شرح بيماري
بلاستوميكوز عبارت‌ است‌ از يك‌ بيماري‌ عفوني‌ قارچي‌ كه‌ در ريه‌ها پديدار مي‌شود. گاهي‌ از راه‌ خون‌ به‌ ساير نقاط‌ بدن‌ ، به‌ خصوص‌ پوست ‌، گسترش‌ مي‌يابد. بلاستوميكوز مستقيماً از انسان‌ به‌ انسان‌ انتقال‌ پيدا نمي‌كند ، اما امكان‌ دارد از راه‌ گاز گرفتن‌ سگ‌هاي‌ بيمار انتقال‌ يابد. عفونت‌ مي‌تواند در ريه‌ها ، دهان‌ ، پوست‌ و بافت‌هاي‌ زير پوستي‌ ، پروستات‌ ، و اپيديدم‌ گسترش‌ پيدا كند.

علايم‌ شايع‌
- علايم‌ ممكن‌ است‌ به‌ آهستگي‌ آغاز شوند ، يا برعكس‌ عفونت‌ ممكن‌ است‌ خيلي‌ ناگهاني‌ خود را نشان‌ دهد.

- سرفه‌ ، كه‌ امكان‌ دارد خشك‌ و بدون‌ خلط‌ ، يا خلط‌دار باشد.

- درد قفسه‌ سينه‌

- لرز ، تب‌ ، و عرق‌ريزش‌ فراوان‌

- تنگي‌ نفس‌

- خستگي ‌، بي‌اشتهايي‌

- ضايعات‌ پوستي‌ يا آبسه‌ ، در صورت‌ درگيري‌ پوست‌

علل
عفونت‌ با قارچ‌ بلاستوميسِس‌ درماتيتيديس‌ ، كه‌ در چوب‌ و خاك‌ پيدا مي‌شود. امكان‌ دارد ارتباطي‌ باخانه‌ سگ‌هاي‌ آبي‌ وجود داشته‌ باشد. ضايعات‌ پوستي‌ عمدتاً در باغبانان‌ يا كشاورزان‌ رخ‌ مي‌دهد ، اما منشأ اصلي‌ اين‌ قارچ‌ در طبيعت‌ هنوز مشخص‌ نشده‌ است‌.

عوامل تشديد كننده بيماري 
- باغباني‌ و كشاورزي‌

- ديابت‌ شيرين‌

- مصرف‌ داروهاي‌ سركوب‌كننده‌ ايمني‌

پيشگيري‌
در حال‌ حاضر نمي‌توان‌ از آن‌ پيشگيري‌ كرد.

عواقب‌ مورد انتظار
اين‌ قارچ‌ مي‌تواند باعث‌ بيماري‌ شديد و ناتوان‌كننده‌ شود ، كه‌ بدون‌ درمان‌ ممكن‌ است‌ مرگبار باشد. با درمان‌ مجدانه‌ ، معمولاً در عرض‌ چند هفته‌ معالجه‌ مي‌شود.

عوارض‌ احتمالي‌
گسترش‌ به‌ ساير نقاط‌ بدن ‌، كه‌ باعث‌ بيماري‌ جدي‌ و احياناً مرگ‌ مي‌شود. در اثر گسترش‌ عفونت‌ امكان‌ دارد علايم‌ زير ظاهر شوند:

- درد در استخوان‌هاي‌ دراز

- ضايعات‌ پوستي‌ كه‌ اول‌ به‌ صورت‌ جوش‌هاي‌ كوچك‌ غيرچركي‌ يا چركي‌ در نواحي‌ باز بدن‌ پديدار مي‌شوند. اين‌ جوش‌ها به‌ آهستگي‌ گسترش‌ مي‌يابند. با گذشت‌ زمان‌، ضايعات‌ تبديل‌ به‌ زخم‌هاي‌ دلمه‌ بسته‌ مي‌شوند كه‌ حاشيه‌ آنها فرو رفته‌ و رنگ‌ بنفش‌ رو به‌ قرمز است‌.

- تورم‌ كيسه‌ بيضه‌ و ظاهر شدن‌ برجستگي‌هاي‌ دردناك‌ و حساس‌ به‌ لمس‌ روي‌ آن‌

درمان‌
اصولي‌ كلي‌
- ممكن‌ است‌ آزمايشات‌ تشخيصي‌ شامل‌ موارد زير باشند : كشت‌ از ضايعات‌ پوستي ‌، چرك‌ ، خلط‌ ، يا ترشحات‌ ريوي ‌؛ نمونه‌برداري‌ از بافت‌ پوست‌ يا ريه‌ ؛ عكس‌ قفسه‌ سينه‌ ، و ساير آزمايشات‌

- درمان‌ با دارو. در صورت‌ لزوم‌ ، ساير اقدامات‌ حمايتي‌ انجام‌ مي‌پذيرد.

- بيمار معمولاً در بيمارستان‌ بستري‌ مي‌شود و درمان‌ در آنجا آغاز مي‌شود.

- استفاده‌ از گرما شايد درد مفصلي‌ را تخفيف‌ دهد.

- بيمار بايد روزانه‌ وزن‌ شود و مقادير آن‌ در يك‌ برگه‌ ثبت‌ گردد. در صورت‌ كاهش‌ وزن‌ بدون‌ توجيه‌، بايد به‌ گسترش‌ يافتن‌ عفونت‌ مشكوك‌ شد.

- بيمار حتماً بايد به‌ قرارهاي‌ ملاقاتي‌ كه‌ جهت‌ پيگيري‌ وضع‌ وي‌ ترتيب‌ داده‌ مي‌شود پايبند باشد. بررسي‌ اينكه‌ آيا درمان‌ اثربخش‌ بوده‌ است‌ يا خير، و نيز بررسي‌ وجود اثرات‌ جانبي‌ داروها اهميت‌ زيادي‌ دارند.

داروها
داروهاي‌ ضد قارچ‌، داروهاي‌ انتخابي‌ براي‌ مبارزه‌ با اين‌ بيماري‌ هستند.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
به‌ هنگام‌ مرحله‌ حاد بيماري‌، در رختخواب‌ استراحت‌ كنيد. با برگشت‌ تدريجي‌ قواي‌ جسماني‌، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ خود را تدريجاً از سر گيريد.

رژيم‌ غذايي‌
هيچ‌ رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ بلاستوميكوز را داريد.

- اگر يكي‌ از مشكلات‌ زير به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد: كاهش‌ وزن‌، تب‌، اسهالي‌ كه‌ با درمان‌هاي‌ خانگي‌ قابل‌ كنترل‌ نباشد، سردرد شديد و سختي‌ گردن‌

- اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل كنترل شده ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌، عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ دارند.

شرح بيماري
بسته‌ شدن‌ مجراي‌ گوش‌ توسط‌ موم‌ گوش‌ عبارت‌ است‌ از توليد بيش‌ از اندازه‌ موم‌ گوش‌ ( سرومن‌ ) ، كه‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ مجراي‌ خارجي‌ گوش‌ شود. موم‌ گوش‌ توسط‌ غده‌هاي‌ موجود در مجراي‌ گوش‌ توليد مي‌شود و نقش‌ محافظت‌ از مجراي‌ خارجي‌ گوش‌ را بر عهده‌ دارد. مجراي‌ خارج‌ گوش‌ از پرده‌ گوش‌ به‌ محيط‌ بيرون‌ از گوش‌ كشيده‌ شده‌ است‌. ميزان‌ توليد موم‌ در افراد مختلف‌ متفاوت‌ است‌. در بعضي‌ از افراد ، موم‌ آنقدر كم‌ توليد مي‌شود كه‌ هيچگاه‌ به‌ طور محسوس‌ در گوش‌ جمع‌ نمي‌شود. اما در بعضي‌ از افراد، توليد موم‌ آنقدر زياد است‌ كه‌ هر چند ماه‌ مجراي‌ گوش‌ را كاملاً مسدود مي‌كند.

