مشمولان مبتلا به بيماريهاي چشم و يا عوارض بينايي با توجه به نوع بيماري كه به آن مبتلا مي باشند از معافيت هاي مندرج در هر بند به شرح زير استفاده خواهند نمود:

توضيح:

- هيپرمتروپي = هيپرمتري = دوربيني

- ميوپي = نزديك بيني

- سيكلوپلژي كامل = معاينه چشم با قطره

بند 1ـ هيپرمتروپي با سايكلوپلژي كامل براي مشمولان عادي و ديپلم: (هيپرومتروپي با سيكلوپلژي كامل كه در صورت همراه بودن با آستيگماتيسم، با علامت منفي منظور شود ولي محاسبه نگردد).

الف) هيپرمتروپي از 5/2 تا 4 ديوپتر داخل هر يك از چشمها خدمات غير رزمي.

ب) مجموع ديوپتر هيپرمتروپي دو چشم از پنج تا هشت ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

ج) هيپرمتروپي بيش از چهار ديوپتري يك چشم تا پنج ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

د) هيپرمتروپي بيش از پنج ديوپتري يك چشم معاف دائم.

هـ) مجموع ديوپتر هيپرمتروپي هر دو چشم بيش از هشت ديوپتري معاف دائم.

بند 2 ـ هيپرمتروپي با سايكلويلژي كامل در مشمولان بالاتر از ديپلم: (هيپرمتروپي با سيكلوپلژي كامل كه در صورت همراه بودن با آستيگماتيسم با علامت منفي منظور شود ولي محاسبه نگردد).

الف) هيپرمتروپي از 3 تا 5 ديوپتر داخل هر يك از چشمها خدمات غير رزمي.

ب) مجموع هيپرمتروپي دو چشم از شش تا 10 ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

ج) هيپرمتروپي بيش از ديوپتري يك چشم تا شش ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

د) هيپرمتروپي بيش از شش ديوپتري يك چشم معاف دائم.

هـ) مجموع ديوپتر هيپرمتروپي هر دو چشم بيش از 10 ديوپتر معاف دائم.

بند 3 ـ ميوپي با سايكلوپلژي در مشمولان عادي و ديپلم: (ميوپي با سيكلوپلژي كامل كه در صورت همراه بودن با آستيگماتيسم با علامت مثبت منظور شود ولي محاسبه نگردد).

الف) ميوپي از 5/2 تا 4 ديوپتري داخل هر يك از چشمها خدمات غير رزمي.

ب) مجموع ديوپترميوپي از 5 تا 8 ديوپتر داخل هر دو چشم خدمات غير رزمي.

ج) ميوپي بيش از پنج ديوپتري يك چشم تا شش ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

د) ميوپي بيش از شش ديوپتري يك چشم معاف دائم.

هـ) مجموع ديوپترميوپي بيش از هشت ديوپتري هر دو چشم معاف دائم.

بند 4 ـ ميوپي با سايكلوپلژي در مشمولان بالاتر از ديپلم: (ميوپي با سيكلوپلژي كامل كه در صورت همراه بودن با آستيگماتيسم با علامت مثبت منظور شود ولي محاسبه نگردد؟).

الف) ميوپي از 3 تا 5 ديوپتر داخل هر يك از چشمها خدمات غير رزمي.

ب) مجموع ديوپترميوپي بين 6 تا 10 ديوپتر داخل هر دو چشم خدمات غير رزمي.

ج) ميوپي بيش از 6 ديوپتري يك چشم تا 7 ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

د) ميوپي بيش از 7 ديوپتري يك چشم معاف دائم.

هـ) مجموع ديپوپترميوپي بيش از 10 ديوپتري هر دو چشم معاف دائم.

بند 5 ـ آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط  با سايلكوپلژي كامل در مشمولان عادي و ديپلم: (در آستيگماتيسم ساده، يا مركب يا مخلوط ميزان آستيگماتيسم بايستي بيش تر از اسفر باشد).

الف) آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط از 5/2 تا 4 ديوپتري داخل هر يك از چشمها خدمات غير رزمي.

ب) مجموع ديوپتر آستيگمات ساده، مركب يا مخلوط از 5 تا 8 ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

ج) آستيگماتيسم ساده، يا مركب بيش از 5 ديوپتري تا 6 ديوپتري يك چشم خدمات غير رزمي.

د) آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط بيش از شش ديوپتري يك چشم معاف دائم.

ه) چنانچه آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط هر دو چشم در مجموع بيش از هشت ديوپتر باشد معاف دائم.

بند 6 ـ آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط با سايكلوپلژي كامل در مشمولان بالاتر از ديپلم: (در آستيگماتيسم ساده يا مركب ميزان آستيگماتيسم بايستي بيشتر از اسفر باشد).

الف) آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط از 3 تا 5 ديوپتري داخل هر يك از دو چشم خدمات غير رزمي.

ب) مجموع ديوپتر آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط هر دو چشم از 6 تا 10 ديوپتر داخل خدمات غير رزمي.

ج) آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط بيش از 6 ديوپتري تا 7 ديوپتر داخل يك چشم خدمات غير رزمي.

د) آستيگماتيسم ساده، مركب يا مخلوط بيش از هفت ديوپتري يك چشم معاف دائم.

هـ) مجموع ديوپتر آستيگماتيك ساده، مركب يا مخلوط هر دو چشم بيش از 10 ديوپتر معاف دائم.

بند 7 ـ فقدان يك چشم يا آنكه يك چشم عملاً و يا در اثر بيماريهاي غير قابل علاج فاقد بينايي (عدم درك نور) باشد معاف دائم.

بند 8 ـ اورام ملتحمه فصلي شديد توام با عوارض قرنيه:

الف) در مشمولان عادي معاف دائم.

ب) در مشمولان ديپلم و بالاتر خدمات غير رزمي.

بند 9ـ عوارض تراخمي ملتحمه و پلك از قبيل سيمبلفارون گزروزيس، آنتروپيون و اكتروپيون:

الف) در يك چشم خدمات غير رزمي.

ب) در دو چشم معاف دائم.

بند 10ـ ناخنك پيشرفته كه تا مركز قرنيه پيشرفت نموده باشد و با چشم غير مسلح ديده شود معاف دائم.

بند 11- لك مركزي قرنيه:

الف) در صورتيكه وسيع باشد و مركز قرنيه را اشغال نموده باشد (لك وسيع در مواقعي كه بيش از 3 ميليمتر مربع سطح قرنيه را پوشانيده باشد) معاف دائم.

ب) در موارد خفيف تر خدمات غير رزمي.

بند 12ـ كراتيت هاي آنترستيسيل و ديستروفيهاي قرنيه يك يا دو چشم معاف دائم.

بند 13ـ كلوبوم مادرزادي مردمك:

الف) همراه با گرفتاري شبكيه (رتين) معاف دائم.

ب) بدون گرفتاري شبكيه (رتين) خدمات غير رزمي.

بند 14ـ ايريدوسيكليتهاي شديد و مزمن يك يا دو چشم كه توليد چسبندگيهاي وسيع نموده باشد معاف دائم.

بند 15ـ اكلوزيون و سيكلوزيون كامل مردمك معاف دائم.

بند 16ـ ايريدكتومي يا اريدودياليز وسيع حاصل از حوادث يا اعمال جراحي.

الف) در صورتيكه با كاهش ديد و عوارض قرنيه و عدسي توام باشد معاف دائم.

ب) در صورتيكه با كاهش ديد و عوارض توام نباشد خدمات غير رزمي.

بند 17ـ كاتاراكت مادرزادي، ضربه اي متابوليك و كاتاراكت عمل شده معاف دائم.

- تبصره: كدورتهاي عدسي كه ايجاد اختلال ديد در ريتنوسكوپي نمي نمايد خدمات غير رزمي.

بند 18ـ كدورت وسيع زجاجيه به هر علت معاف دائم.

بند 19ـ كوريوتينيت مركزي و يا منتشر مزمن يك يا دو چشم معاف دائم.

بند 20ـ رتينيت پيگمانترور تينيتهاي غير پيگمانتر به شرط اثبات توسط ERG (كه در آن افت ولتاژ حداقل نصف ميزان طبيعي باشد) معاف دائم.

بند 21ـ لوكساسيون كامل يا ناقص عدسي يا لنتيكيونوس و يا فقدان عدسي يك چشم معاف دائم.

