کودکان و اسباب بازی ها (با تأکید بر روان شناسی بازی) -قسمت اول

 مقدّمه
کودکان گل های بوستان ما و آینده سازان کشورند. ملّتی در آینده موفق، سربلند، پیروز و سعادتمند خواهد بود که به نیازهای جسمی و روانی کودکان خود توجه بیش تری داشته باشد.امروزه روان شناسان اعتقاد دارند که برای رسیدن به مراحل بالاتر رشد باید پایه های اولیه رشد را جدی گرفت و اگر چنانچه اولین مراحل رشد به خوبی طی نشود، در مراحل بعدی کودک دچار اختلال خواهد شد.
یکی از نیازهای مهم و اساسی کودک، نیاز به بازی و اسباب بازی است. بازی برای کودک همانند آب است برای ماهی. کودک بدون بازی نمی تواند به رشد متعادل و سازنده ای برسد. اسباب بازی شوق زیستن را در وجود کودک برمی انگیزد موجب پرورش قوای جسمی، ذهنی، روانی، عاطفی و اجتماعی کودک می شود.اسباب بازی همچنین موجب می شود که کودک با دنیای بیرون ارتباط برقرار نماید و تجارب خویش را گسترش دهد و با مفاهیم مختلفی همانند رنگ، شکل، اندازه، بالا، پایین و... آشنا شود.
مسأله مهم این است که بازی و اسباب بازی ها باید متناسب با ویژگی های سنی، رشد جسمی و روانی کودک باشد تا اثرات مفید و سازنده را داشته باشد وگرنه بعضی مواقع ممکن است اسباب بازی به دلیل عدم تناسب با ویژگی های سنی و رشدی کودک، او را دچار شکست های متعدد و در نهایت، احساس حقارت کند که در این صورت، آن اسباب بازی برای کودک مضر است.
روان شناس مشهور ژان پیاژه تأکید می کند که والدین در انتخاب اسباب بازی دقّت و هوشیاری لازم را داشته باشند؛ چرا که در شکل دادن به تمایلات عاطفی و روانی او نقش مهمی ایفا می کند و چنانچه در انتخاب آن ها توجه کافی نشود، ناخواسته تمایلات کودکان به گونه ای شکل می گیرد که مورد انتظار نبود.
در این مقاله سعی نگارنده بر این است تا از دیدگاه های مختلف و با توجه به لحاظ همه عوامل، بازی و اسباب بازی متناسب با هر سن را پیشنهاد نماید. بازی ها و اسباب بازی های پیشنهادی می تواند راهنمای بسیار خوبی برای والدین و مربیان محترم باشد.

بازی ها و اسباب بازی های مناسب برای کودکان

با توجه به انواع مختلف بازی ها (جسمی(Physical)، تقلیدی(Imitative)، ساختنی (Constructive)و خلّاق(Crative)) و در نظرگرفتن ویژگی های جسمی، عاطفی، اجتماعی و فکری کودکان از تولد تا دوازده سالگی، فهرستی از بازی ها و اسباب بازی های مناسب برای سنین مختلف پیشنهاد می شود:

از تولد تا 12 ماهگی

 بازی بدنی که حتی در نخستین ماه ها آغاز می شود، عمدتا به رشد و تکامل اعمال حرکتی درشتHarsh motor functions)) مانند کنترل اعضا، تنه و سر کمک می کند. ماه اول و دوم پس از تولد، کودک علاقه به فعالیت های عضلانی، لگدزدن، برگشتن، غلتیدن، تکان دادن دست ها و سایر حرکات شناخته بدنی دارد. در یک ماهگی جغجغه را لمس نموده و زود می اندازد. در 2.5 ماهگی می تواند جغجغه را تکان دهد و یکی از سرگرمی های او بیرون آوردن صداهای مختلف از حنجره است. از حدود 2 یا 3 ماهگی بازی اکتشافی که به صورت بازی با انگشتان است آغاز می شود. از 1 تا 4 ماهگی صدا و رنگ را کشف می کند.
کودک هنگامی به اسباب بازی نگاه خواهد کرد که اسباب بازی در معرض دید او قرار گیرد. از سه ماهگی به بعد علاقه اش به اسباب بازی شدیدتر خواهد شد. از این رو، می کوشد با حرکت هر دو دست، اسباب بازی را به سوی خود بکشد و با آن تماس حاصل نماید. در چنین سنی می توان یک جسم حرکت کننده را روی تختخواب بچه آویخت و تصاویر رنگی در اتاقش قرار داد.
یک جغجغه یا اسباب بازی به آرامی در کنار چشمان کودک حرکت دهید به طوری که چشمان وی مسیر حرکت اسباب بازی را دنبال کند. به کودک اجازه دهید یک شی ء (جغجغه، پیمانه پلاستیکی و...) را که در دستانش می باشد چنگ بزند، به صدا درآورد و آن را تکان دهد. این کار موجب سرگرمی کودک می شود.
