اساس این روش درمانی و ایده های شکل دهنده ی آن به حدود 60 سال پیش باز می گردد که یک پزشک فرانسوی به نام دکتر پیستور چنین تئوری ای را مطرح کرد که تزریقات بسیار ریز در مکانهای مشخصی از بدن باعث یکسری فرایندهای مشخص و تعریف شده می گردد که ماحصل آن می تواند نتایج درمانی باشد. به عنوان مثال تزریقات بسیار ریز در پوست صورت باعث ایجاد آسیب میکروسکوپی بسیار ریز در ناحیه عمقی پوست حدود 4 میلی متر شده که منجر به التهاب بسیار کم و کنترل شده ؛ افزایش جریان خون موضعی ؛ و در نهایت تلاش ذاتی بافت برای ترمیم آن قسمت می گردد که در حالت عادی این اتفاقات در لایه های عمقی زاینده ی پوست با این قدرت و سرعت نمی افتد و واردکردن آسیب عمدی بسیار ریز باعث فعال شدن مکانیسم های ترمیم کننده می گردد که پس از طی مرحله ی التهاب و ترمیم ؛ عناصر باقیمانده در محل شامل عروق خونی جدید و کلاژن و بافت همبند جدید با قدرت استحکام بیشتر از کلاژنهای قدیمی و با ساختار فضایی سه بعدی منسجم تر و مستحکم تر است که تفسیر جملات قبلی به بیان ساده یعنی جوانسازی پوست و پیشگیری از افتادگی زودرس پوست و تا حدودی لیفت شدن پوست می باشد.

چنین اتفاقی در پوست سر بدنبال افزایش جریان خون و ساخت مویرگهای جدید منجر به افزایش قطر ریشه های مو شده و از ریزش موها جلوگیری می نماید. مکان دیگری که مزوتراپی کاربرد دارد برای حذف و کاهش چربی های موضعی ناحیه شکم و پهلو و ران و باسن است زیرا بدنبال التهاب وارد شده پس از سوزن های بسیار ریز به بافت شکم و دیگر نواحی انبوه شده از چربی ؛ جریان خون موضعی افزایش یافته و میزان متابولیسم و سوخت و ساز چربی افزایش می یابد که نتیجه ی آن سوختن بیشتر چربی های این مناطق و کاهش موضعی سایز است.

در سالهای اخیر دانش مزوتراپی در دنیا شکل کامل تری یافته و جامعیت علمی پیداکرده است و نیز داروهای بسیار متنوعی برای مصرف در مزوتراپی تولید شده است بگونه ای که با افزودن این داروها به داخل سرنگ و تزریق آنها با همان روش قبلی نه تنها تاثیرات ذاتی بدنبال تزریق را خواهیم داشت بلکه تاثیر دار و نیز به آن افزوده می گردد و این یعنی تاثیر دو چندان روشهای درمانی مزوتراپی. شاید ورود سوزن های ریز به بدن در روش مزوتراپی را یکی از معایب آن بدانیم که با مصرف داروهای بی حسی موضعی و نیز تزریقی این اتفاق ناخوشایند به حداقل می رسد و لیکن ورود مستقیم دارو به بافت هدف با دوز بسیار کمتر از همان دارو به فرم خوراکی و عوارض جانبی بسیار نادر در مصرف داروهای مزوتراپی در مقایسه با داروهای خوراکی چربی سوز یا... از محاسن این روش می باشد. داروهای مصرفی در مزوتراپی بسیار زیاد و متنوع می باشد ولی بطور اجمالی برخی از آنها را معرفی می کنیم :

1. فسفاتیدیل کولین : خردکننده و حل کننده چربی ها 

2. دئوکسی کولین : تجزیه کننده و حلال چربی ها

3. آمینوفیلین : اثر چربی سوزی مستقیم و افزاینده جریان خون موضعی

4. ال کارنیتین : افزایش متابولیسم و سوختن چربی ها

5. هیالورونیک اسید : جوانسازی صورت و آبرسانی و لیفت صورت ؛ کاهش واضح چروکهای صورت

6. ویتامین C : اثر ضدپیری ؛ روشن کننده پوست ؛ موثر در ساخت کلاژن و جوانسازی

7. گلوتاتیون و گلیکولیک اسید و ویتامین C :  کاهش لکهای صورت

8. عناصر کمیاب ( روی ، مس ، سلنیوم و.. ):  کاهش ریزش موها بدنبال کمبود ریز مغذی ها

9. فیناستراید و دوتاستراید : پیشگیری ازریزش موی مردانه

10. سیلیس ارگانیک : پیشگیری از شل شدگی پوست و کاهش ترکهای پوستی

11. مولتی ویتامین : جوانسازی و تامین نیازهای تغذیه ای پوست صورت

12. عصاره آرتیشوک : کاهش مواد سمی تولید شده در بافت با افزایش دفع ادرار

13. سدیم پیروات : افزایش ساخت سلولهای جدید

14. ویتامین A : بهبودنمای ظاهری پوست و کاهش آسیبهای پوستی ناشی از خورشید

15. آرژیرلین : کاهش چروکهای ریز سطحی پوست با مکانیسمی مشابه بوتاکس

16. بیوتین ودکسپانتول : بهبود روندهای ساخت سلول و نوسازی بافتی

17. کافئین : پیشگیری از ریزش مو و افزایش قطر موهای نازک شده

18. هیالورونیذاز : از بین بردن سلولیت و آزادکردن چربی های گیر افتاده و...

شاید دانستن اسامی داروهای فوق برای افراد عادی ضرورتی نداشته باشد ولی قطعا می تواند باعث اطلاع رسانی اجمالی به دست اندرکاران علم زیبایی که تاکنون مزوتراپی انجام نداده اند گردد و از طرفی برخی از نقاط تاریک ذهن بیماران را روشن نماید. بطور کلی کاربردهای مزوتراپی شامل موارد زیر می باشد :

1. از بین بردن سلولیت ( چربی های گیرافتاده در شکم و پهلو و ران و باسن که با ورزش و رژیم غذایی از بین نمی روند)

2. کاهش موضعی سایز با از بین بردن و سوختن موضعی چربیها بدون لاغری سایر نقاط بدن

3. بهبود شل شدگی و افتادگی پوست شکم و کاهش ترکهای پوستی آن

4. جوانسازی و بهبود نمای پوست صورت و آبرسانی

5. کاهش و رفع لکهای صورت و کک و مک

6. کاهش چروک های ریز سطحی پوست صورت و لیفت پوست صورت

7. پیشگیری از ریزش مو و افزایش قطر موهای نازک شده

8. کاهش خارش و پوسته ریزی و ضخیم شدن موضعی پوست سر ( درماتیت )

9. بهبود آسیبهای پوستی بدنبال تابش طولانی نورآفتاب و پیر پوستی حاصله از آن

10. استفاده از مزوتراپی در سایر بخشهای تخصصی طب بجز زیبایی همانند آسیبهای ورزشی در مفصل شانه و آرنج و زانو و... البته گاهی نیز با تشخیص پزشک معالج دو یا چند روش با یکدیگر تلفیق می گردد تا بیمار بهترین نتیجه را بگیرد همانند ترکیب مزوتراپی و RF برای چربی سوزی بهتر و بیشتر.

دکتر علی حبیبی – مدرس دورهای مراقبت از پوست

مجله پزشکی مادر 

 

کلاژن یک پروتئین محافظ صافی و جوانی پوست است در واقع کلاژن یک مولکول پروتئین است که به میزان زیاد در پوست ، عضلات ، تاندون ها و استخوان ها یافت می شود و ساختار پایه آنها را فراهم می کند.

