مشکلات جسمی و روحی در آقایان ممکن است سبب اختلالات نعوظ شود، اما خوشبختانه این مشکل قابل درمان است.
اختلال نعوظ عبارت است از عدم توانايي آلت تناسلي در ايجاد نعوظ يا حفظ نعوظ به مدت كافي جهت انجام عمل مقاربت جنسی، (بزرگ و سفت شدن آلت مردان را نعوظ ميگويند.) هنگامي كه یک مرد براي انجام عمل جنسی نعوظ نداشته باشد و يا اينكه نتواند به مدت كافي نعوظ خود را حفظ كند ، به اين مورد اختلالات نعوظ يا ناتواني جنسی ميگويند. در پشت این مشکل به ظاهر فیزیکی، مشکلات مخرب روحی پدید می آید و ممکن است فرد دچار عصبانیت، خشم و کاهش اعتماد به نفس شود. میان اختلالات نعوظ و افسردگی رابطه ی مستقیم وجود دارد.
این مشکل در بسیاری از آقایان شایع است. حدود 15 تا 30 میلیون از مردان امریکایی در طول زندگی خود، درجات مختلفی از این ناتوانی را تجربه کرده اند. در سال 1998 اولین داروی درمانی برای این مشکل به بازار عرضه شد و تعداد آقایانی که به دنبال درمان اختلالات خود بودند، افزایش یافت.
دلایل اختلالات نعوظ
حالت نعوظ زمانی حاصل می شود که تحریکات جنسی سبب شود مغز، اعصاب، رگ های خونی و هورمون ها، ماهیچه های اطراف دو ناحیه بافت اسفنجی آلت تناسلی مردان را بر انگیخته کنند. سپس این ماهیچه ها سبب می شوند جریان خون در بافت اسفنجی آلت تناسلی افزایش یابد و آلت سفت و بزرگ شود، و حالت نعوظ حاصل گردد. هنگامی که آلت تناسلی سفت و محکم شد، گروه دیگری از ماهیچه ها ورود جریان خون به آلت را متوقف می کنند و سبب می شوند که حالت نعوظ حفظ شود.
علل مختلفی ممکن است بر روی مراحل نعوظ تاثیر بگذارد و موجب اختلالات نعوظ شود. برخی از این دلایل در ذیل ذکر گردیده است:
- بیماری: بیماری ممکن است بر روی هرکدام از ساختارهای آلت تناسلی مانند ماهیچه ها، اعصاب و شریان های خونی اثر بگذارد و سبب اختلالات نعوظ شود. بیش از 70 درصد آقایانی که اختلالات نعوظ دارند، دچار بیماری های دیابت، اعتیاد به مشروبات الکلی، بیماری های کلیوی، مشکلات عروقی و بیماری های عصبی هستند.
- شیوه زندگی ناسالم: استعمال دخانیات، داشتن اضافه وزن، کم تحرکی و دیگر عادت های ناسالم که موجب بروز بیماری می شوند، دلایل اختلالات نعوظ هم می باشند.
- جراحی: طی برخی از عمل های جراحی به اعصاب، عروق خونی و اندام هایی که در نعوظ نقش دارند آسیب رسانده می شود، و در نهایت موجب اختلالات نعوظ می شود.
- داروها: اثرات جانبی برخی از داروها که معمولا داروهای نامرتبط می باشند مانند داروهای کنترل فشار خون یا درمان آلرژی، سبب اختلالات نعوظ می شوند.
- مسائل روحی: 20 درصد افرادی که دچار اختلالات نعوظ هستند، مشکلاتی از قبیل استرس های محیط کار، افسردگی و یا ترس از عدم توانایی برقراری یک رابطه جنسی خوب دارند.
درمان های مؤثر اختلالات نعوظ
داروهایی که برای درمان اختلالات نعوظ تجویز می شوند یکی از پیشرفت های پزشکی در دهه اخیر بشمار می روند. مهارکننده های فسفو(PDE)، میزان نیتریک اکسید را که کنترل کننده جریان خون به آلت تناسلی است افزایش می دهند.
این داروها عبارتند از:
- ویاگرا (سیلدنافیل)
- لویترا (واردنافیل هیدروکلراید)
- سیالیس (تادالافیل)
مصرف هرکدام از این داروها را باید پزشک مربوطه تجویز نماید تا از اثرات سوء احتمالی جلوگیری شود. به طور مثال بیماران قلبی یا فشار خونی که یک سری داروهای خاص استفاده می کنند، مصرف داروهای PDE موجب افت شدید فشار خون در آن ها می شود و این روش درمانی برای آنها مناسب نیست.
روش های درمانی مؤثر دیگری نیز برای اختلالات نعوظ وجود دارد:
- داروهای خاصی که به آلت تناسلی تزریق می شود. البته این روش درمانی با اثرات جانبی مانند مدت زمان طولانی نعوظ و یا نعوظ دائم همراه است.
- دارویی به نام آلپروستادیل که به شکل گلوله ای وجود دارد و در مجرای ادراری کار گذاشته می شود و برای چند دقیقه حالت نعوظ ایجاد می کند. این روش نیز با اثرات جانبی مانند احساس درد یا سوزش همراه است.
