کورتن ها معمولا داروهایی هستند که علیرغم محاسنی که دارند باعث پوکی استخوان می شوند.این قبیل دارو ها بایستی توسط پزشک معالج تجویز شده و تحت نظر وی مصرف شود.

آیا داروهایی که مصرف میکنم سلامت استخوان هایم را به خطر می اندازد؟

چنانچه به پوکی استخوان مبتلا هستید و یا در خطر ابتلا به آن قرار دارید، دوست دارید برای حفظ استخوان ها و تقویت هرچه بیشتر آنها هر کاری که ممکن است، انجام دهید. علاوه بر اینکه به دستورات پزشک معالج از قبیل ورزش کردن و تغذیه مناسب عمل می کنید باید نسبت به این موضوع نیز آگاه باشید که بعضی از داروها استخوان دوست هستند و به اصطلاح باعث تقویت و سلامت استخوان ها می شوند و برخی نیز دارای اثرات جانبی مخرب بر استخوان ها می باشند.
برخی داروها که برای مشکلات و بیماری های عمومی بدن تجویز می شود مثلا رفلاکس اسید معده یا افسردگی ممکن است بر سلامت استخوان ها تاثیر منفی بگذارند.
البته پزشکان معتقدند بیمار به هیچ عنوان نباید مصرف داروی خود را قطع کند. بلکه باید منافع و مضرات احتمالی دارو با هم سنجیده شود، چه بسا منافع استفاده از دارو در درمان بیماری بسیار بیشتر از تاثیر منفی باشد که بر سلامت استخوانها می گذارد. و گاه پزشکان در کنار استفاده از این داروها، داروهایی تجویز می کنند که به نگهداری و حفظ استخوان ها کمک می کنند و از اثرات منفی داروهای ضد استخوان می کاهند.
در این مقاله داروهایی که در جامعه بیماران بیشتر مصرف می شود و تاثیر منفی بر سلامت استخوان ها می گذارد توضیح داده شده است.

کورتیکواستروئیدها و سلامت استخوان ها

کورتیکواستروئیدها که به آنها گلوکو کورتیکوئید نیز می گویند، از جمله داروهای قوی ضد التهابی هستند. این داروها در درمان بیماریهایی چون روماتوئید آرتریت، آسم و کولیت اولسرو (یک نوع بیماری التهابی روده) تجویز می شوند.

نمونه هایی از این گروه دارویی عبارتند از:
- کورتیزون
- پردنیزون
پزشکان می گویند کورتیکواستروئیدها داروهای قوی هستند که تشکیل استخوان را کاهش داده و خطر شکستگی استخوان را بشدت افزایش می دهند. با این وجود کورتیکو استروئیدها گاه برای بدن حیاتی هستند، اثرات جانبي اين دارو‌ها در مقادير كم، ناچيز بوده و در مقادير زياد و در صورت مصرف طولاني ‌مدت عوارضی چون پوكي ‌استخوان را به همراه دارد.
کورتیکواستروئید به شکل قرص و یا تزریقی قوی ترین اشکال هستند. اشکال موضعی و استنشاقی کمتر مورد توجه هستند.

داروهای ضد سرطان و سلامت استخوان
زنانی که مبتلا به سرطان سینه از نوع "گیرنده استروژن مثبت" هستند دارویی هایی به نام مهارکننده های آروماتاز مصرف می کنند. این داروها شامل:
- آناستروزول
- اگزمستان
- لتروزول
می باشند. این داروها مانع از این می شوند که آنزیم آروماتاز آنزیم های دیگر را به استروژن تبدیل کند. در نتیجه غلظت استروژن در بدن کاهش پیدا می کند. و احتمال رشد سلول های سرطانی نیز کاهش می باید.
این در حالی است که استروژن اثر مثبت بر استخوان ها دارد. بنابراین کاهش غلظت استروژن در بدن برای سلامت استخوان ها مضر است. برای جلوگیری از اثرات منفی این درمان، پزشکان داروهایی تجویز می کنند که به حفظ استحکام استخوان ها و سلامت آنها کمک می کنند. مثل:
- آلندرونایت
- ایباندرونات
- رزیدرونات
- زولدرونیک اسید

باز هم فواید و مضرات مصرف این داروهاها باید با هم سنجیده شود. مهار کننده های آروماتاز سلامت استخوان ها را تهدید می کند اما دارویی موثر در درمان سرطان است. برای درمان پوکی استخوان و جلوگیری از پیشرفت آن داروها و روشهای درمانی موثر زیادی وجود دارد که پزشکان برای بیماران در نظر می گیرند.
مردانی نیز که مبتلا به سرطان پروستات هستند معمولا درمان های ضد آندروژن دریافت می کنند. مثال هایی از این گروه داروها عبارتند از: بیکالوتامید، فلوتامید و نیلوتامید.
این داروها مانع از عمل هورمون تستسترون می شوند، و رشد سرطان پروستات را کاهش می دهند. با اینحال این داروها سلامت استخوان ها را تهدید می کنند و پزشکان همراه با مصرف این داروها، داروهای محافظت کننده استخوان نیز تجویز می کنند.
بیماران مبتلا به سرطان در طول دوره درمان حتما باید سنجش تراکم استخوان را انجام دهند تا از نظر میزان پوکی استخوان بررسی شوند.

