ناپروکسین جزء داروهای غیر استروئیدی ضدالتهابی است. ناپروکسین هورمون هایی را که باعث عفونت و درد می شوند، کاهش می دهد.

ناپروکسن برای درمان درد یا التهاب ناشی از بیماری هایی مثل آرتروز، اسپوندیلیت انکیلوزان، تاندونیت، بورسیت، نقرس یا گرفتگی های قاعدگی به کار می رود.

ناپروکسن را می توان به منظور درمان بیماری هایی که در این مقاله نیامده است نیز استفاده کرد.

مهم ترین چیزی که باید درمورد ناپروکسن بدانیم چیست؟

این دارو می تواند باعث بیماری های گوارشی یا قلبی خطرناک مثل حمله یا سکته قلبی گردد که به خصوص درصورت مصرف طولانی مدت آن مشاهده می شود. بلافاصله قبل یا بعداز عمل بایپس قلب، از ناپروکسین استفاده نکنید.

اگر دچار درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، لکنت زبان یا اختلال در بینایی یا تعادل شدید، با اورژانس تماس بگیرید.

این دارو اثرات شدیدی بر معده یا روده می گذارد مثل خونریزی یا سوراخ شدن معده. این شرایط مرگبار هستند و بدون هیچ علائمی و در زمان مصرف ناپروکسین و خصوصا در بزرگسالان رخ می دهند.

اگر علائمی از خونریزی معده داشتید مثل مدفوع سیاه، خونی یا تیره یا بالا آوردن خون یا مایعی شبیه دانه های قهوه، با پزشک خود تماس بگیرید.

قبل از مصرف داروهای سرماخوردگی، آلرژی یا مسکن با پزشک یا داروساز مشورت کنید. بسیاری از داروهای بدون نسخه، دارای آسپرین یا مواد شبیه ناپروکسین هستند نظیر ایبوپروفن یا کتوپروفن. مصرف همزمان برخی داروها باعث دریافت میزان زیادی از این ماده در بدن می شود. برچسب دارو را بخوانید تا ببینید آیا این دارو حاوی ناپروکسین، آسپرین، ایبوپروفن یا کتوپروفن است.

مصرف الکل را ترک کنید. این کار خطر خونریزی معده را افزایش می دهد.

قبل از مصرف ناپروکسین به پزشک خود چه بگویم؟

بلافاصله قبل یا بعد از عمل بایپس قلب ناپروکسین مصرف نکنید.

مصرف این دارو، خصوصا در بلندمدت، باعث مشکلات خطرناک قلبی یا گوارشی مثل حمله یا سکته قلبی می شود.

این دارو اثرات شدیدی بر معده یا روده می گذارد مثل خونریزی یا سوراخ شدن معده. این شرایط مرگبار هستند و بدون هیچ علائمی و در زمان مصرف ناپروکسین و خصوصا در بزرگسالان رخ می دهند.

اگر به این دارو آلرژی دارید یا اگر سابقه واکنش آلرژیک به آسپرین یا دیگر داروهای غیراستروئیدی ضد التهابی دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.

در صورت ابتلا به بیماری های زیر، از پزشک یا داروساز بپرسید آیا این دارو برای شما مناسب است:

- سابقه حمله قلبی، سکته یا لختگی خون

- بیماری قلبی، نارسایی احتقانی قلب، فشار خون بالا

- بیماری کبد یا کلیوی

- آسم

- پولیپ در بینی

- اختلال خونریزی یا لختگی خون

- در صورت مصرف سیگار

اگر باردار هستید یا قصد دارید در دوران درمان باردار شوید، این موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. مصرف ناپروکسین در سه ماهه آخر بارداری باعث بیماری های مادرزادی می شود. به جز در صورت دستور پزشک، در دوران بارداری ناپروکسین مصرف نکنید.

ناپروکسین می تواند وارد شیر مادر شده و به نوزاد آسیب برساند. اگر در دوران شیردهی به نوزاد هستید، بدون دستور پزشک این دارو را مصرف نکنید.