با افزایش سن و تحت تاثیر فاکتورهایی نظیر ؛ تابش زیاد آفتاب ، شرایط آب و هوایی محیط زندگی ، استرس های عصبی ، مواد مورد تماس در شغل و کار ، استعمال دخانیات ، تغییرات هورمونی و فیزیولوژیکی بدن و برخی بیماریهای سیستمیک، کلاژن سریعتر از آن که بدن بتواند تولید کند ، از بین می رود و فیبرهای کلاژن و الاستین موجود نیز به تدریج استحکام و قابلیت ارتجاعی و انعطاف پذیری خود را از دست می دهند.

شرایط فوق ، مانند شکستن ستون های یک چادر ، باعث پژمرده شدن ، شل شدن ، ضعیف شدن و چروکیدن پوست از درون و شکل گیری چین و چروک ، خطوط ، افتادگی و wrinkle ها در سطوح قسمت های بدن به ویژه در نواحی مختلف صورت می گردد. شدت شکل گیری علایم فوق بسته به ژنتیک ، فنو تایپ پوست و عوامل محیطی ، در افراد متفاوت است .

چین و چروک و خطوط صورت را از جنبه شرایط حضور و سیر تحول شان در سطح پوست نیز در دو گروه دینامیک و استاتیک طبقه بندی می کنند :

خطوط دینامیک : خطوطی هستند که با حرکت ( جا به جایی عضلات مانند فعالیت عضلات صورت ) ضاهر می شوند.

خطوط استاتیک : خطوطی که بطور ثابت حضور دارند و با حرکت ( فعالیت عضلات ) تغییر نمی یابند. هر چند شاید علل و عوامل فیزیولوژیک زیادی در بروز علائم پیری پوست نقش داشته باشند ولی نتایج اغلب مطالعات حاکی است که تضعیف و از بین رفتن فیبرهای کلاژن و نیز کاهش تولید این پروتئین ، نقش پر اهمیت تری نسبت به دیگر عوامل در بروز علائم پیری پوست دارد به همین دلیل اکثر روشهای درمانی موجود با اعمال انرژی یا شوک حرارتی ، شیمیایی یا مکانیکی و یا ایجاد بی اکسیژنی و مواردی از این قبیل به لایه درم ، بدنبال تحریک فیبرهای کلاژن به منظور برگرداندن استحکام و انعطاف پذیری فیبرهای کلاژن والاستین و تحریک باز تولید آن هستند.

با توجه به مفاد فوق ، درمانی موفق تر خواهد بود که بتواند با کمترین عوارض جانبی ، به صورت غیر تهاجمی و بدون آسیب به اپیدرم ، انرژی و شوک لازم را به لایه درم نفوذ داده و در درون آن در سطح سلولی – مولکولی به بافت اعمال نماید و این همان تفاوت درمانی و دلیل اصلی موفقیت سیستم های RF در درمان چین و چروک ها و خطوط پوست است. بطوریکه FDA در سال 2002 کاربرد RF را در درمان چین و چروک پوست ، بویژه اطراف چشم ، تایید و بی خطری آن را پذیرفت. در سال 2004 نیز آن را برای درمان تمامی صورت و در سال 2007 برای تمامی بدن و حتی پلک های چشم ، تایید نمود.

همانطور که گفته شد عبور امواج رادیویی از بافت های بدن موجب نوسان مولکولها با فرکانس بالا ( چند میلیون در ثانیه ) و چرخش مولکولهای دو قطبی در بافت می گردد این کار موجب اعمال یک شوک مکانیکی میکرونی ( سلولی – مولکولی ) به فیبرهای کلاژن و الاستین موجود و تحریک و انقباض آنها و در ادامه روند درمان موجب برگشت استحکام و انعطاف پذیری آنها می گردد. همچنین اتفاقات فوق موجب تولید گرما در درون موضع عبور امواج می گردد بطوریکه کاربر می تواند بدون آسیب رساندن به سطح پوست ، میزان گرما و عمق تقریبی تمرکز آن را به دلخواه تنظیم نماید این کار ضمن اعمال شوک حرارتی به فیبرهای کلاژن و الاستین موجود ، با ایجاد Denaturation و تحریک شروع یک فاز التهابی ، منجر به تحریک فرآیند neocollagenesis ( تولید کلاژن تازه ) و ایجاد ساختار پایه جدید برای پوست ظرف حداکثر شش ماه می گردد.

همراه شدن اثرات فوق با اثرات فیزیولوژیک حرارت به عنوان ترموتراپی ، نظیر افزایش گردش خون مویرگی ، نتایج درمانی آن را ارتقاء و Remodeling واقعی پوست را تحقق می بخشد.

نواحی قابل درمان با سیستم های RF
با توجه با ایمنی بالای سیستم های RF ، که حتی برای درمان در ناحیه پلک چشم نیز دارای تاییدیه FDA می باشند.

عوارض جانبی سیستم های RF شامل قرمزی و تورم مختصر در ناحیه درمان است که ظرف 12 ساعت ( در برخی موارد ظرف یک الی دو روز ) از بین می روند. در موارد نادر یا اشتباه کاربر ممکن است تورم و تاول ظاهر شود.

در صورت اعمال انرژی های بالاتر از معمول ، اشکالات دستگاهی ، انتخاب نامناسب بیمار و عدم رعایت مراقبت های بعد از درمان ، خطر بروز عوارض جانبی می تواند افزایش یابد.

عمده ترین عارض جانبی RF احساس ناخوشایند بیمار به هنگام درمان است و در صورت استفاده نکردن از بی حسی موضعی و کاربرد انرژی بالا ممکن است قابل تحمل نباشد.

کنتراندیکاسیون های  RF :
بیماران با پیس میکر قلبی یا دفیبریلاتور داخلی و یا بیماری شدید قلبی .

- بارداری و شیردهی .

- وجود پروتز یا ایمپلنت های فلزی در نواحی درمان مثل ( پیچ و پلاک ) .

- بیماریهای  بافت پیوندی و عضلانی ، لوپوس اریتماتوس ، پورفیری و اپی لپسی .

- درماتوز شدید ، عفونت موضعی فعال یا عفونت سیستمیک .

- سابقه یا وجود سرطان پوست یا سرطان های دیگر

- اسکارهای هایپر تروفیک .

- بیماریهای سیستم ایمنی مانند HIV و مصرف داروهای ضعیف کننده ایمنی .

- آتروفی پوست به دلایل مختلف در موضع درمان مانند درماتیت مزمن ناشی از رادیوتراپی .

- دیابت کنترل نشده و فشار خون بالا .

- زخم پسوریازیس ، اگزما و بثورات فعال در ناحیه درمان .

- درمان با فیلرهای کلاژن ، بوتولینوم توکسین یا رتینوئید خوراکی .

دکتر فریبا قلمکارپور - متخصص پوست و مو
فصلنامه بهداشت پوست و مو

متاسفانه بوی بد پا از جمله مواردی است که در چنین مکان‌های بسته‌ای می‌تواند بسیار آزاردهنده و خارج از تحمل باشد، اما پرسش اینجاست که علت بوی بد پا چیست؟

در هر پا هزاران غدد ترشح‌کننده عرق وجود دارد که ترشح آن خصوصا در روزهای گرم سال بیشتر می‌شود. معمولا این ترشحات بی‌بو و حاوی ترکیباتی چون چربی و پروتئین هستند و عملکرد اصلی آنها کمک به تهویه مناسب و ثابت نگهداشتن دمای این عضو تا حداکثر 37 درجه سانتیگراد است.

