شرح بيماري
پاي‌ ورزشكاران‌ عبارت‌ است‌ يك‌ عفونت‌ شايع‌ و مسري‌ قارچي‌ پوست‌ پا ، به‌ خصوص‌ كف‌ پا و پوست‌ بين‌ انگشتان‌ پا ( اغلب‌ بين‌ انگشت‌ چهارم‌ و پنجم‌ پا ). اين‌ عفونت‌ معمولاً در نوجوانان‌ و بزرگسالان‌ اتفاق‌ مي‌افتد (در بچه‌ها نادر است‌).

علايم‌ شايع‌
- وجود پوسته‌هاي‌ مرطوب‌ ، نرم‌ و خاكستري‌ ـ سفيد يا قرمز در پا، به‌ خصوص‌ بين‌ انگشتان‌ پا

- وجود پوست‌ مرده‌ بين‌ انگشتان‌ پا

- خارش‌ در نواحي‌ ملتهب‌

- بوي‌ بد پا (بوي‌ رطوبت‌ و كپك‌)

- وجود تاول‌هاي‌ كوچك‌ روي‌ پا (گاهي‌)

علل‌
عفونت‌ توسط‌ يك‌ قارچ‌ از جنس‌ تريكوفيتون‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- عدم‌ شستشوي‌ پا به‌ طور مرتب‌

- عوض‌ نكردن‌ كفش‌ و جوراب‌ به‌ طور مرتب‌

- استفاده‌ از كمد مشترك‌ و حمام‌ عمومي‌

- آب‌ و هواي‌ خيلي‌ گرم‌ و مرطوب‌

- سركوب‌ شدن‌ دستگاه‌ ايمني‌ به‌ علت‌ بيماري‌ يا داروها

- وجود رطوبت‌ به‌ طور دايمي‌ در اطراف‌ پا

پيشگيري‌
- هر روز پاي‌ خود را بشوييد. فضاي‌ بين‌ انگشتان‌ پاي‌ خود را كاملاً خشك‌ كنيد و پودر خشك‌كننده‌ به‌ بين‌ انگشتان‌ پا بماليد.

- در حمام‌هاي‌ عمومي‌ از دمپايي‌هايي‌ با كف‌ از جنس‌ صندل‌ و روية‌ باز از جنس‌ لاستيك‌ استفاده‌ نماييد.

- در هر زمان‌ كه‌ مقدور بود پا برهنه‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري كنيد.

- جوراب‌ خود را هر روز عوض‌ كنيد. جنس‌ جوراب‌ بهتر است‌ از نخ‌ ، پشم‌ ، يا ساير مواد طبيعي‌ و جاذب‌ رطوبت‌ باشد. از پوشيدن‌ جوراب‌هاي‌ بافته‌ شده‌ از الياف‌ مصنوعي‌ خودداري‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً در عرض‌ 3 هفته‌ با درمان‌ خوب‌ مي‌شود، اما عود آن‌ امري‌ شايع‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
- عفونت‌ ثانويه‌ با باكتري‌ در همان‌ ناحيه‌اي‌ كه‌ عفونت‌ قارچي‌ وجود دارد.

- يك‌ نوع‌ واكنش‌ نادر پوستي‌ به‌ شكل‌ بروز بثورات‌ در دست‌ها و صورت‌

درمان
اصول‌ كلي‌
- پس‌ از شستن‌ ، پوسته‌ها و مواد موجود بين‌ انگشتان‌ پا را به‌ دقت‌ برداريد. اين‌ كار بايد به‌ طور روزانه‌ انجام‌ شود.

- ناحيه‌اي‌ كه‌ دچار عفونت‌ شده‌ است‌ را خشك‌ و سرد نگاه‌ داريد. در طي‌ درمان‌ با پاي‌ برهنه‌ راه‌ برويد يا از دمپايي‌ از جنس‌ صندل‌ استفاده‌ نماييد.

داروها
- از پودرها ، كرم‌ها ، يا پمادهاي‌ ضد قارچ‌ پس‌ از هر بار شستن‌ پا استفاده‌ كنيد.

- در موارد شديد ، ممكن‌ است‌ داروهاي‌ ضدقارچ‌ خوراكي‌ يا قوي‌تر موضعي‌ تجويز شود.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
هيچ‌ محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد. موقتاً از فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هايي‌كه‌ باعث‌ تعريق‌ پا مي‌شوند خودداري‌ نماييد

رژيم‌ غذايي‌
هيچ‌ رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما دچار علايم‌ شديد پاي‌ ورزشكاران‌ هستيد كه‌ علي‌رغم‌ درمان‌ برطرف‌ نمي‌شود.

- اگر شما دچار تب‌ شده‌ايد، يا عفونت‌ به‌ نظر در حال‌ گسترش‌ است‌.

شرح بيماري
پاي‌ ديابتي‌ و مشكلات‌ پوستي‌ . عفونت‌هاي‌ پوستي ‌، خصوصاً در پا ، در بيماران‌ ديابتي‌ شايع‌تر از افراد غير ديابتي‌ هستند. پاي‌ يك‌ فرد ديابتي‌ حساسيت‌ زيادي‌ به‌ تمام‌ انواع‌ ضربه‌ دارد ، به‌ طوري‌ كه‌ احتمال‌ عفونت‌ در پاي‌ افراد ديابتي‌ به‌ مراتب‌ بيشتر است‌.

علايم‌ شايع‌
- بيماران‌ ديابتي‌ به‌ هنگام‌ عفونت‌ يا ضربه‌ به‌ پا غالباً دردي‌ احساس‌ نمي‌كنند.

- پديد آمدن‌ زخم‌هاي‌ جديدي‌ كه‌ بسيار دير خوب‌ مي‌شوند.

- بي‌حسي‌ يا ضعف‌ عضلاني‌

علل
استعداد ابتلا به‌ عفونت‌ پا و نيز ساير مشكلات‌ پا ، به‌ علت‌ مشكلات‌ در گردش‌ خون ‌، آسيب‌ به‌ رشته‌هاي‌ عصبي‌ ، و اختلال‌ در دستگاه‌ ايمني‌ بيماران‌ ديابتي‌ به‌ وجود مي‌آيند.

عوامل تشديد كننده بيماري
- ناخن‌ فرو رفته‌ در گوشت‌ انگشت‌ پا

- وجود ميخچه‌ يا پينه‌ در كف‌ پا ؛ وجود تاول‌ در پا

- پوشيدن‌ كفش‌هايي‌ كه‌ براي‌ پا نامناسب‌ هستند.

پيشگيري‌
- پاهاي‌ خود را به‌ طور روزانه‌ با صابون‌ و آب‌ گرم‌ (نه‌ داغ‌) بشوييد. پوست‌ پا را با ملايمت‌ و به‌ طور كامل‌ خشك‌ كنيد ، خصوصاً بين‌ انگشتان‌ پا را يك‌ بار در هفته‌ روي‌ پا خود پودر تالك‌ بريزيد.

- هنگامي‌ كه‌ پاها كاملاً خشك‌ شدند ، ماده‌اي‌ به‌ نام‌ لانولين‌ را به‌ پوست‌ پا بماليد تا پوست‌ پا نرم‌ بماند و خشكي‌ يا پوسته‌ريزي‌ نداشته‌ باشد. لانولين‌ را به‌ آن‌ شدت‌ نماليد كه‌ موجب‌ درد شود . به‌ هيچ‌ عنوان‌ سعي‌ نكنيد ميخچه‌ يا پينه‌ را با تيغ‌ در آوريد يا آنها را با داروهاي‌ مختلف‌ محو كنيد.