بدون دستور پزشک این دارو را به کودکان زیر دو سال ندهید.

اثرات جانبی احتمالی مصرف ناپروکسین چیست؟

اگر هریک از این علایم را داشتید با اورژانس تماس بگیرید: کهیر، تنگی نفس، التهاب در صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اگر این علایم خطرناک را داشتید، مصرف ناپروکسین را متوقف کرده و به درمانگاه مراجعه کنید و با پزشک خود تماس بگیرید:

- درد قفسه سینه، ضعف، تنگی نفس، لکنت زبان، تاری دید یا عدم تعادل

- مدفوع سیاه، خونی یا تیره

- بالاآوردن خون یا مایعی شبیه دانه های قهوه

- باد کردن یا اضافه وزن سریع

- ادرار کردن کمتر از حد معمول یا توقف آن

- تهوع، درد قسمت بالایی شکم، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار تیره، مدفوع خاکی رنگ، یرقان( زرد شدن پوست و چشم ها)

- کبودی، احساس سوزن سوزن شدن، بی حسی، درد، ضعف ماهیچه

- تب، سردرد، خشک شدن گردن، لرز، افزایش حساسیت به نور، لکه های تیره روی پوست، تشنج

- واکنش شدید پوستی، تب، گلودرد، التهاب در صورت یا زبان، سوزش چشم، درد پوست، به همراه جوش های قرمز یا تیره ای که گسترش می یابد و خصوصا در صورت یا بالا تنه دیده شده و باعث تاول و پوست پوست شدن می شود.

بعضی از اثرات جانبی که کمتر اهمیت دارند عبارتند از:

- ناراحتی معده، سوزش و درد ملایم معده، اسهال، یبوست

- نفخ، باد معده

- سرگیجه، سردرد، عصبی شدن

- خارش یا جوش زدن پوست

- تاری دید

- احساس صدای زنگ در گوش

موارد فوق فهرست کامل اثرات جانبی این دارو نیست و موارد دیگری نیز پیش می آید. برای شناخت اثرات جانبی دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر ناپروکسین اثر می گذارند؟

قبل از مصرف داروهای ضدافسردگی مثل سیتالوپرام، اسیتالوپرام، فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین، سرترالین، ترازودون یا ویلازودون با پزشک خود مشورت کنید. مصرف هریک از این داروها به همراه داروهای غیراستروئیدی ضد التهاب باعث کبودی یا خونریزی می شود.

درصورت مصرف هریک از داروهای زیر از پزشک یا داروساز بپرسید که آیا مصرف ناپروکسین برای شما ضرری ندارد:

- رقیق کننده خون مانند وارفارین، کومادین، جانتون

- لیتیوم (اسکالیت، لیتوبید)

- متاترکسات (رماترکس، ترکسال)

- دیورتیک یا قرص های آب مثل فوروسمید

- استروئیدها (پردنیزون و غیره)

- آسپرین یا دیگر داروهای غیراسترئیدی ضدالتهابی مثل ایبوپروفن، ناپروکسین، سلکوسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره

- داروهای بیماری های قلبی یا فشارخون مثل بنازپریل، انالاپریل، لیسینوپریل، کوئیناپریل، رامیپریل و غیره

این فهرست کامل نیست و داروهای دیگری هم هستند که به ناپروکسین واکنش نشان می دهند. با پزشک خود درمورد داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید یعنی در مورد داروهای با نسخه و بدون نسخه، ویتامین ها و داروهای گیاهی. بدون مشورت با پزشک هیچ داروهای جدیدی را مصرف نکنید.