کودک در 5/4 ماهگی هر شی ء را که می بیند و در دسترسش قرار دارد برمی دارد، به طرف دهان می برد، می مکد، تکان می دهد و پرت می کند. اشیای مختلفی (مانند قطعات و پیمانه ها...) در اختیارش قرار دهید تا آن ها را بگیرد. از آن جا که کودک احتمالاً دوست دارد این اشیا را در دهان قرار دهد، پیشاپیش از اندازه و تمیز بودن آن ها، که قابل بلعیدن نباشند، اطمینان پیدا کنید. با تکان دادن یک جغجغه در پشت سر کودک، به او اجازه برگشتن و گرفتن آن را بدهید.
در پنج ماهگی بررسی اسباب بازی ها با چشم، خیره شدن به دست ها و زیاد شدن حرکات صدایی موجب تفریح و لذت کودک است. وقتی که مکعبی در دسترس کودک قرار می گیرد، با خوشحالی آن را می گیرد.
در ماه ششم خندیدن، پرتاب کردن اسباب بازی ها و لذت بردن از صدای به زمین خوردن آن ها و کشیدن اسباب بازی ها به طرف خود، اگر به نخ بسته شده باشند، کودک را به وجد می آورند. کودک در این سن به مدت پنج الی ده دقیقه می تواند خودش را با اسباب بازی هایش سرگرم کند و نیز اشیا را از یک دست به دست دیگر انتقال دهد. علاقه زیادی دارد که به همه چیز دست بزند. می خواهد همه چیز را در دهان بگذارد؛ اسباب بازی ها را از طریق نگاه کردن، لمس کردن، در دهان گذاشتن و به زمین زدن کشف کند. بنابراین، اجازه دهید که کودک با وسایل معمولی خانه مثل بشقات، قابلمه، قاشق، روزنامه، پارچه و مانند آن ها بازی کند. همچنین صورتش را با کشیدن ملحفه مخفی می کند و سپس آن را کنار می زند.
در هفت ماهگی، دست کاری اشیای محیط زندگی، مچاله کردن کاغذ، بازی با قاشق و فنجان، برداشتن کلاه از سر، پایین کشیدن جوراب های خود، بازی با آب، خنده و دست تکان دادن و فریاد کشیدن در مقابل افراد آشنا و سر را برای مخفی شدن و بازی کردن گرداندن، از انواع بازی های این سن است. کودک در این سن می تواند اسباب بازی را از یک دست به دست دیگر بدهد، آن را بیندازد و نگاه کند که کجا می افتد؛ اسباب بازی را روی سطحی که تولید صدا می کند، به حرکت درآورد و از میان اسباب بازی ها، اسباب بازی های حرکت دار و صدادار را ترجیح می دهد. اسباب بازی را با یک تکه نخ طوری متصل کنید که کودک بتواند آن را در طول اتاق، میز یا تختخواب بکشد.کودک در هفت ماهگی دستش را زیر شیر آب می گیرد و از ریزش آب بر روی آن لذت می برد.
بازی تقلیدی مانند تقلید از آهنگ صدای مادر و سایر پرستاران در هفت تا هشت ماهگی به روشنی قابل مشاهده است. با کودک صحبت کنید و صدایش را تقلید کنید، به ویژه وقتی که به او غذا می دهید یا لباسش را تعویض می کنید. درباره غذا و لباس با او صحبت کنید. برای مثال، بگویید: حالا دکمه را می بندم. درباره تصاویری که او می بیند با او صحبت کنید. از مکالمه بچه گانه استفاده نکنید. وقتی که کودک صحبت می کند، مستقیما به او نگاه کنید. از جملات کامل و درست استفاده کنید. از بازی هایی که نوعی بازی با کلمات است استفاده کنید. کلمات ساده مانند سلام، بابا و... را تکرار کنید.
در ماه هشتم از میان اسباب بازی ها، آن را که دوست دارد، انتخاب می کند. اگر شی ء از گهواره بیرون بیفتد خود را به طرف آن می کشاند.در هشت الی یازده ماهگی اسباب بازی هایی را که از دید او پنهان شده است، فعالانه جست وجو می کند و برای به دست آوردن آن ها موانع را کنار می زند. در هشت ماهگی اسباب بازی های خود را پرتاب می کند. این کار برای کودک یک نوع بازی تلقّی می شود. نوع دیگر بازی، به هم زدن دو شی ء یا دو مکعب یا دو اسباب بازی است.
