روشهای درمانی جوش ها

هرکدام از انواع جوش ها، متناسب با تشخیص متخصص پوست و زیبایی، به درمانی متفاوت نیاز دارد. در این مقاله با  11 روش موثر برای کنترل جوشهای پوستی آشنا خواهید شد. در ابتدا باید بدانید که جوشهای پوستی منحصر به جوانان در سن بلوغ نیستند، بلکه بزرگسالان نیز ممکن است دچار این نوع عارضه شوند.

اگرچه اغلب، جای جوش ها، بعد از گذشت زمان از بین می رود، ولی بهتر است برای داشتن ظاهری زیبا ، به درمان آنها اقدام کنید.

روشهای بسیاری برای بهبود جوشهای پوستی وجود دارد، از روشهای ساده و ابتدایی گرفته تا فرآیندهای درمانی طولانی و پیچیده.

یادآوری این موضوع لازم است که درمان جوش، درمانی زمان بر است. درصورتی که یک روش درمانی، موثر و کارا نبود، لازم است به روشهای درمانی دیگر اقدام شود.

اگرچه درمان قطعی برای این نوع جوش ها وجود ندارد، ولی می توان با راههای مختلف آن را کنترل نمود. بهتر است در این خصوص با پزشک معالج ،  برای پیدا کردن روش درمانی و داروهای مناسب با شرایط پوست خود، مشورت کنید.

روش شماره 1- بنزوئیل پروکسیدهای موضعی: داروهای درمانی جوش معمولاً به شکل موضعی و در انواع مختلف کرمها، ژلها و لوسیونها در بازار عرضه می شوند که بصورت مستقیم روی پوست مالیده می شوند. بنزوئیل پروکسیدها نیز از انواع داروهای به نسبت ارزانی هستند که بدون نسخه پزشک قابل خریدند و برای درمان جوش های خفیف می توان از آنها بهره برد. این روش درمانی با کنترل باکتری های روی پوست که منجر به ایجاد جوش می شوند، عمل می کند. بنزوئیل پروکسید به صورت مایع یا محلول برای شستشوی پوست به کار می روند. همچنین می توان روزی یک یا دو بار  شکل کرم، ژل یا لوسیون آن را به محل جوش مالید. عوارض جانبی این دارو می تواند ایجاد خشکی، لایه برداری و سوزش در پوست باشد. این دارو تاثیر خود را بعد از گذشت 6 هفته استفاده ، نشان می دهد.

روش شماره 2- سالیسیلیک اسید موضعی: این دارو نیز نوعی دیگر از داروهای بدون نسخه ، برای درمان جوش های خفیف است. اسید سالیسیلیک از انواع اسیدهای هیدروکسی بتا است که لایه ای نازک از پوست را بر می دارد و به این ترتیب به باز شدن منافذ بسته پوست کمک می کند اما تولید چربی در پوست را متوقف نکرده ولی مصرف مداوم آن، باعث تمیز نگه داشتن منافذ پوست می شود.

اسید سالیسیلیک ها ماده اصلی در اکثر کرمها و ژلهای دارویی جوش می باشد. اصلی ترین عوارض آن نیز خشکی پوست و حساسیت در تماس با نور شدید خورشید است.

روش شماره 3- کرمهای رتینوئید: این نوع کرمهای موضعی نیز برای درمان جوش های خفیف، موثر هستند که با جلوگیری از انسداد منافذ پوست، از ایجاد جوش و دانه های سر سیاه، جلوگیری می کنند. رتینوئیدها از مشتقات ویتامین A هستند که می توانند تاثیر ضد التهابی بر پوست داشته باشند. مصرف متداول آنها در داروهای Retin-A ، Retin-A Micro و Renova (tretinoin) دیده می شود که تنها با نسخه پزشک در داروخانه ها قابل تهیه است. برای مثال مصرف Retin-A فقط یکبار در روز و یا به میزان تجویز شده توسط پزشک قابل استفاده است. عوارضی که این داروها ایجاد می کنند، خشکی، پوسته پوسته شدن، سوختگی و حساسیت در برابر نور شدید خورشید است.

روش شماره 4- اسید آزلائیک موضعی: آزلکس یا اسید آزلائیک با از بین بردن باکتریهایی که باعث آلودگی و عفونت در منافذ پوست می شود، عمل می کند. آنها همچنین کراتین که پروتئین تولید شده توسط پوست است و باعث مسدود شدن منافذ پوستی می شود را کاهش می دهند. این نسخه بصورت دو بار در روز تجویز می شود و بیش از 4 هفته طول درمان آن ادامه دارد. در صورتی که تاثیر سریع آن ، دیده نشود، لازم است درمان ادامه پیدا کند. عوارض جانبی آن شامل خشکی، پوسته پوسته شدن، سوختگی ، التهاب و خارش است و در مواردی نادر منجر به از دست دادن رنگ دانه های پوست شده است.

روش درمانی 5- آنتی بیوتیک های موضعی: آنتی بیوتیک های موضعی نیز برای جوش های خفیف استفاده می شوند. این درمان بصورت ترکیبی با رتینوئید ها و بنزوئیل پروکسیدها برای کنترل باکتری هایی که تولید جوش می کنند، استفاده می شود. بیشتر آنتی بیوتیک هایی که برای درمان بیماری های پوستی تجویز می شوند، کلیندامایسین و اریترومایسین ها هستند که بصورت ژل یا لوسیون شستشو و به میزان دو بار در روز ، توصیه می شوند. عوارض جانبی این داروها ، ایجاد التهاب و سوزشهای موضعی است.