- با انجام‌ بعضي‌ حركات‌ از تشكيل‌ پينه‌ در قسمت‌ گوشتي‌ كف‌ پا در جلو، پيشگيري‌ كنيد: انگشتان‌ پا را 20 بار در روز نرمش‌ دهيد؛ هنگام‌ قدم‌زدن‌ پايتان‌ را از ناحيه‌ انگشتان‌ پا روي‌ زمين‌ بگذاريد و نه‌ قسمت‌ گوشتي‌ كف‌ پا

- اگر ناخن‌ انگشتان‌ پا خشك‌ و شكننده‌ هستند ، به‌ مدت‌ چند شب ‌، پس‌ از خيس‌ كردن‌ ، در زير و اطراف‌ ناخن‌ها لانولين‌ به‌ مقدار كافي‌ بماليد. زير ناخن‌ها را مرتباً با ملايمت‌ پاك‌ كنيد. ناخن‌ها را با احتياط‌ كوتاه‌ كنيد و از كوتاه‌ كردن‌ كناره‌هاي‌ ناخن‌ خودداري‌ كنيد. هرگاه‌ به‌ متخصص‌ پا يا براي‌ پديكور مراجعه‌ مي‌كنيد ، حتماً بيماري‌ ديابت‌ خود را بگوييد.

- اگر انگشتان‌ پاي‌ شما روي‌ هم‌ افتاده‌اند يا به‌ همديگر فشرده‌ شده‌اند ، با استفاده‌ از پنبه‌ آنها را از هم‌ جدا كنيد.

- حتي‌المقدور كفش‌ خود را چندين‌ بار هر چند به‌ مدت‌ كوتاه‌ از پاي‌ خود در آوريد.

- هرگاه‌ نياز به‌ پوشيدن‌ كفش‌ وجود دارد، دمپايي‌ استفاده‌ نكنيد. دمپايي‌ محافظت‌ چنداني‌ از پا نمي‌كند.

- با پاي‌ برهنه‌ در كف‌پوش‌ خانه‌ يا در بيرون‌ از خانه‌ راه‌ نرويد.

- كفش‌ ساخته‌ شده‌ از چرم‌ نرم‌ كه‌ پا در آن‌ خوب‌ جفت‌وجور مي‌شود ولي‌ پا را نمي‌زند بپوشيد. كفشي‌ را كه‌ تازه‌ خريده‌ايد روزانه‌ يك‌ ساعت‌ بپوشيد تا تدريجاً نرم‌ شود.

- براي‌ گرم‌ كردن‌ پاي‌ خود به‌ هنگام‌ خوب‌ ، جوراب‌ نخي‌ بپوشيد. به‌ هيچ‌ عنوان‌ از شيشه‌ آب‌ داغ‌ يا صفحات‌ گرم‌كننده‌ الكتريكي‌ استفاده‌ نكنيد. به‌ هيچ‌ عنوان‌ اجازه‌ ندهيد پا دچار سوختگي‌ شود. استفاده‌ از پتوي‌ برقي‌ نيز مناسب‌ است‌.

- از جوراب‌هاي‌ كفش‌دار استفاده‌ نكنيد و هنگام‌ نشستن‌ ؛ پا را روي‌ پاي‌ ديگر نياندازيد. اين‌ موارد باعث‌ كاهش‌ گردش‌ خون‌ پا مي‌شوند ، گردش‌ خوني‌ كه‌ ممكن‌ است‌ به‌ علت‌ اثرات‌ ديابت‌ روي‌ رگ‌هاي‌ خوني‌ قبلاً كمتر از ميزان‌ طبيعي‌ شده‌ باشد.

- جوراب‌ نخي‌ (نه‌ پشمي‌) نازك‌ بپوشيد تا از تجمع‌ رطوبت‌ جلوگيري‌ شود. رطوبت‌ باعث‌ تحريك‌ رشد عوامل‌ بيماري زايي‌ مي‌شود كه‌ بيماري‌ قارچي‌ پاي‌ ورزشكاران‌ يا ساير عفونت‌هاي‌ پوست‌ را ايجاد مي‌كنند. هميشه‌ جوراب‌ تميز بپوشيد و جوراب‌ خود را حداقل‌ يك‌ بار در روز عوض‌ كنيد. جوراب‌ گشاد يا داراي‌ درزهاي‌ برجسته‌ به‌ پا نكنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
با رعايت‌ اقدامات‌ پيشگيرانه‌ و مراجعه‌ زود هنگام‌ در صورت‌ بروز عفونت ‌، مي‌توان‌ از بروز عوارض‌ جدي‌ جلوگيري‌ به‌ عمل‌ آورد.

عوارض‌ احتمالي‌
عفونت‌هاي‌ جدي‌ پا ، گانگرن‌ ( قانقاريا ) ، قطع‌ پا يا قسمتي‌ از آن‌.

درمان‌
اصول‌ كلي‌
به‌ قسمت‌ پيشگيري‌ مراجعه‌ كنيد.

داروها
امكان‌ دارد داروهاي‌ اختصاصي‌ براي‌ عفونت‌ تجويز شوند.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ عادي‌ خود را ادامه‌ دهيد مگر اين‌ كه‌ مشكلات‌ پا باعث‌ ناتواني‌ در انجام‌ آنها شوند.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ تجويز شده‌ را به‌ دقت‌ رعايت‌ كنيد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر عفونت‌ پا خوب‌ نمي‌شود.

- اگر پاها دائماً سرد هستند.

- اگر علي‌رغم‌ اقدامات‌ پيشگيرانه‌، پا ميخچه‌ يا پينه‌ زده‌ است‌.

- اگر درد يا گرفتگي‌ عضله‌ در پا رخ‌ دهد.

- اگر خارش‌ داريد.

 

 

 

شرح بیماری
پانکراتیت‌ التهاب‌ لوزالمعده. پانکراتیت‌ مزمن‌ معمولاً در پی‌ حملات‌ مکرر پانکراتیت‌ حاد بروز می‌کند زیرا لوزالمعده‌ در بین‌ حملات‌ کاملاً بهبود نمی‌یابد. لوزالمعده‌ در جریان‌ این‌ عارضه‌ ، به‌ تدریج‌ توانایی‌ خود در تولید آنزیم های‌ هضم‌کننده‌ و هورمون‌های‌ لازم‌ برای‌ سلامت‌ بدن‌ را از دست‌ می‌دهد.

علایم‌ شایع‌
پانکراتیت‌ حاد شدید:
- درد شکمی‌ شدید

- استفراغ‌

- تورم‌ و نفخ‌ شکم‌

- تب

- درد عضلانی‌

- افت‌ فشارخون‌

پانکراتیت‌ مزمن‌:
- درد پایدار خفیف‌ تا شدید اغلب‌ پس‌ از غذا ، در قسمت‌ فوقانی‌ شکم‌ که‌ گاهی‌ به‌ پشت‌ یا سراسر شکم‌ انتشار دارد. این‌ درد ممکن‌ است‌ حالت‌ مبهم ‌، سوزشی ‌، مالشی‌ یا خنجری‌ داشته‌ باشد. دوره‌های‌ درد ممکن‌ است‌ روزها یا هفته‌ها به‌ طول‌ بینجامد ولی‌ به‌ ندرت‌ کمتر از یک‌ روز ادامه‌ دارد.