بند 22ـ انفصال شبكيه عمل شده و يا عمل نشده به هر علت معاف دائم.

بند 23ـ آمبولي شريان شاخه اي يا مركزي و يا ترومبوز وريد شاخه اي يا مركزي و يا هر نوع واسكوليت مزمن يك يا دو چشم معاف دائم.

بند 24ـ بيماريهاي ناحيه ماكولات و عصب باصره از قبيل آتروفي، هيپوپلازي، سوختگي، سوراخ ماكولا و يا خونريزيهاي ناحيه ماكولا و آتروفي عصب باصره معاف دائم.

بند 25ـ ميكروفتالمي هاي و بوفتالمي يك يا دو چشم معاف دائم.

بند 26ـ اگزوفتالمي تومورال يا پولساتيويك يا دو چشم معاف دائم.

بند 27ـ فلج كامل يك يا چند عضله چشم در صورتيكه استقرار يافته و دائمي باشد معاف دائم.

بند 28ـ لاكوفتالمي هاي مربوط به فلج عضلات پلكي معاف دائم.

بند 29ـ افتادگي دائمي پلك (درهر يك از چشمها) در صورتيكه بيش از نصف مردمك چشم را پوشانيده باشد معاف دائم.

بند 30ـ استرابيسم آمبليوپيك يك چشم و استرابيسم متناوب معاف دائم.

بند 31ـ نيستاگموس دائمي و مشهود معاف دائم.

بند 32ـ داگريوسيستيت مزمن چركي معاف دائم.

بند 33ـ كلوكوم مزمن و مطلق و گلوكوم حاد زاويه بسته با عارضه و گلوكوم هاي عمل شده يك چشم معاف دائم.

بند 34ـ اجسام خارجي داخل كره چشم معاف دائم.

بند 35ـ پيوند قرنيه معاف دائم.

بند 36ـ كراتوكونوس با گزارش توپوگرافي بيمارستانهاي نظامي و دانشگاهي معاف دائم.

بند 37ـ تومورهاي خوش خيم به هر صورت خدمات غير رزمي (در صورت ايجاد عارضه طبق بند مربوطه رفتار شود).

بند 38ـ تومور كاذب اوربيت در صورتيكه عود كننده و مقاوم به درمان باشد معاف دائم.

بند 39ـ آمبليوپي يك چشم يا دو چشم خدمات غير رزمي.

منبع: بخش معاونت وظيفه عمومي سايت پليس ايران

 

 

 

پلک مهمترین وسیله دفاعی چشم بوده که سطح قدامی آن از پوست و سطح خلفی آن از غشای مخاطی به نام ملتحمه تشکیل می شود. از آنجا که پوست پلک نازکترین پوست بدن می باشد پلکها تحرک زیادی دارند. پلک سبب گسترش اشک و مرطوب نگه داشتن قرنیه می شود.

ناهنجاری های پلک (افتادگی پلک):

افتادگی پلک یکی از ناهنجاری های آناتومیک پلکها می باشد و حالتی است که پلک فوقانی پایین افتاده و شکاف پلکی باریک می شود. افتادگی پلک می تواند یکطرفه یا دوطرفه باشد. همچنین می تواند مادرزادی یا اکتسابی باشد.

درمان:

نحوه درمان به شدت افتادگی پلک، یکطرفه یا دوطرفه بودن و بخصوص غیر متقارن بودن پتوز بستگی دارد اگر پتوز یکطرفه باشد و مردمک توسط پلک پوشیده نشده باشد درمان بهتر است تا رشد کامل پلک و استخوانهای حدقه تا 5 سالگی به تأخیر افتد. اگر عارضه یکطرفه بوده و پلک روی مردمک را بپوشاند عمل جراحی ترمیمی باید هرچه زودتر انجام شود. در افتادگی پلک دوطرفه عمل جراحی معمولاً بین 3 تا 5 سالگی انجام می شود.

مراقبت های بعد از عمل:

عمل جراحی اصلاح پتوز بر روی عضله پلک انجام می شود و گاهی نیز با استفاده از غلاف عضلانی ناحیه ران و یا مواد مصنوعی می باشد.

