درمان شب ادراری بدون دارو

شب ادراری امری ناخودآگاه است و فرد بر آن اراده ای ندارد. در واقع این مشکل زمانی بروز می کند که مثانه فرد در طول خواب آن قدر پر می شود که ظرفیت آن تکمیل شده و ادرار اضافی را به شکلی غیرارادی خارج می کند. درعین حال حس پر بودن مثانه آن قدر قوی نیست که فرد را از خواب بیدار کند تا ادرار را دفع کند. از دلایل شب ادراری می توان به وجود اختلال در هورمون های بدن، مشکل مثانه، ناآرامی هنگام خواب، مصرف دارویی خاص، مشکلات روانی و یا ژنتیک اشاره کرد، اما یکی از عوامل تأثیرگذار دیگر نیز تغذیه است.

درمان شب ادراری بدون دارو

برخی مواد غذایی هستند که بهتر است آن ها را در طول شب و چند ساعت پیش از خواب مصرف نکرد. این مواد غذایی حساسیت و تولید ادرار را افزایش می دهد که همین امر می تواند منجر به عدم کنترل کودک بر ادرار و شب ادراری شود.

شب ادراری در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد، اما در دوران کودکی شایع تر است. این مشکل قبل از سن پنج سالگی می تواند طبیعی باشد. ابن سینا اعتقاد داشت شب ادراری کودکان با افزایش سن که کودک قوی و تنومندتر شد، متوقف می شود، اما در برخی موارد شب ادراری به دلایلی رخ می دهد که باید مورد بررسی قرار بگیرد و درمان شود.

از علل شب ادراری کودکان می توان به تاخیر در تکامل مغز، اختلالات سیستم اعصاب، مثانه نوروژنیک، ناپایداری مثانه، خواب سنگین، اختلالات روانی، بیماری های ارثی، عفونت، استرس، بیماری های عضوی ناحیه مثانه یا آلت تناسلی، شلی یا کاهش ظرفیت مثانه، کمبود هورمون ضد ادرار و... اشاره کرد.

غیر از درمان دارویی، روش هایی وجود دارد که می تواند تا حد زیادی به درمان این مشکل کمک کند:

- برخی ورزش ها مانند درازونشست و بشین و پاشو نیز در تقویت عضلات شکم و مثانه موثر است.

- همچنین می توانید به کودک خود یاد دهید عضلات شکم خود را منقبض و نفس خود را برای چند ثانیه حبس کند و این کار را پشت سر هم حدود ۱۰ تا ۲۰ بار و چند بار در روز انجام دهد. این ورزش نیز در تقویت عضلات نگه دارنده ادرار و مثانه بسیار موثر است.

- همچنین باید توجه کرد در طول شب به ویژه چند ساعت قبل از خواب، کودک مایعات کمتری را بنوشد و حتماً قبل از خواب به دست شویی برود.

- بهتر است از خوردن هندوانه، مرکبات، ماست، دوغ و غذاهایی که خاصیت سرد دارند در شب خودداری شود.

نوشیدن قهوه در کودک

- بهتر است افرادی که به شب ادراری مبتلا هستند از خوردن مواد غذایی محرک مانند قهوه، فلفل، مواد کافئین دار، نوشابه های گازدار، کنسروها، غذاهای آماده و فست فود خودداری کنند.

- برخی منابع نشان می دهد دمکرده سنبل الطیب در درمان شب ادراری کودکان مفید است.

- گل ختمی نیز از جمله گیاهان مفید در درمان شب ادراری است که می توان روزانه دو بار به صورت دم کرده میل کرد.

- زنجبیل نیز از دیگر گیاهان مفید در درمان این مشکل است.

- به کودکتان اطمینان دهید با ورزش و تمرین و گوش کردن به توصیه های شما می تواند قدرت و ظرفیت مثانه اش را افزایش دهد و او را مطمئن کنید که این یک مشکل گذراست.

- از مشکل شب ادراری کودک خود به دیگران، به خصوص هم سن و سالانش چیزی نگویید. هرگز از جملاتی مانند «بازم رختخوابتو خیس کردی» که بار منفی و سرزنش دارد، استفاده نکنید.

- با این امر بسیار عادی برخورد کنید. حتی می توانید از کودک خود بخواهید در نظافت و جمع کردن رختخواب به شما کمک کند که این امر ضمن تقویت مسئولت پذیری کودک، نوعی سهیم شدن وی در زحمات شما به علت شب ادراری اوست.

- یکی از علل شب ادراری کودکان مسائل عاطفی و استرس است. با کودک خود بیشتر صحبت کنید. سعی کنید محیط آرام تری برای وی فراهم کنید، از تماشای فیلم های ترسناک و تعریف کردن قصه های وحشتناک و جنایی به طور جدی خودداری کنید.

- طب سوزنی با مکانیسم ایجاد آرامش و تقویت اسفنکترهای ادراری و تقویت مثانه نیز روش درمانی مفید در کمک به حل مشکل شب ادراری در کودکان و بزرگسالان است.

