انسانها در گروههای اجتماعی به دنیا میآیند و تمام زندگیشان را در بخشی از یک جامعه میگذرانند. در همین جامعه رشد میکنند، یاد می گیرند، مشغول به کار می شوند و زندگی می کنند. جوامعی که در طول زندگی آنها را دنبال میکنیم هویت شخصی ما را شکل میدهند. بسیاری از افراد در تعاملات اجتماعی احساس خوبی دارند و از به اشتراک گذاشتن تجربیات لذت میبرندو حتی دوست را انگیزهای میدانند تا به فعالیتهای سالم بپردازند.
بررسیها نشان میدهد ارتباطات بین افراد بخشهایی از سیستم عصبی بدن را تحریک میکند تا انتقال دهندههای عصبی را ترشح کنند که وظیفهشان تنظیم واکنشها به استرس و اضطراب است. به بیان دیگر زمانی که ما ارتباط چهره به چهره داریم راحتتر میتوانیم در طولانی مدت به فاکتورهای استرس غلبه کنیم.
همچنین در نتیجه تعاملات اجتماعی دوپامین تولید میشود که همچون مورفین طبیعی عمل میکند. بررسیهایی که در گذشته نیز انجام شده نشان دهنده فوائد حمایتها و تعاملات اجتماعی است. به طور مثال سال گذشته نتایج یک مطالعه نشان داد افرادی که به دلیل سرطان تحت شیمی درمانی قرار میگیرند در صورت برخورداری از حمایتهای اجتماعی و بودن در جمع دوستان و اعضای خانواده به لحاظ جسمی و روانی قویتر هستند.
نتایج بررسیها نشان می دهند تعامل داشتن با دیگران موجب پرورش یافتن مغز میشود. انگیزهها و ارتباطات اجتماعی به ارتقاء حافظه کمک کرده و مغز را از بیماریهای عصبی پیش رونده حفظ میکند.حفظ روابط دوستانه در دوران پایانی زندگی از زوال ذهنی پیشگیری میکند.
علاوه بر این، نتایج مطالعات اخیر حاکی از مرتبط بودن ارتباطات اجتماعی با سلامت جسمی و داشتن عاداتی بهتر با سبک زندگی سالمتر است. همچنین بررسی انجام شده در هلند نشان داد افرادی که به لحاظ اجتماعی فعال هستند کمتر در معرض ابتلا به دیابت نوع دو قرار دارند.
به گفته کارشناسان حاضر شدن در بین افرادی که مشوقی برای داشتن عادات سالم و دستیابی به اهداف سبک زندگی چالشی باشند باعث میشود فرد نسبت به نوع مواد غذایی مصرفی، انجام حرکات ورزشی و دیگر کارهای مرتبط هوشیارتر باشد.
افرادی که به طور دسته جمعی ورزش میکنند در مقایسه با افرادی که به تنهایی ورزش میکنند استرس کمتری داشته و سلامت روان و جسم آنان بهتر است.
"مجله پزشکی مادر"