بعد از عمل پتوز در نگاه به پایین سفیدی چشم بیشتر از طرف مقابل دیده می شود که یکی از عوارض اجتناب ناپذیر عمل است و باید قبل از عمل در مورد آن تصمیم گرفت.

در عمل جراحی پتوز گاهی لازم است عمل در هر دو چشم صورت گیرد در حالی که به نظر شما علائم بیماری یکطرفه است.

پانسمان چشم روز بعد از عمل برداشته می شود و بر حسب معاینه چشم ممکن است روز اول تا سوم چشم پانسمان شود ولی بعد از این زمان به پانسمان یا شیلد نیازی نیست.

در تاریخ های تعیین شده جهت معاینه بطور دقیق مراجعه کنید.

مصرف قطره های چشمی حداکثر تا یک ماه پس از عمل لازم است.

در هر مراجعه داروهای مصرفی را با خود بیاورید و نام آنها را نیز یاد بگیرید.

طرز مصرف قطره و پماد را حتماً از پزشک خود سؤال کنید. مصرف صحیح و به موقع داروهای بعد از عمل به اندازه خود عمل اهمیت دارد. در فواصل خواب (5 الی 6 ساعت) لازم نیست برای چکاندن از خواب بیدار شوید.

در صورتی که نوبت استفاده از قطره ها همزمان باشد پس از مصرف قطره اول 10 تا 15 دقیقه صبر کنید تا اثر لازم را در چشم داشته باشد و سپس قطره بعد را استفاده نمایید.

در جراحی پتوز اغلب تا مدتی چشم اندکی باز می ماند که بایستی شبها با مصرف پماد مانع خشک شدن چشم شد.معمولاً پس از چند ماه چشم با شرایط فوق سازگار شده و نیاز به مصرف پماد نیست.

نماز خواندن از همان روز اول با تیمم بلامانع است.

زمان حمام کردن را از پزشک خود سؤال کنید ولی معمولاً از روز دوم به بعد می توانید حمام کنید.

مطالعه و تماشای تلویزیون و فعالیتهای عادی زندگی همچنین خوابیدن به سمت چشم عمل شده از روز بعد از عمل بلامانع است.

در روزهای بعد از عمل به محض ایجاد درد دائمی چشم، قرمزی، حساسیت به نور و کاهش دید شدید فوراً به پزشک و یا درمانگاه اورژانس چشم مراجعه کنید.

توجه داشته باشید بعضی از عمل های جراحی در کودکان توسط نخ های مخصوصی بطور موقت و جهت جلوگیری از تنبلی چشم، ناشی از بسته بودن پلک انجام می شود لذا با رشد صورت اثر آن عمل از بین رفته و پس از تکمیل رشد صورت اغلب عمل جراحی بایستی تکرار شود و در بار دوم معمولاً از روشهای دائمی تر استفاده می شود.

 قربانزاده بخش چشم بیمارستان امام حسین

 

 

به حالتی گفته می شود که چشمها هم محور نباشند. یکی از شایعترین مشکلات چشمی در کودکان است که حدود 4 درصد کودکان کمتر از 6 سال را درگیر میکند. در این بیماری ممکن است یک یا هر دو چشم به سمت داخل، خارج، بالا و یا پایین منحرف شود و نیز ممکن است بیش از یکی از موارد مذکور به طور همزمان در یک کودک مشاهده شود.

علت استرابیسم چیست؟

در کنترل حرکات هر چشم، شش عضله دخالت دارند که یکی از این عضلات چشم را به سمت داخل و دیگری به سمت خارج حرکت می دهد. چهار عضله دیگر در حرکت چشم به سمت بالا، پایین و گوشه ها دخالت دارند برای تمرکز دو چشم بروی یک نقطه، عملکرد همزمان و هماهنگ عضلات چشم الزامی است. در حرکات همزمان دو چشم نیز باید عضلات هر دو چشم هماهنگ عمل کنند. مغز عملکرد عضلات را کنترل می کند و اختلال در عملکرد هر یک از عضلات و یا عملکرد مغز منجر به استرابیسم میشود.

سایر بیماریها از قبیل بیماریهای زمینه ای، آب مروارید و آسیب های چشمی نیز ممکن است منجر به استرابیسم شوند. در بسیاری از کودکان مبتلا به لوچی علت دقیق آن مشخص نیست.

