یک فیزیوتراپ در خصوص ویژگی‌های کیف خوب گفت: کوله‌پشتی بهترین وسیله برای حمل وسایل دانش‌آموزان است و وزن کوله‌پشتی باید یک‌هفتم وزن کودک باشد بنابراین وزن کوله‌پشتی کلاس اولی‌ها نباید بیش از 3 کیلوگرم باشد.
«محمدباقر صداقت‌جو» در گفت‌وگو یی، با بیان اینکه کوله‌پشتی باید به اندازه قد فرد باشد، گفت: طول کوله باید به‌گونه‌ای باشد که تا بخش انتهایی ستون فقرات پشتی کودک را بگیرد.
به گفته‌ی وی، کوله‌ی خوب، کوله‌ایست که دو میله‌ی عمودی در دو طرف آن قرار داشته باشند که به‌صورت موازی با ستون فقرات قرار گیرند.
یک فیزیوتراپ افزود: به‌هنگام خرید کوله‌پشتی دقت کنید که هیچ میله‌ی عرضی در کوله‌پشتی وجود نداشته باشد که عمود بر ستون فقرات باشد.
به گفته‌ی صداقت‌جو، سفتی کوله باید به‌گونه‌ای باشد که کاملاً به بدن بچسبد، چون شل بودن کوله‌پشتی سبب فشار آمدن به بدن فرد می‌شود.
وی افزود: جنس مناسب برای کوله، جنسی است که عرق نکند، زیرا این‌گونه کوله‌پشتی‌ها زمینه‌های ایجاد قارچ‌های پوستی و ایجاد التهاب را در فرد بوجود می‌آورند.
این فیزیوتراپ به دانش‌آموزان توصیه کرد از سنگین کردن کوله‌های خود، خودداری کنند و کوله را به‌صورت یک طرفه روی یکی از شانه‌های خود نیندازند.
صداقت‌جو در ادامه کفشی را مناسب دانست که پا در آن احساس راحتی کند از این‌رو به افراد توصیه کرد کفشی را بخرند که اختلاف پاشنه و پنجه حدود دو سانتی‌متر باشد.
وی در خصوص ویژگی‌های کفش خوب گفت و افزود: کفش خوب کفشی است که پا در آن اساس راحتی کند، کف آن نرم و اختلاف پاشنه و پنجه آن حدود دو سانتی‌متر باشد.
این فیزیوتراپ با بیان اینکه پنجه باریک سبب خم شدن انگشتان پا و پینه بستن آنها می‌شود، به افراد توصیه کرد: از خرید کفش‌هایی با پنجه‌ی باریک خودداری کنند و کفشی بخرند که پنجه‌ی آن به اندازه‌ای پهن باشد که شصت پا از آن بیرون نزند.
به گفته‌ی صداقت‌جو، کفش خوب کفشی است که قسمت داخلی آن قوس و برآمدگی داشته باشد.
این فیزیوتراپ کرمانشاهی بهترین جنس برای رویه‌ی کفش را چرم دانست و گفت: رویه‌ی کفش باید تهویه‌ی کافی داشته باشد.
صداقت‌جو بهترین رنگ برای کفش را رنگ‌های روشن دانست و به افراد توصیه کرد: از خرید کفش‌های تیره، قهوه‌ای و مشکی خودداری کرده و خصوصاً برای کودکان کفش با رنگ روشن بخرند.
منبع: ایسنا
غذای سالم
اختلاف نظر دربارۀ بازدهی کلاسهای کم جمعیت مرکز توجه بسیاری از سیستمهای آموزشی دراقصی نقاط جهان است.جای تعجب نیست که کم جمعیت تر کردن کلاسها و قرار دادن نیمکتهای کمتر در کلاسها ارزیابی دانش آموزان را برای آموزگاران آسانتر کرده است. اما در مقاله ای جنجالی چاپ شده در مارس 2008 در مجلۀ مدارس ابتدایی تحت عنوان «آیا کم جمعیت کردن کلاسها شکاف آموزشی را میان دانش آموزان با یادگیری بالا و دانش آموزان ضعیف تر پر می کند؟» مدارکی توسط دانشگاه NorthWestern به دست آمده که نشان می دهند جمع بندی ها و یافته های ما دربارۀ بازدهی بالای کلاسهای کم جمعیت چندان هم درست نیست.