علايم‌ شايع‌
- كاهش‌ شنوايي‌

- گوش‌ درد

- احساس‌ گرفتگي‌ و بسته‌ شدن‌ گوش‌

- وزوز گوش‌

علل
توليد بيش‌ از اندازه‌ موم‌ توسط‌ غده‌هاي‌ موجود در مجراي‌ خارجي‌ گوش‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- قرار گرفتن‌ در معرض‌ گرد و غبار يا خرابه‌

- سابقه‌ خانوادگي‌ توليد زياد موم‌ گوش‌

- آب‌ رفتن‌ به‌ داخل‌ گوش ‌، كه‌ مي‌تواند باعث‌ تورم‌ موم‌ گوش‌ شود.

- استفاده‌ از گوش‌ پاك‌كن‌ براي‌ تميز كردن‌ مجراي‌ خارجي‌ گوش‌

پيشگيري‌
- از بودن‌ در جاهايي‌ كه‌ گرد و غبار هوا زياد است‌ يا خرابه‌ها خودداري‌ كنيد. بودن‌ در اين‌ نوع‌ مكان‌ها باعث‌ توليد بيش‌ از اندازه‌ موم‌ گوش‌ مي‌شود. اگر مجبور هستيد در مكان‌هاي‌ پر گرد و غبار حضور داشته‌ باشيد، از گوش‌ پنبه‌ استفاده‌ كنيد.

- ريختن‌ ماهانه‌ 2-1 قطره‌ گليسيرين‌ در گوش‌ ممكن‌ است‌ موم‌ را نرم‌ كرده‌، از بروز مجدد انسداد جلوگيري‌ كند.

عواقب‌ مورد انتظار
موم‌ گوش‌ را مي‌توان‌ درآورد ، اما در بعضي‌ از موارد نياز به‌ صبر وجود دارد.

عوارض‌ احتمالي‌
- عفونت‌ گوش‌

- آسيب‌ به‌ پرده‌ گوش‌

درمان‌
اصول‌ كلي
براي‌ درآوردن‌ موم‌ درمنزل‌:

- قطره‌ گوش‌ مخصوص‌ نرم‌ كردن‌ موم‌ تهيه‌ كنيد.

- طور دراز بكشيد كه‌ گوش‌ بسته‌ شده‌ به‌ سمت‌ سقف‌ باشد.

- بالاي‌ گوش‌ را با ملايمت‌ به‌ بالا و عقب‌ بكشيد.

- قطره‌ را طبق‌ راهنما در گوش‌ بريزيد.

- بگذاريد قطره‌ها 20 دقيقه‌ در گوش‌ باقي‌ بمانند. حتي‌المقدور در حالت‌ درازكش‌ بمانيد. در آخر مقداري‌ پنبه‌ در گوش‌ خود بگذاريد.

- بنشينيد و مقداري‌ به‌ سمت‌ گوش‌ بسته‌ شده‌ خم‌ شويد.

- از سرنگ‌ براي‌ وارد كردن‌ آب‌ گرم‌، با محلول‌ آب‌ گرم‌ و آب‌ اكسيژنه‌ به‌ نسبت‌ يك‌ به‌ يك‌، به‌ درون‌ گوش‌ استفاده‌ كنيد. اين‌ كار بايد با ملايمت‌ انجام‌ شود.

- شستشوي‌ گوش‌ را تا زماني‌ كه‌ احساس‌ كنيد گوش‌ پاك‌ شده‌ است‌ ادامه‌ دهيد. اگر گوش‌ پاك‌ نشد، به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كنيد تا موم‌ را با گيره‌، فورسپس‌، يا با مكش‌ درآورد.

- تلاش‌ نكنيد موم‌ را با يك‌ تكه‌ چوب‌ يا گوش‌ پاك‌كن‌ درآوريد. با اين‌ كار ممكن‌ است‌ پرده‌ گوش‌ پاره‌ شود يا مجراي‌ گوش‌ عفونت‌ كند. توجه‌ داشته‌ باشيد كه‌ اگر پرده‌ گوش‌ پاره‌ شده‌ است‌، هيچ‌ تلاشي‌ براي‌ درآوردن‌ موم‌ نكنيد و به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنيد.

داروها
براي‌ درد خفيف‌ مي‌توان‌ از استامينوفن‌ استفاده‌ كرد.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ بسته‌ شدن‌ مجراي‌ گوش‌ توسط‌ موم‌ گوش‌ را داريد به‌ طوري‌ كه‌ علي‌رغم‌ اجراي‌ روش‌ مشروح‌ در قسمت‌ درمان‌، باز نشود.

- اگر بسته‌ شدن‌ گوش‌ در يك‌ كودك‌ زير 14 سال‌ رخ‌ دهد.

- اگر همراه‌ بسته‌ شدن‌ گوش‌ تب‌ و گوش‌ درد وجود داشته‌ باشد. در اين‌ حالت‌، گوش‌ را شستشو ندهيد.

 

شرح بیماری
برونشيوليت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ برونشيول‌ها (كوچكترين‌ شاخه‌هاي‌ درخت‌ تنفسي‌). برونشيول‌ها هوا را از لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌ به‌ كيسه‌هاي‌ هوايي‌ ميكروسكپي‌ در ريه‌ها انتقال‌ مي‌دهند. تبادل‌ اكسيژن‌ با خون‌ در كيسه‌هاي‌ هوايي‌ انجام‌ مي‌گيرد. برونشيوليت‌ عمدتاً در شيرخواران‌ و خردسالان‌ رخ‌ مي‌دهد. توجه‌ داشته‌ باشيد كه‌ برونشيوليت‌ ممكن‌ است‌ با استنشاق‌ اجسام‌ خارجي‌ به‌ درون‌ ريه‌ اشتباه‌ گرفته‌ شود.

علايم‌ شايع‌
- بروز مشكل‌ ناگهاني‌ در تنفس‌. البته‌ معمولاً قبل‌ از آن‌ يك‌ سرماخوردگي‌ و سرفه‌ خفيف‌ وجود داشته‌ است‌. خصوصيات‌ مشكل‌ ناگهاني‌ تنفسي‌ عبارتند از:

- خس‌ خس‌ سينه‌

- تنفس‌ تند و سطحي‌ (80-60 بار در دقيقه‌)

- به‌ درون‌ كشيده‌ شدن‌ فضاهاي‌ بين‌ دنده‌اي‌ و نيز شكم‌ (حركات‌ الاكلنگي‌)

- تب‌ (گاهي‌)

- كم‌ آبي‌ بدن‌

- آبي‌ شدن‌ پوست‌ يا ناخن‌ها (در موارد شديد)

علل
- عفونت‌ ويروسي‌، معمولاً با ويروسي‌ تحت‌ عنوان‌ ويروس‌ سنسيشيال‌ تنفسي‌

- بعضي‌ از خردسالان‌ پس‌ از هر سرماخوردگي‌ دچار برونشيوليت‌ مي‌شوند.

- برونشيوليت‌ مسري‌ است‌ و اغلب‌ همه‌گير مي‌شود.

عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر
- وجود يك‌ بيماري‌ كه‌ مقاومت‌ را پايين‌ آورده‌ باشد، به‌ خصوص‌ عفونت‌ تنفسي‌

- سابقه‌ خانوادگي‌ آلرژي‌

- محيط‌ مهد كودك‌

- مواجه‌ با يك‌ فرد بيمار

پيشگيري‌
- از دستگاه‌ بخور در اتاق‌ كودك‌ استفاده‌ نماييد. در مورد كودك‌ مستعد به‌ برونشيوليت‌ ، هر شب‌ از دستگاه‌ بخور به‌ هنگام‌ عفونت‌ تنفسي‌ و پس‌ از آن‌ استفاده‌ نماييد.