در هشت الی دوازده ماهگی، پرتاب کردن اشیا هرچه بیش تر و هرچه دورتر سرگرمی کودک است. بنابراین، اسباب بازی های نشکن را در اختیار او بگذارید. روی میز کوچک غذاخوری او اسباب بازی های کوکی را قرار دهید. خرسی که می رقصد یا لاک پشتی که سرش را تکان می دهد، کودک را تا سرحد اشک ریختن می خنداند. عروسک هایی که می توان آن ها را با پیچاندن به هر شکلی درآورد نیز کودک او را خوشحال خواهند کرد. در موقع حمام کردن او، از حیوانات شناور مثل ماهی قرمز، اردک، نهنگ و یا قورباغه استفاده کنید.
در نه الی ده ماهگی اگر کودک دیگری بخواهد اسباب بازی او را بگیرد، مقاومت می کند. در نه ماهگی اگر به اسباب بازی نخ وصل کنیم، آن را به طرف خود می کشاند. اگر شیئی را مخفی کنند برای پیدا کردن آن کنجکاوی می کند. در هشت الی نه ماهگی اسباب بازی خود را به کودکان دیگر می دهد.
کودک در ده ماهگی بر اعصاب حرکتی تسلط بیش تری می یابد، می ایستد و اسباب بازی را به دست می گیرد و اگر آن را در برابر دیدگانش زیرِ پوششی پنهان کنند، می رود و برمی دارد. در این دوره کودک برای کشف و یافتن دنیای اطرافش تلاش می کند. اشیا را در دست می گیرد و به دفعات می چرخاند و آن ها را در بین انگشتانش نگه می دارد و اغلب به طرف دهان خود می برد. شیئی را که در دست دارد، روی چیزی می کوبد و از این کار لذت می برد. در این سن، کودک دوست دارد اشیا را قطعه قطعه کند و از داخل کردن یک شی ء در شی ء دیگر لذت می برد. اشیا را داخل جعبه می گذارد و مجددا بیرون می آورد. با دست ها به صورت بال زدن پرندگان بازی می کند. اگر در دستش یک اسباب بازی باشد، ولی اسباب بازی دیگری به وی داده شود آن را هم می گیرد و سعی می کند هر دو اسباب بازی را در یک دست نگه دارد.در سن ده الی دوازده ماهگی مداد در دست می گیرد.
کودک در سن یازده و دوازده ماهگی با گرفتن نخی که به ماشین اسباب بازی یا وسایل چوبی بازی اش بسته شده، می تواند آن ها را به طرف خود بکشد. به اجسام کوچکی مانند دکمه، چشم شیشه ای و حفره ها علاقه مند است. از بازی های مشترک (دالی، مخفی کردن اجسام و دنبال هم کردن) لذت می برد.
در یک سالگی از اسباب بازی های کوکی که راه می روند و صدا می دهند خوشش می آید و توجهش به آن ها جلب می شود. همچنین به پرنده ها، حیوانات، وسایل نقلیه و کسانی که حرکت می کنند نیز توجه می کند. می توان او را نشاند و با قل دادن توپ، او را با توپ بازی آشنا کرد.
کودک تا یک سالگی با هر وسیله ای که در اختیارش قرار گیرد، بازی می کند و آن ها را از چند جنبه مورد بررسی قرار می دهد؛ از لحاظ زبری، نرمی، طعم، صدا و امثال آن. برای بچه های این سن جغجغه، عروسک و حلقه های نرمی که تمیز کردن آن ها آسان باشد بسیار مناسب است.
کودکی که تازه می خواهد راه بیفتد به اشیایی علاقه دارد که بتواند با آن ها کاری انجام دهد نه چیزهایی که فقط آن ها را بنگرد یا لمس کند. کاسه های پلاستیکی رنگارنگ، عروسکی که آن را دربغل بگیرد، بادکنک رنگی، توپ خوش رنگ و بازیچه ای مثل روروئک که کودک آن را به سمت جلو هل بدهد از وسایل مطلوب او در این سن هستند.
کودک در یک سالگی به اسباب بازی هایی مثل توپ، قطعات خانه سازی، حیوان یا ماشینی که بتوان آن را به دنبال خود کشید، لیوان و مکعب های توخالی که بتوان آن ها را در داخل هم جای داد یا بر روی هم چید، نیاز دارد.
اسباب بازی ها باید در آغاز زندگی تا یک سالگی سبک و صدادار باشند. کودک در یک سالگی از اسباب بازی های کوکی که راه می رود و صدا می دهند، خوشش می آید و توجهش به آن ها جلب می شود.
