شرح بيماري
افسردگي‌ عبارت‌ است‌ از احساس‌ غم‌، دلسردي‌، يا نااميدي‌ به‌ مدت‌ حداقل‌ 2 هفته‌ در اغلب‌ روزها و اغلب‌ ساعات‌ روز، به‌ علاوه‌ علايم‌ همراه‌.

علايم‌ شايع‌
-
از دست‌ دادن‌ علاقه ‌؛ بي‌حوصلگي‌ و دل‌زدگي‌؛ ناتواني‌ از لذت‌ بردن‌

- احساس‌ نااميدي‌؛ بي‌حالي‌ و خستگي‌

- بي‌خوابي‌؛ خواب‌ زياد يا ناراحت‌

- گوشه‌گيري‌ اجتماعي‌؛ احساس‌ بي‌ارزش‌ بودن‌ ومورد نياز نبودن‌

- بي‌اشتهايي‌ يا پرخوري‌؛ يبوست‌

- از دست‌ دادن‌ ميل‌ جنسي‌

- مشكل‌ داشتن‌ در تصميم‌گيري‌؛ مشكل‌ داشتن‌ در تمركز

- يكباره‌ به‌ گريه‌ افتادن‌ بدون‌ توضيح‌ مشخص‌

- احساس‌ گناه‌ شديد به‌ خاطر وقايع‌ بي‌اهميت‌ يا خيالي‌

- تحريك‌پذيري ‌؛ بي‌قراري ‌؛ افكار خودكشي‌

- دردهاي‌ مختلف‌ ، مثل‌ سردرد ، درد قفسه‌ سينه‌ بدون‌ شواهدي‌ از بيماري‌ جسمي‌

علل‌
- براي‌ بيماري‌ افسردگي‌ واقعي‌ هيچ‌ علت‌ يگانه‌ و روشني‌ نمي‌توان‌ متصور بود. بعضي‌ از عوامل‌ زيست‌شناختي‌ مثل‌ بيماري‌هاي‌ جسمي‌، اختلالات‌ هورموني‌، يا بعضي‌ داروها مي‌توانند نقش‌ داشته‌ باشند.

- عوامل‌ اجتماعي‌ و رواني‌ نيز مي‌توانند نقش‌ داشته‌ باشند.

- اختلالات‌ ارثي‌ نيز مي‌توانند مؤثر باشند.

- بروز اين‌ حالت‌ ممكن‌ است‌ با تعداد وقايع‌ ناراحت‌كننده‌ زندگي‌ فرد ارتباط‌ داشته‌ باشد.

عوامل تشديد كننده بيماري
-
عصبانيت‌ يا احساس‌ ديگري‌ كه‌ فرو خورده‌ شده‌ باشد.

- داشتن‌ شخصيتي‌ وسواسي‌، منظم‌ و جدي‌، تكامل‌گرا، يا شديداً وابسته‌

- سابقه‌ خانوادگي‌ افسردگي‌

- وابستگي‌ به‌ الكل‌

- شكست‌ در كار ، ازدواج ‌، يا روابط‌ با ديگران‌

- مرگ‌ يا فقدان‌ يكي‌ از عزيزان‌

- از دست‌ دادن‌ يك‌ چيز مهم‌ (شغل‌، خانه‌، سرمايه‌)

- تغيير شغل‌ يا نقل‌ مكان‌ به‌ يك‌ جاي‌ جديد

- انجام‌ بعضي‌ از اعمال‌ جراحي‌ مثل‌ برداشتن‌ پستان‌ به‌ علت‌ سرطان‌

- وجود يك‌ بيماري‌ يا معلوليت‌ عمده‌

- گذر از يك‌ مرحله‌ از زندگي‌ به‌ مرحله‌اي‌ ديگر، مثلاً يائسگي‌ يا بازنشستگي‌

- استفاده‌ از بعضي‌ از داروها مثل‌ رزرپين‌، داروهاي‌ مسدودكننده‌ بتا آدرنرژيك‌، يا بنزوديازپين‌ها

- محروميت‌ از داروها و مواد محرك‌ مثل‌ كوكائين‌، آمفتامين‌ها، يا كافئين‌

- بعضي‌ از بيماري‌ها مثل‌ ديابت‌، سرطان‌ لوزالمعده‌، و اختلالات‌ هورموني‌

پيشگيري‌
- تغييرات‌ عمده‌ زندگي‌ را پيش‌بيني‌ و آمادگي‌ لازم‌ براي‌ مواجهه‌ شدن‌ با آنها را كسب‌ كنيد.

- حتي‌الامكان‌ از عوامل‌ خطر پرهيز كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
در بسياري‌ از موارد، بيماري‌ خود به‌ خود خوب‌ مي‌شود، اما با كمك‌ گرفتن‌ از پزشك‌ مي‌توان‌ مدت‌ افسردگي‌ را كم‌ كرد و روش‌هاي‌ مقابله‌ با افسردگي‌ را فرا گرفت‌. عود افسردگي‌ شايع‌ است‌. درصد بهبودي‌ بالا است‌، حتي‌ اگر فرد به‌ هنگام‌ افسردگي‌، نسبت‌ به‌ بهبودي‌ خود ديد منفي‌ داشته‌ باشد.

عوارض‌ احتمالي‌

خودكشي‌. علايم‌ هشداردهنده‌ آن‌ عبارتند از: ـ گوشه‌گيري‌ از خانواده‌ و دوستان‌ ـ عدم‌ توجه‌ به‌ ظاهر خود ـ به‌ زبان‌ آوردن‌ اين‌ كه‌ فرد مي‌خواهد «همه‌ چيز را تمام‌ كند» يا اينكه‌ «زيادي‌ است‌ و مزاحم‌ ديگران‌.» ـ شواهدي‌ از داشتن‌ نقشه‌ براي‌ خودكشي‌ (مثلاً نوشتن‌ وصيت‌نامه‌ يا توجه‌ به‌ يك‌ سلاح‌ قتاله‌) ـ خوشحالي‌ ناگهاني‌ پس‌ از احساس‌ نوميدي‌ طولاني‌ مدت‌ ـ عدم‌ بهبود افسردگي‌

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- در صورتي‌ كه‌ علايم‌ خفيف‌ تا متوسط‌ باشند، روش‌هاي‌ به‌ عهده‌ گرفتن‌ مراقبت‌ از خود را در پيش‌ گيريد:

- با دوستان‌ و خانواده‌ صحبت‌ كنيد.

- به‌ طور منظم‌ ورزش‌ كنيد.

- يك‌ رژيم‌ غذايي‌ متعادل‌ و كم‌چرب‌ داشته‌ باشيد.

- الكل‌ مصرف‌ نكنيد؛

- كارهاي‌ عادي‌ زندگي‌ خود را ادامه‌ دهيد.

- فيلم‌هاي‌ خنده‌دار و شاد ببينيد.

- در صورت‌ امكان‌ به‌ تعطيلات‌ برويد.

- احساسات‌ خود را در يك‌ دفتر خاطرات‌ روزانه‌ بنويسيد.

- سعي‌ كنيد مشكلات‌ در روابط‌ با ديگران‌ را حل‌ كنيد (البته‌ بهتر است‌ كه‌ در اين‌ زمان‌ تصميمات‌ عمده‌ نگيريد).

- تا حدي‌ كه‌ مي‌توانيد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ‌ كنيد.

- مسؤوليت‌هاي‌ خود را تا زمان‌ بهبودي‌ به‌ فرد ديگري‌ واگذار كنيد.

- به‌ گروه‌هاي‌ حمايتي‌ در مورد افسردگي‌ بپيونديد.

داروها
- داروهاي‌ ضدافسردگي‌ براي‌ بعضي‌ از افراد كه‌ افسردگي‌ طولاني‌مدت‌ يا نسبتاً شديد دارند.

- ليتيم‌ براي‌ مواردي‌ كه‌ دوره‌هايي‌ از سرخوشي‌ غيرطبيعي‌ و افسردگي‌ متناوباً رخ‌ مي‌دهند.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري ها و علايق‌ روزانه‌ را حفظ‌ كنيد حتي‌ اگر حوصله‌ آنها را نداريد.