داروهای ضد افسردگی و سلامت استخوان ها
داروهایی که در درمان افسردگی تجویز می شوند و به SSRI ها معروفند نیز می توانند سلامت استخوان ها را تهدید کنند. این داروها بدلیل پایین تر بودن اثرات جانبی دیگرشان از محبوبیت نسبتا بیشتری برخوردارند. مثال هایی از این داروها:
- سیتالوپرام
- فلوکستین
- سرترالین
- پاروکستین
وقتی منافع و مضرات این داروها در کنار هم سنجیده می شود باید به این نکته توجه کرد که افسردگی به خودی خود بر سلامت استخوان ها تاثیر منفی می گذارد.
با اینحال بیشتر مطالعات نشان می دهد که مصرف داروهای SSRI خطر شکستگی استخوان را افزایش می دهند. به عنوان مثال در یک مطالعه نشان داده شد بیمارانی که داروهای SSRI دریافت می کنند دو برابر بیشتر در خطر شکستگی غیر ستون فقرات (مثلا لگن) قرار دارند.
مطالعه دیگری نیز نشان داد که زنانی که دوره کوتاهی به افسردگی مبتلا بودند و به مدت حدودا کمتر از 3 سال داروهای SSRI مصرف می کردند نسبت به افرادی که از این داروها استفاده نمی کردند، تراکم توده استخوانی کمتری داشتند.
البته این به معنای عدم استفاده از این داروها نیست، چرا که هر دارو در کنار اثرات مثبتی که بر درمان بیماری دارد اثرات جانبی نیز به همراه خواهد داشت. فقط بیماران باید در مورد نوع و دوز داروی مصرفی حتما با پزشک خود مشورت کنند.

بیماری رفلاکس معده و مری وسلامت استخوان ها
برای بیماران مبتلا به رفلاکس معده به مری که از نشانه های بارز آن سوزش سر دل است، معمولا داروهایی تجویز می شود که به مهار کننده های پمپ پروتونی موسوم هستند و گاهی این داروها بدون نسخه نیز در قابل دریافت است. در این بیماری اسید از معده به مری برگشت می کند.
این داروها آنزیمی که برای ترشح اسید در معده مورد نیاز است را مهار می کنند. مثال هایی از این داروها عبارتند از:
- اسموپرازول
- امپرازول
- لانزوپرازول
در سال 2010 FDA هشدار داد استفاده طولانی مدت و با دوز بالای داروهای مهار کننده پمپ پروتونی باعث احتمال شکستگی استخوان لگن، مچ دست و ستون فقرات را افزایش می دهد. و به دنبال آن FDA شرکت های داروسازی را به زدن برچسب هشدار این خطر ملزم کرد.
در برخی مطالعات این داروها ممکن است خطر شکستگی را بیش از 1.5برابر افزایش دهد.
طبق مطالعات صورت گرفته و گزارش شده در BMJ زنانی که سیگار می کشند و به مدت بیش از 2 سال یا بیشتر از این داروها استفاده کنند، خطر شکستگی لگن را تا بیش از 50 درصد افزایش می دهند. اما خبر خوش در این زمینه این است که محققان اظهار می کنند این زنان اگر به مدت 2 سال دارو را قطع کنند، خطر شکستگی از بین خواهد رفت.
داروهای دیگری که مسدود کننده های H2 نامیده می شوند نیز وجود دارد که از ترشح اسید در معده جلوگیری می کنند. برخی از این داروها نیاز به نسخه و برخی بدون نسخه نیز قابل دریافت از داروخانه است. نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
- سایمتیدین
- رانیتیدین
- فاموتیدین
برخی مطالعات اظهار می دارد که این داروها ممکن است سلامت استخوان ها را کمتر تهدید کنند، اما برخی محققان نیز نظر متناقض دارند.
البته هنوز به طور قطعی مشخص نشده است که آیا مصرف کلسیم می تواند اثرات منفی داروهای مهار کننده پمپ پروتونی بر استخوان را کاهش دهد یا خیر.