استرابیسم در کودکانی که سابقه فامیلی دارند، شایع تر است.

علایم شایع استرابیسم کدامند؟

- انحراف چشم کودک به سمت داخل، خارج، بالا یا پایین

- ناتوانی در تداوم تمرکز چشم بر روی یک شیء

- بستن یک چشم در نور

- کج کردن سر به یک سمت

شایع ترین انواع استرابیسم کدامند؟

- ایزوتروپی مادرزادی: در این حالت که شایع ترین نوع استرابیسم در نوزادان می باشد، چشم به داخل منحرف می شود. در اکثر موارد، درمان آن جراحی است.

- ایزیوتروپی تطابقی: یکی از انواع شایع لوچی در سنین بالاتر از دو سال می باشد، در این حالت برای دیدن شفاف تر اشیا در فواصل دور، نزدیک یا هر دو، یکی از چشمها به داخل منحرف می شود. این اختلال با تجویز عینک و گاهی عینک دو کانونه قابل درمان است. ولی در صورت عدم اصلاح با روش های مذکور، جراحی توصیه می شود.

- اگزوتروپی: یکی دیگر از انواع شایع استرابیسم می باشد . در این حالت با تمرکز کودک بر روی یک شیء به خصوص درفاصله دور، چشم به خارج منحرف می شود. این اختلال ممکن است به صورت متفاوت به خصوص در هنگام خستگی یا بیماری دیده شود. گاهی تنها علامت بیماری، بستن یکی از چشمها در نور خورشید است. درمان این مشکل در موارد خفیف استفاده از عینک، ورزشهای چشمی، قراردادن پوشش بر روی چشم و یا منشور است ولی اغلب موارد به خصوص در موارد شدید درمان قطعی آن جراحی می باشد.

لوچی کاذب یا سودواسترابیسم چیست؟

در این حالت چشمان کودک به طور کاذب منحرف به نظر می رسد، در حالی که در حقیقت این طور نیست. در سودواسترابیسم ممکن است چشم ها به طور کاذب همگرا یا واگرا به نظر می رسد، در حالی که در واقع، چشم ها هم محور هستند. حالت اول در نوزادان و کودکان کم سن شایع می باشد و ناشی از پل بینی پهن یا وجود چین پوستی بین بینی و گوشه داخلی چشم است این وضعیت با رشد ساختمان صورت از بین می رود.

در حالت دوم که شیوع کمتری دارد، چشم ها به طور کاذب انحراف به خارج دارند، ولی در واقع این گونه نیست و این تلقی ناشی از شکل خاص ساختمان صورت است. جهت افتراق لوچی و لوچی کاذب کودک باید تحت معاینه کامل چشم پزشک قرار گیرد.

استرابیسم چگونه درمان می شود؟

درمان اختصاصی لوچی در کودک مشابه مبنای معیارهای زیر انجام می شود.

- سن کودک، سلامت عمومی، سابقه پزشکی

- شدت بیماری

- علت بیماری

- تحمل کودک جهت پذیرش درمانهای اختصاصی

درمان شامل یک یا چند مورد از موارد زیر می باشد.

- استفاده از عینک و یا منشور

- قطره های چشمی

- ورزشهای چشمی

- در صورت همراهی با تنبلی چشم، استفاده از پوشش در مقابل چشم قوی تر، جهت تقویت چشم ضعیف تر توصیه می شود.

- جراحی: در خصوص  تشخیص پزشک و عدم پاسخ به سایر درمانها، این روش یکی از بی خطر ترین و موثرترین روشهای درمان استرابیسم است.

اهداف درمان شامل موارد زیر می باشد:

- هم راستا شدن چشم ها

- عملکرد مناسب حرکات دو چشمی

- تکامل مطلوب بینایی و دستیابی به دید واحد چشمی

توصیه چشم پزشکان به والدین:

تشخیص و درمان به موقع استرابیسم می تواند از صدمات دائمی چشم جلوگیری می کند. معاینه چشم پزشکی برای تمامی کودکان، در سه سالگی توصیه می شود. در صورت مشاهده علایم استرابیسم در کودک و یا وجود سابقه فامیلی استرابیسم، تنبلی چشم یا سایر بیماریهای چشمی، معاینه کامل چشم پزشکی در اسرع وقت و در سنین کمتر از 3 سالگی ضروری است.