- یرقان (زردی‌ پوست‌ و چشم‌ها) خفیف‌ (گاهی‌)

- کاهش‌ وزن‌ سریع‌

علل‌
- اعتیاد به‌ الکل‌

- بیماریهای‌ کیسه‌ صفرا یا مجاری‌ صفراوی‌

- انسداد مجرای‌ لوزالمعده‌ در اثر سنگ‌ ، جوشگاه‌ تشکیل‌ شده‌ در اثر التهاب‌ یا رشد آهسته‌ سرطان (به‌ ندرت‌)

- آسیب‌ شکمی‌

- عفونت های ویروسی

- بالا بودن‌ چربی‌های‌ خون

- تومورها

داروها
ضربه‌ یا جراحی‌ شکم‌

عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
- تغذیه‌ نامناسب ‌؛ چاقی

- سوءمصرف‌ الکل

- مصرف‌ داروهایی‌ نظیر داروهای‌ گروه‌ سولفا، آزاتیوپرین، کلروتیازید یا داروهای‌ کورتونی‌

پیشگیری‌
عدم‌ مصرف‌ الکل

عواقب‌ مورد انتظار
پانکراتیت‌ حاد اغلب‌ با مراقبت‌های‌ ویژه‌ قابل‌ علاج‌ است‌. درمان‌ عبارتست‌ از دادن‌ استراحت‌ کامل‌ به‌ لوله‌ گوارش‌ و برقراری‌ تغذیه‌ وریدی‌. پانکراتیت‌ حاد در 5% موارد به‌ درمان‌ پاسخ‌ نداده‌ و در نهایت‌ کشنده‌ است‌. پانکراتیت‌ مزمن‌ ممکن‌ است‌ سال‌ها باعث‌ حملات‌ مکرر پانکراتیت‌ حاد گردد.

عوارض‌ احتمالی‌
- دیابت شیرین

- کمبود مزمن‌ کلسیم

- عفونت‌ ثانویه‌ باکتریایی‌ لوزالمعده‌

- خونریزی‌ شدید و تخریب‌ لوزالمعده

- تشکیل‌ کیست‌ یا آبسه‌ در لوزالمعده‌

درمان‌
اصول‌ کلی‌
- بررسی‌های‌ تشخیصی‌ ممکن‌ است‌ شامل‌ آزمایش‌های‌ خون‌ و ادرار ، اسکن‌ رادیوایزوتوپ‌ ، رادیوگرافی‌ شکم‌ ، سی‌تی‌ اسکن‌ یا سونوگرافی‌ لوزالمعده‌ ، و آندوسکوپی‌ باشد.

- در پانکراتیت‌ حاد معمولاً بستری‌ کردن‌ بیمار در بیمارستان‌ برای‌ تجویز مایعات‌ وریدی‌، کنترل‌ درد و استفراغ‌ ، و اصلاح‌ اختلالات‌ متابولیسمی‌ (جبران‌ کمبود کلسیم‌ و منیزیوم‌) لازم‌ است‌. جراحی‌ ممکن‌ است‌ در موارد وجود سنگ‌های‌ صفراوی‌، زخم‌ معده‌ سوراخ‌ شده‌، یا تخلیه‌ منبع‌ عفونت‌ لازم‌ باشد.

- درمان‌ پانکراتیت‌ مزمن‌ ممکن‌ است‌ به‌ طور سرپایی‌ با تجویز داروها، تنظیم‌ رژیم‌ غذایی ، و منبع‌ مصرف‌ الکل‌ صورت‌ گیرد

داروها

- مسکن ها

- آنزیم های‌ هضم‌کننده‌ غذا که‌ لوزالمعده آسیب‌ دیده‌ قادر به‌ تولید آنها نیست‌.

- آنتی بیوتیک ها ، در صورت‌ بروز عفونت‌ باکتریایی‌

- داروهای‌ مهارکننده‌ اسید معده‌

- انسولین ، در صورت‌ وجود دیابت

- فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری

- در پانکراتیت‌ حاد، استراحت‌ در بستر یا، اگر در حالت‌ نشسته‌ راحت‌تر هستید، استراحت‌ به‌ حالت‌ نشسته‌ برروی‌ صندلی‌ توصیه‌ می‌شود. با برطرف‌ شدن‌ علایم‌، فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری های‌ طبیعی‌ خود را به‌ تدریج‌ از سر بگیرد. در پانکراتیت‌ مزمن‌ محدودیتی‌ از نظر فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری وجود ندارد.

رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ کم‌ چربی‌ به‌ صورت‌ وعده‌های‌ کم‌ حجم‌ و متعدد توصیه‌ می‌شود. مصرف‌ الکل را به‌ کلی‌ قطع‌ کنید.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دارای‌ علایم‌ پانکراتیت‌ حاد باشید.

بروز موارد زیر در حین‌ یا پس‌ از درمان‌:

- یرقان (زردی‌ پوست‌ و چشم‌ها)

- تب‌ 3/38 درجه‌ سانتیگراد یا بالاتر

- کاهش‌ وزن‌ مداوم‌

- علایم‌ کمبود کلسیم نظیر انقباضات‌ عضلانی‌ یا تشنج‌

 

 

شرح بیماری
پارونیشیا التهاب‌ چین‌های‌ بافتی‌ اطراف‌ ناخن انگشتان‌ دست‌. این‌ التهاب‌ می‌تواند باکتریایی‌ یا قارچی‌ باشد ولی‌ مسری‌ نیست‌.

علایم‌ شایع‌
پارونیشیای‌ باکتریایی ‌:
- درد یا احساس‌ درد با لمس‌ محل‌ درگیری‌، قرمزی‌، گرمی‌ و تورم‌ بافت‌ اطراف‌ ناخن‌ انگشت‌ دست‌.

- سفیدی‌ مرکز ضایعه‌ ناشی‌ از وجود چرک‌ در آن‌

پارونیشیای‌ قارچی ‌:
- قرمزی‌ و تورم‌ اطراف‌ ناخن‌ انگشت‌ دست‌

- عدم‌ وجود درد ، گرمی ‌، خارش‌ یا چرک‌

علل‌
- علل‌ زمینه‌ساز پارونیشیای‌ باکتریایی‌ یک‌ آسیب‌ قبلی‌ ناخن‌ ، نظیر کندن‌ زواید پوستی‌ کنار ناخن‌ موسوم‌ به‌ گوشه‌ ناخن‌ یا ریشه‌ ناخن‌ است‌. باکتری عامل‌ این‌ عفونت معمولاً استافیلوکوک است‌.

- پارونیشیای‌ قارچی‌ در اثر عفونت‌ با یک‌ قارچ‌ یا مخمر ایجاد می‌شود.

عوامل تشدید کننده بیماری
- آسیب‌ اطراف‌ ناخن‌ انگشتان‌ دست‌

- تماس‌ شغلی‌ با رطوبت‌ مداوم‌ (نظیر مشاغل‌ ظرفشویی‌، لباسشویی‌، اتومبیل‌شویی‌ و خدمتکاری‌ منازل‌)

- دیابت شیرین

پیشگیری
- جلوگیری‌ از تماس‌ زیاد دست‌ها با رطوبت‌

- خودداری‌ از کندن‌ گوشه‌ ناخن‌

- جلوگیری‌ از آسیب‌دیدگی‌ نوک‌ انگشت‌

عواقب‌ مورد انتظار
- پارونیشیای‌ باکتریایی‌ با دو هفته‌ درمان‌ معالجه‌ می‌شود.

- پارونیشیای‌ قارچی‌ مزمن‌ بوده‌ و بهبود آن‌ ممکن‌ است‌ به‌ 6 ماه‌ درمان‌ نیاز داشته‌ باشد.

- عود بیماری‌ در هر دو نوع‌ پارنیشیا شایع‌ است‌.