دیابت و سلامت استخوان ها
شواهد نشان می دهد که مصرف تیازولیدین دیونها که در درمان دیابت تجویز می شود، سبب کاهش دانسیته ی استخوانی وافزایش خطر شکستگی استخوان در بیماران دیابتی می شود، اما درحال حاضر تحقیق بر روی مصرف داروهای ضد پوکی استخوان (antiresorptive) و محافظت از سلامت استخوان در بیماران مصرف کننده ی تیازولیدین دیون ها انجام نشده است.
مثال هایی از این داروها عبارتند از:
- پیوگلیتازون
- روزیگلیتازون
در سال 2011 FDA به دلیل افزایش خطر حمله قلبی، شروع به محدود کردن استفاده از داروی روزیگلیتازون کرد. این داروها در درمان دیابت به عنوان انتخاب اول مورد توجه نیستند.
داروهای نگهدارنده استخوان
اگر به پوکی استخوان مبتلا هستید ممکن است داروهای بی فسفونات مصرف کنید که به آنها داروهای نگهدارنده استخوان نیز می گویند. بعضی از این داروها بصورت خوراکی هستند و برخی نیز به شکل تزریق وریدی و یک بار در سال مصرف می شوند. گروهی از این داروها عبارتند از:
- آلندرونات
- ایباندرونات
- رزیدرونات
- زولدرونیک اسید
استفاده طولانی مدت از این داروها مورد بحث است. برخی مطالعات نشان داده است که استفاده طولانی مدت از این داروها با خطر شکستگی استخوان ران در ارتباط است.
اگر پزشک در بیماری که به مدت طولانی از این دارو استفاده می کند شکستگی غیر معمول استخوان ران را مشاهده کرد، باید مصرف این دراو را قطع نماید و به جای آن دیگر داروهای پوکی استخوان را تجویز کند. داروهایی که می توانند جایگزین بی فسفونات ها شوند عبارتند از:
- تریپاراتید ( teriparatide): نوعی هورمون پاراتیروئید است که تشکیل استخوان را افزایش می دهد.
- دنوسوماب (denosumab) : نوعی آنتی بادی مونوکلونال که از دست رفتن استخوان را کند می کند.
بیمارانی که به مدت 5 سال داروی بی فسفونات را مصرف می کنند جهت تصمیم برای ادامه درمان با این دارو مجددا توسط پزشک ارزیابی می شوند. گاه پزشک در نوع و دوز مصرف دارو را نیز تغییر می دهد.

منبع: کلینیک آنلاین فوق تخصصی روماتولوِژی

سندروم روده تحریک پذیر ، یک بیماری قابل درمان نیست ، اما این به معنای آن نیست که افراد مبتلا ، محکوم به تحمل رنج اند. امروزه داروهای متعددی می‌توانند دردهای ناشی از علائم این بیماری را کاهش دهند.

البته دانستن این موضوع که هر دارویی برای هر بیمار مبتلا به آی بی اس مناسب نیست، بسیار مهم است. آی بی اس اختلال پیچیده ای است که علائم آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنچه که برای یک فرد اثربخش است، ممکن است برای فرد دیگری ، آن اثر بخشی را نداشته باشد. این علائم می‌توانند در یک فرد نیز متغیر باشند- بیمار ممکن است در یک دوره بیشتر از درد شکم و یبوست شکایت کند و سپس در دوره بعدی دچار اسهال شود.

درمان IBS : داروهای رایج

پزشک می‌تواند داروهای زیادی را برای درمان علائم دردناک آی بی اس تجویز کند. برای علائمی که درد کمتری دارند، تغییر سبک زندگی و نیز مصرف داروهای سنتی و درمان طبیعی، می‌توانند جایگزین‌های سودمندی نسبت به داروهای تجویزشده با قدرت بسیار بالا باشند.

بعلاوه از آن جایی که سندروم روده تحریک پذیر یک بیماری مزمن است، مدیریت علائم این بیماری در حال پیشرفت است. بیماران باید بدانند که برخی از داروها را نباید به مدت طولانی مصرف کرد.

پزشکان معمولا  داروهای زیر را برای IBS تجویز می کنند:

- داروهای ضد گرفتگی مثل دیسایکلومین (بنتیل). این داروها گرفتگی ماهیچه های مجرای روده را کاهش می‌دهند و به تسکین درد ناشی از دل پیچه کمک می‌کند.

-داروهای ضد افسردگی: نظیر مهارکننده های بازجذب سروتونین انتخابی(SSRIs) مانند سرترالین (زولوفت) و تریسایلیک ها از جمله آمی تریپتیلین (الاول).این داروها که برای مصرف طولانی مدت اند، درد جسمانی را با افزایش میزان انتقال دهنده های عصبی کاهش می‌دهند، چون مجرای معده ای روده ای را تحت تأثیر قرار می‌دهند و همچنین می‌توانند افسردگی و استرس ناشی از علائم آی بی اس را درمان کنند.