در زمان مصرف ناپروکسین از چه چیزهایی باید دوری کرد؟

قبل از مصرف داروهای سرماخوردگی، آلرژی یا مسکن با پزشک یا داروساز مشورت کنید. بسیاری از داروهای بدون نسخه، دارای آسپرین یا مواد شبیه ناپروکسین هستند نظیر ایبوپروفن یا کتوپروفن. مصرف همزمان برخی داروها باعث دریافت میزان زیادی از این ماده در بدن می شود. برچسب دارو را بخوانید تا ببینید آیا این دارو حاوی ناپروکسین، آسپرین، ایبوپروفن یا کتوپروفن است.

مصرف الکل را ترک کنید. این کار خطر خونریزی معده را افزایش می دهد.

از قرارگرفتن در معرض نورخورشید یا برنزه کردن دوری کنید. ناپروکسین سوختگی پوست را تسریع می کند. در زمانی که خارج خانه هستید لباس کامل بپوشید یا از ضدآفتاب با اس پی اف 30 یا بالاتر استفاده کنید.

روش مصرف ناپروکسین چیست؟

دقیقا به همان میزان نوشته شده روی برچسب دارو یا به میزان تجویز پزشک مصرف کنید. مقدار بیشتر یا کمتر یا به مدت زمان بیشتر، از این دارو مصرف نکنید.

ناپروکسین ای سی شکلی کندتر از ناپروکسین است و تنها برای درمان آرتروز یا اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می شود. از دستورالعمل پزشک پیروی کنید.

قرص یا extended-release روکش دار را خرد یا تکه نکنید و نجوید. کل قرص را قورت دهید. قرص extended-release  دارو را به کندی در بدن آزاد می کند. تکه کردن قرص باعث می شود یکباره مقدار زیادی از قرص در بدن آزاد شود. قرص روکش دار پوشش خاصی دارد که از معده محافظت می کند. تکه کردن قرص به این پوشش آسیب می رساند. قبل از مصرف و اندازه گیری مقدار داروی مورد نیاز، سوسپانسیون خوراکی را خوب تکان دهید و مقدار داروی مورد نیاز را با قاشق مخصوص اندازه گیری یا فنجان مخصوص اندازه بگیرید و از قاشق معمولی استفاده نکنید. اگر وسیله مخصوص اندازه گیری ندارید، از داروخانه تهیه کنید.

اگر باید مدت زیادی از ناپروکسین استفاده کنید، پزشک طبق زمان خاصی از شما می خواهد که شما را ویزیت کند تا مطمئن شود این دارو اثرات مخربی بر بدن شما نداشته است. این برنامه های زمانی را از دست ندهید.

دارو را در دمای اتاق و دور از حرارت و رطوبت نگهداری کنید.

اگر بیش از مقدار موردنیاز ناپروکسین مصرف کنید چه اتفاقی می افتد؟

با اورژانس تماس بگیرید.

علایم مصرف بیش ازحد شامل انواع شدید برخی از عوارض جانبی است که در این مقاله بیان شده است.

اگر یک مرتبه مصرف دارو را فراموش کنیم، چه اتفاقی می افتد؟

چون ناپروکسین را باید در زمان مورد نیاز مصرف کرد، نیازی به داشتن برنامه زمانی خاصی نیست. اگر این دارو را مرتب مصرف می کنید، به محض یادآوری، میزان داروی فراموش شده را مصرف کنید. اگر به زمان بعدی مصرف دارو نزدیک شده اید، میزان داروی فراموش شده را مصرف نکنید. برای جبران میزان فراموش شده، بیش تر از میزان موردنیاز، دارو مصرف نکنید.

 گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، زهرا احمدزاده ثانی آبادی
منبع: webmd.com

آتنولول جزءِ گروهی از داروهاست که بتا­بلوکر نامیده می شوند. بتا­بلوکرها بر روی قلب و گردش خون (جریان یافتن خون در بین سرخرگ ها و سیاهرگ ها) اثرگذارند.

آتنولول برای درمان آنژین صدری (درد قفسه سینه) و فشار خون بالا مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو همچنین برای جلوگیری  از حمله قلبی نیز به کار می رود.

این دارو می تواند برای مقاصدی غیر از آنچه در این مقاله آمده است، نیز استفاده شود.

