زیست کارساز ها، همانا دانش فرداست. (مترجم با توجه به اینکه بیوانرژتیک در فارسی  برابر ندارد ، زیست کارساز را با آن معادل گرفته است).   این واژه با  این عنوان و مفهوم  ، از علم زیست شناسی (علم حیات شناسی ) و انرژی شناسی و نقطه تلاقی آن دو  الهام می گیرد . لغت نامه آمریکایی هریتیج ، در چاپ سوم ، دانش زیست کارساز ها را اینطور تعریف می کند: مطالعه سیلان و تبادل انرژی میان خود جان داران و نیز میان جان داران و محیط زندگی . این تعریف بخش کوچکی از موضوع را ، روشن می کند. نقطه تلاقی حیات (زیست شناسی ) و انرژی ، بسی پهناورتر است، شاید حتی فراتر از حد تصور ما ، شامل همه فعالیت های بشر و هر کجای این جهانی که در آن می زید ، باشد.

دامنه و گستره دانش زیست فیزیک ( فیزیک حیات) ،  بعنوان یک پیامد طبیعی ، فراتر از حوزه علم فیزیک ، هر نقطه ای را که در آنجا انرژی حضور دارد ، در بر می گیرد. این تعبیر همه ارتباطات بین سلولی ، زیست شناسی شبکه عصبی وتاثیر فوتون ها در درون بدن انسان را شامل می گردد. مبحث تازه روان شناسی مبتنی بر انرژی ، مدلی را فراهم می سازد که چگونگی تعامل و رفتار روان (جان)  در یک میدان انرژی را تبیین میکند.

راز عبارت " جهان یکتاست یا یک واحد است " اساسا به نظریه فیزیک کوانتم بر می گردد که آشکارا از جهان یک پارچه ای که در آن ، همه چیز با هم مربوط است ، سخن می گوید. این جهان فن و صنعت، با ظهور ابزارهایی که آشکارسازی ، اندازه گیری و تغییر حوزه های مختلف انرژی را ممکن می سازند ، در حال پدید آمدن است.

بعنوان نتیجه همه این پژوهش های گوناگون ، ما هر روز بیشتر  به این موضوع ، پی می بریم که میدان های انرژی عامل طیف وسیعی از رویدادهای فیزیکی هستند.  دکتر جیمز اوشمان در کتاب خود بنام  انرژی پزشکی : دانشی بر پایه زیست انرژی درمانی (

Energy Medicine: The Scientific of Bioenergy Trapies) که در سال 2000 میلادی انتشار یافت ، خاطرنشان می سازد که ویژگی و خاصیت قوام یافته و محکم مولکول DNA   ثابت شده که ناشی از واکنش آنها به ضربان ها ( تکانش های  ) میدان های مغناطیسی است . او همچنین وجود یک شبکه خارج سلولی در کل {سلول های } بدن انسان را نشان می دهد که با این میدان ها ی انرژی تبادل چند وجهی دارد. این شبکه تاثیرات زیادی بر کلیت نحوه کار سلول ها می گذارد ؛ درست شبیه هورمون ها و نروترانسمیترها .

سرمنشاء

بدون توجه به این اصطلاحات امروزی ، باید گفت که مبحث زیست کارسازها ، ریشه ای عمیق و دیرینه در تاریخ دارد. از دو هزار سال پیش با ابداع طب سوزنی ، چینیان از این پدیده بهره گرفتند. در طب سوزنی ، در حقیقت سیلان انرژی از نقطه ای به نقطه ای وجود دارد. این گردش و سیلان انرزی، شبیه گردش خون نیست . مسیرها و خطوط مواصلاتی انرژی در اینجا ، همان اتصالات زیستی با چیزی به نام    " چای"  یا نیروی زندگی اند. از این منظر ، بیماری به عنوان انسداد و اختلال در مسیر  " چای " تفسیر و تعبیر می شود. یک طبیب در واقع به کمک سوزن ها، مسیر عبور " چای " را مجددا بر قرار می سازد. در مقایسه با روش های امروزی جراحی و درمان ، طب سوزنی عوارض و تبعات کمتری دارد.