- ترکیبات انتقال دهنده عصبی-فعال. انتقال دهنده های عصبی اطلاعات را از بخش‌های مختلف بدن از قبیل روده به مغز و برعکس منتقل می‌کنند. کاهش انتقال تکانه های عصبی ، انقباض ماهیچه های روده ای را تحت تأثیر قرار می‌دهند به طوری که در درمان اسهال مفید است. برای مثال داروی لوترونکس (آلوسترون هیدروکلرید) که مهارکننده انتخابی سروتونین انتقال دهنده عصبی است.

- فعال کننده های مجرای کلروید مانند لوبیپروستون (آمیتیزا) را می‌توان در درمان یبوست ناشی از سندروم روده تحریک پذیر مصرف کرد. فعال سازی مجراهای کلروید در روده جریان مایعات روده ای را تحریک می‌کند زیرا این مایعات به انتقال مواد غذایی از درون آن‌ها کمک می‌کند. آمیتیزا را فقط اداره امور غذا و دارو ایالات متحده امریکا برای درمان آی بی اس با علامت یبوست ، برای زنان 18 سال به بالا تأیید کرده است.

- آنتی بیوتیک ها. آنتی بیوتیک ها به طور بالقوه ممکن است مفید باشند، زیرا یکی از دلایل سندروم روده تحریک پذیر احتمالاً عفونت باکتریایی باشد. با این حال استفاده از آنتی بیوتیک ها در درمان IBS  ،  بحث برانگیز است، زیرا می‌تواند منجر به از بین رفتن باکتری‌های مفید روده شود.

گفتگو با پزشک راجع به عوارض جانبی داروهایی موثر بر سروتونین ، مهم است. به طور مثال داروی آلوسترون می‌تواند درد معده و روده ایجاد کند.

درمان علائم سندروم روده تحریک پذیر : سبک زندگی

با همه گزینه های دارویی موجود، بهترین راهکار برای فرد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر داشتن فردی دلسوز و مهربان در کنارش است تا از او مراقبت کند. ضمنا داشتن یک رژیم غذایی سالم و نوشیدن آب فراوان یک اصل است و شناسایی غذاهای مضر ، از همه مهم‌تر است.ورزش کردن و کاهش استرس از عوامل مهم کنترل این بیماری است.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سمیرا قاسمی
منبع: medicinenet.com

سالهاست که خیلی از مردم قرص های ویتامین مصرف می کنند با این فرض که برای سلامتی شان مفید است. تا چند سال قبل فرض خیلی از متخصصان هم همین بود. اما این نگاه به تدریج زیر سوال رفته است.

در تازه ترین موضع گیری در این باره یک هیات با نفوذ پزشکی در آمریکا می گوید که شاید مصرف آنها کار درستی نباشد.

به گفته "کارگروه خدمات پیشگیری" متشکل از پزشکان، پرستاران و دانشمندان، شواهد نشان می دهد که خوردن این قرص ها برای کسانی که وضع سلامتی خوبی دارند و از لحاظ مواد لازم بدن کمبود خاصی ندارند، فکر خوبی نیست.

این مساله به خصوص وقتی صادق است که آن را برای جلوگیری از بیماری قلبی و یا سرطان مصرف می کنید.

راهنمایی های این گروه در نشریه گزارش های پزشکی داخلی چاپ شده است.

الیسون سیلوتسکی استادیار مهمان در دانشگاه جورج واشنگتن می گوید: "به نظر من واقعا مهم است که مردم یک رژیم غذایی سالم و متوازن را دنبال کنند، شامل میوه و سبزیجات و سایر مواد غذایی که حاوی ویتامین ها و مواد معدنی هستند. توصیه های تازه ای که این گروه در مورد مصرف یا عدم مصرف ویتامین ها کرده، مشخصا برای افراد سالم است که هیچ گونه کمبودی در زمینه مغذی ها ندارند. برای کسانی که کمبود مغذی دارند، یا باردار هستند یا با خطرات دیگر روبرو هستند، این توصیه ها صدق نمی کند."

دکتر مایکل لا فوره از اعضای هیات رئیسه این گروه گفته است که مصرف قرص های ویتامین متکی بر شواهد علمی نیست.

او گفت که درحال حاضر ارزیابی زیان ها یا فواید مصرف قرص های ویتامین برای جلوگیری از سرطان یا بیماری قلبی عملی نیست چون شواهد علمی کافی وجود ندارد.

البته به گفته او دو استثنا هست.

اینکه شواهد علمی کافی وجود دارد دایر بر اینکه مصرف آنتی اکسیدان های بتا کاروتین و ویتامین ای برای بیماری قلبی یا سرطان بی فایده است.

