عفونت های تناسلی بیماری واگیر داری است که عمدتا بدنبال تماس جنسی با یک شخص آلوده منتقل می شود بنابراین در زن و مرد متاهل امکان ابتلا به آنها زیاد است چون تماس جنسی بخشی از زندگی طبیعی انسان است.
بیماری های آمیزشی شایع عبارتند از : سوزاک ، سیفلیس ، شانکروئید ، ایدز ،هپاتیت ،هرپس.
شیوع عفونت تناسلی :
باید بدانیم تعیین شیوع واقعی بیماری های آمیزشی مشکل است چرا که هر دوی زنان ومردان ممکن است، شکل بدون علامت عفونت را داشته باشند و افراد بدون علامت از عفونت خود آگاه نبوده و به همین دلیل به دنبال درمان آن بر نمی آیند.
از طرف دیگر بسیاری از افراد مبتلا به بیماری های آمیزشی به دنبال درمان نمی روند. هم چنین برخی از مسئولین شیوع بالای بیماری های آمیزشی را قبول ندارند اگر چه اپیدمی ایدز این نظریه را رد می کند.
به طور کلی محیط دستگاه تناسلی زن به گونه ایست که احتمال ابتلای زنان به عفونت های تناسلی بیش تر از مردان است به همین دلیل خطر عفونت های تناسلی (چه علامت دار و چه بدون علامت ) برای زنان بیش تر از مردان است.
علائم عفونت تناسلی :
- افزایش ترشحات دستگاه تناسلی زنانه یا تغییر رنگ و بوی آن
- درد زیر شکم یا کمردرد
- تب
- سوزش و خارش ناحیه تناسلی و قرمزی پوست آن
- وجود زخم ، تبخال یا زگیل روی دستگاه تناسلی زنانه یا آلت تناسلی مرد
- بزرگی غدد لنفاوی کشاله ران
- تورم حاد کیسه بیضه در مردان
راه انتقال عفونت تناسلی :
بیماری های آمیزشی غالبا بوسیله تماس جنسی از طریق مهبلی (واژینال ) ، مقعدی یا دهانی با یک فرد آلوده منتقل می گردند.
شریک آلوده ممکن است هیچ گونه علائم و نشانه هایی از بیماری نداشته و یا از آلوده بودن خود بی اطلاع باشد.
برخی از بیماری های آمیزشی ممکن است از طریق مادر آلوده به نوزاد و یا از طریق بوسه های آبدار مکنده و طولانی منتقل گردند. وجود یک بیماری آمیزشی در فرد، خطر انتقال ایدز را افزایش می دهد. فرد مبتلا به بیماری آمیزشی ، بیش از یک فرد بدون بیماری آمیزشی در معرض آلودگی به ایدز قرار دارد.
چه کسی می تواند مبتلا به بیماری های آمیزشی شود ؟
باید بدانیم هیچ کس از ابتلا به بیماریهای آمیزشی در امان نیست. هرکس ، اعم از مرد و زن، پیر و جوان، فقیر و غنی اگر با فرد آلوده ای تماس جنسی داشته باشد می تواند مبتلا به بیماری های آمیزشی شود.
اگر کسی شرکاء جنسی متعددی دارد و یا روابط جنسی اتفاقی دارد، خطر ابتلا به بیماریهای آمیزشی در وی افزایش خواهد یافت.
راه های پیش گیری:
برای جلوگیری از ابتلا به عفونتهای تناسلی از یک سو باید بهداشت دستگاه تناسلی را رعایت کرد و از سویی دیگر در رابطه جنسی مانع از انتقال بیماریها شد.
مناسب ترین نوع لباس زیر آنهایی هستند که ازپارچه های نخی تهیه شده اند. نخی بودن پارچه سبب می شود که جریان هوا در ناحیه تناسلی بهتر باشد و محیط برای رشد میکروب ها و سایر عوامل بیماری زا مناسب نشود. بهتر است لباس زیر رنگ روشن مخصوصا سفید داشته باشد تا تغییر ترشحات زود و آسان تشخیص داده شود.