چاکرا ها توصیف دیگری از مدارهای انرژی هستند. اساسا چاکرا ها مراکز انرژی واقع در طول مسیر نخاعی اند که هر کدام اثرات و کارکردهای ویژه ای دارند. بعنوان مثال ، چاکرا ی ریشه واقع در پایه نخاع ، هماهنگ کننده حرکتی بدن و چاکرا ی تاجی واقع دربالای سر ، مسئول فعالیت های روحی و روانی فرد است. بسیاری از روش های امروزی که در آنها از تکنیک دست ها استفاده می گردد ، مانند ریکی – Reiki -  ریشه در تعالیم شرق دور دارند.

تازه ترین مدل درمانی انرزیتیک (کارساز) ، هومیوپاتی است. شیوه هومیوپاتی به خاطر کاهش درد بیماران مبتلا به عامل های عفونی ، در حدود سالهای 1800 میلادی ، در اروپا ابداع گردید و رواج یافت. هر چه به پایان قرن نوزدهم نزدیک و شاهد توسعه و فراگیری علم و دانش شدیم ، هومیوپاتی از نظر افراد بیشتری ، یک نوع حقه بازی جلوه کرد. در پی دفاع گروهی از درمان گران از این شیوه ، سرانجام ، مرکز ملی درمان های مکمل و جایگزین در آمریکا ، هومیوپاتی را به رسمیت شناخت و برای آن اعتبار علمی قائل شد. در اروپا نیز این روش جلوتر ، در یک مرکزی در کشور سوئیس ، مورد بهره برداری قرار گرفت.این مرکز Paracelsus clinic in Lustmuhle نام دارد و در آنجا از هومیوپاتی بیشتر در کاهش درد بیماران سرطانی و غیره بهره می برند. (  www.paracelsus.ch )

بدن چگونه کار می کند؟

عبارت " زیست کارسازها " (بیو انرژیتیک ها ) نخستین بار به عنوان شاخه ای از روان شناسی  مطرح شد که از علم حرکت شناسی برای سنجش سطوح انرژی و میزان سیلان استفاده می کرد. باری ، با آشکار شدن رابطه میان شناخت ، انرژی و رفتار در آدمی ،و با  روشن شدن تاثیر گردش و چرخش انرژی و یا امکان مسدود شدن آن ، در بروز بیماری ها ، فرد گالو ، روانشناس ، نشان داد که تا چه اندازه موضوع بیوانرژیتیک ها ( زیست کارسازها ) مهم است. ( نگاه کنید به : Energy Psychology, CRC Press 1998  )

زیست کارسازها همچنین به عنوان علمی که به بررسی چگونگی انجام سوخت و ساز داخل سلولی می پردازد ، شناخته می گردد. در حقیقت کل ماجرای کنش و واکنش درون سلولی و نحوه سوخت و ساز آنها و اندر کنش بین سلولی، موضوع مطالعه این علم است. دانشمندان در دانشگاه ها با بررسی نحوه تبادل و انتقال انرژی و میزان سیلان آن در بین سلول ها ، نگاه تازه ای بر علل بروز انواع بیماری ها ، پدید آورده اند. اخیرا  ضمن پژوهشی در دانشگاه کلرادو بر روی نحوه سوخت  ساز سلولی و نحوه ارتباط بین سلولی ، باز بر این نکته تاکید شده که عامل اصلی و اولیه طبیعی و دخیل در کار، انرژیتیک بوده و به نوعی هم نهاد با  انرژی است. در حقیقت عدم تعادل در میزان انرژی و سیلان طبیعی آن ، باعث بروز بیماری ها است.

موضوع دیگر در مبحث زیست کارسازها ، درمان از راه دور است که به نظر با علم و دانش متعارف ، همخوانی ندارد! اما بتازگی با تایید این تاثیرات مثبت از راه دور ، آن را به حوزه مسائل روحی مربوط می دانند.گرچه هنوز عده ای سعی می کنند تا توضیح علمی قانع کننده ای برای این گونه مسائل ارائه دهند.

فناوری های در حال ظهور

یکی از مشکلات روش انرژی درمانی ، غیر عملی و یا سخت بودن سنجش میزان تاثیر آن بر بیمار بوده است ، اما اخیرا تجهیزاتی در شرف ساخت وعرضه اند که تا حدی این مشکل ا حل کرده و برخی اندازه گیری ها را ممکن می سازند.یکی از این وسیله ها ،  SQUID  یا همان مگنومتر با میزان بالای حساسیت است که قادر به ترسیم نقشه ای از میدان های بیوانرژتیک (زیست کارساز) ایجاد شده در اثر تراکنش های روحی وروانی در بدن می باشد. SQUID   نخستین ابزار برای سنجش و آشکار سازی تداخل امواج میان میدانهای انرژی متعلق به یک جسم است.