گردآوری: ستاره صداقتی

 

 

گلوکوم یا آب سیاه به گروهی از بیماریها اطلاق می شود که منجر به آسیب عصب بینایی می گردند و در صورت عدم درمان صحیح می توانند منجر به نقص بینایی یا کوری شوند. یکی از اصلی ترین معیار های خطر ساز این بیماری، افزایش فشار داخل چشمی می باشد.

پیشرفتهای طبی و جراحی، ما ار قادر ساخته است تا با تشخیص و درمان به موقع آب سیاه، از عوارض ناشی از این بیماری در بسیاری از مبتلایان جلوگیری کنیم.

چشم از بخشهای مختلفی تشکیل شده است که این بخشها عبارتند از:

فضای کوچک بین قرنیه و عنبیه اتاق قدامی چشم نامیده می شود و در این فضا مایع زلالیه جریان دارد. این مایع حاوی مواد مغزی است که به شستشو و تغذیه بافتهای داخل چشم کمک می کند. مایع زلالیه توسط اجسام مژگانی در عقب عنبیه تولید می شود و از طریق راههای مشبک در زاویه چشم خارج می شود. اگر به هر دلیلی تعادل بین تولید و خروج این مایع به هم بخورد، فشار داخل کره چشم بیشتر از حد طبیعی می شود این افزایش منجر به آسیب عصب بینایی میشود که مسئول انتقال تصویر اشیاء از چشم به مغز است.

عصب بینایی همانند یک کابل برق حاوی رشته سیمها، از تعداد زیادی رشته عصبی تشکیل شده است که پرده شبکیه چشم را به مغز مرتبط می کند. افزایش فشار چشم میتواند به تدریج موجب صدمه این رشته های عصبی و در نهایت آسیب میدان بینایی شود.

انواع مختلف آب سیاه کدامند:


آب سیاه با زاویه باز :
شایع ترین نوع بیماری می باشد. علت این نوع از آب سیاه اختلال در خروج مایع زلالیه از طریق راههای مشبک می باشد. احتمال ابتلا به این نوع با افزایش سن بیشتر می شود. در برخی از افراد که دارای استعداد ژنتیکی هستند، با افزایش سن محل تخلیه مایع زلالیه به تدریج کارایی خود را از دست می دهد و فشار چشم به تدریج زیاد می شود. به طور معمول آب سیاه با زاویه باز، در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارد و دید طبیعی است. در صورت پیشرفت صدمه به عصب بینایی، آسیب میدان بینایی به تدریج حاصل می شود. در مراحل اولیه، فرد از وجود این اختلال در میدان بینایی آگاه نیست ولی با پیشرفت صدمه به عصب، آسیب میدان بینایی نیز وسیع تر می شود. در این زمان، بیمار از اختلال در میدان بینایی شکایت می کند و در صورت صدمه شدید عصب بینایی فرد نابینا می شود.

آب سیاه با زاویه بسته: در برخی افراد، ساختمان چشم به گونه ای است که عنبیه (قسمت رنگی جلو چشم) بیش از حد طبیعی به راههای خروج مایع در زاویه چشم نزدیک است. علت افزایش فشار چشم در این نوع، اختلال در مسیر جریان مایع زلالیه در ناحیه مردمک است افراد مبتلا، معمولا" دارای چشمهای کوچک و دوربین هستند. در این موارد ممکن است عنبیه به داخل زاویه چشم کشیده شده و باعث انسداد کامل آن شود، از آنجایی که مایع نمی تواند از چشم خارج شود، فشار داخل چشم سریعا" بالا میرود و باعث بروز حلقه آب سیاه می شود.

علائم این حمله عبارتند از: 

- تاری دید

- سردرد

- دیدن شعاع های رنگین کمانی در اطراف نورها

- تهوع و استفراغ

این بیماری اورژانس چشم پزشکی است. اگر شما این علائم را داشته باشید باید فورا" تحت معاینه چشم پزشکی قرار بگیرد، زیرا تنها در صورت درمان سریع بیماری، میتوان از کوری جلوگیری کرد. متأسفانه اغلب موارد گلوکوم با زاویه بسته قبل از حمله اولیه، هیچ علامتی ندارد.

