راههای درمان انزال زودرس

انزال زودرس بلافاصله قبل یا پس از دخول به طور غیر ارادی اتفاق می‌افتد. انزال زودرس یک مشکل جنسی شایع است که تقریباً در یک سوم مردان زیر 25 و حدود 10 درصد مردان بالای 25 اتفاق می‌افتد. از دلایل کلی انزال زودرس می‌توان تحریک بیش از حد، اضطراب در انجام آمیزش جنسی و استرس را بر شمرد. اما انزال زودرس را همچنین به عنوان واکنشی بالقوه مشروط در نظر می‌گیرند. برای مثال اگر اولین تجربه های جنسی مرد با نیاز به انزال سریع همراه بوده است یا اینکه انزال سریع اتفاق افتاده است، این عمل ممکن است به یک عادت اکتسابی تبدیل شود. عامل مؤثر دیگر در انزال زودرس عدم آگاهی مرد از احساس‌های اولیه ای است که به لذت جنسی (ارگاسم) منجر می‌شود و بنابراین سبب می‌گردد فرد نتواند فرایند منتهی به انزال را کنترل کند.

صرف نظر از دلیل انزال زودرس، راهکارهایی با اثربخشی بالا پیشنهاد می‌گردد. دو روشی که درباره آن‌ها بسیار نوشته شده است، روش توقف- شروع و روش فشار می‌باشند. در روش توقف- شروع مرد از احساسات خود به هنگام نزدیک شدن به ارگاسم آگاهی بیشتری به دست می‌آورد. در این روش شریک جنسی با دست آلت تناسلی مرد را تحریک می‌کند تا زمانی که مرد بر احساسات خود متمرکز شود. زمانی که او احساس کند نزدیک به ارگاسم است، از شریک خود می‌خواهد تا عمل تحریک کردن را متوقف کند. در این حالت تنش شدید جنسی از بین خواهد رفت و شریک جنسی می‌تواند عمل تحریک کردن را آغاز کند. به محض آنکه زوج در این روش مهارت کسب کردند، سپس این روش به  هنگام فعالیت جنسی به کار گرفته می‌شود. توصیه می‌گردد ، زوج ها  این روش را زمانی که زن  در موقعیت بالا قرار دارد، انجام دهند و سپس در حالت کناری و سپس مرد در بالا انجام دهند.

روش فشار معمولاً زمانی انجام می‌شود که مرد دراز کشیده، زانوهایش را خم کند به طوری که شریک او روبه روی او و بین پاهای مرد بنشیند. شریک جنسی ناحیه تناسلی مرد را تحریک می‌کند تا زمانی که آلت تناسلی مرد در حالت نعوظ قرار بگیرد، سپس آلت تناسلی مرد را با انگشت شست که بر روی خط میانی سر و تنه آلت قرار دارد 3 یا 4 ثانیه فشار دهد. این فشار میل به انزال را از بین می‌برد. این روش باید چندین بار به هنگام تحریک ناحیه تناسلی تکرار شود، به طوری که عمل پیش نوازی می‌تواند بدون انزال ادامه پیدا کند. با بدست آوردن مهارت در این روش، می‌توان از آن به هنگام دخول که زن بر روی بدن مرد بی حرکت قرار دارد، بهره برد. زمانی که مرد احساس می‌کند به حالت انزال نزدیک می‌شود، شریک جنسی از روی او بلند شده و از روش فشار استفاده کرده و مجدد به حالت قبل قرار بگیرند. طی زمان با این روش کنترل انزال حاصل می شود.

درمانگرهای جنسی مجرب آماده کمک رسانی به مردان و یا زوج‌ها هستند تا بر این مشکل فائق آیند.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سمیرا قاسمی
منبع: aolhealth.org

تسکین علائم عادت ماهیانه به کمک رابطه جنسی

دلایلی وجود دارد که  نشان می دهد انجام رابطه جنسی در طول دوره پریود ماهانه، دلچسب  و حتی ایمن نیست. اما برعکس دلایلی نیز وجود دارد که نشان می دهد با رعایت نکاتی مثل بهداشت واستفاده از کاندوم ، در طول پریود نیز می توان رابطه جنسی کاملاً ایمن داشت  و حتی این امر می‌تواند به شما کمک کند که احساس بهتری داشته باشید.

گاهی اوقات لیست بی‌پایانی از تاثیرات عادت ماهانه دیده می‌شود همانند گرفتگی عضلات، نفخ، خواب ناکافی و تداخل با زندگی جنسی و... . اما با کم شدن علائم پریود در خلال شروع واقعی قاعدگی، ممکن است احساس کنید که همه چیز عادی است  و بخواهید بدانید که انجام رابطه جنسی در طول عادت ماهیانه، مشکلی دارد یا نه؟

انجام رابطه جنسی و سیکل ماهیانه

تحقیقات نشان می‌دهند که علاقه زنان به رابطه جنسی معمولاً با تمایل آنها به شروع رابطه جنسی سنجیده می‌شود که در روزهای قبل و بعد از تخمک‌گذاری در اوج خود است. تخمک‌گذاری در حدود 14 روز پس از شروع آخرین پریود، آغاز می‌گردد، بنابراین علائم پریود ، معمولاً یک هفته یا چند روز پیش از شروع پریود بعدی آغاز می‌شوند – و به همین دلیل میل جنسی زن در این هفته کاهش می یابد.

به گفته محققان برای بقاء نسل، محرک‌های جنسی زنان در دوره باروری و حین تخمک‌گذاری در بالاترین سطح است و سپس در طول پریود میزان تحریک جنسی به حداقل می‌رسد. با این وجود، محققان بر این باورند که صدها عامل دیگر "از میزان خواب و استرس گرفته تا نحوه احساس او در مورد همسر" بر میزان تحریک جنسی یک خانم تاثیر می‌گذارند.

پریود و رابطه جنسی

زنانی که  دارای علائم دردناک پریودند، دلایلی برای عدم تمایل به انجام رابطه جنسی در این برهه از ماه دارند. علائم پریود، همانند نفخ، سر درد، حساس شدن سینه‌ها و گرفتگی عضلات از نظر جسمی تمایل به رابطه جنسی را کاهش می‌دهند. به علاوه، علائم احساسی پریود ماهانه، همانند زودرنجی، افسردگی و استرس نیز، می‌توانند معاشقه را غیرجذاب نمایند. اما در حقیقت، رابطه جنسی می‌تواند راهی مناسب، برای آرام نمودن علائمی همانند تنش و استرس باشد. تحقیقات نشان می‌دهند که استرس زن  بر اثر معاشقه، کاهش می‌یابد.

احتمالاً فعالیت جنسی بانو را آرام کرده و احساس راحتی بیشتری به او می‌دهد. با این وجود، زنانی که احساس گرفتگی عضلانی دارند، بر اثر تحریک و ارضاء شدن به طور موقت، احساس گرفتگی بیشتری خواهند داشت، چرا که مواد شیمیایی که طی ارضاء آزاد می‌شوند، منجر به انقباض رحمی می‌گردند.

رابطه جنسی در طول پریود: انجام ایمن رابطه

داشتن یا نداشتن رابطه جنسی در حین پریود، سئوالی اجتناب ناپذیر برای زنان و  همسرانشان در طول زندگی مشترک است. انجام رابطه جنسی در طول پریود به ایمنی هر زمان دیگر است، تصمیم‌گیری در مورد انجام رابطه جنسی کاملاً شخصی است و به اعتقادات مذهبی و میزان راحتی دو نفر در انجام این‌ کار بستگی دارد.

