عفونت گوش

گوش شناگران

اصطلاح گوش شناگران اشاره به عفونت کانال گوش است. این اتفاق زمانی می افتد که، آب و یا آشغال در گوش باقی بماند. باکتری ها در آب به تولید مثل می پردازند و موجب درد، تورم و خارش در گوش خارجی می شوند. هرچند این نوع عفونت، با شنا کردن همراه است، اما هر کسی می تواند به آن مبتلا شود.بروز خراش و بریدگی در پوست  ناحیه کانال گوش، چه با خارش و یا استفاده از گوش پاک کن، احتمال ابتلا به عفونت را افزایش می دهد. این مشکل معمولاً با قطره گوش و خشک نگه داشتن آن،  درمان می شود.


عفونت گوش: رایج ترین آنها

  کودکان تنها  از طریق استخر به عفونت گوش مبتلا نمی شوند. عفونت گوش به شدت در میان کودکان بخصوص کودکانی که آبریزش بینی دارند، رایج است. تحقیقات اخیر نشان می دهد که وقتی کودکان خردسال به سرما خوردگی مبتلا می شوند، از هر 100 بار 61 بار سرماخورگی آنها منجر به عفونت گوش می شود. برای فهمیدن دلیل متن را کامل بخوانید.



تشخیص عفونت گوش

پزشکان معمولاً عفونت گوش را با بررسی گوش و پرده گوش به وسیله یک دستگاه به نام اتوسکوپ تشخیص می دهند. پرده گوش سالم (در اینجا نشان داده شده است) شفاف و صورتی رنگ مایل به خاکستری است. پرده گوشی که عفونت دارد ، قرمز و متورم است.

 

داخل گوش شما

شیپور استاش، کانالی است که گوش میانی را به گلو متصل می کند. شیپور استاش مانند بینی و گلو دارای خطوطی است  که به خارج کردن مایعات از گوش میانی کمک می کند. نقش دیگر این شیپور تنظیم درجه فشار در گوش است.  سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی باعث تحریک شیپور استاش شده و سبب می شوند که خطوط این گذرگاه متورم شوند.


مایع موجود در گوش

اگر شیپور استاش مسدود شود، گوش میانی مایعی تولید می کند.  این محیط مانند بهشتی است برای باکتری ها و ویروس ها یی که تولید عفونت می کنند. پزشکان می توانند به وسیله اتوسکوپ بادی ،مایع درون گوش میانی را تشخیص دهند. این وسیله مقدار کمی هوا به پرده گوش می دمد، و موجب لرزش آن می شود. اگر مایع موجود باشد، پرده گوش به شدتی که باید نمی لرزد.


پاره شدن پرده گوش

زمانی که مقدار مایع و یا فشار در گوش میانی زیاد شود، می تواند به پرده گوش فشار آورد تا جایی که موجب پارگی آن شود ( در اینجا نشان داده شده است). علائم پارگی گوش شامل ترشح مایع زرد، قهوه ای و یا سفید رنگ از گوش است. درد ممکن است به دلیل از بین رفتن فشار مایع درون گوش، به طور ناگهانی از بین برود. اگرچه پارگی پرده گوش ترسناک به نظر می آید، اما پرده گوش طی چند هفته خود را ترمیم می کند. مگر اینکه پارگی تکرار شود، پارگی تاثیر دائمی در شنوایی  ندارد.


علائم عفونت گوش

مشخصه عفونت حاد گوش، دردی مانند درد سوراخ کردن است. درد ممکن است زمانی که دراز می کشید شدیدتر شود، و این خوابیدن را دشوار می کند. علائم دیگر:

- مشکل شنوایی

- تب

- ترشح مایع از گوش

- سرگیجه

- گرفتگی گوش


علائم عفونت گوش در کودکان

ممکن است تشخیص عفونت گوش در کودکان خردسالی که نمی توانند محل درد  را مشخص کنند، پیچیده باشد. علائمی که باید در خردسالان به دنبال آن بود عبارتند از: کشیدن گوش، بدخلقی، بدخوابی و از دست دادن اشتها. نوزادان ممکن است به دلیل فشار در گوش میانی که موجب درد و تورم می شود، شیشه شیر خود را پس بزنند.