تا زمانی که شستشوی روزانه پاها خصوصا لای انگشتان به درستی انجام شود، تعریق دردسرساز نخواهد بود، اما در صورت عدم رعایت بهداشت پا، عرق به مدت طولانی‌تری روی سطح پوست باقی مانده و باکتری و قارچ‌هایی که روی سلول‌های زاید و قدیمی پوست زندگی می‌کنند از ترکیبات اولیه موجود در عرق تغذیه و در اثر واکنش‌های شیمیایی، بوی تند و زننده‌ای را به وجود می‌آورند.

حال اگر شما با همین پای آلوده از جوراب استفاده کنید، این موجودات ذره‌بینی از پوست پا جدا شده و در جوراب باقی مانده و به ایجاد بوی نامطبوع منجر می‌شوند.

چه باید کرد؟
1ـ همیشه بلافاصله بعد از ورود به خانه پاها خصوصا لای انگشتان را با آب و صابون بشویید و خوب خشک کنید. باقی ماندن رطوبت در لای انگشتان پا می‌تواند محیط مناسبی برای فعالیت مجدد باکتری‌‌ها فراهم سازد.

شستشوی پاها با آب به تنهایی بی‌فایده است، چراکه آب نمی‌تواند ترکیبات بد بوی حاصله از قارچ‌ها و باکتری‌ها را از سطح پوست پاک کند. بهتر است همزمان با شستشوی پا، جوراب‌ها را نیز شسته و زیر نور مستقیم آفتاب خشک کنید.

2ـ سعی کنید کفش‌هایتان را در هوای آزاد قرار دهید تا داخل آن خشک شود. هفته‌ای یکبار کفی کفش‌ها را بشویید و برای حضور در اماکن مقدس ترجیحا از کفش‌های چرم منفذدار یا صندل (دمپایی)‌ استفاده کنید تا هوای داخل کفش قابل جابه‌جا شدن باشد. کفش‌های پلاستیکی و جوراب‌های تنگ می‌توانند تعریق را زیاد ‌کنند و موجب عود بیماری‌های قارچی شوند.

3ـ در هوای گرم برخی افراد در اماکن عمومی از پوشیدن جوراب خودداری می‌کنند. اگرچه این کار امکان تبادلات هوا و دما را در این عضو بیشتر کرده و باعث ایجاد آرامش می‌شود، اما خوب است بدانید استفاده از جوراب پاکیزه مانع ایجاد بوی نامطبوع پا و همچنین کفش‌ها شده و از همه مهم‌تر از نفوذ بسیاری از آلودگی‌های میکروبی به این عضو که درمان آن ممکن است سال‌ها به طول انجامد پیشگیری می‌کند. جوراب‌های نخی، سفید و تمیز، گزینه مناسبی برای تهویه مناسب و تعدیل دمای پا محسوب می‌شوند.

4 ـ در محیط‌هایی چون مساجد و زیارتگاه‌ها که افراد بی‌شماری تردد می‌کنند با پای برهنه راه نروید. زگیل کف پا، قارچ زیر ناخن و لای انگشتان، ترک و زخم پاشنه پاها و خارش انگشتان از جمله بیماری‌های شایعی هستند که به راحتی در اثر تماس پای برهنه با سطوحی که قبلا پاهای آلوده لمس کرده‌اند، منتقل می‌شود.

علائم ابتلا به زگیل کف پا، ایجاد یک توده سفید یا قهوه‌ای در کف پاست که بسیار دردناک، مسری و عفونی است و به سختی درمان می‌شود. قارچ زیر ناخن باعث تغییر رنگ ناخن به رنگ زرد یا قهوه‌ای روشن شده و ناخن را شاخی و ضخیم می‌‌کند. زخم پاشنه پا می‌تواند یک عفونت قارچی باشد و موجب ترک پا و دردناک شدن این ناحیه شود.

بیماری خارش انگشتان نیز در اثر آلوده شدن پاها به نوعی قارچ است که منجر به قرمزی، پوسته‌ریزی، ترک خوردن و گاهی خشکی بین انگشتان شده و گاهی با علائمی چون زخم و تاول به کف پا نیز سرایت می‌کند. در اثر پوشیدن کفش‌های کهنه و کثیف ممکن است این بیماری از طریق باکتری‌‌ها نیز عفونی شود.

5 ـ افراد مبتلا به دیابت باید در مکان‌های عمومی از جوراب‌های مناسب با کفی ضخیم استفاده کنند. این جوراب‌ها می‌توانند تا حدود زیادی از آلودگی، خراشیدگی و بریدگی پا جلوگیری و محافظت کنند.

6 ـ اگر فعالیت جسمانی طولانی داشته‌اید و طی روز موفق‌به شستشوی پاها و تعویض جوراب‌هایتان نشده‌اید، قبل از ورود به داخل مسجد، زیارتگاه یا نمازخانه محل کار خود، پاها خصوصا لای انگشتان را با آب و صابون بشویید و خوب خشک کنید و از وارد کردن پای خیس به داخل کفش خودداری کنید چراکه این کار علاوه بر مرطوب شدن لایه‌های درونی کفش و افزایش رشد باکتری‌ها و بیماری‌های قارچی می‌تواند مجدد پای شما را آلوده به باکتری‌های قدیمی کفش کند.

7 ـ داخل کفش‌هایتان کفی‌های بوگیر و ضدعرق قرار دهید و برای رفع بوی بد پا از پودر گیاهان معطری چون گل محمدی، پوست نارنج، مریم‌گلی، آویشن، پونه، بهار نارنج و... استفاده کنید.

8 ـ اگر پاهایتان بعد از شستشو با صابون یا شامپو هنوز بوی نامطبوع می‌دهد با نظر پزشک از اسپری‌های خوشبوکننده یا ضدعرق مخصوص پا استفاده کنید.

البته توجه داشته باشید برخی از ترکیبات موجود در ضدعرق‌ها حساسیت‌زا بوده و بعداز مصرف، علائمی چون سوزش، قرمزی، خارش و... ایجاد خواهند کرد. بنابراین بلافاصله پاهایتان را با آب و صابون شسته و مصرف این ترکیبات را قطع کنید.

9 ـ در صورت آلودگی پا یا نامطبوع بودن جوراب هرگز از اسپری‌های خوشبوکننده استفاده نکنید چراکه بوی ترکیبی حاصله بسیار آزاردهنده‌تر خواهد شد.

10 ـ برای کاهش بوی بد پا از آب و مایعات به وفور استفاده کنید و از مصرف قهوه، نوشابه و شکلات و غذاهای ادویه‌دار و تند بپرهیزید.

11ـ اگر در نواحی با آب و هوای گرم و مرطوب (شرجی)‌ مثل جنوب یا شمال ایران زندگی می‌کنید و اگر دوران بلوغ را پشت سر می‌گذارید باید بیش از دیگران به بهداشت و پاکیزگی بدن خود رسیدگی کرده و در روز چند بار لباس خود را تعویض کنید.

در دوران بلوغ به دلیل افزایش هورمون‌های جنسی ترشحات غدد در تمام بدن افزایش می‌یابد.