در صورت تمایل به انجام رابطه جنسی در طول پریود، چند نکته مهم وجود دارد که بهتر است به خاطر بسپارید:

- در مورد بارداری هوشیار باشید. این امکان نادر است، اما زنان می‌توانند در طول پریود حامله شوند. درصورتی که تمایلی به بچه‌دار شدن ندارید، حتی در طول پریود نیز اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام دهید.

- در مورد بیماریهای قابل انتقال از طریق جنسی هوشیار باشید. در طول رابطه جنسی احتمال سرایت بیماری‌ها افزایش نمی‌یابد؛ اما هنوز هم این خطر وجود دارد. رابطه جنسی در طول پریود، نیازمند کاندوم‌های لاتکس برای جلوگیری از آلودگی است. زنان مبتلا به ایدز باید در طول پریود از رابطه جنسی خودداری نمایند ، چرا که حتی با وجود کاندوم، میزان خون موجود می‌تواند احتمال آلودگی را بسیار بالا ببرد.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نازنین جعفری
منبع: webmd.com

عوامل موثر بر سلامت اسپرم‌ها

«اسپرم مردانی که هر روز فعالیت زناشویی دارند، از کیفیت بهتری برخوردار است.» این یافته، نتیجه یک تحقیق جدید است که نشان می‌دهد مردانی که به علت آسیب‌دیدگی اسپرم، توانایی باروری پایین‌تری دارند، اگر به مدت یک هفته، هر روز فعالیت زناشویی و انزال داشته باشند، کیفیت اسپرم‌شان بهبود می‌یابد. منظور از بهبود کیفیت اسپرم در این تحقیق، کاهش تعداد مواد وراثتی آسیب‌دیده، عنوان شده است. محققان استرالیایی در کنفرانس انجمن اروپایی تولید مثل انسانی و جنین‌شناسی گفته‌اند که پیش از این، به همسران توصیه می‌شد هر دو سه روز یک بار فعالیت زناشویی داشته باشند. دکتر دیوید گرینینگ،‌سرپرست تیم تحقیقاتی، گفت که در تحقیقاتش روی 118 زوج به این نتیجه رسیده است. به گفته او، میزان آسیب‌دیدگی اسپرم در 80 درصد مردانی که مورد آزمایش قرار گرفته‌اند، بعد از یک هفته انزال روزانه، 12 درصد کاهش یافت. در رابطه با این تحقیق جدید، گفتگویی کرده‌ایم با دکتر محمدرضا رزاقی، جراح و متخصص اورولوژی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی...

آقای دکتر! درباره این تحقیق جدید محققان استرالیایی چه نظری دارید؟
البته این یک تحقیق جدید است و کار بیشتری باید انجام بگیرد تا نتایج قطعی‌تر به دست آید اما تا به حال در کتاب‌های معتبر اورولوژی درباره ارتباط فعالیت زناشویی بیشتر و سلامت اسپرم چیزی نوشته نشده است. این را می‌دانیم که فعالیت زناشویی بیشتر، احتمال باروری را بیشتر می‌کند، به ویژه اگر در حوالی زمان تخمک‌گذاری یا متناسب با این زمان باشد. آمارها نشان می‌دهد که مردان چاق معمولا روابط زناشویی کمتری دارند و این موضوع تاثیر زیادی بر باروری آنها دارد. اما حالت‌های فعالیت زناشویی هم موثر است.

 
می‌توانید بیشتر توضیح دهید؟
ببینید، اگر زوجین برای باردار شدن مشکل دارند، شاید بهتر باشد که از حالت‌های مختلف برای انجام فعالیت زناشویی استفاده کنند. مرد باید تا می‌تواند اسپرم را نزدیک به گردنه رحم خارج کند. بعضی از حالت‌ها باعث می‌شود این کار آسان‌تر صورت گیرد.

 
تغذیه چه نقشی دارد؟
ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌ها از نقص یافتن اسپرم جلوگیری می‌کنند و حرکت آن را افزایش می‌دهند و میزان استرس را در تخمک‌ها و دستگاه تناسلی کاهش می‌دهند. کمبود روی موجب کاهش یافتن میزان هورمون تستوسترون و اسپرم می‌شود. مصرف الکل تا 50 درصد باعث کاهش قابلیت باروری می‌شود و تولید اسپرم را کاهش داده و تولید اسپرم‌های غیرعادی و ناهنجار را افزایش می‌دهد.

 
ورزش هم تاثیری دارد؟
قطعا. ورزش متعادل می‌تواند راه خوبی برای تقویت توانایی باروری باشد. بهترین ورزش‌ها برای افزایش سلامت اسپرم، ورزش‌های هوازی سبک مثل پیاده‌روی، شنا و دوچرخه سواری است.

چه عواملی سلامت اسپرم را تهدید می‌کند؟
وجود سابقه عفونت پروستات یا عفونت‌های ناحیه تناسلی، سابقه ضربه به بیضه‌ها یا چرخش بیضه‌ها، ابتلا به واریکوسل، سابقه بلوغ زودرس یا دیررس، تماس با مواد سمی در حین کار نظیر مس، کادمیوم و جیوه، اکسید اتیلن، کلرید وینیل، مواد رادیو اکتیو و اشعه، مصرف دخانیات، قرارگیری ناحیه تناسلی در شرایطی با دمای بالا، ترمیم فتق، بیضه نزول نکرده، داروهای مورد استفاده در درمان زخم‌ها یا پسوریازیس، دیابت، بیماری سیستیک فیبروزیس و آلودگی هوا و میزان سرب موجود در هوای تنفسی.

 
مشکل اصلی اسپرم‌های غیرطبیعی چیست؟
اگر تعداد اسپرم‌های غیرطبیعی خیلی زیاد باشد، می‌تواند اثر منفی روی باروری داشته باشد. برخی از متخصصان عقیده دارند که اسپرم‌های غیرطبیعی در عبور از لوله رحمی و سوراخ کردن دیواره تخمک دچار مشکل می‌شوند. تعداد زیاد اسپرم‌ها می‌تواند احتمال باروری را افزایش دهد و طبیعی بودن آنها نیز نقش حیاتی در باروری دارد. نتایج تحقیقات نشان داده است که مردان با تعداد کم اسپرم‌ها همچنان می‌توانند بارور باشند، به شرط اینکه درصد اسپرم‌های طبیعی در آن‌ها بالا باشد.