کنستانتین کوروتکف فیزیکدان روسی که در حوزه بیوالکتروگرافی یک متخصص است نیز ، وسیله ای ساخته که به قول خودش مجسم کننده و نشانگر نوعی تخلیه گازی یا GDV است. بر اساس فتوگرافی کیرلیان –  Kirlian Photography-  یک GDV مشاهده واقعی و همزمان میدان های انرژی انسان را ممکن می سازد و بنابراین می تواند بررسی تغییرات میدان های انرژی انسان را در موقعیت های مختلف ، امکانپذیر کند و این کار بر انتخاب چگونگی درمان و تجویز دارو برای بیماران ، اثر خواهد گذاشت.

جاستین اوون ، پژوهش گر دانشگاه ویرجینیا در آمریکا ، پس از سال ها آزمایش با GDV   بخاطر قابلیت کمی سازی داده ها ، آن را به یک اثر هنری تشبیه کرده است. ابتدا الکترودها را به سر انگشتان وصل می کنند، سپس داده های بدست آمده برای تجزیه و تحلیل ، به یک دستگاه با نرم افزار مخصوص ، انتقال می یابد. سر انجام فعالیت های محور انرژی یا تغییرات چاکرا ها ، بصورت یک نمودار در می آید. بر روی این نمودار که از نظر اوون حاوی مقدار کمی از اطلاعات چاکرا ها است ، عملیات داده پردازی صورت می گیرد. تحقیقات در این زمینه ها  ، همچنان ادامه دارد. با توسعه این نرم افزار در آینده ،  امیدواریم که بتوانیم چاکرا ها را واقعا اندازه گیری کنیم.

حال که صحبت از نرم افزار شد ، بهتر است اشاره کنیم که  یک برنامه به نام EPFX/SCIO وجود دارد که به وسیله بیل نلسون ، دانشمند سابق ناسا ، تکمیل گردیده و  مبتنی بر اصول بیوفیدبک و هوش مصنوعی است. این دستگاه جداگانه از طریق  یک سری مچ بند و دست بند و هدبند  به بدن فرد وصل می شود. سپس مشابه با یک مرورگر ویروس کامپیوتری ، به بررسی و مرور بدن فرد ، به منظور جستجوی الگوها و نقشه های انرژی غیر طبیعی ، می پردازد .

آینده ای از جنس انرژیتیک (کارساز )

امریتوس توماس کوهن استاد MIT در کتاب ساختار انقلاب های علمی، می نویسد : تحولات علمی نیازمند یک آشفتگی و بحران هستند. درست آنطور که در قرن نوزده اتفاق افتاد. در این صورت است که دانشمندان در صدد طرح پرسش ها و پاسخ های نو بر می آیند.کوهن معتقد است که نوع تازه ای از بحران و مشکلات در حال ظهور است ، زیرا پاره ای لز مسائل جدید پدید آمده اند که پاسخ مناسبی برای آنها یافت نشده و بنابراین نیاز به ظهور تئوری های تازه و انقلابی را موجب گردیده است. بعنوان مثال ، افزایش هزینه های درمان، گسترش عوارض جانبی گروهی از داروها و ناکارمدی بسیاری از روش های درمانی ، این انگیزه را ایجاد کرده که برای حل این مشکلات ،راه کار های تازه ای را جستجو کنیم. توجه به زیست کارسازها ( بیوانرژیتیک ) یکی از این راه هاست.

کاربردهای درمانی زیست کارسازها که گاهی انرژی پزشکی هم گفته می شود ، علاوه بر تنوع بسیار ، دارای سوابق و ریشه های تاریخی بوده ونوید بخش ظهور یک شیوه جدیدی در دانش پیشگام برای ارائه پاسخ های تازه است. جان کلام همه این روش های نوین انرژی درمانی ، این است که : ساختار انرژی هر فرد بر بیماری اثرگذار بوده و با مدیریت و اصلاح این ساختار می توان بر بیماری وی غلبه کرد.

