تعريق اغلب براي افراد، صرفاً يك ناراحتي جزيي است. بويي كه در بعضي موارد ايجاد مي‌شود به‌ علت عرقي است كه احتمالاً بوي آزاردهنده‌اي دارد. گر چه تعريق عملا بويي به همراه ندارد، با اين حال ممكن است در تماس با باكتري‌هاي روي پوست بوي ناخوشايندي ايجاد كند. قرارگرفتن در معرض آفتاب، انجام حركات ورزشي، ايراد سخنراني و به عبارتي انجام كليه اين فعاليت‌ها مي‌تواند موجب ايجاد تعريق در بدن شود. عرق‌ كردن تحت چنين شرايطي، امري طبيعي و نشانه سلامت است. زماني كه در معرض گرما قرار مي‌گيريد و به هنگام حركات ورزشي شديد يا استرس شديد، حجم زيادي از آب بدن به‌ صورت تعريق خارج مي‌شود.

مكانيسم تعريق

عملكرد اصلي تعريق خنك كردن دماي بدن به منظور ثابت نگه داشتن آن تا حداكثر 37 درجه است، فرآيند تعريق عموما با قرار گرفتن در محيط گرم و مرطوب، فعاليت كردن يا وجود تب فعال مي‌شود. توانايي تعريق به انسان اين امكان را مي دهد كه در شرايط آب و هواي متفاوت زندگي كند.

بدن ما دو نوع عرق «آپوكراين» و «اكرين» ترشح مي‌كند، عرق «اكرين» براي پايين آوردن درجه حرارت بدن، مثلا هنگام ورزش يا زماني كه هوا خيلي گرم است كاربرد دارد. اين نوع عرق در همه قسمت‌هاي بدن به طور يكنواخت ترشح مي‌شود و بي بو است.

( آپوكراين ) نوع ويژه اي از ترشحات بدن است كه در محل‌هاي مخصوصي مثل زير بغل، كشاله هاي ران، دست‌ها و پاها ايجاد مي‌شود. اين نوع عرق دليل پيدايش بوي تند و زننده است. ولي آپوكراين هم مثل اكرين كاملا بي بو است و حاوي چربي و پروتئين است. باكترهايي روي بدن ما وجود دارند كه از عرق آپوكراين تغذيه مي‌كنند و وقتي اين عرق را مصرف مي‌كنند همان كاري كه ساير موجودات زنده پس از غذا خوردن انجام مي دهند از او سر مي زند. به طوري كه غذا را دفع مي‌كند و اين بوي زننده و منزجر كننده از اين موضوع ناشي مي شود.

عوامل پيدايش بوي بدن چيست؟

درست حمام نكردن: يكي از دلايل عمده در پيدايش بوي بد اين است كه به ميزان كافي حمام نمي كنيم. البته فقط شست و شوي بدن كافي نيست، پاكي و نظافت لباسها نيز در اين مسئله موثر هستند.

عرق كردن: بدن برخي افراد بوي تندتري دارد به اين دليل كه بيشتر عرق مي‌كنند دليل آن مي تواند استرس يا فعاليت جسمي بيش از اندازه باشد اين روزها استرس عامل رايج تري است. توقعات بالا، برنامه‌هاي فشرده كاري و ... همه و همه اضطرابي بيش از حد نرمال بر بدن وارد مي‌كنند كه باعث عرق كردن بيشتر مي شود. عرق كودكان معمولا بوي بد نمي گيرد به اين علت كه آبوكراين ترشح نمي كنند از اين رو باكتري‌ها نمي توانند با چيزي فعل و انفعال داشته باشند. با بالا رفتن ميزان تستوسترون بدن در دوران بلوغ، آپوكراين نيز ترشح مي شود.

 تغذيه: خوردن بعضي از غذاها نيز مي تواند بر بوي بدن تاثيرگذار باشد غذاهايي تند و تلخ با بوي نافذ معمولا تاثير منفي بر بوي بدن بدن دارند. سير، زيره و كاري نمونه‌هايي از اين غذاها هستند . كمبود روي نيز مي تواند در اين زمينه موثر باشد.

چه بايد كرد؟

بيشتر حمام كنيد. حمام كردن و شست و شوي به موقع لباس‌ها مي تواند شروع خوبي باشد.

تغذيه مناسب: كم كردن مصرف كافئين از برنامه غذايي روزانه بسيار مفيد خواهد بود. قهوه، نوشابه، شكلات و ساير مواد غذايي كافئين دار با تحريك غده ترشح كننده آپوكراين در ايجاد بوي بدن بدن تاثير دارند. نوشيدن آب و مايعات به ميزان كافي ، غدد ترشح كننده اكرين را فعال مي سازد كه باعث رقيق تر شدن عرق آپوكراين مي شود.