آسیب‌دیدگی اسپرم‌ها

باور عمومی محققان این است که هرچه اسپرم‌ها به مدت طولانی‌تری در بیضه‌ها باقی بمانند به خاطر شرایط محیطی و دمای بدن دچار آسیب‌دیدگی بیشتری می‌شوند و ناباروتر می‌شوند. از سوی دیگر، دیوید گرینینگ، سرپرست تیم تحقیقاتی محققان استرالیایی، هشدار می‌دهد که فعالیت زناشویی مستمر و مداوم با کاهش تعداد اسپرم‌های خارج شده در هر انزال می‌تواند خطر کاهش قدرت باروری را به همراه داشته باشد. او توصیه می‌کند بهترین راه برای تقویت قدرت بارداری، برقراری رابطه هرروزه در دوره تخمگذاری زنان است. پزشکان با جالب دانستن آزمایش‌های دکتر گرینینگ می‌گویند این نتیجه شاید برای همه مردان مفید نباشد. به گفته دکتر آلن پیسی از دانشگاه شفیلد در بریتانیا این توصیه در مردانی که تولید اسپرم پایینی دارند، به نتیجه مطلوب نمی‌انجامد. محققان دانشگاه كالیفرنیا، انگشت اتهام را به سمت وان‌های پر از آب داغ حمام، جكوزی‌ها و حوضچه‌های آب‌گرم گرفته‌اند. آنها می‌گویند حرارت این مكان‌ها، روی تعداد و كیفیت اسپرم‌ها، حداقل تا چند ماه، تاثیر می‌گذارد و این چیزی است كه می‌تواند باروری مردان را كم كند.

به گزارش بی‌بی‌سی، این محققان مردانی را كه به علت ناباروری به این كلینیك‌ها مراجعه كرده بودند، بررسی كردند. آزمایش‌ها نشان داد در آنهایی كه حداقل 30 دقیقه در هفته در وان پر از آب داغ حمام، قرار می‌گرفتند، هم تعداد اسپرم‌ها كم شده و هم شاخص‌های كیفیت اسپرم آنها پایین‌تر آمده بود؛ شاخص‌هایی مثل تحرك، اندازه و غیره. بعد از 3 تا 6 ماه خودداری از این گونه حمام‌ها، در نیمی از این مردان تعداد اسپرم‌ها 5 برابر شده بود؛ نكته‌ای كه از نظر دانشمندان، یك تاثیر فوق‌العاده بود. در این مردان همچنین تحرك اسپرم‌ها از 12 درصد به 34 درصد رسیده بود كه این هم قابل توجه بود. نكته جالب اینكه 5 نفر از 6 نفری كه قطع این حمام‌های داغ روی آنها تاثیری نگذاشته بود، سیگاری‌های قهاری بودند و باعث شدند محققان به این نتیجه برسند که اثر منفی سیگار بر كیفیت اسپرم‌ها آن قدر مهم هست كه ادامه ناباروری این مردان را بتوان به آن نسبت داد.

دکتر محمدرضا رزاقی، جراح و متخصص اورولوژی
برگرفته از روزنامه سلامت

مهمترین عوامل سکته‌ مغزی در زنان

سالانه بیش از نیمی از 795 هزار مورد سکته مغزی در آمریکا در زنان رخ می‌دهد و همچنین کیفیت زندگی زنان پس از تجربه سکته نسبت به مردان وخیم‌تر است.
هورمون‌ها، بارداری، وضع حمل و دیگر ویژگی‌ها و فاکتورهایی که خاص زنان هستند، آنان را بیش از مردان در معرض انسداد رگ‌های مغز و در نتیجه سکته مغزی قرار می‌دهند و به همین دلیل آشنایی با چگونگی کاهش خطر این عارضه برای زنان حائز اهمیت است.

پری اکلامپسی

این عارضه فاکتور خطرزای مهمی در طول دوره بارداری و پس از آن است. به همین دلیل پیشگیری از ابتلا به این عارضه نکته کلیدی است. در دستورالعمل جدید منتشر شده در مورد چگونگی پیشگیری از سکته مغزی آمده است زنانی که به فشارخون مزمن مبتلا هستند یا از فشارخون ناشی از بارداری‌های گذشته رنج می‌برند لازم است از هفته دوازدهم تا زمان وضع حمل، دوز پایینی از آسپرین را مصرف کنند.

در صورتی که عارضه پری اکلامپسی پیشرفت کند، فرد در معرض بیشتر خطر فشارخون بالا و سکته مغزی قرار می‌گیرد.

داروهای ضدبارداری

مصرف این نوع داروها فرد را در معرض سکته مغزی قرار می‌دهد به همین دلیل لازم است پیش از مصرف داروهای ضدبارداری، فشارخون تحت کنترل باشد. همچنین زمانی که همزمان با مصرف این داروها سیگار مصرف شود بیشتر احتمال می‌رود که فرد سکته مغزی و قلبی را تجربه کنند.

هورمون درمانی جایگزین

بررسی‌ها نشان می‌دهد روش هورمون درمانی جایگزین با تشدید بیماری‌های قلبی - عروقی ارتباط دارد.

میگرن آورا

زنان چهار برابر بیش از مردان به سردردهای میگرنی مبتلا می‌شوند. عارضه میگرن آورا سردردهای میگرنی معمول به علاوه اختلال در بینایی، احساس کرختی و سختی در صحبت کردن اتفاق می‌افتند و یکی از عوامل خطرزا در بروز سکته مغزی است.

آریتمی قلبی

این عارضه شایع‌ترین مشکل ضربان قلب است به گونه‌ای که خطر سکته مغزی را چهار تا پنج برابر می‌کند. همچنین با افزایش سن، احتمال ابتلای زنان به آریتمی قلبی بالاتر می‌رود.

فشارخون بالا

رابطه تنگاتنگ بین فشارخون بالا و سکته مغزی یکی از موضوعات مهم و اصلی در حوزه پزشکی است. در صورتی که فشارخون فرد کاهش یابد، خطر سکته مغزی نیز پایین می‌آید.

منبع: ایسنا

زایمان در آب: خوب یا بد؟

هیچ چیزی مانند تولد فرزند، خنده را روی لب‌های پدر و مادر نمی نشاند. اما فکر زایمان کمی ترسناک است. هر چند بر خلاف قدیم که تنها روش زایمان طبیعی یا سزارین بود این روزها روش های دیگری وجود دارد که علاوه بر تجربه یک زایمان فوق العاده و کم هزینه، مادر درد کمتری احساس می کند. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر درباره زایمان در آب با دکتر مینا موحد متخصص زنان و زایمان گفت وگو کرده ایم که در ادامه می آید.

زایمان در آب، موضوعی است که خانم های باردار درباره آن سوالات زیادی دارند. این روش در واقع به دنیا آوردن نوزاد در وان یا یک استخر آب گرم است. در کشورهای غربی این روش خیلی طرفدار پیدا کرده است و در بیمارستان های زیادی انجام می شود اما در کشور ما ، بیمارستان های معدودی این نوع زایمان را انجام می دهند. این زایمان مزایای خود را دارد و قبل از هر گونه تصمیم گیری باید وضعیت جسمی زن باردار کنترل شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا به دیابت، فشار خون، بیماری قلبی و... ممکن است نتواند به طور طبیعی در آب زایمان کند. پس از بررسی کامل وضعیت جسمی زائو، پزشک می تواند این نوع زایمان را به بیمار پیشنهاد کند. وی ادامه داد: در اتاق زایمان یک وان با طول یک و ۲۰ یا یک و ۵۰ با ارتفاع حدود ۷۵ سانتی متر با آب گرم حدود ۳۷ تا ۳۸ درجه پر می شود.هنگام قرار گرفتن بیمار در آب، نظر وی را درباره دمای آب می پرسند تا به خواسته او دمای آب تنظیم شود. همانند زایمان طبیعی به زن باردار آموزش زایمان در آب داده می شود. این کار یا از طریق شرکت در کلاس یا اطلاع رسانی پزشک به زوجین، انجام می شود تا آمادگی کامل پیدا کنند. این متخصص زایمان ادامه داد: برخی از خانم ها ترجیح می دهند، با شروع دردهای زایمانی وارد آب شوند زیرا آب یک حالت بی وزنی ایجاد می کند و درد را کاهش می دهد.

