۸ دلیل غلط برای بچه دار شدن

بسیاری از پدر و مادرهایی که دو سه تا بچه قد و نیم قد دارند، حتی همین حالا هم نمی توانند به یک سوال ساده جواب بدهند: «چرا بچه دار شدید؟» قدیم ها می شد بچه دار شدن را یک جور سرنوشت بیولوژیک دانست که هر ازدواجی را منجر به چند تا بچه می کرد، اما حالا دیگر اوضاع عوض شده است.

روش های پیشگیری از بارداری و آگاهی زنان و مردان جوان از مسئولیت های مادری و پدری باعث شده عملا بچه دار شدن یک فرآیند پیش بینی شده باشد. به همین دلیل است که والدین امروز فرصت مناسبی برای فکر کردن به جواب این سوال دارند: «چرا می خواهیم بچه دار شویم؟»

به جواب های خودتان فکر کنید و آن ها را با جواب های این صفحه چک کنید؛ اگر خدای نکرده، یکی از این بهانه ها، دلیل شما هم هست، در تصمیم تان تجدیدنظر کنید.

خلاصی از دست گیرهای فک و فامیل

اگر چند ماهی از ازدواج تان گذشته باشد و بچه دار نشده باشید، حتما چندتا از این جمله ها را شنیده اید: «شما هنوز بچه ندارین؟»، «بسه دیگه هر چی دونفری بودین، سه تا بشین!»، «یه کاری کنین تا ما زنده ایم نوه مون رو ببینیم!» و جملاتی شبیه این که می تواند از زبان مادر و پدر خودتان یا حتی دورترین فامیل و همسایه و دوست و همکار بیرون بیاید.

اغلب زوج های جوان چند ماه اول را استقامت به خرج می دهند و در مقابل این حرف ها لبخند می زنند و سر تکان می دهند. اما اگر کارتان به جایی رسیده که این حرف ها به شما برمی خورد و از دست شان خسته شده اید، مواظب تصمیمی که می گیرید، باشید.

مبادا به خاطر خلاص شدن از شر این حرف های خاله زنکی بخواهید یک بچه به دنیا بیاورید تا دهان آن ها را بسته باشید؟! برای بچه دار شدن به زمان مناسب و زمینه های آن فکر کنید. دهان این جور آدم ها هم هیچ وقت بسته نمی شود؛ مطمئن باشید!

بچه ها خیلی نازن!

بعضی ها از بدو تولد عاشق بچه اند! حتی پیش از ازدواج هم از دیدن یک بچه لپ گلی دل شان غش می رود و برای همه بچه های فامیل کادو می خرند و هر جا باشند، بچه ها از سر و کول شان بالا می روند. اگر هر یک از شما (زن یا شوهر) این طوری هستید، برای بچه دار شدن اصرار نکنید. بزرگ کردن بچه خود آدم، با بازی کردن و کشیدن لپ بچه های دیگران خیلی فرق دارد. بعدا نگویید نگفتیم!

داشتن یک پسر/ دختر

ممکن است شما عاشق دختر کوچولوهای تپلی باشید یا همسرتان به داشتن یک پسر قلدر افتخار کند، اما این اصلا بهانه خوبی برای بچه دار شدن نیست. ۵۰ درصد اصلا احتمال کمی نیست و هنوز هم هیچ راه عملی و قطعی برای انتخاب جنسیت بچه وجود ندارد. بنابراین اگر به این بهانه بخواهید بچه دار شوید، به احتمال ۵۰ درصد با کودکی مواجه می شوید که آن را نمی خواهید.

یک تجربه ناموفق

مرگ کودک بزرگ تر یا سقط جنین، هرچند ضربه عاطفی بسیار بزرگی است، اما به هیچ عنوان بهانه مناسبی برای به دنیا آوردن یک کودک دیگر نیست. این که فکر کنید یک بچه دیگر می تواند جای خالی کودک از دست رفته را پر کند، کاملا اشتباه است. از طرفی، هیچ چیز نمی تواند اندوه و جای خالی تجربه ناموفق قبلی را پر کند. از سوی دیگر، نباید به کودک به چشم جایگزین کودکی دیگر نگاه کرد.

بچه داشتن مد شده

بله، واقعا تعداد بچه ها در اطراف ما خیلی بیشتر شده و این به دلیل رسیدن خیل جمعیت دهه ۶۰ به سن باروری است؛ پس این را به حساب مد نگذارید. مطمئن باشید اگر زود بچه دار نشوید از هیچ چیز عقب نمی مانید!

داداشم اینا دارن بچه دار می شن!

چه به خاطر چشم و هم چشمی باشد و چه خوشحالی از این که کودک تان یک همبازی در فامیل دارد، این بهانه، دلیل مناسبی برای بچه دار شدن نیست. بچه دار شدن مسابقه نیست که بخواهید سریع خودتان را به جاری و خواهرشوهر و برادرزن تان برسانید! اگر چنین بهانه ای را برای بچه دار شدن انتخاب کرده اید، هنوز خیلی برای مادر و پدر شدن بچه اید!

خانه داری به جای شاغل بودن

اگر یک خانم شاغل هستید و حالا از چند سال کار مداوم خسته شده اید و دل تان یک تغییر در روش زندگی می خواهد، بچه را بهانه نکنید. درست است که بعد از زایمان ۶ ماه مرخصی دارید، اما برای استراحت روی آن اصلا حساب نکنید. بچه دار که شدید، می فهمید کار کردن در اداره در مقابل خانه داری و بچه داری یک جور استراحت به حساب می آید!

حل اختلافات خانوادگی

اگر با همسرتان دائم دعوا و بگومگو دارید، یکی از شما دو نفر عادت های زشت یا اعتیاد به سیگار یا مواد مخدر دارد، خانواده همسرتان تحقیرتان می کنند، از خانواده خودتان دور هستید یا مسائل دیگری شبیه این، به داشتن یک بچه برای پناه بردن به او از شر این اختلافات فکر نکنید. کودک، مسئول حل مشکلات روحی شما نیست. اتفاقا برای بچه دار شدن باید زمانی را انتخاب کنید که روابط تان با همسرتان به یک پایداری نسبی رسیده باشد.

ما مشکل پزشکی نداریم

بعضی ها می گویند «حالا شما یه بچه رو بیارین، مطمئن شین که مشکلی ندارین، بعد اگر نخواستین، دومی رو نیارین!» این یکی از تئوری های شاهکار بزرگان فامیل است! برای رد فرضیه خاله خان باجی های فامیل در مورد این که چرا شما بچه دار نمی شوید و اشکال از کدام یکی تان است، لازم نیست یک بچه بیاورید. اجازه دهید آن ها هم موضوعی برای گردهمایی های شان داشته باشند!

لباس هایی که روی دست تان مانده اند

اگر کلی لباس بارداری و لباس های کوچک نوزادی از فرزند یکی دو ساله تان دارید، لزومی ندارد برای استفاده مجدد از آن ها به فکر یک بچه دیگر باشید. می توانید آن ها را به یک مادر باردار دیگر ببخشید یا برای سیسمونی افراد نیازمند، کنار بگذارید. برای به دنیا آوردن فرزند دوم دنبال بهانه های بهتری باشید!

چه دلایلی برای بچه دار شدن خوب است؟

عجیب نیست اگر با خواندن ۱۰ بهانه نادرست، این سوال به ذهن تان رسیده باشد «پس چه دلیلی برای بچه دار شدن خوب است؟» این دلایل را بخوانید، تا بدانید دلایل درست برای بچه دار شدن کدام ها هستند.

دلیل فردی: می خواهم نوع دیگری از عشق را تجربه کنم

همان قدر که ازدواج، دریچه ای تازه ای از عشق را روی شما گشوده است، بچه دار شدن می تواند دنیا را در نظر شما عوض کند. اگر فکر می کنید قلب تان گنجایش یک عشق عظیم و غیر قابل توصیف را دارد و می خواهید تمام این عشق را به کودک تان ببخشید، دلیل خوبی برای بچه دار شدن دارید.