مهم ترین اطلاعاتی که باید در مورد آتنولول بدانید چیست؟

بدون مشورت با پزشک خود مصرف آتنولول را قطع نکنید. در صورت توقف یکباره مصرف این دارو ممکن است وضعیت شما وخیم تر شود.

در صورتی که نیاز به هرگونه جراحی دارید، ممکن است مجبور باشید تا موقتا مصرف این دارو را قطع کنید. اطمینان حاصل کنید که جراح پیش از انجام عمل، از مصرف این دارو توسط شما باخبر است.

آتنولول می تواند باعث ایجاد عوارض جانبی شود که تفکر و عکس العمل شما را مختل سازد. در صورت رانندگی یا انجام هرگونه فعالیتی که نیازمند هوشیاری است، محتاط باشید.

هنگام مصرف آتنولول از نوشیدن الکل پرهیز کنید؛ چرا که سبب افزایش خواب آلودگی و سرگیجه می شود.

آتنولول تنها بخشی از برنامه جامع برای درمان فشار خون بالا است؛ این برنامه می تواند شامل رژیم غذایی، فعالیت ورزشی و کنترل وزن نیز باشد. در صورتی که تحت درمان بیماری فشار خون بالا هستید، رژیم غذایی، مصرف دارو و فعالیت ورزشی روزانه را به دقت دنبال کنید.

در صورتی که برای فشار خون بالا تحت درمان قرار گرفته اید، حتی در صورت احساس بهبودی، مصرف این دارو را ادامه دهید. فشار خون بالا اغلب هیچ علامت خاصی ندارد. ممکن است برای باقی عمرتان نیازمند استفاده از داروی فشار خون باشید.

آتنولول را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگه دارید.

مسائلی که بایستی آنها را پیش از مصرف آتنولول، با پزشک در میان بگذارید.

در صورتی که نسبت به آتنولول حساسیت دارید یا دارای بیماری قلبی خاصی مانند ضربان قلب کم یا انسداد عروق قلبی می باشید، نباید از این دارو استفاده کنید.

قبل از مصرف آتنولول در صورت داشتن هر کدام از موارد زیر با پزشک خود صحبت کنید:

- آسم، برونشیت، آمفیزم[1]

- دیابت

- فشار خون کم

- مشکل قلبی مانند انسدادعروق قلب، سندرم سینوس بیمار، ضربان قلب کم یا نارسایی احتقانی قلب

- افسردگی

- بیماری های مربوط به کلیه یا کبد

- اختلالات تیروئیدی

- میاستنی گراویس

- فئوکروموسیتوم

- مشکلات موجود در گردش خون (مانند سندرم رینود)

در صورت داشتن هر کدام از این بیماری ها، ممکن است لازم باشد تا مقدار مشخصی از غلظت این دارو را مصرف نمایید و یا برای ایمنی جهت استفاده از این دارو، تست های خاصی بر روی شما انجام گیرد.

دوران بارداری، گروه D (بر اساس گروه بندی FDA). این دارو می تواند برای جنین زیانبار باشد. در صورت باردار بودن از این دارو استفاده نکنید. در صورتی که در طول دوره درمان باردار شدید، پزشک خود را مطلع سازید. هنگام استفاده از این دارو، شکل موثری از کنترل زایمان را به کار گیرید. آتنولول می تواند به شیر مادر انتقال یافته و برای نوزاد شیرخوار زیان آور باشد. در صورت شیر دادن به نوزاد، بدون مشورت با پزشک مصرف دارو را قطع نکنید.