و شواهدی هم هست دایر بر این که بتا کاروتین می تواند خطر سرطان ریه را در میان کسانی که نسبت به این بیماری آسیب پذیرترند، مثل سیگاری ها، افزایش دهد.

عموم مردم همچنان بر این تصور هستند که قرص های ویتامین برای سلامتی خوب است.

خانم سیلوتسکی می گوید: "بخش مهمی از این تصور بر این ایده استوار است که می دانیم اگر به اندازه کافی از این ویتامین ها به بدن ما نرسد با مشکلات جسمی روبرو خواهیم شد، یعنی کمبود ویتامین به عوارض منفی در بدن منجر می شود. و این تصور درست است، ما به ویتامین نیاز داریم اما اگر آن را به اندازه کافی از رژیم غذایی روزانه به دست آوریم نیازی به قرص های مکمل نخواهیم داشت."

در ماه دسامبر سه مطالعه که در نشریه گزارش های پزشکی داخلی چاپ شده بود ارزش مولتی ویتامین ها و سایر قرص های ویتامین در جلوگیری از بیماری را زیر سوال می برد.

نشریه گزارش های پزشکی داخلی در آن زمان در سرمقاله ای نوشت: پیام این مطالعات این است که بیشتر قرص های ویتامین مانع بیماری های مزمن یا مرگ نمی شوند و مصرف آنها قابل توجیه نیست و بهتر است از آنها پرهیز شود.

منبع: بی بی سی

سندروم روده تحریک پذیر علائم بدی دارد، مانند نفخ و اسهال. چون یک درمان برای همه مناسب نیست ، افراد مبتلا به IBS، باید آنچه  را که  به کارشان می آید،  امتحان کنند.

اگر مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر یا IBS هستید، حتما می‌خواهید که هر چه سریع تر و راحت تر، از شر آن خلاص شوید. حتما به دنبال قرصی معجزه آسا هستید که اسهال، گاز ، درد شکمی و یبوست مداوم را قطع کند و شما راحت باشید. متاسفانه، هیچ قرص معجزه آسایی وجود ندارد، یا حتی یک داروی استاندارد برای معالجه IBS نیز، وجود ندارد. اما بسته به علائم ، داروهای مختلفی وجود دارند که می‌توانند شما را از IBS رهایی بخشند.

داروهای تجویزی برای IBS

داروهای تجویزی زیادی برای بیماران IBS در دسترس نیست و آنهایی هم که وجود دارند ، برای همه بیماران IBS ، کارایی ندارند.

دکتر جاناتان . پی . کوشنر استاد پزشک بالینی و گرداننده مرکز بیماریهای گوارشی دانشگاه سین سیناتی می‌گوید: " تنها دارویی که می‌تواند بطور جزئی بر تمام علائم تاثیر بگذارد، لوبیپروستون (آمیتیزا) است. در اصل این دارو در سال 2006 برای درمان یبوست تائید شد."

دکتر کوشنر می گوید : برخی مطالعات نشان دهنده مفید بودن این دارو برای رهایی از درد و یبوست در بیماران IBS است که از یبوست رنج می‌برند. " اگر به دنبال دارویی برای تاثیر کلی بر همه علائم می گردید، این دارو برای بیماران نوع یبوستی مناسب است." با این حال آمیتیزا فقط برای خانم ها تجویز می‌شود.

دارویی که بطور خاص برای افراد مبتلا به نوع IBS اسهالی استفاده می‌شود آلوسترون است ( لوترونکس). کوشنر می‌گوید :" این دارو حدود یک دهه است که معرفی شده و کاملا مربوط به اسهال غالب ناشی از IBS در زنان است. این دارو، بطور کلی برای تسکین درد و تغییرات روده و داشتن احساس خوب در بیماران مفید است." مانند آمیتیزا، لوترونکس نیز فقط برای زنان تائید شده است.لوترونکس عوارض جانبی کم ولی جدی دارد و به همین دلیل فقط پزشکان می‌توانند آن را تجویز کنند.

دیگر دارو‌های تجویزی که می‌توانند به بیماران IBS کمک کنند، عبارتند از:

- داروهای ضذ انقباص مانند هوسیامین ( لوسین) و دیساکلومین (بنتایل)

- داروهای ضد افسردگی مانند آمی‌تریپتیلین (الاویل) یا نورتریپتیلین ( پاملور، آونتیل)

با اینکه  این داروها ممکن است برای افراد خاص مبتلا به IBS موثر باشند ، اما بطور گسترده برای درمان بیماران ،IBS تجویز نمی‌شوند. دکتر کوشنر می‌گوید :" مطالعات قوی در این مورد انجام نشده، ولی این دارو ها به برخی بیماران کمک می‌کنند"

داروهای ضد اضطراب واسترس، می‌توانند  برای درمان IBS نیز در برخی از بیماران ، مفید باشند— ولی  معمولا برای درمان IBS تجویز نمی‌شوند .