- دقت‌ كنيد كه‌ كودك‌ در چه‌ شرايطي‌ مستعد بروز برونشيوليت‌ است‌. مثلاً اگر بازي‌ در هواي‌ خنك‌ شب‌ هنگام‌ باعث‌ حمله‌ كودك‌ مي‌شود ، از آن‌ اجتناب‌ كنيد.

- مواجهه‌ كودك‌ را با جمع‌ كمتر كنيد، به‌ خصوص‌ جمع‌ بچه‌هاي‌ ديگر ، تا به‌ اين‌ ترتيب‌ احتمال‌ سرماخوردگي‌ و بروز برونشيوليت‌ كمتر شود.

عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ معمولاً در عرض‌ 7 روز خوب‌ مي‌شود. نتايج‌ بعضي‌ از مطالعات‌ نشاندهنده‌ اين‌ است‌ كه‌ شيرخواراني‌ كه‌ پيش‌ از 2 سالگي‌ 2 بار يا بيشتر دچار برونشيوليت‌ شده‌ باشند ، با احتمال‌ بيشتري‌ دچار آلرژي‌ و آسم‌ خواهند شد.

عوارض‌ احتمالي‌
ندرتاً آسيب‌ دايمي‌ به‌ ريه‌ها كه‌ منجر به‌ برونشيت‌ مزمن‌، روي‌ هم‌ خوابيدن‌ بخشي‌ كوچكي‌ از ريه‌، برونشكتازي‌، ذات‌الريه‌ مكرر، و ندرتاً بيماري‌ انسدادي‌ مزمن‌ ريوي‌ مي‌شود.

درمان
اصول‌ كلي‌
رطوبت‌ اتاق‌ كودك‌ را حد امكان‌ بالا نگاه‌ داريد، ترجيحاً با يك‌ دستگاه‌ بخور . دستگاه‌ را روزانه‌ تميز كنيد. اگر دستگاه‌ بخور نداريد ، آب‌ سرد و گرم‌ را در حمام‌ باز كنيد و پنجره‌ها و درها را ببنديد ، تا به‌ اين‌ ترتيب‌ رطوب‌ هوا اتاق‌ زياد شود. كودك‌ در اين‌ اتاق‌ ، به‌ خصوص‌ قبل‌ از خواب ‌، نگاه‌ داريد. اگر كودك‌ در شب‌ با خس‌ خس‌ سينه‌ يا تنگي‌ نفس‌ برمي‌خيزد ، اكسيژن‌ درماني‌ (در موارد شديد) انجام‌ دهيد.

داروها
- آنتي‌بيوتيك‌ها براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌ باكترياي‌ ثانويه‌

- داروهاي‌ ضد ويروس‌ ممكن‌ است‌ در موارد شديد كمك‌كننده‌ باشند.

- داروهاي‌ گشادكننده‌ نايژه‌ نيز ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشند.

فعاليت‌
كودك‌ را تا 48 ساعت‌ پس‌ از رفع‌ علايم‌ وادار به‌ استراحت‌ كنيد. پس‌ از آن‌ كودك‌ مي‌تواند تدريجاً فعاليت‌هاي‌ عادي‌ خود را از سر گيرد.

رژيم‌ غذايي‌
مرتباً به‌ كودك‌ نوشيدني‌هاي‌ صاف‌ بدهيد مثل‌ آب ‌، چاي‌ ، نوشيدني‌هاي‌ گازدار ، ليموناد ، سوپ‌ گوشت‌ رقيق‌ شده ‌، آب‌ ميوه‌ يا ژلاتين‌ رقيق‌ شده‌ .

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان علايم‌ برونشيوليت‌ را داريد.

- اگر علايم‌ ، علي‌رغم‌ درمان‌ ، در عرض‌ 4 ساعت‌ رو به‌ بهبودي‌ نگذاشته‌ است‌.

- اگر درجه‌ حرارت‌ (مقعدي‌) تا 3/38 درجه‌ سانتيگراد يا بالاتر افزايش‌ يابد. تنفس‌ مشكل‌تر مي‌شود.

- اگر سرفه‌اي‌ آغاز شود كه‌ با خلط‌ خوني‌ همراه‌ باشد.

- اگر پوست‌، لب‌ها يا ناخن‌ها به‌ رنگ‌ آبي‌ تيره‌ درآيند.

- اگر كودك‌ بي‌حال‌ و خواب‌آلوده‌ شود .

شرح بیماری
برونشيت‌ مزمن‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ مزمن‌ و تخريب‌ لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌ ، با يا بدون‌ حضور عفونت‌ فعال‌. اين‌ بيماري‌ به‌ طور شايع‌ با سيگار كشيدن‌ ارتباط‌ دارد.

علايم‌ شايع‌
- سرفه‌ مكرر ، يا حمله‌ سرفه‌هاي‌ پشت‌ سر هم‌

- تنگي‌ نفس‌

- ضخيم‌ بودن‌ خلط‌ و مشكل‌ در تخليه‌ آن‌ با سرفه‌. ميزان‌ و توليد خلط‌ بسته‌ به‌ وجود يا عدم‌ وجود عفونت‌ ، متغير است‌.

علل
تحريك‌ يا عفونت‌ مكرر لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌، كه‌ موجب‌ مي‌شود لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌ ضخيم‌ شده‌، فضاي‌ درون‌ آنها كه‌ محل‌ عبور هوا است‌ باريكتر شده‌، و خاصيت‌ ارتجاعي‌ آنها كاهش‌ يابد. مواد تحريك‌كننده‌ عبارتند از موارد آلرژي‌زا ، آلودگي‌ هوا و دود سيگار

عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
- سيگار كشيدن‌ (بزرگترين‌ عامل‌ خطر)

- هرگونه‌ بيماري‌ ريوي‌ كه‌ باعث‌ كاهش‌ مقاومت‌ شده‌ باشد.

- سابقه‌ خانوادگي‌ بيماري‌ سل‌ يا ساير بيماري‌هاي‌ دستگاه‌ تنفسي‌

- قرار گرفتن‌ در معرض‌ آلودگي‌ هوا

- تغذيه‌ نامناسب‌

- چاقي‌

- زندگي‌ در خانوار يا محله‌ شلوغ‌

پيشگيري‌
- سيگار نكشيد. سيگار كشيدن‌ مهمترين‌ عامل‌ خطري‌ است‌ كه‌ مي‌توان‌ از آن‌ اجتناب‌ كرد.

- از قرار گرفتن‌ در معرض‌ دودها يا بخارات‌ تحريك‌كننده‌ در محيط‌ خودداري‌ كنيد.

- در صورت‌ بروز عفونت‌ تنفسي ‌، سريعاً به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
- برونشيت‌ مزمن‌ معمولاً با درمان‌ خوب‌ مي‌شود ، اگر سيگاري‌ نباشيد و بيماري‌ مزمن‌ زمينه‌ساز مثل‌ نارسايي‌ احتقاني‌ قلب‌، برونشكتازي‌، يا بيماري‌ سل‌ نداشته‌ باشيد.

- اگر سيگاري‌ هستيد و آن‌ را ترك‌ نكنيد، يا مبتلا به‌ يك‌ بيماري‌ مزمن‌ زمينه‌ساز باشيد ، برونشيت‌ مزمن‌ معمولاً اميد به‌ زندگي‌ را كاهش‌ مي‌دهد.

عوارض‌ احتمالي‌
- ذات‌الريه‌ مكرر

- بيماري‌ انسدادي‌ مزمن‌ ريه‌ ، كه‌ علاج‌ناپذير است‌. خصوصيات‌ آن‌ عبارتند از تنگي‌ نفس‌ مزمن‌ ، بنفش‌ شدن‌ لب‌ها و ناخن‌ها، و نهايتاً ضرورت‌ استفاده‌ از اكسيژن‌

درمان
اصول‌ كلي
- بسياري‌ از بيماري‌هاي‌ ريوي‌ و قلبي‌ علايمي‌ مشابه‌ با علايم‌ برونشيت‌ مزمن‌ دارند. با كمك‌ آزمايشات‌ تشخيصي‌ مي‌توان‌ اين‌ بيماري‌ها را رد كرد و به‌ تشخيص‌ رسيد.