عوارض‌ احتمالی‌
در صورت‌ عدم‌ درمان‌ ممکن‌ است‌ آسیب‌ دایمی‌ به‌ ناخن‌ یا بستر ناخن‌ وارد شده‌ و ممکن‌ است‌ عفونت‌ به‌ داخل‌ استخوان‌ انگشت‌ یا جریان‌ خون‌ گسترش‌ یابد.

درمان‌
اصول‌ کلی‌
- بررسی‌های‌ آزمایشگاهی ‌، نظیر کشت‌ ترشحات‌ ضایعه‌ جهت‌ شناسایی‌ عامل‌ عفونت‌ صورت‌ می‌گیرد.

- برای‌ پارونیشیای‌ باکتریایی‌ کمپرس‌ گرم‌ با آب‌ گرم‌ توصیه‌ می‌شود.

- برای‌ جلوگیری‌ از تماس‌ دست‌ با مواد تحریک‌کننده‌ نظیر آب‌ ، صابون‌ ، مواد پاک‌کننده‌ ، سیم‌ ظرفشویی ‌، اسکاچ‌ و سایر مواد شیمیایی‌ از دستکش‌های‌ مقاوم‌ وینیل‌ استفاده‌ کنید.

- پس‌ از استفاده‌ از دستکش‌ها داخل‌ آنها را خشک‌ نمایید. در صورت‌ سوراخ‌ شدن‌ دستکش‌ها آنها را دور انداخته‌ و از یک‌ دستکش‌ جدید استفاده‌ کنید زیرا کارکردن‌ با یک‌ دستکش‌ سوراخ‌ بیش‌ از حالت‌ کارکردن‌ بدون‌ دستکش‌ به‌ دست‌ها آسیب‌ می‌رساند.

- هنگام‌ پوست‌ کندن‌ یا آبگیری‌ لیمو ، پرتقال ، گریپ فروت ، گوجه فرنگی یا سیب زمینی نیز از دستکش‌های‌ وینیل‌ استفاده‌ کنید.

- برای‌ کارهای‌ منزل‌ یا باغبانی‌ از دستکش‌های‌ چرمی‌ استفاده‌ کنید.

- برای‌ شستن‌ ظرف‌ها از یک‌ ماشین‌ ظرفشویی‌ استفاده‌ کرده‌ و یا شستن‌ آنها را به‌ شخص‌ دیگری‌ واگذار نمایید.

- از تماس‌ با مواد شیمیایی‌ تحریک‌کننده‌ ، نظیر رنگ‌ ؛ سقز ؛ و پولیش‌ اتومبیل‌ ، کف‌پوش‌ کفش‌ ، اثاثیه‌ منزل‌ یا فلزات‌ خودداری‌ کنید.

- برای‌ شستشو یا حمام‌ کردن‌ از آب‌ ولرم‌ و یک‌ صابون‌ بسیار ملایم‌ استفاده‌ کنید. همه‌ صابون‌ها تحریک‌کننده‌ هستند.

- صابون‌های‌ گران‌ قیمت‌ هیچ‌ مزیتی‌ نسبت‌ به‌ صابون‌های‌ ارزان‌ قمیت‌ از نظر محافظت‌ در برای‌ تحریک‌ پوستی‌ ندارند.

داروها
- برای‌ درد خفیف‌ مصرف‌ داروهای‌ بدون‌ نسخه‌ نظیر آسپیرین یا استامنیوفن ممکن‌ است‌ کافی‌ باشد.

- آنتی بیوتیک ها یا داروهای‌ ضدقارچ‌ (بسته‌ به‌ نوع‌ پارونیشیا) ممکن‌ است‌ تجویز شوند.

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری
محدودیتی‌ وجود ندارد.

رژیم‌ غذایی‌
رژیم‌ خاصی‌ نیاز نیست‌.

در چه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟
- اگر شما دارای‌ علایم‌ پارونیشیا باشید.

- بروز تب‌ در طی‌ درمان‌

- عدم‌ تسکین‌ درد با درمان‌

 

شرح بيماري
پارگي‌ و بيرون‌زدگي‌ ديسك‌ بين‌ مهره‌اي‌ در اثر از هم‌ گسيختگي‌ ناگهاني‌ يا تدريجي‌ رباط‌ها و بافت‌هاي‌ حمايتي‌ اطراف‌ ديسك‌ بين‌ مهره‌اي‌ ( بالشتك‌هايي‌ كه‌ مهره‌هاي‌ ستون‌ فقرات‌ را از هم‌ جدا مي‌كنند) ايجاد مي‌شود. ديسك‌هاي‌ بين‌مهره‌هاي‌ گردن‌ يا كمر بيشتر از ساير جاهاي‌ ستون‌ فقرات‌ دچار اين‌ مشكل‌ مي‌شوند.

علايم‌ شايع‌
- در صورت‌ بيرون‌ زدن‌ ديسك‌ بين‌ مهره‌اي‌ در قسمت‌ تحتاني‌ كمر :

- درد شديد در قسمت‌ تحتاني‌ كمر يا قسمت‌ پشت‌ باسن‌ ، ران‌ ، ساق‌ پا ، يا پا (سياتيك‌). درد معمولاً در يك‌ طرف‌ رخ‌ مي‌دهد و با حركت‌ ، سرفه‌ ، عطسه ‌، بلندكردن‌ اشياء ، يا زور زدن‌ بدتر مي‌شود.

- ضعف‌ ، بي‌حسي‌ ، يا تحليل‌ رفتن‌ عضلات‌ پا (اندام‌ تحتاني‌) در صورت‌ بيرون‌ زدن‌ ديسك‌ بين‌ مهره‌اي‌ در گردن‌:

- درد در گردن‌ ، شانه ‌، يا در مسير بازو به‌ سمت‌ دست‌. درد با حركت‌ بدتر مي‌شود.

- ضعف‌ ، بي‌حسي ‌، يا تحليل‌ رفتن‌ عضلات‌ دست‌ (اندام‌ فوقاني‌)

علل‌
ضعيف‌ شدن‌ و پارگي‌ بافت‌ ديسك‌، كه‌ باعث‌ وارد آمدن‌ فشار به‌ رشته‌هاي‌ عصبي‌ عبوري‌ از درون‌ كانال‌ ستون‌ فقرات‌ مي‌شود. اين‌ از هم‌ گسيختگي‌ بافت‌ ديسكي‌ در اثر آسيب‌ ناگهاني‌ يا استرس‌ مزمن‌ مثلاً به‌ علت‌ بلندكردن‌ مدام‌ اشياي‌ سنگين‌ يا چاقي‌ ، به‌ وجود مي‌آيد.

عوامل تشديد كننده بيماري
- وزنه‌برداري‌

- عدم‌ آمادگي‌ جسماني‌

- پيچش‌ ناگهاني‌ و شديد بدن‌ با پرش‌ از ارتفاع‌ زياد

- افراد مسن‌

پيشگيري‌
- اشياء را با روش‌ درست‌ بلند كنيد.

- براي‌ حفظ‌ تون‌ و قدرت‌ عضلاني‌ مناسب‌ ، مرتباً ورزش‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
در بسياري‌ از موارد ، خود به‌ خود بهبود مي‌يابد. پيش‌ از تصميم‌ به‌ شروع‌ درمان‌هاي‌ ديگر ، حداقل‌ 2 هفته‌ بايد در رختخواب‌ استراحت‌ كنيد ، مگر اينكه‌ عوارضي‌ رخ‌ دهد. در صورت‌ لزوم‌، مي‌توان‌ بيرون‌زدگي‌ ديسك‌ بين‌ مهره‌اي‌ را با عمل‌ جراحي‌ معالجه‌ كرد.