رژيم‌ غذايي‌
يك‌ رژيم‌ عادي‌ و متعادل‌ داشته‌ باشيد حتي‌ اگر اشتها به‌ غذا نداريد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان علايم‌ افسردگي‌ داريد.

- اگر احساس‌ تمايل‌ به‌ خودكشي‌ يا نااميدي‌ داريد.

شرح بيماري
افسردگي‌ پس‌ از زايمان‌ شروع‌ شده‌ در طي‌ 6 هفته‌ پس‌ از زايمان‌

علايم‌ شايع‌
- احساس‌ غمگيني‌ ، نااميدي‌ و دلتنگي‌

- كاهش‌ اشتها و كاهش‌ وزن‌

- بي‌انرژي‌ بودن‌؛ خستگي‌

- كندي‌ در تكلم‌ و تفكر

- بروز مكرر سردرد و ساير ناراحتي‌هاي‌ فيزيكي‌.

- سردرگمي‌ درباره‌ توانايي‌ بهبود زندگي‌

علل
- درجاتي‌ از افسردگي‌ در طي‌ هفته‌هاي‌ اول‌ پس‌ از زايمان‌ در مادران‌ شايع‌ است‌. بارداري‌ و زايمان‌ با تغييرات‌ هورموني‌ ناگهاني‌ همراهند كه‌ بر حالات‌ روحي‌ رواني‌ فرد تأثير گذارند.

- پذيرفتن‌ مسؤوليت‌ 24 ساعته‌ مراقبت‌ از يك‌ نوزاد شيرخوار تطابق‌ عمده‌اي‌ را از نظر رواني‌ و شيوه‌ زندگي‌ در اكثر مادران‌ مي‌طلبد، حتي‌ اگر نوزاد فرزند اول‌ نباشد. اين‌ استرس‌هاي‌ فيزيكي‌ و رواني‌ معمولاً با استراحت‌ ناكافي‌ تا هنگام‌ ثبات‌ يافتن‌ نيازهاي‌ معمول‌ كودك‌ همراه‌ است ‌، بنابراين‌ خستگي‌ و افسردگي‌ در مادران‌ غيرمعمول‌ نيست‌.

عوامل تشديد كننده بيماري
- استرس‌

- كمبود خواب‌

- تغذيه‌ نامطلوب‌

- فقدان‌ حمايت‌ مادر از سوي‌ همسر، خانواده‌ يا دوستان‌

- سابقه‌ اختلالات‌ رواني‌ قبلي‌ در مادر

پيشگيري‌
اين‌ عارضه‌ قابل‌ پيشگيري‌ نيست‌ ولي‌ مي‌توان‌ آن‌ را با استراحت‌ كافي‌، رژيم‌ غذايي‌ مطلوب‌ و حمايت‌هاي‌ روحي‌ كافي‌ به‌ حداقل‌ رساند.

عواقب‌ مورد انتظار
افسردگي‌ خفيف‌ پس‌ از زايمان‌ با حمايت‌ خانواده‌ و دوستان‌ معمولاً به‌ سرعت‌ برطرف‌ مي‌شود. اگر افسردگي‌ شديد شود ممكن‌ است‌ مادر ديگر قادر به‌ مراقبت‌ از خود و كودك‌ نباشد و بستري‌ در بيمارستان‌ ممكن‌ است‌ ضرورت‌ يابد (به‌ ندرت‌). حتي‌ موارد شديد افسردگي‌ با داروها، مشاوره‌ با متخصص‌ مربوطه‌ و حمايت‌ اطرافيان‌ معمولاً قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
- فقدان‌ پيوند عاطفي‌ بين‌ مادر و كودك‌، كه‌ براي‌ هر دو زيان‌آور است‌.

- افسردگي‌ شديد كه‌ ممكن‌ است‌ با احساسات‌ تهاجمي‌ نسبت‌ به‌ كودك‌، از دست‌ دادن‌ احساس‌ عزت‌ در ظاهر و منزل‌، بي‌ اشتهايي‌ يا غذا خوردن‌ اجباري‌، دوري‌ كردن‌ از ديگران‌ يا تمايلات‌ خودكشي‌ همراه‌ باشد.

درمان
اصول‌ كلي‌
- مادران‌ نبايد از اين‌ كه‌ احساسات‌ پيچيده‌اي‌ در مورد مادر بودن‌ خود دارند احساس‌ گناه‌ كنند. ايجاد تطابق‌ و ايجاد پيوندي‌ عاطفي‌ طبيعي‌ نياز به‌ درمان‌ دارد.

- در نظر گرفتن‌ برنامه‌هاي‌ مكرر خارج‌ از منزل‌ نظير قدم‌ زدن‌ و ديدارهاي‌ كوتاه‌ با دوستان‌ و اقوام‌ براي‌ مادران‌ مفيد است‌. اين‌ برنامه‌ها به‌ مادران‌ كمك‌ مي‌كند تا دچار احساس‌ انزوا از ديگران‌ نشوند.

- مادران‌ بايد كودك‌ خود را در اتاق‌ جداگانه‌اي‌ بخوابانند. در اين‌ صورت‌ مادران‌ راحت‌تر استراحت‌ خواهند كرد.

- مادران‌ مي‌توانند براي‌ كارهاي‌ روزانه‌ نظير خريد كردن‌ و مراقبت‌ از كودك‌ در هنگام‌ استراحت‌ خود از خانواده‌ يا دوستان‌ كمك‌ بگيرند.

- مادر در صورت‌ احساس‌ افسردگي‌ بهتر است‌ احساسات‌ خود را با همسر يا يك‌ دوست‌ كه‌ شنونده‌ خوبي‌ براي‌ حرف‌هاي‌ اوست‌ در ميان‌ بگذارد. صحبت‌ كردن‌ با ساير مادران‌ امكان‌ استفاده‌ از همفكري‌ و تجربه‌ آنان‌ را فراهم‌ مي‌كند.

- اگر افسردگي‌ شديد شده‌ و بستري‌ در بيمارستان‌ را ايجاد نمايد، توصيه‌ مي‌شود كه‌ مادر در يك‌ مركز نزديك‌ منزل‌ بستري‌ شود تا رابطه‌ نزديك‌ وي‌ با كودك‌ حفظ‌ شود.

- روان‌ درماني‌ يا مشاوره‌ با متخصص‌ مربوطه‌ در صورت‌ تداوم‌ افسردگي‌ توصيه‌ مي‌شود.

داروها
داروهاي‌ ضدافسردگي‌. اين‌ داروها اغلب‌ هنگامي‌ مؤثرند كه‌ 4-3 هفته‌ مصرف‌ شوند. اگر مادر به‌ كودك‌ خود شير مي‌دهد هرگونه‌ داروي‌ تجويزي‌ از اين‌ بابت‌ بايد به‌ دقت‌ در نظر گرفته‌ شود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ وجود ندارد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ طبيعي‌ خود را هر چه‌ سريعتر از سر بگيريد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ نياز نيست‌.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- وجود افسردگي‌ پس‌ از زايمان‌ و در كنار آن‌ رخداد تغييرات‌ ديگر در زندگي‌ نظير طلاق‌، تغيير شيوه‌ زندگي‌ يا اسباب‌ كشي‌

- عدم‌ بهبود افسردگي‌ پس‌ از زايمان‌ در طي‌ 6-4 هفته‌

- وجود افكار و تصميمات‌ جدي‌ خودكشي‌ كه‌ اين‌ حالت‌ يك‌ فوريت‌ روانپزشكي‌ است‌.

شرح بيماري
افسردگي‌ خفيف‌ (ديس‌تايمي‌) عبارت‌ است‌ از افسردگي‌ مزمن‌ همراه‌ با علايمي‌ كه‌ خفيف‌تر اما درازمدت‌تر از علايم‌ دوره‌هاي‌ شديد افسردگي‌ هستند. شروع‌ افسردگي‌ خفيف‌ معمولاً بي‌ سروصدا است‌ و بسياري‌ از افراد متوجه‌ تغيير در زندگي‌ خود نمي‌شوند. علايم‌ ممكن‌ است‌ در دوران‌ كودكي‌ يا نوجواني‌ آغاز شوند و تا سال‌ها يا شايد هم‌ ادامه‌ داشته‌ باشند.