به طور کلی احساس درد در حالت زایمان فیزیولوژیکی طبیعی و در محیط خشک، فقط به لگن وارد می   شود. درحالی که در آب این درد به تمام قسمت های بدن پراکنده می شود و در نتیجه زائو درد کمتری را تجربه می کند. مزایای دیگر این روش این است که هنگامی که زائو، نوزاد را به دنیا می آورد به داروی کمتری نیاز دارد زیرا استروئید موجود این داروها برعکس عمل می کند اما در زایمان در آب این گونه نخواهد بود. وی افزود: از طرفی میزان برش هایی که برای خروج جنین انجام می دهیم در زایمان در آب کمتر است زیرا تمام عضلات لگن برای خروج جنین فشار وارد می کند و خروج جنین به آب راحت تر انجام می شود. از آن جا که در این روش زایمان بچه در آب به دنیا می آید، این ایراد وجود دارد که آب زیادی وارد ریه نوزاد می شود اما در صورت حضور کادر مجرب، آب وارد دهان نوزاد نمی شود. انتقادی که گروه اطفال و نوزادان وارد می کند این است که چه لزومی دارد که ما سلامت نوزاد را به خطر بیندازیم. اما اکثر آمارهای کشورهای اروپایی ، استرالیا و آمریکا نشان می دهد که هیچ گونه خطری برای نوزاد وجود ندارد، به شرطی که مادر باردار مناسب انتخاب شده باشد. انتقاد دیگری که به این روش وارد شده، موضوع عفونت هاست اما اگر دقت شود و همه وسایل ضروری در دسترس باشد هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اگر در صورت آلودگی آب با خون یا مدفوع نوزاد یا مادر ، بلافاصله آب تعویض شود و برای هر بار یا مرحله استخر ضدعفونی شود، مشکل عفونت وجود ندارد. پزشکان سایر کشورها معتقدند که اگر زایمان با همراهی همسر بیمار باشد، می تواند یک زایمان بسیار خاطره انگیز و آرامش بخش باشد.

در روش زایمان به صورت کانگورویی که هم به صورت طبیعی و هم در آب انجام می شود، نوزاد بلافاصله روی پوست مادر قرار می گیرد؛این روش نیز خیلی طرفدار دارد و آمار سزارین را پایین می آورد. در سزارین مصرف مسکن ها زمان شیردهی را به تاخیر می اندازد. این در حالی است که با روش زایمان در آب مادر اعتماد به نفس پیدا می کند. به سرعت از جا بلند می شود و شیردهی را آغاز می کند. به همین دلیل است که باید روش زایمان در آب در کشور ترویج شود. این روش علاوه بر فوایدی که دارد، کم هزینه نیز است. وی افزود: در صورت داشتن اضافه وزن، لازم است مادر برای این نوع زایمان وزن خود را پایین بیاورد. زیرا عوارض چاقی مانند فشار خون، دیابت و... زایمان در آب را ناممکن می کند. بنابراین در تمامی دوران بارداری باید وزن زائو کنترل شود. همچنین در روز قبل از زایمان باید روده ها تخلیه شود. کیسه آب مادر نیز نباید پاره شده باشد در غیر این صورت زایمان در آب انجام نمی گیرد.

زایمان در آب

اگر تصمیم دارید روش زایمان در آب را انتخاب کنید بهتر است مزیت ها و احتمالا ضررهای آن را نیز بدانید. در این مطلب به نقل از «Webmd»به فواید زایمان در آب اشاره شده است.

- زایمان در آب برای زنانی که مشکلات بارداری ، عفونت یا خون ریزی شدید ندارند، مفید است.

- مادر نباید تبخال داشته باشد زیرا عفونت به راحتی از آب به نوزاد منتقل می شود.

- زمان بارداری باید کامل طی شده باشد یا اینکه پس از ۳۷ هفته زایمان انجام شود.

منبع: روزنامه خراسان

 
آیا طولانی شدن دوران قاعدگی نگران کننده است؟

دوران قاعدگی طولانی، اگرچه برای هر کسی آزاردهنده است، در برخی از زنان ، می تواند  نشانه  یک مشکل جدی باشد.
برای برخی زنان زمان در دوران قاعدگی به کندی می گذرد .  بویژه اگر دوره قاعدگی آنها طولانی باشد. مدت زمان طبیعی خونریزی قاعدگی  از 3 تا 7 روز است. قاعدگی طولانی یا منوراژی به خونریزی بیش از یک هفته گفته می شود. بسته به شرایط، قاعدگی طولانی می تواند ناشی از مصرف هورمون های ضدبارداری یا وجود یک مشکل جدی ، باشد.

طول یک دوره قاعدگی زنان بزرگسال به طور متوسط از 21 روز تا 35 روز است.  دختران جوان تازه بالغ شده، یا زنانی که به یائسگی نزدیک می شوند ، ممکن است قاعدگی های منظمی نداشته باشند و طول این دوره بیشتر یا کمتر از میزان نرمال ، یا با خون ریزی شدید تر یا خفیف تر همراه  باشد.

معمولا این بی نظمی به دلیل تغییر در سطح هورمون ها ، بویژه هورمون استروژن رخ می دهد. استروژن به تشکیل لایه داخلی رحم که ایندومتریوم نام دارد،  کمک می کند. این غشاء رحمی، یا محلی برای تخمک بارور شده خواهد شد یا اینکه در زمان خون ریزی قاعدگی بیشتر آن فرو ریخته و خارج می شود. در زمان دوره های قاعدگی نامنظم و آزاردهنده ، این تغییرات هورمونی شایع بوده و به ندرت نشانه ای از وجود یک مشکل جدی اند. 

دلایل دوران طولانی خونریزی قاعدگی

ممکن است شما از پزشک خود بشنوید که وقتی با خون ریزی قاعدگی خیلی زیاد یا طولانی روبرو هستیم در شرایط بدنی خاصی قرار دارید. منوراژی به معنای دوره قاعدگی سنگین و طولانی مدت است. پلی منوره، به خون ریزی نامنظم در طول 21 روز یا کمتر اشاره دارد. این شرایط غیر عادی بعد از اینکه علل دیگری  مانند بارداری، رد شوند، مورد توجه قرار می گیرند.

خونریزی غیرعادی رحمی،  (DBU)اختلال در عملکرد رحم نیز یک علت دیگر قاعدگی طولانی است. این اختلال می تواند در هر زمانی از دوران باروری زنان، رخ دهد. ولی بیشتر در سنین بالای 40 سال رخ می دهد. این بیماری  نشان دهنده یک اختلال هورمونی است که استحکام لایه داخلی رحم را تحت تاثیر قرار می دهد و این منجر به بی نظمی، شدت خونریزی قاعدگی  یا طولانی شدن آن  می شود. 

