نتایج غیرطبیعی پاپ اسمیر می‌توانند نگران کننده باشند، حداقل تا زمانی که آزمایش دوم پاپ اسمیر اطلاعات بیشتری را نشان دهد. از نتایج تست پاپ اسمیر در مورد سلامت گردن رحم آگاه شوید.

پاپ اسمیر ابزار غربالگری مفیدی است که در تشخیص زودهنگام تغییرات سلولی نقش کمک کننده ای دارد، به طوری که اگر سرطان گردن رحم مشهود باشد، در مراحل اولیه می تواند قابل درمان باشد. از آنجایی که تست پاپ اسمیر از 50 سال پیش ، به عنوان ابزاری برای غربالگری سرطان مورد استفاده قرار گرفته است، مرگ و میر ناشی از سرطان گردن رحم در ایالات متحده امریکا ، به طرز قابل توجهی کاهش یافته است.

کانسپشن دیاز-آراستیا[1] دکترای پزشکی، رئیس مرکز آنکولوژی زنان و دانشیار دانشکده پزشکی بایلر در هوستن[2] توضیح می‌دهد: «پاپ اسمیر روندی غیر طبیعی را در دهانه رحم بررسی می‌کند که ممکن است مراحل پیش سرطانی یا سرطانی بودن دهانه رحم را نشان دهد.»

دو نوع تست پاپ اسمیر اصلی وجود دارد. نمونه‌ها برای هر یک به روش یکسانی گرفته می شوند- متخصص بیماری‌های زنان مقداری جزئی از سلول‌های سطح دهانه رحم را برداشته و آن را در آزمایشگاه تجزیه و تحلیل می‌کند. آزمایش قدیمی و سنتی‌تر نمونه را بر روی اسلاید (لام) بررسی می‌کنند، ولی در روش سیتولوژی مایع اخیرا سلول‌های نمونه را در مایعی در یک ویال (شیشه) قرار می‌دهند. مطالعات نشان می‌دهد که هر دو تست به عنوان ابزاری برای تشخیص سرطان گردنه رحم، به یک نسبت قابل اعتماد هستند.

رمزگشایی پاپ اسمیر غیرطبیعی

در آزمایشگاه، متخصص ظاهر میکروسکوپی سلول‌ها را بر روی اسلاید یا ویال بررسی خواهد نمود و در جستجوی انواع گوناگون موارد غیرطبیعی می‌باشد. در برخی از آزمایشگاه ها برنامه کامپیوتری برای خواندن اسلایدهای پاپ اسمیر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

غیرطبیعی بودن نتیجه پاپ اسمیر یقیناً به معنای آن نیست که شما مبتلا به سرطان هستید. «غیر طبیعی بودن» به سادگی به معنای آن است که سلول‌های قابل رویت ، مانند سلول‌های طبیعی نیستند. دلایل مختلفی وجود دارند که باعث می‌شوند تا نتایج آزمایش پاپ اسمیر شما طبیعی نباشند و از آن جمله:

- تورم یا تحریک سلول‌های دهانه رحم

- عفونت گردن رحم

- تغییرات هورمونی

- در نمونه گرفته شده احتمالا سلول‌های دهانه رحم به مقدار کافی وجود ندارد، تا بتوان تفسیر مناسبی از آنها ارائه داد.

ممکن است از شما خواسته شود تا آزمایش دیگری انجام دهید تا علت این نتایج غیرطبیعی مشخص گردد. ممکن است نیاز باشد تا تست پاپ اسمیر دیگر یا تست غربالگری دقیق‌تری به نام کولپوسکوپی از شما انجام شود. یا ممکن است مجبور باشید تست دیگری انجام دهید چنانچه دکتر بار اول سلول‌های کافی را برنداشته است.

غالباً نتایج پاپ اسمیر ممکن است به اشتباه طبیعی خوانده و تفسیر شوند، در حالی که برخی از سلول‌ها پیش سرطانی شده‌اند. اما سرطان دهانه رحم عموماً به کندی پیشرفت می‌کند، بنابراین محتمل است که نتیجه آزمایش بعدی شما این سلول‌ها را به موقع تشخیص دهد تا درمان مؤثر آغاز گردد. به همین دلیل انجام آزمایش پاپ اسمیر در فاصله‌های زمانی توصیه شده معقول است.

استفاده از سیستم Bethesda در نتایج پاپ اسمیر

هنگامی‌که نتیجه آزمایش پاپ اسمیر را به دکتر نشان می‌دهید، معمولاً نتایج را بر اساس معیاری به نام سیستم Bethesda طبقه بندی می‌کند. در این سیستم نتایج آزمایش شما در یکی از طبقه بندی‌های زیر قرار خواهند گرفت:

- طبیعی یا بدون تغییر

- سلول‌های فلس دار غیر معمولی بی اهمیت[3] (ASCUS). این گروه از رایج‌ترین گروه‌ها برای نتایج غیرطبیعی پاپ اسمیر است. سلول‌های غیر طبیعی وجود دارند ولی سرطانی نیستند. بسیاری از اوقات سلول‌های ASCUS به دلیل وجود عفونت HPV هستند.

- ضایعه بافت پوششی داخلی فلس دار (SIL) [4]. این تغییرات غیرطبیعی می‌توانند نشانه مراحل اولیه سرطان باشند. این سلول‌ها به دو گروه درجه پایین و درجه بالا تقسیم می‌شوند. نوع ضایعات درجه بالا یا HSILs سلول‌هایی که به احتمال زیاد باعث سرطانی شدن گردن رحم می‌شوند.

- سلول‌های فلس دار غیرطبیعی[5] که احتمال HSIL بودن را رد نمی‌کند. تغییراتی در سلول‌ها مشاهده شده‌اند که ممکن است SIL ها درجه بالا باشند یا نباشند.

- سلول‌های متورم شده (غده ای) غیر طبیعی[6]. این‌ها سلول‌های غده ای غیرطبیعی هستند – نه سلول‌های فلس دار- که نشانه سرطان در قسمت فوقانی دهانه رحم می‌باشد.

- سرطان. نتیجه آزمایش پاپ اسمیر سلول‌های سرطانی را تشخیص داده است.

دکتر شما ممکن است از اصطلاحات متفاوتی برای صحبت درباره نتایج غیرطبیعی پاپ اسمیر شما استفاده کند. «دیسپلازی[7]» به تغییرات احتمالی پیش سرطانی اطلاق می‌گردد. نئوپلاسیا بافت پوشش داخلی دهانه رحم (CIN) با ارقام 1 تا 3 ، روشی برای تعیین درجه تغییر سلولی است. مقدار 1 یعنی درجه پایین و اعداد 2 و 3 تغییرات درجه بالا را نشان می‌دهند.

پاپ اسمیر HPV

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می‌تواند باعث غیرطبیعی شدن ظاهر سلول‌های دهانه رحم شود. معمولاً بدن شما با HPV مبارزه خواهد کرد و تست پاپ اسمیر بعدی سلول‌های طبیعی را نشان می‌دهند. هر چند برخی از اشکال HPV موجب بروز سرطان گردن رحم هستند. اگر نتایج غیرطبیعی آزمایش شما به دلیل وجود HPV باشد، ممکن است مجبور باشید این آزمایش را اغلب انجام دهید تا دکترتان تصمیم بگیرد که این تغییرات پیش سرطانی نیستند.

آزمایش وجود HPV می‌تواند همزمان با آزمایش پاپ اسمیر با یک نمونه یا دو نمونه مجزا انجام شود. آزمایش HPV برای زنان بالای 30 سال توصیه می‌شود. این تست می‌تواند به دکتر شما بگوید که آیا یکی از انواع HPV را که عامل سرطان دهانه رحم است دارید یا خیر.

مواردی که با تست پاپ اسمیر مشخص نمی‌گردد

تست پاپ اسمیر همان قدر که می‌تواند مؤثر واقع شود، هر گونه مورد غیر طبیعی احتمالی را در دستگاه تناسلی بررسی نمی‌کند. این آزمایش موارد زیر را نشان نمی‌دهد:

- سایر سرطان‌های دستگاه تناسلی. دکتر دیاز آراستیا می‌گوید: «بافت‌ها یا سلول‌های رحم، لوله های فالوپ یا تخمدان‌ها را نمونه برداری یا بررسی نمی‌کند. هیچ گونه آزمایش غربالگری برای تخمدان، لوله های فالوپ یا تخمدان وجود ندارد.»

- دکترتان ممکن است نمونه‌هایی را از مجرای تناسلی شما طی معاینه لگن برای آزمایش بیماری‌های مقاربتی بردارد اما این آنالیز و نتایج جدای از تست پاپ اسمیر هستند.

به اکثر زنان توصیه می‌شود هر دو سال یک ‌بار از سن 21 سالگی ، تست پاپ اسمیر را انجام دهند مگر آنکه دکتر پیشنهاد کند این آزمایش را مکررا انجام دهید. بعد از 30 سالگی اگر نتیجه 3 آزمایش پاپ اسمیر متوالی طبیعی باشد، فاصله زمانی انجام این آزمایش به سه سال افزایش می‌یابد.