اگر انرژی در تعیین و بروز هر کنش و واکنش زیستی تاثیر دارد، پس باید منتظر تولد روش های جدید ، پژوهش های نو ، فن آوری های تازه و نگرش های خلاق در باره سلامت و شادکامی ، باشیم؛ چنانگه از هم اکنون همه آنها در حال جوانه زدن و شکوفا شدن هستند. اوشمان ، رهبر پیشتاز این حوزه ، می گوید: ما در دوره ظهور تغییرات شگرف در حوزه بهداشت و سلامت ، هستیم. انرژی پزشکی نقشی اساسی و عظیم در این فرایند بر عهده دارد ، زیرا شیوه پزشکی معمول و رایج غربی ، تنها نظام درمانی در تاریخ است که عملا وجود زیست کارسازها ( بیو انرژیتیک ها ) را نادیده گرفته است. اکنون ، موضوعات واندیشه زیست کارساز ( بیو انرژیتیک )، همه عرصه های طب مکمل و جایگزین را در دنیا  تسخیر کرده و مورد توجه عمومی قرار گرفته است.

با اشاره  به آلبرت زنت گیورگی ، برنده جایزه نوبل در سال 1937 ، اوشمان می افزاید : "در همه فرهنگ ها و شیوه های درمانی قبل از ما ، تندرستی و سلامت را با گردش و حرکت انرژی مربوط می دانستند."  همینطور میلو ولف ، فیزیک دان هم تاکید می کند : " در طبیعت هیچ اتفاقی بدون تغییر و تبدیل انرژی ، روی نمی دهد. ارتباط یا فراگیری هر نوع دانشی ، فقط با انتقال انرژی صورت می گیرد . هیچ استثنایی وجود ندارد . این قانون طبیعت است.

مهندس اسماعیل ابراهیمی ، مجله پزشکی مادر
منبع: www.media.noetic.org

كلمه سونوگرافی از لفظ لاتین sound به معنی صوت و نیز graphic به معنی شكل و ترسیم گرفته شده و ultrasound از ultra به معنی ماورا و نیز sound به معنی صوت یا صدا گرفته شده است.

در سال 1876 میلادی ، فرانسیس گالتون برای اولین بار پی بوجود امواج فراصوت برد. در زمان جنگ جهانی اول كشور انگلستان برای كمك به جلوگیری از غرق شدن غم ‌انگیز كشتی‌هایش توسط زیردریاییهای كشور آلمان در اقیانوس آتلانتیك شمالی دستگاه كشف كننده زیردریایی‌ها به كمك امواج صوتی به نام Sonar ابداع كرد. این دستگاه امواج فراصوت تولید می‌كرد كه در پید اكردن مسیر كشتیها استفاده می‌شد. این تكنیك در زمان جنگ جهانی دوم تكمیل گردید و بعدها بطور گسترده‌ای در صنعت این كشور برای آشكار سازی شكافها در فلزات و سایر موارد مورد استفاده قرار می‌گرفت. از كاربرد بخصوصی كه انعكاس صوت در جنگ و صنعت داشت Sonar به علم پزشكی وارد شد و تبدیل به یك وسیله تشخیصی بزرگ در علم پزشكی گردید.

نخستین دستگاه تولید كننده امواج فراصوت در پزشكی ، در سال 1937 میلادی توسط دوسیك اختراع شد و روی مغز انسان امتحان شد. اگر چه اولتراسوند در ابتدا فقط برای مشخص كردن خط وسط مغز بود، اكنون بصورت یك روش تشخیصی و درمانی مهم در آمده و پیشرفت روز به روز انواع نسلهای دستگاههای تولید اولتراسوند ، تحولات عظیمی در تشخیص و درمان در علم پزشكی بوجود آورده است.

امواج فراصوت به شكلی از انرژی از امواج مكانیكی گفته می‌شود كه فركانس آنها بالاتر از حد شنوایی انسان باشد. گوش انسان قادر است امواج بین 20 هرتز تا 20000 هرتز را بشنود. هر موج (شنوایی یا فراصوت) یك آشفتگی مكانیكی در یك محیط گاز ، مایع و یا جامد است كه به بیرون از چشمه صوتی و با سرعتی یكنواخت و معین حركت می‌كند. در حركت یا گسیل موج مكانیكی ، ماده منتقل نمی‌شود. اگر ارتعاش ذرات در جهت عمود بر انتشار صوت باشد، موج عرضی است كه بیشتر در جامدات رخ می‌دهد و در صورتی كه ارتعاش در راستای انتشار امواج باشد، موج طولی است. انتشار در بافتهای بدن به صورت امواج طولی است. از این رو در پزشكی با اینگونه امواج سر و كار داریم.