علايم‌ شايع‌
- افسردگي‌ خفيف‌ اين‌ طور تعريف‌ مي‌شود: وجود چندين‌ مورد از علايم‌ زير در اغلب‌ ساعات‌ روز و در اغلب‌ روزها به‌ مدت‌ دو سال‌ يا بيشتر (يك‌ سال‌ در كودكان‌ يا نوجوانان‌) به‌ طوري‌ كه‌ فرد هيچگاه‌ بيش‌ از دو ماه‌ رها از اين‌ علايم‌ نبوده‌ باشد:

- نداشتن‌ اشتها يا برعكس‌ پرخوري‌

- مشكلات‌ خواب‌ (خواب‌ زياد يا كم‌)

- فقدان‌ انرژي‌؛ احساس‌ خستگي‌ در تمام‌ اوقات‌

- مشغوليت‌ ذهني‌ زياد درباره‌ احتمال‌ شكست‌ در كارها و بي‌كفايتي‌، و نيز داشتن‌ افكار منفي‌ (نااميدي‌)

- احساس‌ تأسف‌ براي‌ خود؛ منفي‌ بافي‌

- نداشتن‌ بازده‌ كاري‌ مناسب‌ در خانه‌ و محل‌ كار

- مشكل‌ در تمركز و تصميم‌گيري‌

- نداشتن‌ علاقه‌ يا لذت‌ نبردن‌ از فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ لذت‌بخش‌ يا فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ اجتماعي‌

- تحريك‌ پذيري‌

- گريه‌ كردن‌ بدون‌ دليل‌

- زياد ايراد گرفتن‌ يا شكايت‌ كردن‌

- شكاك‌ بودن‌

علل‌
احتمالاً در اثر تركيب‌ عوامل‌ ژنتيكي‌، نحوه‌ بزرگ‌ شدن‌ و تربيت‌، و نيز عوامل‌ رواني‌ (مثل‌ از دست‌ دادن‌ شغل‌ يا طلاق‌) به‌ وجود مي‌آيد.

عوامل تشديد كننده بيماري
سابقه‌ خانوادگي‌ افسردگي‌

پيشگيري‌
راه‌ مشخصي‌ براي‌ پيشگيري‌ از آن‌ وجود ندارد. بهتر است‌ تغييرات‌ عمده‌ احتمالي‌ در زندگي‌ خود را پيش‌بيني‌ كنيد و براي‌ آنها آمادگي‌ داشته‌ باشيد.

عواقب‌ مورد انتظار
به‌ بيشتر كساني‌ كه‌ دچار افسردگي‌ خفيف‌ هستند مي‌توان‌ با درمان‌ مناسب‌ كمك‌ كرد. امكان‌ دارد چندين‌ ماه‌ طول‌ بكشد تا علايم‌ رو به‌ بهبود بگذارند. گاهي‌ فرد تا زماني‌ كه‌ تحت‌ درمان‌ قرار مي‌گيرد و احساس‌ خوبي‌ پيدا كند متوجه‌ نمي‌شود كه‌ چقدر افسرده‌ بوده‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
-
بازگشت‌ افسردگي‌ و مزمن‌ شدن‌ آن‌؛ بروز دوره‌ شديد افسردگي‌

- سوء مصرف‌ الكل‌ يا وابستگي‌ به‌ آن‌

- ساير عوارض‌ به‌ وجود بيماري‌ زمينه‌اي‌ و نوع‌ آن‌ بستگي‌ دارند.

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- گرفتن‌ شرح‌ حال‌ و انجام‌ معاينه‌ باليني‌ توسط‌ پزشك‌.

- بهترين‌ نتايج‌ با انجام‌ روان‌ درماني‌ يا مشاوره‌ همراه‌ با دارودرماني‌ حاصل‌ مي‌شوند.

- چندين‌ تكنيك‌ روان‌ درماني‌ در درمان‌ افسردگي‌ خفيف‌ مؤثر هستند:

- شناخت‌ يا رفتار درماني‌ (هدف‌ آن‌ تغيير افكار منفي‌ به‌ افكار مثبت‌ است‌)؛

- درمان‌ روابط‌ بين‌ فردي‌ (هدف‌ آن‌ بهبود برقراري‌ روابط‌ با ديگران‌ است‌)؛

- تجزيه‌ و تحليل‌ فرهنگي‌ (هدف‌ آن‌ تعيين‌ نقش‌ جامعه‌ در كم‌ شدن‌ عزت‌ نفس‌ و بروز احساس‌ بي‌عرضگي‌ و ناتواني‌ در مقابله‌ با مشكلات‌، و نيز كمك‌ به‌ رفع‌ اين‌ مشكل‌ است‌).

- مشاوره‌ شغلي‌ براي‌ بعضي‌ از اين‌ افراد با اين‌ هدف‌ كه‌ مشخص‌ شود آيا كارشان‌ مطابق‌ با خصوصيات‌ رواني‌ و رفتاري‌ آنها است‌ يا خير.

- پيوستن‌ به‌ گروه‌هاي‌ حمايتي‌. اين‌ گروه‌ها به‌ بسياري‌ از افراد كمك‌ مي‌كنند كه‌ در جمعي‌ كه‌ همگي‌ مشكلات‌ كمابيش‌ مشابهي‌ دارند، مشكلات‌ خود را مطرح‌ كنند و در اين‌ بين‌، بذر دوستي‌هاي‌ زيادي‌ نيز ريخته‌ خواهد شد.

- از نوشيدن‌ الكل‌ اجتناب‌ كنيد. اگر براي‌ ترك‌ آن‌ نياز به‌ كمك‌ داريد به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ نماييد يا با گروه‌هاي‌ حمايتي‌ مربوطه‌ تماس‌ حاصل‌ كنيد.

- استرس‌ عاطفي‌ را در زندگي‌ خود كم‌ كنيد. روش‌هاي‌ مقابله‌ با استرس‌ را ياد بگيريد.

داروها
پزشك‌ شما ممكن‌ است‌ داروهاي‌ ضد افسردگي‌ تجويز كند. امكان‌ دارد مصرف‌ دارو تا چندين‌ ماه‌ يا گاهي‌ چندين‌ سال‌ ضرورت‌ داشته‌ باشد. توجه‌ داشته‌ باشيد كه‌ اگر يك‌ نوع‌ دارو مؤثر نبود، ممكن‌ است‌ داروهاي‌ ديگري‌ وجود داشته‌ باشند كه‌ تأثير خوبي‌ بگذارند، بنابراين‌ به‌ هيچ‌ عنوان‌ نااميد نشويد.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد. انجام‌ ورزش‌ منظم‌ توصيه‌ مي‌شود.

رژيم‌ غذايي
يك‌ رژيم‌ غذايي‌ طبيعي‌ و متعادل‌ داشته‌ باشيد تا وضعيت‌ سلامت‌ شما در بهترين‌ حالت‌ حفظ‌ شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده تان‌ علايم‌ افسردگي‌ خفيف‌ را داريد.

- اگر علايم‌ بدتر شوند يا علي‌رغم‌ درمان‌ رو به‌ بهبود نگذارند.

 

شرح بيماري
اكتروپيون‌ عبارت‌ است‌ از مشكلي‌ در پلك‌ به‌ طوري‌ كه‌ پلك‌ ضعيف‌ شده‌ و به‌ سمت‌ خارج‌ چرخيده‌ باشد (سطح‌ پشتي‌ آن‌ به‌ سمت‌ بيرون‌ قرار گيرد).

علايم‌ شايع‌
- به‌ خارج‌ چرخيدن‌ پلك‌ (معمولاً پلك‌ پايين‌) كه‌ ظاهري‌ نازيبا دارد.

- التهاب‌ (درد، قرمزي‌ و تورم‌) در پلك‌

- خشكي‌ چشم‌ در اثر بيرون‌ ريختن‌ قطرات‌ اشك‌ روي‌ گونه‌، به‌ جاي‌ اينكه‌ روي‌ چشم‌ بلغزند و آن‌ را مرطوب‌ كنند.

علل
- ضعيف‌ شدن‌ عضلات‌ و بافت‌هايي‌ كه‌ در حالت‌ طبيعي‌ پلك‌ را روي‌ چشم‌ نگاه‌ مي‌دارند.

- فلج‌ رشته‌هاي‌ عصبي‌ كه‌ به‌ عضلات‌ پلك‌ مي‌روند.