- طبق تحقیقاتی که توسط مۆسسات پزشکی صورت گرفته ثابت شده است که رابطه ای قوی میان مصرف شیر و مواد لبنی پیش از خواب و شب ادراری وجود دارد. در واقع کودکانی که پیش از خواب شیر یا ماده لبنی دیگری مصرف می کنند، بیشتر در معرض شب ادراری قرار دارند. به همین دلیل هم توصیه می شود والدین چند ساعت پیش از خواب به فرزند خود اجازه نوشیدن شیر یا سایر لبنیات را ندهد.

- کافئین ماده ای ادرارآور است و غذاها و نوشیدنی هایی که حاوی کافئین هستند تولید ادرار را افزایش می دهند. بهتر است پس از ساعات پایانی روز، از مصرف هر ماده غذایی کافئین دار خودداری شود.

- شکلات نیز حاوی کافئین است. به همین دلیل هم در افزایش ادرار موثر است، اما باید بدانید که میزان کافئین در همه شکلات ها یکسان نیست. معمولاً بر روی بسته های شکلات یا نوشیدنی های شکلاتی میزان کافئین موجود در آن درج شده است. به همین دلیل هم توصیه می شود پیش از مصرف شکلات و سایر محصولات وابسته به آن، حتماً اطلاعات مندرج بر آن را بخوانید.

برخی منابع نشان می دهد دمکرده سنبل الطیب در درمان شب ادراری کودکان مفید است

- هر انسانی دارای خصوصیاتی فیزیکی خاصی است و بدن او نسبت به هر غذایی واکنش متفاوتی نشان می دهد. ممکن است فرزند شما نیز به غذاهای خاصی حساس باشد و مصرف آن مواد غذایی منجر به شب ادراری او شود. برای اینکه بهتر بتوانید غذاهایی که فرزندتان به آن ها حساس است را بشناسید، بهتر است تا چندین روز هر ماده غذایی که فرزندتان می خورد را در دفترچه ای یادداشت کنید. هرگاه فرزندتان در طول شب دچار شب ادراری شد، به آن دفترچه مراجعه کنید و ببینید در طول آن روز کودک چه ماده غذایی را بیشتر یا پیش از خواب مصرف کرده است. برخی از مواد غذایی که ممکن است کودکان به آن واکنش نشان دهند عبارت اند از ذرت، تخم مرغ، گندم و سویا.

منبع: تبیان

 تربیت جنسی کودکان، حساس اما لازم و مهم

ویژگی های عصر کنونی، ضرورت تربیت جنسی کودکان را دو برابر ساخته است زیرا این کودکان، بارها و بارها در معرض پیام های جنسی فیلم ها، تبلیغات، برنامه ها و نمایش های تلویزیونی و نیز پیام های ناشی از نحوه برخورد والدین قرار دارند و شاید بزرگترین نگرانی خانواده ها در تربیت کودکان این است که درباره مسائل جنسی چه چیزی باید به کودکان گفت و چه چیزی را نباید به آنان گفت؟ چه زمانی باید درباره این مسائل با آنان صحبت کرد؟ چگونه می توان رفتار جنسی کودکان را هدایت کرد؟ خواندن این مقاله می تواند به برخی از پرسش های شما در این زمینه پاسخ دهد.

تربیت جنسی به همه اقداماتی گفته می شود که از نخستین دوران زندگی انسان در راستای رشد متعادل و مناسب انگیزه جنسی صورت می گیرد و با هدف اطلاع رسانی جنسی، کمک به تکامل رفتارهای جنسی، تداوم و ماندگاری نسل و رسیدن به مودت، رحمت و آرامش است. در این فرایند، مربی (والد) به متربّی (کودک) کمک می کند تا بتواند استعدادهای بالقوه خود را در این زمینه به خوبی بشناسد و با شیوه های صحیح بروز و کنترل آن آشنا شود تا آن را در بهترین مسیر منطقی قرار دهد.

در واقع تربیت جنسی فراتر از آموزش جنسی است و نه تنها احساس جنسی، بلکه ویژگی های اجتماعی، اخلاقی و فرهنگی جنسیت را دربر می گیرد و عبارت است از به کارگیری شیوه هایی برای ایجاد صفات و رفتارهای جنسی سالم و زدودن صفات و رفتارهای جنسی ناسالم.

این فرایند می تواند اهداف زیر را دربر داشته باشد: ایجاد عادت های مطلوب جنسی. پاسخگویی به پرسش های جنسی کودکان، شکل گیری هویت جنسی سالم و پیشگیری از بیداری جنسی زودهنگام.

دانش جنسی کودکان در سنین مختلف

والدین در صحبت کردن با بچه ها درباره جنسیت یا نگران زیاد گفتن هستند یا کم گفتن یا نگران گیج کردن بچه های خود! برخی نیز فکر می کنند با این کار، بچه ها را به تجربه جنسی تشویق می کنند...