[1] .Conception Diaz-Arrastia

[2] . Baylor Cpllege of medicine in Houston

[3] .Atypical squamous cells of undetermined significance

[4] . Squamous intraepithelial lesion

[5] .Atypical squamous cells

[6] .Atypical glandular cells

[7] .Dysplasia

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سمیرا قاسمی
منبع: medhelp.org

چراغ‌ها کم نور است.آتشی در شومینه به آرامی در حال سوختن و دود کردن است. لیوان های نیمه خالی ، روی پاتختی قرار دارند. لباس‌های شما روی زمین افتاده‌اند. شما یکدیگر را در آغوش می‌گیرید و روی تخت می‌غلتید و ...

ولی...

هیچ آتشی از عشق شعله ور نمی‌شود. هیچ نشانه‌ای از اشتیاق نیست و به اوج لذت جنسی نمی‌رسید. به عبارت ساده تر، رابطه جنسی موفقی ندارید.

سپس با خود فکر می‌کنید که: چطور ممکن است که همه در فیلم‌ها و رمان‌های عاشقانه می‌توانند با هم رابطه جنسی آتشین داشته باشند، ولی شما و همسرتان حتی  یک جرقه ساده هم نمی‌توانید ایجاد کنید؟

لوگان لوکوف PhD، متخصص امور جنسی، کارشناس روابط انسانی و مؤلف کتاب الکترونیکی "چگونه همسر خود را به رابطه جنسی مشتاق کنیم"می‌گوید،"فیلم‌ها و سریال‌های تلوزیونی تصویر بسیار متفاوتی را از رابطه جنسی به ما نشان می‌دهند"."در این فیلم‌ها بنظر می‌رسد که همه، در هر زمان، به هر روشی، به راحتی به اوج لذت جنسی می‌رسند؛ به عقیده من وقتی تحت تاثیر چنین رژیمی قرار بگیرید و زندگی واقعی شما با آنچه دیده‌اید مغایرت داشته باشد، با خود فکر خواهید کرد که شاید اشکال از من یا همسرم است".

ایزادورا آلمن MFT، یک مشاور مسائل جنسی مقیم کالیفرنیا می‌گوید، رابطه جنسی در زندگی واقعی تقریبا هیچگاه به پای علاقه و اشتیاق به تصویر کشیده شده روی پرده سینما نخواهد رسید."مثلا مردم هیچوقت در مورد این حقیقت که ممکن است در برخی حالات عجیب و غریب جنسی از خود گاز معده خارج کنید و یا ممکن است دهان عشق زندگی تان هنگام در آغوش کشیدن شما، بوی بد بدهد ،صحبت نمی‌کنند". جالب است بدانید که حتی خود مریلین مونرو از ستارگان افسانه ای هالیوود ، بر خلاف تصور ، گویا هیچگاه ارگاسم و شور جنسی را تجربه نکرد.

رابطه جنسی در دنیای واقعی ایده‌آل نیست و همیشه با رسیدن به اوج لذت جنسی تمام نمی‌شود. لوکوف می‌گوید، حتما هم نباید اینگونه باشد."یک رابطه جنسی موفق لزوما به اورگاسم ختم نمی‌شود و می‌تواند فقط یک تجربه عاطفی بین شرکای جنسی باشد".

هر چقدر هم که زندگی جنسی شما بد باشد باز هم می‌تواند بهتر شود. کارشناسان ما عقیده دارند که رمز موفقیت در این است که بدانید دقیقا از رابطه جنسی چه انتظاری دارید و سپس از شریک جنسی خود برای رسیدن به آن کمک بگیرید.

بدست آوردن آنچه می‌خواهید در تخت خواب

شما برای تحریک شدن، به پیش نوازی نیاز دارید، ولی همسرتان به سرعت برای رابطه جنسی با شما آماده است. شما به بوسه‌های خیس و عمیق نیاز دارید، در حالی که او بوسه‌های خشک و کوتاه را ارائه می کند. همسر شما در روز دو بار به رابطه جنسی نیاز دارد ، در حالی که شما نمی‌توانید بیش از سه بار در هفته را تحمل کنید.

حتی وقتی که همه چیز در رابطه بین دو نفر مرتب باشد، باز هم ممکن است سلیقه‌های جنسی آنها متفاوت باشد. این امر برای زوج‌های جوان بیشتر صدق می‌کند.

آلمن می‌گوید، "رابطه جنسی بین زوج ها از همان اول ایده‌آل نیست". "نقطه مثبت یک رابطه جوان انرژی نهفته در آن است – شور و هیجان، اشتیاق و بی تابی. و نقطه منفی آن مشکلاتی است که ممکن است بدلیل نوپا بودن این رابطه پیش بیاید (ممکن است به هم صدمه بزنید چون هنوز رقصیدن با یکدیگر را یاد نگرفته‌اید).

حتی زوج‌های قدیمی هم ممکن است در اتاق خواب با مشکلاتی مواجه شوند. اگرچه ما براحتی می‌توانیم به همسر خود بگوییم که دوست داریم چه لباسی بپوشد یا چه غذایی را برای شام درست کند، ولی در بیان سلیقه جنسی، زبانمان بند می‌آید.

ریچل ساسمن LCSW، یک روانشناس روابط و خانواده از نیویورک و مؤلف "کتاب مقدس جدایی(به‌هم زدن)" می‌گوید، "مردم به صحبت کردن در مورد روابط جنسی بسیار حساسند. آنها از این می‌ترسند که احساسات شریک جنسی خود را جریحه دار کنند و به همین دلیل علایق و نیازهای خود را با آنها درمیان نمی‌گذارند". "تا آنچه را می‌خواهید از همسر خود طلب نکنید به آن نخواهید رسید".

خوب حالا چگونه بدون اینکه به احساسات همسر خود ضربه بزنیم ، نیازهای خود را با او مطرح کنیم؟ لوکوف می‌گوید، "به عقیده من این امر بیشتر به طرز بیان مسئله و لحن شما بستگی دارد". مثلا بگویید بهتر نیست که ... یا میشه این کار رو امتحان کنیم؟ نباید طوری مسئله را مطرح کنید که درمورد کاری که انجام داده‌اند یا نداده‌اند، احساس بدی به آنها دست دهد". شما می‌توانید این صحبت را در تخت خواب یا حتی سر میز شام و همراه با یک نوشیدنی مطرح کنید– هر جایی که بیشتر احساس راحتی می‌کنید.

قبل از صحبت کردن باید دقیقا بدانید که با چه چیزهایی مشکل دارید. آیا مشکل شما در مورد تکنیک است یا بهداشت فردی و یا شاید مسئله‌ زمانبندی باشد. آلمن می‌گوید،"وقتی که این مشکلات برای خود شما مشخص باشد، راه‌هایی وجود دارد که می‌توانند در حل این مشکلات به شما کمک کنند".

برای مثال اگر چیزی در مورد بوی بدن همسرتان شما را ناراحت می‌کند، پیشنهاد کنید تا قبل از برقراری رابطه جنسی با هم دوش بگیرید. اگر به پیش نوازی بیشتری نیاز دارید از او بخواهید تا با سرعت کمتری پیش برود.

قبل از اینکه به همسر خود بگویید که چه کارهایی را دوست دارید در تخت خواب انجام دهید، باید خودتان بدانید که چه می‌خواهید. ساسمن می‌گوید، "در این موارد کتاب بخوانید و به خود نحوه ارگاسم شدن را بیاموزید".

اگر بعد از پیدا کردن مشکلات و مطرح کردن آنها با همسرتان، باز هم زندگی جنسی شما کسل کننده و ناموفق بود چه؟ اگر آنقدر بد بود که رابطه شما را تهدید می‌کرد؛ آنوقت باید چکار کنید؟

چه زمانی دیگر کار از کار گذشته است؟

اگر در مورد مشکلات خود با هم صحبت کردید ولی باز هم رابطه جنسی ناموفقی داشتید چه؟

ساسمن می‌گوید، "با هم چیزهای جدید را امتحان کنید". "با بدن یکدیگر آشنا شوید". آلمن توصیه می‌کند که از وسائل کمکی استفاده کنید. از کتاب‌های عکس دار (مثل کتاب "لذت در رابطه جنسی") کمک بگیرید و یا با هم به تماشای ویدئوهای آموزشی بپردازید. منظور فیلم‌های پورنو نیست، بلکه فیلم‌های آموزشی است .

گاهی با یک مشکل فیزیکی مثل انزال زودرس مواجه هستید و یا ممکن است استرسی که در محل کار احساس می‌کنید، زندگی جنسی شما را در اتاق خواب مختل کرده باشد.

در این موارد مراجعه به یک مشاور مسائل جنسی ،می‌تواند به شما کمک کند. آلمن می‌گوید، "ما ابتدا دلایل مشکلات شما را کشف می‌کنیم و سپس سعی می‌کنیم تا این مشکلات را برطرف کنیم".

آیا بهتر است در صورت راضی نبودن از رابطه جنسی وانمود کنیم که به ارگاسم رسیده‌ایم؟ کارشناسان ما این موضوع را رد می‌کنند.