- جمع‌ شدن‌ بافت‌ جوشگاهي‌ (ناشي‌ از سوختگي‌ها، زخم‌ها، يا عمل‌ جراحي‌) در نزديكي‌ چشم‌

عوامل تشديد كننده بيماري
بالا بودن‌ سن‌

پيشگيري‌
در حال‌ حاضر نمي‌توان‌ از آن‌ پيشگيري‌ به‌ عمل‌ آورد.

عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با جراحي‌ قابل‌ درمان‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
آسيب‌ به‌ قرنيه‌ در اثر خشكي‌

درمان
اصول‌ كلي‌
- درمان‌ شامل‌ انجام‌ يك‌ جراحي‌ كوچك‌ براي‌ برقراري‌ كشش‌ مناسب‌ در پلك‌ است‌.

- براي‌ تخفيف‌ التهاب‌ و ناراحتي‌، روزانه‌ چندين‌ بار كمپرس‌ گرم‌ روي‌ پلك‌ها بگذاريد. براي‌ آماده‌ كردن‌ كمپرس‌ اين‌ گونه‌ عمل‌ كنيد: ـ مقداري‌ آب‌ گرم‌ را در يك‌ ظرف‌ تميز بريزيد. ـ يك‌ پارچه‌ تميز را در آب‌ خيس‌ كنيد. آنقدر آن‌ را بچلانيد تا تقريباً خشك‌ شود. ـ پارچه‌ گرم‌ و مرطوب‌ را به‌ مدت‌ 15-10 دقيقه‌ روي‌ چشم‌ بسته‌ قرار دهيد. ـ پارچه‌ را مرتباً خيس‌ كنيد و بچلانيد تا مرطوب‌ بماند.

- اگر در معرض‌ باد يا آلاينده‌ها قرار مي‌گيريد، از عينك‌ يا چشم‌بندهاي‌ عينك‌ مانند براي‌ محافظت‌ از چشم‌ استفاده‌ كنيد.

داروها
- استفاده‌ از اشك‌ مصنوعي‌ تا زمان‌ جراحي‌

- آنتي‌بيوتيك‌ در صورت‌ وجود عفونت‌

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ اكتروپيون‌ را داريد.

- اگر يكي‌ از موارد زير بعد از جراحي‌ رخ‌ دهد: ـ درد چشم‌، قرمزي‌، و حساسيت‌ به‌ نور ـ تغييرات‌ بينايي‌ به‌ هر صورت‌

شرح بيماري
اگزما عبارت‌ است‌ از يك‌ بيماري‌ پوستي‌ آلرژيك‌ مزمن‌. اين‌ بيماري‌ خصوصاً در پوست‌ دست‌، سر، صورت‌، پشت‌ گردن‌، يا آرنج‌ و زانو رخ‌ مي‌دهد، بيماري‌ ممكن‌ است‌ بين‌ يك‌ ماهگي‌ تا يك‌ سالگي‌ آغاز شود. اين‌ بيماري‌ معمولاً تا سه‌ سالگي‌ مقدار تخفيف‌ مي‌يابد، اما ممكن‌ است‌ در هر سني‌ مجدداً شعله‌ور شود. انواع‌ آن‌ عبارتند از: اگزماي‌ آتوپيك‌، كه‌ در افرادي‌ كه‌ مستعد آلرژي‌ هستند رخ‌ مي‌دهد و خصوصاً در شيرخواران‌ شايع‌ است‌؛ اگزماي‌ سكه‌ مانند، كه‌ در بزرگسالان‌ رخ‌ مي‌دهد و علت‌ آن‌ ناشناخته‌ است‌؛ اگزماي‌ دست‌، كه‌ معمولاً در اثر تحريك‌ با يك‌ ماده‌ تحريك‌كننده‌ ايجاد مي‌شود.

علايم‌ شايع‌
- خارش‌ (گاهي‌ شديد) در ناحيه‌ اگزما

- بروز تاول‌هاي‌ كوچك‌ در محل‌ اگزما همراه‌ با تراوش‌ مايع‌

- ضخيم‌ شدگي‌ و پوسته‌ريزي‌ در اثر التهاب‌ مزمن‌

علل‌
- غالباً علت‌ مشخصي‌ ندارد.

- واكنش‌ آلرژيك‌ به‌ چيزهاي‌ بسيار متنوع‌ از جمله‌: ـ غذاهايي‌ مثل‌ تخم‌مرغ‌، گندم‌، شير، يا غذاهاي‌ دريايي‌ ـ پارچه‌ پشمي‌ ـ لوسيون‌ها و پمادهاي‌ پوستي‌ ـ صابون‌ها و پاك‌كننده‌ها ـ گياهان‌، مواد مورد استفاده‌ در دباغي‌، رنگ‌ها، داروهاي‌ موضعي‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- استرس‌

- سابقه‌ بيماري‌ آلرژيك‌ مثل‌ تب‌ يونجه‌، آسم‌، يا واكنش‌ دارويي‌

- پارچه‌هاي‌ دوخته‌ شده‌ از الياف‌ مصنوعي‌ كه‌ عرق‌ بدن‌ را به‌ دام‌ اندازند.

- تغييرات‌ شديد آب‌ و هوا از نظر رطوبت‌، سرما يا گرما (خصوصاً وقتي‌ تعريق‌ زياد شود).

پيشگيري‌
- اجتناب‌ از عوامل‌ خطر

- به‌ دست‌ كردن‌ دستكش‌هاي‌ لاستيكي‌ با آستر نخي‌ براي‌ كارهاي‌ منزل‌

عواقب‌ مورد انتظار
ممكن‌ است‌ بعضي‌ از كودكان‌ از اگزما رهايي‌ مي‌يابند، اما بعضي‌ ديگر به‌ درمان‌ مقاومند و ممكن‌ است‌ تا زمان‌ بلوغ‌ اگزما داشته‌ باشد. البته‌ علايم‌ را معمولاً مي‌توان‌ با درمان‌ كنترل‌ كرد. تحريك‌ پوست‌ در اثر هر علتي‌ مي‌تواند باعث‌ شعله‌ور شدن‌ اگزما يا تشديد آن‌ شود.

عوارض‌ احتمالي‌
عفونت‌هاي‌ باكتريايي‌ ناشي‌ از آسيب‌ به‌ پوست‌

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- درمان‌ مشتمل‌ است‌ بر رفع‌ علايم‌ و شناسايي‌ و حذف‌ علت‌

- پوشيدن‌ لباس‌ نخي‌ گشاد براي‌ كمك‌ به‌ جذب‌ عرق‌

- حتي‌المقدور به‌ حداقل‌ رساندن‌ استرس‌

- كوتاه‌ كردن‌ مرتب‌ ناخن‌ها و به‌ دست‌ كردن‌ دستكش‌ نرم‌ به‌ هنگام‌ خواب‌ براي‌ جلوگيري‌ از خاراندن‌. توجه‌ داشته‌ باشيد كه‌ خاراندن‌ اگزما را بدتر مي‌كند.

- كمتر حمام‌ بگيريد تا از خشكي‌ زياد پوست‌ اجتناب‌ شود. صابون‌ و آب‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ شعله‌ور شدن‌ بيماري‌ شوند. به‌ هنگام‌ حمام‌ گرفتن‌، از صابون‌هاي‌ غير چرب‌ مخصوص‌ و آب‌ ولرم‌ استفاده‌ كنيد. نواحي‌ ملتهب‌ را صابون‌ نزنيد.

- پس‌ از حمام‌ بلافاصله‌ از كرم‌ نرم‌ و مرطوب‌كننده‌ استفاده‌ كنيد.

- از قرار گرفتن‌ در معرض‌ تغييرات‌ دمايي‌ شديد (سرما يا گرماي‌ زياد) خودداري‌ كنيد.

- از هر چيزي‌ كه‌ قبلاً بيماري‌ را بدتر كرده‌ است‌ اجتناب‌ كنيد.

- از دستگاه‌ مرطوب‌ ـ خنك‌كننده‌ هوا براي‌ افزايش‌ رطوبت‌ هواي‌ خشك‌ داخل‌ منزل‌ استفاه‌ كنيد.

