حملات تشنج ساده و بدون عارضه ناشی از صرع، یک فوریت پزشکی به حساب نمی آید ولو اینکه فوریت به نظر برسد. معمولا این حملات بعد از چند دقیقه بدون ایجاد هیچ حالت بیمار گونه ای، به طور طبیعی قطع می شود و اغلب شخص قادر است که بعد از اندک زمانی استراحت، فعالیت طبیعی خود را از سر گیرد و ممکن است نیازی به رسانیدن به مرکز درمانی نداشته باشد.

با این حال، بیماری های دیگری به غیر از صرع نیز می توانند موجب حمله تشنجی شوند.

در موارد زیر تشنج روی می دهد و نیاز به انجام اقدامات پزشکی فوری وجود دارد:

1- التهاب نسج مغز

2- حاملگی

3- مسمومیت ها

4- مننژیت (التهاب پرده های مغز)

5- حمله گرمایی

6- ضربه به سر

7- کاهش قند خون

8- تب بالا

9- کاهش املاح بدن

اقداماتی که در حمله صرع می بایست به انجام برسد:

1- به دنبال کارت یا پلاک پزشکی بیماری های خاص در گردن بیمار بگردید؛

2- بیمار را از خطرات ناشی از سقوط ناگهانی حفظ کنید؛

3- لباس های تنگ وی را شل نمائید؛

4- سر را در هنگام تشنجات محافظت کنید؛

5- برای بهبودی وضع تنفس، بیمار را به پهلو بخوابانید؛

6- به بیمار به هوش آمده، آرامش و اطمینان دهید؛

7- موارد فوق الذکر را برای درخواست آمبولانس در نظر بگیرید؛

اقداماتی که در حمله صرع نباید انجام داد:

1- تلاش برای قرار دادن یک جسم سفت بین دندان ها؛

2- دادن مایعات به بیمار در حین حمله با بیهوشی؛

3- سعی در گرفتن زبان. در صرع زبان هیچگاه به داخل حلق برنمی گردد.

4- انجام تنفس مصنوعی مگر اینکه ایست تنفسی متعاقب تشنجات یا افتادن در آب رخ دهد.

5- محکم نگه داشتن بیمار، زیرا ممکن است موجب ایجاد آسیب به اندام های در حال تشنج شود.

منبع: emdadgar.com