عوارض جانبی احتمالی برای مصرف آتنولول

در صورت داشتن عکس العمل های حساسیتی زیر سریعا با اورژانس تماس بگیرید:

- کهیر؛ مشکل تنفسی؛ ورم صورت، لب ها، زبان یا گلو

در صورت داشتن عوارض جانبی جدی زیر سریعا پزشک خود را در جریان بگذارید:

- ضربان قلب آرام یا نامنظم

- احساس سرگیجه، غش

- احساس تنگی نفس حتی هنگام فعالیت های خفیف

- تورم مچ پا یا پا

- حالت تهوع، دل درد، تب پایین، از دست دادن اشتها، ادرار به رنگ تیره، مدفوع گِلی رنگ، یرقان (زردی پوست یا چشم ها)

- افسردگی

- احساس سردی در دست ها و پاها

عوارض جانبی کمتر جدی می تواند شامل موارد زیر باشد:

- کاهش میل جنسی، ضعف جنسی یا مشکل ارضا شدن

- احساس خستگی

- اضطراب، دل نگرانی

موارد ذکر شده لیست کامل عوارض جانبی برای مصرف آتنولول نیست و سایر مشکلات نیز ممکن است رخ دهد. در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی غیرعادی یا آزار دهنده، پزشک خود را مطلع سازید.

کدام داروها روی آتنولول تاثیر گذار هستند؟

در صورت استفاده از موارد ذیل، پیش از مصرف آتنولول با پزشک خود مشورت کنید:

- درمانهای مربوط به حساسیت (یا در صورتی که تحت آزمایش های حساسیت پوست قرار دارید)

- آمیدارون (Cordarone، Pacerone)

- کلونیدین (Catapres)

- دیگوکسین (digitalis، Lanoxin)

- دیزوپیرامید (Norpace)

- گوانابنز (Wytensin)

- و بازدارنده اکسیداز تک آمین (MOA) مانند ایزوکربوکسازید (Marplan)، ترانیل سیپرومین (Parnate)، فنلزین (Nardil)، یا سلگلین (Eldepryl، Emsam)

- داروهای مربوط به دیابت مانند انسولین، glyburide (Diabeta، Micronase، Glynase)، گلیپیزاید (Glucotrol)، کلروپروپامید (Diabinese)، یا متفورمین (Glucophage)

- داروهای قلبی مانند نیفدیپین (Procardia، Adalat)، رزرپین (Serpasil)، واراپامیل (Calan، Verelan، Isoptin)، دیلیتیازم (Cartia، Cardizem)

- داروهای مربوط به آسم یا سایر اختلالات تنفسی، مانند آلبوترول (Ventolin، Proventil)، بیوتل ترول (Tornalate)، متاپروترزل (Alupent)، پیربوترول (Maxair)، تربوتالین (Brethaire، Brethine، Bricanyl)، و تئوفیلین (Theo-Dur، Theolair)؛ یا

- داروهای سرماخوردگی، داروهای محرک یا قرص های رژیمی

لیست ارائه شده کامل نیست و ممکن است داروهای دیگری نیز وجود داشته باشد که با آتنولول ایجاد تداخل یا اندر کنش نمایند. با پزشک خود در مورد تمامی نسخه ها و داروهای بدون نسخه که مصرف می کنید، صحبت نمایید. این داروها می تواند شامل ویتامین ها، مینرال ها، محصولات گیاهی و داروهای تجویز شده توسط پزشک دیگر باشد.

بدون مشورت با پزشک، مصرف داروی جدیدی را آغاز ننمایید.

چگونگی مصرف آتنولول

این دارو را دقیقا مطابق نسخه مصرف نمایید. از مصرف دارو در مقادیر بیشتر یا مدت زمان طولانی تر از آنچه پزشک توصیه کرده، جدا خودداری کنید. از دستورالعمل های موجود برروی برچسب نسخه پیروی نمایید. این دارو را با یک لیوان پر از آب مصرف کنید.

آتنولول را همه روزه در زمان معین مصرف نمایید.

وعده های مصرفی و غلظت دارو را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید. در مورد قطع کردن دارو ابتدا با پزشک خود مشورت کنید. قطع کردن ناگهانی مصرف دارو می تواند باعث وخامت وضعیت شما شود.