کوشنر اشاره می کند که : " برخی بیماران مبتلا به اضطراب شاید به این مساله اشاره کنند که علائم‌ شان پس از درمان اضطراب بهبود یافته است ، ولی هیچ منبع علمی قوی در مقالات  در این باره موجود نیست"

درمان IBS: داروهای بدون نسخه

برخی داروهای بدون نسخه شاید در رهایی از علایم IBS به بیماران کمک کنند که عبارتند از :

- مکمل های فیبردار

- پرو بیوتیک ها ( مکمل هایی بر ساخته از  باکتری های " مفید " که می‌توان آنها را در انواع ماست ها پیدا کرد)

- داروهای ضد اسهال مانند لوپرامید ( ایمودیوم ای دی)

- کپسول های روغن نعناع با روکش ( پوششی که رها سازی روغن را قبل از روده کوچک کنترل می‌کند).

کوشنر می‌گوید : یک نوع فیبر برای بیماران دچار یبوست مفید است ویک نوع دیگر، برای بیماران دچار اسهال ؛ با اینکه فیبر به تسکین درد و ناراحتی شکمی کمکی نمی‌کند، ولی فیبرهایی مانند سالیوم  ( متا موسیل ) و آدامس گوار ، تاثیر مثبتی بر عملکرد روده‌ای ، دارند.

درمان IBS : چه چیزی واقعا مفید است؟

افراد مبتلا به IBS علائم یکسانی ندارند، و همینطور علائمشان به یک شدت نیست. کوشنر می‌گوید :  IBS فقط یک نشانه یا علامت ندارد. بسیاری از چیزها را می توان IBS دانست؛ ولی علائم  اصلی ، شاید متفاوت باشند"

پس صحیح ترین درمان از نظر کوشنر:" اقدام  برای درمان علائم  اصلی است". " هیچ دارویی وجود ندارد که تاثیری عمومی داشته باشد و آن را به عنوان درمان بیماری IBS ، بدانیم."

این که بدانید نسبت به علائم خاصی که دارید،  چه چیز واقعا بدرد شما می‌خورد ، با روش سعی وخطا بدست می آید  و ممکن است کمی طول بکشد. هر چیز یا روشی که  بدرد شما بخورد،  درمان موفقی برای IBS شما خواهد بود.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، شهاب سخا
منبع: aolhealth.org

یک مطالعه تازه حاکیست که اگر آسپیرین درست قبل از رفتن به رختخواب مصرف شود، ممکن است بیشترین فایده را برای سلامتی داشته باشد. خوردن روزانه آسپیرین به رقیق شدن خون و جلوگیری از تشکیل پلاکت کمک می کند، و خطر حمله قلبی و سکته مغزی را کاهش می دهد. احتمال وقوع عوارض قلب و عروق در ساعات صبح سه بار بیشتر از باقی ساعات شبانه روز است یعنی زمانی که فشار خون و فعالیت پلاکت ها معمولا در بالاترین حد است.

در مطالعه تازه محققان در مرکز پزشکی دانشگاه لایدن در هلند ۲۹۰ بیمار قلبی را تحت بررسی قرار دادند که برای جلوگیری از حمله قلبی و سکته مغزی در آینده آسپیرین می خوردند. مصرف روزانه آنها ۱۰۰ میلیگرم بود. در یک مرحله از مطالعه، آسپیرین برای سه ماه اول صبح به آنها داده شد. در دومین مرحله آنها آسپیرین را قبل از خواب خوردند.

محققان دریافتند که وقتی آسپیرین شب ها مصرف می شد، فعالیت پلاکت خون در صبح خیلی بیشتر کاهش می یافت که خوب است. با این حال فشار خون در هر دو مرحله یکی ماند. نتایج مطالعه هفته پیش در کنفرانس انجمن قلب آمریکا در دالاس اعلام شد.

دکتر توبیاس بونتن محقق اصلی این مطالعه گفت که او و همکارانش در مطالعات آینده بروز مشکلات قلب و عروقی را بررسی خواهند کرد. اما همزمان او گفت که شاید بهتر باشد کسانی که روزانه آسپیرین می خورند آن را پیش از خواب بخورند نه صبح اول وقت. او اشاره کرد که بعضی دیگر از داروهای قلب و عروق هم شب ها مصرف می شود، مثل بعضی استاتین ها تا تولید کلسترول در طول ساعات خواب را خنثی کند.

