دانش آموزان و میان وعده ها

تغذیه صحیح بخصوص برای دورانی که سنین مدرسه خوانده می شود و در ابتدای سنین رشد قرار داده شده آن چنان با اهمیت است که به هیچ وجه نباید از آن بی توجه گذشت و غافل ماند.

به گزارش خبرنگار مجله پزشکی مادر ، والدین باید توجه داشته باشند، برای تهیه میان وعده ای که کودکان آنها به مدرسه همراه می‌برند از پیش برنامه ریزی کنند. زیرا تامین انرژی و مواد لازم برای فعالیت های ذهنی دانش آموزان علاوه بر این که سلامت جسم آن ها را تامین می کند به آنها کمک می کند تا از ساعات حضور در کلاس درس بهترین بهره را ببرند و یادگیری مطالب درسی به بالاترین حد ممکن خود برسد.

این انرژی هم از طریق صبحانه که مهم ترین وعده غذایی دانش آموزان است و هم از طریق میان وعده هایی که برای زنگ تفریح دانش آموزان تهیه می شوند، بایستی تامین گردد.

کودکان در طول روز، علاوه بر سه وعده ی اصلی به حداقل دو میان وعده نیاز دارند. مصرف میان وعده های مناسب با فاصله حداقل 2 ساعت از وعده غذایی اصلی سبب پیشگیری از چاقی و پرخوری در وعده ناهار می شود و همچنین تنوع غذایی سبب می شود مواد مغذی املاح و ویتامین بیشتری به بدن برسد.

خوراکی هایی مثل شکلات، آب نبات، شیرینی ها، چیپس، پفک، نوشابه های گازدار، آب میوه های صنعتی، ساندویچ های سوسیس و کالباس و ... حاوی انرژی زیاد و مواد مغذی ناچیز هستند و زیاده روی در مصرف آن ها مشکلاتی از قبیل چاقی، پوسیدگی دندان، کم خونی، اختلال در رشد قدی و کاهش مقاومت بدن در برابر عفونت های مختلف را به دنبال دارد. اینها نه تنها مغزی نبوده بلکه حاوی رنگ ها، اسانس ها و چربی های مضر نیز هستند و با ایجاد سیری کاذب، دانش آموزان را از خوردن مواد غذایی لازم و ضروری باز می دارند.

بهترین میان وعده یک لقمه نان و پنیر و سبزی یا گردو یا نان و کتلت و کوکوی خانگی است. بهتر از کالباس یا سوسیس برای تغذیه کودکان استفاده نشود.

بهترین مواد غذایی برای میان وعده ها به خصوصی در مدرسه ، شامل انواع میوه های تازه ، میوه های خشک (کشمش ، برگه ها ، خرما ، توت خشک ، انجیر ) انواع مغزها ( پسته ، بادام ، فندق ، گردو) ، کیک و بیسکویت های ساده ، شیر و ساندویچ هایی که از مواد غذایی مثل نان ، پنیر و گردو درست شده اند، می باشد.

مصرف میوه های حاوی ویتامین ث، آنتی اکسیدان بسیار قوی دارند و مواد مضر در بدن را سرکوب می کنند که برای دانش آموزان مفید می باشند.

خبرنگار مجله پزشکی مادر، مریم کریمی