والدین فکر می کنند که اگر کودک شان در ظاهر بی علاقه است، پس لابد هنوز آمادگی لازم را ندارد اما در واقع شاید آنها نمی دانند که سوالاتی را نمی دانند که چگونه بپرسند.

فراگیری جنسی باید تدریجی و در طی زمان صورت بگیرد. البته کودک از زمان تولد درباره جنسیت می آموزد. جنسیت بخشی جدایی ناپذیر و زیبا از زندگی دوران بلوغ است. به دنبال پیدا کردن لحظه های مناسب آموزشی باشید، مانند زاییدن یک حیوان.

می توانید خود بحث را شروع کنید، البته در آغاز این گفتگو شرم و حیا تا حدودی طبیعی است. هر چه زودتر شروع کنید، شرم و حیا کمتر می شود. شما می توانید اگر اشتباه گفتید بعد اقرار کنید. به عنوان یک راهنما:

تا سن پنج سالگی، بچه ها باید:

1- نام صحیح اعضای بدن از جمله اعضای تناسلی را بدانند.

2- درک کنند که نوزادان از رحم مادر متولد می شوند.

3- مفهوم فضای خصوصی را هنگام تعویض لباس و رفتن به توالت بدانند. به ویژه ضروری است کودکان پنج ساله تفاوت خصوصی و سرّی را بفهمند.

4- بتوانند به راحتی با والدین یا فرد بزرگسال قابل اعتماد دیگری، درباره جنسیت صحبت کنند.

5- نسبت به هویت مذکر یا مؤنث خود عزت نفس داشته باشند.

بین شش تا نه سالگی، بچه ها باید:

1- بتوانند تولید مثل حیوانات و گیاهان را به عنوان بخشی از چرخه حیات درک کنند.

2- در پاسخ به پرسش هایی چون «نوزادان از کجا می آیند؟»، «چطوری به دنیا می آیند؟» چیزهایی شنیده باشند.

3- از تفاوت بین دو جنس آگاه باشند و بتوانند نام صحیح اندام تناسلی خود و جنس مخالف را نام ببرند.

4- درک کلی از ایدز و عفونت های دیگری که از طریق جنسی منتقل می شود داشته باشند.

5- نسبت به سلامت کلی و نیازهای ایمنی بدن خود مسئولیت روزافزون پیدا کنند و بهداشت شخصی خود را با مسواک زدن، دوش گرفت و رعایت تغذیه مناسب حفظ کنند.

6- مفاهیم دوستی و عدالت را بفهمند و بتوانند احساسات خود را با والدین یا افراد بزرگسال قابل اعتماد دیگر در میان بگذارند.

بین نه تا سیزده سالگی، بچه ها باید:

1- جنسیت را به عنوان بخش طبیعی از زندگی درک کنند.

2- با تغییرات طبیعی دختران و پسرها در دوران بلوغ (عادت ماهیانه و احتلام) آشنا شوند.

3- بتوانند با دیگران دوست شوند و دوستی هایشان را حفظ کنند. (معمولا با همجنس های خودشان)

4- روند تولیدمثل و از جمله مفاهیمی چون: آمیزش جنسی، پدر و مادر شدن، سقط جنین و جلوگیری از بارداری را درک کنند.

5- بدانند سوءاستفاده جنسی چیست؟ چگونه می توان آن را تشخیص داد و در موقعیت های بالقوه خطرناک چگونه باید رفتار کرد.

پاسخگویی به پرسش های جنسی کودکان

وقتی کودکی متولد می شود، نخستین پرسش این است که دختر است یا پسر؛ زیرا به محض تولد با پسران و دختران به گونه ای متفاوت رفتار می شود. جالب است که کودکان از دوازده ماهگی اولویت های خود را برای انتخاب اسباب بازی ها نشان می دهند. این تفاوت های جسمانی از اول تولد بین دختران و پسران وجود دارد و همزمان با رشد آنها، بر این تفاوت ها افزوده می شود و کودکان نیز همزمان با رشد خود حساسیت و کنجکاوی بیشتری نسبت به این تفاوت ها به خرج می دهند.

افزون بر یادگیری تفاوت های جسمانی، کودکان در سه سالگی بسیاری از باورهای فرهنگی مرتبط با جنسیت را، از طریق باورها و رفتارهای والدین و مربیان، تلویزیون، قصه ها و بازی ها یاد می گیرند. این مسئله بدان معنی است که کودکان وقتی به سن سه سالگی می رسند، کاملا خود را به عنوان پسر یا دختر می شناسند و متوجه جنس خود می شوند و در نتیجه به جستجوی چگونگی نقش خود می پردازند و در این زمینه به دنبال یافتن آگاهی های لازم بوده و ممکن است مسائلی را با بزرگان خود مطرح نمایند.

بنابراین کنجکاوی کودکان نسبت به مسائل محیط و بدن خود باعث می شود پرسش های زیادی را در زمینه های مختلف از بزرگسالان خود بپرسند؛ این آگاهی و کنجکاوی شدید کودکان نسبت به کارکرد اندام ها و مسائل مربوط به جنسیت، از نوپایایی آغاز و تا دوران بلوغ ادامه پیدا می کند.

