متخصصان می‌گویند: ,ورزش کردن والدین در باهوش تر شدن فرزندان تأثیر دارد
به نقل از ایسنا، اخیراً مطالعه ای در آلمان نشان داده در موش‌های والدی که فعالیت‌ و تحرک بیشتری دارند احتمال اینکه فرزندانشان قدرت یادگیری بهتری داشته باشند در مقایسه با موش‌های والد که فعالیت‌ محدودتری دارند بیشتر است.

ادامه مطلب...

هنگامی که صحبت از مکمل ها می شود، مولتی ویتامین ها و مواد معدنی وچیزهایی که می توانند به بهبود سلامت کمک کنند و یا شاید چربی سوزها و تقویت کننده های و یا مواردی که کمک می کنند از اسید چرب ها بهتر استفاده کنیم و یا عضله سازی کنیم به ذهنمان می آیند.

ادامه مطلب...

تحقیقی که در مدت دوازده سال بر روی بیش از سی هزار نفر در اروپا انجام شده نشان می‌دهد که کم تحرکی و ورزش نکردن دو برابر چاقی باعث مرگ می‌شود.

به گزارش مجله پزشکی مادر به نقل از بی‌بی‌سی، محققان دانشگاه کمبریج می گویند هر سال در اروپا ۶۷۶ هزار نفر به دلیل کم تحرکی جان خود را از دست می دهند در حالیکه شمار کسانی که به دلیل چاقی مفرط می میرند سالانه ۳۳۷ هزار نفر است.

این پژوهشگران می گویند روزانه بیست دقیقه پیاده روی سریع می تواند تاثیر قابل توجهی بر سلامتی بگذارد و مانع از ابتلا به بیماری شود. علاوه بر این روشن شده که افراد لاغر اما کم تحرک بیشتر در معرض بیماری هستند در حالیکه افراد چاقی که ورزش می کنند از آنها که تحرک ندارند در سلامت بهتری هستند.

پروفسور اولف اکلوند از پژوهشگران این تحقیق به بی‌بی‌سی گفت: "کسانی که بی تحرک هستند بیشتر از همه در خطر هستند و فرقی نمی کند که وزن مناسب داشته باشند یا دچار اضافه وزن یا دچار چاقی مفرط باشند." به گفته پروفسور اکلوند موضوع، ارجحیت فعالیت بدنی بر کاهش وزن نیست بلکه "فعالیت بدنی باید به عنوان یک راهبرد مهم سلامت عمومی شناخته شود."

پروفسور اکلوند معتقد است بیست دقیقه فعالیت بدنی در روز می‌تواند وضعیت سلامتی فرد را کاملا متحول کند و این برای بسیاری افراد کاملا امکان پذیر است:

"با پیاده روی سریع برای رفتن به سر کار یا در وقت ناهار یا عصر بعد از کار به جای تماشای تلویزیون."

باربارا دینسدیل از موسسه تحقیقات قلب بریتانیا می گوید: "این تحقیق یک بار دیگر اهمیت فعالیت بدنی را خاطر نشان می کند حتی در کسانی که اضافه وزن دارند.تغییر سبک زندگی برای سلامت قلب بسیار خوب است اما ورزش کردن ساده تر از تغییر سبک زندگی است."

پروفسور جان اشتون، رییس دانشکده بهداشت عمومی می گوید باید زمینه را برای ورزش کردن افراد جامعه فراهم کرد:

"اگر افراد بیشتری پیاده یا با دوچرخه سر کار یا به مدرسه بروند تغییر قابل ملاحظه ای در میزان فعالیت جسمانی آنها ایجاد می شود."

بیماری های ناشی از کم تحرکی اکثرا شبیه عوارض چاقی هستند؛ مثل بیماری های قلبی و دیابت نوع دو، البته دیابت در افراد چاق بیشتر دیده می شود.

مجله پزشکی مادر

محققان می‌گویند یوگا می‌تواند در پیشگیری از بیماری‌های قلبی موثر باشد به ویژه برای کسانی که نمی‌توانند فعالیت شدید بدنی داشته باشند.