برای اطمینان از اثر بخشی دارو بر روی بیماری تان، بایستی فشار خون خود را مرتبا بررسی نمایید. وقتهای ملاقات با دکتر را به هیچ وجه از دست ندهید.

آتنولول را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگه دارید.

در صورت مصرف بیش از حد آتنولول چه اتفاقی رخ می دهد؟

در صورت مصرف بیش از حد این دارو، با مرکز فوریت های پزشکی تماس بگیرید. علایم اور دوز شدن می­تواند شمال ضربان قلب نامنظم، تنگی نفس، ناخن های کبود شده، سرگیجه، ضعف، غش یا تشنج باشد.

در صورت عدم مصرف وعده ای از این دارو چه اتفاقی رخ می دهد؟

پس از به یاد آوردن، هر چه سریع تر وعده دارویی فراموش شده را مصرف کنید. درصورتی که کمتر از 8 ساعت با وعده بعدی فاصله دارید، این وعده مصرفی را رد کرده و مجددا طبق برنامه زمانی مرتب دارو را مصرف کنید. از مصرف بیشتر دارو برای جبران وعده از دست رفته پرهیز نمایید.



[1] اتساع و بزرگی عضوی در اثر گاز یا هوا

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، احسان جمال ریحان
منبع: medicinenet.com

استامینوفن یک داروی مسکن و تب بر است.

استامینوفن داخل مقعدی به صورت شیاف برای معالجه بسیاری از بیماری‌ها از جمله سردرد، درد عضلات، آرتروز، کمردرد، دندان درد، سرماخوردگی و تب تجویز می‌شود.

استامینوفن همچنین می‌تواند برای درمان بیماری‌هایی که در راهنمای مصرف دارو ذکر نشده‌اند هم استفاده شود.

مهمترین اطلاعاتی که باید در مورد استامینوفن بدانیم کدامند؟

هیچگاه از این دارو بیش از مقدار تجویز شده مصرف نکنید. چراکه مصرف بیش از حد مجاز آن ممکن است به کبد شما آسیب زده و یا موجب مرگ شود.

همیشه مقدار استامینوفن بکار رفته در محصول خاصی که استفاده می‌کنید را بدانید.

اگر در گذشته به بیماری کبد الکلی (کبد چرب) مبتلا بوده‌اید و یا روزانه بیش از سه (قوطی) نوشیدنی الکلی مصرف می‌کنید، هرگز بدون مشورت پزشک از این دارو استفاده نکنید. ممکن است شما اصلا قادر به استفاده از استامینوفن نباشید.

در دوره مصرف استامینوفن از مصرف نوشیدنی‌های الکلی خود داری کنید، چراکه ممکن است به کبد شما آسیب بزند.

اگر سابقه بیماری‌های کبدی و یا اعتیاد به الکل دارید از پزشک یا داروخانه محله خود در مورد مخاطرات مصرف استامینوفن سؤال کنید.

در مورد استفاده از دیگر داروهای ضد سرماخوردگی، ضد حساسیت، مسکن و یا داروهای خواب آور با یک پزشک یا داروخانه مشورت کنید. استامینوفن (که مخفف آن APAP است) در ترکیب بسیاری از داروهای دیگر هم استفاده می‌شود. استفاده همزمان از چندین محصول دارویی ممکن است باعث شود تا ناخواسته استامینوفن زیادی مصرف کنید و این می‌تواند عواقب مهلکی درپی داشته باشد.قبل از مصرف هر دارو ابتدا برچسب آن را چک کنید و ببینید که آیا استامینوفن یا APAP در ترکیبات آن استفاده شده است یا خیر.

قبل از مصرف استامینوفن در چه مواردی باید با پزشک خود مشورت کنیم؟

اگر به استامینوفن حساسیت دارید، نباید این دارو را مصرف کنید.