مراقبت های خانگی برای عفونت گوش

اگرچه سیستم ایمنی بدن شروع به مبارزه می کند، اما شما می توانید با رعایت چند نکته به کاهش درد عفونت گوش، کمک کنید.  استفاده از یک دستمال گرم می تواند تسکین دهنده باشد. قطره گوش می تواند به سرعت باعث کاهش درد شود، اما قبل از استفاده با دکتر خود مشورت کنید. مسکن ها و تب برهایی که به نسخه احتیاج ندارند، مانند ایبوپروفن و استامینوفن ، گزینه دیگری برای تسکین درد هستند. به کودکان به هیچ عنوان آسپرین ندهید.


آنتی بیوتیک برای عفونت گوش

آنتی بیوتیک به عفونت گوش باکتریایی کمک می کند، اما در بیشتر موارد، سیستم ایمنی کودکان بدون احتیاج به هیچ گونه کمکی به مقابله با عفونت می پردازد. در یک تحقیق، از والدین خواسته شد که به کودکانی که به عفونت گوش مبتلا هستند هیچ گونه آنتی بیوتیکی داده نشود(فقط برای بهبود درد از دارو استفاده شود) مگر اینکه در عرض 48 ساعت عفونت هیچ گونه تغییری نکند یعنی " نه بهتر شود و نه بدتر". این تاخیر باعث کاهش مصرف آنتی بیوتیک در کودکان شد.


عوارض عفونت گوش

عفونت مزمن یا مکرر گوش میانی می تواند عوارض طولانی مدت داشته باشد.  این عوارض شامل: زخم شدن پرده گوش همراه با از دست دادن شنوایی، مشکلات گویایی و زبانی و همچنین مننژیت است.  اگر کودک شما به صورت مزمن و یا مکرر از عفونت گوش رنج می برد، ممکن است تست شنوایی ضرورت پیدا کند.


لوله  گوش

اگر کودک شما به صورت مکرر دچار عفونت گوش می شود ویا ترشح گوش ،از بین نمی رود، یا کاهش سطح شنوایی دارد و در گفتارش مشکل دارد ، این می تواند نگران کننده باشد. یک راه حل این است که دکتر یک لوله کوچک از پرده گوش عبور دهد. این لوله به تخلیه مایع درون گوش میانی کمک می کند و از تجمع این مایع جلوگیری می کند. این می تواند موجب کاهش فشار و درد  و بازگرداندن شنوایی شود. لوله را معمولاٌ به مدت 8 تا 18 ماه در گوش می گذارند و بعد از این مدت خود به خود می افتد.


جراحی برای برداشتن لوزه ها

لوزه ها غده هایی واقع در پشت گلو هستند. این غده ها می توانند بزرگ شوند و بر روی شیپور استاش که گوش میانی را به پشت گلو متصل می کند فشار بیاورند.  زمانی که با وجود استفاده از آنتی بیوتیک ، عفونت گوش به صورت مزمن و مکرر ادامه پیدا

می کند و یا لوزه ها به حدی بزرگ می شوند که موجب مسدود شدن گلو می شوند و تنفس را مختل می کنند، Adenoidectomy عمل برداشتن لوزه ها، انجام  می شود.


پیشگیری از عفونت گوش

بزرگترین علت عفونت گوش، سرماخوردگی معمولی است، بنابراین یک استراتژی برای پیشگیری  این است که از ویروس سرماخوردگی دوری کنیم. موثرترین روش برای دوری از سرماخوردگی شستن دقیق و مکرر دست هاست. راه های دیگر پیشگیری از عفونت گوش عبارتند از: اجتناب از دود سیگار، واکیسناسیون کودکان، و تغذیه از شیر مادر به مدت حداقل 6 ماه.



آلرژی و عفونت گوش

آلرژی هم مانند سرماخوردگی شیپور استاش را تحریک می کند و موجب عفونت گوش میانی می شود. کنترل آلرژی می تواند در کاهش ابتلا به عفونت گوش، کمک کند.


گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سارا میرزایی
منبع: webmd.com