پزشکان این  مسئله را  به کمک هورمون ها درمان می کنند، استروژن، پروژسترون، یا ترکیبی از دو هورمون زنانه در قرص های ضد بارداری وجود دارند ،همچنان که از بارداری جلوگیری می کنند، می توانند به تولید منظم هورمون ها کمک کنند و در استحکام لایه داخلی رحم ، تاثیر گذار باشند. قرص های ضدبارداری حتی می توانند در درمان این بیماری در زنان، در اوایل شروع یائسگی آنها،  موثر باشند.

بعضی قرص های کنترل بارداری که ساختار هورمونی دارند، می توانند بر نوسانات، طول دوره و شدت دوره قاعدگی اثر بگذارند. همینطور، تغییر نوع قرص ضد بارداری که مصرف می کنید، می تواند بر خونریزی قاعدگی اثر گذارد.  بهرحال،  شما هرگز نباید سرخودانه، از قرص های ضدبارداری حتی جهت درمان دوره قاعدگی طولانی خود، برپایه حرف دیگران ، استفاده کنید. هر زنی دوره قاعدگی متفاوتی دارد و مصرف دارو ها، می تواند بر دوره قاعدگی تاثیر داشته باشد. بنابراین همیشه با مشورت پزشک خود، اقدام کنید.

شرایط اساسی که منجر به خونریزی طولانی قاعدگی می شوند:

اولین قدم در تشخیص علت خونریزی قاعدگی طولانی شما،مراجعه به متخصص زنان یا  پزشک متخصص سلامتی، است. پزشک بعد از انجام آزمایش ها، به تشخیص بیماری شما می پردازد.

بسته به سن شما، پزشک توسط آزمایش خون، وضعیت بارداری، سطح هورمون ها و کارآیی تیروئید را بررسی می کند. سایر آزمایش های تشخیصی ممکن است شامل تست پاپااسمیر، بیوپسی آندومتر و سونوگرافی  باشد.

عواملی که می توانند باعث خونریزی قاعدگی غیر طبیعی شوند:

- فیبروم های رحمی، رشد غیر سرطانی دیواره رحم

- هایپرپلازی آندومتر، آندومتر ضخیم

- اختلال خون ریزی مانند بیماری فون ویلبرراند  (هموفیلی)

- مشکل لخته شدن خون

- مشکلات تیروئید

- مشکلات غدد

- عفونت

- کیست های تخمدان

- پولیپ رحم

- سرطان

مشکلات مربوط به تخمک گذاری هم می تواند بر طولانی شدن دوره، اثر بگذارد.

درمان های خونریزی قاعدگی طولانی

در کنار درمان با روش ضدبارداری، درمان های خون ریزی غیر عادی عبارت اند از:

- دارو درمانی

- هیستروکتومی، عمل جراحی برداشتن رحم

- برداشتن آندومتر، عمل جراحی برداشتن یا سوزاندن پوشش رحم

شیوه درمان مناسب ، به علل بیماری شما و همینطور شرایط شخصی شما مثل اینکه بخواهید در آینده باردار شوید، یا نه، بستگی دارد. بعضی روش های درمانی مانند هیستروکتومی، سبب ناباروری می شوند.

خونریزی قاعدگی طولانی ممکن است تنها برای بعضی زنان آزاردهنده باشد یا اینکه نشانه ای از یک بیماری باشد.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، فریده قزوینی
منبع: everydayhealth.com

10علت کاهش رشد جنین

کم شدن سرعت رشد جنین در هفته‌‌های آخر بارداری، مشکل خطرناکی است که در بسیاری از بارداری‌ها رخ می‌دهد. تشخیص به موقع این مشکل، به حفظ سلامت جنین در بارداری کمک زیادی می‌کند. در موارد شدید، تنها راه بهبود رشد جنین، زایمان زودتر از موعد مادر است. گروه دیگری از این جنین‌ها را تا یک زمان معین مورد پایش قرار می‌دهند، طوری که مادر باید تمام این مدت به طور منظم تحت نظر پزشک قرار بگیرد.

شیوه زندگی مادر برای جنین‌هایی که به این مشکل دچار شده‌اند سرنوشت ساز است. شیوه صحیح زندگی شامل تغذیه سالم، ورزش متناسب با سن و وضعیت بارداری، زندگی در هوای سالم، دوری از دود سیگار و مصرف الکل و مواد مخدر و دوری از استرس می‌باشد.علل شایع کاهش رشد جنین به شرح ذیل می‌باشد.

اختلالات جفت: جفت مسئول تامین غذا و اکسیژن برای جنین است. اگر جفت ناهنجاری داشته باشد یا طی دوران بارداری غذا رسانی به جنین توسط جفت مختل شود، رشد جنین دچار اختلال می‌شود. همچنین ممکن است محل قرارگیری جفت در رحم، اختلالاتی را برای جنین ایجاد کند که به آن جفت سر راهی می‌گویند یا جفت کمی از رحم جدا گردد که به آن جدا شدن زودرس جفت می‌گویند. هر یک از این اختلالات یاد شده، می‌تواند رشد جنین را کم کند.

فشار خون بارداری: در مادران بارداری که دچار فشار خون بالا هستند، رگ‌های خونی تنگ می‌شود و خون رسانی به بافت‌های بدن کند می‌گردد. بنابراین خون رسانی به جنین در حال رشد نیز کاهش می‌‌یابد. به همین علت است که معمولا مادران با فشار خون بالا، نوزادانی کم وزن به دنیا می‌آورند .فشار خون بالا می‌تواند منجر به مسمومیت بارداری شود. لازم به ذکر است که فشار خون بالا در حاملگی بسیار خطرناک است و اگر درمان نشود و تحت کنترل قرار نگیرد، عوارض آن تنها به کاهش وزن جنین ختم نخواهد شد.

ناهنجاری‌های کروموزومی جنین: جنین‌هایی که دارای ناهنجاری‌های کروموزومی هستند، اغلب روند رشد کندتری نسبت به جنین‌های سالم دارند. برخی از ناهنجاری‌های کروموزومی جنین شامل این موارد می‌باشد: آنانسفالی، نقص‌های کلیوی، سندروم داون (منگولیسم) و نقص‌های دیده شده در حین تولد.

بیماری‌های مادر در زمان بارداری: اغلب دیده شده زنانی که در زمان حاملگی بیماری‌های زمینه‌ای داشته‌ اند، فرزندانی با وزن کم به دنیا می‌آورند. بیماری‌های زمینه‌ای شایع در مادران عبارت است از: دیابت، کم خونی داسی شکل، اختلالات انعقادی خون، بیماری‌های کلیوی، بیماری‌های قلبی و عروقی و بیماری‌های ریوی.

سن مادر: عامل مهم دیگر، سن مادر است. بهترین سن بارداری 23 تا 29 سالگی است و سن قابل قبول 20 تا 35 سالگی می‌باشد.

مصرف الکل و سیگار: مصرف الکل در بارداری توسط مادر سبب عقب ماندگی ذهنی، ناهماهنگی حرکتی، حافظه و زبان معیوب و از همه مهم‌تر بیش فعالی کودک می‌شود. عامل دیگری که اکثر افراد فکر می‌کنند خیلی تاثیرگذار نیست، مصرف سیگار می‌باشد. نیکوتین که ماده اعتیاد آور توتون سیگار است، باعث می‌شود جفت به صورت غیرطبیعی رشد کند و این امر، انتقال مواد غذایی را به جنین کاهش می‌دهد و باعث کم وزنی جنین می‌گردد. از سوی دیگر، سیگار کشیدن تراکم مونوکسیدکربن را درخون مادر افزایش می‌دهد. مهم‌ترین اثر سیگار، تاخیر رشد جسمی کودک و کم وزنی او هنگام تولد است. همچنین موجب کاهش مقاومت بدن کودک در برابر بیماری‌ها می‌گردد.