- با درمان‌ ، بيماري‌ خوب‌ نمي‌شود، اما علايم‌ بيماري‌ تخفيف‌ يافته‌ و از بروز عوارض‌ جلوگيري‌ مي‌شود.

- سيگار كشيدن‌ را ترك‌ كنيد.

- اگر در جايي‌ زندگي‌ يا كار مي‌كنيد كه‌ آلودگي‌ هوا شديد است ‌، حتي‌المقدور از آن‌ اجتناب‌ كنيد يا آلودگي‌ آن‌ را كاهش‌ دهيد. به‌ فكر تغيير شغل‌ و نصب‌ سيستم‌ تهويه‌ مطبوع‌ فيلتردار و با قابليت‌ كنترل‌ رطوبت‌ در منزل‌ خود باشيد.

- از قرار گرفتن‌ در معرض‌ تغييرات‌ دمايي‌ ناگهاني‌ يا هواي‌ سرد و مرطوب‌ خودداري‌ كنيد.

- اگر كارهايي‌ مثل‌ فرياد زدن‌ ، بلند خنديدن ‌، گريه‌ كردن ‌، و فعاليت‌ بدني‌ باعث‌ بروز حملات‌ سرفه‌ شوند، از آنها خودداري‌ كنيد.

- روش‌ تخليه‌ نايژه‌ و تنفس‌ عميق‌ را ياد بگيريد و اجرا كنيد.

- زير پايه‌هاي‌ جلويي‌ تخت‌ را در حدود 5/12 سانتي‌متر بالا آوريد.

داروها
- از داروهاي‌ ضد سرفه‌ استفاده‌ نكنيد ؛ اين‌ داروها باعث‌ بدتر شدن‌ برونشيت‌ مزمن‌ مي‌شوند.

- آنتي‌بيوتيك‌ها براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌ مزمن‌ يا مكرر

- اكسپكتورانت‌ها براي‌ نرم‌ و رقيق‌ كردن‌ ترشحات‌

- داروهاي‌ گشادكننده‌ نايژه‌ براي‌ باز كردن‌ لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌

- امكان‌ دارد برحسب‌ مورد ، داروهايي‌ براي‌ درمان‌ افسردگي‌ يا اضطراب‌ شديد تجويز شوند.

فعاليت‌
هيچ‌ گونه‌ محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد. مصرف‌ مايعات‌ را به‌ 10-8 ليوان‌ آب‌ در روز افزايش‌ دهيد تا ترشحات‌ ريوي‌ رقيق‌تر شوند.

رژيم غذايي
رژيم غذايي هيچ محدوديتي ندارد. جهت حفظ ضخامت ترشحات ريه روزانه 8 تا 10 ليوان آب نبوشيد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ برونشيت‌ مزمن‌ را داريد.

- اگر تب‌ يا استفراغ‌ رخ‌ دهد.

- اگر در خلط‌ خون‌ ظاهر شود.

- اگر درد سينه‌ افزايش‌ يابد.

- اگر تنگي‌ نفس‌ حتي‌ در حالت‌ استراحت‌ يا هنگامي‌ كه‌ سرفه‌ نمي‌كنيد ، وجود داشته‌ باشد.

- اگر خلط‌ علي‌رغم‌ تلاش‌ براي‌ رقيق‌ كردن‌ آن‌ ضخيم‌تر شود .

 

شرح بیماری
برونشيت‌ حاد عبارت‌ است‌ از التهاب‌ راه‌هاي‌ هوايي‌ ( ناي‌ ؛ نايژه‌ها ؛ برونشيول‌ها ) ريه‌. برونشيت‌ حاد شروعي‌ ناگهاني‌ دارد و براي‌ مدت‌ كوتاهي‌ باقي‌ مي‌ماند. اين‌ در حالي‌ است‌ كه‌ برونشيت‌ مزمن‌ سال‌ها باقي‌ مي‌ماند و طي‌ سال‌ها عود آن‌ ادامه‌ دارد.

علايم‌ شايع‌
- سرفه‌اي‌ كه‌ در ابتدا بدون‌ خلط‌ يا همراه‌ با خلط‌ ناچيز است‌، اما بعد از آن‌ خلط‌دار مي‌شوند.

- تب‌ خفيف‌ (معمولاً كمتر از 3/38 درجه‌ سانتيگراد.)

- احساس‌ سوزش‌ در قفسه‌ سينه‌ يا احساس‌ فشار پشت‌ جناغ‌

- خس‌ خس‌ سينه‌ يا مشكل‌ و ناراحتي‌ در تنفس‌ (گاهي‌)

علل‌
-
عفونت‌ توسط‌ يكي‌ از ويروس‌هاي‌ تنفسي‌. اغلب‌ موارد برونشيت‌ حاد به‌ دنبال‌ حضور ويروس‌ سرماخوردگي‌ در بيني‌ و گلو و گسترش‌ بيماري‌ به‌ مجاري‌ هوايي‌ رخ‌ مي‌دهد. بروز يك‌ عفونت‌ باكتريايي‌ ثانويه‌ در زمينه‌ عفونت‌ ويروسي‌ امري‌ شايع‌ است‌.

- التهاب‌ ريه‌ ناشي‌ از استنشاق‌ هوايي‌ كه‌ حاوي‌ مواد تحريك‌كننده‌ است‌، مثلاً دودها يا بخارات‌ شيميايي‌ (آمونياك‌)، دودها يا بخارات‌ اسيدي‌، گرد و غبار، يا دود سيگار

عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
- بيماري‌ انسدادي‌ مزمن‌ ريه‌

- سيگار كشيدن‌

- هواي‌ سرد و مرطوب‌

- تغذيه‌ نامناسب‌

- وجود يك‌ بيماري‌ اخير كه‌ مقاومت‌ را كاهش‌ داده‌ باشد

- زندگي‌ در هواي‌ با آلودگي‌ زياد

- در افراد مسن‌ و نيز خردسالان‌

پيشگيري‌
-
از تماس‌ نزديك‌ با افرادي‌ كه‌ برونشيت‌ دارند خودداري‌ كنيد.

- سيگار نكشيد.

- اگر با مواد شيميايي‌ ، گرد و غبار ، يا ساير مواد تحريك‌كننده‌ ريه‌ سروكار داريد، از ماسك‌ مناسب‌ استفاده‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ معمولاً در عرض‌ يك‌ هفته‌ خوب‌ مي‌شود. موارد عارضه‌دار معمولاً در عرض‌ دو هفته‌ با دارو خوب‌ مي‌شوند.

عوارض‌ احتمالي‌
-
عفونت‌ باكتريايي‌ ريه‌ (انواع‌ ذات‌الريه‌)

- برونشيت‌ مزمن‌ ناشي‌ از تكرار برونشيت‌ حاد

- امكان‌ دارد سرفه‌ تا چندين‌ هفته‌ پس‌ از بهبود اوليه‌ باقي‌ بماند.

- جمع‌ شدن‌ مايع‌ در فضاي‌ جنب‌ (فضاي‌ دو ريه‌) (ناشي‌ از التهاب‌ پرده‌ جنب‌ [ پرده‌ پوشاننده‌ ريه‌ ]) (به‌ ندرت‌)

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- تشخيص‌ معمولاً بر اساس‌ علايم‌ داده‌ مي‌شود ، اما امكان‌ دارد كشت‌ خلط‌ نيز براي‌ بررسي‌ عفونت‌ باكتريايي‌ انجام‌ شود.