اسباب بازی های زیر برای سن یک الی دوازده ماهگی پیشنهاد می گردد: جغجغه، عروسک پارچه ای، حلقه های پلاستیکی، مکعب های چوبی، توپ خوش رنگ، روروئک، بادکنک رنگی، کاسه های پلاستیکی رنگارنگ و انواع لیوان بزرگ و کوچک، پیمانه های پلاستیکی رنگارنگ، قطعات درشت خانه سازی، مکعب های توخالی، اسباب بازی های صدادار (دایره زنگی، طبل و...)، اسباب بازی های کوکی، اشیای شناور برای آب بازی (ماهی، اردک پلاستیکی و...)، ماشین، گاری و حیوان که بتوان آن ها را با نخ به دنبال خود کشید، وسایل معمولی خانه مثل بشقاب، قابلمه، قاشق، فنجان و... .

از یک تا دو سالگی

پیاژه معتقد است که کودک نخستین بار در حدود دو سالگی به تغییری که اعمال او در اشیا به وجود می آورد پی می برد؛ مثلاً، از برخورد قلم با کاغذ متوجه طرز ایجاد خط می شود و درمی یابد که اگر تخت خود را به حرکت درآورد، از آن صدایی برخواهد خاست.
کودک این در سن بسیار فعال است و از دویدن یا بالا رفتن از جایی و پرتاب کردن اشیا لذت می برد. بنابراین، فرصت ها و موقعیت هایی برای بازی های آزادانه و فعال در خانه و بیرون از خانه برای کودک فراهم سازید و او به بازی های آزاد با توپ های کوچک تشویق کنید. کودک ممکن است توپ را به طرف بزرگ ترها یا یک شی ء دیگر پرتاب کند. از توپ های دارای اندازه متوسط و نرم استفاده کنید تا به کودک صدمه نزده و موجب ترس او نشود.
توانایی ساختن اشیا با دستان و انگشتان را در کودک تقویت کنید. به بازی با قطعات توخالی، پیمانه ها و مانند آن ها و ابزاری که قابل انباشته شدن باشند راهنمایی کنید. یک بازی آزاد با پیچ و مهره های پلاستیکی بزرگ تشویق کنید، از عدم بلعیده شدن آن ها توسط کودکان اطمینان حاصل کنید. کودک را به قرار دادن قطعات، مکعب ها و دیگر چیزها داخل پیمانه یا ظرف بزرگ تر تشویق کنید. ظروفی با درها و دهانه های گشاد آماده کنید تا کودک به باز و بستن درپوش ها بپردازد.
در این سن، کودک به کنجکاوی درباره خودش می پردازد. کودک را به بازی های آزادانه با آینه هایی که امنیت دارند و خطرآفرین نیستند تشویق کنید. با کودک جلوی آینه بایستید یا بنشینید تا او درباره برداشت هایش درباره آنچه که می بیند صحبت کند. تشویق کنید تا او حرکت های جنبشی و محرک ایجاد کند؛ یعنی در جلو آینه به وسیله دست ها و بدن حرکت هایی انجام دهد.
پاره ای از مفاهیم اصلی مانند علت، اثر، ترکیب و اندازه را می توانید به کودک بفهمانید. درباره ترکیب اشیایی که کودک حس می کند صحبت کنید؛ برای مثال، بگویید: «جغجغه سفت و سخت است»، «پتو نرم است.»
درباره علت و اثر ارتباطات با او صحبت کنید. بگویید: «اگر فنجان را وارونه کنی آب میوه درون آن خواهد ریخت»، «اگر در باران بایستی خیس می شوی.»
در این سن کودک توانایی تشخیص اشیا، حیوانات و انسان را از یک تصویر دارد. یک اسکلت (بدن) پلاستیکی از حیوانات برای بازی های آزاد فراهم کنید. درباره نام هر حیوان، رنگ، صدا و مشخصه های دیگر آن با کودک صحبت کنید.
کتاب های تصویری ساده تهیه کنید. از کودک بخواهید به محض این که شما آن ها را نام می برید به اشیا و حیوانات اشاره کند. درباره تصاویر صحبت کنید. درباره اندازه اشیا صحبت کنید. برای مثال بگویید: «این یک توپ بزرگ است» یا «این قعطه کوچک تر از آن قطعه است».
در حدود 12 ماهگی به بعد هرچه در محدوده دست کودک قرار گیرد آن را به اطراف می کوبد. این عمل تا 15 ماهگی به اوج خود می رسد و در حدود 18 ماهگی تقریبا از بین می رود.
کودک در سن بین 13 الی 18 ماهگی از «دالی کردن» بسیار لذت می برد و می تواند «قایم باشک» بازی کند. اسباب بازی های چرخ دار را هل می دهد و می کشد.کودک از 9 تا 13 ماهگی بیش تر به اسباب بازی توجه می کند تا به هم بازی؛ چون کودک در این دوره به اسباب بازی اهمیت زیادی می دهد. در این سن گرایش به دعوا بر سر اسباب بازی در کودکان دیده می شود.
