با روزه می توان به آرامش اجتماعی رسید

رمضان ماه خدا، بهار قرآن و ماه خوبی ها و ماه رویش زیبایی ها است. در این ماه، زمینه پالایش درون و اصلاح بیرون و بهره مندی از رحمت خداوند برای همگان فراهم می شود.
در این ماه علاوه بر بهرمندی از آثار جسمی و روحی روزه داری از آثار اجتماعی روزه داری نیز بهره مند خواهیم شد.
به گزارش خبرنگار مجله پزشکی مادر، یکی از آثار اجتماعی روزه، درس مساوات و برابری در میان افراد اجتماع است؛ ما در این ماه اگر فراموش کردیم همه با یکدیگر برابر و برادر هستیم. به یاد خواهیم آورد تفاوتی میان سیاه و سفید، فقیر و غنی و فرقی بین نژاد و طبقه اجتماعی نیست ما همه انسان هستیم و به انسانیت خود می بالیم. و باید در هر شرایط به همنوع خود کمک کنیم و با یکدیگر متحد باشیم. 

بسیاری از کدورت ها و ناهنجاری های اجتماعی، ریشه در خودپرستی و خودشیفتگی دارد. با روزه داری، فرد روزه دار از پیله خودپرستی خارج می شود. و توجه بیشتری به همسایگان، بازدید از اقوام و حضور در سفره افطاری دیگران و ... فراهم می سازد.

یکی از آثار سودمند روزه در بخش اجتماعی آن، تمرین احترام به قانون و دیگر افراد جامعه است. در جامعه ای که روزه به عنوان یک فریضه دینی مورد توجه است، همه افراد خود را موظف به خویشتنداری و رعایت احترام آن جامعه می دانند. در جامعه روزه دار، خوردن و آشامیدن و حرکات ضداخلاقی مغایر با رفتار دینی به شدت محکوم است و انسان های فهیم خویشتن را از آن دور نگه می دارند.

براساس آماری که به دست آمده هر ساله با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان میزان جرایم اجتماعی به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. ریشه این اصلاح اجتماعی را باید در گرایش افراد جامعه به معنویات و سلطه معنویت بر جامعه جستجو کرد.

تشویق به افطاری دادن در فرهنگ اسلامی و دستگیری از نیازمندان و نیز گستردن سفره های اطعام برای همگان امروزه به صورت فرهنگی فراگیر درآمده نشانه هایی از مهرورزی و هم دردی با بینوایان است.

تحمل تشنگی و گرسنگی هر چند مدت اندکی باشد، آدمی را به یاد بینوایان می اندازد و روحیه مهربانی و کمک به هم نوع ، بذل ، بخشش و سخاوت نسبت به دیگران را در وجود آدمی زنده می کند. روزه دار با چشیدن طعم گرسنگی و تشنگی ، وضعیت و فشارهای اقتصادی محرومان را بهتر درک می کند. داشتن صبر در مواجهه با رفتار و گفتار دیگران از جمله پایه های اساسی آثار اجتماعی روزه است.

روزه دار سعی می کند در زمانی که روزه دار است بخشی از گناهان خود را ترک کند به ویژه گناهی که مربوط به حوزه زندگی اجتماعی می شود.

بدون تردید یکی از عوامل تقویت روابط اجتماعی در گروه دوستان و خویشان، رفت و آمدهایی است که بین افراد صورت می گیرد. افطاری دادن در این ماه از یک سو، و تاکید بر اجابت دعوت دیگران از سوی دیگر، پس تقویت روابط دوستانه یکی از  مهمترین و زیباترین تأثیرات رمضان است، ایجاد فضاهای جمعی و در نتیجه تقویت وجدان اجتماعی است.

عموماً افرادی که دارای نفسی سرکش و عصیانگرند، توان کنترل خود را ندارند و به همین دلیل پیوسته مرتکب جرایم مختلف می شوند، اما روزه مانع این سرکشی می شود و فرد را از ارتکاب اعمال ناشایست باز می دارد.

روزه عاملی برای انسجام و همبستگی اجتماعی است،؛ زیرا از یک سو باعث ایجاد همدلی و مشارکت بین افراد جامعه و از سوی دیگر باعث افزایش انسجام اجتماعی می شود. چون همه با پرداختن به یک ارزش واحد، اعمالی یکسان را به جا می آورند که در نهایت موجب نوعی همدلی و همگرایی اجتماعی می شود.

با روزه می توان به آرامش اجتماعی رسید؛ زیرا یکی از اثرهای روزه به وجود آوردن صلح و صفا در روح انسان است. وقتی فردی به آرامش درونی برسد، این احساس خود را به جامعه نیز انتقال می دهد و با خانواده و همکارانش احساس همدردی و برخورد بهتری دارد.

مجله پزشکی مادر