دلیل خانوادگی: می خواهیم یک خانواده واقعی باشیم

این دلیل، کاملا عاقلانه است. تا وقتی که یک زوج جوان دو نفره باشید، هنوز خیلی هم «خانواده» به حساب نمی آیید. تعریف خانواده با وجود یک یا ۲ کودک شکل می گیرد. حضور بچه ها شما را بیشتر به بستگان و به همدیگر گره می زند و روابط انسانی پیچیده تری را تشکیل می دهد.

دلیل انسانی: می خواهیم به آدم های خوب دنیا یکی اضافه کنیم

این که بگوییم در این دنیای کثیف و ال و بل و جیمبل نمی شود بچه دار شد، لعنت فرستادن به تاریکی است. آن هایی که می خواهند به همین دنیای جیمبل یک آدم خوب اضافه کنند، شجاعت روشن کردن شمعی را داشته اند. این دلیل، یک دلیل عالی برای بچه دار شدن است، اما با بچه دار شدن تمام نمی شود. یادتان باشد آدم های بد و معمولی در این دنیا زیادند! تربیت یک آدم خوب، خیلی سخت تر از تصمیم برای به دنیا آوردنش است.

دلیل دینی: می خواهیم فرزند صالحی از خود به جا بگذاریم

باقیات صالحات تنها چیزی است که بعد از مرگ آدم روی زمین می ماند و می تواند اثرش را بعد از مرگ هم نشان بدهد. یکی از این باقیات، فرزند صالح است. با به دنیا آوردن یک فرزند و تربیت درست او، می توانید یک نسل صالح به جا بگذارید که تا دنیا باقی است، خیرشان (و خیرتان) در دنیا بماند.

منبع: افکارنیوز

بهبود عملکرد جنسی مردان با این تمرینات

تمرینات کگل برای مردان می‌تواند به آنها کمک کند از بی‌اختیاری ادراری پیشگیری کنند یا آن را کنترل کنند و احتمالا کارکرد جنسی‌شان را بهبود بخشند. اگر فکر می‌کنید تمرینات کگل تنها برای زنان است، اشتباه می‌کنید. انجام تمرینات کگل برای مردان می‌تواند به تقویت عضلات کف لگن که به مثانه و روده کمک می‌کند و بر کارکرد جنسی تاثیر می‌گذارد، کمک کند.

مردان در عمل می‌توانند تمرینات کگل را تقریبا در هر زمانی در حال استراحت روی کاناپه یا در هنگام رانندگی انجام دهند. پیش از اینکه انجام تمرینات کگل را شروع کنید، باید دریابید که چگونه مکان عضلات درست را پیدا کنید و تکنیک درست را یاد بگیرید.


منافع تمرینات کگل برای مردان

عوامل بسیاری ممکن است عضلات کف لگن شما را تضعیف کند، از عمل جراحی برداشتن پروستات تا بیماری‌هایی مانند دیابت. تمرینات کگل به مردان کمک می‌کنند از برخی از علائم ناشی از ضعف عضلات کف لگن مانند نشت ادراری جلوگیری کنند یا آنها را برطرف کنند. انجام تمرینات کگل در مردان در موارد بی‌اختیاری ادراری یا مدفوعی یا ادامه نشت ادرار پس از اتمام ادرار کردن مفید است. همچنین برخی پژوهش‌ها بیانگر آن است که تمرینات کگل ممکن است به برخی از مردان دچار اختلال نعوظی کمک کند. برای انجام تمرینات کگل باید عضلات کف لگنتان را شناسایی کنید و یاد بگیرید که چگونه آنها را سفت و شل کنید.

این نکات را درباره انجام تمرینات کگل در نظر داشته باشید:

عضلات درست را پیدا کنید: برای این کار باید عضلاتی را که به پیشگیری از خروج گاز کمک می‌کنند به‌طور محکم منقبض کنید یا هنگام استفاده از توالت سعی کنید جریان ادرار را متوقف کنید. اگر در آینه نگاه کنید، انقباض این عضلات باعث می‌شود پایه آلت تناسلی به شکم شما نزدیک‌تر شود و بیضه‌هایتان به سمت بالا بیاید.

تکنیکتان را کامل کنید: هنگامی که عضلات کف لگنتان را شناسایی کردید، مثانه‌تان را خالی کنید و دراز بکشید. عضلات کف لگنتان را منقبض کنید و برای 3 ثانیه به همین حالت بمانید، بعد برای 3 ثانیه عضلات را شل کنید. این تمرین را چند بار پشت سر هم انجام دهید اما در انجام دادن آن افراط نکنید. هنگامی که عضلاتتان قوی‌تر شد، سعی کنید تمرینات کگل را در حالت نشسته، ایستاده یا در حال راه رفتن انجام دهید.

تمرکزتان را حفظ کنید: برای اینکه بهترین نتایج را از این تمرینات را بگیرید، باید تنها بر منقبض کردن عضلات کف لگن متمرکز شوید. مراقب باشید تا عضلات شکم، ران‌ها و باسن را منقبض نکنید. همچنین نفستان را حبس نکنید. در عوض هنگام انجام تمرینات به‌طور عادی تنفس کنید.

تمرینات را 3 بار در روز تکرار کنید: هدفتان این باشد که 3 بار در روز و هر بار با 10 تکرار این تمرینات را انجام دهید. می‌توانید این تمرینات را همزمان با انجام یک کار معمول روزانه برای مثال مسواک زدن انجام دهید.

تمرینات کگل را می‌توانید پس از پایان ادرار کردن برای خارج کردن آخرین قطرات ادرار باقیمانده یا برای بازگردان مدفوعی که تخلیه نشده به درون راست‌روده انجام دهید. همچنین می‌توانید این تمرینات را درست پیش از انجام هر فعالیتی که فشار داخل شکمی را افزایش می‌دهد یا در حین انجام این فعالیت‌ها انجام دهید، فعالیت‌هایی مانند عطسه کردن، سرفه کردن، خندیدن یا بلند کردن اشیای سنگین. به علاوه می‌توانید منقبض کردن عضلات کف لگن را در حین فعالیت جنسی انجام دهید تا نعوظ را حفظ کنید یا انزال را به تاخیر بیندازید. اگر تمرینات کگل را به‌طور منظم انجام دهید، می‌توانید انتظار داشته باشید در طول 3 تا 6 هفته نتایج آن برای مثال کاهش موارد نشت ادرار را مشاهده کنید. سایر نتایج مانند بهبود کارکرد نعوظی، ممکن است پس از 3 ماه ایجاد شود. اگر می‌خواهید این منافع را به‌طور مداوم به دست آورید، باید این تمرینات را به جزوی ثابت از کارهای معمول روزانه‌تان تبدیل کنید.

منبع: روزنامه سپید

فیبرم رحمی خطر جدی در کمین زنان

یک جراح زنان و زایمان با بیان این‌که فیبرم رحمی معمولا توده خوش خیمی است که از بافت عضلات رحم تشکیل شده به ذکر دلایلی می پردازد که یک فرد متوجه فیبرم خود می‌شود. یکی از مهم‌ترین این دلایل وجود درد در بیمار است.

این گزارش درباره یک خطرجدی است که زنان را تهدید می کند. خطری که با یک آزمایش ساده اما به موقع قابل پیشگیری است.

بیست درصد خانم‌ها می‌توانند فیبرم رحمی داشته باشند یعنی تقریبا از هر پنج زن، یک نفر. اندازه‌ آن از خیلی کوچک شروع می‌شود و به خیلی بزرگ می‌رسد و در مراحل ابتدایی بیشتر خانم‌ها متوجه این فیبرم نمی‌شوند. با دکتر محمدحسن فانی سالک در این باره به گفت و گو نشستیم. در بخش دوم این گزارش، به شرح حال یکی از بیماران دکتر فانی سالک پرداخته ایم؛ زن سی ساله ای که در اثر وجود کیست آندومتریوز، رحم و تخمدان های خود را از دست می هدد. شاید خواندن این گزارش بتواند تلنگری باشد به زنانی که با دادن آزمایش های به موقع مانع سرطانی شدن کیست های خود شوند.

دکتر محمد حسن فانی سالک، جراح زنان و زایمان با بیان این‌که فیبرم رحمی معمولا توده خوش خیمی است که از بافت عضلات رحم تشکیل شده به ذکر دلایلی می پردازد که یک فرد متوجه فیبرم خود می‌شود. یکی از مهم‌ترین این دلایل وجود درد در بیمار است.