عوارض‌ احتمالي‌
- از دست‌ دادن‌ اختيار ادرار و مدفوع‌

- فلج‌

- تحليل‌ رفتن‌ و ضعف‌ عضلات‌

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- اقداماتي‌ كه‌ براي‌ تأييد تشخيص‌ انجام‌ مي‌شوند ممكن‌ است‌ شامل‌ موارد زير باشند: عكسبرداري‌ از گردن‌ يا قسمت‌ پاييني‌ ستون‌ مهره‌اي‌ به‌ كمك‌ اشعه‌ ايكس‌ ، از جمله‌ انجام‌ ميلوگرام‌ ( تزريق‌ ماده‌ رنگي‌ در مايع‌ اطراف‌ ستون‌ مهره‌اي‌ كه‌ به‌ هنگام‌ عكسبرداري‌ با اشعه‌ ايكس‌ به‌ راحتي‌ ديده‌ مي‌شود ) ، ديسكوگرافي‌ (تزريق‌ ماده‌ رنگي‌ درون‌ ديسك‌) ، سي‌تي‌ اسكن‌ ، ام.‌آر.آي‌.

- در 72 ساعت‌ اول‌ و گاهي‌ نيز در ادامه‌ ، كيسه‌ يخ‌ روي‌ ناحيه‌ دردناك‌ قرار دهيد (در صورت‌ مؤثر بودن‌). به‌ جاي‌ اين‌ كار مي‌توانيد از لامپ‌ گرمايي‌ ، دوش‌ يا حمام‌ آب‌ داغ‌، كمپرس‌ آب‌ داغ‌ ، يا صفحات‌ گرم‌كننده‌ براي‌ تخفيف‌ درد استفاده‌ كنيد.

- وارد آوردن‌ كشش‌ در منزل‌ يا در بيمارستان‌ (گاهي‌ توصيه‌ مي‌شود). انجام‌ عمل‌ جراحي‌ براي‌ آزاد ساختن‌ رشته‌هاي‌ عصب‌ از فشار وارده‌ به‌ آنها، اگر استراحت‌ در رختخواب‌ فايده‌اي‌ در رفع‌ علايم‌ نداشته‌ باشد.

- بازتواني‌ براي‌ تقويت‌ عضلات‌

- روان‌ درماني‌ يا مشاوره‌ براي‌ فراگيري‌ روش‌هاي‌ مقابله‌ با درد مداوم‌ و كلافگي‌

داروها
- براي‌ موارد خفيف‌ مي‌توان‌ از استامينوفن‌ يا ايبوپروفن‌ استفاده‌ كرد.

- امكان‌ دارد داروهاي‌ زير تجويز شوند: ـ داروهاي‌ ضددرد قوي‌تر ـ شل‌كننده‌هاي‌ عضلاني‌، مثل‌ ديازپام‌ يا متوكاربامول‌ (رباكسين‌) ـ داروهاي‌ ضدالتهابي‌ غيراستروييدي‌ براي‌ كاهش‌ التهاب‌ اطراف‌ پارگي‌ ديسك‌ ـ مسهل‌ها يا نرم‌كننده‌هاي‌ مدفوع‌ براي‌ پيشگيري‌ از يبوست‌

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
به‌ هنگام‌ مرحله‌ حاد بيماري‌ حداقل‌ 2 هفته‌ در رختخواب‌ استراحت‌ كنيد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ طبيعي‌ خود را با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علايم‌ مجدداً آغاز كنيد. استراحت‌ طولاني‌مدت‌ در رختخواب‌ به‌ هيچ‌ عنوان‌ توصيه‌ نمي‌شود.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود. مصرف‌ فيبر غذايي‌ را زياد كنيد و روزانه‌ حداقل‌ 8 ليوان‌ آب‌ بنوشيد تا از يبوست‌ جلوگيري‌ شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما علايم‌ پارگي‌ و بيرون‌زدگي‌ ديسك‌ را داريد.

اگر يكي‌ از موارد زير به‌ هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد:

ـ بدتر شدن‌ درد يا ضعف‌ در دست‌ يا پا

ـ از دست‌ رفتن‌ اختيار ادرار و اجابت‌ مزاج‌

- اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل توجيه شده ايد‌. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

شرح بيماري
پارگي‌ پرده‌ گوش‌ عبارت‌ است‌ از پاره‌ شدن‌ پرده‌ نازك‌ گوش‌ كه‌ قسمت‌هاي‌ داخلي‌تر گوش‌ را از گوش‌ خارجي‌ جدا مي‌كند.

علايم‌ شايع‌
- درد ناگهاني‌ در گوش‌

- ناشنوايي‌ نسبي‌

- خونريزي‌ يا ترشح‌ از گوش‌. ترشح‌ گوش‌ ممكن‌ است‌ در عرض‌ 48-24 ساعت‌ پس‌ از پارگي‌ ، شبيه‌ چرك‌ شود.

- وزوز گوش‌

- سر گيجه‌

علل‌
- پاره‌ شدن‌ پرده‌ گوش‌ به‌ دنبال‌ وارد كردن‌ يك‌ شي‌ء مثل‌ گوش‌ پاك‌كن‌ يا گيره‌ كاغذ براي‌ تميز كردن‌ يا رفع‌ خارش‌ گوش‌

- وارد آمدن‌ فشار ناگهاني‌ به‌ پرده‌ گوش‌ به‌ سمت‌ داخل‌ ، مثلاً در اثر سيلي ‌، حادثه‌ به‌ هنگام‌ شنا يا شيرجه‌ ، يا وقوع‌ انفجار در نزديكي‌ فرد .

- وارد آمدن‌ فشار ناگهاني‌ به‌ پرده‌ گوش‌ به‌ سمت‌ خارج‌ ( مكش‌ به‌ سمت‌ خارج‌ ) مثلاً در اثر بوسيدن‌ گوش‌

- عفونت‌ شديد گوش‌ مياني‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- عفونت‌ اخير گوش‌ مياني‌

- صدمه‌ به‌ سر

پيشگيري
- هيچ‌ شئي‌ را درون‌ مجراي‌ گوش‌ فرو نكنيد.

- از صدماتي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ پاره‌ شدن‌ پرده‌ گوش‌ شوند اجتناب‌ كنيد.

- در صورت‌ بروز عفونت‌ گوش‌ مياني ‌، سريعاً براي‌ درمان‌ مراجعه‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
- اگر پرده‌ گوش‌ پاره‌ شده‌ عفوني‌ نشود ، معمولاً خود به‌ خود در عرض‌ 2 ماه‌ ترميم‌ صورت‌ مي‌گيرد. اگر پرده‌ گوش‌ پاره‌ شده‌ عفوني‌ شود ، عفونت‌ را مي‌توان‌ درمان‌ كرد و شنوايي‌ نيز معمولاً مشكل‌ دايمي‌ پيدا نمي‌كند.

- اگر پارگي‌ خود به‌ خود ترميم‌ نشود نياز به‌ جراحي‌ وجود دارد.

عوارض‌ احتمالي‌
- عفونت‌ گوش‌ ، همراه‌ با تب‌ ، استفراغ‌ و اسهال‌

- ندرتاً خونريزي‌ زياد

- مننژيت‌

- ماستوئيديت‌ (عفونت‌ ماستوئيد ، ناحيه‌ استخواني‌ درست‌ پشت‌ گوش)

- ندرتاً ناشنوايي‌ دايمي‌

درمان
اصول‌ كلي‌
- تشخيص‌ با معاينه‌ گوش‌ با اتوسكوپ‌ ( دستگاه‌ مخصوص‌ ديدن‌ داخل‌ گوش‌ ) تأييد مي‌شود. همچنين‌ ممكن‌ است‌ مايع‌ داخل‌ گوش‌ كشت‌ داده‌ شود.