منبع : سایت ایرانیان

 

آیا می دانستید ناخن های شما نمایانگر سلامتی شما هستند؟ یک لکه ی سفید یا رنگ غیرطبیعی در آنها و یا برخی از ناهمواری های سطح ناخن ممکن است نشان دهنده ی یک بیماری جدی مانند مشکلات کبدی، ریه ها و قلبی در بدن ما باشند که می توان با دقت در ناخن ها به آن پی برد.

با خواندن این مقاله می توانید با یادگیری اسرار ناخن ها از سلامت کامل بدن خود اطمینان حاصل کنید.

ناخن های کمرنگ

ناخن های بسیار رنگ پریده یا سفید گاهی اوقات به افزایش سن مرتبط می شوند. اما همچنان می توانند نشانه ای از بیماری ای جدی در افراد باشند مانند:

• کم خونی

• نارسایی احتقانی قلب

• بیماری کبدی

• سوء تغذیه

ناخن های سفید

اگر اکثر ناخن ها سفید با هاله ای تیره باشند، احتمال وجود مشکلات کبدی مانند هپاتیت در فرد وجود دارد.

 

ناخن های زرد

یکی از شایع ترین علل ایجاد ناخن های زرد عفونت های قارچی است. و بدتر شدن این وضعیت سبب ضخیم شدن ناخن و ریختن آن خواهد شد. در موارد نادر، ناخن های زرد میتواند نشان دهنده ی یک بیماری جدی مانند تیروئید شدید، بیماری ریوی، دیابت و پسوریازیس(در مقالات بعدی در همین بخش به توضیح این بیماری پرداخته شده است) باشد.

 

ناخن های مایل به آبی

ناخن ها با رنگی مایل به آبی میتواند نشانه ی نرسیدن اکسیژن کافی به بدن باشد و یا نشان دهنده ی عفونت ریه ها مثل ذات الریه باشد .

ناخن ها با اندکی پایه ی آبی هم می تواند به علت دیابت باشد .


 

ناخن های موج دار(ناهموار)

اگر سطح ناخن ها موج دار یا حفره دار باشد، این ممکن است نشانه های اولیه پسوریازیس و یا آرتریت های التهابی باشد .

در این حالت تغییر رنگ ناخن عادی است ، پوست زیر ناخن می تواند قهوه ای مایل به قرمز باشد.


 

ناخن های ترک خورده و شاخه شاخه

خشکی، ترک خوردگی، و شکنندگی مداوم ناخن ها می تواند به بیماری تیروئید مربوط باشد. همچنین کرک شدن ناخن ها و زرد شدن آنها می تواند به علت عفونت قارچی نیز باشد.

 

ناخن های پف کرده

اگر پوست اطراف ناخن پف کرده و قرمز به نظر برسد و ملتهب باشند ممکن است در نتیجه لوپوس و یا یکی دیگر از بیماری های بافت همبند باشند.


 

خطوط تیره زیر ناخن

در صورت مشاهده خطوط تیره زیر ناخن ها باید سریعا به متخصص مراجعه شود زیرا وجود این نشانه گاهی ممکن است به علت ملانوم ، خطرناک ترین نوع سرطان پوست باشد.


 

جویدن ناخن ها

جویدن ناخن ها ممکن است چیزی فراتر از یک عادت قدیمی باشد ، در برخی موارد نشانه ای از اضطراب است و یا گاهی به اختلال وسواس مربوط می شود. اگر نمی توانید جویدن ناخن هایتان را متوقف کنید حتما توسط یک پزشک متخصص این عادت را درمان کنید.


 

در پایان باید گفت ناخن ها فقط بخشی از مرحله تشخیص یک بیماری هستند و بسیاری ازتغییرات ناخن و ناهنجاری ها بی ضرر هستند و برای مثال هر ناخن سفیدی دلیل هپاتیت نیست اما بهتر است به این نشانه ها توجه کرده و به یک متخصص پوست مراجعه کنید.

فائزه پناهی ، مجله پزشکی مادر
منبع : www.webmd.com

 

جدیدترین روش مقابله با پیری و آسیبهای پوستی اساس عملکرد لیزرها در پزشکی تئوری Selective Photothermolysis است که برای اولین بار در سال 1982 معرفی شد. این تئوری به جذب انتخابی نور توسط کروموفورها بافت های بدن اشاره دارد بدین ترتیب که هر کروموفور موجود در بافت های بدن طول موج خاصی از نور را بیشتر از دیگر طول موج ها جذب می کند. بنابراین بر پایه همین تئوری می توان با تابش لیزری با طول موج مشخص بدون آسیب رساندن به بافت های دیگر کروموفور مورد نظر را مورد هدف قرار داد و بر حسب میزان انرژی اعمالی تغییراتی را از Photo stimulation تا Photothermolysis در آن ایجاد کرد.

همین رویکرد منجر به ساخت سیستم هایی شد که امروزه لیزرهای fractional نامیده می شوند و پرتو لیزر را به شرح یاد شده در فوق به پوست اعمال می کنند. اولین لیزر ساخته شده بر پایه این رویکرد با نام لیزر fraxel با طول موج 1540 نانومتر در سال 2003 به بازار معرفی شد. اغلب لیزرها نامشان را از ماده فعال خود می گیرند، اما fraxel نام یک کریستال یا ماده فعال تحریک شده برای تولید لیزر نیست ، بلکه نام ثبت شده محصول یک کمپانی است که برای اولین بار لیزری با طول موج 1540 نانومتر را برای درمانهای پوستی ارائه کرد. لیزر fraxel در واقع همان لیزر Erbium glass می باشد که از تحریک یک قطعه ساخته شده از ماده ای شبیه شیشه ( Glass) در ماده فعال کاواک لیزر حاصل می گردد و طول موج آن 1540 نانومتر می باشد. خروجی لیزر fraxel به یک هندپیس ویژه شامل شبکه ای از 500 میکرولنز متصل می گردد که ویژگی خاص درمانی را به آن می بخشد. ولی به زودی اغلب کمپانی ها شروع به ارائه سیستم های fractional با انواع طول موج ها کردند.

این سیستم های موفق به اخذ تاییدیه FDA برای رفع Wrinkle ها و ضایعات پیگمانته در سال 2004 برای انجام resurfacing و درمان ملاسما در سال 2005 و برای رفع اسکار آکنه در سال 2006 شدند به طوری که آمار انجمن جراحی پلاستیک زیبایی آمریکا ( ASAPS ) نشان دهنده رشد 8/4 درصدی درمانهای Fractional در سال 2009 نسبت به 2008 در بین اعضای آن است.

مکانیسم عمل :
در واقع این تکنولوژی فراهم کردن وسیله ای است که بتواند پرتو خروجی یک لیزر را به جای اعمال به صورت Bulk به پرتوهایی با قطر میکرونی تبدیل و با کنترل های لازم در فواصل مورد نظر و منظم به موضع درمان اعمال و موجب شکل گیری MTZ ها در موضع درمان شود. MTZ ها ستونهای میکرونی هستند که در داخل آنها همان اتفاقی رخ می دهد که اگر همان لیزر در حالت Bulk به موضع درمان اعمال می شد در همه موضع درمان رخ می داد. اما MTZ ها به درمانگر این اجازه را می دهند که بدون نگرانی از عوارض احتمالی اعمال Bulk همان لیزر ، آن را به صورت Fractional ، حتی با انرژی بالاتر به موضع درمان اعمال کند و در داخل ستونهای MTZ از اثرات درمانی آن بهره برد. به طور حتم شما با عکسهای دیجیتالی آشنایی دارید. وقتی عکس دیجیتال خود را بخصوص با زوم بالا روی مانیتور ملاحظه کنید متوجه صدها نقطه و خطوط روی صورت خود خواهید شد که می توانید با کمک رایانه آنها را پاک کرده و در نهایت یک عکس ( Sharp) جوان و زیبا از خود فراهم نمایید.
لیزر
Fractional درست مثل یک رایانه عمل می کند ، همانگونه که رایانه عکس دیجیتال شما را Pixel by pixel پاکسازی می کند لیزر Fractional نیز به کمک هندپیس ویژه خود با فراهم نمودن تعداد بالای Beam های لیزر و ارسال آن به سمت پوست آن را سلول به سلول و  spot by spot پوستی صاف و نرم و تازه تر ارائه می دهد ، به طوری که پس از هر جلسه درمانی بیمار و پزشک متوجه تغییرات ظاهری در پوست خواهند بود.