محققان هلندی با بررسی ۳۷ تحقیق که در مجموع بر روی سه هزار نفر انجام شده بود به این نتیجه رسیدند که یوگا عوامل خطرساز در بیماری‌های قلبی مثل فشار خون یا چربی خون را کاهش می دهد.

متخصصان یوگا را فاقد تکاپو و تقلایی می‌دانند که برای سلامت ضروری شمرده می‌شود و فکر می‌کنند شدت یوگا آنقدر نیست که در توصیه دولت بریتانیا برای هفته‌ای ۱۵۰ دقیقه فعالیت هوازی با شدت متوسط جایی داشته باشد اما برخی مححقان بر این باورند که یوگا می تواند تاثیر مثبتی در سلامت قلب و عروق داشته باشد.

برای اینکه تاثیر یوگا بر سلامت قلب بهتر شناخته شود پروفسور میریام هونینک از دانشکده پزشکی اراسموس در روتردام نتایج تحقیقات دیگری را که در این باره انجام شده بود بررسی کرد.او به این نتیجه رسید که یوگا در قیاس با عدم تحرک، فواید قابل ملاحظه ای دارد.
به گزارش نشریه پیشگیری از بیماریهای قلبی اروپا، این فواید عبارتند از کاهش خطر چاقی، فشار خون و کلسترول.با این حال در مقایسه با دیگر انواع ورزش مثل دویدن نرم یا سریع، یوگا تاثیری مشابه داشت، نه بهتر نه بدتر.

پروفسور هونینک می گوید: "نتایج بررسی ما نشان می دهد که یوگا قابلیت های بالقوه ای دارد. به نظر من یوگا ارزش آن را دارد که بعنوان فعالیتی در جهت کم کردن خطر بیماری ها در نظر گرفته شود."هنوز دقیقا روشن نیست یوگا چگونه اثر مثبتی بر سلامت می‌گذارد اما برخی معتقدند دلیل آن اثر آرام بخش یوگا است.مورین تالبوت از انجمن قلب بریتانیا می گوید: "فواید یوگا ممکن است به دلیل به کار گرفتن عضلات و کنترل تنفس باشد، به این ترتیب اکسیژن بیشتری به بدن می رسد و فشار خون کاهش پیدا می‌کند."

علاوه بر این تاثیر مثبت یوگا بر سلامت عاطفی و هیجانی هم کاملا شناخته شده است.اما برای ارزیابی دقیق‌تر اثر یوگا بر سلامتی به تحقیقات وسیعتری نیاز است.

منبع: بی‌بی‌سی

عضو انجمن آسیب‌های ورزشی، آرتروسکوپی و جراحی زانو، استفاده از تردمیل را برای زانوهایی که شدیدا پرانتزی هستند، افرادی که تحت اعمال جراحی دیسک کمر قرار گرفته‌اند و افرادی که سابقه پیچ‌خوردگی مکرر مچ پا دارند، مناسب ندانست.

آرش شرافت وزیری گفت: با توجه به سرد شدن هوا و شرایط نامناسب آب وهوا که پیش رویمان است می توان به جای پیاده‌روی بیرون از خانه، از نقاله یا تردمیل (Treadmill ) استفاده کرد.

وی ادامه داد: دویدن روی تردمیل دقیقا مشابه دویدن روی زمین نیست چون این دستگاه سرعت را تنظیم می‌کند و حتی در صورت خستگی اجازه تغییر سرعت را نمی‌دهد و به علاوه این امکان را می‌دهد تا بتوان مراحل دویدن را ثبت و جهت بررسی و مقاسه بعدی به‌کار گرفت.

این جراح استخوان و مفاصل تصریح کرد: برای بررسی این موضوع که آیا دویدن بر روی تردمیل باعث درد زانو می شود و در باشگاهها دیده می شود که افراد به دلیل ترس از آسیب دیدگی زانو از تردمیل فراری هستند صحیح است یا خیر، باید شرایط دویدن مناسب را دانست.

شرافت وزیری گفت: دویدن جزء ورزش های با فشار بالا ( High Impact ) بر روی مفاصل تحمل کننده وزن ( Weight Bearing ) خصوصا زانو ومچ پا است و این موضوع با بالاتر بودن وزن شخص شدیدتر می‌شود.