این جراح و فوق تخصص زنان و زایمان می گوید: زمانی که فیبرم بزرگ باشد در پریودها درد شدید ایجاد می‌کند. خونریزی هم دلیل دیگری برای مراجعه افراد به پزشک است؛ افراد دوره‌های پریود طولانی‌تری دارند و دچار کم‌خونی‌های مضمن می‌شوند ضمن این‌که فیبرمی که در درون حفره رحمی باشد می‌تواند باعث نازایی شود.

نژادهای سیاه مستعدترند

دکتر فانی سالک به موارد نادر فیبرم رحمی اشاره می کند که می‌تواند از رحم آویزان باشد. این نوع فیبرم درد شدید و حادی را ایجاد می‌کند؛ در برخی موارد که فیبرم خیلی بزرگ است به مثانه فشار آورده و باعث تکرر ادرار می‌شود.

پیرامون این‌که چه افرادی بیشتر مستعد فیبرم رحمی هستند دکتر فانی سالک می گوید: برخی نژادها مثل نژاد سیاه ضمن وجود سابقه‌فامیلی برای این بیماری مستعدتر هستند و به جز جنبه‌ ارثی بیماری، دلیل خاص دیگری برای فیبرم رحمی وجود ندارد.

از هر پنج زن در دنیا یک نفر فیبرم رحمی دارد

جراح زنان و زایمان معتقد است که از هر پنج زن در دنیا یک نفر فیبرم رحمی دارد اما گاهی آن‌قدر فیبرم کوچک است که در دوران زندگی فرد برای او مشکلی ایجاد نمی‌کند و تنها راهی که فرد می‌تواند متوجه وجود آن شود در سونوگرافی است که به طور روتین انجام داده است؛ تنها زمانی وجود فیبرم ایجاد مشکل می‌کند که یا بزرگ باشد و یا در جای نامناسبی قرار گرفته باشد.

فیبرم کجاها می تواند باشد؟

دکتر فانی با اشاره به این نکته که فیبرم رحمی می‌تواند در سه جای متفاوت اعم از زیر آندومتر، داخل عضله یا در جداری که رحم را احاطه کرده قرار بگیرد، می گوید: فیبرم اگر بیرون باشد معمولا خونریزی و درد ندارد، اگر داخل عضله باشد درد و خونریزی زیاد دارد و اگر زیر آندومتر باشد به این دلیل که حفره‌ رحمی را به هم می‌زند می‌تواند باعث نازایی شود.

از بیرون آوردن فیبرم تا استخراج رحم

دکتر فانی سالک با اشاره به راه‌های جراحی فیبرم رحمی از دو راه جراحی باز و لاپاراسکوپی (جراحی درون بین) نام می برد؛ اگر شخصی بخواهد بچه‌دار شود باید فیبرم را که باعث ایجاد ناباروری در او شده خارج کرد اما اگر شخص نخواهد بارور شود می‌توان رحم او را استخراج و مشکل او را حل کرد؛ در حال حاضر رادیولوژیست‌ها از طریق ترومبوز شریان‌های رحمی، خونرسانی به فیبرم را کم و در نهایت آن را کوچک کرده یا از بین می‌برند و این روشی است که تا حدود ۴۰ درصد جواب می‌دهد.

بهترین راه تشخیص، شرح حال بیمار است

اما به اعتقاد این جراح زنان و زایمان، بهترین راه تشخیص فیبرم رحمی شرح حالی است که بیمار ارائه می‌دهد. ضمن این‌که در معاینه‌ بیمار حجم رحم از هشت تا ده سانتی متر طبیعی خیلی بزرگ‌تر شده است. همچنین راه‌هایی که ازطریق آن می‌توان به وجود فیبرم پی برد سونوگرافی، سی تی اسکن یا ام آر آی هستند.

شرح حال یک بیمار؛

بیرون آوردن کیست‌های آندومتریوز زمانی که بزرگ شده باشد بسیار دشور است به این دلیل که همه‌ احشاء به هم چسپیده‌اند. دکتر محمدحسن فانی سالک یک بیمار اورژانسی داشته با یک کیست یازده سانتی متری به او مراجعه کرده. بیمارش از حدود یک سال پیش می‌دانسته که این کیست را دارد اما به دلیل مشغله‌های کاری و خانوادگی و این‌که به دلیل عدم اعتماد به همسرش، هنوز قصد بچه‌دار شدن نداشته درمان خود را به تعویق انداخته که متاسفانه کیست او به سرطان تبدیل می‌شود. او به این علت رحم و تخمدان‌ها را همه از دست می دهد.

۳۰ ساله است. سه سالی می‌شد که کیست تخمدان سمت راست داشت که با درد شروع شده بود. سه چهار دکتری که او به آن‌ها مراجعه کرده بود به او گفته بودند که باید عمل کند اما پیش از عمل باید فورا بچه‌دار شود چراکه بعد از عمل کیست، به دلیل این‌که رحم دچار چسپندگی می‌شود امکان بچه‌دار شدن وجود ندارد. او می‌گوید به این دلیل که آن زمان شرایط بچه‌دار شدن را نداشتم، مشغله کاری زیادی داشتم و از طرفی نمی‌خواستم بچه‌دار شوم، عمل را تعویق انداختم. پس از سه سال که برای چک کردن کیست به پزشک مراجعه کرده بود متوجه وجود یک توده هم در رحم خود شده بود.

اما پیش از این‌که زمان کافی برای بررسی توده‌ رحمی خود داشته باشد در اثر ترکیدن کیست به صورت اورژانس به بیمارستان مراجعه می کند. با آزمایش پاتوبیولوژی مشخص می‌شود که توده‌ او خوش‌خیم نیست و باید شیمی درمانی شود و عمل دوم را هم انجام بدهد. او عمل دوم را انجام داده و رحم و تخمدان‌های خود را از دست می‌دهد.

می‌گوید در آن زمان سر دوراهی بدی قرار گرفته بود و این وظیفه‌ دکترها بود که او را آگاه کنند و متاسفانه این کار را نکردند. او می‌گوید اگر دکترهایی که به آن‌ها مراجعه کرده بودم برایش وقت می‌گذاشتند و با او صحبت می‌کردند با عمق بیماری‌اش بیشتر آشنا می‌شد.

او دیگر نمی‌تواند بچه‌دار شود و وقتی سوال کلیشه ای توصیه شما برای سایر زنان چیست را از او می پرسم، جواب می دهد: به همه‌ زنان و دختران توصیه می‌کنم که هر چند وقت یکبار آزمایش‌ بدهند چرا که کیست، یکباره به وجود می‌آید و از همه می‌خواهم که اشتباه من را تکرار نکنند و در آخر این‌که پزشکان به بیمارانی که مشکل من را دارند آگاهی بیشتری بدهند

دکتر محمد حسن فانی سالک
منبع: پیام نو

 

چه زنانی باید سزارین کنند؟

رئیس انجمن علمی مامایی ایران با اعلام خبر برگزاری کلاس‌های مشاوره زایمان طبیعی رایگان، گفت: کلاس‌های روش‌های تنفسی، آرام‌سازی عضلانی و روش‌های کاهش درد غیردارویی مادر را توانمند می‌کند تا کنترل زایمان طبیعی خود را به عهده بگیرد.

ناهید خداکرمی، با اشاره به اینکه پدیده خلقت زن به گونه‌ای است که از نظر فیزیولوژیکی می‌تواند بارور شده و زایمان طبیعی داشته باشد، اظهار داشت: زایمان طبیعی بهترین شیوه فرزندآوری است زیرا جنین به طور کامل رشد می‌کند و پس از آن با پارگی کیسه آب و درد زایمان به دنیا می‌آید.

وی افزود: بعد از پارگی کیسه آب و درد زایمان، مادر وارد مرحله‌ای می‌شود که بدن او و جنین کمک می‌کند تا جنین از کانال زایمان عبور کرده و به دنیا بیاید،‌معمولاً این مرحله8 تا 20 ساعت زمان می‌برد.

85 درصد زنان می‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: 85درصد زنان سالم می‌توانند این پروسه را بدون هیچ مداخله‌ای و حتی در منزل طی کنند، اما چون 15 درصد زایمان‌ها می‌تواند با خطر همراه باشد بهتر است از علم مامایی و زنان بهره برده و مادر را سزارین کرد.