دکتر میترا اسماعیلی
فصلنامه بهداشت پوست و مو

علت آکنه چیست؟
زیر پوست هزاران غده تولید کننده چربی وجود دارد که به آنها غدد چربی می گویند و در تمام سطح بدن یافت می شوند. اما بیشتر آنها در قسمت صورت و سینه قرار گرفته اند
.

معمولا چربی از طریق منافذ پوست عبور می کند و وقتی سلولهای پوست می میرند ، باکتری با مقدار زیادی چربی این منافذ را مسدود کرده و آکنه تولید می کند. بسته شدن منافذ باعث می شود که چربی در منافذ جمع شود و باکتریهایی که ایجاد آکنه می کنند ، رشد کنند.

این باکتریها اغلب باعث تورم ، جوش های قرمز ، زخم ، بعضی وقتها چرک می گردند.

داستان رایج در مورد آکنه چیست؟
تقریبا تمام افراد در مورد اینکه بعضی غذاها مثل شکلات و یا نوشیدنی های ملایم ایجاد آکنه می کند را شنیده اند که صحت ندارد. آکنه حتی نتیجه رعایت نکردن بهداشت نمی باشد. استرس ، خستگی ، رطوبت ، وسایل آرایش ، سیکل قاعدگی می تواند آکنه را بدتر کند اما آنها دلیل بوجود آمدن آن نمی باشد
.

تقریبا تمام نوجوانان جوشهای سرسیاه و سرسفید (جوشهای برآمده زرد یا سیاه روی پوست دارند که به دلیل چرب بودن پوست و جمع شدن چربی در مجرای غدد چربی ایجاد می شود یا در اطراف استخوان چانه و بینی آنها نقاط سفید و کوچکی وجود دارد که به دلیل چرب بودن پوست و جمع شدن سلولها و سفت شدنشان روی پوست ایجاد می شود) و یا جوش معمولی دارند که عادی می باشد و معمولا با دارو قابل درمان است بنابراین بیش از 40% از نوجوانان شرایط داشتن آکنه را دارند که باید توسط دکتر و متخصص پوست درمان شود.

بنابر توصیه ی انجمن پوست در آمریکا ، در صورت وجود موارد زیر بیمار باید به پزشک مراجعه نماید:

- آیا آکنه باعث خجالت ، افسردگی ، بدبینی شما شده است ؟

- آیا آکنه شما را از فعالیتهای اجتماعی باز نگه می دارد ؟

- آیا هیچ کدام از داروها برای درمان آکنه مفید نبوده است ؟

- آیا بعد از بهبود جوش ، لکه سیاه و یا جای زخم باقی مانده است ؟

آکنه چگونه درمان می شود؟
درمان فوری برای آکنه وجود ندارد. وقتی درمان تأثیری بر بهبودی شما ندارد نا امید نشوید ، افراد با یکدیگر متفاوتند درمانی که برای یک نفر مؤثر است برای شخص دیگر تأثیری ندارد. دوره درمان پزشکی بیش از دو هفته زمان می برد تا نتیجه بدهد. حتی بعد از موفقیتهای اولیه گاهی وقفه و عقب گرد پیش می آید ، و گاهی درمان آکنه ممکن است مستلزم آن باشد که شما زمانی تحت کنترل باشید و لازم است متخصص شما بهترین رژیم درمانی مناسب با پوست شما را انتخاب کند.

چه نوع درمانی قابل استفاده است؟
درمانهای متفاوتی برای آکنه وجود دارد. برای بیماران گاهی بنزوییل پروکساید یا سالیسیلیک اسید تجویز می شود. اما بیمارانی که آکنه شدید دارند حتماً باید به پزشک مراجعه کنند. برای کیستهای آکنه – جوش های برآمده زیر پوستی ، داروهای قویتری ممکن است نیاز داشته باشند. در مورد شدت آکنه ونوع محصولی که برای درمان آکنه شما مفید میباشد از پزشک سؤال کنید.

اگر آکنه دارم چطور باید از پوست خود مراقبت کنم؟
با یک شوینده ملایم صورت خود را صبح ، شب و بعد از ورزش سنگین بشویید . متخصص پوست می تواند یک پاک کننده برای شما تجویز کند.

- از خاراندن آکنه جلوگیری کنید ممکن است موجب سوزش شود. دست و مو و اشیائی مثل حلقه ، کلاه ، تلفن ، را دور از آکنه نگه دارید.

- کورکها را دست نزنید و فشار ندهید چرا که باعث سوزش پوست و بدترشدن آن و طولانی شدن مدت درمان آن و افزایش خطر ماندن جای زخم روی پوست می شود

- وسایل آرایش چرب استفاده نکنید. رژگونه ، سایه ، مرطوب کننده های فاقد چربی را استفاده نمایید. قبل از آن که به رختخواب بروید اطمینان حاصل کنید که آرایش خود را کاملا پاک کرده اید.

- رژیم غذایی متعادل داشته باشید وبهداشت را رعایت کنید.

- صبور باشید ، پیش از آنکه آکنه بهبود یابد ممکن است بدتر شود. معمولا یک ماه زمان می برد تا تأثیر درمان خود را ارزیابی کنید.

- از دستورات پزشک متخصص پیروی کنید و داروها را طبق دستور استفاده نمائید.

سولوداین چرک خشک کن خوراکی است که برای درمان کورکهای شدید و ملایم چرکی و قرمز در بیماران 12 سال یا بزرگتر از12 سال این دارو استفاده می گردد.

در مطالعات بالینی نشان داده که این دارو روی کورکهای سر سیاه و سر سفید تأثیر نمی گذارد. بر روی بی خطر بودن استفاده از این دارو بیش از 12هفته مطالعه نشده است.

باید طبق دستور پزشک از این دارو استفاده کنید تا احتمال مقاوم شدن باکتریها در مقابل آنتی بیوتیک و سایر داروها را کاهش دهید.

اطلاعات ایمنی مهم برای قرصهای سولوداین

بیشترین عوارض این قرص ، سردرد ،خستگی ، سرگیجه و خارش است .

سولودین شامل ماینوسیکلین می باشد. مثل سایر آنتی بیوتیکها که بر اساس  تتراسایکلین می باشد.

ماینوسیکلین می تواند وقتی زنان باردار از آن استفاده می کنند به جنین آسیب برساند. وقتی دندان بچه ها در حال شکل گیری می باشد خوردن قرص تتراسایکلین (در دوران نیمه آخر بارداری و بالای 8 سالگی ) باعث تیره شدن همیشگی دندان می شود.