استفاده از دئودورانت‌ها و ضد عرق‌ها به صورت استاندارد وقتي به يك تركيب ضد عرق اطلاق مي شود و آن را موثر مي دانند كه پس از مصرف بتواند حداقل 20 درصد از ميزان تعريق يك ناحيه بكاهد به طور كلي هدف از كاربرد مواد ضد عرق و بو بر افزايش بهداشت فردي است.

اكثر دئودورانت‌ها فقط بوي بد بدن را مي پوشانند اما دئودورانت‌هايي هستند كه با اين عناصر مقابله مي‌كنند موثرترين و بهترين دئودورانت‌ها حاوي آلومينيوم يا روي هستند كه هر دوي اين عناصر راه تکثیر باكتريهاي توليد كننده عرق را مسدود مي‌كنند و باكتري‌ها نيز چيزي براي فعل و انفعال با آن ندارند. دئودورانت‌ها اگر چه به علت دارا بودن اسانس پوست را خوشبو مي‌كنند ولي در ميزان تعريق نقشي ندارند بنابراين در كنار آنها به مواد ضد عرق نيز نياز است اين قبيل محصولات جنبه دارويي داشته و ميزان تعريق بدن را كاهش مي دهند.

براساس گزارش وزارت بهداشت، اما در صورتي كه بهداشت فردي و شست و شوي مرتب و انتخاب صحيح پوشاك رعایت نشود، كاربرد اين مواد به خصوص اسپري‌هاي خوشبو كننده نه تنها كار ساز نبوده بلكه بوي تركيبي حاصل از بدن بسيار آزار دهنده تر خواهد شد. ضمن اينكه امكان استفاده از اين اسپري‌ها براي برخي افراد به دليل داشتن حساسيت پوستي نسبت به آنها وجود ندارد.

درمان‌هاي ديگر

اگر بوي عرق بدن با هيچ كدام از روشهاي بالا از بين نرفت بدانيد كه راههاي ديگري نيز براي رفع آنها وجود دارد كه نيازمند تجويز پزشك است . موارد بسيار شديد احتمالا از بيماريهاي خاص ناشي مي شوند كه بايد تحت درمان قرار بگيرند.

 مجله پزشکی مادر

 

وقتی صحبت از آرایش می شود؛ تمیز بودن لوازم آن اهمیت بسیاری خواهد داشت.نه تنها خود مواد آرایش شما باید کیفیت خوبی داشته باشد تا به پوست لطمه نزند بلکه لوازم جانبی آن مانند انواع فرچه و براش ها نیز باید کیفیت بالایی داشته باشند و تمیز و بهداشتی استفاده شوند.پد پنکک و فوم سایه چشم می تواند به راحتی آلودگی های روی سطح پوست و روغن و انواع باکتری ها را جذب کند.این آلودگی ها باعث ایجاد جوش های سرسیاه و لک صورت می شوند. این مطلب با آموزش 10 روش ساده به شما این امکان را میدهد که همواره ارایشی تمیز و بدون هیچ آلودگی داشته باشید.

 

لوازم آرایش

1 - شستن دستها

 

ساده ترین کاری که میتوانید برای حفظ لوازم ارایشی خود از میکروبها و جرم ها انجام دهید شستن دستها قبل از آرایش کردن است . حتی اگر مثلا در اتاق و یا ماشین و جایی در حال ارایش کردن هستید که دسترسی به آب و صابون ندارید می توانید از مایع های ضد عفونی کننده دست استفاده کنید .

2- همه چیز را تمیز نگه دارید:

برای جلوگیری از جرم گرفتن لوازم آرایشی خود طی یک برنامه منظم و مداوه وسایل خود را با استفاده از راههای زیر تمیز و ضدعفونی کنید

براش ها:

لزومی ندارد برای تمیز کردن براش های آرایشی تان حتما از لوسیون و ژل های مخصوص استفاده کنید.می توانید با روشی بسیار ساده و سریع این کار را انجام دهید:

- ابتدا براش ها را زیر آب گرم نگه دارید و بگذارید آب با فشار از روی آنها رد شود.هیچ گاه براش ها را در آب قرار ندهید زیرا چسبی که موهای براش را نگه داشته؛باز می شود.به آرامی با صابون آنتی باکتریال کف درست کنید و موهای براش را تمیز کنید.سپس براش را با آب ولرم بشویید.این کار را چندبار تکرار کنید تا از تمیز شدن آن مطمئن شوید.
براش ها را پس از شستن روی پارچه تمیزی قرار دهید، تا خشک شود.