لباس زیر را باید در فواصل زمانی کوتاه عوض کرد و پس از شست وشو در برابر آفتاب پهن کرد.
پوشیدن شلوار تنگ می تواند خطر ابتلا به عفونت های تناسلی را افزایش دهد.
به طور کلی رعایت بهداشت فردی مثل استحمام مرتب ، کوتاه بودن ناخن ، شستشوی دست ها پس از دفع مدفوع در پیشگیری از عفونت های تناسلی موثر است.
افراد مبتلا به بیماریهای آمیزشی باید تا بهبودی کامل و از بین رفتن کامل علائم و نشانه ها و کامل شدن دوره درمانی از تماس جنسی خودداری نمایند.در غیر این صورت بیماری را به شریک جنسی خود انتقال خواهند داد.
بهترین راه برای جلوگیری از عفونت های تناسلی بین زن و شوهر استفاده از کاندوم است.بنابراین کاندوم علاوه بر جلوگیری از بارداری مانع از تماس میکروب ها بین زن و شوهر می شود.
پس از پایان نزدیکی ، شستشوی بیرون اعضای تناسلی و همچنین ادرار کردن می تواند سبب پیشگیری از عفونتهای تناسلی شود.
وفاداری زن وشوهر به یکدیگر سبب می شود عفونتهای تناسلی خطرناکی مثل ایدز ، سیفلیس و ... به حریم خانواده وارد نشود.
کسانی که بیماری قند دارند و یا زنان حامله، آمادگی بیشتری برای عفونتهای تناسلی دارند بنابراین این افراد به مراقبت بیشتری نیاز دارند.
درمان عفونت تناسلی :
نکته مهم در درمان عفونت های تناسلی درمان همزمان زن وشوهر است. حتی اگر یکی از این دو علامت واضحی نداشته باشد ،درمان وی الزامی است.
در طول مدت درمان عفونتهای تناسلی باید از نزدیکی خودداری کرد.
در درمان عفونت های تناسلی شروع به موقع و زود هنگام درمان بسیار مهم است.
یکی از مهم ترین و پرمصرف ترین روشهای درمان عفونتهای تناسلی استفاده از داروهایی است که باید در داخل واژن قرار داده شود.به این روش ها درمان موضعی می گویند.
ممکن است برای درمان از داروهای خوراکی یا تزریقی استفاده شود.
داروهایی که برای درمان تجویز می شوند باید تا پایان مصرف شوند.
درمان نیمه کاره علاوه بر باقی ماندن بیماری می تواند سبب مقاومت دارویی در میکروب شود.
رعایت بهداشت دستگاه تناسلی از جمله انتخاب لباس زیر مناسب، نظافت ناحیه تناسلی ولباس زیر به بهبود سریع تر عفونت ها کمک می کند.
عوارض عفونتهای تناسلی :
برخی از عفونتهای تناسلی می توانند سبب نازایی شوند چون درمان نکردن این بیماری می تواند قسمتهایی از دیتگاه تناسلی را تخریب کند.
گاهی اوقات عفونت تناسلی منجر به حاملگی در خارج از رحم می شود که این نوع از حاملگی ها بسیار خطرناک هستند و حتی می توانند باعث مرگ مادر شوند.
بعضی از عفونتهای تناسلی در دوران حاملگی یا زایمان به نوزاد منتقل می شوند.عفونتهای مادرزادی نوزادان می توانند سبب بیماریهای قلبی ، عقب ماندگی ذهنی ، کوری و... شوند.
اگر زن حامله ای عفونت تناسلی داشته باشد، ممکن است کیسه آب او زودتر پاره شود و هم زایمان او زودتر انجام شود و هم زایمان او زودتر انجام شود و هم خطر عفونت در نوزاد و مادر بیشتر شود.
دکتر آیدا رستمی – مجله پزشکی مادر
منبع: بیماری های زنان دنفورث