ساسمن می‌گوید، "اگر در تخت خواب وانمود کنید هیچ خدمتی به خودتان نکرده‌اید چون با این کار هیچگاه به نیازهای خود پی نخواهید برد"."به عقیده من، این کار عوارض بدی خواهد داشت و همسرتان بالاخره متوجه خواهد شد که شما از نظر عاطفی حضور ندارید".

آیا رابطه جنسی می‌تواندتا حدی بد باشد که رابطه عاطفی بین دو نفر را تهدید کند؟ بله ممکن است.

آلمن می‌گوید، "شما ممکن است کسی را با تمام وجود دوست داشته باشید، ولی رابطه جنسی بین شما زیاد خوب نباشد. حال باید تصمیم بگیرید که آیا می‌توانید با این شرایط کنار بیایید و به زندگی در این شرایط ادامه دهید". "واقعیت این است که در بسیاری از موارد یا باید این مسئله را قبول کنید که رابطه جنسی شما از این بهتر نمی‌شود و یا باید از یکدیگر جدا شوید".

هنگامیکه تصمیم به جدایی و یا طلاق گرفتید باید تمام عناصر رابطه خود را سبک و سنگین کنید و نباید فقط به مسائل جنسی بپردازید. ساسمن می‌گوید، "شما نمی‌توانید در زندگی همه چیز داشته باشید". "اگر رابطه عاطفی بین شما و همسرتان خوب است و عاشق هم هستید و بچه هم دارید ولی رابطه جنسی شما زیاد خوب نیست، شاید بتوانید با این شرایط کنار بیایید".

در بسیاری از موارد، شما مجبور به جدایی نیستید و اگر حاضر باشید کمی تلاش کنید، می‌توانید با یک رابطه جنسی متوسط هم کنار بیایید. ساسمن می‌گوید، هر زوجی توانایی برقراری یک رابطه جنسی موفق را دارند.

به عقیده ساسمن، "وقتی شما هردو از نظر فیزیکی و عاطفی سالم باشید، حتما می‌توانید با آنچه که دارید کار کنید و رابطه جنسی نسبتا خوبی داشته باشید، یک رابطه جنسی سالم حتما نباید خیلی غیر عادی باشد". "شما می‌توانید رابطه بهتری داشته باشید. ولی باید تمرین کنید و نسبت به گفتگو در این موارد بی پرده باشید و در صورت لزوم از مشاور کمک بگیرید".

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، بابک حسینی نژاد
منبع: webmd.com

آیا استفاده از ویتامین ها و مواد معدنی می تواند از سندروم پیش از قاعدگی جلوگیری کند؟

بسیاری از زنان در روزهای پیش از آغاز قاعدگی ، با نشانه های   PMSروبرو می شوند. این علائم در افراد مختلف متفاوت است، و ممکن است علائم عاطفی ، چون اضطراب و تحریک پذیری، و علائم جسمانی ، از جمله خستگی، درد، مشکلات خواب و نفخ را شامل شود.

روش های درمانی فراوانی مانند مصرف دارو، تغییر سبک زندگی و حتی شناخت درمانی، برای کنترل علائم PMS  وجود دارد. شواهد نشان می دهند که مصرف برخی از مکمل های غذایی برای درمان سندروم پیش از قاعدگی، مفید خواهد بود.

استفاده ازگیاهان،ویتامینها وموادمعدنی برای درمان PMS

در طول چرخه قاعدگی، میزان برخی از مواد مغذی در بدن تغییر می کند. این تغییرات سبب می شوند بعضی از زنان در طول این چرخه ، به دفعات دچار کمبود برخی از ویتامین ها و مواد معدنی شوند. به همین دلیل است که متخصصان برای کاهش علائم این سندروم ، مصرف ویتامین ها و مواد معدنی را توصیه می کنند.

از آن جهت که بسیاری از مردم برای کنترل بیماری های خود، از مکمل های غذایی استفاده می کنند، محققان در تلاش هستند دریابند آیا ممکن است مصرف انواع خاصی از گیاهان ، در درمان سندروم پیش از قاعدگی مفید باشد.

بنا بر مطالعات اخیر ، استفاده از 5 مکملی که در زیر به آنها اشاره می شود، در تسکین علائم PMS موثر هستند:

کلسیم: تحقیقات اخیر نشان می دهد میزان افسردگی، تغییرات اشتها و خستگی در زنان مبتلا به PMS که به مدت 3 ماه ، روزانه دو نوبت، هر بار 500 میلی گرم مکمل کلسیم مصرف کرده اند نسبت به کسانی که از مسّکن استفاده کرده اند ، کاهش بیشتری داشته است. بنا بر نتایج دیگر تحقیقات، مصرف روزانه 1200 میلی گرم کلسیم  در کاهش علائم عاطفی و جسمانی این بیماری نقش مهمی دارد. در میان تمام مکمل های غذایی که برای درمان این مشکل مصرف می شوند، کلسیم بیشترین تاثیر را دارد.

گیاهپنجانگشت: میوه و برگ این گیاه، به بهبود بعضی از علائم PMS از جمله بد خلقی، سردرد، سفت شدن سینه و احتباس آب در بافتها، کمک می کند. هزاران سال است که زنان، از عصاره میوه گیاه پنج انگشت، برای رفع اختلالات قاعدگی استفاده می کنند. با این حال شواهد کمی وجود دارد که تاثیر این گیاه را بر علائم این بیماری نشان می دهد، و برای تایید اثرات آن مطالعات بیشتری مورد نیاز است.

ویتامینب6: این ویتامین یکی از ویتامین های محلول در آب است، که برای بسیاری از عملکردهای بدن، مانند سوخت و ساز، واکنش سیستم ایمنی، و کارکرد سیستم عصبی، ضروری است. بنا بر برخی شواهد، مصرف مکمل های ویتامین ب6، به بهبود علائم سندروم پیش از قاعدگی کمک می کند، اما برای اطمینان از تاثیر آنها باید آزمایش های بیشتری انجام شود. به دلیل اینکه کمبود ویتامین ب6 بسیار نادر است، و استفاده بیش از حد آن خطرات زیادی برای سلامتی دارد، قبل از مصرف زیاد این ویتامین حتما با پزشک مشورت کنید.

منیزیم: از آن جهت که کمبود منیزیم می تواند منجر به سندروم پیش از قاعدگی شود، برخی محققان بر این باورند که ممکن است مکمل منیزیم برای زنانی که دچار سندروم پیش از قاعدگی هستند، مفید باشد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که مصرف مکمل های منیزیم در زنان مبتلا به PMS، سبب تسکین این بیماری می شود. برخی افراد به طور جدی در معرض خطر کمبود منیزیم هستند، از جمله افراد دیابتی، کسانی که داروهای خاصی مصرف می کنند، و کسانی که به الکل اعتیاد دارند. بنابراین اگر دچار کمبود منیزیم هستید، به پزشک مراجعه کنید.

ویتامینE: این ویتامین از نوع ویتامین های محلول در چربی است، که در غلات و روغن های گیاهی به مقدار زیادی وجود دارد. بنا بر نتایج بعضی تحقیقات، ویتامین E برای زنان مبتلا به PMS سودمند است. در حقیقت مصرف این ویتامین، درد سینه مربوط به چرخه قاعدگی را کاهش می دهد.

اگر مایل هستید برای بهبود سندروم پیش از قاعدگی از ویتامین های مکمل استفاده کنید، با پزشک خود مشورت کنید. بر خلاف داروهایی که نیاز به نسخه پزشک دارند یا داروهای آزاد، هیچ  سازمانی برای نظارت بر ایمنی و اثر بخشی مکمل های غذایی وجود ندارد. بنابراین آنچه که برروی برچسب این مکمل ها نوشته شده است، قابل اطمینان نیست. بعضی از مکمل ها ممکن است برای سلامتی مضر باشند، یا حتی در اثرگذاری داروها یا مکمل های دیگری که مصرف می کنید، اختلال ایجاد کنند. پزشک شما می تواند از ایمنی مکمل هایی که مصرف می کنید، اطمینان حاصل کند.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نرگس میرزهرایی
منبع:webmd.com

تغییرات در سه ماهه اول بارداری

با وجود این که برای روز موعودی که فرزندتان به دنیا خواهد آمد، روزشماری می کنید، اما آنچه پیش رو دارید، زمانی طولانی و بی پایان به نظر می رسد. در این زمان، وقت کافی خواهید داشت تا با تغییراتی که بارداری بر بدن شما ایجاد می کند، آشنا شوید. در ابتدای دوران حاملگی، تغییرات هورمونی باعث خواهد شد تا سینه های شما سفت و حساس شود. همچنین احساس کسالت در صبح ها ، از موارد شایعی است که اکثر خانم ها مخصوصاً در سه ماهه اول تجربه می کنند. احساس خستگی می کنید و تمایل به چرت زدن نیم روزی دارید. معمولاً این احساس خستگی و کسالت در سه ماهه دوم از بین خواهد رفت.

صورت شما برق می زند !