در 14 ماهگی کودک با ماشین بازی کرده و صدایی شبیه آن را ایجاد می کند.
کودک در 15 ماهگی ممکن است اصرار ورزد که بایستد و تنها برای مدت کوتاهی به مکعب ها دقیق شود. معمولاً به هیچ گونه فعالیتی برای ساختن چیزی مبادرت نمی ورزد، بلکه فقط مکعب ها را برهم می زند و یا این که آن ها را برای پدر و مادرش می آورد.
در 16 ماهگی کودک با عروسک بازی می کند، برایش لالایی می خواند و می خواباند.
در حدود 17 ماهگی اسباب بازی های چرخ داری که منگوله ها و زنگوله هایی در چرخ های آن ها باشد و به هنگام حرکت صدا کند، بسیار مورد علاقه کودکان است. در این سن کودک اسباب بازی ها را پرتاب می کند و اثر آن را مورد کاوش قرار می دهد و دوست دارد اشیا را یکی پس از دیگری داخل ظرفی بریزد و بیرون بیاورد.
در 5/17 ماهگی کودک در خیالش با ماشین بازی می کند و یا خود را به جای ماشین فرض کرده و عقب عقب می رود.
در 18 ماهگی میخ را در سوراخ می کند، یک دفعه دو الی سه ورق می زند (نمی تواند به صورت تک تک ورق بزند)، مداد را در دست گرفته و به خوبی خط می کشد، 2 الی 3 مکعب را روی هم می گذارد.
در 12 الی 18 ماهگی کودک اشیایی را که کاربرد و ویژگی یکسان دارند، در کنار هم قرار می دهد. در حدود 18 ماهگی می تواند با مداد خطوط عمودی و افقی رسم نماید.
کودکان در 18 ماهگی می توانند با مکعب های اسباب بازی دو عدد را به یکدیگر متصل کرده و در 2 سالگی 6 عدد را به یکدیگر متصل نمایند.
کودک در 18 ماهگی می تواند راه برود و عروسکش را همراه خود ببرد، با کمک مادرش با لگو قطار، ماشین، هوایپما و... درست کند و صدای آن ها را درآورد، اگر اسباب بازی دلخواهش را کودک دیگری بردارد، با زور و داد و فریاد از آن ها می گیرد و با پای خود توپ را کنار می زند.
در 5/18 ماهگی از سر وصدای سکه های پول خیلی خوشش می آید و آن ها را داخل کیف کرده و دوباره بیرون می آورد.
در 12 تا 18 ماهگی هل دادن یک اسباب بازی چرخ دار به کودک نوپا احساس ایمنی می دهد. وقتی می نشیند دوست دارد با دست هایش که مهارت بیش تری یافته اند کاسه ها و پیاله ها را داخل هم بگذارد. در این سن، از جعبه موزیک و خاک بازی لذت می برد. سطل، آب پاش و تشتی آب یا شن بازی در اختیارش بگذارید.
18 الی 24 ماهگی کودک به همه چیز دست می زند، به همه جا می رود، سر و صدا می کند، همه چیز را به هم می ریزد و جابه جا می کند. یک اسب یا قطار چوبی که دنبال خود بکشد و قطعات ساختمان سازی و یک کامیون یا کمپرسی که چیزی پر کند و خالی کند برای کودک مفید است.
در 19 ماهگی در تمام بازی های دسته جمعی شرکت می کند و گاهی کودک مورد علاقه اش را به بازی دعوت می کند، هنوز اشیای تازه و چیزهایی را که قبلاً ندیده است به دهان می برد، ولی هرگز آن ها را نمی خورد، می تواند چهار لگو را روی هم بگذارد و برج یا آپارتمان بسازد، با بشقاب و کاسه خالی و قاشق به طور خیالی غذا می خورد و می گوید: غذای خوشمزه ای است و به پدر و مادر نیز غذا تعارف می کند.
برای کودکان 19 تا 25 ماهه اسباب بازی و همبازی اهمیت بیش تری پیدا می کند، ارتباط اجتماعی پخته تر می شود و کودک برای انطباق با همبازی گذشت بیش تری از خود نشان داده، رفتار خود را تغییر می دهد.
در 20 ماهگی با دو ماشین کوچکش بازی می کند، آن ها را به هم می زند و می خندد. در این سن بیش تر مایل است با کودکان بزرگ تر از خود بازی کند. با کودکان کوچک تر از خود بیش تر ابراز محبت دارد.
در 21 ماهگی به طور نامنظم به توپ لگد می زند و مکعب ها را برای درست کردن قطار در یک خط قرار می دهد، عروسک خود را بغل کرده، راه می برد و به پشتش می زند که بخوابد و یا این که روی زمین می گذارد و می زند و می گوید: مُرد!