آب سیاه با فشار چشم طبیعی: در این نوع از آب سیاه، آسیب به عصب بینایی بدون افزایش فشار داخلی چشم به بالاتر از محدوده طبیعی، اتفاق می افتد.

آب سیاه با زاویه باز در جوانان : نوع نادر آب سیاه است. نمای بالینی آن شبیه گلوکوم با زاویه باز است. تفاوت اصلی آن سن شروع آن می باشد که در سنین 3 تا 40 سالگی آغاز می شود. اغلب موارد این بیماری ارثی است و در صورت ابتلا یکی از والدین، احتمال ابتلای فرزندان بسیار زیاد است.

آب سیاه مادرزادی: یکی از انواع آب سیاه می باشد که در نوزادان و کودکان کم سن دیده می شود این بیماری ناشی از تکامل غیر طبیعی یا نا کامل چشم و سیستم تخلیه مایع زلالیه چشم است.

آب سیاه ثانویه: به مواردی از آب سیاه اطلاق می شود. بعضی از علل آن عبارتند از:

- صدمات چشمی

- التهاب چشمی

- استفاده از کورتیکو استروئیدها

- بیماری رها شدن رنگدانه ها یا پیگمانها

عوامل خطر ابتلا به آب سیاه کدامند؟

مهمترین عوامل عبارتند از:

- سابقه ژنتیکی یا ارثی ابتلا به آب سیاه

- سن بالا

- بالا رفتن فشار چشم

- دوربینی و نزدیک بینی

- سابقه صدمات قلبی به چشم

- کم بودن ضخامت قرنیه

- سابقه ابتلا به برخی بیماریها مانند: دیابت، سردرد های میگرنی و بیماری فشار خون

آب سیاه چگونه تشخیص داده میشود؟

معاینات منظم چشم پزشکی بهترین راه تشخیص آب سیاه است. اندازه گیری فشار چشم به تنهایی برای تشخیص آب سیاه کافی نیست، تنها راه اظهار نظر قطعی در مورد آب سیاه، معاینه کامل چشم است که شامل موارد زیر می باشد.

- اندازه گیری فشار داخل چشم یا تونومتری

- معاینه زاویه چشم یا گوینوسکوپی

- معاینه سر عصب بینایی

- بررسی میدان بینایی یا پریمتری

درمان گلوکوم چیست؟

آسیب ناشی از آب سیاه، در اکثر موارد غیر قابل برگشت است و درمانهای مختلف طبی و جراحی، فقط باعث جلوگیری از پیشرفت بیماری و آسیب بیشتر به چشم می شوند بنابراین شروع به موقع درمان و پیگیری منظم بیماری تحت نظر چشم پزشک بسیار ضروری است.

روشهای درمانی آب سیاه شامل موارد زیر می باشد:

داروها: آب سیاه معمولا" با تجویز روزانه قطره های چشمی درمان می شود. این دارو ها با مکانیسم های مختلف منجر به کاهش ترشح مایع زلالیه و یا بهبود سیستم تخلیه و در نهایت، کاهش فشار چشم می شوند. استفاده از درمان دارویی به نظر پزشک، نوع بیماری و وجود یا عدم وجود بیماریهای زمینه ای و سایر داروهای مصرفی بستگی دارد.

چندین توصیه در مورد مصرف داروها:

- هرگز بدون تجویز پزشک، داروی خود را قطع یا تعویض نکنید

- اگر داروی شما در حال اتمام است، پزشک خود را مطلع کنید تا نسخه شما را در صورت لزوم، تجدید نماید.

- داروها می توانند باعث حفظ بینایی شما شوند، اما در هر صورت عوارض خاص خود را دارند. در صورت بروز عوارض به چشم پزشک خود اطلاع دهید.

- بعضی از قطره های چشمی عوارض خاصی دارند که عبارتند از: احساس خارش یا سوزش در چشم، قرمزی چشم یا پوست اطراف آن، تغییرات نبض یا ضربان قلب، تغییرات تنفسی (به خصوص در آسم و آمفیزم)، خشکی دهان، تغییرات حس چشایی، سردرد، تاری دید و تغییر در رنگ چشم

پزشک خود را از سایر داروهای مصرفی مطلع فرمایید.