بنابراین کودکان در مورد مسائل جنسی خود همانند دیگر مسائل، پرسش های مهمی همچون: «تفاوت بین دختر و پسر چیست؟ مرا از کجا آوردی؟ نوزاد از کجا می آید؟ کارکرد اندام جنسی چیست؟» از بزرگترهای خود دارند و ما نیز به عنوان بزرگترهای کودکان وظیفه داریم به پرسش ها و کنجکاوی های کودکان به درستی پاسخ بدهیم.

درباره اینکه چرا کودکان این پرسش ها را مطرح می نمایند، باید گفت که غریزه جنسی با کودک متولد می شود و کودکان نیز آن را احساس می کنند اما به طور کلی چهار عامل رشد زبان، سن، محیط و روابط اجتماعی و عوامل حسی می توانند در زمینه مطرح کردن پرسش هایی از این دست از سوی کودکان نقش داشته باشند.

بسیار تاسفبار است که والدین و معلمان در بیشتر موارد این پرسش ها را به دلایلی همچون کم اطلاعی در این زمینه ها، وجود شرم و حیا در بین والدین و فرزندان، نبود برنامه مناسب در مدارس و مراکز پیش دبستانی یا کوتاهی و بی توجهی مورد غفلت قرار می دهند.

از نظر روانشناسی، کودکان از سنین سه سالگی متوجه جنسیت خود می شوند و می فهمند پسرند یا دختر. آنها با مشاهده تفاوت های بین خود و جنس مخالف از بزرگترهای خود سوالاتی را مطرح می کنند که در بعضی از موارد والدین با تعجب و سختگیری برخورد می کنند؛ غافل از اینکه یک کودک سه ساله هیچ فرقی بین گوش، دست، بینی و عضو جنسی قائل نیست و او هیچ برداشت غلط یا درستی از اندام جنسی اش ندارد و همانقدر که دوست دارد در مورد چشم و گوش خود بداند، به همان اندازه نسبت به اعضای جنسی خود یا جنس مقابل خود حساس است و دوست دارد در این مورد اطلاعات لازم را کسب کند.

در واقع این پرسش ها کنجکاوی هایی است که جنبه شناختی دارد، نه انحراف اخلاقی. پس می توان گفت که کودک نه تنها کار بدی انجام نداده، بلکه به مرحله جدیدی از رشد رسیده و موضوع جدیدی را درک کرده است و بزرگترها نیز باید از این موضوع خوشحال باشند.

پاسخگویی به پرسش های جنسی کودکان، مقوله ای بسیار مهم و در عین حال فوق العاده حساس است، چرا که اندک سهل انگاری در آن پیامدهای ناگواری در پی دارد زیرا کودکان، امروزه توسط پیام های جنسی، تبلیغات، فیلم ها، تلویزیون یا ماهواره بمباران می شوند و اگر والدین خود را به بی خبری بزنند و کودکان را به حال خود رها کنند، کودکان برای دریافت پاسخ پرسش های خود به هر دری می زنند که ممکن است اطلاعات نادرستی کسب کنند؛ بنابراین باید به کودک مهارت هایی بیاموزیم که به کمک آن مهارت ها تصمیمات درستی در مورد میل جنسی خود بگیرند و موقعیت های خطرناک را تشخیص دهند و بتوانند بی هیچ آسیبی از این موقعیت ها خارج شوند.

اگرچه در لزوم آگاهی دادن به کودکان هیچ شکی وجود ندارد اما درباره اینکه چه کسی این مسئولیت را برعهده داشته باشد و اینکه باید به چه مسائلی پرداخت، بحث فراوان است. مناسب ترین زمان برای آموزش مسائل جنسی به کودکان زمانی است که خود کودک سوال می پرسد و موضوعی را مطرح می کند. در این موقع حس کنجکاوی کودک برانگیخته شده و باید از آن به بهترین شکل بهره برد. بهتر است اول از خود کودک جواب سوال پرسیده شود و سپس والدین با دقت درباره پاسخ کودک و جواب مناسب به بحث و بررسی اقدام نمایند؛ اما رعایت نکات زیر می تواند والدین را در این فرایند یاری دهد تا بسته به نوع پرسش کودکان، جواب قانع کننده ای در اختیار آنها گذاشته شود.

1- برخورد والدین با این پرسش ها، عادی باشد تا کودک احساس کند مسائل جنسی هم مانند دیگر مسائل است و به راحتی از جانب والدین پاسخ دریافت می کند.

2- در جواب کودک حقیقت را بگویید و جواب قانع کننده ای به کودک ارائه دهید تا کنجکاوی کودک ارضا شود.

3- جواب ها مبهم و گیج کننده نباشد تا احساس ابهام و سردرگمی به کودک دست ندهد.

4- جواب ها ساده و متناسب با سطح رشد و سن کودکان باشد.