- درمان‌ با هدف‌ تخفيف‌ علايم‌ صورت‌ مي‌گيرد ، مگر اينكه‌ علايم‌ عفونت‌ باكتريايي‌ ثانويه‌ نيز وجود داشته‌ باشد : خلط‌ سبز رنگ ‌، تب‌ بالاي‌ 3/38 درجه‌ سانتيگراد يا بدتر شدن‌ علايم‌ اوليه‌

- اگر سيگاري‌ هستيد ، حداقل‌ به‌ هنگام‌ بيماري‌ سيگار نكشيد. سيگار كشيدن‌ به‌ هنگام‌ بيماري‌ باعث‌ تأخير در بهبودي‌ و افزايش‌ احتمال‌ بروز عوارض‌ مي‌شود.

- رطوبت‌ هوا را افزايش‌ دهيد ؛ مرتب‌ حمام‌ آب‌ گرم‌ بگيريد ؛ در كنار تخت‌ خود يك‌ دستگاه‌ بخور بگذاريد . دستگاه‌ بخور را هر روز تميز كنيد.

داروها
-
براي‌ ناراحتي‌ خفيف‌ مي‌توانيد از استامينوفن‌ براي‌ كاهش‌ تب ‌، و داروهاي‌ ضد سرفه‌ استفاده‌ كنيد. از داروهاي‌ ضد سرفه‌ تنها زماني‌ استفاده‌ كنيد كه‌ سرفه‌ بدون‌ خلط‌ باشد. توجه‌ داشته‌ باشيد كه‌ متوقف‌ كردن‌ سرفه‌ به‌ طور كامل‌ مي‌تواند خطرناك‌ باشد، زيرا اين‌ كار موجب‌ تجمع‌ ترشحات‌ مخاطي‌ و مواد تحريك‌كننده‌ در لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌ مي‌شود. با گير افتادن‌ اين‌ ترشحات‌ احتمال‌ بروز ذات‌الريه‌ افزايش‌ ، و تبادل‌ اكسيژن‌ در ريه‌ها كاهش‌ مي‌يابد.

- ساير داروهاي‌ احتمالي‌ عبارتند از : آنتي‌بيوتيك‌ها براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌هاي‌ باكتريايي‌ ؛ و اكسپكتورانت‌ها براي‌ نرم‌ و رقيق‌ كردن‌ ترشحات‌ مخاطي‌ تا آنها را راحت‌تر بتوان‌ تخليه‌ كرد.

فعاليت‌
تا زماني‌ كه‌ درجه‌ حرارت‌ بدنتان‌ به‌ حد طبيعي‌ بازنگشته‌ در رختخواب‌ استراحت‌ كنيد. سپس‌ با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علايم‌ ، فعاليت‌هاي‌ عادر خود را به‌ تدريج‌ از سر گيريد.

رژيم‌ غذايي‌
هيچ‌ رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود. روزانه‌ حداقل‌ 10-8 ليوان‌ آب‌ بنوشيد. با اين‌ كار ترشحات‌ مخاطي‌ نرم‌ و رقيق‌ مي‌شوند و آنها را راحت‌تر مي‌توان‌ با سرفه‌ خارج‌ كرد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ علايم‌ برونشيت‌ داريد.

اگر يكي‌ از مشكلات‌ زير به‌ هنگام‌ بيماري‌ بروز مي‌كند :

ـ تب‌ بالا و لرز

ـ درد سينه‌

ـ خلط‌ ضخيم‌ شده‌ ، تغيير رنگ‌ داده‌ ، يا داراي‌ رگه‌هاي‌ خوني‌

ـ تنگي‌ نفس ‌، حتي‌ به‌ هنگام‌ استراحت‌

ـ استفراغ‌

 

شرح بیماری
برونشكتازي‌ عبارت‌ است‌ از يك‌ نوع‌ بيماري‌ ريوي‌ كه‌ در آن‌ لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌ به‌ طور مزمن‌ بسته‌ و ترشحات‌ ضخيم‌ در آنها جمع‌ مي‌شود. عفونت‌ ثانويه‌ به‌ اين‌ بيماري‌ به‌ دفعات‌ رخ‌ مي‌دهد . اين‌ بيماري‌ مسري‌ نيست‌ مگر اينكه‌ بيماري‌ سل‌ نيز همراه‌ آن‌ وجود داشته‌ باشد.

علايم‌ شايع‌
- سرفه‌ مكرر همراه‌ با خلط‌ بد بو ، سبز يا زرد (گاهي‌ رگه‌هاي‌ خون‌ نيز در خلط‌ ديده‌ مي‌شود).

- عفونت‌ مكرر ريه‌

- تنگي‌ نفس‌ ؛ نفس‌ بدبو

- احساس‌ ناخوشي‌ عمومي‌

- خستگي‌ مكرر

- كم‌خوني‌ (شايع‌ است‌)

علل‌
آسيب‌ به‌ لوله‌هاي‌ نايژه‌اي‌ كوچك‌. اين‌ آسيب‌ ممكن‌ است‌ در عرض‌ چند سال‌ به‌ وجود آمده‌ و توسعه‌ يابد. علل‌ شايع‌ آسيب‌ عبارتند از:

- سيگار كشيدن‌

- عفونت‌هاي‌ ريوي‌ مكرر

- برونشيت‌ مزمن‌

- آلرژي‌ها؛ دود يا گرد و غبار

- استنشاق‌ يك‌ جسم‌ خارجي‌

- بيماري‌ سل‌ ؛ سرطان‌ يا آبسه‌ ريه‌

- عفونت‌ قارچي‌

عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
- سيگار كشيدن‌

- تغذيه‌ نامناسب‌

- چاقي‌

- سابقه‌ خانوادگي‌ بيماري‌ سل‌

- خستگي‌ يا كار زياد

- قرار گرفتن‌ در معرض‌ مواد آلرژي‌زا

- هواي‌ سرد و مرطوب‌

پيشگيري‌
- هيچگاه‌ سيگار نكشيد.

- در صورت‌ بروز عفونت‌ ريوي‌ حتماً به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنيد.

- حتي‌المقدور از عوامل‌ خطر دوري‌ كنيد.

- واكسن‌ آنفلوآنزا و ذات‌الريه‌ تزريق‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
اغلب‌ بيماران‌ با درمان‌ مي‌توانند زندگي‌ تقريباً طبيعي‌ و بدون‌ ناتواني‌ و معلوليت‌ عمده‌ داشته‌ باشند.

عوارض‌ احتمالي‌
-
بيماري‌ انسدادي‌ مزمن‌ ريه‌

- ذات‌الريه‌ مكرر

- تخريب‌ بافت‌ ريه‌

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- آزمايشات‌ تشخيصي‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ موارد زير باشند: عكسبرداري‌ از ريه‌ها ، عكس‌برداري‌ از نايژه‌ها ، كشت‌ خلط‌ ، برونكوسكپي‌ (ديدن‌ نايژه‌ها از داخل‌ توسط‌ يك‌ لوله‌ كه‌ سر آن‌ منبع‌ نور و دوربين‌ نصب‌ شده‌ است‌).

- هيچگاه‌ سيگار نكشيد.

- روش‌ تخليه‌ ترشحات‌ و خلط‌ را با استفاده‌ از تغيير وضعيت‌ بدن‌ فرا بگيريد و اين‌ كار را روزانه‌ دو بار انجام‌ دهيد.

- زير پايه‌هاي‌ جلويي‌ تخت‌ را 5/12-5/7 سانتيمتر بالا بياوريد تا ترشحات‌ مخاطي‌ در لوب‌هاي‌ تحتاني‌ ريه‌ها جمع‌ نشوند.

