ازدواج پیوند بین دو انسان و دو خانواده است كه اجزاء اصلی و اساسی آن، زن و مرد می باشند. یکی از شرایط ازدواج سن زوجین است. هر چقدر این فاصله سنی بیشتر شود بین زوجین اختلاف نظر و مشکلات بسیاری دیده شده است. زن و شوهر باید برای تكامل وتعالی یكدیگر تلاش كنند.
ملازاده روانشناس در گفت و گو با خبرنگار مجله پزشکی مادر درباره سن مناسب ازدواج گفت: سنّ ازدواج نسبی است و در افراد و جوامع مختلف متفاوت است. هیچگاه نباید سن تقویمی را معیار مناسبی برای ازدواج دانست ؛ شاید فردی از لحاظ سن تقویمی از مرز سن ازدواج نیز گذشته باشد اما هنوز به آن بلوغ فکری و اجتماعی نرسیده باشد.
وی افزود: با بررسی سن ازدواج در میان قشرهای مختلف و جوامع گوناگون در می یابیم كه غالبا سن مردان بیش از زنان است. سن ازدواج علاوه بر سن تقویمی مبتنی بر اصل بلوغ جسمانی، بلوغ روانی و بلوغ اجتماعی است.
این روانشناس یادآور شد: اگر سن ازدواج بر مبنای بلوغ جسمانی در نظر گرفته شود، بهترین سن برای ازدواج دختران 18سالگی به بالا است و بهترین سن برای ازدواج پسران نیز حدود 23 سالگی است. منظور از بلوغ جسمانی دوران توانمندی فرد از نظر تولید مثل است كه برای دختران از حدود سنین 12 تا 14 سالگی و در پسران از حدود 14 تا 16 سالگی شروع میشود. اما آنچه امروز بیشتر حائز اهمیت است؛ سن روانی یا عقلی است. برای اینکه فرد از آمادگی لازم برای ازدواج برخوردار باشد، باید به رشد عقلی و فکری و پختگی لازم یا بلوغ روانی و عقلی رسیده باشد.
بلوغ روانی و شخصیتی زمانی شکل می گیرد که فرد درک درستی از خود و احساسات خود داشته باشد، تا به درک مناسبی از جنس مخالف خود برسد. فرد باید توانایی ایجاد یك رابطه درست با همسر، فرزند، اطرافیان خود و از جمله خانواده جدیدی كه با او پیوند میخورد، یعنی خانواده شوهر را داشته باشد.
وی در ادامه خاطر نشان کرد:یک فرد باید یاد بگیرد چگونه اول از همه به خود احترام بگذارد و چگونه احترام دیگران از جمله همسر و خانواده او را حفظ کند. حقوق دیگران را محترم بشمارد، باید صداقت و گذشت، درستی و فداکاری و… را آموخته باشد و به آن بلوغ رسیده باشد تا زندگی آنها از سلامت و آرامش بیشتری برخوردار شود.
ملازاده افزود: کسی که قصد ازدواج دارد باید در حد متوسط و مطلوب، توانمندی لازم برای اداره امور خانواده، همسر و فرزندان را داشته باشد. این امر، مستلزم برآورده شدن نیازهای اقتصادی، بهداشتی، علمی، آموزشی و...است. چون در همه جوامع تامین معاش خانواده بر عهده مردان است، مردانی که قصد ازدواج دارند ، باید بتوانند مخارج اولیه زندگی( تغذیه ، پوشاک ، مسکن ،...) را تامین کنند.
افرادی که قصد ازدواج دارند باید از طریق مطالعه، مشاوره و مشورت با دیگران مهارتها و آگاهی های لازم را در باره آیین همسرداری ،چگونگی اداره خانواده ، حقوق و وظایف و نیازهای همسر و فرزندان و روشهای مواجهه صحیح با مسایل مختلفی که در خانواده حادث می شود، کسب نمایند.
رسیدن به این حد از بلوغ در خانواده ها، در شهر و روستا و با توجه به سطح تحصیلات، فرهنگ و سایر شرایط محیطی در افراد متفاوت است.
هرگاه چنین شرایطی محقق شود، زمان ازدواج فرارسیده است. تاخیر در ازدواج و بالا رفتن سن آن باعث می شود تا افراد بهترین سالهای عمر خود را در تنهایی، آشفتگی و پریشانی سپری کنند.
گروه خبرنگاران مجله پزشکی مادر، مریم کریمی