او گفت که آسپیرین یکی از موثرترین داروهای موجود است و حالا شاید با مصرف آن قبل از خواب بر تاثیرش افزوده شود.

منبع: بی بی سی

ویتامین آ در غذاهایی مانند جگر، شیر، پنیر، تخم مرغ، هویج، کدو حلوایی، سبزیجات سبز و زرد و همچنین در میوه هایی نظیر طالبی و زرد آلو یافت می شود. ویتامین آ برای چشم و پوست و نیز برای رشد طبیعی بدن مهم است. ویتامین آ برای کسانی که بدنشان کمبود ویتامین آ دارد تجویز می شود و نیز ممکن است برای اهداف درمانی که در این راهنما گنجانده نشده، استفاده شود.

مهمترین چیزی که باید در مورد ویتامین آ (روغن ماهی) بدانیم، چیست؟

هرگز نباید بیش از میزان تجویز شده ویتامین آ مصرف نمود. از مصرف بیش از یک نوع ویتامین به طور همزمان باید خودداری کرد؛ مگر اینکه پزشک به شما بگوید. مصرف ویتامین های مشابه با هم ممکن است منجر به مصرف بیش از حد مجاز، یا اثرات جانبی بسیار جدی گردد. مصرف بیش از حد ویتامین آ می تواند اثرات جانبی جدی و تهدید آمیزی داشته باشد. در هنگام بارداری، ویتامین آ را بدون نظر پزشک مصرف نکنید. در صورتی که ویتامین آ بیش از حد مصرف شود ، می‌تواند منجر به اثرات سوء در هنگام تولد و نقص نوزاد شود. قبل از مصرف آن، با پزشک خود در مورد تمام داروهای دیگری که مصرف می نمایید، صحبت کنید.

قبل از مصرف ویتامین آ، با پزشک درباره چه مواردی صحبت کنیم؟

قبل از مصرف ویتامین آ، با پزشک، داروساز، دکتر گیاهی و یا هر دکتر دیگری که دارید، صحبت کنید. ممکن است شما  در شرایط خاص پزشکی باشید که نباید از ویتامین آ استفاده کنید. در صورتی که باردار هستید، بدون دستور پزشک ویتامین آ مصرف نکنید. اگر چه مقداری ویتامین آ برای رشد طبیعی کودک مورد نیاز است، اما در صورت مصرف بیش از حد، موجب نواقصی هنگام تولد می شود. ممکن است نیاز به مصرف ویتامین های دوره بارداری به خصوص آن دسته که مخصوص خانم های باردار می باشد، داشته باشید. اگر در دوران شیردهی هستید، از پزشک خود درباره مصرف ویتامین آ بپرسید. میزان مصرف شما در زمان شیردهی با سایر زمان ها نیز متفاوت خواهد بود.

عوارض جانبی احتمالی ویتامین آ چیست؟

در صورتی که هر کدام از آثار آلرژیک زیر بروز کرد سریعا برای کمک به اورژانس بروید؛ کهیر، تنگی نفس، تورم صورت، لب ها ، زبان و یا گلو.

عوارض جانبی کم اهمیت تر، بیشتر رخ می دهند یا اینکه ممکن است شما هیچ عوارض جانبی در خود نبینید. این یک لیست کامل از اثرات جانبی که ممکن است اتفاق بیفتند نیست. با پزشک خود تماس بگیرید و در مورد اثرات جانبی از وی توضیح بخواهید.

مصرف چه داروهای دیگری با ویتامین آ تداخل ایجاد می کند؟

بدون دستور پزشک خود ، داروهای زیر را همزمان با ویتامین آ مصرف نکنید:

• قرص های جلوگیری از بارداری
• رقیق کننده های خون نظیر وارفارین ( Coumadin و Jantoven )
• داروهای ضد سرطان (bexarotene (Targretin
• کلسترامین (Questran, Prevalite)
• رتینوئید ها (acitretin (Soriatane
• ترتینوئین(Vesanoid)؛
• ایزوترتینوئین (آکوتان Accutane، Sotret، Claravis، Amnesteem)

این لیست کامل نیست و داروهای دیگری نیز وجود دارند که ممکن است با ویتامین آ تداخل دارویی پیدا کنند.

بنابراین حتما به پزشک خود بگویید که در حال حاضر چه داروهایی مصرف می کنید. این شامل تمامی نسخه ها، داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی می شود. به هیچ عنوان مصرف یک داروی جدید را بدون مشورت با پزشک خود آغاز نکنید.

از چه چیزهایی به هنگام مصرف روغن ماهی/ ویتامین آ باید اجتناب کرد؟

از مصرف داروی ارلیستات ( با نام های تجاری مانند Alli و Xenical) یا روغن های معدنی جدا اجتناب کنید.