5- هرگز جواب دادن را به بعد موکول نکنید.

6- آموزش های خود را به تدریج کامل کنید، پرسش های گام به گام کودکان نیاز به جواب های گام به گام دارد.

7- اصطلاحات و لغات مناسب و صحیح به کار ببرید، یعنی در توضیح دادن از مطالب و مفاهیم ملموس استفاده کنید. بیان اصطلاحات غیرواقعی سبب می شود کودک احساس کند، موضوع اسرارآمیز و مبهم است.

8- شنونده خوبی باشید. اجازه بدهید فرزندتان سوال های خود را در کمال آرامش مطرح کند.

چند نمونه

نوزاد از کجا می آید؟ چگونه بیرون می آید؟

ابتدا مطمئن شوید منظور واقعی بچه چیست. من از کجا آمده ام؟ شاید منظور کودک شهر تولدش است. برای کودک کوچکتر بگویید در رحم رشد می کند و پزشک کمک می کند که بیرون بیاید؛ و در مورد بچه های بزرگتر بگویید وقتی نوزاد برای بیرون آمدن آماده شد، بدن مادر آن را به بیرون هل می دهد و نوزاد از مجرای مخصوصی به نام واژن متولد می شود؛ یعنی از کانال تولد. وقتی دیدید کودک حوصله اش سر رفته، بدانید بیش از حد توضیح داده اید.

بچه چگونه داخل شکم مادر می شود؟

بچه بزرگتر می داند که برای تولد یک فرزند، به یک مرد و به یک زن نیاز هست اما ممکن است نقش پدر برایش روشن نباشد. ابتدا نظر کودک را بپرسید تا دیدگاه او برای شما روشن شود. می توانید بگویید وقتی سلول مادر و سلول پدر به هم رسیدند، بچه جدید شروع به رشد می کند و از بچه بخواهید تکرار کند.

به طور خلاصه، موقعیت را ببینید و در بهترین وضعیت به پاسخگویی بپردازید اما حتما باید زمینه ذهنی کودک را شناسایی کنید. شما باید بدانید که آیا بدون زمینه قبلی این سوال به ذهن کودک رسیده یا با مسئله ای برخورد کرده است و دیگر اینکه نباید این پرسش ها را دلیل بر تمایل جنسی قلمداد کنید، بلکه این پرسش ها تنها کنجکاوی هایی است که جنبه شناختی دارد.

منبع: ماهنامه سپیده دانایی

والدین هلیکوپتری!

والدین هلی‌کوپتری به پدرها و مادرانی گفته می‌شود که اجازه نمی دهند فرزندان شان دست به سیاه و سفید بزنند.
این گونه والدین مثل هلی کوپتر اطراف فرزندشان پرسه می زنند، او را تحت نظر دارند و به محض بروز حادثه ظاهر می شوند. اگر پاسخ تان به پنج سوال زیر مثبت باشد، در زمره والدین هلی کوپتری قرار دارید و فرصت زندگی و تجربه کردن به فرزندتان نمی دهید. 


1- اگر نمره فرزندتان در امتحان پایین باشد با معلم اش تماس می‌گیرید و علت را جویا می شوید؟
2- اگر فرزندتان همراه دوستان اش به میهمانی شبانه برود، نگران و منتظر هستید؟
3- هر روز اتاق فرزندتان را تمیز می ‌کنید؟
4- در انجام دادن تکالیف به فرزند تان کمک می‌کنید؟
5- اگر فرزندتان در مدرسه با دوستانش مشکل پیدا کند، با والدین دوست فرزندتان تماس می‌گیرید؟
6- برای فرزندتان سرگرمی پیدا می‌کنید؟
7- پس از بروز درگیری بین فرزندتان و همکلاسی‌هایش، با معلم اش حرف می زنید؟
8- مثل سایه فرزندتان را دنبال می کنید؟
9- کیف فرزندتان را آماده می‌کنید؟
10- وظایفی که به عهده فرزندتان گذاشته می‌شود را انجام می‌دهید؟

منبع: سلامانه


یکی از راه‌های نظافت و پیشگیری از بروز بیماری‌های پوستی ، استحمام است.

حال این که یک استحمام خوب باید چه شرایطی داشته باشد موضوعی است که دکتر کامران بلیغی، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران به آن پرداخته است.

حرارت آب استحمام» به طور متوسط باید بین 34 تا 37 درجه باشد. از آنجا که درجه حرارت بالای آب دارای خاصیت پاک‌کنندگی زیادی است و حتی قادر به از بین بردن مقادیر زیادی از چربی‌های طبیعی پوست است ، بنابراین به پوست صدمه زیادی وارد می‌کند. همچنین باید توجه داشت استفاده از پاک‌کننده‌هایی که باعث می‌شوند یک لایه از پوست برداشته شود ، برای تمام پوست‌ها مضر شناخته شده‌ است.
بهتر است افراد برای از بین بردن چربی‌های بیش از حد پوست خود، از لیف های توری شکل که خود باعث حجم زیاد کف می‌شوند، استفاده کنند و از کیسه‌های زبر و خشن که باعث برداشته شدن لایه‌های پوست می‌شوند، به طور جدی خودداری کنند.