این یک معجزه و افسانه نیست. براق و نورانی شدن صورت بعضی از خانم های باردار به علت تغییرات فشار خون و افزایش میزان چربی پوست صورت آنها خواهد بود. تغییرات دیگری که ممکن است در پوست به وجود آید، شامل لکه های قهوه ای رنگ یا بی رنگ شدن پوست صورت، بروز جوش، خارش در پوست و احساس کشیدگی پوست خواهد بود. استفاده از لوسیون و مرطوب کننده ها می تواند برای کاهش کشیدگی یا خارش موثر باشد. قبل از استفاده از هرگونه داروی شیمیایی ضد جوش حتماً از دکتر خود مشورت بگیرید.

در دوران بارداری بدن خود را فعال و پر تحرک نگه دارید.

انجام ورزش های منظم و مخصوص در دوران بارداری نه تنها انرژی بیشتری ایجاد می کند، بلکه بدن را برای زایمان راحت آماده می کند. البته این ورزش ها باید تا زمانی که پزشک اجازه دهد، ادامه پیدا کند. برای مادران سالم به طور معمول حدود دو ساعت و نیم ورزش در هفته توصیه می شود. از ورزش های سبک مانند پیاده روی و شنا در این دوران بهره ببرید. در صورتی که قبل از بارداری فعال و پر تحرک بودید، بعد از هماهنگی با پزشکتان می توانید به دویدن، ایروبیک و حتی وزنه برداری هم ادامه دهید. اما دقت داشته باشید که هنگام ورزش کردن، آب کافی بنوشید و هرگاه احساس سرگیجه یا ضعف کردید، از ادامه ورزش خودداری کنید.

از ماساژ درمانی و اسپا استفاده کنید.

استفاده از ماساژ درمانی و اسپا برای خانم های باردار بسیار مفید خواهد بود. این درمان به رهایی از استرس و فشار عضلانی و درد ناشی از صدمات كمك می كند. از یک ماساژور متخصص که گواهینامه معتبر در زمینه ماساژ مادران باردار دارد، کمک بگیرید و از آنجاکه ماساژ خانم های باردار نیازمند آشنایی به شرایط خاص بدنی آنهاست، قبل از اقدام حتماً با پزشک خود در این خصوص صحبت کنید. البته بیشتر درمان های اسپا، بی خطر هستند؛ اما در صورتی که منجر به بالا رفتن دمای بدنتان شود، از ادامه آن خودداری کنید. به طور مثال حمام گِل (ماسک های گِل) یا جلسات سونا به علت بالا رفتن دمای بدن چندان توصیه نمی شود. با توجه به این که پوست در دوران بارداری، نسبت به زمان های دیگر حساس تر است، باید با دقت بیشتری از درمان های اسپا استفاده کرد.

تمرین های کششی و تمدد اعصاب

تمریناتی مانند یوگا، آرامش ذهن و جسم شما را به همراه خواهد داشت و باعث می شود، بدن از تعادل بیشتری برخوردار شود. از DVD های آموزشی یوگا در دوران بارداری استفاده کنید و یا به دنبال کلاس های معتبر در این خصوص باشید. یک مربی متخصص و حرفه ای، حرکت های متناسب با این دوران را به شما آموزش داده و شما را با حرکات انطباقی زمان نزدیک شدن به وضع حمل، آشنا خواهد کرد. باز هم تاکید می شود که قبل از هر گونه فعالیت و ورزش با پزشک خود مشورت کنید.

آیا نوسانات خلقی در این دوران امری طبیعی است؟

ممکن است در این دوران احساسات متغیری داشته باشید. از یک طرف نسبت به آینده و نوزاد کوچکتان بسیار هیجان زده و خوشحال هستید و از طرف دیگر نسبت به زایمان و مسئولیت ها و وظایف ناشی از نقش مادری ، نگران هستید. با وجود تغییرات هورمونی ایجاد شده در بدنتان، موضوع پیچیده تر می شود. البته این اتفاق خیلی عجیب نیست. برای بسیاری از خانم های باردار این نگرانی ها و تغییرات خلق و خو رخ می دهد. بیشتر مراقب سلامت خود باشید. زمان بیشتری را به استراحت اختصاص دهید و از تمرینات کاهش استرس مانند ورزش کردن و مصاحبت با دوستان استفاده کنید. اگر احساس افسردگی و فشار عصبی داشتید، حتماً با پزشکتان درمیان بگذارید.

باید ها و نباید ها در مورد مراقبت از موها

موهایتان ممکن است پر پشت تر و ضخیم تر شود. یکی از مزایای هورمون های دوران بارداری آن است که موجب کاهش ریزش مو می شود. استفاده از داروهای تقویت کننده مو و حتی رنگ موهای دائمی اشکالی ندارد. البته پزشکان معمولاً پیشنهاد می دهند ، در سه ماهه اول بارداری از مصرف رنگ مو اجتناب کنید. بعد از زایمان، ممکن است ریزش موها شدت گیرد، اما بعد از گذشت شش ماه از زایمان، رشد موها به شکل عادی در می آید.

آرایش صورت و تغییرات پوست در دوران بارداری

در این دوران وضعیت پوست به شدت متغیر است و شاید لازم باشد در طول روز چند بار آرایشتان را تجدید کنید. اگر پوستتان خشک تر از قبل شده، از محلول ها یا کرمهای نرم کننده، استفاده کنید. اما اگر در این دوران پوستتان چرب تر از قبل شده، از پنکیک های پودری و رژ گونه های خشک استفاده کنید. از کرم پودرها برای پوشش لکه های ایجاد شده و برجستگی های روی پوست کمک بگیرید. از سایه های رنگ روشن و براق برای آرایش چشم ها استفاده کنید. از راهنمایی های یک آرایشگرخبره در خرید مواد آرایشی کمک گرفته و از مصرف مواد آرایشی که حاوی جیوه اند، پرهیز کنید.

استفاده از لباس های بارداری

اگر قبل از بارداری از وزن طبیعی برخوردار بودید، در این دوره ، بین11 تا 16 کیلوگرم ، وزن اضافه خواهید کرد. حتی در این دوران نیز می توانید لباس های مد روز، راحت و با قیمت مناسب تهیه کنید. چند عدد شلوار جین مخصوص بارداری یا شلوار های راحتی تهیه کنید. لباس ها و دامن های زیبا بپوشید و چند عدد بلوز راحت بخرید. از سوتین های راحت با بند یدک استفاده کنید. کفش های پاشنه بلند را کنار بگذارید و کفش با پاشنه کوتاه و کف پهن را جایگزین کنید. در صورت امکان لباس های بارداری استفاده شده دوستانتان را از آنها قرض بگیرید.

تغذیه مناسب برای دو نفر

در این دوران قطعاً لازم است 100 تا 300 کالری بیشتر به بدنتان برسد، چرا که شما باید کالری مورد نیاز دو نفر را تامین کنید. این کالری اضافه را از انواع خوراکی ها می توانید دریافت کنید. مانند غلات، میوه ها، سبزیجات، گوشت، حبوبات و لبنیات. هرگز صبحانه را از وعده های غذایی اصلی خود حذف نکنید. از انواع اسنکها و ساندویچهای ساده برای میان وعده های غذایی استفاده کنید. از مصرف تخم مرغ و گوشت، به صورت خام و نیم پز پرهیز کنید. همچنین انواع ماهی ها که حاوی مقادیر زیاد جیوه هستند نیز، مناسب شما نمی باشد. از مصرف فرآورده های لبنی غیر پاستوریزه و تکه های گوشت نپخته ،خودداری کنید، مگر زمانی که به اندازه کافی حرارت دیده باشند.

مصرف ویتامین در دوره بارداری واجب است

زمانی که باردار هستید، بدن شما نیاز به اسید فولیک، کلسیم و آهن اضافه دارد. بهترین راه دریافت این مواد از خوراکی های طبیعی است. اما می توانید از داروهای تقویتی و مکمل های غذایی مخصوص بارداری که توسط پزشک تجویز می شود، استفاده کنید. این ویتامین ها حاوی مواد مغذی هستند که برای رشد مادر و جنین لازم است. برخی از مادران به علت کمبود برخی مواد، نیاز به مکمل های خاصی از جمله آهن یا ویتامین B12 دارند.

آب کافی: تضمین سلامت دوره بارداری

آب کافی بدن، باعث افزایش سطح انرژی می شود. همچنین مانع بروز عفونت های مثانه و یبوست می گردد. پس به میزان زیاد آب و مایعات مصرف کنید. مراکز تحقیقی پزشکی، معمولاً مصرف 12 لیوان آب را در روز توصیه می کنند. (20% از آب مورد نیاز بدن از غذاهایی که می خوریم تامین می شود). همیشه قبل از اینکه احساس تشنگی کنید، آب بنوشید. از آب ساده، آب میوه، و نوشیدنی های بدون کافئین استفاده کنید. اگر ادرار شما زرد روشن است، به این معنی است که به اندازه کافی آب می نوشید.

به میزان کافی استراحت کنید و بخوابید

در سه ماهه اول بارداری، به نظر می رسد که تمام وقت خود را در خواب به سر می برید. اما برعکس، در سه ماهه آخر حتی خواب شبانه نیز به سختی ممکن  است. تکرر ادرار، سوزش سر دل ، ناراحتی های ناشی از بزرگی شکم و حتی اضطراب زیاد، خواب راحت را از شما می گیرد. سعی کنید به پهلوی چپ بخوابید و بین پاهایتان بالش بگذارید. ورزش کردن را به صبح ها موکول کنید و در عصرها از تحرک و فعالیت زیاد اجتناب کنید و قبل از خواب، زیاد مایعات ننوشید.