 چطور باید ویتامین آ مصرف کنیم؟

دقیقا همانطور که روی برچسب راهنمای کالا نوشته شده و یا بر طبق دستور پزشک خود مصرف نمایید. مقدار زیادتر یا کمتر و زمان طولانی تر یا کوتاه تری از چیزی که پزشک توصیه کرده، مصرف نکنید. کپسول یا قرص را به یکباره بخورید. اگر داروی شما مایع است، با یک قاشق مخصوص یا پیمانه های مخصوص سنجیدن اندازه دارو، دوز داروی خود را اندازه گیری کنید و به هیچ عنوان از قاشق های معمولی برای این کار استفاده نکنید. اگر قاشق مخصوص اندازه گیری ندارید از پزشک داروساز بخواهید که قاشق مناسب را در اختیارتان قرار دهد. هرگز بیش از دوز تجویز شده، ویتامین آ مصرف نکنید. از مصرف بیش از یک محصول ویتامینی به طور همزمان اجتناب کنید مگر اینکه بنا به دستور پزشک باشد. مصرف بیش از یک ویتامین به طور همزمان، عوارض جانبی جدی و اثرات بد مصرف بیش از حد ویتامین روی بدن دارد.

پزشک شما ممکن است گاهی اوقات دوز داروی شما را تغییر دهد تا بهترین اثرات مثبت رااز مصرف ویتامین آ بگیرید. حد مجاز مصرف ویتامین آ با افزایش سن ، بالا می رود. از دستورالعمل های پزشک خود در این زمینه پیروی کنید. ممکن است نیاز داشته باشید با آکادمی ملی علوم "مرجع رژیم غذایی خوراکی" و یا دپارتمان کشاورزی آمریکا ( که قبلا با نام کمک روزانه به بدن یا  RDA شناخته می شده) برای اطلاعات بیشتر، مشورت کنید.

در دمای معمولی اتاق و به دور از نور، رطوبت و گرما نگهداری کنید.

اگر ویتامین آ بیش از حد مصرف کنیم چه اتفاقی می افتد؟

سریعا به اورژانس مراجعه کنید یا با شماره 115 تماس بگیرید. مصرف بیش از حد ویتامین آ اثرات و عوارض جانبی جدی و خطرناکی در پی دارد. علائم اوردوز می تواند  از دست دادن اشتها، تهوع، تاری دید، ریزش مو، پوسته پوسته شدن پوست، ترک خوردن پوست در اطراف دهان، تغییر دوره قاعدگی، سرگیجه، خواب آلودگی، احساس خستگی، درد استخوان و مفاصل، سردرد شدید، درد پشت چشم، درد شکمی شدید، ادرار تیره رنگ و یا یرقان( زردی پوست و چشم) باشد.

اگر یک نوبت مصرف ویتامین آ به تاخیر افتد، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

هر زمانی که به خاطر آوردید نوبت فراموش شده تان را مصرف کنید، اگر نزدیک زمان بعدی مصرف هستید، از نوبت فراموش شده بگذرید. برای جبران نوبت فراموش شده به هیچ عنوان مصرفتان را بیشتر نکنید.
گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، اصلان زاده
منبع: webmd.com

یک نهاد ناظر بر مقررات دارویی بریتانیا به افرادی که دچار مشکلات قلبی هستند توصیه کرده که استفاده از داروی مسکن دیکلوفناک را متوقف کنند. به گفته این نهاد، مصرف دیکلوفناک به نحو موثری می‌تواند خطر حملات قلبی و سکته‌های مغزی را در برخی از بیماران افزایش دهد. این توصیه پس از بررسی خطرات ناشی از مصرف این دارو در کشورهای اروپایی ارائه شده است.

میلیون ها نفر از مردم از قرص دیکلوفناک به عنوان دارویی مسکن برای سردرد، کمر درد و یا آرتروز استفاده می کنند.
سازمان ناظر بر مقررات دارویی بریتانیا گفته است که این دارو نباید توسط افرادی با سابقه بیماری های جدی قلبی استفاده شود. افرادی که به نارسایی ها و بیماری های قلبی و همچنین دچار سکته مغزی شده‌اند باید بطور کامل مصرف دیکلوفناک را متوقف کنند.

به افراد سیگاری، کسانی که دچار فشار خون بالا هستند، افراد مبتلا به دیابت و همچنین کسانی که کلسترول خون آنها بالاست هم توصیه شده که این دارو را تنها پس از مشورت با پزشک استفاده کنند.

این نهاد در عین حال گفته است که این دارو به جز برای افرادی که در معرض خطر قراردارند، می تواند به عنوان مسکنی موثر و مطمئن توسط سایر افراد استفاده شود.

منبع: بی بی سی