روش شماره 6 - آنتی بیوتیک های موضعی حاوی سولفا: این نوع از آنتی بیوتیک ها از قدیمی ترین و موثرترین نوع در درمان جوش ها هستند. کلارون (سولفاستامید) و سولفاست- آر (سولفاستامید با 5 درصد سولفور) تنها با نسخه پزشک عرضه می شوند. این نمونه موضعی از سولفا بصورت لوسیون و دو بار در روز قابل استفاده است. داروهای حاوی سولفا ممکن است در برخی افراد ایجاد آلرژی نماید. برای همین امروزه،  گزینه اول پزشکان برای درمان جوش نیستند.

روش شماره 7- آنتی بیوتیک های خوراکی: اگر درمان به شکل موضعی موثر واقع نشد، پزشکان درمان آنتی بیوتیک های خوراکی را تجویز می کنند. این داروها برای پوستهای با جوش زیاد و جدی استفاده می شوند. باکتری هایی که این نوع آنتی بیوتیک ها بر آنها موثر هستند، باکتری های پروپیونی نام دارند. از آنتی بیوتیک های خوراکی رایج در درمان جوش می توان به داکسی ساکلین، تتراساکلین و مینوساکلین اشاره کرد. دوره درمان با این نوع آنتی بیوتیک ها 8 هفته ای است و از عوارض جانبی آنها، تهوع، حساسیت در تماس با نور خورشید ، سرگیجه و سردرد است.

روش شماره 8- ایزوترتینیون:  (Sotret, Claravis, Amnesteem, Accutane) از مشتقات ویتامین A هستند که می توانند جوش را برای مدت طولانی از بین ببرند و برای جوشهای جدی تر مورد استفاده قرار می گیرند. اما این نوع داروها ، باعث آسیب به اندامهای اصلی بدن می شود. همچون باعث از بین رفتن کبد می شود، برای همین تنها پزشکانی که عضو برنامه FDA هستند می توانند آن را تجویز نمایند و مخصوصاً خانمهایی که از این دارو استفاده می کنند لازم است که چکاپ ماهیانه انجام دهند. این دارو با کوچک کردن غددی که باعث می شوند پوست چرب بماند ، عمل می کند. ( توضیح: محصولات ایزوترتینیون با مارک تجاری Accutane دیگر تولید نمی شود.)

روش شماره 9- استفاده از داروهای ضد بارداری: استفاده از داروهای ضد بارداری برای خانمهای جوان که از جوشهای پوستی رنج می برند بسیار موثر است. این داروها باعث تنظیم میزان هورمونهایی در خون می شود که پوست را  چرب نگه می دارند. آکادمی تخصصی پوست آمریکا استفاده از این داروها را برای افرادی که مبتلا به میگرن هستند و آنهایی که مشکل انعقاد خون دارند و حتی افراد سیگاری توصیه نمی کند.

روش شماره 10- استفاده از لیزرها: استفاده از لیزر که امروزه متداول شده است از راههای تضمین شده در درمان جوش هاست. انواع مختلف لیزر به روشهای متفاوتی در درمان جوش موثر هستند. اشعه آبی و قرمز با شدت کم برای درمان استفاده می شود. اشعه آبی که بدون درد است و جوش هایی را که توسط باکتری های روی پوست بوجود آمده اند را از بین می برد. درمان معمولاً با چند جلسه لیزر درمانی انجام می شود. نور بصورت پالس های کوچک و بطور همزمان با انرژی گرمایی به باکتری ها حمله کرده و غده های چربی را آب می کند بدین ترتیب تولید چربی در پوست را کاهش می دهند. در مرحله بعد لیزرهای دیودی ، غده های چربی را که در لایه ضخیم میانی پوست وجود دارند ،  از بین می برد؛ بدون اینکه به لایه خارجی پوست آسیبی برسد. درمان لیزر دیودی ممکن است دردناک باشد و پوست در مدت درمان قرمز شده و ملتهب شود.

روش شماره 11- لایه برداری شیمیایی، انجام ميکرودرم ابريژ (سایش سطح پوست) و انواع لیزرها

موارد شدید جوش،  آنهایی است که به علت کیست های چرکی یا برآمدگی های پوستی ایجاد می شوند. این جوش ها در پوست منجر به زخم های عمیق می شوند. درمان شامل لایه برداری شیمیایی با نور یا انجام ميکرودرم ابريژ (سایش سطح پوست) است. برای موارد خفیف تر و برای زخم های عمیق تر، لیزر درمانی روشی است که می تواند موثر باشد.
در این فرآیند درمانی لایه خارجی و آسیب دیده پوست برداشته شده و لایه جوان و نرم نمایان می شود. عوارض جانبی آن شامل قرمزی و ورم پوستی است. علائم بهبود در چند روز اول ظاهر می شود. اما ممکن است روند بهبود تا 10 روز به طول بیانجامد. در برخی از بیماران درمان های چندگانه لازم است.
در پایان تاکید می شود که بهترین روش برای جلوگیری از زخم های ایجاد شده به سبب جوش، مراجعه به موقع به پزشک است، تا از میان راه های موجود، روش درمانی متناسب با شرایط پوست و نوع جوش های شما، انتخاب و تجویز شود.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نیوشا وکیلی
منبع: everydayhealth.com