سوزش شدید و خونریزی روده با خوردن تقریبا تمام آنتی بیوتیکها گزارش شده است. اگر با خوردن آنتی بیوتیک دچار اسهال شدید شده اید با دکترتان صحبت کنید.

بیمارانی که ماینوسیکلین مصرف می کنند دچار سردرد و سرگیجه می شوند.

در موارد نادری ، بیماران در مقابل نور خورشید حساسیتشان افزایش می یابد.

اگر باردار هستید سولودین استفاده نکنید. زنان و مردانی که قصد دارند بچه دار شوند از این دارو استفاه نکنند.

هر کس که به قرص تتراسایکلین حساسیت دارد نباید از این دارو استفاده کند. ایمنی استفاده از این قرص بیش از 12 هفته بررسی نشده است.

سولودین ممکن است موجب خارش و واکنشهای حساسیتی شود که روی اعضای بدن شما ممکن است تأثیر بگذارد اگر این علائم ظاهر شود سریعا مصرف دارو را قطع کنید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، شهلا آقایانی 
منبع : http://www.skincarephysicians.com

انسانها به طور میانگین دارای 6/2 میلیون غده تعریق بر روی پوست خود هستند . گاهی عرق زیر بغل به روی سینه جریان پیدا می کند و لباسها را خیس می کند . به همین علت این افراد نمی توانند از رنگها و جنس های مختلف استفاده کنند . برای کسانی که این مشکل را دارند ، افزایش تعریق در هر زمانی رخ می دهد، در اتاق سرد ، هنگام آرامش ، استراحت و بدون هیچ استرس و هیجانی و حتی وقتی تنها هستند و کتاب می خوانند یا تلویزیون نگاه می کنند. تعریق مفرط ، تمام جنبه های زندگی شخص را از روابط اجتماعی گرفته تا نوع شغل انتخابی را تحت تاثیر قرار می دهد. هیپرهیدروز معمولاً از نوجوانی شروع می شود. خیس بودن مداوم کف دست و پا و زیر بغل از شکایتهای اصلی این مبتلایان است. اگر تعریق زیاد محدود به همین نقاط باشند ، به آن هیپرهیدروز موضعی می گویند . در بیشتر موارد هیپرهیدروز موضعی مشکل جسمانی وجود ندارد و مبتلایان در سلامت کامل به سر می برند. در این افراد میزان بروز مشکلات عصبی تفاوت چندانی با افراد عادی ندارند .

علیرغم اثرات منفی زیاد این عارضه در زندگی مبتلایان آن ، بیشتر آنها سراغی از درمان نمی گیرید . از آنجا که بیشتر مبتلایان به هیپرهیدروز موضعی جوان هستند ، با مشکل خود کنار می آیند . بعد از سازگاری با این عارضه ، اغلب آنها از درمان پذیری آن مایوس می شوند و با آن زندگی می کنند . اگر چه درمان قطعی وجود ندارد ، ولی می توان تا حد زیادی از عوارض آن کاست . در واقع با مصرف دارو یا استفاده از دستگاههای مختلف میزان تحمل این عارضه در بین مبتلایان بیشتر می شود .

راههای مختلف درمان
1- اسپری ضد عرق

2- داروهای ضد عرق

3- یونتوفورزیس

4- بوتاکس

5- داروهای خوراکی

یونتوفورزیس ، روشی برای درمان تعریق بیش از حد

یونتوفورز عبارت از تحمیل حرکت یون ها از روی غشاء بیولوژیک توسط جریان الکتریکی با اهداف درمانی . این روش ، جا به جا کردن یونی نیز نامیده می شود . هر چند مکانیسم تاثیر یونتوفورز در کاهش تعریق به خوبی مشخص نیست ، ولی طبق یک نظریه ، هیدوژن ناشی از هیدرولیز آب که بار مثبت دارد و در سمت منفی جمع می شود ، در مجاری غدد جمع شده و باعث تخریب مجاری می شود و از این طریق میزان تعریق را کاهش می دهد . در نظریه دیگری احتمال مسدود شدن مجرا توسط یک ذره باردار را به عنوان مکانیسم عمل ذکر کرده اند .

اساس کار
برای یونتوفورز از یک ظرف که از آب شیر پر شده است و دو الکترود صفحه ای به آن وصل می شود ، استفاده می کنند . بیمار ابتدا وسایل فلزی مثل انگشتر ، النگو و ساعت را در می آورد تا در حین کار دچار سوختگی نشود ، سپس کف دست ها یا پاها را در ظرف قرار می دهد . دستگاه به منبع الکتریسیته وصل می شود . جریان به تدریج افزایش می یابد و وقتی به حدی رسید که بیمار احساس گز گز یا سوزن سوزن شدن کرد ، جریان را ثابت کرده و کمی هم از آن حد کمتر می کنند یعنی جریان به زیر آستانه تحمل بیمار برده می شود .

طول درمان حدود 30 تا 40 دقیقه در روز است که البته بعد از 15 دقیقه قطب مثبت و منفی تغییر می کند تا هر دو اندام به طور مساوی در سمت منفی که محل تجمع یون هیدروژن است ، قرار بگیرد . طول درمان به طور متوسط 6 تا 10 جلسه است که معمولاً یک روز در میان برنامه ریزی می شود.

دکتر فرهاد ملک زاده ( متخصص پوست و مو )

فصلنامه بهداشت پوست و مو

بخور سبب شده تا آلودگی و جرم روی پوست از بین برود و منافذ پوست تمیز شود. یکی از روش های سالم برای پاکسازی پوست استفاده از بخور به صورت ساده و با عصاره های گیاهی است.

بخور دادن سبب می شود تا منافذ پوست باز شده و در نتیجه داروها و کرم های درمانی از طریق پوست راحتتر جذب شوند و جریان خون رسانی تسریع شود.

با بخور دادن می توان پاکسازی عمیق جوش های سر سیاه و سفید را انجام داد. با بخور آلودگی ها و چربی ها و سلولهای شاخی از سطح پوست تمیز می شود و پوست مرطوب می گردد و مرطوب بودن پوست مانع از ایجاد چین و چروک ها در پوست می شود.

آب بخور علاوه بر اینکه موجب تمیزی و مرطوب شدن پوست می شود بلکه باعث ضد عفونی شدن و روشی برای شادابی پوست است.

دستگاه بخور به دو نوع سرد و گرم تقسیم می شود، دستگاه بخور سرد معمولا در فصل تابستان و از دستگاه بخور آب گرم معمولا در فصل سرما استفاده می شود.

دستگاه بخور آب سرد خطر سوختگی را از بین می برد و مصرف انرژی نیز کمتر می شود. آب سرد محل مناسبی برای تکثیر باکتری ها و قارچ ها است و از آنجایی که بخور سرد قطرات ریز آب را به هوا پراکنده می کند ، باکتری ها و مواد زیان آور دیگر نیز به همراه آب در فضای اتاق منتشر می شوند، بنابراین باید مخزن آب را هر روز با آب و صابون شستشو داد.

در دستگاه های بخور آب گرم، بخار آب داغ به وسیله المنت حرارتی تولید می شود و احتمال رشد باکتری و کپک زدن در مخزن آن بسیار اندک است و در بهبود عفونت های مجاری تنفسی سود بخش تر است. اما عیبی که دستگاه بخور آب گرم دارند مصرف انرژی برق آنها است و احتمال سوختگی با بخار داغ یا آب داغ داخل مخزن وجود دارد.