وی ادامه داد: بنابراین دویدن بر روی هر سطحی چه روی زمین باشد یا بر روی تردمیل در شرایطی مناسب نخواهد بود که شخص، آرتروز یا ساییدگی غضروفی و ستون فقرات داشته یا وزن بالایی دارد.

وی تصریح کرد: همچنین در شرایطی که فرد، آسیب دیدگی زانو یا سابقه جراحی داشته باشد یا آسیب دیدگی‌های درمان نشده در رباط های صلیبی زانو داشته باشد استفاده از تردمیل مناسب نیست.

این جراح مفاصل و استخوان گفت: زانوهایی که شدیدا پرانتزی هستند، افرادی که تحت اعمال جراحی دیسک کمری و تحت درمان های تعویض مفصل قرار گرفته اند و افرادی که سابقه پیچ خوردگی مکرر مچ پا دارند نیز نباید از این دستگاه استفاده کنند.

شرافت وزیری ادامه داد: به این ترتیب در صورتی که فردی دارای یک زانوی نرمال باشد با رعایت اصول و داشتن کفش مخصوص، دویدن چه بر روی تردمیل و چه بر روی زمین منعی ندارد.

وی نکات مهم برای دویدن بر روی تردمیل را این گونه شرح داد:

1) هرگز با پاهای برهنه بر روی تردمیل پیاده روی نکرده و یا ندوید و حتما باید کفش های مخصوص دویدن را پوشیده باشید چراکه خطر بالای آسیب دیدگی را در بر خواهد داشت.

2) شروع و پایان حرکت بر روی تردمیل همواره با سرعت بسیار آهسته انجام شود.

3) همواره گیره ایمنی دستگاه را به خود متصل کنید.

4) در صورتی که در حین دویدن احساس سر گیجه و یا سیاهی رفتن چشم ها را دارید بلافاصله تمرین را متوقف کنید.

5) همواره گرم کردن (‌Warm Up ) و سرد کردن ( Cool Down ) با سرعت های پایین صورت بگیرد.

6) در هنگام دویدن از گرفتن دستگیره خودداری کنید چراکه باعث افزایش احتمال آسیب دیدگی شما می شود ودر صورتی که نمی توانید بدون گرفتن آن بدوید سرعت شما نامناسب است.

7)‌ از اشتباهات شایع در حین دویدن روی تردمیل کوتاه کردن قدم ها و تندتر کردن سرعت قدم ها ( Over Striding ) به علت استرس ناشی از افتادن از روی دستگاه است که باید از آن اجتناب کرد.

منبع: آرمان

چاقی قفسه‌ی سینه در مردان، اغلب با عناوینی مانند «مردی با سینه زنانه» یا «سینه‌های مردانه» مورد تمسخر قرار می‌گیرد. ولی اگر این مسئله مربوط به شما باشد، دیگر موضوع خنده‌داری نیست!
تلاش برای آب کردن چربی قفسه‌ی سینه در یک هفته، به مقدار زیادی نظم و انضباط فردی، و تلاش سخت نیاز دارد. قدم اول برای این کار، پاکسازی یخچال و کابینت‌ها از مواد غذایی بدرد نخور و پر کردن آنها با غذاهای مغذی است. قدم بعدی، انجام تمرینات ورزشی سخت است که شامل ورزش‌های کاردیو و تمرین عضلات سینه با وزنه می‌باشد.

گام اول

به منظور افزایش توان عضلانی و تسریع آب شدن چربی‌های سینه‌تان، ۴ روز در هفته عضلات سینه را با وزنه تمرین دهید، و شاهد از بین رفتن چربی سینه‌تان در یک هفته باشید!

برای پایداری بیشتر از وزنه‌های اختیاری و یا حتی از وزن بدن خودتان استفاده کنید. پرس سینه و شنا، بهترین تمرینات هستند. برای انجام شنا، از سمت صورت روی زمین دراز بکشید و وزن بدنتان را روی دستها و پنجه‌ی پا قرار دهید.