بدون مشورت با پزشک هیچ دارویی را مصرف نکنید.

مصرف هیچگونه دارویی بدون تجویز پزشک، در دوران بارداری مجاز نیست؛ حتی داروهایی که بدون نیاز به نسخه قابل تهیه اند مانند قرصهای سرماخوردگی، داروهای ضد آلرژی، قرصهای ضد التهاب و مسکن ها. هر دارویی که مصرف می کنید به طور مستقیم  بر نوزاد شما تاثیر خواهد گذاشت ، پس بهتر است از خوردن دارو اجتناب کنید. در صورتی که قبل از بارداری از داروی خاصی استفاده می کردید، پزشک معالج باید در خصوص ادامه مصرف یا تعویض دارو با موارد مشابه سازگار با این دوره، تصمیم بگیرد.

به روابط جنسی ادامه دهید

به جز در مورد منع پزشک، نزدیکی و رابطه با همسر بلا مانع است.  البته بهتر است به سبب شرایط خاص فیزیکی بدن از روش های متناسب با شرایط جدیدتان استفاده کنید. سینه هایتان در این دوران حساس تر و دردناک تر از قبل است. با همسر خود در مورد حالات خوشایند و ناراحت کننده بدنتان، صحبت کنید. زمانی که شکم بزرگ می شود، از پوزیشن های متفاوت دیگر لذت ببرید. در صورتی که سکس برای شما ایجاد دل درد یا خونریزی می کند، به پزشک خود اطلاع دهید.

اعتماد به نفس کافی داشته باشید

این زمان بسیار هیجان انگیز است. اما با تغییراتی که در بدن شما رخ می دهد، ممکن است احساس خجالت و کم رویی کنید. به تقویت روحیه خود بپردازید. روابط با دوستان مثبت اندیش را گسترش داده و در گروه های حامی دوره بارداری، عضو شوید. در مورد شرایط سلامتی خود کتاب های پزشکی بخوانید و با متخصص بهداشت و سلامت خود مشورت کنید. با تغدیه مناسب، تمرینات ورزشی و داشتن نگرشی مثبت، می توانید از دوران بارداری خود لذت کافی ببرید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نیوشا وکیلی
منبع: webmd.com

ممکن است تصور کنید که هورمون ها عامل بروز حالات بد در شما هستند. اما آیا درباره هورمون ها اطلاعات کافی دارید؟ مطالب زیر شما را با نقش هورمون هایی از قبیل استروژن و پروژسترون، بیشتر آشنا می کنند.

هورمون ها ترکیبات شیمیایی مخصوصی هستند که توسط سیستم غدد داخلی تولید می شوند. این ترکیبات تمامی فعالیت های بدن از جمله رشد، سوخت و ساز بدن و تولید مثل را کنترل می کنند. در زنان، هورمون ها مهمترین عامل موثر در تولید مثل، مسائل جنسی و سلامت عمومی بدن هستند.

از آن جهت که هورمون ها در بدن زنان نقش مهمی دارند، ممکن است برخی از خانم ها تصور کنند که هورمون ها ، بدن آنان را کنترل می کنند. اما اگر از نقش هورمون های زنانه باخبر باشید، می توانید با هوشمندی اختلالات هورمونی را تشخیص دهید، و خود را با کاهش طبیعی هورمون های زنانه، که در اثر افزایش سن اتفاق می افتد، سازگار کنید.

هورمون های زنانه به وسیله تخمدان ها، اندام هایی که در طول هر دوره تخمک گذاری، یک تخمک آزاد می کنند، تولید می شوند. استروژن و پروژسترون دو هورمون اصلی موجود در بدن هستند. با پایان تخمک گذاری در دوران یائسگی، میزان تولید این هورمون ها، به شدت کاهش می یابد، اما بروز بیشترین علائم یائسگی، در اثر کاهش استروژن است.

استروژن: هورمون موثر در قاعدگی

استروژن یک هورمون زنانه است که میزان تولید آن در طول چرخه قاعدگی تغییر می کند. در دو هفته اول این چرخه ، ترشح استروژن به تدریج افزایش می یابد. این مرحله فولیکولر نام دارد، که منجر به ایجاد یک پوشش داخلی در رحم، جهت آمادگی برای بارداری، می شود و کاهش ترشح استروژن (و پروژسترون) باعث می شود که عادت ماهانه اتفاق بیافتد.

علاوه براین، استروژن عامل مهمی در افزایش مقاومت استخوان ها و سلامت قلب و عروق در زنان است.

تولید استروژن در دوران بلوغ آغاز می شود و با افزایش سن کاهش می یابد، تا زمانی که برای ضخیم شدن پوشش داخل رحم و بروز قاعدگی، استروژن کافی ترشح نمی شود. گر گرفتگی و خشکی واژن نیز از علائم کاهش استروژن هستند.

برخی از زنان قبل از یائسگی و یا زمانی که دلایل دیگری برای کاهش استروژن وجود دارد (مانند جراحی تخمدان)، از درمان جایگزینی هورمون استروژن (HRT) استفاده می کنند.HRT علائم ناشی از کاهش استروژن را بهبود می بخشد و احتمال بروز پوکی استخوان را کمتر می کند. البته این نوع درمان، خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. برای اطمینان از خطرات یا مزیت هایی که HRT برای شما دارد، با پزشک مشورت کنید.

پروژسترون: هورمون موثر در بارداری

در طول سال هایی که زنان قادر به باروری هستند، میزان پروژسترون در نیمه دوم چرخه قاعدگی، بعد از آزاد شدن تخمک، افزایش می یابد. در دوران بارداری افزایش تولید پروژسترون ادامه می یابد، و جداره رحم، برای محافظت از جنین، ضخیم می شود. اگر بارداری اتفاق نیافتد، میزان پروژسترون کاهش می یابد و جداره رحم در طی دوران قاعدگی فرو می ریزد.

اگر جراحی هیسترکتومی (برداشتن رحم) انجام نداده اید و از درمان هورمونی جایگزین (HRT) استفاده می کنید، پزشک به شما توصیه خواهد کرد که برای کاهش احتمال ابتلا به سرطان آندرومتر، و همچنین محافظت از پوشش رحم و جلوگیری از ضخیم شدن بیش از حد آن، علاوه بر استروژن از پروژسترون نیز استفاده کنید.

اگرچه هورمون پروژسترون برای تولید مثل ضروری است، اما گاهی ترشح آن دو هفته پیش از شروع عادت ماهیانه، علائم آزاردهنده ای چون نفخ، حساس شدن سینه ها و آکنه را در زنان به وجود آورد. گاهی ترکیبی از تغییرات جسمی و روانی، به طورمنظم یک هفته قبل از شروع قاعدگی رخ می دهد، که سندروم پیش از قاعدگی یا PMS نامیده می شود. این سندروم با ایجاد تغییردر سبک زندگی، مانند ورزش کردن و داشتن یک رژیم غذایی سالم، و همچنین مصرف داروهایی که تهیه آنها نیازی به دستور پزشک ندارد، از جمله موترین، ادویل، میدول کرمپ (ایبوپروفن) وآلیو (ناپروکسن)، قابل درمان است.

تستوسترون فقط مخصوص مردان نیست

هورمون تستوسترون، که یک هورمون مردانه محسوب می شود، به مقدار کم در بدن زنان نیز تولید می شود. افزایش تولید این هورمون در بدن یک زن، ممکن است منجر به بروز علائم مردنمایی شود، به این معنی که ویژگی های مردانه ای چون رویش غیرعادی موهای صورت، در زن ظاهر می شود.

بالا بود غیرطبیعی میزان تستوسترون در بدن، ممکن است نشانه یک بیماری باشد، از جمله:

• سندروم تخمدان پلی کیستیک

• تومور تخمدان

• تومور غده آدرنال

• هیپرپلازی مادرزادی در قشر آدرنال

کمبود تستوسترون نیز ممکن است موجب بروز بیماری شود. طبق برخی شواهد، کاهش میزان تستوسترون در زنان مسن و همچنین زنانی که جراحی برداشت تخمدان انجام داده اند، سبب کاهش میل جنسی می شود. نتیجه برخی از تحقیقات نشان می دهد که زنانی که تحت درمان با تستوسترون قرار گرفته اند، عملکرد جنسی بهتری دارند، گرچه هنوز ایمنی و اثربخشی این درمان به طور قطعی ثابت نشده است.

نکاتی درمورد HCG

هورمون کوریونی گنادوتروبین انسانی، یا HCG ، به وسیله جفت در زنان باردار تولید می شود. در حقیقت تشخیص وجود این هورمون از طریق تست حاملگی، به معنی تایید بارداری است. در اوایل دوران بارداری، ترشح HCG به حفظ جسم زرد کمک می کند؛ جسم زرد قسمتی از رحم است که پس از آزاد شدن تخمک، هورمون پروژسترون تولید می کند. میزان HCG در بدن تا هفته دهم بارداری افزایش می یابد، و پس از آن به تدریج کم می شود. این هورمون اغلب در زنان باردار ترشح می شود، اما ممکن است در بدن زنانی که به بیماری هایی چون تومور سلول زایا و یا بیماری تروفوبلاستیک مبتلا هستند نیز تولید شود. تروفوبلاستیک نوعی بیماری نادر است که منجر به رشد تومور در جفت می شود و در صورت نبود جفت، این تومورها درسلول های بدن رشد می کنند.

