سندروم روده تحریک پذیر ، یک بیماری قابل درمان نیست ، اما این به معنای آن نیست که افراد مبتلا ، محکوم به تحمل رنج اند. امروزه داروهای متعددی می‌توانند دردهای ناشی از علائم این بیماری را کاهش دهند.

البته دانستن این موضوع که هر دارویی برای هر بیمار مبتلا به آی بی اس مناسب نیست، بسیار مهم است. آی بی اس اختلال پیچیده ای است که علائم آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. آنچه که برای یک فرد اثربخش است، ممکن است برای فرد دیگری ، آن اثر بخشی را نداشته باشد. این علائم می‌توانند در یک فرد نیز متغیر باشند- بیمار ممکن است در یک دوره بیشتر از درد شکم و یبوست شکایت کند و سپس در دوره بعدی دچار اسهال شود.

درمان IBS : داروهای رایج

پزشک می‌تواند داروهای زیادی را برای درمان علائم دردناک آی بی اس تجویز کند. برای علائمی که درد کمتری دارند، تغییر سبک زندگی و نیز مصرف داروهای سنتی و درمان طبیعی، می‌توانند جایگزین‌های سودمندی نسبت به داروهای تجویزشده با قدرت بسیار بالا باشند.

بعلاوه از آن جایی که سندروم روده تحریک پذیر یک بیماری مزمن است، مدیریت علائم این بیماری در حال پیشرفت است. بیماران باید بدانند که برخی از داروها را نباید به مدت طولانی مصرف کرد.

پزشکان معمولا  داروهای زیر را برای IBS تجویز می کنند:

- داروهای ضد گرفتگی مثل دیسایکلومین (بنتیل). این داروها گرفتگی ماهیچه های مجرای روده را کاهش می‌دهند و به تسکین درد ناشی از دل پیچه کمک می‌کند.

-داروهای ضد افسردگی: نظیر مهارکننده های بازجذب سروتونین انتخابی(SSRIs) مانند سرترالین (زولوفت) و تریسایلیک ها از جمله آمی تریپتیلین (الاول).این داروها که برای مصرف طولانی مدت اند، درد جسمانی را با افزایش میزان انتقال دهنده های عصبی کاهش می‌دهند، چون مجرای معده ای روده ای را تحت تأثیر قرار می‌دهند و همچنین می‌توانند افسردگی و استرس ناشی از علائم آی بی اس را درمان کنند.

- ترکیبات انتقال دهنده عصبی-فعال. انتقال دهنده های عصبی اطلاعات را از بخش‌های مختلف بدن از قبیل روده به مغز و برعکس منتقل می‌کنند. کاهش انتقال تکانه های عصبی ، انقباض ماهیچه های روده ای را تحت تأثیر قرار می‌دهند به طوری که در درمان اسهال مفید است. برای مثال داروی لوترونکس (آلوسترون هیدروکلرید) که مهارکننده انتخابی سروتونین انتقال دهنده عصبی است.

- فعال کننده های مجرای کلروید مانند لوبیپروستون (آمیتیزا) را می‌توان در درمان یبوست ناشی از سندروم روده تحریک پذیر مصرف کرد. فعال سازی مجراهای کلروید در روده جریان مایعات روده ای را تحریک می‌کند زیرا این مایعات به انتقال مواد غذایی از درون آن‌ها کمک می‌کند. آمیتیزا را فقط اداره امور غذا و دارو ایالات متحده امریکا برای درمان آی بی اس با علامت یبوست ، برای زنان 18 سال به بالا تأیید کرده است.

- آنتی بیوتیک ها. آنتی بیوتیک ها به طور بالقوه ممکن است مفید باشند، زیرا یکی از دلایل سندروم روده تحریک پذیر احتمالاً عفونت باکتریایی باشد. با این حال استفاده از آنتی بیوتیک ها در درمان IBS  ،  بحث برانگیز است، زیرا می‌تواند منجر به از بین رفتن باکتری‌های مفید روده شود.

گفتگو با پزشک راجع به عوارض جانبی داروهایی موثر بر سروتونین ، مهم است. به طور مثال داروی آلوسترون می‌تواند درد معده و روده ایجاد کند.

درمان علائم سندروم روده تحریک پذیر : سبک زندگی

با همه گزینه های دارویی موجود، بهترین راهکار برای فرد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر داشتن فردی دلسوز و مهربان در کنارش است تا از او مراقبت کند. ضمنا داشتن یک رژیم غذایی سالم و نوشیدن آب فراوان یک اصل است و شناسایی غذاهای مضر ، از همه مهم‌تر است.ورزش کردن و کاهش استرس از عوامل مهم کنترل این بیماری است.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، سمیرا قاسمی
منبع: medicinenet.com