بعدها در مركز تحقیقات نیروی دریایی آمریكا با استفاده از سونوگرافی به تشخیص سنگ‌های كیسه صفرا پرداختند و به تدریج این روش جایگاه خود را در بین روش‌های تشخیص پزشكی پیدا كرد، به طوری كه امروزه به صورت بسیار گسترده در بررسی انواع بیماری‌ها در بسیاری از اعضاء داخلی بدن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فوائد سونوگرافی

تا قبل از ابداع روش سونوگرافی، تصویربرداری عمدتاً با استفاده از روش‌های متداول رادیولوژی و به كمك اشعه ایكس انجام می‌پذیرفت. گرچه مقادیری از اشعه ایكس كه در تصویربرداری از بدن انسان مورد استفاده قرار می‌گیرد در حدی نیست كه سبب بروز عارضه‌ای گردد اما استفاده از آن در مواردی همچون بررسی زنان باردار، بررسی وضعیت جنین در شكم ما در و بررسی‌های مكرر در برخی بیماری‌ها و دیگر موارد می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری به جای بگذارد كه از آن جمله می‌توان به ناهنجاری‌های مادرزادی جنینی، افزایش میزان سقط جنین در ماه‌های نخست بارداری، عقب‌ماندگی رشد، كوری جنین و انواع سرطان‌های خون در كودكان اشاره نمود.

با ابداع روش سونوگرافی و به كارگیری امواج صوتی به جای اشعه ایكس مشكل تا حدود زیادی برطرف گردید. به نحوی كه امروزه با استفاده از این روش وضعیت و سلامتی جنین بارها در طی حاملگی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، بدون آنكه خطری متوجه مادر یا جنین گردد. به علاوه با این روش بسیاری از محدودیت‌های رادیولوژی با اشعه ایكس از جمله افتراق تومورهای توپر از كیست‌ها (حفرات تو خالی یا انباشته از مایع)، شناسایی بسیاری از ضایعات بافت‌های نرم مانند كبد، طحال و كلیه از میان برداشته شده است. معهذا علیرغم تمامی این فواید هنوز در بسیاری از موارد انجام رادیولوژی با اشعه ایكس بر سونوگرافی ارجح است. بدیهی است پزشك شما با تكیه بر دانش پزشكی خود و بر پایه مطالب علمی روش تصویربرداری مناسبی را برای شما درخواست خواهد نمود. توجه به این اصل مهم است كه روش‌های تصویربرداری مكمل یكدیگرند. یقین بدانید كه وی این انتخاب را بر اساس سود حاصله در زمینه تشخیص دقیق و زودرس بسیاری شد خواهد سنجید.

کاربرد های امواج فراصوت

1. بیماریهای زنان و زایمان (Gynecology) مانند بررسی قلب جنین، اندازه گیری قطر سر (سن جنین)، بررسی جایگاه اتصال جفت و محل ناف، تومورهای پستان.

2. بیماریهای مغز و اعصاب(Neurology) مانند بررسی تومور مغزی، خونریزی مغزی به صورت اکوگرام مغزی یا اکوانسفالوگرافی.

3. بیماریهای چشم (ophthalmology) مانند تشخیص اجسام خارجی در درون چشم، تومور عصبی، خونریزی شبکیه، اندازه گیری قطر چشم، فاصله عدسی از شبکیه.

4. بیماریهای کبدی (Hepatic) مانند بررسی کیست و آبسه کبدی.

5. بیماری‌های قلبی (cardiology) مانند بررسی اکوکاردیوگرافی.

6. دندانپزشکی مانند اندازه‌گیری ضخامت بافت نرم در حفره‌های دهانی. و نیز کاربردهای درمانی آن مانند جرم گیری لثه

7. این امواج به علت اینکه مانند تشعشعات یونیزان عمل نمی‌کنند. بنابراین برای زنان و کودکان بی‌خطر هستند.

8. همچنین برای تصویربرداری از سینه هااستفاده می‌شود.