تذکر: مادرانی که سیگار می‌کشند، به علت کمبود اکسیژن رسانی به جفت و جنین، اغلب نوزادانی با وزن کم به دنیا می‌آورند. کاهش رشد جنین در مادران سیگاری تنها یکی از عارضه‌‌هایی است که جنین را تهدید می‌کند. عوارض دیگری مانند احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی، تنفسی، پوستی و ... نیز در کمین این جنین‌‌ها می‌‌باشد.

آلودگی هوا: دانشمندان دریافته‌اند مادرانی که در دوران بارداری در معرض میزان بالایی از آلودگی هوا قرار دارند، بیشتر نوزادان با وزن کم به دنیا می‌آورند، زیرا آلودگی هوا، اکسیژن محیط زندگی را کم می‌کند و جنین در حال رشد را با کمبود اکسیژن روبه‌رو می‌نماید. بنابراین مادران باردار باید مراقب باشند و زمانی که آلودگی هوا زیاد است و رسانه‌های مختلف افراد را از رفت‌وآمد غیرضروری در شهر منع می‌کنند، از خانه بیرون نروند.

سوءتغذیه مادر: سن و وزن مادر بر روند رشد جنین تأثیر می‌گذارد. اگر مادر وزن کمی داشته باشد و طی حاملگی افزایش وزن قابل قبول نداشته باشد، احتمال کاهش رشد جنین وجود دارد. همچنین سن مادر نیز مهم است. اگر سن مادر بالای 45 سال و کمتر از 20 سال باشد، احتمال کم وزن بودن جنین نیز زیاد می‌باشد.

زایمان‌های قبلی مادر: مادرانی که در زایمان‌های قبلی خود، سابقه زایمان زودرس (نوزاد نارس) داشته‌اند، در زایمان‌های بعدی خود نیز احتمال کم وزن بودن نوزادشان وجود خواهد داشت. بنابراین این دسته از مادران باید مراقب باشند و در حاملگی‌های بعدی خود مدام تحت نظر پزشک متخصص زنان قرار بگیرند.

چند قلویی: مادرانی که بیش از یک قل، باردار هستند (دو قلو و چند قلو زایی)، معمولا احتمال بیشتری وجود دارد که نوزادانی کم وزن به دنیا آورند، زیرا حجم رحم مادر نمی‌تواند همزمان چند جنین را با وزن طبیعی در خود رشد دهد. به همین علت است که مادرانی که چند قلو حامله هستند، باید بیشتر تحت مراقبت پزشک متخصص قرار بگیرند.

منبع: روزنامه آرمان

زایمان طبیعی و بی‌درد هم لذتی دارد

هیچ لذتی در دنیا نمی‌تواند جای لذت زایمان طبیعی را برای مادر بگیرد و کسانی که بی دلیل سزارین را انتخاب می‌کنند خود را از این لذت محروم کرده‌اند. اگر درد زایمان طبیعی علت پافشاری شما برای سزارین است باید بدانید که می‌توانید زایمانی طبیعی و بی‌درد را با حضور همسرتان در اتاق زایمان تجربه کنید!

زایمان طبیعی یک نعمت است

هر زمان در دانشگاه درمورد مکانیسم زایمان توضیح می‌دادم تصاویری از روند زایمان در آفریقا، ژاپن، چین و سرخپوست‌ها را نشان می‌دادم. در ایران هم عشایر مثل قشقایی‌ها، لرها و کردها که کوچ می‌کنند نمی‌توانند برای زایمان یک خانم باردار کوچ را متوقف کنند بلکه آن خانم همراه با مادر یا شخص دیگری در محل می‌ماند تا زایمان تمام شود. سپس بند ناف را با سنگ پاره می‌كرد، گره می‌زد و زن همراه با فرزندش سوار بر الاغ می‌شد و به راهش ادامه می‌داد؛ به همین سادگی! خداوند نعمتی به زن داده که به راحتی بتواند زایمان کند. اگر چه درد می‌کشد اما بلافاصله فراموش می‌كند. درواقع موادی شبیه مورفین (آپومورفین) در بدن تولید می‌شود که به صورت طبیعی درد را کاهش می‌دهد و بعد هم فراموشی ایجاد می‌كند. برای همین است که می بینیم خانمی 10 بار زایمان کرده و هنوز هم دوست دارد آن حس را تجربه کند.

همسران هم می‌توانند دراتاق زایمان باشند

اگر ما اجازه دهیم همان مکانیسمی که خداوند در بدن زن تعبیه کرده ادامه پیدا کند و به عبارتی مداخله نکنیم و فقط نظاره‌گر باشیم تا اتفاقی نیفتد، مطمئن باشید زایمان طبیعی بهترین راه است. خیلی از خانم‌ها می‌گویند ممکن است افتادگی مثانه و رحم پیدا کنیم. در حالی که چنین چیزی حقیقت ندارد مگر اینکه زایمان بسیار سخت باشد و عوارضی پیش بیاید. اما اگر یک متخصص زنان یا ماما نظاره گر باشد و نگذارد آن سختی‌ها به‌وجود بیاید، آن موقع عوارض و افتادگی ایجاد نمی‌شود و زایمان دلنشین می‌شود. خیلی‌ها می‌گویند ما از درد زایمان می‌ترسیم در حالی که ما می‌توانیم یک زایمان بی درد ایجاد کنیم. خیلی‌ها دوست دارند همسران‌شان در زمان زایمان کنارشان باشند. ما در بیمارستان صارم برای اولین بار این امکان را نیز فراهم کرده‌ایم. یعنی شوهر می‌تواند در اتاق زایمان طبیعی یا سزارین کنار همسرش باشد. چه کسی محرم تر از شوهر به زن است؟ این کار از لحاظ شرعی، قانونی و اخلاقی هیچ منعی ندارد. به این صورت زن و شوهر هردو باهم شاهد تولد فرزندشان هستند و این بهترین خاطره برای آنها می‌شود.

سزارین یک عیب بود!

سال‌ها قبل اگر درمورد خانمی که برای درد زایمان آمده بود تصمیم به سزارین می‌گرفتیم هر دو خانواده زن و شوهر اعتراض می‌کردند که مگر این دختر عیبی دارد که نمی‌تواند زایمان کند؟! فرهنگ آن زمان چنین بود و سزارین یک عیب محسوب می‌شد.

اما اصلا سوابق سزارین چیست و چرا این نام برایش انتخاب شد؟ غربی‌ها می‌گویند مادر سزار نمی‌توانست زایمان کند بنابراین پزشکان رومی پهلویش را شکافتند و سزار را به دنیا آوردند. قبل از آن این جراحی افتخار ایرانی‌هاست. در شاهنامه آمده است که رستم به دنیا نمی‌آمد. زال درمورد تهمینه از سیمرغ سؤال کرد. سیمرغ گفت«پهلویش را ببر و این مرهم را بردار و وقتی بچه به دنیا آمد از آن استفاده کن.» درواقع به جای سزارین باید گفت رستمینه؛ فرهنگستان علوم فارسی هم این نام را به جای سزارین انتخاب کرده است.

