از تولد برای درمان سریعا به پزشك مراجعه كرد.
این ارتوپد اطفال خاطر نشان می‌كند: مراحل درمان در ابتدا با گچ‌گیری انجام می‌شود كه در روش (
ponseti) (طرز خاصی از گچ ‌گیری)‌ حدود 80 درصد از انحراف اصلاح می‌شود و آنچه اصلاح نشد،تحت عملیات جراحی قرار می‌گیرد و این در شرایطی است كه كودك بلافاصله پس از مشاهده بیماری به پزشك متخصص رسانده شود و گرنه در سنین بالا كه مفاصل خشك می‌شوند، احتمال جراحی بسیار بالاتر می‌رود.

دكتر توكلی عنوان می‌كند: افرادی كه با عملیات گچ ‌گیری بهبود می‌یابند، از آن پس نیاز به كفش و بریس دارند (نوعی آتل پلاستیكی)‌. معمولا جراحی در سنین 3، 4 تا 6 ماهگی صورت می‌گیرد و پس از آن گچ‌گیری و كفش مخصوص به بیمار داده می‌شود و پس از آن كودك تا سن بلوغ تحت نظر پزشك است؛چرا كه با رشد كودك ممكن است این استخوان كه از ابتدا با كجی به وجود آمده است،مجددا دچار كجی شود.
وی با بیان این مطلب می‌افزاید: اصولا كفش 2 تا 3 سال بعد از عمل یا گچ به بیمار تجویز می‌شود كه میزان سال آن در میان پزشكان متخصص، اختلاف نظر به وجود آورده است كه پس از گذشت این سال‌ها، اگر برگشتی در كار نباشد به بیمار كفش عادی تجویز می‌شود.
گفتنی است، این بیماری ارثی نیست ولی آنچه مهم است این است كه قنداق كردن نوزاد در این شرایط باعث در ‌رفتگی لگن می‌شود كه با وجود بیماری پاچنبری، مزید بر علت می‌شود.

منبع : سایت سیمرغ