کمبود دارو‌های کمیاب و مشکلات ناشی از آن

                                                                                   

با توجه به خودکفایی در راستای تولید بسیاری از داروها و تولید دارو‌های مشابه خارجی،  با کبود دارو‌های کمیاب روبرو هستیم. خودکفایی در تولید دارو و رقابت با نوع خارجی آن ادعایی است که در طی سال‌های اخیر بسیاری از مسئولان سازمان غذا و دارو را به پای میز مباحثه کشانده است، اما همچنان ضمانت اجرایی برای حمایت از دارو‌های تولید داخلی وجود ندارد و پزشکان هم با تجویز نوع خارجی دارو‌ها مهر تأییدی بر اطمینان واعتماد بیشتر به دارو‌های وارداتی خارجی واثر بخشی آن می‌زنند. بر خلاف اینکه که تجویز داروی خارجی از جانب پزشکان داخلی منع قانونی دارد اما در شرایط فعلی برای ایجاد اطمینان در مردم به دارو‌های داخلی باید از پزشکان معالج آغاز شود.

جواب‌های سربالای داروخانه‌ها و متراژ کردن خیابان‌ها به دنبال دارو در نهایت مسیر را به ناصر خسرو می‌کشاند.
دارو، دارو، کمیاب، ارزان، بدون نسخه، فقط اراده کن تا نایاب‌های داروخانه‌ها را برایت ردیف کنم. صدا‌هایی که زیرزبانی از کنار گوش هر عابر پیاده‌ای رد می‌شوند و چه بسا یک واقعیت تلخ که نسخه به دستان را به کوچه‌های باریک و زمزمه‌های درگوشی می‌کشاند تا چاره‌ای بر درد بیمار چشم به راه درمان شود.

شربت متادون، آمپول مورفین، پروستادین، ترامادول، زاناکس، از شیر مرغ تا جون آدمیزاد فقط کافی است اراده کنید. همه این ها اظهارات دلالان داروفروش سطح شهر است.
اینجا پاسخ ناامیدی از پس نداریم نداریم‌های مکرر پیدا می‌شود و تردید نسبت به تاریخ گذشته دارو‌ها و فساد و عوارض آن را به تضمینی برای تنها راه زنده ماندن تبدیل کرده است. شما فقط کافی است بگویید چه می‌خواهید. با نسخه و بی نسخه پیدا می‌شود. این مکالمات بار‌ها وبار‌ها تکرار و شنیده شد و تنها چاره رهایی از باتلاق بیماری اطمینان به دلالان است و بس.
در شرایطی که بار‌ها نسبت به فعالیت دلالان دارو وبازارگرمی انبار‌های زیر زمینی در خیابان ناصر خسروهشدار داده شده اقدام جدی برای جمع آوری کامل این افراد صورت نگرفته است و این بی توجهی تا جایی پیش رفته است که محدوده فعالیت‌ها از خیابان ناصر خسرو به میدان امام خمینی رسیده است.
درحاشیه هشدار‌های جدی نسبت به فعالیت غیر قانونی فروشندگان دارو دراین محدوده بار‌ها به گوش مسئولین رسیده است طرح برخورد با انبار نگهداری دارو‌های ناصر خسرو در ۲۶ مرداد سال ۹۵ تنها دریک مرحله توسط نیروی انتظامی اجرا شد.
بر اساس شواهد موجود ۹۰ درصد دارو‌های غیر قانونی از طریق انبار‌های زیر زمینی واقع در این محدوده به فروشندگان دارو تزریق می‌شود تا در اقدامی کاملا آشکار به دنبال کسب سود‌های کلان به بیماران نیازمند دارو فروخته شود.
نگهداری غیر استاندارد، عدم رعایت شرایط مناسب حمل دارو و عدم اطمینان به تاریخ انقضا و سلامت دارو‌های دلالان ناصر خسرونگرانی نسبت به وضوح فعالیت این افراد را دو چندان کرده و اهمیت سلامت مردم جامعه را از جانب مسئولان به زیر سوال می‌برد و باز هم از شیر مرغ تا جان آدمیزاد ضرب المثلی که برای دلالان حوزه خرید و فروش دارو به کار می‌رود.
بیمارن صعب العلاج که دیگر تبحر خاصی دردست و پنجه نرم کردن با دارو‌های گرانقیمت وکمیاب پیدا کرده اند، درصد بالایی از مشتریان خیابان ناصر خسرورا به خود اختصاص می‌دهد.
بر اساس اعلام مشاور وزیر بهداشت، درمان وآموزش پزشکی دربرنامه ریزی‌های بودجه‌ای نسبت به حمایت‌های درمانی و دارویی از بیماران صعب العلاج توجه خاصی شده است و در بودجه سال ۹۷، هیچ بسته خدمتی در خصوص بیماران صعب العلاج و دارو‌های گرانقیمت از فهرست دارویی کشورکم نخواهد شد وبا صرفه جویی در دیگر حوزه هاسعی درافزایش بودجه این بخش شده است.
این ترفند سال‌ها است که به ظاهر اجرا می‌شود، اما اظهارات این بیماران حکایتی دیگر دارد چرا که هزینه‌های بالای دارو و عدم دسترسی به دارو‌های کمیاب ترجیح را بر تهیه داروازناصر خسرو گذاشته است تا در دوراهی بین مرگ وزندگی احتمال نتیجه بخش بودن دارو‌های دلالان به ضریب امیدواری به زندگی را دوچندان کند.
و اما پاسخ به سوال همیشگی، چرا با وجود اظهار به حمایت طرح تحول سلامت از بیماران و پیمودن مسیر سلامت افراد جامعه همچنان تهیه دارو‌های کمیاب از طریق مجاری قانونی امکان پذیر نیست و راه چاره تنها دردست دلالان فروش دارو در خیابان ناصر خسرو به نتیجه می‌رسد؟

(مجله پزشکی مادر)