- درمان‌ شامل‌ دارو براي‌ پيشگيري‌ از عفونت‌ و مراقبت‌ حمايتي‌ براي‌ درد است‌.

- حتي‌المقدور فين‌ نكنيد. اگر اين‌ كار ضرورت‌ داشته‌ باشد ، آن‌ را به‌ ملايمت‌ انجام‌ دهيد.

- مجراي‌ گوش‌ را خشك‌ نگاه‌ داريد. شنا نكنيد ، دوش‌ نگيريد، يا در باران‌ بدون‌ چتر راه‌ نرويد.

- اگر پرده‌ گوش‌ خود به‌ خود ترميم‌ نشود ، عمل‌ جراحي‌ ظريفي‌ براي‌ ترميم‌ آن‌ صورت‌ خواهد گرفت‌.

داروها
- آنتي‌بيوتيك‌ براي‌ پيشگيري‌ از عفونت‌

- داروهاي‌ ضد درد. براي‌ درد خفيف‌ مي‌توانيد از استامينوفن‌ استفاده‌ كنيد.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علايم‌ ، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ عادي‌ خود را از سر گيريد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ پارگي‌ پرده‌ گوش‌ را داريد ، خصوصاً اگر ترشح‌ چرك‌ مانند از گوش‌ خارج‌ شود.

اگر يكي‌ از موارد زير هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد:

ـ تب‌

ـ دردي‌ كه‌ علي‌رغم‌ درمان‌ ادامه‌ يابد.

ـ سرگيجه‌اي‌ كه‌ بيش‌ از 24-12 ساعت‌ طول‌ بكشد.

ـ اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل توجيه شده ايد‌. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند.

شرح بيماري
خونريزي‌ و هماتوم‌ زير سخت‌شامه‌ عبارت‌ است‌ از خونريزي‌ كه‌ باعث‌ تجمع‌ خون‌ و لخته‌ (هماتوم‌) در زير خارجي‌ترين‌ غشا از سه‌ غشاي‌ پوشاننده‌ مغز مي‌گردد. دو نوع‌ هماتوم‌ زيرسخت‌شامه‌ وجود دارد. هماتوم‌ حاد زيرسخت‌شامه‌ در فاصله‌ كمي‌ پس‌ از آسيب‌ شديد به‌ سر ايجاد مي‌گردد. هماتوم‌ مزمن‌ زيرسخت‌ شامه‌ ، عارضه‌ است‌ كه‌ ممكن‌ است‌ هفته‌ها تا ماه‌ها پس‌ از آسيب‌ به‌ سر ايجاد شود. آسيب‌ ممكن‌ است‌ چنان‌ ضعيف‌ بوده‌ باشد كه‌ بيمار آن‌ را به‌ خاطر نياورد.

علايم‌ شايع
- سردردهاي‌ راجعه‌ كه‌ هر روز بدتر مي‌شوند.

- خواب‌آلودگي‌ ، گيجي‌ ، تغييرات‌ ذهني‌ يا منگي‌ متغير

- ضعف‌ يا كرختي‌ يك‌ طرف‌ بدن‌

- اختلالات‌ بينايي‌

- استفراغ‌ بدون‌ تهوع‌

- مردمك‌هايي‌ به‌ اندازه‌ متفاوت‌ ( گاهي‌ اوقات‌)

علل‌
آسيب‌ به‌ سر

عوامل تشديد كننده بيماري
پس‌ از موارد زير آسيب‌ بيشتر رخ‌ مي‌دهد:

- استفاده‌ از داروهاي‌ ضد انعقاد از جمله‌ آسپيرين‌

- سوء مصرف‌ الكل‌

- استفاده‌ از داروهاي‌ روانگردان‌

پيشگيري‌
به‌ طرق‌ زير از آسيب‌ به‌ سر اجتناب‌ كنيد:

- در اتومبيل‌ از كمربند ايمني‌ استفاده‌ كنيد.

- در ورزش‌هاي‌ تماسي‌ يا هنگام‌ راندن‌ دوچرخه‌ يا موتور ، از كلاه‌ ايمني‌ محافظ‌ سر استفاده‌ كنيد.

- پس‌ از استفاده‌ از داروهاي‌ روانگردان‌ و خواب‌آور ، رانندگي‌ نكنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
ميزان‌ بهبود به‌ سلامت‌ عمومي ‌، سن ‌، شدت‌ آسيب‌ ، سرعت‌ درمان‌ و وسعت‌ خونريزي‌ يا لخته‌ بستگي‌ دارد. پس‌ از برداشتن‌ لخته‌ ، بافت‌ مغز كه‌ تحت‌ فشار قرار گرفته‌ است‌ ، معمولاً به‌ آهستگي‌ گسترش‌ مي‌يابد تا به‌ فضاي‌ اوليه‌ خود برگردد. در بهترين‌ شرايط ‌، دورنماي‌ خوبي‌ دارد.

عوارض‌ احتمالي‌
مرگ‌ يا آسيب‌ مغزي‌ پايدار شامل‌ فلج‌ نسبي‌ يا كامل ‌، تغييرات‌ رفتاري‌ و شخصيتي‌ و مشكلات‌ گفتاري‌.

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌ و مايع‌ مغزي‌ ـ نخاعي‌ ، راديوگرافي‌ ، اسكن‌ راديوسكوپيك‌ و سي‌تي‌اسكن‌ باشند.

- بستري‌ شدن‌ در بيمارستان‌ براي‌ درمان‌ اورژانس‌

- جست‌ و جوي‌ جراحي‌ و برداشتن‌ لخته‌

داروها
داروهاي‌ كاهنده‌ تورم‌ داخل‌ جمجمه‌.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
- استراحت‌ در بستر هنگام‌ بستري‌ در بيمارستان‌

- پس‌ از درمان‌، بيماران‌ بايد در حد توان‌ خود، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري كنند. فوراً كار و ورزش‌ را آغاز كنيد. در هنگام‌ خستگي‌ استراحت‌ كنيد. در صورتي‌ كه‌ تكلم‌. كنترل‌ عضلات‌ دچار آسيب‌ شده‌ باشد، بيماران‌ ممكن‌ است‌ به‌ فيزيوتراپي‌ يا گفتار درماني‌ نياز پيدا كنند.

رژيم‌ غذايي‌
بيشتر بيماران‌ غالباً در طور مرحله‌ حاد به‌ تغذيه‌ داخل‌ وريدي‌ يا به‌ تغذيه‌ با لوله‌ معده‌اي‌ نياز خواهند داشت‌ و سپس‌ مي‌توانند در حد تحمل‌ از غذاي‌ معمولي‌ استفاده‌ كنند.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ دچار آسيب‌ سر شده‌ باشيد (هر چند خفيف‌ به‌ نظر برسد) و هر يك‌ از علايم‌ خونريزي‌ زير سخت‌ شامه‌ ايجاد شود. اين‌، يك‌ اورژانس‌ است‌!

- اگر در طول‌ يا پس‌ از درمان‌ هر يك‌ از موارد زير رخ‌ دهند: ـ تب‌ ـ زخم‌ جراحي‌، قرمز، متورم‌ يا حساس‌ به‌ لمس‌ گردد. ـ سردرد بدتر شود.

شرح بيماري
خونريزي‌ زيرعنكبوتيه‌ عبارت‌ است‌ از خونريزي‌ ناگهاني‌ در ناحيه‌ بين‌ دو غشاي‌ پوشاننده‌ مغز. اين‌ فضا به‌ طور طبيعي‌ با مايع‌ مغزي‌ ـ نخاعي‌ پر مي‌شود. اين‌ بيماري‌ مي‌تواند تمامي‌ سنين‌ را مبتلا كند ولي‌ در بزرگسالان‌ 50-25 ساله‌ شايع‌تر است‌.