مادرانی که قدشان کمتر از 145 سانتی متر است سزارین کنند

خداکرمی اظهار داشت: مادرانی که قد کمتر از 145 سانتی متر دارند، لگن‌هایشان کوچک است و نحوه قرار گرفتن جنین در رحم آنها به گونه‌ای است که سر او رو به رحم نیست و باید سزارین شوند. همچنین گاهی جفت به طور کامل سر راه زایمان قرار می‌گیرد که در این مورد نیز بهتر است مادر سزارین شود.

مبتلایان به دیابت زایمان سزارین کنند، بیماران قلبی طبیعی

رئیس انجمن علمی مامایی ایران با بیان اینکه ابتلای مادر به بیماری زمینه‌ای خاص مانند دیابت پیشرفته می‌تواند مانع از زایمان طبیعی شود، تصریح کرد: مادرانی که دیابت پیشرفته دارند بهتر است سزارین شوند. این در حالی است که توصیه می‌شود مبتلایان به بیماری قلبی به طور طبیعی زایمان کنند زیرا سزارین برای آنها خطرناک‌تر است.

وی گفت: بنابراین از نظر کلی، تعداد معدودی از زنان نمی‌توانند زایمان طبیعی داشته باشند و بهتر است کادر درمانی شرایطی را فراهم کنند تا کسانی که قادر به زایمان طبیعی هستند از این طریق فرزند خود را به دنیا بیاورد زیرا در سزارین بیشترین کسی که آسیب می‌بیند جنین است.

برای کاهش درد زایمان طبیعی باید چه کار کرد؟

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با توصیه به مادرانی که قصد زایمان طبیعی دارند، اظهار داشت: بهتر است زنان برای زایمان طبیعی راحت‌تر، قبل از اقدام بارداری به ماما مراجعه کنند و بارداری طراحی شده‌ای داشته باشند.

همچنین شرکت در کلاس‌های آمادگی زایمان که بین 8 تا 12 جلسه است مفید خواهد بود. در این کلاس‌ها تکنیک‌های تنفسی، آرام‌سازی عضلانی و روش‌های کاهش درد غیردارویی معرفی می‌شود و مادر را توانمند می‌کند تا زایمان خود را به عهده بگیرد.

وی افزود: یک جلسه نیز برای پدرها برگزار خواهد شد تا از مادر حمایت کنند. در واقع هر روشی که برای مادر ایجاد شادابی و آرامش کنند در زایمانی راحت کمک‌کننده خواهد بود، همچنین ورزش‌های آبی و بیرون از استخر در کاهش درد و زایمان طبیعی راحت‌تر مؤثر است.

خداکرمی ادامه داد: چنانچه مادری به مرکز درمانی مراجعه کرده و به او توصیه شد تا زایمان طبیعی انجام ندهد. بهتر است پزشک خود را عوض کند زیرا برخی از این افراد با در نظر گرفتن منابع مالی یا علل غیرضروری اقدام به سزارین می‌کنند.

این در حالی است که فاجعه سزارین این است که جنین قبل از موعد مقرر به دنیا می‌آیند و این موضوع زندگی آینده کودک را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.

وی خاطرنشان کرد: مراکز مامایی آماده ارائه خدمات مشاوره‌ای به مادران است و قرار است در این مراکز کلاس‌های مشاوره زایمان طبیعی رایگان برگزار شود.

منبع: فارس

درد شدید قاعدگی علامت بیماری است؟

یک جراح و متخصص زنان گفت: دردهای زنانه بالای 25 سال، خونریزی رحمی غیرطبیعی، درد لگنی و ... نشان دهنده وجود بیماری است و فرد حتماً باید به پزشک مراجعه کند.

دکتر نسیم سنجری با اشاره به اینکه قاعدگی دردناک بیشتر در دختران جوانی دیده می‌شود که 4 یا 5 سال از شروع بلوغ آنها گذشته است، اظهار داشت: در این سنین حدود 75 درصد دختران درد حین قاعدگی را تجربه می‌کنند اما فقط در 15 درصد آنها این درد آن قدر شدید می‌شود که فعالیت روزمره‌شان را مختل می‌کند مثلاً نمی‌توانند به مدرسه بروند.

وی ادامه داد: خوشبختانه با افزایش سن این دردها کمتر می‌شود. درد موقع قاعدگی بیشتر حالت انقباض داشته، زیر شکم حفظ می‌شود و ممکن است در ران‌ها و پشت نیز احساس شود.

این جراح و متخصص زنان و زایمان گفت: درد قاعدگی معمولاً قبل از آن شروع و بعد از یک یا دو روز خفیف‌تر می‌شود. در هر سیکل ماهیانه شدت دردها ممکن است متغیر باشد.

علت ایجاد درد قاعدگی ترشح موادی به نام پروستاگلاندین است که از سلول‌های پوشاننده داخل رحم است. ترشح این مواد موجب ایجاد انقباض در رحم و در نتیجه رسیدن اکسیژن کم به این عضو می‌شود که در نهایت به ایجاد درد منجر می‌شود. علاوه بر این پروستاگلاندین‌ها می‌‌توانند بر دستگاه گوارش نیز تأثیر گذاشته و موجب تهوع، استفراغ یا اسهال شوند.

وی افزود: درد قاعدگی خفیف تا متوسط بیماری نیست بلکه نشان‌دهنده انجام تخمک‌گذاری و سلامت نوجوان است اما اگر شدت دردها زیاد باشد ممکن است نیاز به درمان پیدا شود.

همچنین درمان‌ دارویی شامل بعضی از داروهای ضد التهاب مثل مفنامیک اسید است و برخی دیگر نیاز به مصرف قرص‌های ضد بارداری دارند، همچنین استفاده از حرارت موضعی در کاهش درد مؤثر است.

این جراح و متخصص زنان بعضی از دردهای قاعدگی را ناشی از وجود یک بیماری عنوان کرد و افزود: معمولاً در موارد زیر باید به احتمال وجود یک بیماری همراه شک کنیم.شروع درد قاعدگی بالای سن 25 سال، خونریزی رحمی غیرطبیعی از نظر شدت، مقدار یا زمان، درد لگنی در زمان‌های غیر از قاعدگی، وجود تهوع، استفراغ، اسهال، درد پشت، سر درد حین قاعدگی و از همه مهمتر افزایش شدت علائم طی زمان.

وی خاطر نشان کرد: متوسط سن قاعدگی حدود 11 سال است و در دخترانی که زودتر از 8 سال و بالای 16 سال قاعده می‌شوند حتماً باید جهت بررسی به پزشک مراجعه شود.

دکتر نسیم سنجری، جراح و متخصص زنان و زایمان
منبع: فارس

ده علامت اصلی كه بیانگر بارداری احتمالی است

آیا حامله شده اید؟ به احتمال زیاد تا موعد اولین پریود بعدی یا حتی یكی دو هفته بعد از آن، نشانه خاصی را مشاهده نخواهید كرد.
به گزارش مجله پزشکی مادر به نقل از نی نی سایت، در صورتی كه در چند ماه اخیر وضعیت قاعدگی خود را به دقت زیر نظر نداشته اید، یا اگر پریود شما نامنظم بوده و هر ماه تغییر می كرده است، ممكن است نتوانید موعد دقیق قاعدگی بعدی خود را مشخص نمایید. اما اگر برخی از نشانه های زیر در شما ظاهر شدند و تا مدتی هم پریود نشدید، ممكن است باردار شده باشید. دقت كنید كه همه خانمهای حامله این نشانه ها را مشاهده نخواهند كرد. در این حالت می توانید از تستهای حاملگی خانگی استفاده كنید تا مطمئن شوید!

توجه كنید كه این نشانه ها به ترتیب عكس اهمیت چیده شده اند و شماره 10 كم اهمیت ترین و شماره 1 مهمترین علامت هستند.

1- تست حاملگی خانگی كه نتیجه مثبت بدهد

علی رغم تبلیغاتی كه روی جعبه های این تستها دیده می شود، اكثر آنها تنها یك هفته پس از موعد پریود بعدی می توانند حاملگی را تشخیص دهند. پس اگر زودتر از این موعد از این تستها استفاده كرده و نتیجه منفی گرفتید، بهتر است چند روز بعد دوباره تست را تكرار نمایید. البته اگر هنوز پریود نشده باشید!