اگر یکی از شرایط زیر را دارید، قبل از مصرف استامینوفن باید با یک پزشک یا داروخانه مشورت کنید:

- بیماری‌های کبدی؛ یا

- سابقه اعتیاد به مشروبات الکلی

اگر در گذشته به بیماری کبد الکلی (کبد چرب) مبتلا بوده‌اید و یا روزانه بیش از سه (قوطی) نوشیدنی الکلی مصرف می‌کنید هرگز بدون مشورت پزشک از این دارو استفاده نکنید. ممکن است مصرف استامینوفن برای شما خطرناک باشد.

انجمن غذا و داروی آمریکا (FDA) در رده بندی C خود در مورد مصرف دارو در زمان بارداری می‌گوید: تشخیص بی خطر بودن استامینوفن برای شما در زمان بارداری به عهده پزشک است. اگر باردار هستید، بدون مشورت پزشک از این دارو استفاده نکنید.

استامینوفن می‌تواند از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل شده و به او آسیب برساند. اگر به نوزاد خود شیر می‌دهید بدون مشورت پزشک استامینوفن مصرف نکنید.

عوارض جانبی استامینوفن (کدامند؟)

اگر بعد از مصرف استامینوفن یکی از این نشانه‌های حساسیت در شما نمایان شد سریعا به پزشک مراجعه کنید: کهیر زدن؛ تنگی نفس؛ ورم صورت، لب‌ها، زبان و یا گلو.

اگر بعد از مصرف دارو ، هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، سریعا مصرف دارو را قطع کرده و با پزشک خود تماس بگیرید:

- تب خفیف همراه با حالت تهوع، درد در ناحیه شکمی و کم اشتهایی.

- ادرار کدر، مدفوع سیاه یا قهوه‌ای تیره؛ و یا

- زردی (زرد رنگ شدن پوست یا چشم‌ها).

البته نشانه‌های لیست شده در بالا کامل نیستند و ممکن است شاهد عوارض جانبی دیگری هم در مصرف کنندگان استامینوفن باشیم. در مورد عوارض جانبی این دارو با پزشک خود مشورت کنید.

کدام داروها روی استامینوفن تاثیر می‌گذارند؟ (تاثیر متقابل دیگر داروها براستامینوفن)

داروهای دیگر ممکن است با استامینوفن تداخل داشته باشند. به همین دلیل باید پزشک خود را در مورد دیگر داروهای مصرفی خود مطلع کنید. این امر شامل داروهای تجویز شده توسط پزشک، داروهایی که بدون نسخه خریداری کرده‌اید، ویتامین‌ها و گیاهان دارویی نیز می‌شود.

در دوره مصرف استامینوفن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟(موارد احتیاط در مصرف استامینوفن)

در مورد استفاده از داروهای سرماخوردگی، ضد حساسیت، مسکن و یا داروهای خواب آور با یک پزشک یا داروخانه مشورت کنید. استامینوفن (که مخفف آن APAP است) در ترکیب بسیاری از داروهای دیگر هم استفاده می‌شود. استفاده همزمان از چندین محصول دارویی ممکن است باعث شود تا ناخواسته استامینوفن زیادی مصرف کنید و این می‌تواند عواقب مهلکی درپی داشته باشد. قبل از مصرف هر دارو ابتدا برچسب آن را چک کنید و ببینید که آیا استامینوفن یا APAP در ترکیبات آن استفاده شده است یا خیر.

در دوره مصرف استامینوفن از نوشیدنی‌های الکلی دوری کنید، چراکه ممکن است به کبد شما آسیب برسانند.

طریقه مصرف استامینوفین

این دارو را دقیقا به مقدار تجویز شده توسط پزشک و یا نوشته شده روی جعبه استفاده کنید. مصرف بیشتر یا کمتر از مقدار تجویز شده و یا مصرف آن به مدت طولانی‌تر از دوره درمان به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

هیچگاه بیش از مقدار توصیه شده مصرف نکنید. چراکه مصرف بیش از حد مجاز ممکن است به کبد شما آسیب زده و حتی موجب مرگ شود.