جراحی: درمان جراحی شاملروشهای لیزریو غیر لیزری می باشد. انتخاب روش جراحی مناسب به نوع گلوکوم و نظر چشم پزشک دارد.


ستاره صداقتی

کاتاراکت ( آب مروارید ) چیست ؟

به کدر شدن عدسی چشم ، کاتاراکت گفته می­شود . در این حالت عدسی شبیه یک پنجره مه گرفته یا زرد است . میزان کدورت و شکل آن در عدسی­های مختلف ، متفاوت است . اگر کدورت از مرکز عدسی دور باشد ، ممکن است هرگز متوجه وجود کاتاراکت نشویم .

باورهای غلطی که در مورد کاتاراکت وجود دارد :

- کاتاراکت یک پرده در جلوی چشم است .

- کاتاراکت در نتیجه استفاده زیاد از چشم ایجاد می­شود .
- کاتاراکت می­تواند از یک چشم به چشم دیگر منتقل شود .
- کاتاراکت یکی از علل برگشت ناپذیر کوری است .

علائم کاتاراکت کدامند ؟

- تار شدن دید بدون وجود درد

- حساسیت به نور
- دید نامناسب در شب

- دو بینی در یک چشم

- احتیاج به نور بیشتر برای مطالعه

- محو و زرد شدن رنگها

البته این علائم در سایر بیماریهای چشمی نیز ممکن است دیده شود تشخیص کاتاراکت با معاینه توسط چشم­پزشک مشخص می­شود .

علل کاتاراکت:

شایع­ترین نوع کاتاراکت در نتیجه افزایش سن اتفاق می­افتد .

سایر علل آن عبارتند از :

- سابقه خانوادگی کاتاراکت

- بیماریهای سیستمیک مانند دیابت
- سابقه اصابت ضربه به چشم

- قرار گرفتن طولانی و بدون محافظ در معرض نور خورشید

- جراحی­های قبلی چشمی

- مصرف سیگار

- استفاده دراز مدت از برخی داروها مانند کورتون

- علل ناشناخته

سرعت پیشرفت کاتاراکت چگونه است؟

سرعت پیشرفت کاتاراکت از فردی به فرد دیگر و حتی در یک فرد از چشمی به چشم دیگر متفاوت است . شایع­ترین نوع کاتاراکت که در نتیجه افزایش سن اتفاق می­افتد ، تدریجی بوده و در طی سالها پیشرفت می­کند ، به طور کلی پیش بینی سیر آن امکانپذیر نیست.

چه زمانی باید جراحی صورت گیرد؟

جراحی زمانی باید انجام شود که کاتاراکت باعث کاهش دید و اختلال در انجام فعالیتهای روزانه شده باشد. این باور عمومی که کاتاراکت باید برسد تا تحت عمل جراحی قرار گیرد و یا باور دیگری که می­گوید کاتاراکت به محض تشخیص باید جراحی شود ، هیچکدام صحیح نمی­باشند . لزوم انجام عمل جراحی بر اساس شرایط بیمار تعیین می­شود .

در واقع بیمار باید تصمیم بگیرد که آیا از عهده انجام وظایفش به خوبی بر می­آید یا خیر؟ آیا هنوز می­تواند با احساس امنیت رانندگی کند یا براحتی مطالعه کرده و تلویزیون تماشا کند . با بررسی موارد بالا توسط بیمار و چشم­پزشک زمان مناسب جراحی تعیین می­شود.

کاتاراکت چگونه درمان می­شود؟

اگر دید شما فقط کمی تار شده است نیازی به درمان کاتاراکت نیست و تنها تغییرات کوچکی در شماره عینک ، می­تواند تا مدتی این مشکل را برطرف کند . هیچ قطره چشمی ، ورزش ، دارو یا عینک خاصی وجود ندارد تا باعث درمان یا مانع از تشکیل کاتاراکت شود. استفاده از عینک­های آفتابی که مانع از رسیدن اشعه ماوراءبنفش به چشم می­شوند و یا عینک های طبی که دارای پوشش ضد اشعه هستند توصیه می­شود.

ستاره صداقتی
منبع : مرکز تحقیقات چشم پزشکی نور

صفحه6 از6