پس از اینكه یكی از این تستها نتیجه مثبت داد، با پزشك خود قرار ملاقات بگذارید. هنوز هم قطعی ترین روش اثبات بارداری، حداقل در ایران، انجام آزمایش خون و اندازه گیری -hCGβ است. شاید هم پزشك شما ترجیح دهد برای پیگیری های آینده، از حالا مقدار آنرا اندازه گیری كند.

2- دمای پایه بدن شما بالا مانده است

اگر دمای پایه بدن خود را یادداشت می كرده اید و اكنون مشاهده می كنید كه این دما به مدت 18 روز در مقدار بالاتر از معمول باقی مانده است، احتمالا حامله شده اید.

3- تاخیر پریود

اگر پریود شما معمولا منظم بوده اما این بار به موقع شروع نشده است، می توانید پیش از آنكه سایر نشانه های فوق را مشاهده كنید، از تست حاملگی استفاده نمایید. اما اگر قاعدگی شما منظم نبوده یا اینكه زمان پریودهای قبلی خود را یادداشت نكرده اید، تهوع، حساسیت پستانها یا افزایش دفعات استفاده از دستشویی می توانند نشانه های حاملگی باشند.

4- تكرر ادرار

اندكی پس از باردار شدن، ممكن است احساس كنید كه به طور مرتب نیاز به ادرار كردن دارید. چرا؟ علت عمده این مطلب آن است كه در دوران حاملگی، حجم خون و مایعات در بدن شما افزایش پیدا می كند، كه در نتیجه حجم بیشتری از مایعات به كلیه ها و در نتیجه مثانه شما وارد می شود.
این عارضه ممكن است از هفته ششم حاملگی آغاز شده و در طول دوران حاملگی ادامه پیدا كرده یا حتی وخیم تر شود، البته رحم در حال رشد شما نیز فشار بیشتری بر مثانه وارد خواهد كرد.

5- نفخ شكم

تغییرات هورمونی در اوائل حاملگی ممكن است موجب بروز حالت نفخ در شما بشوند؛ كه این حالت مشابه با همان وضعیتی است كه برخی از خانمها پیش از آغاز پریود ماهانه خود تجربه می كنند. به همین دلیل، حتی در اوائل حاملگی كه رحم شما هنوز هم بسیار كوچك است، ممكن است احساس كنید كه اندازه دور كمر لباسها برای شما كوچك شده است!

6- افزایش حساسیت نسبت به بوها

اگر در اوائل دوران حاملگی به سر می برید، ممكن است احساس خوشایندی نسبت به برخی بوها، مثلا بوی ساندویچ یا حتی یك فنجان قهوه نداشته باشید؛ و حتی ممكن است برخی بوهای خاص موجب بروز حالت تهوع در شما شوند. این امر ممكن است ناشی از افزایش سریع میزان هورمون استروژن در بدن شما باشد، اما این صرفا یك احتمال است و كسی از علت قطعی آن خبر ندارد. همچنین ممكن است مشاهده كنید برخی از غذاهایی كه قبلا بسیار دوست داشته اید، اكنون حال شما را به هم می زنند؛ این هم كاملا طبیعی است!

7- تهوع یا استفراغ

در اكثر خانمها، تهوع صبحگاهی تا حدودا یك ماه پس از باردار شدن رخ نمی دهد. حتی برخی از خانمها آنقدر خوش شانس هستند كه هیچ گاه این عارضه را تجربه نمی كنند. اما احساس تهوع در تعدادی از خانمهای حامله، بسیار زودتر آغاز می شود؛ همچنین این تهوع ممكن است فقط در صبحگاه رخ ندهد. عارضه ویار بارداری ممكن است صبح، ظهر یا حتی شب هنگام بروز كند.
تقریبا نیمی از خانمهایی كه به این عارضه دچار می شوند، با آغاز سه ماهه دوم حاملگی، به كلی بهبود پیدا می كنند. شدت این عارضه در بقیه خانمها نیز غالبا در ماه چهارم یا پنجم حاملگی كاهش می یابد.

8- خونریزی ناشی از لانه گزینی

برخی از خانمها در حدود روزهای یازدهم یا دوازدهم پس از باردار شدن (یعنی تقریبا همزمان با زمان پریود بعدی)، مقدار كمی خونریزی یا لكه بینی مشاهده می كنند. این خونریزی ممكن است ناشی از ورود تخمكِ بارور شده به بافت پر خونِ رحم شما باشد، اما كسی دلیل قطعی آن را نمی داند. حركت تخم لقاح یافته به سمت رحم، 6 روز پس از بارور شدن آغاز می شود و هنگامی كه می خواهد در دیواره رحم، محلی را برای استقرار خود برگزیند، مختصر خونریزی اتفاق می افتد.
این خونریزی بسیار كم و اغلب به صورت لكه های قرمز یا قهوه ای مایل به قرمز خواهد بود و تنها یك یا دو روز طول خواهد كشید. در صورت مشاهده خونریزی یا لكه بینی، خصوصا اگر همراه با درد باشد، پزشك خود را در جریان بگذارید؛ زیرا این موارد ممكن است نشانه های حاملگی خارج رحمی باشند.

9- خستگی

ناگهان احساس خستگی می كنید؟ یا نه، احساس كوفتگی و ضعف عمومی شدید دارید؟ هیچ كس به درستی نمی داند كه علت بروز این خستگی های ناگهانی در اوائل حاملگی چیست، اما احتمالا افزایش ناگهانی سطح هورمون پروژسترون می تواند یكی از عوامل بروز خواب آلودگی باشد.
با ورود به سه ماهه دوم حاملگی احتمالا سرحال تر شده و احساس انرژی بیشتری خواهید كرد، اما احساس ضعف و خستگی در اواخر دوران حاملگی دوباره باز خواهد گشت، زیرا در آن دوران وزن نسبتا زیادتری را باید حمل كرده و همچنین به علل مختلف ممكن است خواب كافی نداشته باشید.

10- تورم و حساسیت در پستانها

یكی از نشانه های اولیه حاملگی، حساس و دردناك شدن پستانها به علت افزایش سطح هورمونها است. درد پستانها ممكن است شبیه به درد آنها در هنگام پریود، یا كمی شدیدتر باشد. این عارضه پس از سه ماهه اول حاملگی و با عادت كردن بدن به تغییرات هورمونی، تا حد زیادی از بین می رود.

مجله پزشکی مادر

لباسهای ممنوعه در بارداری

از ماه سوم یا چهارم بارداری کم‌کم رحم بزرگ می‌شود و شکم خانم باردار جلو می‌آید. از این زمان به بعد است که باید برای دوران بارداری خرید کند و لباس‌های مخصوص بپوشد. اینکه چه بخرید و از چه مارکی و چند تا بخرید، به بودجه شما بستگی دارد. می‌توانید کمی بیشتر اما یک‌بار هزینه کنید و لباس‌هایی بخرید که اندازه آنها قابل‌تنظیم و با بالا رفتن سن بارداری، مدل آنها قابل‌تغییر باشد. به هر حال، پوشیدن لباس‌های قبل از بارداری، بعد از ماه چهارم به سلامت شما و جنینتان آسیب می‌رساند.

به گزارش مجله پزشکی مادر به نقل از روزنامه سلامت، در ادامه، نپوشیدنی‌های بارداری را به روایت دکتر حمید بهنیا، متخصص زنان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، خواهید خواند.