علايم‌ شايع‌
- سردرد شديد و حاد كه‌ غالباً با از دست‌ رفتن‌ هوشياري‌ دنبال‌ مي‌شود.

- خواب‌آلودگي‌ ، گيجي ‌، تشنج‌ يا اغما

- درد چشم‌ با حساسيت‌ زياد به‌ نور

- استفراغ‌

- ضربان‌ قلب‌ و تنفس‌ سريع‌

- سفتي‌ گردن‌ همراه‌ با درد در هنگام‌ حركت‌

- تب‌

- كرختي ‌، ضعف‌ يا عدم‌ توانايي‌ حركت‌ دادن‌ يك‌ اندام‌

علل‌
- آسيب‌ به‌ سر (شايع‌ترين‌ علت‌)

- آترواسكلروز (تصلب‌ شرايين‌)

- عفونت‌ در هر قسمت‌ از دستگاه‌ عصبي‌ مركزي‌

- پارگي‌ يك‌ آنوريسم‌ (قسمت‌ ضعيف‌ شده‌ يك‌ شريان‌) كه‌ از هنگام‌ تولد وجود داشته‌ است‌. غالباً قبل‌ از پارگي‌، فشارخون‌ بالا يا تصلب‌ شرايين‌ وجود دارد.

- اختلال‌ خونريزي‌ مثل‌ كم‌خوني‌ سلول‌ داسي‌شكل‌ ، لوسمي‌ يا هر اختلالي‌ كه‌ عارضه‌ جانبي‌ يك‌ داروي‌ تجويز شده‌ باشد.

- بدشكلي‌ شرياني‌ ـ وريدي‌

عوامل تشديد كننده بيماري
- آترواسكلروز (تصلب‌ شرايين‌) يا فشار خون‌ بالا

- سابقه‌ خانوادگي‌ اختلالات‌ خونريزي‌ دهنده‌

- آنوريسم‌هاي‌ مغزي‌ (خانوادگي‌)

- بيماري‌ چند كيستي‌ كليه‌

پيشگيري‌
- از سر در مقابل‌ صدمات‌ محافظت‌ كنيد. در اتومبيل‌ از كمربند ، در ورزش‌هاي‌ تماسي‌ از محافظ‌ سر و در هنگام‌ دوچرخه‌سواري‌ از كلاه‌ ايمني‌ استفاده‌ كنيد.

- براي‌ آنوريسم‌ يا بدشكلي‌ شرياني‌ ـ وريدي‌ موجود از درمان‌ طبي‌ استفاده‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
اگر جراحي‌ ممكن‌ باشد، احتمال‌ بهبودي‌، خوب‌ است‌. ممكن‌ است‌ در بعضي‌ موارد فلج‌ نسبي‌، ضعف‌ يا كرختي‌ و مشكلات‌ گفتاري‌ و بينايي‌ باقي‌ بماند. ناحيه‌ آسيب‌ ديده‌ مغز نمي‌تواند بهبود يابد. البته‌ غالباً نواحي‌ آسيب‌ نديده‌ مغز مي‌توانند كاركرد از دست‌ رفته‌ را ياد بگيرند. اين‌ امر معمولاً مستلزم‌ نوتواني‌ شامل‌ فيزيوتراپي‌، كاردرماني‌ يا گفتاردرماني‌ است‌. پايبندي‌ و ديد مثبت‌ تأثير بسياري‌ بر موفقيت‌ فرايند نوتواني‌ مي‌گذارد.

عوارض‌ احتمالي‌
مرگ‌ يا ناتواني‌ دايمي‌. تشخيص‌ و درمان‌ زودهنگام‌ مي‌تواند بر عواقب‌ تأثير بگذارد.

درمان‌
اصول‌ كلي‌

- آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ سي‌تي‌اسكن‌ ، ام‌.آر.آي‌ و ميلوگرافي‌ (راديوگرافي‌ خاص‌ مجراي‌ نخاعي‌ و طناب‌ نخاعي‌ كه‌ مستلزم‌ سوراخ‌ كردن‌ نخاع‌ و تزريق‌ ماده‌ حاجب‌ قابل‌ مشاهده‌ در فيلم‌ راديوگرافي‌ است‌) باشند.

- درمان‌ با هدف‌ پيشگيري‌ از عوارض‌ مسلتزم‌ بستري‌ شدن‌ در بيمارستان‌ است‌.

- جراحي‌ براي‌ توقف‌ خونريزي‌ و برداشتن‌ خون‌ لخته‌ شده‌

داروها
داروهايي‌ كه‌ تورم‌ و فشار مغز را كاهش‌ دهند و در صورت‌ نياز ساير علايم‌ را كنترل‌ كنند.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
- استراحت‌ مطلق‌ در بستر تا برطرف‌ شدن‌ كامل‌ خونريزي‌ پس‌ از درمان‌ در صورتي‌ كه‌ برخي‌ از كاركردهاي‌ حركتي‌ خود را از دست‌ داده‌ باشيد، كاردرماني‌ و فيزيوتراپي‌ به‌ شما كمك‌ خواهند كرد تا براي‌ به‌ دست‌ آوردن‌ مجدد مهارت‌هاي‌ پايه‌ مثل‌ خوردن‌، لباس‌ پوشيدن‌ و توالت‌ رفتن‌ از اندام‌هاي‌ آسيب‌ ديده‌ خود استفاده‌ كنيد.

- پس‌ از بهبود، تا حدي‌ كه‌ مي‌توانيد، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ پيشين‌ خود را از سر بگيريد. بهبودي‌ 12-6 ماه‌ طول‌ مي‌كشد.

رژيم‌ غذايي‌
در ابتدا در حد تحمل‌. بسياري‌ احتياج‌ به‌ تغذيه‌ از طريق‌ لوله‌ معده‌ يا تغذيه‌ داخل‌ وريدي‌ دارند.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ هر يك‌ از علايم‌ خونريزي‌ زيرعنكبوتيه‌ را داشته‌ باشيد. اين‌، يك‌ اورژانس‌ است‌!

- اگر علايم‌ پس‌ از جراحي‌ عود مي‌كنند.

شرح بيماري
خونريزي‌ زير ملتحمه‌ عبارت‌ است‌ از ظهور ناگهاني‌ خون‌ در ناحيه‌ سفيد چشم‌. هر چند خونريزي‌ ممكن‌ است‌ هراس‌انگيز به‌ نظر برسد ، دردناك‌ يا خطرناك‌ نيست‌. خونريزي‌ در زير ملتحمه‌ (غشاي‌ شفافي‌ كه‌ سفيدي‌ چشم‌ را مي‌پوشاند) اتفاق‌ مي‌افتد.

علايم‌ شايع‌
تجمع‌ كوچك‌ و بدون‌ درد خون‌ قرمز روشن‌ به‌ روي‌ سفيدي‌ چشم‌. ممكن‌ است‌ در ناحيه‌ آسيب‌ ديده‌ ملتحمه‌ تورم‌ ايجاد گردد. خون‌ قبل‌ از محو شدن‌ تدريجاً قهوه‌اي‌ يا سبز مي‌شود. اين‌ بيماري‌ با بينايي‌ تداخل‌ مي‌كند.

علل‌
معمولاً خونريزي‌ خود به‌ خود بدون‌ علت‌ شناخته‌ شده‌. ممكن‌ است‌ به‌ دنبال‌ سرفه ‌، عطسه‌ ، استفراغ‌ يا آسيب‌ مستقيم‌ به‌ چشم‌ ايجاد گردد. عروق‌ خوني‌ ملتحمه‌ شكننده‌ بوده‌ ، غالباً نشت‌ مي‌كنند.