- اگر در محل‌ كار شما آلودگي‌ هوا شديد است‌ ، حتي‌الامكان‌ سعي‌ كنيد كه‌ كمتر در معرض‌ اين‌ هوا قرار گيريد ، و اگر لازم‌ بود ، شغل‌ خود را عوض‌ كنيد.

- در خانه‌ سيستم‌ تهويه‌ مطبوع‌ فيلتردار و با كنترل‌ رطوبت‌ نصب‌ كنيد.

- اگر كارهايي‌ چون‌ فرياد زدن‌ ، خنديدن‌ با صداي‌ بلند ، گريه‌ كردن ‌، فعاليت‌ شديد ، يا تغييرات‌ ناگهاني‌ دماي‌ محيط‌ موجب‌ بروز حملات‌ سرفه‌ شوند ، از آنها اجتناب‌ كنيد.

- بهداشت‌ دندان‌ و دهان‌ را دقيقاً رعايت‌ كنيد.

- اگر سابقه‌ آلرژي‌ داريد، سعي‌ كنيد در معرض‌ موارد آلرژي‌زا قرار نگيريد.

- عمل‌ جراحي‌ براي‌ درآوردن‌ نواحي‌ آسيب‌ ديده‌ مجزا در ريه‌ (به‌ ندرت‌)

داروها
-
آنتي‌بيوتيك‌ براي‌ ده‌ روز ماهانه‌ ، در صورتي‌ كه‌ عفونت‌ باكتريايي‌ باعث‌ برونشكتازي‌ شده‌ باشد ، يا موجب‌ بروز ذات‌الريه‌ يا برونشيت‌ حاد شده‌ باشد.

- داروهاي‌ گشادكننده‌ نايژه‌ براي‌ گشاد كردن‌ راه‌هاي‌ هوايي‌

- اكسپكتورانت‌ براي‌ رقيق‌ و نرم‌ كردن‌ ترشحات‌

فعاليت‌
تا حد امكان‌ فعاليت‌ خود را حفظ‌ كنيد.

رژيم‌ غذايي‌
مايعات‌ بيشتر بنوشيد. روزانه‌ حداقل‌ 8 ليوان‌ آب‌ بنوشيد. اين‌ كار موجب‌ رقيق‌ شدن‌ ترشحات‌ و آسان‌تر شدن‌ تخليه‌ آنها با سرفه‌ مي‌شود.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود ؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ برونشكتازي‌ را داريد.

- اگر پس‌ از تشخيص‌، دچار علايم‌ عفونت‌ ريوي‌ يا برونشيت‌ شده‌ايد. اين علائم شامل:

- اگر شما دچار تب شده ايد.‌

- اگر خلط‌ خوني‌؛ خلط‌ علي‌رغم‌ درمان‌ ضخيم‌تر شود ؛ يا با تخليه‌ وضعيتي‌ ، رنگ ‌، مقدار ، يا خصوصيات‌ خلط‌ تغيير يابد.

- اگر درد سينه‌ افزايش‌ يابد.

- اگر تنگي‌ نفس‌ بدون‌ سرفه‌ يا در زمان‌ استراحت‌ رخ‌ دهد .

شرح بيماري
بثورات‌ ناشي‌ از بستن‌ پوشك‌ عبارت‌ است‌ از يك‌ نوع‌ درماتيت‌ تماسي‌ كه‌ در آن‌ پوست‌ ناحيه‌ پوشك‌ دچار تحريك‌ مي‌شود. پوست‌ نواحي‌ اندام‌ تناسلي‌ ، مقعد ، و شكم‌ كه‌ پوشك‌ آنها را مي‌پوشاند متأثر مي‌شود. همچنين‌ امكان‌ دارد در بزرگسالاني‌ كه‌ بي‌اختياري‌ ادرار دارد و پوشك‌هاي‌ يك‌ بار مصرف‌ مخصوص‌ بزرگسالان‌ را به‌ تن‌ مي‌كنند نيز ديده‌ شود.

علايم‌ شايع‌
- پوست‌ مرطوب‌ ، دردناك ‌، قرمز ، جوش‌دار ، و گاهي‌ خارش‌دار در نواحي‌ پوشك‌. پوست‌ ممكن‌ است‌ ترك‌ خورده‌ يا دچار شقاق‌ (زخم‌) شود.

- در شيرخواران‌ پسر ، امكان‌ دارد يك‌ ناحيه‌ قرمز ، زخمي ‌، و گاهي‌ خون‌آلود در اطراف‌ نوك‌ آلت‌ تناسلي‌ ظاهر شود.

علل‌
بثور ناشي‌ از بستن‌ پوشك‌ در اثر تحريك‌ پوست‌ ناشي‌ از مواد موجود در ادرار يا مدفوع‌ ايجاد مي‌شود.

عوامل تشديد كننده بيماري
- عوض‌ كردن‌ دير به‌ دير پوشك‌

- اصطكاك‌ ناشي‌ از پوشك‌هاي‌ زبر

- شستن‌ ناكافي‌ پوشك‌

- سابقه‌ خانوادگي‌ آلرژي‌ پوستي‌

- آب‌ و هواي‌ گرم‌ و مرطوب‌

پيشگيري
- پوشك‌ را مرتباً عوض‌ كنيد.

- پوشك‌ را تميز نگاه‌ داريد. پس‌ از شستن‌ پوشك‌، آن‌ را دوبار آب‌ كشيد تا مواد پاك‌كننده‌ و ساير مواد شيميايي‌ از آن‌ شسته‌ و پاك‌ شوند.

- بعد از باز كردن‌ پوشك‌ و تميز كردن‌ بچه‌ و پوشك‌ ، 30-10 دقيقه‌ صبر كنيد و سپس‌ پوشك‌ را ببنديد تا به‌ اين‌ ترتيب‌ نواحي‌ ياد شده‌ مدتي‌ در معرض‌ هواي‌ آزاد قرار داشته‌ باشند.

عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با درمان‌ خوب‌ مي‌شود. البته‌ عود آن‌ نيز شايع‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي
عفونت‌ باكتريايي‌ ثانويه‌ در ناحيه‌ بثور

درمان
اصول‌ كلي‌
- تا آنجا كه‌ مي‌توانيد نواحي‌ ياد شده‌ را در معرض‌ هواي‌ آزاد قرار دهيد.

- اگر بثور گسترده‌ باشد ، پوشك‌ را مرتباً عوض‌ كنيد حتي‌ در شب‌.

- براي‌ شستن‌ ناحيه‌ بثور از صابون‌ يا اسيد بوريك‌ استفاده‌ نكنيد. در عوض‌ از پنبه‌ آغشته‌ به‌ روغن‌ معدني‌ استفاده‌ كنيد.

- مصرف‌ لوسيون‌ ، پودر ، پماد با پايه‌ لانولين ‌، يا روغن‌ بچه‌ را متوقف‌ كنيد مگر توسط‌ پزشك‌ تجويز شده‌ باشد.

- مقادير كمي‌ از وازلين‌ ، پماد با پايه‌ لانولين ‌، يا پماد اكسيد روي‌ را به‌ هنگام‌ بروز اولين‌ علايم‌ بثور پوشك‌ و پس‌ از آن‌ روزانه‌ 3-2 بار روي‌ ناحيه‌ بماليد.

- براي‌ شستن‌ پوشك‌هاي‌ پارچه‌اي‌ از آب‌ جوش‌ يا ماده‌ ضدعفوني‌ كننده‌ مخصوص‌ اين‌ كار استفاده‌ كنيد. از مصرف‌ نرم‌كننده‌هاي‌ پارچه‌ خودداري‌ كنيد زيرا اين‌ موارد ممكن‌ است‌ باعث‌ بروز بثور شوند. دو قاشق‌ غذاخوردي‌ سركه‌ را به‌ آبي‌ كه‌ براي‌ آخرين‌بار پوشك‌ را با آن‌ مي‌شوييد اضافه‌ كنيد.