کیسه‌کشی ، ممنوع!
برای این که ترکیبات اضافی از روی پوست برداشته شوند، احتیاج به استحمام است. آلودگی‌های روی پوست مشتمل بر گرد و غبار ناشی از هوا ، تعریق بدن ، ترشحات چرب غدد چربی پوست ، لوازم آرایشی و بهداشتی و سلول‌های مرده‌ای که در سطح پوست تجمع می‌کنند، می باشند که به شکل کثیفی یا چرک روی پوست ظاهر می‌شوند. بنابراین برای از بین بردن این آلودگی‌ها ، نیاز به استحمامی است که هیچ صدمه‌ای به پوست وارد نکند که این کار را می‌توان با شستشوی ملایم پوست، حتی بدون استفاده از کیسه و با استفاده از شوینده‌های مناسب انجام داد، زیرا با شستشوی بیش از حد، لایه‌های طبیعی چربی پوست نیز از بین خواهند رفت.

افراد دارای اگزمای سرشتی (عطسه ، آبریزش در فصل بهار ، اگزمای پوست) نیز نباید از کیسه ، لیف و شوینده‌های قوی استفاده کنند، زیرا باعث تحریک شدید پوست آن ها به خصوص در فصل زمستان ، می شود.

نوبت استحمام بعدی
این مساله که نوبت استحمام بعدی کی و چه وقت باید باشد، بستگی به نوع پوست دارد. آنهایی که دارای پوست‌های چرب هستند می‌توانند هر روز استحمام کنند که در این حین استفاده از شوینده‌های ملایم در اولویت است.

افراد دارای پوست‌های خشک نیز می‌توانند استحمام روزانه داشته باشند، ولی آنها باید علاوه بر مصرف شوینده‌های ملایم، بلافاصله پس از حمام، نسبت به خشک کردن پوست بدن خود، به شکل قرار دادن حوله روی پوست و برداشتن آن اقدام کنند و از خشک کردن پوست با حرکات رفت و برگشت حوله پرهیز کنند و پس از این اقدام، مصرف نرم‌کننده مناسب برای پوست را از یاد نبرند.

صابون مناسب
صابون از نمک‌های سدیم اسید‌های چرب تشکیل شده است که این ذرات ریز دارای دو قطب هستند که یک طرف آن غیرقطبی و انتهای دیگر قطبی و دارای بار الکتریکی است و به دلیل این خاصیت، سر غیرقطبی صابون در مواجهه با چربی‌ها به آنها چسبیده و قسمت قطبی آن در آب حل می‌شود و باعث تمیز شدن چربی‌ها می‌شود.

از آنجایی که PH پوست بدن بین 4 تا 6 است، در مقایسه با صابون‌های معمولی که دارای PH 9 تا 10 هستند، حساس بوده و صدمه می‌بیند، به همین دلیل کسانی که دارای پوست‌های چرب هستند، توان تحمل این صابون‌ها را خواهند داشت ، ولی افرادی که دارای پوست خشک هستند قادر به تحمل این صابون‌ها نخواهند بود و باید از صابون‌های ملایم و گلیسیرینه استفاده کنند.

بهتر است افراد در هنگام استحمام ، جانب تعادل را رعایت کنند و زمان آن را افزایش ندهند ، چرا که لایه شاخی سطح پوست (کراتینی)‌ به علت آب دوست بودنش ، در حمام آب زیادی به خود جذب می‌کند و باعث جمع شدن و سفید شدن پوست کف دست ها و پاها می‌شود.

دکتر کامران بلیغی
متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

 

بسیاری از بچه ها عادت هایی دارند که می تواند آزاردهنده باشد. 4 عادت زیر از رایج ترین عادتهایی هستند که والدین از آنها شکایت دارند:

1- ناخن جویدن

2- مکیدن انگشت شست

3- پیچاندن مو

4- دست در بینی کردن

گرچه این عادتهای فرزندان شما ممکن است باعث رنجش و نگرانی شما شود ، در بسیاری از موارد فقط مرحله پیشرفت است و دلیلی برای نگرانی نمی باشد.

عادت چیست؟
عادت یک نوع رفتاری است که تکرار می شود. و شخص معمولا گاهی از انجام آن آگاه نیست. گرچه کودکان از کار خود بی خبر و سرمست هستند اما والدین احساس خوبی ندارند. اگر کودک شما چیزی را که در دست دارد در دهان خود می برد و یا موی خود را می پیچد متعجب نشوید. عادتها ، دسته های مختلفی دارند.

بیشترین عادتهای رایج بین کودکان و نوجوانان شامل موارد زیر هستند :

1- جویدن ناخن
شما تنها کسانی نیستید که با ناخن جویدن کودکان آشنایید. یکی از رایج ترین عادت کودکان ناخن جویدن و ناخن کندن است.