آرنجتان را خم کنید و تا جایی که می‌توانید پایین بیایید، سپس به سمت بالا فشار بیاورید تا به حالت شروع برگردید. پنج ست ۲۵ تایی از این تمرین را تکرار کنید.

برای انجام پرس سینه، در حالیکه در هر دست یک دمبل دارید، روی یک نیمکت صاف دراز بکشد. آرنج خود را همسطح با سینه در زیر وزنه قرار دهید، وزنه را بطرف بالای سرتان فشار دهید و سپس به حالت اول برگردید. پنج ست ۲۵ تایی از این تمرین را نیز تکرار کنید.

گام دوم

عادات غذاییتان را تغییر دهید. مواد غذایی با چربی بالا و همچنین غذاهایی که حاوی سدیم و شکر زیاد هستند را حذف کنید که شامل چیپس، کلوچه، هات داگ، کنسروها، غذاهای منجمد و بال مرغ می‌شوند. و از این پس غذاهای مغذی، مانند ماهی یا مرغ کبابی، حبوبات، میوه‌ها، سبزیجات و کربوهیدرات‌های پیچیده مانند سبوس جو بخورید.

گام سوم

برای سوزاندن چربی قفسه سینه در یک هفته، هفته‌ای شش روز، هر بار ۶۰ تا ۹۰ دقیقه ورزش هوازی انجام دهید. دوچرخه سواری، پیاده روی، دویدن، و کلاسهای گروهی تناسب اندام می‌توانند به شما کمک کنند تا برای تنوع، ورزش های کاردیوی همیشگی‌تان را تغییر دهید.

همچنین به فعالیت‌هایی که ماهیچه‌های قفسه سینه‌تان را تقویت می‌کند نیز توجه داشته باشید. مانند تمرین با دستگاه الپتیکال، شنا، اسکی یا قایق رانی.

گام چهارم

در طول این برنامه‌ی یک هفته‌ای، عادات غذایی‌تان را بنویسید. وارد یک برنامه‌ی آنلاین محاسبه‌ی کالری غذا شوید و تعداد کالری که هر روز می‌خورید را جمع بزنید. تمام فعالیت‌هایی را که انجام داده‌اید را هم بنویسید.

فهرستی از شدت تمرینات و مدت زمان انجام آنها در طول تمام روزهای هفته تهیه کنید. از محاسبه کننده‌ی کالری برای تشخیص اینکه چند کالری در طول تمرینات سوزانده‌اید، استفاده کنید.

از این روش بعلاوه‌ی نتایج بدست آمده از رژیم غذایی‌تان، برای تعیین کل کالری که کمتر مصرف کرده‌اید استفاده کنید که این مقدار باید حداکثر ۱۰۰۰ کالری در روز باشد که نتیجه اش ۱ کیلو کاهش چربی در یک هفته است.

منبع: سایت مجله تناسب اندام

مفصل آرنج یكی از قسمت‌های مهم بدن است كه دچار آسیب‌های متعددی می‌شود. به همین علت باید سعی كنید آرنج‌های قوی و ورزیده‌ای داشته باشید تا احتمال آسیب‌دیدگی را به حداقل برسانید. از جمله آسیب‌هایی كه مفصل آرنج را درگیر می‌كند، التهاب در سمتی از آرنج است كه به بدن نزدیك‌تر است. این قسمت محل اتصال سه عضلاتی است كه به خم كردن مچ كمك می‌كند.

 افرادی كه اجسام سنگین را پرتاب می‌كنند، بیشتر دچار چنین حالتی می‌شوند. در این حالت این سمت آرنج دردناك شده و گاهی تورم و احساس درد با لمس نیز مشاهده می‌شود. از حركات زیر می‌توانید برای تقویت آرنج و بهبود حالت فوق استفاده كنید.

حركت اول:
تا جایی كه می‌توانید مچ دست خود را خم كنید. سپس آن را تا جای ممكن باز كنید. این حركت را 3 نوبت و هر نوبت 10 بار تكرار كنید.

حركت دوم:
آرنج خود را 90 درجه خم كنید. كف دست خود را به بالا چرخانده و 5 ثانیه نگه دارید. حال كف دست خود را به سمت زمین چرخانده و 5 ثانیه نگه دارید. دقت كنید كه نباید زاویه آرنج شما از 90 درجه بیشتر شود.