داروها
- پمادهاي‌ حاوي‌ قطران‌ يا داروهاي‌ كورتيزوني‌ براي‌ كاهش‌ التهاب‌. اگر پماد شبانه‌ استفاده‌ شود و پس‌ از ماليدن‌ آن‌، روي‌ ناحيه‌ با پلاستيك‌ بسته‌ شود، شايد اثر بهتري‌ حاصل‌ شود.

- آنتي‌هيستامين‌ها براي‌ كم‌ كردن‌ خارش‌

- آنتي‌بيوتيك‌ در صورت‌ وجود عفونت‌

- ندرتاً خواب‌آورها يا آرام‌بخش‌ها

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود. تنها بايد هرگونه‌ غذايي‌ كه‌ در شعله‌ور شدن‌ بيماري‌ مؤثر است‌ را از رژيم‌ غذايي‌ حذف‌ كرد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ اگزما را داريد.

- اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل‌ توجيه شده ايد‌. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

التهاب‌ ملتحمه‌ Conjunctivitis

شرح بيماري
التهاب‌ ملتحمه‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ سطح‌ داخلي‌ پلك‌ و روي‌ سفيدي‌ چشم‌. اين‌ وضعيت‌ در كودكان‌ بيشتر اتفاق‌ مي‌افتد.

علايم‌ شايع‌
امكان‌ دارد علايم‌ زير در يك‌ يا هر دو چشم‌ رخ‌ دهند:

- ترشحات‌ روشن‌، سبز، يا زرد از چشم‌

- وقتي‌ كه‌ بيمار مي‌خوابد، پوسته‌هاي‌ چسبناك‌ روي‌ مژك‌ها باعث‌ مي‌شوند كه‌ پلك‌ها به‌ هم‌ بچسبند.

- درد چشم‌

- تورم‌ پلك‌ها

- حساسيت‌ به‌ نور زياد

- قرمزي‌ و احساس‌ اين‌ كه‌ در چشم‌ چيزي‌ وجود دارد.

- خارش‌ شديد (تنها در موارد التهاب‌ ملتحمه‌ از نوع‌ آلرژيك‌)

علل‌
- عفونت‌ ويروسي‌. التهاب‌ ملتحمه‌ مي‌تواند همراه‌ با سرماخوردگي‌ يا بيماري‌هايي‌ مثل‌ سرخك‌ وجود داشته‌ باشد.

- عفونت‌ باكتريايي‌

- آزردگي‌ توسط‌ مواد شيميايي‌، باد، گرد و غبار، دود و ساير انواع‌ آلودگي‌ هوا، يا موادشيميايي‌ خانگي‌

- آلرژي‌ ناشي‌ از مواد آريشي‌، گرده‌ گياهان‌، گرد و غبار، دود و ساير انواع‌ آلودگي‌ هوا، يا مواد شيميايي‌ خانگي‌

- بسته‌ شدن‌ نسبي‌ مجراي‌ اشكي‌

- نور شديد، مثل‌ نور چراغ‌هاي‌ مخصوص‌ آفتاب‌ گرفتن‌، انعكاس‌ نور از روي‌ برف‌، يا نور قوس‌هاي‌ الكترويكي‌ مورد استفاده‌ در جوشكاري‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- نوزاد مادراني‌ كه‌ حامل‌ ميكرب‌هاي‌ سوزاك‌ و كلاميديا هستند.

- شلوغ‌ يا غيربهداشتي‌ بودن‌ محيط‌ زندگي‌

- مواجهه‌ با ديگران‌ در مكان‌هاي‌ عمومي‌؛ مثل‌ مهدكودك‌ و مدرسه‌

پيشگيري‌
- دستان‌ خود را به‌ طور مرتب‌ با صابون‌ و آب‌ گرم‌ بشوييد.

- از قرار گرفتن‌ در معرض‌ مواد تحريك‌كننده‌ چشم‌ خودداري‌ كنيد.

- درون‌ چشم‌ همه‌ نوزادان‌ تازه‌ به‌ دنيا آمده‌ در زايشگاه‌ها و بيمارستان‌ها قطره‌ آنتي‌بيوتيك‌ ريخته‌ مي‌شود.

- مواد آرايشي‌ مخصوص‌ خط‌ چشم‌ را در اختيار ديگران‌ قرار ندهيد، و ريمل‌ را پس‌ از 6-4 ماه‌ استفاده‌ دور اندازيد.

عواقب‌ مورد انتظار
- التهاب‌ ملتحمه‌ آلرژيك‌ را مي‌توان‌ با حذف‌ ماده‌ آلرژي‌زا يا قرار نگرفتن‌ در معرض‌ آن‌، درمان‌ كرد. البته‌ احتمال‌ عود آن‌ وجود دارد.

- ساير انواع‌ التهاب‌ ملتحمه‌ نيز با درمان‌، در عرض‌ 2-1 هفته‌ خوب‌ مي‌شود (گاهي‌ برحسب‌ علت‌ التهاب‌ ملتحمه‌، اين‌ مدت‌ بيشتر طول‌ مي‌كشد).

عوارض‌ احتمالي
اگر التهاب‌ ملتحمه‌ درمان‌ نشود، امكان‌ دارد گسترش‌ يابد و منجر به‌ آسيب‌ دايمي‌ قرنيه‌ شود، كه‌ در اين‌ صورت‌ بينايي‌ دچار مشكل‌ مي‌شود.

درمان‌
اصول‌ كلي‌
درمان‌ التهاب‌ ملتحمه‌ برحسب‌ علت‌ آن‌، متفاوت‌ است‌.

- دستان‌ خود را مرتباً با صابون‌ ضدعفوني‌ كننده‌ بشوييد، و براي‌ خشك‌ كردن‌ آنها از حوله‌ كاغذي‌ استفاده‌ كنيد. دست‌ به‌ چشمان‌ خود نزنيد و ترشحات‌ چشم‌ خود را با ملايمت‌ با دستمال‌ كاغذي‌ تميز پاك‌ كنيد.

- عفونت‌ها غالباً توسط‌ انگشتان‌، حوله‌، و دستمال‌ آلوده‌ كه‌ با چشم‌ دچار عفونت‌، تماسي‌ داشته‌اند به‌ ديگران‌ انتقال‌ مي‌يابند.

- از حوله‌ يا پارچه‌ خيس‌ خورده‌ با آب‌ گرم‌، يا آب‌ سرد براي‌ كاهش‌ ناراحتي‌ چشم‌ استفاده‌ كنيد.

- از مواد آرايشي‌ چشم‌ استفاده‌ نكنيد.

- اگر عفونت‌ در عرض‌ 3-2 روز رو به‌ بهبود نگذاشت‌، امكان‌ دارد عفونت‌ با يك‌ باكتري‌ مقاوم‌ يا يك‌ ويروس‌، يا در اثر آلرژي‌ ايجاد شده‌ باشد. در اينجا، چشم‌ پزشك‌ ممكن‌ است‌ كشت‌ ترشحات‌ را درخواست‌ كند يا بررسي‌هاي‌ اختصاصي‌ انجام‌ دهد تا علت‌ دقيق‌ التهاب‌ ملتحمه‌ را مشخص‌ كند.

- تا زماني‌ كه‌ عفونت‌ برطرف‌ نشده‌ است‌ از لنزهاي‌ تماسي‌ استفاده‌ نكنيد.

داروها
-
قطره‌ چشمي‌ آنتي‌بيوتيكي‌ يا ضدويروسي‌، قطره‌ چشمي‌ سولفاميدي‌، يا پمادهاي‌ مربوطه‌ براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌. بسياري‌ از چشم‌ پزشكان‌ معتقدند كه‌ تا زمان‌ قطعي‌ شدن‌ تشخيص‌ نبايد از قطره‌ چشمي‌ استروييدي‌ استفاده‌ شود. زيرا اگر عفونت‌ توسط‌ ويروس‌ هرپس‌ سيمپلكس‌ ايجاد شده‌ باشد، ريختن‌ قطره‌ چشمي‌ استروييدي‌ در چشم‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ گسترش‌ عفونت‌ از ملتحمه‌ به‌ قرنيه‌ و آسيب‌ چشم‌ شود.

- گاهي‌ امكان‌ دارد آنتي‌بيوتيك‌ خوراكي‌ تجويز شود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
به‌ محض‌ رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علايم‌، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ عادي‌ خود را از سر گيريد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
-
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ التهاب‌ ملتحمه‌ را داريد.