اگر درمورد میزان هورمون ها در بدن خود نگران هستید، به پزشک مراجعه کنید. در برخی موارد، یک آزمایش خون ساده ،می تواند مشکلات هورمونی را نشان دهد. همچنین ممکن است به یک متخصص غدد، که در تشخیص و کنترل بیماری های هورمونی تخصص دارد، معرفی شوید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نرگس میرزهرایی
منبع: medicinenet.com

در جراحی افزایش حجم سینه (ماموپلاستی) ماده پروتز در زیر بافت سینه، یا زیر ماهیچه قفسه سینه قرار داده می شود. پروتز یک غشای سیلیکونی است، که حاوی ژل سیلیکون یا محلول آب و نمک است.

برای قرار دادن پروتز، شکافی در محل خط زیر سینه، زیر بغل یا پایین هاله دور نوک سینه ایجاد می کنند. پروتز از راه شکاف ایجاد شده به زیر بافت سینه، یا زیر ماهیچه قفسه سینه وارد می شود. برخی پزشکان بر این باورند که قرار دادن پروتز در زیر ماهیچه قفسه سینه نسبت به قرار دادن آن در زیر بافت سینه، خطر به وجود آمدن وضعیتی که انقباض کپسولی نامیده می شود را کاهش می دهد، همچنین در انجام ماموگرافی نیز اختلال کمتری ایجاد می کند.بعد از اینکه پروتز به شکل درست و در جای مناسب خود قرار گرفت، محل شکاف را بخیه می کنند.

ممکن است یک جراحی دیگر به منظور برطرف کردن افتادگی سینه (ماستوپکسی)، همزمان با افزایش حجم سینه انجام شود. با انجام این جراحی، افتادگی سینه برطرف می شود، و نوک سینه و هاله دور آن بالا برده می شود. به این منظور، پوست اضافه زیر سینه و ناحیه اطراف نوک سینه را برمی دارند، سپس لبه پوست های باقی مانده را به یکدیگر بخیه می زنند، و در نتیجه سینه ها بالا کشیده می شوند. برای برطرف کردن افتادگی سینه، شکاف بزرگتری نسبت به جراحی افزایش حجم ایجاد می کنند. شکاف ها ممکن است از دور نوک سینه تا خط زیر آن، محل اتصال به قفسه سینه، ادامه داشته باشند.

افزایش حجم و برطرف کردن افتادگی سینه، معمولا به عنوان یک عمل جراحی سرپایی، در بیمارستان یا مرکز جراحی انجام می شود. پس از جراحی احتیاجی به بستری شدن نیست، مگر اینکه عمل موفقیت آمیز نبوده باشد. زمان جراحی 1 تا 2 ساعت است. معمولا این عمل تحت بیهوشی کامل انجام می شود، اگر چه در بعضی موارد از بی حسی موضعی یا بی حسی از ناحیه کمر نیز استفاده می شود.

بلافاصله بعد از جراحی، روی زخم را با گاز پانسمان می کنند و سینه ها را با باند کشی می بندند، یا از یک سینه بند مخصوص استفاده می کنند. 7 تا 10 روز بعد از عمل می توان بخیه ها را کشید.

در بسیاری از زنان، تورم، درد و کبودی محل عمل، تا چندین روز ادامه دارد. مصرف مسّکن به تسکین درد کمک می کند. تورم و کبودی ممکن است تا چند هفته باقی بماند. همچنین برخی از زنان بعد از جراحی، در ناحیه نوک سینه احساس سوزش می کنند. استفاده از یک سینه بند محافظ در طول شبانه روز، به کاهش تورم و محافظت از سینه ها در طی دوران بهبودی، کمک می کند.

اغلب زنان با گذشت چند روز می توانند کارهای روزمره و فعالیت های اجتماعی خود را از سر بگیرند، مگر فعالیت هایی که شامل بلند کردن بار سنگین، یا ورزش های سخت باشد. پزشک به شما خواهد گفت که چه زمانی می توانید دوباره ورزش ها و فعالیت های سنگین انجام دهید.

بعد از جراحی اثر زخم باقی خواهد ماند، اما محل این زخم ها در معرض دید قرار ندارند ( مانند خط زیر سینه، زیر بغل، یا لبه هاله دور نوک سینه). جای زخم ها در این نواحی به راحتی قابل تشخیص نیست و معمولا بعد از چند ماه از بین می رود. اگر علاوه بر جراحی افزایش حجم، افتادگی سینه نیز برطرف شود، آثار زخم بزرگتر و مشخص تری به جا می ماند.

جراحی افزایش حجم سینه، به منظور بزرگتر کردن سینه ها و متناسب کردن آنها انجام می شود. افراد به دلایل مختلفی این جراحی را انجام می دهند، که می توان به چند مورد از آنها اشاره کرد.

- بزرگتر کردن سینه های خیلی کوچک. معیار سینه خیلی کوچک (یا خیلی بزرگ) در زنان مختلف متفاوت است. هیچ استاندارد جهانی مبنی بر سایز سینه ها وجود ندارد. اگر از اندازه سینه های خود راضی هستید، سایز سینه های شما مناسب است.

- بدست آوردن دوباره اندازه یا فرم سینه ها بعد از کاهش وزن زیاد یا بارداری. در این موارد معمولا علاوه بر افزایش حجم، افتادگی سینه ها نیز برطرف می شود.

- هماهنگ کردن سینه ها. در بسیاری از زنان ممکن است یک سینه از دیگری بزرگتر باشد، یا بالاتر قرار گرفته باشد.

کاشت سینه همچنین برای ترمیم سینه ها، بعد از جراحی مربوط به سرطان سینه انجام می شود که مستکتومی نام دارد.

جراحی کاشت سینه می تواند اندازه سینه ها را تا چندین سایز افزایش دهد، همچنین می تواند تفاوت اندازه و شکل سینه ها را از بین ببرد. کاشت سینه از افتادگی سینه در بارداری های بعدی، افزایش یا کاهش وزن، و یا افزایش سن، جلوگیری نمی کند.

بیشتر زنانی که کاشت سینه انجام داده اند، حداقل به یک جراحی دیگر احتیاج پیدا می کنند. عمل کاشت سینه باعث می شود که تشخیص سرطان در ماموگرافی سخت تر شود.

خطرات دیگر کاشت سینه عبارت اند از:

• انقباض کپسولی. یکی از شایع ترین عوارض کاشت سینه، انقباض کپسولی است. این وضعیت زمانی به وجود می آید که زخم اطراف پروتز سفت می شود، و به مواد پروتز فشار می آورد. این حالت ممکن است باعث سفت شدن بافت سینه، چروک شدن پوست آن، یا تغییر در فرم سینه ها شود، همچنین ممکن است با درد همراه باشد. در صورت پیشرفت انقباض کپسولی، باید یک جراحی دیگر جهت برداشتن بافت آسیب دیده یا جایگزین کردن پروتز انجام شود.

• احساس بی حسی در نوک یا بافت سینه در اثر آسیب دیدن اعصاب. بروز این حالت عموما موقتی است ، اما ممکن است در بعضی از زنان دائمی باشد.

• تغییراتی در اندازه و شکل سینه ها پس از عمل جراحی.

• تغییراتی در مواد پروتزی . فعالیت های عادی و یا صدمه دیدن سینه، ممکن است به مواد پروتزی آسیب برساند و منجر به ترشح، تورم و گسیختگی در آنها شود. با گذشت زمان، ممکن است این مواد سفت شوند و یا در شکل و موقعیت آنها تغییراتی به وجود بیاید. در صورت بروز هر یک از این تغییرات، برای برداشتن و یا جایگزین کردن این مواد، انجام عمل جراحی ضروری است.

• عفونت (غیرمتداول). پس از کاشت سینه ، درهر زمانی ممکن است عفونت به وجود بیاید، اما معمولا در طول هفته اول پس از جراحی اتفاق می افتد. برای برخی از عفونت ها ، پروتز باید برای چند ماه برداشته شود و سپس دوباره جایگزین شود.

• تجمع خون زیر پوست (نادر)

• زخم های غیرعادی (نادر)

انجام بیش از یک عمل به صورت همزمان، مانند بالا بردن سینه و بزرگ کردن آن، خطر عوارض پس از جراحی را افزایش می دهد.

بیشتر زنان از نتیجه عمل کاشت سینه خود راضی هستند. اگر توقع شما از عمل، واضح و واقع گرایانه باشد و آن را با پزشک خود در میان بگذراید، از نتیجه جراحی راضی خواهید بود. کاشت سینه ، سینه ها را بزرگ تر می کند و می تواند آنها را به حالت مورد علاقه شما تغییر دهد ، اما هیچ پزشکی رضایت 100 درصد را تضمین نمی کند.