لباس‌ تنگ و چسبان

از ماه چهارم بارداری، لباس باید راحت و گشاد باشد. لباسی که می‌پوشید نباید به شکم و پاها بچسبد، وزن آن باید روی شانه‌ها باشد و به واسطه کمربند یا کش روی این وزن روی شکم نیفتاده باشد. همچنین خانم باردار باید بتواند راحت لباس را بپوشد و دربیاورد و وقتی لباس را به تن دارد، راحت بنشیند و بلند شود و موقع راه رفتن دست و پا گیرش نباشد. پوشیدن شلوارهای تنگ، مخصوصا در ناحیه فاق، اصلا توصیه نمی‌شود چون خانم‌ها در دوران بارداری بیش از هر زمان دیگری به‌دلیل تغییرات هورمونی مستعد ابتلا به عفونت ادراری هستند. توصیه اصلی این است که خانم‌ها شلواری، از جنس کتان یا نخ به پا کنند و از پوشیدن لگ‌های صنعتی چسبان که باعث افزایش تعریق می‌شود، خودداری کنند. این موضوع در مورد لباس زیر هم صادق است. لباس زیر نباید آنقدر تنگ باشد که شکم را به 2 قسمت تقسیم کند. بهتر است خانم‌های باردار لباس زیر نخی مخصوص بارداری انتخاب کنند یا اگر لباس زیر معمولی می‌خرند، سایز خیلی بزرگ بپوشند تا کاملا راحت باشند و فشاری به شکم وارد نشود. در دوران بارداری به دلیل تغییرات هورمونی اندازه سینه‌ها نیز بزرگ می‌شود و خانم باردار باید با توجه به این مساله اندازه سینه‌بند خود را تغییر دهد.

کفش بدون پاشنه یا پاشنه‌بلند

هم پوشیدن کفش‌های بدون پاشنه و هم پاشنه بلند، در دوران بارداری ممنوع است. بهترین کفش برای این دوران، کفش لژدار 3 سانتی است. فراموش نکنید در دوران بارداری پاها و کمر حساس‌تر از قبل و قوزک پا ضعیف‌تر است و وزن جنین می‌تواند به راحتی تعادل خانم باردار را به هم بزند. انتخاب کفش‌های بدون پاشنه و تخت یا کفش‌های با پاشنه بیش از 4 سانت، می‌تواند باعث درد کمر، انقباض عضلات پا و درد زانو شود. کفشی که انتخاب می‌کنید، اگر پاشنه‌دار است، باید 3 سانتی و پاشنه آن پهن باشد.

کفش‌ بنددار

برای ماه‌های آخر باید کفشی انتخاب شود که به خم شدن و بند بستن نیاز نداشته باشد اما اگر لازم بود، خانم باردار نباید به سمت جلو خم شود یا با تکیه به دیوار بند کفشش را ببندد. بهترین کار این است که روی یک صندلی بنشیند و پایش را روی ران پای مقابل قرار دهد و بند کفشش را محکم کند. برای پوشیدن جوراب نیز همین روش توصیه می‌شود. در ماه‌های آخر بارداری مرکز ثقل بدن نیز به سمت جلو خم می‌شود و برای حفظ تعادل معمولا خانم‌های باردار شانه‌ها را عقب می‌دهند اما این حالت باعث کمردرد می‌شود. انجام هر نوع حرکتی که دامنه حرکت مفاصل در آن بالا باشد، مثل پوشیدن لباس‌های تنگ که لازم است برای این کار دست‌ها خیلی عقب یا بالا برود، توصیه نمی‌شود. کلا لباس و کفش بارداری باید سبک و راحت باشد و در تابستان و زمستان برحسب گرمی و سردی بدن مادر انتخاب شود. البته معمولا خانم‌های باردار ناگهان حس گرما یا گرگرفتگی پیدا می‌کنند و حرارت بدنشان بالاست و نیازی به پوشیدن لباس‌های خیلی گرم ندارند.

نپوشیدنی‌های بارداری و 3 نکته پوستی

دکتر مجتبی امیری/متخصص پوست و عضو هیئت علمی دانشگاه بقیه‌ا...

1. به دلیل تجمع آب در بدن در دوران بارداری، بیشتر خانم‌های باردار دچار تورم‌ پاها می‌شوند و پوشیدن کفش‌هایی که قبل از بارداری مناسب بود، ممکن است اواخر بارداری به‌دلیل تنگی کفش، زمینه فرو رفتن ناخن در گوشت را افزایش دهد. برای پیشگیری کفش راحت بپوشید.

2. در دوران بارداری چین زیرپستان، زیربغل و کشاله ران مستعد عفونت‌های قارچی است. برای پیشگیری باید چین‌ها را خشک نگه‌داشت. از آنجا که فعالیت غدد عرق نیز در بارداری افزایش می‌یابد، خانم باردار باید لباس‌هایی از جنس الیاف نخی و پنبه‌ای بپوشد و از پوشیدن لباس‌هایی با الیاف صنعتی خودداری کند تا از حساسیت و بروز درماتیت‌های متعاقب آن پیشگیری شود.

3. به دلیل تغییرات هورمونی در دوران بارداری، ناحیه ساق پا خشک می‌شود بنابراین خانم باردار باید پوستش را مرتب مرطوب و به جای استفاده از صابون‌ها، از پن‌های خنثی استفاده کند و از پوشیدن جوراب، چکمه یا لباس‌هایی با الیاف پشمی که خارش را افزایش می‌دهد، خودداری کند.

 مجله پزشکی مادر

علل و درمان خشکی واژن

خانم های جوان بسیاری در اوایل ازدواج دچار مشکل خشکی واژن می شوند. در واقع خشکی واژن معمولا در سن یائسگی رخ می دهد اما احتمال بروز آن در سن جوانی اگر سطح هورمون ها کمتر از حد عادی باشد یا غدد مترشحه واژن، فعالیت کمی داشته باشد، نیز ممکن است.

اینکه بسیاری از خانم ها پس از ازدواج دچار این مشکل می شوند به دلیل آموزش کم  مسایل جنسی است. متاسفانه زوجین قبل از آغاز رابطه جنسی، معاشقه کمی انجام می دهند. در این حالت واژن به اندازه کافی نرم نیست و اصطلاحا دچار خشکی واژن می شوند.: خب، پس این خشکی واژن واقعی نیست و زوج ها با رعایت برخی مسایل می توانند آن را حل کنند.

دلایل اصلی خشکی واژن واقعی که به عنوان یک ناراحتی شمرده می شود، چیست؟

بستگی دارد. در دوران یائسگی دلیل خشکی واژن کم بودن هورمون استروژن است که در پی کم کاری تخمدان پیش می آید. یائسگی معمولا باید پس از ۵۰ سالگی رخ دهد اما استرس، بیماری های گوناگون، شیمی درمانی و حتی سیگار می تواند سبب رخ دادن سریع تر آن قبل از ۵۰ سالگی شود. به دنبال یائسگی، تخمدان ها کم کار می شوند و هورمون استروژن کمتری در خون ترشح می شود و در پی آن با خشکی واژن روبه رو هستیم. در افراد جوان تر نیز که هنوز به سن یائسگی نرسیده اند مشکلات هورمونی یا کم کاری غدد مترشحه واژن می تواند عامل خشکی باشد.

درمان:

اگر مشکل کمبود هورمون باشد، با توجه به اینکه هورمون استروژن سرطان زا است و می تواند سبب بروز سرطان پستان شود، با رعایت این مطلب که ابتدا بیمار ماموگرافی شود و اگر تمامی مسایل طبیعی بود، می توان برای او استروژن موضعی تجویز کرد. بعد از سن یائسگی پزشک معمولا پماد استروژن را یک روز در میان برای مدتی کوتاه و آن هم به همراه هورمون پروژسترون تجویز می کند تا در حد زیادی از بروز سرطان رحم و پستان بکاهد. استروژن های خوراکی را قبل از ۵۰ سالگی می توان تجویز کرد زیرا هم کیفیت زندگی و هم کیفیت اعمال نزدیکی را بهتر کرده و خشکی واژن را برطرف می کند. اکثر خانم هایی که به این ناراحتی دچارند پس از مصرف استروژن به همراه پروژسترون درمان شده و راضی هستند.

علایم:

درد هنگام نزدیکی از اولین علایم این ناراحتی است که بعد از یائسگی سوزش واژن یا بی اختیاری ادرار هم به آن افزوده می شود. بعد از یائسگی عضلات پرینه و کف لگن تحلیل پیدا کرده و حتی خشکی واژن می تواند سبب ریزش ادرار حین سرفه کردن شود. از جمله نشانه های آن تغییر رنگ مخاط و کم رنگ شدن آن است که در حین معاینه پزشک متوجه آن می شود.

آیا احتمال دارد این بیماری با بیماری های دیگری اشتباه گرفته شود؟ آیا علایم آن با ناراحتی دیگری مشابه نیست؟!