متخصصان توصیه می کنند در فصولی که عمدتا در هوا گرد و غبار پراکنده است، برای جلوگیری از انتشار ویروس ها و میکرو ارگانیسم بیماری زا از بخور استفاده شود.

 

مجله پزشکی مادر


ناخن ها محکم به پوست زیرین چسبیده اند و چینهای پوستی دو طرف آنها و پوست دور ناخن باعث رشد مستقیم ناخنها می شوند . وقتی این چینهای پوستی آسیب  ببینند ، صفحه ناخن بد شکل خواهد شد . ناخنها شفاف هستند و رنگ پوست زیر خود را که در افراد با پوست تیره کدرتر ، و در افراد با پوست روشن ، صورتی ( ناشی از عروق خونی ) است ، منعکس می کنند . رشد ناخن در افراد مختلف و از یک انگشت تا انگشت دیگر متفاوت است . ناخنهای شست و انگشت کوچک میزان متوسط رشد در حدود یک هشتم اینچ ( حدود 3/0 سانتی متر ) در ماه است . بنابراین وقتی ناخن در اثر آسیب دیدگی از دست برود ، 5 تا 6 ماه طول می کشد تا ناخن جدیدی رشد کند. ناخنهای مردان به علت بستر ناخن بزرگتر ، سریعتر از ناخنهای زنان رشد می کند. هورمونها نیز در رشد ناخن نقش دارند ، به عنوان مثال میزان رشد ناخن هنگام حاملگی و در پر کاری تیروئید افزایش می یابد .

هیچ ماده غذایی از جمله ژلاتین ، که اغلب مشتریان زیادی دارند ، رشد ناخن را افزایش نمی دهد ، ولی سوء تغذیه به طور مسلم رشد آن را کند می کند . سایر عواملی که باعث کندی رشد ناخن می شوند عبارتند از : هوای سرد ، عمل جراحی بزرگ و بیماری شدید ، بعد از یک بیماری وخیم ، شیار کوچکی به نام خط بو ( نام پزشک فرانسوی که اولین بار آن را توصیف کرد ) در عرض صفحه ناخن ایجاد می شود . موقعیت این شیار روی ناخن امکان برآورد زمان بروز بیماری را فراهم می کند ، مثلا بیماری ای که در ژوئن بروز کرده است ، هنوز خود را در نوامبر نشان می دهد .

ناخنهای شکننده
شکنندگی به علت خشکی ( ناخنها در زمستان شکننده ترند ) و واکنش مواد شیمیایی با مولکولهای گوگرد دار موجود در پروتئینهای ناخن ایجاد می شود . فرو بردن ناخن در آب حاوی کلر و مواد پاک کننده نیز باعث خشکی ، ضعف و شکستن آن میشود . برای جلوگیری از این مساله هنگام شستن ظرفها از دستکش لاستیکی استفاده کنید . لاک ناخن نباید به طور مکرر پاک شود ، زیرا پاک کننده های لاک نیز ناخنها را خشک می کنند . معمولا توصیه می شود که لاک ناخن 5 تا 7 روز حفظ شود و سپس پاک گردد و حداقل دو روز بعد مجددا به کار رود تا ناخن زمان کافی برای بازیافتن قوام خود را داشته باشد .

برآمیدگی های روی ناخن
برآمیدگی های ظریفی که در طول ناخن ایجاد می شود ، طبیعی هستند و نشانه آسیب دیدگی یا بیماری نیستند ، ولی آسیب دیدگی بستر ناخن ممکن است باعث بروز برآمدگی منفرد و مشخص شود. برآمدگیها ممکن است در التهاب مفصلی روماتوئید و بیماری پوستیلیک پلان ظاهر شوند . شیارهای روی ناخن ممکن است با سرخک و سایر عفونتهای وخیم همراه باشند ، ولی این ضایعات نشانه عفونت بستر ناخن نیستند .

زگیلها به طور شایع در طول چینهای ناخن تشکیل می شوند و احتمالا از راه جویدن گسترش می یابند . اگر این ضایعات زیر ناخن رشد کنند ، اغلب باعث بد شکلی ناخن می شوند و باید توسط پزشک برداشته شوند .

لکه سفید
لکه های سفید در ناخنها معمولا نشانگر آسیب دیدگی جرئی است . این لکه ها نشانه کمبود ویتامین نیستند . نوارهای سفید رنگی ممکن است بعد از مواجهه با آرسنیک که به پروتئینهای ناخن متصل می شود ، بروز کنند . ناخنها ممکن است به علت بیماری های کبدی ، سفید و کدر شوند.

تغییر رنگ :
شایعترین علت تغییر رنگ قهوه ای ناخن ، سیگار کشیدن است . این تغییر رنگ محدود به انگشتانی است که سیگار را نگه می دارند. رنگ مو و مواد شیمیایی آلی رنگی ، ناخن انگشتان دست را مثل مو رنگ می کنند . مواجهه با مس یا نقره نیز می تواند ناخن ها را آبی کند .

جدا شدن ناخن از بستر
جدا شدگی ممکن است در اثر عفونتهای قارچی ایجاد شود . حساسیت به مواد سازنده لاک ناخن نیز می تواند باعث جدا شدگی شود . درمان این عارضه به عهده متخصص بیماری های پوست است .

تجمع خون زیر ناخن
خونریزی زیر ناخن معمولا در اثر ضربه به ناخن یا گیر کردن انگشت هنگام بستن در یا کشو ، ایجاد می شود . این پدیده منجر به ایجاد یک لکه آبی متمایل به قرمز زیر ناخن می شود که به مرور زمان سیاه می گردد .
این تجمع خون هنگامی که فشار مایع ناشی از نشت خون ناخن را از بسترش جدا می کند ، می تواند خیلی دردناک باشد
.

ناخنهای قاشقی شکل
ناخنهای قاشقی شکل در اثر معکوس شدن انحنای طبیعی ناخنها ایجاد می شوند . این عارضه معمولا در کودکان با فقر آهن همراه است . برای درمان این عارضه باید به پزشک مراجعه کرد .

پوسته پوسته شدن دور ناخن
این عارضه در اثر ضربه ( به ویژه در افرادی که پوستشان خشک است ) و به صورت ترک خوردن یا کنده شدن پوست دور ناخن ، بروز می کند با استفاده از کرم ها و لوسیون های مرطوب کننده برای جلوگیری از خشکی و با حفاظت پوست دور ناخن به وسیله دستکش ، به ویژه وقتی دست ها به طور مکرر در آب فرو برده می شود ، می توان به میزان زیادی از پوسته پوسته شدن ناخن جلوگیری کرد .

دکتر زهره تهرانچی نیا ( متخصص پوست و مو)

فصلنامه بهداشت پوست و مو

گذر زمان و رخ دادن فرایندهای وابسته به آن از جمله اتفاق ناخوشایندی به نام پیری اجتناب ناپذیر است. در مقالات و کتابهای مختلف شاهد دستورالعملهای متفاوتی هستیم از جمله مصرف سبزیجات و میوه جات ، ورزش روزانه ،مصرف کافی مایعات ، دوری از نور مستقیم و متمادی خورشید ، انجام حرکات ماساژگونه خاص و در نهایت توصیه شرکتهای گوناگون به استفاده از کرمهای روز و شب و فراوردهای موضعی و ... اما پس از انجام تمامی این دستورات و برخی موارد کم لطفی به پوست شاهد شل شدگی و افتادگی پوست ، ظهور چین و چروکهای ریز ، کاهش خاصیت ارتجاعی پوست ، ایجاد لکهای متفاوت و پراکنده و در یک جمله کاهش طراوت و شادابی پوست هستیم. گزینه هایی که پس از مراجعه بیماران به مطب پزشک پیشنهاد می شوند را به اختصار توضیح و مزایا و معایب آنرا شرح می دهیم.