کودک یک الی دو ساله در بازی با لگوها از شکل های مشخص استفاده می کند و آن ها را روی هم قرار می دهد و به هم وصل می نماید.
بازی های نمایشی معمولاً در سنین 5/1 الی 2 سالگی آغاز می شود و در سنین کودکستان به اوج خود می رسد.
در دو سالگی به طور منظم به توپ لگد می زند و می تواند با شِش مکعب برجی بسازد. کودک در این سن به عروسک غذا می دهد، او را به گردش می برد، با آب و شن بازی می کند، اسباب بازی های متعلق به خود را کاملاً می شناسد و حاضر نیست در اسباب بازی های خود کودکان دیگر را سهیم کند.
در دو سالگی توانایی ترسیم خط های دایره ای و یا زاویه دار ظاهر می گردند. نزدیک به دو سالگی یک تاب برای کودک می تواند، یک کشتی فضایی تصور شود که به سیاره ای دوردست سفر می کند یا پرنده ای وحشی باشد که در آسمان پرواز می کند.
در دو سالگی کودک علاقه مند به کاسه های پلاستیکی، قاشق های چوبی، کلید و قوطی های خالی است. از این رو، بهتر است ظروف کهنه و بعضی ظروف پلاستیکی، که ارزان قیمت است، برای کودکان تهیه شود.
در سال دوم زندگی، بازی ها برای کودک دارای مفهوم خاص و عمیقی است. برای مثال، ممکن است دختر بچه ای اسباب بازی خود را در ملافه بپیچد و در دهان خرس خود تکه نانی بگذارد و فعالیت هایی از این قبیل انجام دهد. از این روی، اسباب بازی هایی که در اختیار کودک قرار داده می شود، باید معنی دارتر باشد. توپ، مکعب های بازی، عروسک، انواع حیوانات، ظروف و امثال آن می تواند جزو اسباب بازی های مناسب برای کودکان باشد. در دو سالگی به صورت تک تک ورق می زند، تسبیح نخ می کند، بدون تقلید کاغذ را لوله می کند و با یک دست با قیچی کاغذ می برد.
کودک دو ساله می تواند حدود هفت دقیقه پشت سرهم به یک بازی ادامه دهد. پس از آن، خسته شده و به سوی بازی دیگری می رود.
در دو سالگی به خوبی می دود، کم تر به زمین می خورد، از پله ها بالا می رود، بسیار فعّال و سرزنده و بانشاط است. می تواند با شش مکعب برجی بسازد.
در 20 الی 24 ماهگی، بازی های موردنظر دختران عروسک بازی، اسباب بازی های نرم و ظریف، استمداد و کمک طلبیدن، رقصیدن و لباس مخصوص پوشیدن و بازی های موردنظر پسران بازی با بلوک ها، دست کاری وسایل و ابزار، اسباب بازی های ماشینی و حمل و نقلی است.
کودک در دو سالگی می تواند سوار سه چرخه کوچکی بشود، اما چون هنوز نمی تواند پدال را فشار دهد، با پاهای خود سه چرخه را به جلو می راند.
در پایان دو سالگی گاهی اوقات کودکان، دیگران را نیز در بازی خود شریک می کنند و به بازی دوطرفه می پردازند. در این مرحله حتی اگر بچه ها سه نفر باشند، دو نفر از آنان با هم بازی می کنند و یکی از آنان به تنهایی مشغول بازی می شود.


برخی از اسباب بازی های مناسب برای سن 1 الی 2 سالگی عبارتند از: توپ در اندازه متوسط و نرم، پیچ و مهره های پلاستیکی، مکعب های درشت خانه سازی، قطعات توخالی، آینه، کتاب های تصویری ساده، اسباب بازی های چرخ دار، میخ، چکش، خاک، ماسه، آب، سطل، بیلچه، آب پاش، تشت، انواع حیوانات، عروسک، قیچی و کاغذ، سه چرخه، مداد و کاغذ.

از 2 الی سه سالگی

 کودک در 2.5 سالگی مداد را با انگشتان می گیرد و می تواند خط خطی کند، با مکعب پل می سازد، توپ را با پا شوت می کند.در همین سال به دلیل افزایش قدرت عضلانی، کودک وقتی خطی را رسم می کند با چشم نیز مراقب است که خط از محدوده تعیین شده خارج نگردد.کودک در این سن می تواند اشیای مشابه را روی هم بچیند و ما نیز می توانیم از او بخواهیم که قاشق ها، چنگال ها و سایر چیزها را که شسته شده است، روی وسایل مشابه آن ها در داخل قفسه های آشپزخانه بچیند.