همچنین به یاد داشته باشید :

• عمل افزایش حجم سینه و برطرف کردن افتادگی آن، از تغییراتی که در اثر بارداری، افزایش یا کاهش وزن و یا سایر عوامل، در سینه ایجاد می شود، جلوگیری نخواهد کرد.

• اگر برای مواد پروتزی مشکلاتی چون تراوش، گسیختگی، چروک خوردن، تغییر شکل یا مشکلات دیگری پیش بیاید، ممکن است لازم باشد که این مواد با جراحی برداشته و یا جایگزین شوند. این احتمال وجود دارد که انجام عمل جراحی دوم ضروری باشد. میانگین پاره شدن کیسه های محلول آب و نمک که برای کاشت سینه استفاده می شوند، یک درصد است.

• برخی از تغییراتی که در اثر کاشت سینه در بافت و پوست سینه به وجود می آیند، دائمی هستند. اگر مواد پروتزی برداشته شوند، ممکن است علائمی چون چین و چروک، گودی هایی در سینه وغیره، به طور دائمی باقی بمانند.

• به توصیه وزارت غذا و دارو در ایالات متحده (FDA)، زنانی که عمل کاشت سینه انجام می دهند، باید 3 سال بعد از جراحی، و پس از آن هر دوسال یک بار MRI انجام دهند. MRI به منظور اطمینان از بی عیب بودن مواد پروتزی و سالم بودن بافت سینه،انجام می شود.هزینه این آزمایش های مداوم از هزینه اولیه کاشت سینه بیشتر است، و ممکن است تحت پوشش بیمه قرار نگیرد.

بیمه هزینه کاشت سینه را پرداخت نمی کند ، جز در مواردی که این عمل برای بازسازی بافت سینه پس از جراحی سرطان سینه باشد. در غیر این صورت ، هزینه درمان عوارضی که در حین عمل و یا پس از آن بروز می کند، یا هزینه جراحی های مورد نیاز برای برداشتن یا جایگزین کردن مواد پروتزی، تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرد. در این مورد باید با شرکت بیمه مشورت کنید.

غربالگری سرطان سینه (ماموگرافی) پس از جراحی

افزایش حجم سینه، ممکن است جراحت ها یا بافت های غیر طبیعی سینه را پنهان کند و کشف بافت های غیر طبیعی و سرطانی را در ماموگرافی، دشوار نماید. برای انجام یک ماموگرافی دقیق و با کیفیت، سینه ها باید به آرامی فشرده شوند. در موارد اندکی، این کار موجب تراوش و یا گسیختگی مواد پروتزی می شود. بعلاوه، جراحت و رسوب کلسیم در اطراف این مواد، ممکن است شبیه بافت های سرطانی به نظر بیاید، و تفسیر ماموگرام را دشوارتر کند.

اگر جراحی کاشت سینه داشته اید و نیاز به انجام ماموگرافی دارید، پیش از آغاز آزمایش، نوع مواد پروتزی (سیلیکون یا محلول نمکی) و موقعیت آنها را به متخصص اطلاع دهید. در این شرایط لازم است که عکس های بیشتری گرفته شود. در برخی موارد، برای عکس برداری واضح تر، تست MRI انجام می شود.

مباحثه در مورد ایمنی کاشت سینه

درباره احتمال ارتباط میان کاشت سینه با استفاده از ژل های سیلیکونی، و بیماری های مربوط به بافت های پیوندی، تحقیقات بسیاری صورت گرفته است. با این وجود هیچ یک از تحقیقات،رابطه مشخصی میان کاشت سینه و این بیماری ها نشان نمی دهند. در بخش هایی از کانادا و اروپا ( و آمریکا از سال 1992 تا سال 2006) استفاده از ژل های سیلیکونی برای افزایش حجم سینه، کاهش یافته است. کاهش استفاده از مواد سیلیکونی به این دلیل است که اگر این مواد درون سینه تراوش کنند، به بدن آسیب می رسانند.

در اواخر سال 2006 ، بار دیگر FDA با استفاده از مواد سیلیکونی موافقت کرد. اساس این موافقت، تحقیقاتی بود که در مدت 4 سال بروی زنانی که از این مواد برای افزایش حجم سینه استفاده کرده بودند، انجام شده بود. در حال حاضر ، از تمام موسساتی که کاشت سینه انجام می دهند خواسته شده است که برروی 40 هزار نفر از زنان، به مدت 10 سال پس از جراحی، تحقیقاتی انجام دهند. این تحقیقات نشان خواهند داد که مواد سیلیکونی تا چه اندازه ایمن هستند. اخیرا برای استفاده از سیلیکون در افزایش حجم سینه، به جای استفاده از مواد مایع، از ژل استفاده می شود. در صورت پارگی کیسه ها، این نوع مواد به درون بافت سینه تراوش نخواهند کرد.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نرگس میرزهرایی
منبع: webmd.com

i اگر چه ساده به نظر می آید، اما رسیدن به اوج لذت جنسی در مردان فرآیند پیچیده ایست.

آقایان برای رسیدن به حالت انزال مراحلی را طی می کنند. این مراحل، شامل فعالیت هماهنگ تعدادی از اندام ها، هورمون ها، رگ های خونی و اعصاب می شوند. نتیجه ی نهایی انزال اسپرم از طریق انقباض شدید ماهیچه هاست.

محرک این روند که منجر به حالت انزال می شود، تستوسترون است ، هورمونی که به وسیله ی بیضه ها ، به طور مداوم ، تولید می شود. بیضه ها روزانه میلیون ها اسپرم تولید می کنند که این اسپرم ها بعد از بالغ شدن با مایعی نسبتا سفید و سرشار از پروتئین، ترکیب می شوند. این مایعات از اسپرم ها نگه داری و آنها را تغذیه می کنند. بنابراین بعد از انزال  ، اسپرم ها  ، فقط می توانند  برای مدت کوتاهی زنده بمانند. این ترکیب از مایع و اسپرم ،که منی نامیده می شود، چیزی است که از طریق مجرای ادراری در فرآیند انزال خارج می شود.

هورمون تستوسترون که در بدن مرد جریان دارد ، همراه با عوامل روانی، میزان میل فرد به روابط جنسی را تعیین می کنند. این میل یا تحریک جنسی، کلید شروع روندی است که منجر به حالت انزال می شود. اگر یک مرد هیچ میل جنسی ندارد ، برای مثال اگر میزان تستوسترون در بدن او کم است یا از افسردگی رنج می برد ، بدن او به محرک جنسی، واکنش نشان نمی دهد و او قادر به رسیدن به حالت انزال نخواهد بود.

حالت انزال در مردان : مراحل انزال

مراحلی که باعث ایجاد اوج لذت جنسی در آقایان می شوند ، عبارت اند از:

1- برانگیختگی.مرد متوجه چیزی یا کسی می شود که میل جنسی اش را برمی انگیزد. این احساس مغز را وامی دارد که پیامی را از طریق نخاع به اندام جنسی انتقال دهد و این باعث فرآیند نعوظ می شود. آلت مردانه در اثر پر شدن خون در بافت نرم و اسفنجی درون آن، برانگیخته می شود. خون به وسیله ی رگ هایی که به آن اجازه می دهند تا 50 برابر بیشتر از سرعت عادی خود به گردش در بیاید به اندام وارد می شود. رگ های موجود در آلت مردانه که به طور طبیعی خون را خارج می کنند ، در این حالت با فشار بسته می شوند و در نتیجه خون بیشتری در اندام باقی می ماند و نعوظ ایجاد می شود. پوست بیضه ها به سمت بدن کشیده می شود و ماهیچه های تمام بدن منقبض می شوند.

2- پلاتو(فلات).در این مرحله بدن مرد برای حالت انزال آماده می شود ، که این حالت ممکن است از 30 ثانیه تا 2 دقیقه طول بکشد. تنش در ماهیچه ها بیشتر شده و بدن دچار حرکات غیر ارادی ، خصوصا در ناحیه ی لگن ، می شود. ضربان قلب فرد به 150 تا 175 تپش در دقیقه افزایش می یابد. ممکن است مایع شفافی از مجرای ادراری خارج شود. خروج این مایع پیش انزالی به منظور تغییر PH مجرای آلت مرد و افزایش شانس زنده ماندن اسپرم هاست.

3- ارضاء جنسی : رسیدن به اوج لذت جنسی در دو مرحله صورت می گیرد ، انزال و خروج مایع منی. در هنگام خروج این مایع مرد ناگزیر به انزال می رسد، "نقطه بدون بازگشت ". مایع منی جایی در بدن ، نزدیک قسمت بالایی مجرای ادراری، ذخیره می شود و آماده دفع است. دفع این مایع نتیجه انقباضات سریع در عضلات آلت تناسلی و عضلات محدوده مقعد است. این عمل همچنین ممکن است منجر به حرکات غیر ارادی،  لگن شود. عصب هایی که باعث انقباض ماهیچه ها می شوند پیام لذت را به مغز می فرستند.