بنابر مطالعات انجام شده 30 الی 60 درصد کودکان و نوجوانان ناخن انگشتان خود را می جوند و گاهی ممکن است کودکی ناخن انگشت پای خود را با دندان بکند.

2- مو پیچاندن
اغلب بچه هایی که دختر هستند ، عادت دارند موهای خود را بپیچانند ، بکشند یا نوازش کنند. پیچاندن مو در اوایل دوره کودکی ممکن است ظاهر شود. و به عادتی برای کشیدن مو منجر می شود، چه موجب کندن مو و یا عدم آن باشد. بسیاری از عادتها وقتی بچه ها بزرگتر می شوند از بین می رود. اما اگر ترک نشد یک تغییر رفتار ساده می تواند آنان را در ترک عادت کمک کند. بچه هایی که بزرگتر می شوند یا در سنین نوجوانی اند و عادت به کشیدن مو دارند ترک عادت برای آنان مشکل تر است و ممکن است نشانه ای از اضطراب ، افسردگی یا اختلالات روان پریشی ، و وسواس فکری - علمی آنها باشد.

3- دست در بینی کردن
دست در بینی کردن می تواند عادتی باشد که در دوران کودکی آغاز شود و ممکن است تا دوره بزرگسالی ادامه پیدا کند. اگر باور آن برایتان مشکل است مطالعات سال 1995 که بر روی افراد بزرگسال انجام شده بود را در نظر بگیرید که 91% این عادت را داشتند .

4- مکیدن انگشت شست
مکیدن انگشت شست در مقایسه با انگشت سبابه بیشتر متداول است بیشتر کودکان انگشت شست خود را می مکند. برخی کودکان دیگر انگشتان دست، یا حتی مچ دست خود را به جای شست می مکند. کودکان برای آرام کردن خود و احساس راحتی  این کار را انجام می دهند. اما زیاد مکیدن انگشت در سنین بالای 4 الی 5 سال ، می تواند ایجاد مشکل کند مثل مشکلات لثه ای (مثل پیشامدگی دندان زبرین نسبت به دندان زیرین ) یا عفونت انگشت و موجب آزار و اذیت شدن.

چه چیز باعث عادت می شود؟
کارشناسان از دلیل اصلی به وجود آمدن عادت اطمینان ندارند ، اما اینکه رفتاری آموخته شده است که معمولا نتایج مثبتی برای کودکان دارد. عادت برای بچه هایی که احساس کسل بودن می کنند ممکن است سرگرمی باشد یا بیشتر بطور عادی مثل یک ترفندی برای آرام کردن شخص مضطرب عمل کند. اگر ناخن جویدن یا پیچاندن موی او را دیدید سعی کنید بیاد بیاورید که فرزند شما اخیرا دچار استرس شده است. اگر چنین است تلاش می کند از بحران خود را خلاص کند مثل زمانیکه شما از طریق ورزش کردن می خواهید اینکار را انجام دهید. از سویی برخی کودکان وقتی احساس آرامش دارند عادتهای خود را بروز می دهند مثل قبل از رفتن به رختخواب یا وقتی به آرامی به موسیقی گوش می دهند. برخی عادتها ممکن است در سنینی بالاتر از دوران کودکی ترک شود. در کودکان مکیدن انگشت یک رفتار آرامش بخش است و به طور خوشایندی با غذا خوردن و تمام شدن گرسنگی در ارتباط است.

شاید جویدن ناخن فرزندتان انعکاس رفتار خودتان باشد؟ شما ناخن خود را گاز نمی گیرید؟ طبق مطالعات جویدن ناخن می تواند علتی خانوادگی و ژنتیکی داشته باشد.

گاهی بچه ها برای جلب توجه و تحریک والدین خود این کار را می کنند. اگر کودکان احساس کنند که والدین از آنان غافل شده اند عادت هایی که برای آنان آزاردهنده است را انجام می دهند زیرا آنها می دانند که با این کار والدین خود را تحریک خواهند کرد.

مسئله خوب اینست که بیشتر عادتها از بین می روند. معمولا وقتی کودکان به سن مدرسه می رسند عادت هایشان ترک می شود زیرا بچه ها در سنین بالاتر به این عادتها و بزرگ کردن عادتهایشان نیاز ندارند. اما اگر فکر می کنید زمان آن رسیده است که باید به فرزندتان برای ترک عادت کمک کنید، مراحل زیر را بکار گیرید:

به آرامی تذکر دهید که چه رفتاری را دوست ندارید؟
به بچه های 3 الی 4 ساله ، چیزی شبیه این جمله را بگوئید :

وقتی شما ناخن می جوید اصلا دوست ندارم و اینکار خوبی نیست. می توانید اینکار را دیگر انجام ندهید؟ برای بار دوم ناخن جویدن و پیچاندن مو را که دیدید او را سرزنش نکنید. تنبیه ، تمسخر ، یا انتقاد می تواند عاملی برای بیشتر شدن تکرار این رفتارها باشد.