عوامل تشديد كننده بيماري
- استفاده‌ از داروهاي‌ روانگردان‌

- استفاده‌ از داروهاي‌ ضد انعقاد

پيشگيري‌
پيشگيري‌ خاصي‌ ندارد.

عواقب‌ مورد انتظار
خون‌ بايد ظرف‌ 3-2 هفته‌ جذب‌ گردد. بسيار بعيد است‌ كه‌ جوشگاهي‌ باقي‌ بماند.

عوارض‌ احتمالي‌
مورد انتظار نيست‌.

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- اقدام‌ خاصي‌ لازم‌ نيست‌.

- كمپرس‌ كردن‌ باعث‌ كمك‌ و تسريع‌ بهبود نمي‌گردد.

داروها
معمولاً براي‌ اين‌ اختلال‌ دارويي‌ لازم‌ نيست‌.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ لازم‌ نيست‌.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ خونريزي‌ ملتحمه‌ همراه‌ با درد چشم‌ يا تغيير ديد چشم‌ را داشته‌ باشيد.

 

شرح بیماری
خونريزي‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ كاركرد عبارت‌ است‌ از خونريزي‌ غير مرتبط‌ با الگوي‌ قاعدگي‌ طبيعي‌ يك‌ زن‌ و بدون‌ همراهي‌ با تومور ، التهاب‌ يا بارداري‌. بيشتر در زنان‌ بالاي‌ 45 سال‌ يا نوجوانان‌ رخ‌ مي‌دهد.

علايم‌ شايع‌
خونريزي‌ بين‌ دوره‌هاي‌ قاعدگي‌. جريان‌ خون‌ ممكن‌ است‌ نامنظم‌ ، طولاني‌ و گاهي‌ شديد باشد و ممكن‌ است‌ حاوي‌ لخته‌ باشد.

علل
معمولاً ناشي‌ از رشد بيش‌ از حد آندومتر (پوشش‌ داخلي‌ رحم‌) در اثر تحريك‌ استروژن‌ است‌. در خونريزي‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ كاركرد ، تخمك‌گذاري‌ (تشكيل‌ و رها سازي‌ يك‌ تخمك‌ از تخمدان‌) به‌ طور متناوب‌ رخ‌ مي‌دهد.

عوامل‌ افزايش‌دهنده‌ خطر
- نشانگان‌ تخمدان‌ چندكيستي‌.

- چاقي‌

- استفاده‌ از استروژن‌ صناعي‌ بدون‌ پروژسترون‌ همراه‌ آن‌

پيشگيري‌
- وزن‌ مناسبي‌ را حفظ‌ كنيد.

- در مورد هرگونه‌ هورمون‌ درماني‌ از توصيه‌هاي‌ پزشكي‌ پيروي‌ كنيد.

عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با درمان‌ قابل‌ علاج‌ است‌.

عوارض‌ احتمالي‌
- كم‌خوني‌

- سرطان‌ (نادر ولي‌ در صورت‌ عدم‌ درمان‌ اختلال ‌، خطر بيشتر است‌).

درمان‌
اصول‌ كلي‌
- آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بيوپسي‌ از آندومتر ( گذاشتن‌ يك‌ لوله‌ نازك‌ در داخل‌ رحم‌ براي‌ به‌ دست‌ آوردن‌ نمونه‌ پوشش‌ داخلي‌ آن‌) باشند تا مشخص‌ شود آيا خونريزي‌ با تخمك‌گذاري‌ همراه‌ است‌ يا خير. اين‌ كار به‌ تعيين‌ چگونگي‌ ارزيابي‌ علت‌ كمك‌ خواهد كرد. ممكن‌ است‌ قبلاً براي‌ رد هرگونه‌ بيماري‌ خوش‌خيم‌ يا بدخيمي‌ كه‌ مي‌تواند باعث‌ خونريزي‌ شود، آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ متعددي‌ انجام‌ شده‌ باشد. خونريزي‌ رحم‌ در اثر اختلال‌ كاركرد، تشخيص‌ معمول‌ براي‌ بيماران‌ فاقد علل‌ قابل‌ تشخيص‌ به‌ شمار مي‌رود.

- درمان‌ با هدف‌ توقف‌ خونريزي‌ بيش‌ از حد، تصحيح‌ كم‌ خوني‌ در صورت‌ وجود و پيگيري‌ پاسخ‌ به‌ درمان‌ صورت‌ مي‌گيرد. در صورت‌ شديد بودن‌ خونريزي‌ ممكن‌ است‌ بستري‌ شدن‌ در بيمارستان‌ براي‌ تحت‌ كنترل‌ درآوردن‌ آن‌ لازم‌ باشد.

- براي‌ تسكين‌ درد از گرما استفاده‌ كنيد. يك‌ پوشش‌ گرم‌كننده‌ يا بطري‌ آب‌ داغ‌ روي‌ شكم‌ يا پشت‌ خود بگذاريد. هر وقت‌ لازم‌ باشد، به‌ مدت‌ 15-10 دقيقه‌ حمام‌ آب‌ داغ‌ بگيريد.

- اگر هورمون‌ درماني‌، خونريزي‌ را كنترل‌ نكند، ممكن‌ است‌ جهت‌ بررسي‌ از لحاظ‌ ساير مشكلات‌، اتساع‌ و كورتاژ (اتساع‌ گردن‌ رحم‌ و خراش‌ دادن‌ بايك‌ كورت‌) انجام‌ گيرد.

- ممكن‌ است‌ براي‌ برخي‌ بيماران‌ وقتي‌ كه‌ تمام‌ درمان‌هاي‌ محافظه‌ كارانه‌ با شكست‌ مواجه‌ شده‌ باشد، عمل‌ جراحي‌ جهت‌ برداشتن‌ رحم‌ لازم‌ باشد.

داروها
- هورمون‌ها براي‌ تصحيح‌ عدم‌ تعادل‌ هورموني‌

- مسكن‌ها در صورت‌ نياز

- آرام‌بخش‌ها براي‌ كاهش‌ اظطراب‌ (به‌ ندرت‌ لازم‌ هستند).

- از آسپرين‌ پرهيز كنيد به‌ ويژه‌ اگر كم‌خون‌ هستيد.

فعاليت‌
- بسته‌ به‌ بيماري‌ زمينه‌اي‌ در حد امكان‌ فعاليت‌ كنيد.

- از گرما براي‌ تسكين‌ درد استفاده‌ كنيد: يك‌ پوشش‌ گرم‌كننده‌ يا بطري‌ آب‌ داغ‌ روي‌ شكم‌ يا پشت‌ خود بگذاريد. هر وقت‌ لازم‌ باشد، به‌ مدت‌ 15-10 دقيقه‌ حمام‌ آب‌ داغ‌ بگيريد.

رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.

در چه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
- اگر شما يا عضوي‌ از خانواده‌تان‌ دچار خونريزي‌ غيرطبيعي‌ از رحم‌ باشيد.

- اگر در طول‌ درمان‌ موارد زير رخ‌ دهند: ـ خونريزي‌ بيش‌ از حد شود (نوار بهداشتي‌ يا تامپون‌ را بيش‌ از يك‌ بار در ساعت‌ پركند). ـ نشانه‌هاي‌ عفونت‌ مثل‌ تب‌، احساس‌ ناخوشي‌ كلي‌ ، سردرد ، گيجي‌ يا درد عضلاني‌ ايجاد گردند.

- اگر شما دچار علايم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ ايجاد كنند.