- برخی از افراد عادت دارند پس از شستن براش آن را با سشوار خشک می کنند.حتی المقدور از این کار خودداری کنید. حرارت بسیار بالا باعث از بین رفتن موهای براش می شود.

- با اینکه محلولهای پاک کننده بسیاری برای تمیز کردن براش های مختلف آرایشی در بازار موجود است و استفاده از آنها خیلی راحت و ساده است؛شما می توانید با محلول شست و شویی که خودتان آماده کرده اید؛براشها را بشویید.می توانید کمی شامپو را با روغن درخت چای مخلوط کرده و براش ها را تمیز کنید.هنگام شست و شو سعی کنید موهای براش را به آرامی بشویید و زیاد آن را چنگ نزنید.

 

لوازم آرایش

 

 

- همیشه توصیه های مربوط به شست و شو و طرز استفاده از براش های تان را به دقت بخوانید.

- هنگام استفاده از شامپو برای تمیز کردن براشها مطمئن باشید شامپو معمولی است و هیچ گونه نرم کننده ای ندارد.

- قبل از استفاده مجدد از براشها؛مطمئن شوید براشها خشک شده باشند.

اسفنج ها :
حتی اسفنجهایی با کیفیت بالا هم که متداولا استفاده میشوند باید به صورت هفتگی تمیز شوند و بهتر است که تا حد امکان با مواد شوینده ضد باکتری تمیز شوند و همچنین بهتر است در آرایشگاه ها از اسفنج های یکبار مصرف استفاده شود و به یاد داشته باشید که بعد از یک بار مصرف حتما دور ریخته شوند.

ابزار و وسایل:وسایل فلزی مانند تیغ ها، تراش ها ، قیچی و موچین باید حتما با الکل تمیز شوند.

همچنین  دقت داشته که هیچ وقت وسایل خود رادر حمام  مقابل آینه و یا روی میز و هوای آزاد قرار ندهید . و بهتر است که آنها را در حوله نازک یا پارچه ای تمیزو خشک نگه داری کنید .

3- استفاده مشترک از لوازم آرایشی ممنوع

استفاده از رژ یا لوازم آرایش جدید دوستتان ممکن است برایتان جالب باشد اما هیچگاه این کار را انجام ندهید. به اشتراک گذاشتن لوازم آرایش، چه با دوستان نزدیک و چه با مشتریان غریبه آرایشگاهو کــسانی که از جعبه تست لوازم آرایش در فروشگاه استفاده میکنند، یکی از ساده ترینروشهای پخش باکتری است. استفاده از رژ لب دیگران میتواند به سادگی شما را به تبخالمبتلا کند. ابتلا به تورم و خشکی لب هم بسیار بالاست اما از همه خطرناکتر محصولاتآرایشی چشم هستند.

4- لوازم کهنه را دور بریزید.

 آیا کشوی میزتان پر از لوازم آرایش نیمه استفاده شدهاست؟ هرچه زودتر آنها را دور بریزید. مواد نگهدارنده موجود در محصولات آرایشی بهمرور زمان خاصیت خود را از دست میدهند و محصول فاسد میشود. محصولات کهنه موجب تورمو خارش پوست میشوند. معمولا اگر میخواهید لوازم آرایشتان عمر بیشتری داشته باشند،باید آنها را در محلی خنک و دور از نور و گرمای ناگهانی قرار دهید. پس همواره لوازم خور را جایگزین کنید تا پوست سالمی داشته باشید .

ماندگاری هر یک از محصولات ارایشی

- ریمل: 2 تا 3 ماه

- کرم پودر:6 تا 12 ماه

- پودرها( پنکیک) 1 تا 2 سال

- خط چشم و ریمل:3 ماه

- رژ و برق لب : 1 سال

5- لوازم آرایشی خود را در جای خنک نگه دارید

از آنجا که  رطوبت و گرما سبب رشد میکروبها میشود و همچنین تاثیر مواد نگه دارنده در مواد آرایشی را کاهش می دهد . پس لوازم آرایشی باید به دور از گرما نگهداری شوند ، هرگز آنها را در حمام و یا داشبورد ماشین نگذارید .بهتر است  برای نگه داری آنها یک کابینت و یا سبد پارچه ای خنک و تاریک تهیه کنید .