داروها
استفاده‌ از پمادها يا كرم‌هاي‌ ضدالتهاب‌ حاوي‌ دارو مثل‌ هيدروكورتيزون‌ ، نيستاتين ‌، يا ميكونازول‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ كمك‌ به‌ بهبود بثورت‌ شود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود. از دادن‌ غذاهايي‌ كه‌ موجب‌ اسهال‌ مي‌شوند به‌ كودك‌ خودداري‌ كنيد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر با درمان‌ در منزل‌ ، بثور در عرض‌ يك‌ هفته‌ ناپديد نشود.

اگر يكي‌ از موارد زير هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد:

ـ تب‌

ـ بروز جوش‌هاي‌ چركي‌ در ناحيه‌ بثور

ـ ضعيف‌ شدن‌ جريان‌ ادرار در شيرخوار پسر

ـ اطراف‌ سوراخ‌ تناسلي‌ شيرخوار دختر به‌ هم‌ بچسبد

- اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل توجيه شده ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

شرح بيماري
بالانيت‌ ( التهاب‌ سر آلت‌ تناسلي‌ مرد ) عبارت‌ است‌ از التهاب‌ سر آلت‌ تناسلي‌ مرد و گاهي‌ پوست‌ پوشاننده‌ آن‌ ( در كساني‌ كه‌ ختنه‌ نشده‌اند ). در كساني‌ كه‌ ختنه‌ نشده‌اند ، پوست‌ پوشاننده‌ به‌ علت‌ التهاب‌ قابليت‌ جابجايي‌ ندارد.

علايم‌ شايع‌
- درد ، قرمزي‌ ، خارش‌ و تورم‌ در ناحيه‌ مزبور

- التهاب‌ پوست‌ پوشاننده‌

- بزرگ‌ شدن‌ گره‌هاي‌ لنفاوي‌ در ناحيه‌ كشاله‌ ران‌

- تب‌ و لرز (نادر)

- ترشح‌ از نوك‌ آلت‌ (نادر)

- سوزش‌ ادرار (نادر)

علل‌
- عفونت‌ ناشي‌ از باكتري‌ها ( بورليا ونسانتي‌ ، استرپتوكك‌ها) يا قارچ‌ ( كانديدا آلبيكانس‌ )

- آلرژي‌ به‌ مواد شيميايي‌ موجود در لباس‌ زير ، كرم‌ ضدبارداري‌ ، يا لاتكس‌ كاندوم‌

- واكنش‌ به‌ بعضي‌ داروها

- فشارآوردن‌ پوست‌ پوشاننده‌ به‌ سر آلت‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- بهداشت‌ نامناسب‌

- ضربه‌ يا آسيب‌ خفيف‌ به‌ پوست‌ پوشاننده‌ يا خود آلت‌

- ختنه‌ نشدن‌

- ديابت‌ شيرين‌ (مرض‌ قند)

- عفونت‌ مجراي‌ تناسلي‌ شريك‌ جنسي‌ با قارچ‌ (كانديدا)

پيشگيري‌
- ختنه‌ كردن‌ شيرخوار

- شستن‌ ناحيه‌ با آب‌ و صابون‌ ، به‌ خصوص‌ پس‌ از نزديك‌

- از تماس‌ با مواد آلرژي‌زا خودداري‌ كنيد.

- استفاده‌ از كاندوم‌

عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ ، معمولاً در عرض‌ يك‌ تا دو هفته‌ خوب‌ مي‌شود.

عوارض‌ احتمالي‌
- زخم‌ شدن‌ آلت‌

- گسترش‌ عفونت‌ به‌ لايه‌هاي‌ عمقي‌تر پوست‌ آلت‌

- عفونت‌ مجاري‌ ادراري‌

درمان‌
اصولي‌ كلي‌
- شايد كشت‌ از ترشح‌ موجود در ناحيه‌ عفوني‌ شده‌ توصيه‌ شود.

- براي‌ تخفيف‌ درد از آب‌ گرم‌ استفاده‌ نماييد.

- در صورت‌ عود التهاب‌ به‌ دفعات‌ يا تشكيل‌ بافت‌ جوشگاهي ، جراحي‌ براي‌ ختنه‌ انجام‌ خواهد شد.

داروها
- كرم‌ استروييد براي‌ كنترل‌ تورم‌

- آنتي‌بيوتيك‌ ماليدني‌ يا خوراكي‌ براي‌ مبارزه‌ با عفونت‌

- آسپيرين‌ يا استامينوفن‌ براي‌ رفع‌ درد و تب‌ خفيف‌

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
- استراحت‌ در رختخواب‌ در صورت‌ وجود تب‌

- خودداري‌ از نزديكي‌ ، به‌ هنگام‌ درمان‌

- پس‌ از بهبود عفونت‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ عادي‌ خود را از سر گيريد.

رژيم‌ غذايي‌
هيچ‌ رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ بالانيت‌ را داريد.

- اگر علي‌رغم‌ درمان ، علايم‌ در عرض‌ 3 روز رو به‌ بهبود نگذاشته‌ باشند.

- بالانيت‌ امكان‌ دارد عود كند. ختنه‌ را مدنظر قرار دهيد.

شرح بیماری
تومور ويلمز عبارت‌ است‌ از يك‌ تومور بدخيم‌ و مختلط‌ (حاوي‌ چند نوع‌ سلول‌) كليه‌ كه‌ به‌ طور اوليه‌ در كودكان‌ (90% موارد تنها يك‌ كليه‌ را درگير مي‌كند) رخ‌ مي‌دهد. معمولاً كودكان‌ زير 7 سال‌ را مبتلا مي‌كند و حداكثر بروز آن‌ بين‌ 4-3 سالگي‌ است‌. در موارد نادري‌ تا بزرگسالي‌ ظهور نمي‌كند.

علايم‌ شايع‌
-
بزرگي‌ شكم‌. به‌ آساني‌ مي‌توان‌ يك‌ تومور بزرگ‌ ، سفت‌ و صاف‌ را در جدار شكم‌ لمس‌ كرد.

- فشار خون‌ بالا

- خون‌ در ادرار (ادرار ممكن‌ است‌ كدر به‌ نظر برسد).

- درد شكم‌ (گاهي‌)

- استفراغ‌ مكرر

- تب‌

- كاهش‌ وزن‌

علل‌
ناشناخته‌

عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
عوامل‌ ژنتيك‌. تومور ويلمز در كودكان‌ دچار ساير اختلالات‌ مادرزادي‌ شايع‌تر است‌.

پيشگيري‌
در حال‌ حاضر قابل‌ پيشگيري‌ نيست‌.

عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ آن‌ دورنماي‌ آن‌ بهتر از بيشتر تومورهاي‌ بدخيم‌ كودكان‌ است‌. در بيشتر موارد ، تومور ويلمز با جراحي‌ ، پرتو درماني‌ و داروهاي‌ ضدسرطان‌ قابل‌ علاج‌ است‌. اگر تومور قبل‌ از گسترش‌ يافتن‌ ، تشخيص‌ داده‌ شود ، ميزان‌ بقاي‌ 5 ساله‌ ، 90% خواهد بود.

عوارض‌ احتمالي‌
-
نارسايي‌ كليه‌

- گسترش‌ تومور به‌ ريه‌ها ، استخوان‌ها ، كبد يا مغز در صورت‌ عدم‌ درمان‌

- واكنش‌ مضر از جمله‌ ريزش‌ مو در اثر پرتو درماني‌ و داروهاي‌ ضد سرطان‌

درمان
 
اصول‌ كلي‌
- آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ سونوگرافي‌ ، اوروگرافي ‌، آرتريوگرافي ‌، سونوگرافي‌ از وريد اجوف‌ ، پيلوگرافي‌ پس‌گرا ، سي‌تي‌اسكن‌ و راديوگرافي‌ باشند.