کودک در 2 الی 2.5 سالگی شروع به بازی هایی می کند که با تخیل همراه است.در همین سال می تواند مکعب ها را روی زمین به دنبال هم قرار داده و قطار درست کند.در 2.5 سالگی روی سه چرخه می نشیند، دسته آن را با دست می چرخاند و هدایت می کند اما هنوز قادر به پازدن نیست.
در 2 الی 2.5 سالگی معمولاً دخترها و پسرها اسباب بازی های مشترکی دارند، ولی از این پس، پدربزرگ و مادربزرگ ها به دخترها عروسک و به پسرها ماشین هدیه می دهند. در این سن پسرها ماشین آتش نشانی و هواپیما را برمی گزینند و دخترها در جست وجوی عروسک و مرواریدهای چوبی هستند که به نخ بکشند.
در 2.5 الی 3 سالگی تقلید کردن از والدین کار مورد علاقه کودکان است. پسر از ماشین رانی لذت می برد و دختر به آشپزی و خانه داری علاقه مند است.
2.5 الی 3 سالگی سن تخیل و بازی حرفه ای کودک است. دختر با یک کیف جراحی نقش دکتر و پرستار را بازی می کند و پس از تزریق آمپول به عروسکش، درجه حرارت بدن او را اندازه می گیرد و یا نقش یک فروشنده را بازی می کند.
در این سنین هم دختران و هم پسران بازی های ساختن لگوها را دوست دارند و از نقاشی کردن لذت می برند. عروسک برای دختر بچه ها و ماشین برای پسر بچه ها با ارزش ترین اسباب بازی هاست.
کودک در 2.5 سالگی به تنهایی از پله ها بالا می رود و هنگام پایین آمدن دست خود را به نرده یا دیوار می گیرد. اسباب بازی هایی که جداشدنی است و به قطعات گوناگون تقسیم می شود مانند قطار، ماشین، قطعات چوبی، لگو، مکعب های چوبی، انواع پازل، و نظایر آن، بخصوص اگر رنگی باشد، مورد علاقه کودک است.
در سال سوم زندگی، با توجه به مهارت های بیش تری که کودک به دست می آورد، باید اسباب بازی هایی در اختیارش قرارگیرد که متناسب با توانایی هایش باشد؛ اسباب بازی هایی مانند قطار، اتومبیل و مکعب هایی برای ساختن، عروسک هایی که بتواند لباس های آن ها را عوض کند و به آن ها غذا بدهد.

 والدین در انتخاب اسباب بازی باید دقّت و هوشیاری لازم را داشته باشند؛ چرا که در شکل دادن به تمایلات عاطفی و روانی او نقش مهمی ایفا می کند و چنانچه در انتخاب آن ها توجه کافی نشود،ناخواسته تمایلات کودکان به گونه ای شکل می گیرد که مورد انتظار نبود.

کودک در 3 سالگی مداد را مانند بزرگ ترها در دست می گیرد، با قیچی به خوبی می برد. اشیا را با شست و یا انگشت وسط و شست بلند می کند. کاغذ را لوله کرده و تا می زند، با تقلید عکس آدم می کشد، دایره می کشد و می تواند دو خط عمودی و افقی را ترکیب نماید.در سن 3 سالگی فرصت های مناسبی برای بازی های سرگرم کننده در خانه و بیرون از خانه برای کودک مهیا کنید؛ مانند بالا رفتن، دویدن، آهسته رفتن و پریدن. اسباب بازی هایی را مهیا کنید تا کودک آن ها را از هم جدا کند (مانند مهره ها). البته، مهره ها باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا بلعیده نشود. همچنین فرصت هایی برای پر کردن و خالی کردن پیمانه ها با شن، آب، برنج و حبوبات برای کودک فراهم شود. مداد شمعی، گچ، رنگ و کاغذ برای نقاشی و نوشتن آماده کنید.
سعی کنید مهارت های زبانی کودک را افزایش دهید، به کودک دلگرمی بدهید تا با شما صحبت کند. در این صحبت، از ضمایری مانند «من»، «مرا»، «شما»، «آن ها» و «ما» استفاده کنید و به کودک بیاموزید از این لغات استفاده کند. با کودک درباره تصاویر صحبت کنید. از او بخواهید تا به اشیا و یا نام آن ها اشاره کند. همیشه برای اشیا نام درست انتخاب کنید.
در 3 سالگی کودک به بازی های نمایشی علاقه نشان می دهد. جلوی کودک بایستید و از او بخواهید هرکاری که شما می کنید، تکرار کند. عروسک، گاری کوچک، تختخواب عروسک، تلفن های اسباب بازی برای مکالمه و بازی های نمایشی برای کودک مهیا کنید.کودک در این سن علاقه مند به مسأله تعادل و اندازه و روش های روی هم سوار کردن مکعب هاست. برای کودک 3 ساله یک مکعب می تواند یک قطار، یک عروسک یا یک ساختمان باشد.