- اگر علي‌رغم‌ درمان‌، عفونت‌ در عرض‌ 48 ساعت‌ رو به‌ بهبود نگذارد.

- اگر تب‌ به‌ علايم‌ اضافه‌ مي‌شود.

- اگر درد زيادتر شود.

- اگر بينايي‌ دچار مشكل‌ شود.

الکلیسم  Alcoholism

شرح بیماری
الكليسم‌ عبارت‌ است‌ از وابستگي‌ فيزيولوژيك‌ (جسماني‌) و رواني‌ به‌ الكل‌، كه‌ موجب‌ بروز بيماري‌هاي‌ مزمن‌ و بروز مشكل‌ در روابط‌ بين‌ فردي‌ و مشكلات‌ خانوادگي‌ و كاري‌ مي‌شود.

علايم‌ شايع‌
مراحل‌ اوليه‌
- كم‌ بودن‌ تحمل‌ نسبت‌ به‌ بروز اضطراب‌

- نياز به‌ الكل‌ در آغاز روز، يا در زمان‌هاي‌ استرس‌

- بي‌خوابي‌؛ كابوس‌

- بروز يك‌ حالت‌ ناخوشايند و سردرد صبح‌ روز بعد از مصرف‌ زياد الكل‌ و نيز بيشتر شدن‌ موارد غيبت‌ و حاضر نشدن‌ سركار

- مشغوليت‌ ذهني‌ زياد براي‌ تهيه‌ الكل‌ و پنهان‌ كردن‌ نوشيدني‌ الكلي‌ از خانواده‌ و دوستان‌

- احساس‌ گناه‌ يا آزردگي‌ و تحريك‌پذيري‌ وقتي‌ كه‌ ديگران‌ مي‌گويند كه‌ وي‌ الكل‌ مصرف‌ مي‌كند.

مراحل‌ پيشرفته‌
- از هوش‌ رفتن‌هاي‌ كوتاه‌ مدت‌ به‌ دفعات‌؛ كاهش‌ حافظه‌

- بروز يك‌ حالت‌ هذياني‌ همراه‌ با لرزش‌ (علايم‌ در اين‌ حالت‌ عبارتند از لرزش‌، توهمات‌، گيجي‌، عروق‌ ريزش‌، تندشدن‌ ضربان‌ قلب‌). اين‌ حالت‌ اغلب‌ در اثر نرسيدن‌ الكل‌ رخ‌ مي‌داد.

- بيماري‌ كبدي‌ (پوست‌ يا چشم‌ها زرد مي‌شوند)

- اختلال‌ رشته‌هاي‌ عصبي‌ دست‌ و پا و نيز دستگاه‌ عصبي‌ (كرخت‌ شدن‌ و سوزن‌ سوزن‌ شدن‌ در دست‌ها و پاها، كاهش‌ علاقه‌ و توانايي‌ جنسي‌، گيجي‌، كُما)

علل‌
- هنوز به‌ طور كامل‌ مشخص‌ نشده‌اند، اما موارد زير را مي‌توان‌ ذكر كرد:

- عوامل‌ شخصيتي‌، به‌ خصوص‌ وابسته‌ بودن‌، عصبانيت‌، جنون‌ و سرخوشي‌، افسردگي‌ يا در خود فرورفتن‌

- تأثيرات‌ خانوادگي‌، به‌ خصوص‌ الكلي‌ بودن‌ والدين‌ يا طلاق‌ آنها

- عوامل‌ ارثي‌

- فشار اجتماعي‌ يا فرهنگي‌ براي‌ نوشيدن‌ الكل‌

- اختلالات‌ شيميايي‌ در بدن‌ (شايد)

عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر
- عوامل‌ فرهنگي‌. در برخي‌ از گروه‌هاي‌ قومي‌ ميزان‌ الكليسم‌ بالا است‌ كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ دلايل‌ اجتماعي‌ يا زيست ‌شناختي‌ باشد.

- استفاده‌ از مواد مخدر تفريحي‌

- بروز بحران‌ در زندگي‌، مثلاً بي‌كاري‌، نقل‌ مكان‌ مداوم‌، يا از دست‌ دادن‌ دوستان‌ يا خانواده‌

- عوامل‌ محيطي‌ مثل‌ در دسترس‌ بودن‌، مناسب‌ بودن‌ قيمت‌، و پذيرش‌ اجتماعي‌ الكل‌ در گروه‌ فرهنگي‌، كاري‌ يا اجتماعي‌ كه‌ فرد بدان‌ تعلق‌ دارد.

پيشگيري‌
- اگر احياناً الكل‌ مصرف‌ مي‌كنيد، سعي‌ كنيد مصرف‌ آن‌ را قطع‌ كنيد. در اين‌ حالت‌ خود را به‌ عنوان‌ يك‌ فرد نمونه‌ سالم‌ به‌ ديگران‌ معرفي‌ خواهيد كرد. به‌ تدريج‌ محدوديت‌هايي‌ براي‌ مصرف‌ در نظر بگيريد، سعي‌ كنيد به‌ تدريج‌ كمتر بنوشيد، تا كاملاً آن‌ را قطع‌ كنيد.

- در صورت‌ الكلي‌ شدن‌ همسر ، دوست‌ ، يا همكار خود، به‌ وي‌ كمك‌ كنيد تا مشكل‌ خود را بپذيرد و درخواست‌ كمك‌ كند.

عواقب‌ مورد انتظار
با اجتناب‌ از الكل‌ يا موادمخدر، مست‌ يا معتاد نبودن‌ را تجربه‌ خواهيد كرد. اين‌ تغيير مثبت‌ در شيوه‌ زندگي‌ چندان‌ آسان‌ به‌ دست‌ نمي‌آيد و بازگشت‌ به‌ عادت‌ بد قديمي‌ به‌ دفعات‌ رخ‌ خواهد داد. اما اگر مصممم‌ باشيد، مي‌توانيد الكل‌ را به‌ كلي‌ ترك‌ كنيد.

 

عوارض‌ احتمالي‌
- بيماري‌ مزمن‌ و پيش‌ رونده‌ كبدي‌

- زخم‌ معده‌ همراه‌ با خونريزي‌؛ التهاب‌ معده‌

- التهاب‌ رشته‌هاي‌ عصبي‌، لرزش‌، حملات‌ صرعي‌ و اختلال‌ مغزي‌، زمين‌ خوردن‌ در خانه‌

- التهاب‌ لوزالعمده‌

- التهاب‌ قلب‌

- آسيب‌ ذهني‌ و جسماني‌ به‌ جنين‌، در صورتي‌ كه‌ مادر به‌ هنگام‌ بارداري‌ الكل‌ بنوشد.

- اعضاي‌ خانواده‌ افراد الكلي‌ ممكن‌ است‌ دچار مشكلات‌ رواني‌ شوند. اين‌ مشكلات‌ احتياج‌ به‌ درمان‌ دارند.

درمان
اصول‌ كلي
- درمان‌ شامل‌ اقدامات‌ كوتاه‌مدت‌ براي‌ متوقف‌ كردن‌ نوشيدن‌ الكل‌ و كمك‌ بلندمدت‌ براي‌ رفع‌ مشكلاتي‌ است‌ كه‌ باعث‌ الكلي‌ شدن‌ فرد شده‌اند.

- ممكن‌ است‌ نياز به‌ سم‌زدايي‌ وجود داشته‌ باشد. سم‌زدايي‌ عبارت‌ است‌ از مراقبت‌ پزشكي‌ در زماني‌ كه‌ فرد نوشيدن‌ الكل‌ را متوقف‌ كرده‌ و نتيجتاً دچار علايم‌ محروميت‌ از الكل‌ شده‌ است‌، تا به‌ اين‌ ترتيب‌ فرد بتواند اين‌ مرحله‌ را بدون‌ مشكل‌ پشت‌ سر بگذارد.

- گاهي‌ اوقات‌ نياز به‌ بستري‌ شدن‌ در يك‌ مركز تخصصي‌ وجود دارد.

- به‌ قرار ملاقات‌ خود با پزشك‌ و مشاور پايبند باشيد.