- جراحي‌ براي‌ برداشتن‌ تومور و كلية‌ مبتلا و در صورت‌ گسترش‌ تومور بافت‌ مجاور

- پرتو درماني‌ و داروهاي‌ ضد سرطان‌

داروها
- داروهاي‌ ضدسرطان‌

- داروهاي‌ ضدتهوع‌

- مسكن‌ها

- آنتي‌ بيوتيك‌ها در صورت‌ رخ‌ دادن‌ عفونت‌ در طول‌ درمان‌ با داروهاي‌ ضد سرطان‌

- ملين‌ها براي‌ پيشگيري‌ از يبوست‌ به‌ دنبال‌ جراحي‌

فعاليت‌
محدوديتي‌ وجود ندارد. كودك‌ مي‌تواند در حد توان‌ خود فعال‌ باشد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود ؟
- اگر كودك‌ شما علايم‌ تومور ويلمز را داشته‌ باشد.

- اگر در طول‌ درمان‌ موارد زير رخ‌ دهند:

ـ استفراغ‌ ، درد شكم‌ يا يبوست‌

ـ تنگي‌ نفس‌

ـ تورم‌ پا يا مچ‌ پا

- اگر شما دچار علايم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ ايجاد كنند. خارش‌ زمستاني‌ (اگزماي‌ خشك‌)

شرح بيماري
تومور طناب‌ نخاعي‌ عبارت‌ است‌ از رشدي‌ غيرطبيعي‌ كه‌ طناب‌ نخاعي‌ با ريشه‌هاي‌ عصبي‌ آن‌ را تحت‌ فشار قرار مي‌دهد. اين‌ رشد ممكن‌ است‌ خوش‌خيم‌ يا بدخيم‌ باشد ولي‌ يك‌ تومور غيربدخيم‌ در صورتي‌ كه‌ به‌ طور مناسبي‌ درمان‌ نشود ، ممكن‌ است‌ به‌ اندازه‌ يك‌ تومور بدخيم ‌، ناتوان‌كننده‌ باشد .

علايم‌ شايع‌
- ضعف‌ پيشرونده‌ كرختي‌ و تحليل‌ عضلاتي‌ كه‌ عصب‌ آنها از ناحيه‌ آسيب‌ ديده‌ طناب‌ نخاعي‌ منشأ مي‌گيرد.

- مشكل‌ شدن‌ ادرار كردن‌ و حركات‌ روده‌ ، بي‌اختياري‌

- درد مزمن‌ پشت‌

علل‌
- تومورهايي‌ كه‌ از خود طناب‌ نخاعي‌ منشأ مي‌گيرند (تومورهاي‌ اوليه‌) به‌ ويژه‌ در كودكان‌ و افراد مسن‌، نادر هستند و علت‌ آنها ناشناخته‌ است‌.

- تومور طناب‌ نخاعي‌ معمولاً ناشي‌ از سرطاني‌ است‌ كه‌ از بخشي‌ ديگر از بدن‌ ، مثل‌ ريه‌ ، پستان‌ ، لوله‌ گوارش‌ ، پروستات ‌، كليه‌ ، تيروييد يا دستگاه‌ لنفاوي‌ گسترش‌ يافته‌ است‌.

عوامل‌ افزايش‌ دهنده‌ خطر
سرطان‌ در هر قسمتي‌ از بدن‌ كه‌ در بالا ذكر شد.

پيشگيري‌
- از آنجا كه‌ تومورهاي‌ طناب‌ نخاعي‌ بيشتر از گسترش‌ سرطان‌ ناشي‌ مي‌شوند ، مراقب‌ علايم‌ اوليه‌ سرطان‌ در ساير اعضا باشيد.

- سيگار نكشيد.

- براي‌ كاهش‌ احتمال‌ سرطان‌ دستگاه‌ گوارش‌ يك‌ رژيم‌ غذايي‌ پرفيبر ميل‌ كنيد.

- مراقبت‌ بزرگي‌ غده‌ تيروييد باشيد.

- در مورد مردان‌ بالاي‌ 45 سال‌ ، همراه‌ با معاينه‌ فيزيكي‌ سالانه ‌، معاينه‌ پروستات‌ را نيز درخواست‌ كنيد.

- در مورد زنان‌ ، معاينه‌ پستان‌ توسط‌ خود شخص‌ را انجام‌ دهيد.

عواقب‌ مورد انتظار
- موفقيت‌ درمان‌ وابسته‌ به‌ نوع‌، اندازه‌ و محل‌ رشد تومور است‌.

- جراحي‌ براي‌ برداشتن‌ استخوان‌ اطراف‌ طناب‌ مي‌تواند فشار وارد بر اعصاب‌ نخاعي‌ و مسيرهاي‌ عصبي‌ را برطرف‌ كند. اين‌ عمل‌ معمولاً درد و ساير علائم‌ را سريعاً تسكين‌ مي‌دهد ولي‌ ممكن‌ است‌ به‌ كاركردهاي‌ حركتي‌ آسيب‌ بزند. فيزيوتراپي‌ و نوتواني‌ ممكن‌ است‌ كاركرد از دست‌ رفته‌ را برگرداند.

عوارض‌ احتمالي‌
فلج‌ كامل‌ ناشي‌ از انسداد عروق‌ خوني‌ تغذيه‌ كننده‌ سلول‌هاي‌ طناب‌ نخاعي‌.

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌ و مايع‌ نخاعي‌ ، راديوگرافي‌ ستون‌ فقرات ‌، بيوپسي‌ (برداشتن‌ مقدار كمي‌ از بافت‌ يا مايع‌ براي‌ برررسي‌ آزمايشگاهي‌ كه‌ به‌ تشخيص‌ كمك‌ كند) ، ام‌.آر.آي‌ يا سي‌تي‌اسكن‌ ، اسكن‌ راديونوكلئيد استخوان‌ و ميلوگرام‌ (يك‌ راديوگرافي‌ ويژه‌ از مجراي‌ نخاع‌ و طناب‌ نخاعي‌ كه‌ مستلزم‌ سوراخ‌ كردن‌ نخاع‌ و تزريق‌ يك‌ ماده‌ حاجب‌ قابل‌ مشاهده‌ در فيلم‌هاي‌ راديوگرافي‌ است‌) باشند.

- درمان‌ به‌ نتايج‌ همه‌ بررسي‌هاي‌ تشخيصي‌ بستگي‌ دارد و ممكن‌ است‌ شامل‌ جراحي‌ براي‌ برداشت‌ تومورها و استخوان‌ اطراف‌ كه‌ طناب‌ نخاعي‌ را تحت‌ فشار قرار مي‌دهند ، پرتودرماني‌ و شيمي‌درماني‌ باشد.

داروها
- مسكن‌ها

- داروهاي‌ كورتيزوني‌ براي‌ كاهش‌ تورم‌ اطراف‌ تومور و فشار وارد بر طناب‌ نخاعي‌

- داروهاي‌ ضد سرطان‌ در صورت‌ بدخيم‌ بودن‌ تومور

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
سطح‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري به‌ وضعيت‌ فيزيكي‌ شما بستگي‌ دارد. در حدي‌ كه‌ انرژي‌ و توانايي‌ حركتي‌ شما اجازه‌ مي‌دهد، فعال‌ باشيد.

رژيم‌ غذايي‌
از يك‌ رژيم‌ غذايي‌ طبيعي‌ و كاملاً متعادل‌ استفاده‌ كنيد. ويتامين‌ و مكمل‌هاي‌ معدني‌ تنها در صورتي‌ لازم‌ هستند كه‌ شواهد كمبود آنها را داشته‌ باشيد يا نتوانيد به‌ طور طبيعي‌ بخوريد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا اعضاي‌ خانواده‌تان‌ هر يك‌ از علايم‌ تومور طناب‌ نخاعي‌ را داشته‌ باشيد.