کودک 3 ساله قادر است از گلوله های رنگی به ترتیب قرمز، زرد قرمز، زرد درست کند. او رنگ ها و فرم ها را طبقه بندی می کند. برای مثال، دکمه ها را بر طبق رنگ و اندازه مرتب می کند و می تواند تا سه رنگ را نام ببرد. می تواند به مدت نیم ساعت بر روی یک بازی تمرکز داشته باشد و اگر به هدف و مقصودش برسد راضی و خرسند می شود. کودکان سه ساله معمولاً مکعب ها را به طور افقی قرار می دهند، به ندرت در این سن، کودک شخصا به ساختن چیزی مبادرت می ورزد. کودک 3 ساله در بازی با لگوها شروع به ساختن شکل معین و ساده ای می کند.
کودک در حدود 3 سالگی دوست دارد با موادی بازی کند که بتواند به آن ها ضربه بزند، فشار بدهد، تکه تکه کند و روی هم بگذارد. خرد کردن و فشار دادن مواد به کودک آرامش می دهد. گل و خمیربازی این نیاز را برطرف می کند و کودک هنگام بازی با آن ها آرامش می یابد.در این دوره وسایل نقاشی برای بازی کردن بسیار مناسب است. کودک علاقه به مداد رنگی و ماژیک دارد. قطعات چوبی که بتوان از بین آن ها نخ یا ریسمانی رد و آن ها را ردیف کرد نیز کودک را سرگرم می کند. در پارک ها می توان از تاب، الاکلنگ، سرسره و نردبان با رعایت نکات ایمنی استفاده کرد.
در 3 سالگی کودک قادر به راه رفتن است و دست های او قدرت انجام دادن حرکت های پیچیده تری دارند. بنابراین، می توان اسباب بازی هایی از قبیل سه چرخه پلاستیکی کوچک، گاری، کامیون و توپ برایشان تهیه کرد. آویزها و فرفره ها از جمله وسایل و ابزار بازی هستند که کودکان به هنگام 3 سالگی می توانند در ساختن آن ها همکاری کنند. پازل هایی که از قطعات کم تر (چهار پنج) تشکیل شده اند برای کودکان سنین پایین دو تا سه سالگی مناسب هستند. کودک در 3 سالگی می تواند کاغذ را قیچی کند.
برای بازی با دو یا سه کودک 3 ساله، که مشغول توپ بازی هستند، ما نیز به عنوان بزرگ سال می توانیم وارد شده و هرگاه توپ به طرف ما می آید، آن را گرفته و به سوی یکی از کودکان بیندازیم در این سن غالب کودکان بدین گونه بازی ها علاقه مندند.
کودک در سن 2.5 الی 3 سالگی بیش تر در کنار کودکان به بازی مشغول می شود، ولی با خود آن ها بازی نمی کند.
کودکان 3 ساله اولین تلاش ها را برای انجام بازی مشترک با 2 الی 3 همبازی شروع می کنند. کودک در دسته های 3 نفری در بازی ها و فعالیت های دیگر کودکان شرکت می کند و به تدریج، آمادگی پیدا می کند که حقوق دیگران را درک کند. در این سن، بیش از هر زمان دیگر، برای تصاحب اسباب بازی زد و خورد می کند. بازی های گروهی که در این سن حداکثر با 3 نفر شکل می گیرد، ناپایدار بوده و به زودی از هم پاشیده می شوند؛ زیرا کودکان در این سن می توانند در آن واحد فقط با یک نفر بازی کنند.
کودک در 3 سالگی بالانس، پرسش های گوناگون و بازی با صندوق و جعبه و آجر و تخته و جست و خیز با طناب را دوست دارد و می تواند سوار سه چرخه شود و رکاب بزند.
اسباب بازی های پیشنهادی مناسب برای سن 2 الی 3 سالگی: لوازم نقاشی (مداد شمعی، گچ، آب رنگ، قلم مو، مداد رنگی)، خمیزبازی و گل رُس، توپ، سه چرخه، الاکلنگ، سرسره و تاب کوچک، انواع پازل یا 4 تا 5 قطعه مانند پازل آدمک، خانه و...، مرواریدهای چوبی درشت، لگو، مکعب های چوبی رنگی، قطار، ماشین، قطعات چوبی، عروسک و وسایل آن مثل تختخواب عروسک، لباس عروسک و...، قیچی و کاغذ باطله جهت برش، تلفن اسباب بازی، طناب، گاری، کامیون، لوتو، دومینو، و تخته سیاه کوچک.
نویسنده: محمد رضا مطهری
نقل از: فصل نامه معرفت شماره 64