6- مدادهای آرایشی را تیز نگه دارید

قبل از هر بار مصرف با تراش کردن مدادها آلودگی ها را دور کنید . و بهتر است که برای تیز کردن مدادها از تراش های ضد باکتری استفاده کنید که هم خط لب ها و هم خط چشم را تراش می کنند.

 

لوازم آرایش

 

 

7-  شاید عادت کرده باشید که برس ها و مدادهای آرایشی خود را قبل از استفاده با آب دهان یا اب معمولی خیس کنید ، اما این باعث به وجود آمدن زمینه ی مناسب برای پرورش باکتری ها می شود و این هنگامی که به چشم منتقل می شود و سبب عفونت چشم شوند پس از همین امروز این عادت بد را ترک کنید .

8-  همیشه وسیله آرایش را برای منظوری که ساخته شده استفاده کنید

هیچ وقت از خط لب به جای خط چشم استفاده نکنید با این کار باکتر ی هایی که در دهان شما هستند را به چشم منتقل می کنید و ممکن است سبب سوزش چشم و عفونت شود و یا از رژ لب به عنوان رژ گونه استفاده نکنید با این کار باکتر ی ها و ذرات گرد غبار روی پوستتان را مستقیما وارد دهان میکنید!

9-  به ناراحتی های پوستی توجه کنید

اگر هر گونه تحریک پوستی و چشمی مثل قرمزی و خارش داشتید فوری ماده آرایشی را دور بیاندازید چون ممکن است یا تقلبی بوده و یا تاریخ مصرف آن به پایان رسیده باشد . این بهترین کار است زیرا داشتن پوست سالم بهتر از این است که این حساسیت ها و یا قرمزی پوست به لکه های پوستی تبدیل شود.

10-  مواظب تسترها در مغازه ها باشید

اگر میخواهید رنگ محصولی که میخواهید بخرید را تست کنید حتما از پنبه استفاده کنید و مطمئن شوید که از تستر های یکبارمصرف استفاده میکنید نه یک تستر برای همه.

سخن پایانی:

به یاد داشته باشید که راز آرایش موثر و همیشگی و سالم در رعایت تمیزی و نظافت، و دور ریختن لوازم آرایشی کهنه است. 

فائزه پناهی - مجله پزشکی مادر
منبع:
beauty news
 

سیاهی دور چشم در میان برخی اقوام شایع‌تر است. به عنوان مثال در هند و پاکستان این حالت نسبت به اقوام اروپایی و حتی سایر اقوام آسیایی شایع‌تر است. در ایرانیان هم هاله‌ای از این سیاهی وجود دارد، اما این سیاهی به مذاق بسیاری خوش نمی‌آید و به دنبال راهی برای برطرف کردن آن هستند. البته اکثر این افراد پس از مدتی تلاش، دیگر امید چندانی به بهبود ندارند.

چرا سیاهی؟

علت بیشتر موارد تیرگی زیر چشم ناشناخته است. بسیاری از افرادی که این مشکل را دارند سابقه خانوادگی مثبتی دارند.
یکی از علل شایع‌ و شناخته شده تیرگی زیر چشم‌ها انواع حساسیت‌هاست. این حساسیت از یک حساسیت ساده به بوی گل، عطر مرکبات یا گردن‌آویز تا حساسیت به پنی‌سیلین، دود سیگار و هوای آلوده متغیر است.

اختلالات خواب دومین علت شایع کبودی زیر چشم است. گاهی ما با خواب ۳ تا ۴ ساعته احساس بی‌نیازی می‌کنیم، اما بدنمان این طور فکر نمی‌کند و برای سر حال ماندن، از ذخیره انرژی خود استفاده می‌کند. کبودی زیر چشم‌ها می‌تواند اولین علامت تمام شدن این ذخیره محدود باشد.
کاهش وزن‌های ناگهانی به علت رژیم‌های نامتعارف نیز ازجمله علل مهم تیرگی زیر چشم است.
قرار گرفتن در معرض آفتاب و تغییرات هورمونی ماهانه زنان هر چند نمی‌توانند تیرگی زیر چشم را ایجاد کنند، اما نقش چشمگیری در تشدید سیاهی دور چشم و در نتیجه به نظر آمدن آن دارند.کم‌خونی و بیماری‌های تیروئیدی از دیگر عواملی است که می‌تواند باعث سیاهی زیر چشم شود.