- به‌ ارزيابي‌ مجدد نحوه‌ زندگي‌، دوستان‌، كار، و خانواده‌ خود بپردازيد و در اين‌ ارزيابي‌، عواملي‌ كه‌ باعث‌ تشويق‌ به‌ نوشيدن‌ الكل‌ مي‌شوند را شناسايي‌ و تغيير دهيد.

داروها
- دي‌ سولفيرام‌. با مصرف‌ اين‌ دارو، فرد به‌ هنگام‌ نوشيدن‌ الكل‌ دچار علايم‌ جسماني‌ ناخوشايندي‌ مي‌شود كه‌ وي‌ را از نوشيدن‌ الكل‌ بيزار مي‌كند. نالتِرِكسون‌ نيز دارويي‌ است‌ كه‌ لذت‌ نوشيدن‌ الكل‌ را كاهش‌ مي‌دهد.

- داروهايي‌ كه‌ براي‌ كنترل‌ علايم‌ محروميت‌ از الكل‌ مصرف‌ مي‌شوند عبارتند از بنزوديازپين‌ها، آرام‌بخش‌ها، داروهاي‌ ضد روان‌پريشي‌، و داروهاي‌ ضدصرع‌ (در صورت‌ بروز حمله‌ صرعي‌)

فعاليت‌
هرگز وقتي‌ الكل‌ نوشيده‌اند رانندگي‌ نكنيد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ عادي‌ و متعادل‌ داشته‌ باشيد. امكان‌ دارد توصيه‌ شود كه‌ مكمل‌هاي‌ ويتامين‌ مصرف‌ نماييد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ الكلي‌ هستيد .

انتروپيون‌ - چرخش پلك به سمت پايين Entropion

شرح بيماري
انتروپيون‌ عبارت‌ است‌ از يك‌ اختلال‌ پلك‌ (معمولاً پلك‌ پاييني‌) كه‌ در آن‌ پلك‌ به‌ سمت‌ داخل‌ و به‌ درون‌ چشم‌ مي‌چرخند.

علايم‌ شايع‌
التهاب‌ چشم‌ (تورم‌، قرمزي‌، درد و اشك‌ريزش‌ زياد) كه‌ در اثر ساييده‌ شدن‌ پلكِ به‌ داخل‌ چرخيده‌ و مژه‌ها به‌ قرنيه‌ ايجاد مي‌شود.

علل
چندين‌ عامل‌ مختلف‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ انتروپيون‌ شوند:

- سست‌ شدن‌ بافت‌ حمايت‌ كننده‌ از پلك‌، همراه‌ با كشيده‌ شدن‌ عضلات‌ پلك‌ به‌ سمت‌ داخل‌

- التهاب‌ مزمن‌ چشم‌ (از جمله‌ آلرژي‌)، كه‌ باعث‌ ايجاد بافت‌ جوشگاهي‌ در پلك‌ مي‌شود.

عوامل تشديد كننده بيماري
پيري‌

پيشگيري‌
در صورت‌ بروز هر گونه‌ عفونت‌ چشمي‌، براي‌ درمان‌ مراجعه‌ شود.

عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با جراحي‌ قابل‌ درمان‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
زخم‌ شدن‌ قرنيه‌ در اثر ساييده‌ شدن‌ پلك‌ و مژه‌ها به‌ آن‌

درمان
اصول‌ كلي‌
روزانه‌ چندين‌ بار روي‌ پلك‌ها كمپرس‌ گرم‌ بگذارد تا التهاب‌ و ناراحتي‌ تخفيف‌ يابد. براي‌ آماده‌ كردن‌ كمپرس‌ اين‌ گونه‌ عمل‌ كنيد:

ـ مقداري‌ آب‌ گرم‌ را در يك‌ ظرف‌ تميز بريزيد.

ـ يك‌ پارچه‌ تميز را در آب‌ خيس‌ كنيد. آنقدر آن‌ را بچلانيد تا تقريباً خشك‌ شود.

ـ پارچه‌ گرم‌ و مرطوب‌ را به‌ مدت‌ 15-10 دقيقه‌ روي‌ چشم‌ بسته‌ قرار دهيد.

ـ پارچه‌ را مرتباً خيس‌ كنيد و بچلانيد تا مرطوب‌ بماند.

- اگر در معرض‌ باد يا آلاينده‌ها قرار مي‌گيريد، از عينك‌ يا چشم‌بندهاي‌ عينك‌ مانند براي‌ محافظت‌ از چشم‌ استفاده‌ كنيد.

- معمولاً يك‌ جراحي‌ كوچك‌ براي‌ رفع‌ مشكل‌ انجام‌ مي‌گيرد.

داروها
- استفاده‌ از اشك‌ مصنوعي‌ تا زمان‌ جراحي‌

- آنتي‌بيوتيك‌ در صورت‌ وجود عفونت‌

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگرشما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ انتروپيون‌ را داريد.

- اگر يكي‌ از موارد زير پس‌ از جراحي‌ رخ‌ دهد:

- درد چشم‌، قرمزي‌، و حساسيت‌ به‌ نور

ـ تغييرات‌ بينايي‌ به‌ هر صورت‌

شرح بيماري
انتروكوليت‌ با غشاي‌ كاذب‌ يك‌ بيماري‌ شديد و نادر مربوط‌ به‌ روده‌ كوچك‌ و بزرگ‌. اين‌ عارضه‌ معمولاً 7-5 روز پس‌ از جراحي‌هاي‌ وسيع‌ گوارش‌ و درمان‌ آنتي‌بيوتيكي‌ در يك‌ فرد دچار ناتواني‌ عمومي‌ قبل‌ از جراحي‌ بروز مي‌كند. مشخصه‌ آن‌ التهاب‌ و مرگ‌ بافتي‌ غشاي‌ پوشاننده‌ سطح‌ داخلي‌ روده‌ و لايه‌ عمقي‌ روده‌هاست‌.

علايم‌ شايع‌
- اسهال‌ آبكي‌ (گاهي‌ خوني‌) همراه‌ با انقباضات‌ شكمي‌

- تب‌

- بالا بودن‌ تعداد گلبول‌هاي‌ سفيد در آزمايش‌ خون‌

- افت‌ فشار خون‌، گاهي‌ تا حد شوك‌، همراه‌ با نبض‌هاي‌ ضعيف‌ و ضربان‌ قلب‌ سريع‌

- تهوع‌ و استفراغ‌

- عدم‌ آگاهي‌ به‌ موقعيت‌

- علايم‌ ممكن‌ است‌ در طي‌ درمان‌ آنتي‌بيوتيكي‌ يا 10-1 روز پس‌ از قطع‌ آن‌ بروز كند.

علل‌
عفونت‌ باكتريايي‌، عمولاً ناشي‌ از كلسترويديوم‌ ديفيسيل‌ كه‌ با توليد سم‌ باعث‌ ايجاد علايم‌ مي‌شود ـ يا ناشي‌ از استافيلوكوك‌ . اين‌ باكتري‌ها به‌ طور طبيعي‌ درون‌ روده‌ها زندگي‌ مي‌كنند ولي‌ هنگامي‌ كه‌ ساير باكتري‌هاي‌ طبيعي‌ ساكن‌ روده‌ در اثر مصرف‌ مقدار بالاي‌ آنتي‌بيوتيك‌هاي‌ وسيع‌الطيف‌ از بين‌ مي‌روند اين‌ باكتري‌ها ايجاد انتروكوليت‌ مي‌كنند. اين‌ امر تعادل‌ باكتريايي‌ درون‌ روده‌ را برهم‌ مي‌زند. اين‌ بيماري‌ معمولاً به‌ عنوان‌ عارضه‌اي‌ از جراحي‌ بروز مي‌كند.

عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر
- سن‌ بالاي‌ 60 سال‌

- جراحي‌ اخير همراه‌ با افت‌ فشار خون‌ در طي‌ جراحي‌

- نارسايي‌ كليه‌

- چاقي‌

- تغذيه‌ نامطلوب‌

- مصرف‌ آنتي‌بيوتيك‌ها، به‌ خصوص‌ لينكومايسين‌، كليندامايسين‌، آمپي‌سيلين‌، كلرامفنيكل‌، سفالوسپورين‌ها، پني‌سيلين‌ يا داروهاي‌ گروه‌ سولفات‌

پيشگيري‌
پيشگيري‌ خاصي‌ ندارد.