حركت سوم:
یك چكش را در دست بگیرید و آرنج خود را 90درجه خم كنید. به آرامی دست خود را بچرخانید طوری كه یك بار كف دست شما روبه پایین و بار دیگر روبه بالا قرار گیرد. این حركت را نیز 10‌بار و 3 نوبت در روز انجام دهید.

حركت چهارم:
یك قوطی نوشیدنی را طوری در دست بگیرید كه كف دست شما رو به پایین قرار گیرد. مچ خود را به آرامی به سمت بالا خم كنید و سپس به حالت اولیه برگردانید. این حركت را 10 بار و 3 نوبت در روز انجام دهید. می‌توانید به مرور به وزن جسمی كه در دست می‌گیرید بیفزایید.

منبع: جام جم

متاسفانه بدنسازی در کشور ما به علت مصرف مکمل‌ها و ترکیبات پروتئینی مختلف،‌ فوق‌العاده خطرناک و پرحاشیه است. دکتر محمدرضا وفا، متخصص تغذیه و ژیم‌درمانی می گوید: «بسیاری از مکمل‌هایی که طرفداران زیادی هم در میان بدنسازان دارند،‌ از بهداشت و کیفیت مناسبی برخوردار نیستند. حتی در ایده‌آل‌ترین حالت هم این مکمل‌ها می‌توانند اثرات منفی و بسیار مخربی بر کلیه‌ها و کبد افراد مصرف‌کننده بر جای بگذارند.»

وی تاکید می‌کند که شاید بتوان به جرات گفت که اصلا بدن‌سازی با این شیوه‌ای که این روزها در میان جوان‌های ما مد شده، اصلا ورزش نیست و بیشتر افرادی که به سمت آن می‌روند،‌ به شدت با جان و سلامتی خود بازی می‌کنند.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران افزود: «افرادی که بنا به هر دلیلی از داروهای بدن‌سازی استفاده کرده‌اند و دچار عوارض آن مانند از دست دادن کلیه‌ها و پیوند این عضو حساس شده‌اند، باید بدانند که یکی از حساس‌ترین شرایط رژیم‌درمانی باید در مورد آنها اعمال شود. در رژیم افراد مبتلا به ناراحتی‌های کلیه و کسانی که پیوند کلیه شده‌اند، کل مقدار و نوع پروتئین، مایعات، املاح اصلی مانند سدیم،‌ پتاسیم، فسفر، بی‌کربنات و تعادل اسیدی و بازی مواد غذایی دریافتی آنها باید به شدت کنترل و رعایت شود. این مقدار از مواد دریافتی هم بر اساس آزمایش‌های پاراکلینیک، حجم دفعی هر ادرار و سایر مشخصات فردی هر بیمار تعیین می‌شود.»

دکتر وفا معتقد است که چنین افرادی باید علاوه بر پزشک معالج خود، تحت درمان یک متخصص تغذیه که در این زمینه فعالیت داشته است هم باشند تا او با چیدن یک برنامه غذایی مناسب، از بروز مشکلات بیشتر در بیمار، پیشگیری کند. متخصصان تغذیه در مورد بیمارانی کلیوی، به صورت جداگانه و تک‌به‌تک نظر می‌دهند و برنامه غذایی ارائه می‌کنند. به همین دلیل ما نمی‌توانیم بگوییم تمام افرادی که تحت پیوند کلیه قرار گرفته‌اند،‌ باید چه خوراکی‌هایی بخورند و چه خوراکی‌هایی نخورند.

«سخت‌ترین مدل تعیین برنامه غذایی، برای بیماران کلیوی یا آنهایی است که عمل پیوند کلیه انجام داده‌اند و این بیماران باید در زمان ریکاوری یا نوتوانی خود به شدت از نظر تغذیه‌ای تحت نظر باشند تا بتوانند بعد از پیوند از حداکثر کارکرد کلیه‌هایشان بهره‌مند شوند.»

دکتر محمدرضا وفا
منبع: سلامانه