معمولا نه مگر آنکه عفونتی وجود داشته باشد. پزشک با تجربه به خصوص در افراد یائسه خشکی واژن را با ناراحتی های دیگر اشتباه نمی گیرد. در خانم های جوان ممکن است در اثر خشکی واژن و نزدیکی زیاد، کمی سائیدگی در واژن به وجود بیاید و پزشک گمان کند عفونتی وجود دارد. در این موارد پزشک از داروهای ضد باکتری و قارچ استفاده می کند که البته بی تاثیر است و در صورتی که استروژن تجویز نشود بهبودی حاصل نمی شود.

دکتر ندا مقتدری اصفهانی، متخصص زنان و زایمان

 ضرورت تغذیه مناسب مادران در دوران بارداری

به گفته متخصصان تغذیه، برخورداری از تغذیه سالم و مناسب مادران در دوران بارداری، انتخاب غذاهایی با کیفیت تغذیه ای بالا و سرشار از آنتی اکسیدان ها و جلوگیری از مصرف غذاهای پرچرب و پرکالری سبب تولد نوزاد سالم و با وزن ایده ال می شود.

به طور کلی به گفته این متخصصان، رشد و نمو جنین رابطه مستقیمی با نوع تغذیه و دریافت مواد مغذی و ویتامین ها از طریق مادر دارد.

غزاله اسلامیان متخصص تغذیه در مورد اثرات تغذیه مناسب بر سلامت جنین و مادر اظهار کرد: مادران از زمانی که متوجه بارداری می شوند باید به نوع تغذیه خود اهمیت دهند و با ایجاد تغییرات و تنظیم یک برنامه غذایی مناسب دوران بارداری را به درستی سپری کنند.

به گفته وی، ضروری است مادران باردار با مراجعه به متخصصان تغذیه و با گرفتن مشاوره تغذیه روش صحیح تغذیه را انتخاب کنند تا علاوه بر تامین مواد مورد نیاز برای رشد جنین، دچار اضافه وزن نیز نشوند.

اسلامیان با بیان اینکه یکی از مهمترین ویتامین های دوران بارداری، اسید فولیک است، افزود: نیاز به مادر به اسید فولیک در دوران بارداری به منظور تولید گلبول قرمز و افزایش حجم خون، رشد جفت و پیشگیری از نقص لوله عصبی جنین افزایش می یابد.

وی بهترین منابع اسیدفولیک را سبزی های برگ سبز تیره، لبو، کلم، گل کلم، پرتقال، طالبی، ذرت، باقلا، نخودسبز و جوانه گندم عنوان کرد.

وی اظهار کرد: پزشکان اغلب برای تامین نیاز مادر و جنین، مصرف روزانه مکمل های غذایی مولتی ویتامین و مواد معدنی را برای زنان باردار توصیه می کنند.

این متخصص تغذیه در مورد میزان مناسب افزایش وزن مادران باردار توضیح داد: افزایش وزن معادل 16-5/11 کیلوگرم را برای زنان با وزن طبیعی، 18-5/12 کیلوگرم برای زنان کم وزن، 11-5/7 کیلوگرم برای زنان دارای اضافه وزن و 6 کیلوگرم برای زنان چاق مناسب است.

اسلامیان دیابت بارداری را یکی از مشکلات مادران در دوران بارداری عنوان کرد و گفت: دیابت بارداری به طور معمول پس از هفته 24 بارداری تشخیص داده می شود و حدود 5 تا 10 درصد بارداری ها را شامل می شود و زنان باردار مبتلا به دیابت بارداری به تغذیه مناسب زیرنظر پزشک معالج نیاز دارند.

این متخصص تغذیه یادآور شد: مشکلات گوارشی نیز از شایعترین شکایات دوران بارداری است که در بیشتر موارد با تهوع و استفراغ همراه است و بیش از سه چهارم زنان باردار آن را تجربه می کنند.

اسلامیان ادامه داد: مشکلات گوارشی در بیشتر موارد تا هفته 14 بارداری بهبود می یابد و تنها در 2 درصد افراد تا پایان بارداری ادامه پیدا می کند. تهوع و استفراغ نیز در بیشتر موارد در حد خفیف و متوسط است ولی عارضه خاصی را ایجاد نمی کند.

وی در مورد حالت تهوع و استفراغ مادران باردار در آغاز روز گفت: دریافت زنجبیل تازه برای رفع حالت تهوع دوران بارداری مؤثر است و مصرف مکمل ویتامین B6 در موارد خفیف باعث بهبود حالت تهوع می شود.

این متخصص تغذیه اضافه کرد: جویدن آدامس یا مکیدن آبنبات با طعم مناسب می تواند در بهبود حالت تهوع مؤثر باشد و در صورتی که مصرف قرص آهن باعث ایجاد حالت تهوع می شود بهتر است قبل از خواب قرص آهن را مصرف کنند.

اسلامیان گفت: بهتر است مادران باردار برای جلوگیری از ایجاد تهوع صبحگاهی، قبل از بلند شدن از رختخواب، کمی بیسکوییت خشک در حالت خوابیده به آرامی مصرف کنند.

وی به زنان باردار توصیه کرد: در وعده های غذایی خود از گروه شیر و لبنیات، میوه ها و سبزی ها استفاده کنند و مواد غذایی مانند گوشت، ماهی و تخم مرغ را کاملا بپزند و در طول روز حداقل 8 لیوان آب و مایعات بنوشند.

اسلامیان همچنین توصیه کرد: زنان باردار از مصرف مواد غذایی با کافئین بالا شامل قهوه، کاکائو، نوشابه و غیره اجتناب کنند و از روغن های مایع سرشار از اسیدهای چرب امگا 3 مانند روغن کلزا به میزان کافی در طبخ غذا استفاده کنند.

وی با بیان اینکه برگشت غذا از معده به مری (رفلاکس) در اواخر بارداری بسیار شایع است، برای رفع این مشکل توصیه کرد: مادران باردار باید برای مقابله با این مشکل غذاها را کامل بجوند و به آهستگی میل کنند و غذاها را در حجم کم و تعداد وعده های بیشتر مصرف کنند. همچنین باید از مصرف چربی گوشت، پوست مرغ و ماهی، سس های چرب، کره، خامه، شیرینی های خامه ای، غذاهای چرب و غذاهای سرخ شده پرهیز کنند.

اسلامیان افزود: همچنین باید از مصرف هر ماده غذایی که به تجربه دریافته اند سبب تشدید برگشت غذا از معده به مری می شود، پرهیز کنند.

وی اضافه کرد: زنان باردار باید از میوه ها، سبزی ها و غلات سبوس دار به میزان کافی مصرف کنند تا از ایجاد یبوست که می تواند منجر به تشدید رفلاکس شود، پیشگیری کنند و پس از صرف غذا، حداقل 2 تا 3 ساعت از دراز کشیدن پرهیز کنند.

به گفته اسلامیان، مادران در هنگام خوابیدن نیز باید سر خود را نسبت به بدن در موقعیت بالاتری قرار دهند و از خم و راست شدن به ویژه پس از صرف غذا پرهیز کنند. همچنین شام حداقل 3 تا 4 ساعت قبل از خواب صرف شود.

وی تاکید کرد: مصرف هرگونه دارو و مکمل در زمان حاملگی باید با نظر پزشک صورت گیرد؛ بنابراین مادران باردار باید از مصرف خودسرانه داروهای شیمیایی و گیاهی خودداری کنند.

غزاله اسلامیان
منبع: ایرنا

درمان زودانزالی

بسیاری از زوج های جوان در ابتدای ازدواج، به خصوص در سال اول به دلیل کم تجربگی دچار اختلالات و اختلافات متعددی در زمینه روابط زناشویی می شوند. بیشتر این اختلالات را می توان به راحتی و تنها طی چند جلسه مشاوره با روانشناس برطرف کرد اما متاسفانه خیلی از افراد به دلیل «کم رویی و خجالت» از مراجعه به متخصص خودداری کرده و به خوددرمانی روی می آورند. به این ترتیب نه تنها مشکل شان رفع نمی شود بلکه ممکن است دچار ناتوانی جنسی یا اختلالاتی شوند که کنترل و درمان شان دشوار است. در این مطلب به بررسی راهکارهای موجود برای درمان زودانزالی توسط سیدعلی دربانی، کارشناس ارشد مشاوره خانواده و درمانگر اختلالات زناشویی می پردازیم.