4- فروکش : پس از خروج مایع منی نعوظ از بین می رود. حدود نیمی از نعوظ ، بلافاصله پس از دفع و باقی آن با گذشت مدت زمان اندکی از بین می رود. فشار عضلانی به شدت کاهش می یابد و فرد احساس آرامش و حتی خواب آلودگی خواهد کرد. مردان عموما یک دوره ی بی پاسخی و یک مرحله بهبودی را تجربه میکنند، و در طول این زمان احتمال نعوظ مجدد وجود ندارد.

مردان با زنان متفاوتند، و این تفاوت در این است که یک بار رسیدن به اوج لذت جنسی برای مردان کافیست. زنان می توانند بدون از دست دادن انگیختگی جنسی و تحمل یک دوره ی بی پاسخی ، بیش از یک انزال را تجربه کنند.

هنگامی که مردان برای رسیدن به انزال با مشکل مواجهند :

برخی از مردان برای رسیدن به انزال مشکلاتی دارند. دلیل عمده این مشکلات ،روانی هستند، از جمله اینکه تحت تاثیر یک حادثه یا تربیت دینی باشند، و یا اینکه به دلیل خودارضایی بدن آنها در شرایطی است که برای رسیدن به انزال به مدت زمان بیشتری احتیاج دارد. همچنین مشکلات در رسیدن به انزال، ممکن است نتیجه مصرف برخی داروها یا ابتلا به برخی بیماری های عصبی باشد.

روشی کوتاه مدت برای درمان اینگونه مشکلات، تحریک آلت تناسلی با لرزاننده و یا استفاده از دیگر ابزارهای جنسی است. از سوی دیگر برای رسیدن به نتایج و تغییرات اساسی ، مردان عموما نیازبه گذراندن یک دوره "سکس درمانی"  دارند. این دوره ی درمانی، اغلب شامل تمریناتی است که در آن زوجها درگیر نوعی از فعالیت های جنسی می شوند که بیشتر روی لذت تمرکز دارند تا عملکرد.

اگر دائما در رسیدن به انزال دچار مشکل هستید، با پزشک خود مشورت کنید. یک معاینه کلی و ارائه ی سابقه ی پزشکی دلیل این مشکل را، مشخص خواهد کرد .

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، مژگان جنگی
منبع: aolhealth.com

برای داشتن تاثیر اولیه و خوب لبخند بزنید

تاثیرات اولیه در سه ثانیه اول ملاقات حاصل می شود. برای داشتن بهترین احساس، درهنگام اثرگذاری اولیه مطمئن باشید که در هنگام شادی یا ناراحتی لبخند می زنید. لبخندزدن رایگان و سریع است و تحقیقات نشان می دهد که لبخندزدن حال شما را بهتر می کند، استرس را از بین می برد، سیستم ایمنی را تقویت می کند و فشارخون را پایین می آورد.

اهداف را با عشق دنبال کنید

عشق کلیدی حیاتی در موفقیت است. تحقیق نشان می دهد که افراد موفق و بزرگ علاقه زیادی به کار خود دارند و به اهداف خود عشق می ورزند. جوی هچ، مربی مهارت های زندگی در اورگان، می گوید "برای آن که ببینید به چه چیزی علاقه دارید، ببینید در کودکی به چه چیزی علاقه داشتید، چه چیزی شما را به هیجان می آورد، چه چیزی زمان را ثابت نگه می دارد، دوست دارید چه احساسی داشته باشید و علاقه خود را پیدا خواهید کرد.

به مثبت بودن تاکید کنید

مثبت ماندن بدن شما را به هیجان درمی آورد. علایم پیرشدن را کند کرده و حتی کمک می کند بعد از بیماری دوباره سرپا بایستید. نکاتی برای مثبت ماندن: به یادآورید چه چیزی در زندگی شما درکار است، مواردی که در کار نیست ارزیابی کنید و به حرکت رو به جلو ادامه دهید.

به راه خود ادامه دهید

آیا می خواهید از نظر جسمی همیشه در اوج باشید، خوب بخوابید و خطر ابتلا به افسردگی را کاهش دهید؟ به راه خود ادامه دهید. مطالعات نشان می دهد حدود 120 تا 150 دقیقه ورزش ایروبیک و کشش ماهیچه در هفته به شما کمک می کند وزنتان را کنترل، ماهیچه ها را تقویت کرده و حتی عمر طولانی تری داشته باشید.

آداب غذاخوردن خود را حفظ کنید

در زمان غذاخوردن از بهترین چنگال خود استفاده کنید. آداب خوب غذاخوردن ، نشان می دهد که رفتاری درجه یک دارید و فکر می کنید که دوستانتان نیز این گونه هستند. آداب خوب غذاخوردن ، مانند حفظ ژست خوب، جویدن با دهان بسته و عذرخواهی کردن از دیگران هنگام ترک سفره هستند.

دستانتان را تمیز نگه دارید

آیا بیمار هستید و از بیماری و خسته بودن ، به تنگ آمده اید؟ دستان خود را 20 ثانیه قبل از آشپزی یا غذاخوردن و بعد از دستشویی رفتن بشویید. این کار همیشه یکی از مهمترین راه های پیش گیری از سرماخوردگی و آنفولانزا است. اگر صابون و مایع دستشویی ندارید، از الکل ضدعفونی کننده استفاده کنید.

عطر بزنید

با عطر زدن اعتماد به نفس خود را افزایش دهید. با عطر زدن احساس بهتری پیدا می کنید که باعث می شود برای دیگران جذاب تر شوید. لباس تمیز بپوشید و به طور منظم، خصوصا بعداز ورزش شدید، حمام بروید. از ادکلن ، شامپو و خوشبوکننده استفاده کنید که بوی آن ها با یکدیگر هم خوانی داشته باشد. به توصیه دندانپزشک خود ، با مراقبت از دندان و لثه ها، دهانتان را خوشبو نگه دارید.

لباس مناسب بپوشید

شیک پوش بودن حاکی از آمادگی شماست. برای کسب موفقیت کت و شلوار مشکی، خاکستری یا آبی پررنگ بپوشید. جوراب و کرواتی به رنگ مناسب و کفش تیره و واکس زده بپوشید. در انتخاب ادکلن سخت نگیرید. مو و ناخن هایتان باید تمیز باشند. در انتخاب جواهرات و موارد دیگر محتاطانه عمل کنید.

مهربان و مودب باشید

همگی ما برای شادبودن نیاز داریم که روابط خوبی داشته باشیم. مهربان بودن با اطرافیان ، نشان می دهد که برای آن ها ارزش قایل هستید. باعث می شود که احساس بهتری نیز داشته باشید. مودب بودن را تمرین کنید. مهربانتر باشید. به این طریق، بر دیگران اثر می گذارید و رفاه خود را بیشتر می کنید.

برای وقت شناس بودن وقت بگذارید

وقت شناس بودن نشان می دهد که افراد را تحت کنترل دارید و به آن ها احترام می گذارید و همگی قبل از آن است که حتی یک کلمه صحبت کنید. برای وقت شناس بودن آماده شوید. از تقویم و یادآورهای برنامه ریزی شده  استفاده کنید. قبل از حوادث و ملاقات های مهم برای آن ها آماده شوید. برآورد کنید که انجام کار چه قدر طول می کشد و برای موانع احتمالی برنامه ریزی کنید: مثل ترافیک سنگین.

از هر دستی بدهید از همان دست پس می گیرید

داوطلب شدن برای امور خیریه، از نظر جسمی و روحی مفید است. افرادی که به طور منظم داوطلب می شوند، در سطح بالایی از شادی، عزت نفس و موفقیت قرار دارند. مطالعات نشان می دهد افرادی که بخشش می کنند، عمر طولانی تر و روابط قوی تری دارند.

از زمان استفاده کنید

آیا می خواهید پیشرفت کنید و واقعا از موفقیت لذت ببرید؟ گه گاهی استراحت کنید. اشتباه است که فکر کنید تعطیلات ، زمان وقت هدردادن است. وقت گذاشتن برای تجدید قوا، نه تنها انرژی شما را برای کار تجدید می کند، بلکه به شما کمک می کند تا از بیماری های مربوط به استرس و هیجان دوری کنید.

بلند بلند بخندید

بلندخندیدن داروی خوبی خصوصا برای قلب است. تحقیقات نشان می دهد که خنده ضربان قلب را منظم نگه می دارد و از حملات قلبی و بیماری قلبی جلوگیری می کند. از تماشای فیلم خوب یا کمدی با دوستانتان لذت ببرید. خنده را به برنامه روزانه خود اضافه کنید.

اعتدال را در پیش بگیرید

انجام کارها با رعایت اعتدال نشان می دهد که شما تحت کنترل هستید. با افراط ، از وقوع حوادث رنج می برید. غذای مناسب بخورید (میوه و سبزیجات)، به طور منظم مایعات بنوشید و در اکثر روزهای هفته ،حداقل 30 دقیقه ورزش کنید.

یاد بگیرید که عشق امری درازمدت است

ممکن است امروز زندگی شما کاملا متعادل و موفق نباشد. شاید فردا نیز این طور نباشد. زندگی خوب است. موفقیت زمانی حاصل می شود که برای چیزی که می خواهید تلاش کنید و قدردان موفقیتی که دارید ، باشید. عشق در درازمدت است.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، زهرا احمدزاده ثانی آبادی
منبع: webmd.com