9. بخاطر وضوح بالا، از این روش، برای تصویربرداری از بافتهای سطحی و سلولهای نزدیک سطح پوست استفاده می‌شود.

كاربردهای دیگر  سونوگرافی

از دیگر كاربردهای سونوگرافی می‌توان به سونوگرافی قلب (اكوكاردیوگرافی)، اندوسونوگرافی (سونوگرافی از داخل حفرات بدن) كه در بررسی مری، معده، پروستات، بیماری‌های زنان و ... به كار می‌رود، سونوگرافی اینتر اوپراتیو (سونوگرافی‌های حین جراحی) كه در طی آن، در اتاق عمل هنگامی كه شكم بیمار در حین جراحی باز شده است مستقیماً پروب سونوگرافی روی كبد یا سایر اعضاء قرار داده شده و ضایعات به صورت دقیق‌تر بررسی می‌شوند، روش‌های مداخله‌ای ودرمانی سونوگرافی (اینترونشنال) كه برای انجام بیوپستی، تخلیه كیست‌ها، سوزاندن تومورها، لیزردرمانی و ... مورد استفاده قرار می‌گیرد اشاره نمود.

ضررهای سونوگرافی و حفاظت در مقابل آنها

اگر سونوگرافی به دست پزشكان توانمند و با سواد و با تكنیك‌های معقول و دفعات مناسب انجام گیرد، فاقد هرگونه ضرری خواهد بود. انجام سونوگرافی برای زمان‌های طولانی، مقاصد غیرعلمی و خصوصاً توسط افراد غیرپزشك و ناوارد پسندیده نیست.

خانم‌های باردار باید به این موضوع توجه نمایند كه جنسیت جنین و تصویر سه بعدی جنین كه در شكمشان وجود دارد گرچه زیبا به نظر می‌رسد، لیكن نباید بیش از حد نظرشان را به این مسئله معطوف نموده و از پزشك‌شان بخواهند كه فراتر از حد متعارف به انجام سونوگرافی بر روی آنان اقدام نماید. به نظر می‌رسد كه انجام سه نوبت سونوگرافی در هفته‌های 12 و 26 و 36 حاملگی لازم و كافی باشد.

سونوگرافی در هفته‌ 12 برای این انجام می‌شود كه بدانیم كه آیا اصلاً جنینی وجود دارد یا نه؟ آیا مغز جنین تشكیل شده است و آیا دوقلویی‌ یا چند قلویی وجود دارد یا خیر. سونوگرافی در هفته 26 برای تعیین دقیق سن و مطالعه بدن و حركات جنین و سونوگرافی هفته 36 برای تعیین وضعیت قرارگیری جنین (آیا عرضی قرار گرفته است، سر جنین رو به پایین است، پای جنین رو به پایین است و ...)، وضعیت جفت، بندناف و مایع داخل كیسه آب و ... انجام می‌شود. در مواردی كه وضعیت خاصی برای مادر یا جنین وجود داشته یا پزشك معالج تشخیص دهد می‌توان دفعات انجام سونوگرافی در طی بارداری را افزایش داد.

مادر عزیز

انجام سونوگرافی‌های مكرر و طولانی بنا به علل غیرعلمی از قبیل تعیین جنسیت جنین آن هم توسط افراد غیرپزشك و غیرمتخصص در زمان بارداری توصیه نمی‌شود.

مع‌هذا هیچگونه گزارشی دالّ بر عوارض بالینی سونوگرافی گزارش نشده و استفاده از سونوگرافی طبق نظر پزشك معالج با رعایت حدّ اعتدال كاملاً بی‌ضرر است.

بانوان گرامی

همواره پزشك یا دندانپزشك معالج خود را در جریان حاملگی یا عقب افتادن عادت ماهیانه خود قرار دهید.

گروه تحقیق و تالیف مجله پزشکی مادر

Biofeedback, a process that records brain activity and other bodily functions, while not new, is recognized more today as people look for alternatives to prescription medications.
The treatment technique prompts the patient to control or monitor his or her physiological or mental state in order to enhance learning, concentration, and relaxation, or to modify physiological responses that may accompany anxiety-related problems.
Bassis and Carter, a Sudbury-based psychotherapy and consultation service, has been using biofeedback as part of its assessment and treatment programs since the mid-'90s and has found it to be a useful tool.
Dr. Edward Bassis uses it for a variety of anxiety-related problems like depression, brain-injury and retraining, obsessive-compulsive disorders (OCD), phobias, as well as performance enhancement for competitive sports, and to treat attention deficit disorder (ADD) or attention deficit hyperactivity disorder (ADHD).