یک شیاف استامینوفن ممکن است حاوی تا 650 میلی‌گرم استامینوفن باشد. حتما مقدار دقیق استامینوفن را در محصول مصرفی خود بدانید.

برای درمان کودکان، حتما از استامینوفن مخصوص کودکان استفاده کنید و دستورات مربوط به مقدار مصرف دارو را از روی جعبه مو به مو رعایت کنید. برای استفاده از این دارو در کودکان کمتر از 2 سال حتما با پزشک مشورت کنید.

شیاف استامینوفن را هیچگاه از طریق دهان مصرف نکنید. این نوع دارو فقط برای مصرف داخل مقعدی ساخته شده است.

قبل و بعد از استعمال شیاف حتما دستان خود را بشویید.

سعی کنید قبل از استفاده از شیاف استامینوفن شکم و روده شما خالی باشد.

قبل از استعمال شیاف پوشش خارجی آن را بردارید. شیاف را برای مدت زیاد در دست خود نگه ندارید ، چون ممکن است در دست شما آب شود.

برای گرفتن نتیجه بهتر، روی زمین یا تخت دراز بکشید و شیاف را از سمت نوک تیز وارد مقعد کنید و برای چند دقیقه همانجا نگه دارید. چون شیاف به محض وارد شدن آب می‌شود، قاعدتا نباید برای نگه داشتن آن احساس ناراحتی کنید. از رفتن به دستشویی بمحض استفاده از شیاف خودداری کنید.

در صورت برخورد به عوارض زیر استفاده از استامینوفن را متوقف کرده و با پزشک معالج خود تماس بگیرید:

- اگر بعد از 3 روز مصرف دارو هنوز هم تب دارید.

- بعد از 10 روز استفاده هنوز احساس درد می‌کنید. (5 روز در کودکان )

- اگر گلودرد و تب و حالت تهوع دارید.

- در صورت پیدا شدن جوش، سردردهای مزمن یا هر نوع قرمزی یا ورم روی پوست.

- اگر علائم بیماری شما بیشتر شد، یا علائم جدیدی مشاهده کردید.

استامینوفن ممکن است موجب نتایج غلط در برخی آزمایش‌ها مثل آزمایش ادرار در تعیین میزان گلوکز (قند) شود. اگر دیابت دارید و در طول دوره مصرف استامینوفن تغییراتی در سطح گلوکز خود مشاهده کردید، با پزشک معالج خود مشورت کنید.

دارو را در دمای اتاق و بدور از حرارت و رطوبت نگهداری کنید.

شیاف‌های داخل مقعدی را می‌توان در یخچال هم نگهداری کرد ولی از منجمد کردن دارو خودداری کنید.

در صورت مصرف بیش از حد (اوردوز) استامینوفن چه باید کرد؟

در این صورت سریعا به پزشک مراجعه کنید و یا با تلفن 115 مرکز فوریتهای پزشکی تماس بگیرید. مصرف بیش از حد استامینوفن می‌تواند کشنده باشد.

اولین نشانه‌های مصرف بیش از حد استامینوفن، کم اشتهایی، حالت تهوع، استفراغ، درد شکم، عرق کردن، گیجی و ضعف هستند. از علائم شدیدتر می توان به درد در ناحیه بالای شکم، ادرار کدر و زرد شدن پوست یا سفیدی چشم اشاره کرد.

در صورت جاانداختن یکنوبت استامینوفن چه باید کرد؟

از آنجایی که استامینوفن بر اساس نیاز افرادتجویز می‌شود ممکن است برنامه خاصی برای مصرف آن نداشته باشید. در صورت استفاده متداول از این دارو می‌توانید به محض بیاد آوردن نوبت فراموش شده آن را مصرف کنید. اما اگر تقریبا زمان نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده به برنامه دارویی منظم خود بازگردید. هیچگاه برای جبران نوبت فراموش شده ، داروی اضافی مصرف نکنید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، بابک حسینی نژاد
منبع: webmd.com

صفحه4 از4