مشکل فقط از شما نیست!

تحقیقات نشان می دهد در جهان ۳۰ تا ۵۰ درصد زوج ها از انواع اختلالات زناشویی رنج می برند. این در حالی است که ارتباط قابل ملاحظه ای بین رضایت زناشویی و صفا و صمیمیت زوجین وجود دارد. در مطالعات انجام شده تا به حال نتایج متفاوتی در مورد فراوانی این اختلالات ارائه شده است. در واقع مسائل فرهنگی هر جامعه، سطح توسعه یافتگی، سطح اقتصادی، سطح آگاهی عمومی در مورد مسائل زناشویی و ... بر فراوانی این اختلالات تاثیرگذار است و تغییرپذیری نتایج تحقیقات مختلف را توجیه می کند.

این اختلال زندگیتان را تهدید می کند

بین عوامل مرتبط با انزال زودرس، مسائل بیشترین فراوانی را دارند. انـزال زودرس بـه انـزالی غیر قابل کنترل گفته می شود که قـبـل از انـجـام رابطه یا مدت زمان بسـیـار کـمـی پـس از آن بـا میزان تحریک کم و خلاف میل فـرد انـجـام گیـرد. از دیدگاه دیگر، انزال کمتر از ۲ دقیقه که بدون کنترل شخص انجام گیرد را انزال زودرس گویند. با این حال زمان استانداردی برای رسیدن به اوج رابطه در نظر گرفته نشده است چون این زمان بسته به نظر و رضایت افراد از رابطه زناشویی از هر زوج تا زوج دیگر متفاوت است.

اضطراب با روابط زناشویی چه می کند؟!

البته مسلم است که زنان معمولا دیرتر از مردان به اوج رابطه زناشویی می رسند بنابراین عدم آگاهی زوجین از چگونگی ایجاد تطابق، زمان طولانی به اوج رسیدن زوجه و زمان کوتاه تر زوج باعث تشدید این مشکل می شود در حالی که می توان با آموزش صحیح در این زمینه از احساس نارضایتی زوجین جلوگیری کرد.

شاید مشکل از دارو و هورمون باشد

از دیگر عوامل این اختلال می توان به فاصله زیاد بین روابط زناشویی اشاره کرد. وقتی احساسات زناشویی بین زوجین متراکم می شود، معمولا کنترل یک باره آنها دشوار شده و منجر به انزال زودرس می شود. علاوه بر این بیشتر افراد در اوایل زندگی زناشویی به دلیل تجربه کمی که دارند دچار این مشکل می شوند و به مرور زمان باتجربه بیشتر مشکل شان رفع می شود. عوامل پزشکی بازدارنده نظیر آسیب های جسمی، تداخلات دارویی و مشکلات هورمونی هم از دیگر عوامل این اختلال هستند.

اضطراب و ترس را کنار بگذارید

یکی از دلایل این اختلال در مردان عوامل و مشکلات روانی بازدارنده است؛ ازجمله اضطراب، هیجان و استرس های روانی که فرد در زندگی روزمره با آنها روبه رو می شود. این هیجانات و استرس ها معمولا باعث می شوند فرد حین رابطه، راحتی و تمرکز خود را از دست بدهد. یکی دیگر از مشکلات روانی موثر بر این وضعیت، «ترس» از بروز اختلا ل نعوظ است. در واقع ترسی که فرد نسبت به از دست دادن نعوظ دارد باعث می شود به صورت ناخودآگاه انزال زودتر از موعد رخ دهد.

خود درمانی؛ هرگز!

استفاده از کرم ها و اسپری های کاهش دهنده حس سطحی هم می تواند باعث کاهش این مشکل شود اما به یاد داشته باشید برای رفع این اختلال هرگز از اسپری بی حسی دندان استفاده نکنید. این اسپری ها در بلندمدت باعث اختلال در نعوظ می شوند. پس فقط از کرم ها و اسپری های مخصوص تولید شده توسط شرکت های مجاز و مورد تایید وزارت بهداشت استفاده کنید. در صورت استفاده از این محصولات بهتر است قبل از شروع رابطه موضع را با صابون شست وشو دهید تا از بی حسی بیشتر جلوگیری شود. نکته مهم اینکه استفاده خودسرانه و بیش از حد از این محصولات عوارض زیادی در پی دارد پس مصرف آنها را به آخرین مرحله از درمان موکول کنید. توصیه می شود حتما قبل از مصرف آنها با مشاور خانواده مشورت داشته باشید.

درمان با تکنیک ماستر و جانسون

برای درمان این مشکل چندین روش وجود دارد. پیشنهاد می شود ضمن استفاده از این مطالب آموزشی، خجالت را کنار گذاشته و با متخصصان دوره دیده زیر نظر سازمان نظام روانشناسی مشورت کنید. یکی از راهکارهای درمانی تکنیک ماستر و جانسون است. این تکنیک از موثرترین روش های درمانی است که تاکنون برای درمان انزال زودرس شناخته شده است اما نیاز به اراده و تمرین زیاد دارد. در حقیقت این روش شامل یادگیری، تشخیص و کنترل احساسات و رفتارهایی است که منجر می شود فرد به اوج رابطه برسد. در این تکنیک ابتدا تحریک صورت می گیرد سپس هر زمان که فرد به اوج رابطه نزدیک می شود، تحریک را متوقف کرده و بعد از چند لحظه با فروکش کردن احساسات، دوباره اقدام می کند. به این ترتیب بعد از چند هفته تمرین می توان مراحل روابط را تحت کنترل درآورد.

شایع ترین اختلال مردان زیر ۴۰ سال!

طی مطالعات انجام شده فراوانی اختلال در میل زناشویی ۵ درصد، اختلال در نعوظ ۳۰ تا ۵۰ درصد، انزال زودرس ۲۵ تا ۴۵ درصد و انزال دیررس ۸/۳ درصد تخمین زده شده است. هریک از اختلالات فوق می تواند هم ریشه جسمانی و هم ریشه در مسائل روانی داشته باشد اما انزال زودرس تقریبا همیشه ریشه روانشناسی دارد. در واقع اگر اختلال نعوظ شایع ترین بیماری زناشویی مردان بالای ۴۰سال باشد، قطعا انزال زودرس شایع ترین بیماری زناشویی مردان زیر ۴۰سال است.

تازه دامادها بیشتر مبتلا می شوند!

اغلب کسانی که دچار این بیماری هستند به دلایل مختلف اخلاقی و فرهنگی از مراجعه به پزشک امتناع می کنند، اگرچه همه این بیماران از یافتن راه حلی برای رهایی از آن خوشحال می شوند. طبق تحقیقات به عمل آمده انزال زودرس در افرادی که تازه ازدواج کرده اند بیشتر است که می توان علت آن را اضطراب و شرایط استرس آور زمان رابطه زناشویی دانست. در واقع تصور می شود که این حالت به دلیل نگرانی از رضایت همسر رخ می دهد.

تاثیر داروهای ضد افسردگی

داروهای مهار کننده بازجذب سرتونین که از دسته داروهای ضدافسردگی هستند در درمان این مشکل موثر هستند. از این موارد می توان به داروهای خانواده اس اس آر آی اشاره کرد که شامل داپوکستین، فلوکستین، پاروکستین و سرتالین می شود. این داروها را حتما باید زیر نظر پزشک مصرف کرد زیرا ماهیت اعتیادآور و شرطی کننده دارند. در انتها باید یادآور شد راهکارهای متفاوتی برای درمان این اختلال موجود است اما هیچ گاه به توصیه اطرافیان و دوستان خود برای درمان این مشکل از مواد افیونی و خانواده مخدرها استفاده نکنید. متاسفانه امروزه علت بسیاری از اعتیادها، امید به رفع اختلالات جنسی است، درحالی که با مصرف این مواد نه تنها روابط زناشویی بهبود پیدا نمی کند بلکه مشکل اعتیاد نیز به این اختلالات اضافه می شود.

سیدعلی دربانی، کارشناس ارشد مشاوره خانواده و درمانگر اختلالات زناشویی
منبع: مجله سیب سبز