بگذارید علم برایتان تصمیم بگیرد

تمام موجودات زنده به صورت طبیعی تولید مثل می‌کنند از حشرات و پرنده‌ها بگیرید که تخم می‌گذارند تا نهنگ و دلفین که زایمان می‌کنند و حیوانات چهارپا و مهره داران و انسان. این چه حرکتی است که ما خانمی را که می‌تواند زایمان طبیعی انجام دهد و چند ساعت بعد از جایش بلند شود و به زندگی‌اش ادامه دهد را به خطر بیندازیم و به سزارین تشویق کنیم؟ سزارین یک جراحی کاملا جدی است و می‌تواند عوارض ایجاد کند. برای مثال احتمال دارد مثانه آسیب ببیند یا خونریزی کنترل نشود و حتی رحم را در بیاورند. حداقل 3 ماه هم ممکن است عوارض جراحی همراه با بیمار باقی بماند. با انجام یک سزارین بی‌مورد برای دختر جوانی که تازه در ابتدای زندگی مشترک است، در صورت عارضه‌دار شدن شیرینی عشق را به زهر تبدیل می‌کنیم بنابراین سیاست ما اکنون این است که زایمان طبیعی را باب کنیم و سزارین را اجازه دهیم علم پزشکی انتخاب كند تا اگر روند زایمان طبیعی به مشکل برخورد و خطری برای مادر و بچه ایجاد شد آن وقت سزارین انجام دهیم نه اینکه خود بیمار بگوید من دوست دارم سزارین شوم.

زایمان در آب چه مزیتی دارد؟!

مسئله زایمان در آب 30 سال است که در اروپا اجرا می‌شود و الان هم تب و تابش تمام شده است. در ایران نیز اخیرا خانم ها به این روش علاقه‌مند شده‌اند. درواقع همان آرامشی که بی‌حسی نخاعی ایجاد می‌كند زایمان در آب هم می‌تواند ایجاد کند. امکان این نوع زایمان نیز در بیمارستان صارم وجود دارد. ما با کمک روش های زایمان بی درد سعی بر این داریم که خانم ها را به سمت زایمان طبیعی تشویق کنیم و فرهنگ آن را دوباره جا بیندازیم. زایمان طبیعی باعث می‌شود بچه نیز یک روند طبیعی را طی کند و از لحاظ هوشی و تکامل سلسله اعصاب دچار مشکل نشود. درواقع فشاری که به سر می آید و آن شوکی که به بچه وارد می‌شود همه حکمت دارند و باید اتفاق بیفتند. خوشبختانه الان آمارمان خیلی خوب شده است. ما از انواع روش های زایمان بی درد موجود در دنیا از جمله گاز N2O (گاز خنده)، اپیدورال (بی‌حسی نخاعی)، بی‌حسی دهانه رحم، تنس (TENS، ماساژهای مخصوص) و زایمان در آب استفاده می‌کنیم.

طب سوزنی و هیپنوتیزم تاثیر نسبی دارند

با طب سوزنی و هیپنوتیزم هم می توان زایمان کرد اما از آنجایی که فعلا بیماران از روش‌هایی که تاکنون داشته‌ایم راضی بوده‌اند ترجیح می‌دهیم از این دو روش استفاده نکنیم زیرا در برخی موارد تاثیر گذار و در برخی موارد بی‌تاثیرند. نمی‌توانیم بیمار را به خطر بیندازیم و با طب سوزنی یا هیپنوتیزم زایمانش را انجام دهیم. ممکن است دردش فروکش نکند و بعد بگوید از هر چه زایمان است بدم آمده است. درواقع آزموده را دوباره آزمودن خطاست. با روش‌هایی که هم اکنون در دسترس داریم درد به حداقل می‌رسد و بیماران راضی هستند. البته نه اینکه کلا درد از بین برود بلکه قابل تحمل می‌شود و دردی که باعث فریاد زدن می‌شود دیگر وجود ندارد. به هرحال وقتی بیمار انقباض رحم پیدا می‌كند کمی درد را حس می‌كند. ما نمی‌خواهیم این حس را از مادر بگیریم چراکه بزرگ‌ترین لذت زن موقعی است که دارد زایمان انجام می‌دهد، پس چرا بیاییم لذت را از زن بگیریم؟

سزارین دیگر محبوب نیست

در خارج از کشور فرهنگ این است که خیلی‌ها برای زایمان از داروهای بی‌حسی استفاده نمی‌کنند و در این مورد نگرانی ندارند زیرا پزشک و ماما از 9 ماه قبل با بیمار کار کرده و اطلاعات کافی را به او داده‌اند. اما حالا در ایران به دلایلی این اطلاعات به بیمار کم می‌رسد و اطرافیان دخالت می‌کنند و فرد را از زایمان طبیعی می‌ترسانند. ما در بیمارستانمان مثل اروپا و ایالات متحده از زمانی که یک خانم باردار می‌شود مجموعه‌ای از کلاس‌ها و امکانات را برایش فراهم می‌کنیم. از جمله اینکه هر هفته پنج‌شنبه‌ها زن و شوهرها به اینجا می‌آیند و 8 جلسه درمورد مکانیسم زایمان طبیعی و سزارین، زایمان بی‌درد، تغذیه دوران بارداری، نکات سفر، مسائل روحی و روانی بعد از زایمان، شیردهی، چگونگی پدر شدن، برخورد اول با نوزاد و... آموزش می‌بینند. همراه با آن نیز برای خانم‌های باردار، نرمش در آب را در بخش آکواژیمناستیک فراهم کرده‌ایم.

در این استخر غریق‌نجاتی حضور دارد که نرمش‌های داخل آب را آموزش می‌دهد. علاوه براین سالنی برای نرمش‌های مخصوص دوران بارداری و یوگا تدارک دیده‌ایم. در هر جلسه نیز ماما فشار خانم‌های باردار و قلب بچه را کنترل می‌كند و همه دغدغه‌ها را با آنها در میان می‌گذارد. به این ترتیب می‌بینیم که نتیجه در حال معکوس شدن است و حالا دیگر افراد کمتر سراغ سزارین می‌روند. سال 85 که برای اولین‌بار این کلاس‌ها را برگزار کردیم 10 نفر بیشتر شرکت نکردند اما الان 150 خانم با 150 شوهر به این کلاس‌ها می‌آیند! این نشان می‌دهد روند فرهنگ‌سازی جواب داده است. با یک بخشنامه که می‌گوید بیایید سزارین را کم کنیم، نمی‌توان فرهنگی که جا افتاده را تغییر داد. باید این باور را در خانم‌ها به‌وجود بیاوریم که زایمان طبیعی بهترین است.