- وسيله ايجاد خلأ براي نعوظ. در اين روش از یک پمپ که خون را به درون آلت می کشد استفاده می کنند . يک نوار لاستيکي هم دور کمر آلت تناسلی بسته مي‌شود،تا از بازگشت خون جلوگیری کند.
- از طریق جراحی وسیله ای در آلت تناسلی قرار داده می شود که موجب نعوظ می شود. از اثرات جانبی این روش می توان به ایجاد عفونت اشاره کرد.
از روش های غیر مؤثر و ثابت نشده ، پرهیز کنید
امروزه روش های نامناسب و محصولات نامرغوب بسیاری به بازار عرضه شده که متاسفانه تبلیغات گسترده ای از طریق شبکه های تلویزیونی و ایمیل ها برای این محصولات صورت می گیرد و هیچگونه مطالعات علمی در مورد اثر گذاری آنها صورت نگرفته. نتیجه استفاده از آن ها فقط اتلاف کردن وقت و پول است.
اگر با اختلالات نعوظ رو به رو هستید، بهترین راه حل مراجعه به پزشک مربوطه و مصرف داروها و اجرای دستورات و تجویزهای او است.
گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، حلیا رادناصری
منبع: webmd.com
مشتاق هستید که باردار شوید اما مطمئن نیستید باید از کجا شروع کنید؟ تحقیقات اخیر نشان می دهند که بهترین مرحله برای شروع بارداری، در حقیقت پیش از اقدام به بارداری است. داشتن کمی برنامه و اقدامات از پیش مشخص شده ، نه تنها به شما کمک می کند که دوره بارداری و جنین سالم تری داشته باشید، بلکه با بهبود قدرت باروری، کمک می کند که جنین زودتر شکل بگیرد. به همین خاطر است که مراکزی مانند مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) ،سازمان مارچ آف تایمز، انجمن آمریکایی متخصصان زایمان و بیماری های زنان (ACOG)و غیره ، امروزه اغلب به همه ی زوج ها توصیه می کنند که حداقل سه ماه (و در بعضی موارد تا یک سال) به نه ماه دوره بارداری خود ، بیفزایند. این به معنای چند ماه بارداری بیشتر نیست (که این حتی برای مادران باردار بسیار مصمم نیز توقع خیلی زیادی است) ، بلکه این سه ماه، حداقل زمانی است که که در طی آن خود را برای باردار شدن آماده می کنید. بدن خود و همسرتان، روش زندگی ، وزن ، رژیم غذایی ، نرمش روزانه و رژیم دارویی و غیره را در بهترین وضعیت برای بچه دار شدن تنظیم کنید ، قبل از اینکه لقاح صورت بگیرد. بنابراین قبل ازپریدن بدون چتر نجات ، این برنامه را دنبال کنید، به خاطر داشته باشید که لیست کارهای از پیش مشخص شده ی هر زوجی، با یک دیگر ، کمی متفاوت خواهد بود.
موارد زیر ریسک ابتلا به سرطان پستان رابالا می برد :
چندین مطالعه نشان داده است خانم های باردار كه حالت تهوع و استفراغ نداشته اند بیشتر سقط جنین را تجربه كرده اند ولی در بیشتر آنها حاملگی به سرانجام رسیده است. بنابراین عدم وجود این علائم نباید به عنوان علامت خطر محسوب گردد. پس شما می توانید بدون نشانه ای از كسالت صبحگاهی، حاملگی موفق با یك بچه سالم داشته باشید.
در مورد بیماری های مقاربتی چه می دانید؟ راه انتقال آن ها چیست؟ چه علائم و چه خطراتی دارند؟ برای پیشگیری چه باید کرد؟
بیشتر خانم ها به اندازه کافی به پستان های خود توجه نمی کنند و خیلی مسائل را در مورد آن نمی دانند. این مقاله نکات مهمی را در مورد پستان ها آموزش می دهد.
کاندوم زنانه به غیر از بارداری، از انتقال بیماریهای عفونی مقاربتی مثل ایدز نیز جلوگیری میکند . کاندومهای زنانه تنها روشی است که خانمها می توانند با استفاده از آنها از انتقال بیماریهای عفونی جلوگیری نمایند .کاندومهای زنانه بصورت لوله ای پلاستیکی ، نازک و قابل انعطاف ساخته شده اند که خانمها می توانند آنها را در داخل مهبل خود قرار دهند . یک حلقه نرم در انتهای بسته لوله به روی دهانه رحم قرار می گیرد تا در هنگام مقاربت ، کاندوم را در داخل مهبل نگهدارد . حلقه دیگری در انتهای باز لوله قرار دارد و تا حدودی روی لبهای مهبل را می پوشاند و بدین طریق از ورود مایعات (منی) مرد به داخل مهبل جلوگیری می شود . کاندومهای زنانه 79 تا 95 درصد درجلوگیری از بارداری موثر می باشند .
زگیل تناسلی، یكی از شایعترین بیماریهای مقاربتی است. این زگیلها بسیار مسری هستند و ممکن است از فردی، در حین سکس دهانی، مهبلی و مقعدی به فرد دیگری انتقال یابد.