عواقب‌ مورد انتظار
علايم‌ معمولاً 2-1 هفته‌ پس‌ از قطع‌ آنتي‌بيوتيك‌ مسؤول‌ عارضه‌ برطرف‌ مي‌شوند. تجويز يك‌ آنتي‌بيوتيك‌ ديگر به‌ جاي‌ آنتي‌بيوتيك‌ قطع‌ شده‌ معمولاً توصيه‌ نمي‌شود، مكانيسم‌هاي‌ دفاعي‌ بدن‌ خود در غياب‌ درمان‌ آنتي‌بيوتيكي‌ براي‌ مقابله‌ با عفونت‌ها عمل‌ مي‌كنند. موارد شديد اين‌ بيماري‌ ممكن‌ است‌ كشنده‌ باشد.

عوارض‌ احتمالي‌
- عوارض‌ زير تنها در صورت‌ عدم‌ تشخيص‌ درمان‌ اين‌ بيماري‌ بروز مي‌كنند:

- شوك‌ و از دست‌ دادن‌ شديد مايعات‌ بدن‌

- پريتونيت‌ ناشي‌ از پاره‌ شدن‌ روده‌

درمان
اصول‌ كلي‌
- بررسي‌هاي‌ تشخيصي‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ كشت‌ مدفوع‌، آندوسكوپي‌، يا نمونه‌برداري‌ لايه‌ پوشاننده‌ سطح‌ داخلي‌ روده‌ بزرگ‌ در طي‌ كولونوسكوپي‌ باشد. توجه‌ به‌ اين‌ نكته‌ ضروري‌ است‌ كه‌ عكس‌برداري‌ با تنقيه‌ باريم‌ (باريم‌ انما) نبايد براي‌ بيمار انجام‌ شود زيرا ممكن‌ است‌ باعث‌ پارگي‌ روده‌ گردد.

- مهمترين‌ جنبه‌ درمان‌، قطع‌ مصرف‌ آنتي‌بيوتيك‌ مسؤول‌ بيماري‌ است‌.

- در موارد متوسط‌ تا شديد، بستري‌ در بيمارستان‌ جهت‌ تجويز تغذيه‌ وريدي‌ و مراقبت‌هاي‌ ويژه‌ ممكن‌ است‌ لازم‌ باشد.

داروها
- كلستيرامين ‌، وانكومايسين‌ يا مترونيدازول‌ براي‌ پيشگيري‌ از عفونت‌هاي‌ غير باكتريايي‌ ثانويه‌ كه‌ در شرايط‌ بهم‌ خوردن‌ تعادل‌ ارگانيسم‌هاي‌ روده‌اي‌ رخ‌ مي‌دهد، تجويز مي‌گردد.

- كورتون‌ با مقدار بالا براي‌ يك‌ مدت‌ كوتاه‌ براي‌ كاهش‌ التهاب‌ ممكن‌ است‌ تجويز شود.

- از مصرف‌ داروهاي‌ ضد اسهال‌ خودداري‌ كنيد مگر با دستور پزشك‌. اين‌ داروها ممكن‌ است‌ در پارگي‌ روده‌ نقش‌ داشته‌ باشد.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا برطرف‌ شدن‌ همه‌ علائم‌ بيماري‌ در بستر استراحت‌ نماييد. براي‌ كاهش‌ احتمال‌ لخته‌ شدن‌ خون‌ در وريدهاي‌ عمقي‌ پا در همان‌ حال‌ كه‌ در بستر استراحت‌ مي‌كنيد، پاهاي‌ خود را خم‌ و راست‌ كنيد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ طبيعي‌ خود را پس‌ از برطرف‌ شدن‌ علايم‌ به‌ تدريج‌ از سر بگيريد.

رژيم‌ غذايي‌
در ابتداي‌ درمان‌، تغذيه‌ وريدي‌ لازم‌ خواهد بود، پس‌ از آن‌ به‌ تدريج‌ تغذيه‌ دهاني‌ با رژيم‌ مايعات‌، سپس‌ غذاهاي‌ نرم‌ و در نهايت‌ رژيم‌ معمولي‌ شروع‌ مي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان دچار علايم‌ انتروكوليت‌ با غشاي‌ كاذب‌ پس‌ از جراحي‌ روده‌ها شده‌ باشيد.

- اگر علايم‌ پس‌ از درمان‌ عود نمايد.

- اگر دچار علايم جديد و غير قابل توجيه شده ايد. داروهاي‌ تجويزي‌ ممكن‌ است‌ با عوارض‌ جانبي‌ همراه‌ باشند.

شرح بیماری
انحراف‌ تیغه‌ بینی‌ کج‌ شدگی‌ یا سایر ناهنجاری‌های‌ تیغه‌ بینی‌، دیواره‌ای‌ که‌ بینی را از وسط‌ به‌ دو قسمت‌ مساوی‌ تقسیم‌ می‌کند. تیغه‌ بینی‌ از دو قسمت‌ غضروفی‌ (نزدیک‌ نوک‌ بینی‌) و استخوانی‌ (نزدیک‌ پیشانی‌) تشکیل‌ شده‌ است‌.

علایم‌ شایع‌
-
کجی‌ واضح‌ بینی‌

- انسداد راه‌هوای‌ بینی‌

- ترشح‌ بینی‌

- بدون‌ علامت‌، در اکثر موارد

علل‌
- رشد سریع‌، به‌ خصوص‌ هنگام‌ بلوغ‌

- ضربه‌ به‌ بینی‌

- جراحی‌ بینی‌

عوامل تشدید کننده بیماری
موارد فهرست‌ شده‌ در بالا

پیشگیری‌
از وارد آمدن‌ ضربه‌ به‌ بینی‌ پیشگیری‌ کنید. برای‌ ورزش‌های‌ پر برخورد و دوچرخه‌سواری‌ از کلاه‌های‌ محافظ‌ استفاده‌ کنید. هنگام‌ سوار شدن‌ در اتومبیل‌ کمربند ایمنی‌ خود را ببندید.

عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با جراحی‌ قابل‌ علاج‌ است‌. اگر علایم‌ برای‌ بیمار مشکل‌زا نباشد معمولاً جراحی‌ ضرورتی‌ ندارد.

عوارض‌ احتمالی‌
-
خونریزی‌ مکرر بینی‌

- عفونت‌ مکرر بینی‌ یا سینوس‌ها

درمان‌
اصولی‌ کلی‌
- این‌ وضعیت‌ با مشاهده‌ داخل‌ بینی‌ با استفاد از یک‌ چراغ‌ واسپکولوم‌ بینی‌ تشخیص‌ داده‌ می‌شود.

جراحی‌ برای‌ اصلاح‌ انحراف‌ تیغه‌ بینی‌ (گاهی‌). روش‌های‌ جراحی‌ عبارتند از:

- برداشت‌ زیرمخاطی‌ که‌ انسداد را کاهش‌ می‌دهد.

- رینوپلاستی‌ که‌ بدشکلی‌ کالبدشناختی‌ بینی‌ را اصلاح‌ می‌کند.

- سپتوپلاستی‌ که‌ انسداد بینی‌ را کاهش‌ داده‌ و نمای‌ آن‌ را بهبود می‌بخشد.

داروها
- برای‌ ناراحتی‌ خفیف‌، استفاده‌ از داروهای‌ بدون‌ نسخه‌ نظیر ضداحتقان‌ها برای‌ کاهش‌ ترشحات‌ بینی‌ ممکن‌ است‌ کافی‌ باشد.

- آنتی بیوتیک ها برای‌ مقابله‌ با عفونت‌، در صورت‌ لزوم‌ تجویز می‌شود.

هشدار: از مصرف‌ اسپری‌های‌ بینی‌ غیرنسخه‌ای‌ خودداری‌ کنید.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
پس از جراحی به تدریج فعالیت های طبیعی خود را از سر گیرید

رژیم غذایی
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دارای‌ علایم‌ انحراف‌ تیغه‌ بینی‌، به‌ خصوص‌ خونریزی‌ بینی‌ یا عفونت‌های‌ بینی‌ و سینوس‌، بوده‌ و تمایل‌ به‌ اصلاح‌ آن‌ با جراحی‌ داشته‌ باشید.