منبع: مجله سیب سبز

 

اسپینابیفیدا و احتمال خروج ادرار در حین رابطه جنسی

افراد مبتلا به بیماری اسپینا بیفیدا (مهره شکاف دار)، معمولا به عفونت های دستگاه ادراری و بی اختیاری ادراری مبتلا یند. یکی از دلایل این امر این است که این افراد در تخلیه کامل مثانه یا تشخیص پر بودن آن دچار مشکل می شوند؛ زیرا قدرت حسی مثانه در اثر بیماری ،کاهش می یابد. این پدیده می تواند سبب حفظ ادرار در مثانه به مدت طولانی شده و محیط را برای رشد باکتری ها فراهم کند. علاوه بر این، این بیماری می تواند سبب وارد آمدن آسیب به عصب شده و کنترل ادرار را بسیار دشوار کند. در نظر گرفتن توصیه های زیر برای جلوگیری از عفونت های دستگاه ادراری و کنترل مثانه می تواند برای شما راه گشا باشد:

- روزانه حداقل 8 لیوان آب بنوشید. مصرف بیشتر آب و ادرار مکرر ، باکتری های موجود در مثانه را کمتر خواهد کرد.

- در صورت امکان یک برنامه زمانی، برای دفع ادرار در نظر بگیرید. به طور مرتب به دستشویی بروید حتی زمانی که احساس پر بودن مثانه را ندارید.

- در هر مرتبه، از تخلیه تمامی ادرار موجود درون مثانه اطمینان حاصل کنید.

- روده خود را نیز مورد بررسی قرار دهید. روده پر می تواند به مثانه فشار وارد کرده و تخلیه کامل را دشوار سازد. پس از دفع مدفوع، یک بار دیگر برای دفع ادرار تلاش کنید تا مثانه کاملا خالی شود.

- عمل تمیز کردن را همیشه از جلو به عقب انجام دهید تا باکتری ها را از ورودی مجاری ادرار و مهبل دور نگه دارید. برخی از پزشکان ممکن است آنتی بیوتیکهایی با دوز پایین را به عنوان روش پیشگیری کننده عفونت تجویز نمایند. با پزشک خود در این مورد مشورت کنید.

- همسر شما نیز می تواند به شما کمک کند. از او بخواهید پیش از شروع رابطه جنسی، آلت تناسلی، دستان، دهان و سایر بخش های بدن را برای به حداقل رساندن احتمال عفونت وارده به مجاری ادراری ، به طور کامل بشوید.

در مورد رابطه جنسی، برخی از تدابیر می تواند از خروج ادرار هنگام نزدیکی جلوگیری کند:

- نخست اینکه اگر عفونت دارید، مقاربت را کنار بگذارید و تا از بین رفتن کامل عفونت از فعالیت های جنسی همراه با دخول ، خودداری کنید. چرا که می تواند سبب تشدید عفونت مجاری ادرار گردد.

- دوم، قبل و بعد از رابطه جنسی به مستراح بروید. این کار قبل از نزدیکی، احتمال بروز عفونت در مجاری ادرار در هر دو طرف را به میزان چشمگیری کاهش داده و احتمال خروج ادرار را نیز به حداقل می رساند. دفع ادرار پس از مقاربت نیز خطر عفونت را کمتر می کند.

- نهایتا در صورت احساس اجبار برای خروج ادرار، توقف نزدیکی و ادرار کردن، مشکلی را ایجاد نخواهد کرد. در واقع ایجاد یک وقفه هنگام مقاربت برای هر دوی شما خوب بوده و می تواند رابطه جنسی را شهوانی تر سازد.

مطرح کردن این موضوع با همسرتان می تواند اضطراب ناشی از آن را کاهش داده و احساس راحتی به شما بدهد. داشتن یک ملحفه اضافی روی بستر و داشتن یک حوله نزدیک تختخواب برای پاک کردن خود هنگام خروج ادرار، راه مناسبی است. در ضمن بدانید که دفع غیر عمدی ادرار هنگام مقاربت ، می تواند برای هر کسی اتفاق افتد. در صورت وقوع این پدیده، به خود سخت نگیرید و در صورت امکان هر دو به این قضیه بخندید تا احساس بهتری داشته باشید. اگر واقعا احساس می کنید برای مقاربت جنسی آماده اید، لیاقت زندگی جنسی لذت بخش را دارید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، احسان جمال ریحان
منبع: aolhealth.com

10 اشتباه رایج در مسواک زدن - قسمت دوم

 

6: شروع از یک نقطه در هر بار مسواک زدن

 

دندان پزشک‌ها دریافته‌اند که خیلی از مردم مسواک زدن را همیشه از یک محل مشخص در دهان شروع می‌کنند.

 

پرایس توصیه می‌کند که "مسواک زدن را از محل‌های مختلف در دهان شروع کنید تا روی یک محل خاص، بیش از اندازه تمرکز نکنید." دلیل این امر را هم اینگونه مطرح می‌کند که تا زمانی که به ربع آخر دهان خود برسید ، از مسواک زدن خسته خواهید شد و عمل مسواک زدن را به خوبی انجام نمی دهید.

 

7: جا انداختن سطوح دندان‌های داخلی

 

اکثر مردم مسواک زدن سطوح داخلی دندان‌ها را فراموش می‌کنند – سطوحی که زبان شما با آنها در تماس است.

 

پرایس می‌گوید: "پلاک‌هایی که نمی‌بینید به اندازه پلاک‌هایی که می‌بینید اهمیت دارند". به عقیده دندان پزشکان سطح داخلی دندان‌های پایین جلو معمولا از قلم انداخته می‌شود.

 

8: عدم شستشوی مسواک با آب (آب نکشیدن مسواک)

 

باکتری‌ها می‌توانند روی مسواک شستشو نشده رشد کنند. لارنس ریفکین DDS، یک دندانپزشک اهل بورلی هیلز کالیفرنیا می‌گوید که دفعه بعدی که دندان‌هایتان را مسواک می‌زنید، ممکن است باکتری‌های قدیمی را دوباره روی دندان‌های خود بگذارید.

 

شستشو به پاک کردن خمیر دندان باقی مانده روی مسواک هم کمک می‌کند.  

 

9: خشک نکردن مسواک

 

سیسی من می‌گوید،"اگر مسواک شما همیشه مرطوب باشد، منجر به کشت باکتری بیشتری می‌شود".

 

پرایس می‌گوید، "اگر مسواک خیس بماند، موقع مسواک زدن تغییر شکل می دهد و یا ممکن است به محلی برای زاد و ولد باکتری‌ها تبدیل شود".

 

او می‌گوید، یک ایده خوب این است که رطوبت را با تکان دادن مسواک از بین ببریم و سپس آن را با یک روکش پلاستیکی که به هوا امکان جریان می‌دهد، بپوشانیم.

 

 

 

10: عدم تعویض مسواک بصورت مرتب

 

انجمن دهان و دندان آمریکا پیشنهاد می‌کند که هر سه یا چهار ماه و در صورت فرسوده شدن دندانه‌ها حتی زودتر، مسواک خود را تعویض کنید.

 

پرایس می‌گوید که بجای رعایت یک زمان‌بندی ، بهتر است به یک معاینه چشمی از دندانه‌ها بسنده کنید. (با نگاه کردن تشخیص دهید)

 

او می‌گوید، "وقتی که دندانه‌ها انعطاف عادی خود را از دست دادند و شروع به شکستن کردند، مسواک خود را عوض کنید".

 

او می‌گوید، "بیشتر به وضعیت دندانه‌ها توجه کنید تا به عمر مسواک".

 

پرایس می‌گوید، برخی مسواک‌ها دارای شاخص‌های رنگی هستند که وقتی نیاز به تعویض داشته باشند، شما را مطلع می‌کنند.
گروه ترجمه مجله پزشکی مادر،نیوشا وکیلی
منبع:webmd.com