به گزارش مجله پزشکی مادر به نقل از بی‌بی‌سی، اساس این تحقیق بر رابطه بین چاقی مرکزی (شکم، کمر و باسن) با افزایش خطر سرطان پستان بوده که شواهد قانع کننده‌ای برای آن وجود دارد.
وزن زیاد، BMI بالا و افزایش وزن در سنین بزرگسالی نشانه افزایش تجمع چربی در بدن هستند. تجمع چربی در بدن باعث افزایش میزان استروژن می‌شود که عامل شناخته شده‌ای در افزایش خطر سرطان پستان است.
قدیمی‌ترین و ساده‌ترین روش برای ارزیابی تجمع چربی در بدن محاسبه BMI (وزن به کیلوگرم تقسیم بر حاصلضرب قد به متر در خودش) است. اندازه‌گیری چربی میانه بدن روش دیگری برای اندازه‌گیری چاقی است که معمولا با دور کمر، نسبت دور کمر به باسن و دور کمر به قد یا قد و وزن ارزیابی می شود.
این تحقیق در مدت پنج سال بر روی بیش از ۹۲ هزار زن انجام شده است و بطور متوسط این زنان حدود سه سال پیگیری شده‌اند. محققان می‌گویند آنها متوجه شدند سایز دامن ۷۶ درصد زنان در طول دوران بزرگسالی افزایش پیدا کرده بود.
تحقیقات نشان داده است دور کمر پس از یائسگی بهتر از BMI خطر سرطان پستان را پیش بینی می کند.
از این رو این تحقیق معیاری قابل اعتماد و ساده را به زنان نشان می‌دهد تا متوجه افزایش وزن خود باشند چون به یاد آوردن سایز دامن در سال‌های گذشته آسانتر از به یاد آوردن BMI است. با این حال به نظر پژوهشگران، کوتاه بودن زمان پیگیری و اینکه ممکن است زنان حاضر در تحقیق سایز دامن خود را در سال‌های پیش بدرستی به یاد نیاورده باشند از نقط ضعف تحقیق آنان است. به این ترتیب، اگر تحقیقات بعدی هم به نتیجه مشابهی برسند زنان بسادگی می‌توانند متوجه افزایش خطر سرطان پستان شوند.
اهمیت چنین معیاری در این است که با تغییر سبک زندگی (ورزش، تغذیه سالم، ترک سیگار و الکل و وزن مناسب) می‌توان از چهل درصد موارد سرطان پستان جلوگیری کرد. رعایت این موارد بخصوص پس از یائسگی در جلوگیری از این بیماری اهمیت بسیار دارد.
مجله پزشکی مادر