فرزندتان را درگیر کارهای ترک عادت کنید
اگر کودک 5 ساله شما به دلیل اینکه بچه ها به خاطر انگشت مکیدن او را مسخره کردند گریان از مهد کودک آمد ، بدانید زمانی است که می توانید به او کمک کنید. می توان از چندین راه برای متوقف کردن عادتهای ناآگاهانه وارد شد.

پیشنهاد رفتارهای متناوب
برای مثال وقتی فرزند شما ناخن خود را می جود به جای اینکه به او بگوئید ناخن خود را نجود سعی کنید بگوئید :

بگذار انگشتانت تکان بخورند. این حرف باعث می شود اطلاعات او نسبت به عادتش افزایش یابد و ممکن است در ذهن او باقی بماند. ذهن فرزند خود را مشغول کنید. سعی کنید حواس او پرت شود مثل کمک گرفتن از او در آشپزی یا کارهای هنری.

آگاهی و تحسین کردن
برای مثال اگر ناخن دختر کوچکتان بلند شده به او اجازه دهید تا از لاک استفاده کند یا هر وقت پسر شما مبادرت به مکیدن انگشت خود نکرد رفتارهای مثبت او را با تحسین کردن و دادن هدیه هایی مثل بر چسب یا جوایز کوچک تقویت کنید.

بیشترین موفقیت زمانی بدست می آید که کودک شما آمادگی داشته باشد ، باید بدانید که ایجاد یک عادت زمان طولانی برده و ترک آن نیز به زمان بیشتری نیاز دارد ، پس باید تا می توانید صبور باشید.

مترجم : شهلا آقایانی – مجله پزشکی مادر

منبع : www.kidshealth.org

پژوهشی تازه در مورد نوجوانان نشان داده که کودکانی که دائما شاهد مستی والدین خود در اثر استفاده بیش از حد از مشروبات الکلی هستند، دو برابر کودکان دیگر احتمال دارد که به مصرف این نوع مشروبات گرایش شدید پیدا کنند.
بررسی های تازه نشان داده است که نظارت کم والدین نیز عامل مهمی در گرایش نوجوانان به مصرف مشروبات الکی است
.
نتیجه این بررسی ها نشان داده است که هرچه نوجوانان با دوستان خود بیشتر وقت صرف کنند، احتمال آنکه مشروب بنوشند بیشتر است
.
در پژوهشی که توسط بنیاد جوزف راونتری صورت گرفته،
۵۷۰۰ نوجوان بین سن های ۱۳ تا ۱۶ ساله شرکت داشتند. پژوهشگران به نتیجه رسیدند که یک نفر از هر پنج نوجوان تا سن ۱۴ سالگی مستی ناشی از مصرف بیش از حد مشروبات الکلی را تجربه کرده است. همینطور نیمی از نوجوانان ۱۶ ساله ای که در این بررسی شرکت کرده بودند مستی را تجربه کرده اند. پژوهشگران همچنین به بررسی عواملی که موجب مصرف بیش از حد الکل در نوجوانان می شوند، پرداخته اند. یافته های آنها نشان می دهد که عادات والدین آنها تاثیر بسزایی در اعمال این نوجوانان دارد.

شواهد متناقض

نتایج این بررسی نشان می دهد که حتی اگر نوجوانان فقط چند بار والدین خود را در حال مستی ببینند احتمال آنکه خودشان به طور مکرر مست شوند، دو برابر می شود. پژهشگران می گویند میزان نظارت والدین بر نوجوانان نیز موثر است. به گفته آنها اگر والدین ندانند که فرزندانشان در شب های تعطیل کجا می روند و یا اجازه دهند که فیلم های بالای ۱۸ سال ببینند، احتمال آنکه به مصرف مشروبات الکلی مبادرت ورزند، بیشتر است. این تحقیقات نشان داده است که هرچه نوجوانان در شب ها و اوقات بیکاری بیشتر با دوستانشان وقت صرف کنند احتمال آنکه بیش از حد مشروبات الکلی بنوشند بیشتر است. اما شواهد متناقضی در مورد آنکه چه زمانی و چگونه باید موضوع مشروبات الکلی را با کودکان و نوجوانان مطرح کرد، وجود دارد.
به طور کلی کودکانی که در سنین پایین، مثلا کمتر از
۱۰ سال، با مشروبات الکلی آشنا می شوند بیشتر احتمال دارد که در طول زندگی خود به مصرف بیش از حد آن مبادرت ورزند.
در عین حال شواهدی نیز وجود دارد که نشان می دهد حتی اگر در سنین کودکی با آن آشنا نشوند و بعدها در دوران نوجوانی بر اثر رفت و آمد با دوستان خود آغاز به نوشیدن الکل کنند، باز هم احتمال آنکه بیش از حد و به طور مکرر آن را مصرف کنند وجود دارد
.

منبع: بی بی سی

 

صفحه1 از2