1) لایه برداری شیمیای توسط اسیدهایی همچون  TCA"A.H.Aسالیسیلیک اسید و ... که باعث کاهش چروکهای پوست و لکه و نیز بهبود نمای ظاهری پوست می شود ولی نیاز به جلسات متعدد و مراقبت و نگهداری خاص خود دارد. تاثیر این روش برای چروکهای ریز و سطحی و لکه های کمرنگ و با تعداد کمتر بارزتر و مفیدتر است.

2) مزوتراپی که داروهای خاصی با توجه به شرایط بیمار درون سرنگ کشیده شده و بوسیله دستگاه و با سوزنهای ریز و باریک تزریقات مکر ر و با فاصله ی مشخص بصورت متعدد در عمق مشخصی از پوست انجام می گیرد که حاصل آن بصورت مستقیم آسیبهای ریز و جزیی پوست پس از تزریق است که به دنبال ترمیم پوست سفت تر و با خاصیت ارتجاعی بهتر میشود. از طرفی بصورت غیر مستقیم داروها اعمال خاصی را در پوست انجام می دهند که شامل کاهش و توقف ایجاد لک، کاهش چروک و لیفت شدن پوست ، آبرسانی ، کاهش نمای خشن ظاهری پوست و ... می گردند. مزوتراپی ممکن است در افراد حساس ایجاد حساسیت و تورم کرده و پذیرش تزریق مکرر برای برخی بیماران ممکن نباشد , مزوتراپی نیاز به جلسات متعدد دارد.

3) تزریق هیالورونیک اسید خالص که این عمل نیز نوعی مزوتراپی محسوب شده ولی با توجه به اینکه هیالورونیک اسید ماده طبیعی موجود در پوست تمامی افراد بوده و به مرور زمان با کاهش این ماده شل شدگی و افتادگی پوست ایجاد میگردد در نتیجه تزریق آن باعث ایجاد واکنش حساسیتی و تورم در صورت نشده و بهترین ماده در بین تمامی داروهای مزوتراپی صورت میگردد. در عین حال نمای ظاهری پوست صورت بهتر می شود. برای رسیدن به نتیجه مطلوب نیاز به جلسات متعدد دارد. این ماده باعث افزایش کلاژن در پوست میگردد.

4)  PRPشامل استحصال پالکت، سلولهای پایه و فاکتورهای رشدی از خون و گاهاً غنی سازی آنها با مواد خاص و سپس تزریق به پوست می باشد که روشی موثر در بهبود نمای ظاهری پوست ، کاهش چروکها و بهبود خاصیت ارتجاعی و حتی تحریک پوست به ساخت کلاژن در پوست می گردد. از این روش به تنهای یا به صورت ترکیب با روشی همانند تزریق چربی برای گونه گذاری ، درمان ریزش مو ، کاهش تیرگی و پف دور چشم ، جوانسازی پوست و ... استفاده می گردد. عموما در یک جلسه انجام می گیرد.

5)استفاده از امواج رادیویی RFکه از طول موج و فرکانسهای مشخص و ایمن با عمق نفوذ معیین استفاده می شود و نتیجه ی آن تحریک شدن سلولهای سازنده کلاژن و نیز تحریک سایر ساختار های بافت همبندی پوست به منظور لیفت شدن و افزایش خاصیت ارتجاعی پوست است. RF ممکن است بصورت دستگاهی مجزا یا در ترکیب با سایر تکنولوژیها همانند دستگاههای لاغری ترکیبی بکار رود که در کنار لیزر یا امواج اولتراسوندو... که منجر به خرد شدن چربیها می گردد امواج رادیویی پوست شل شده منطقه را سفت و لیفت می کنند. دستگاههایی نیز با نام مزوتراپی بدون سوزن در بازار یافت میشود که از این امواج در تکنولوژی آن استفاده شده است . نیاز به جلسات متعدد دارد.

6)لیزر جوانسازی که در ایران از لیزرهای پرتو آن همچون  CO2 به منظور لایه برداری با عمق متفاوت برای نیل به هدف خاص استفاده می شود که نتیجه آن از بین رفتن چروکهای سطحی و لکه پوست و تحریک پوست برای ساخت کلاژن و لیفت شدن است. عموما در یک جلسه انجام میگردد.

تمام روشهای فوق جزو روشهای موقت و نیمه دایم محسوب شده به این معنی که ماندگاری شش ماه در مورد لایه برداری  (پیلینگ)، یکسال در مورد مزوتراپی ، یکسال و نیم در مورد تزریق هیالورونیک اسید خاص، یکسال در مورد RF، دو سال در مورد  PRPو حدود دو سال برای لیزر دارند. البته این اعداد با توجه به وضعیت بیمار در زمان انجام هر کدام از اقدامات و میزان آسیبهای موجود در پوست و تعداد جلسات مراجعه وی ممکن است تا حدودی تفاوت داشته باشد. ضمن اینکه این پرسش که برای هر بیمار کدام روش بهتر و موثرتر است بوسیله پزشک معالج و پذیرش بیمار و شرایط مالی و فرهنگی بیمار دارد. در هر صورت قبل از انجام هر کدام از این اقدامات بیمار حق دارد از چند و چون فرایند و عوارض احتمالی و درصد تقریبی موفقیت آگاهی یابد و با اطمینان از تبحر پزشک معالج اقدام به انجام روش نماید. این نکته قابل ذکر است که در صورت تبحر و تشخیص صحیح پزشک در انتخاب هر کدام از تکنیکهای فوق بیمار می تواند انتظار نتیجه بخش داشته باشد و عنوان روش انتخابی توسط پزشک را نباید مورد کندوکاو قرار دهد.

از طرفی اگر واقع بینانه به قضیه نگاه کنیم زمان در گذر است و نمی توان جلوی روندهای منتهی به پیری را گرفت پس بیمار نباید بدنبال روش جوانسازی دایمی باشد و از پزشک خود بخواهد اقدامی انجام دهد که مدت زمان طولانی بدون تغییر باقی بماند! دیگر اینکه پس از هر اقدامی که منجر به دستیابی به پوستی با نما و الاستیسیته بهتر می گردد و اصطلاحا جوانسازی می شود بایستی اقدامات حمایتی از پوست مثل استفاده از فراوردهای آرایشی و بهداشتی معتبر و مناسب برای پوست ، مراقبت از پوست در مقابل نور خورشید بوسیله حفاظ و ضدآفتاب ، مصرف ویتامینها و آنتی اکسیدانها به شکل میوه و سبزیجات و یا داروهای مکمل ، خواب کافی ، دوری از استرس ، مصرف کمتر چای و قهوه ، ورزش مرتب ، مصرف کافی مایعات ... توسط بیمار بطور مرتب سرلوحه مراقبت از پوست در منزل گردد تا اثر ایجاد شده بوسیله ی روشهای جوانسازی مدت زمان طولانی تر حفظ شده و تعداد دفعات مورد نیاز به پزشک برای ویزیت وضعیت پوست کاهش یابد.

دکتر علی حبیبی – مدرس دورهای مراقبت از پوست

مجله پزشکی مادر