Biofeedback covers a range of modalities. Physiologically, it can measure heart rate, breathing, skin conduction, temperature and muscle tension. Neurologically, a process known as EEG (electroencephalographic) biofeedback, also called neurofeedback, measures brain waves, allowing patients to look at how their brains function.
"Initially, we do an assessment," Bassis said. "We may do a combination of breathing and neurofeedback, particularly with someone who has an anxiety-based problem. That way, you know what the body is doing on a physiological level as well as what the brain is doing."
The use of biofeedback has increased over the years because more people know about it and the centre's familiarity with it has grown, encouraging its use in a greater variety of ways.
A person with a hand tremor can be treated by locating and hooking up the Electromyograph (EMG) to the spasming muscle or muscles. The person would then be trained to learn how to relax those muscles with continual feedback from the computer. Then, he or she would learn how to carry out simple tasks without the hand tremor and, eventually, evolve to more challenging movements.
Competitive athletes can be trained to improve attention, concentration and focus, and reduce negative emotions that get in the way of performance.

Treating ADD/ADHD
Children who have been diagnosed with ADD or ADHD by a pediatrician also come to the centre. ADD and ADHD have been described as a collection of temperamental traits and styles of thinking associated with short attention span, distractibility, difficulties organizing and completing assignments and impulsiveness, according to the ADD Centre's website. These often lead to academic underachievement.
"We would do a variety of assessments (both on and off medication) because there are so many other things that would look like ADD or ADHD that are not," Bassis said.
To determine if a child has ADD or ADHD, other problems that look like it have to be ruled out. This means evaluating learning abilities, including cognitive strengths and weaknesses, personality, behaviour and feelings. Neurofeedback would also be part of that assessment process.
Traditionally, behavioural rating scales for identifying ADD and ADHD are given to a parent and the child's teacher and then returned to the pediatrician, who in turn, decides from an observational visit and the rating scales whether or not the child has ADD or ADHD. If a parent pursues this route, the child will be put on some type of stimulant drug such as Ritalin to control his or her behaviour.
Bassis disagrees with this assessment process. "If you give the same rating scale to both parents independently, we often get very different profiles. If you give the scale to three different teachers, you now have five different profiles for one child."
Often, a child will come to the centre already diagnosed with ADD and not have it.
However, if Bassis and Carter have diagnosed a child with ADD, neurofeedback can be used to display increased brain wave activity associated with attention, concentration and focus (beta waves), and decreased brainwave activity associated with distractability (alpha or theta waves).
"The key word is ‘associated'," Bassis points out. "You can't say the brainwave activity we are working on is the cause of ADD; it is only correlated with it. There may be very different underlying structures responsible that we can't see or look at."
He added that there is no pure form of ADD because there are always other influences like school and home life that cannot be separated. However, the notable improvements in behaviour may cross over those domains.
Other strategies are also employed with the neurofeedback process. "We are always looking at what kind of behavioural interventions are required within home and school settings," Bassis said.
Bassis said the success rate for the treatment is approximately 75 to 80 per cent, and most of the children who are on medication come off it. Unlike medications, which can cause reduced appetite, ticks or OCD behaviours, neurofeedback has no negative side effects.
Stephanie Lazure, one of two clincians who administer biofeedback, said the training allows the child to have more control.
"They can chose to concentrate or they can chose not to concentrate, whereas if they are on medication, they may be sitting quietly in their chair, but they are not necessarily concentrating the whole time."
Bassis questions long-term retention of information acquired under stimulant medication.
"Short-term attention, memory and retention of information acquired under stimulant medication improve, but not consolidation of that memory into long-term."
Although Bassis recommends this method over medications when treating ADD or ADHD, he stressed the importance of the experience and skill of the clinician operating the equipment because there are no real norms or standards in neurofeedback.
"The norms that are out there are very specific to the different kinds of neurofeedback equipment," Bassis said. "So, if you're administering neurofeedback in your office and the equipment is different from the equipment I'm using, I'm not even sure we're measuring the same thing."

www.bassisandcarter.com
www.addcentre.com