بالا رفتن سن نیز یکی دیگر از عوامل دخیل در این موضوع است. پوست اطراف چشم بسیار نازک است. با بالا رفتن سن، این پوست شل‌تر و نازک‌تر می‌شود و از طرفی بافت زیر آن نیز تحلیل می‌رود. به همین دلیل، تیرگی عضلا‌ت و رگ‌های عمق پوست، با وضوح بیشتری دیده می‌شود و حالت تیرگی دور چشم را به وجود می‌آورد.

درمان‌
خواب مناسب اولین و بهترین راه‌حل برطرف شدن تیرگی زیر چشم‌هاست. در حساسیت‌ها باید از ماده حساسیت‌زا، دوری کرد. استفاده از آنتی‌هیستامین‌ها چاره‌ای موقتی محسوب می‌شود.

در موارد ارثی حل مشکل چندان آسان به‌نظر نمی‌رسد. به زبان ساده‌تر درمان سیاهی دور چشم در این موارد قطعی و صددرصد نیست، بلکه فقط نسبی و بهبوددهنده محسوب می‌شود.

کرم‌ها و پمادها نیز می‌تواند به شما کمک کند. مواد پرکننده و آب‌رسان قادر است تیرگی و گودافتادگی پوست زیر‌چشم‌ها را به شکل قابل قبولی ترمیم کند.

استفاده از پدهای گرم و سرد به‌صورت متوالی برای تحریک عروق خونی زیر چشم نیز روش مناسبی است، به شرط این‌که پدها خیلی داغ یا سرد نباشند.

کرم‌های ضد سیاهی دور چشم در بعضی افراد سیاهی دورچشم را تا حدی کاهش می‌دهد. این کرم‌ها حاوی موادی هستند که تغییراتی در گردش خون عروق پوست پلک به وجود می‌آورند و تا حدودی از تجمع خون وریدی در پلک جلوگیری می‌کنند. این عمل تا حدی باعث کاهش سیاهی دور چشم می‌شود، ولی آن را از بین نمی‌برد.

هفته ای ۲ الی ۳ بار از چای کیسه ای نیم گرم استفاده کنید به طوری که دو عدد چای کیسه ای نیم گرم را کاملا فشرده وآنها را به حالت خوابیده ودر آرامش بر روی چشمان گذاشته وپس از ده دقیقه بردارید وبا آب سرد یشویید .

خوردن پسته،بادام، فندق و گردو به همراه صبحانه و یا در طول روز در رفع کبودی دور چشم کمک خواهد کرد.

برای پیشگیری‌

اگر شما هم به مشکل تیرگی زیر چشم دچار هستید، می‌توانید با اقداماتی ساده آن‌را کاهش دهید و حتما نیاز به استفاده از پمادهای گرانقیمت نیست.

افرادی که تیرگی دور چشم دارند، باید بیشتر از دیگران از رفتن به آفتاب خودداری کنند؛ چون در روزهای آفتابی تیرگی دور چشم بیشتر می‌شود.

استفاده از ماسک‌های شبانه با فراهم آوردن محیطی مغذی و مرطوب برای پوست صورت، این امکان را به پوست شما می‌دهد که خود را بازسازی کند. استفاده از مواد آنتی‌اکسیدان در این ماسک‌های موضعی بسیار مفید است.
پوست خیار یکی از این مواد طبیعی بسیار مناسب است.

قطع مصرف سیگار، کاهش مصرف نمک و مصرف سبزی‌ها و میوه‌های تازه مثل اسفناج و سیب نیز در کاهش تیرگی موثر است. کیفیت خواب عامل مهمی در سرحال بودن شما و کاهش تیرگی دور چشم است. سعی کنید خواب خود را با فکر کردن به مسائل کاری آشفته نکنید.

زیباشو دات کام
منبع : webmd.com

دئودرانتها ترکیباتی هستند که بر روی بدن جهت کاهش بوی بدن به کار می روند دلیل این بوی بد سوار شدن باکتریها بر روی تعریق بدن است.
یک گروه از دئودرانتها به نام "
Antiperspirant" یا ضد عرقها معروفند که از ایجاد بوی بد پیشگیری کرده و میزان تولید عرق را در آن نقطه بدن کاهش می دهند.

ضد عرقها معمولا در ناحیه زیر بغل بکار می روند البته دئودرانتها می توانند بر روی پا یا سایر نقاط بدن نیز اسپری شوند.
عرق به خودی خود دارای بو نیست مگر اینکه توسط باکتریها دچار بو شود. باکتریها در مناطق گرم و مرطوب فعالیت می کنند. ناحیه زیر بغل به عنوان یکی از گرمترین سطوح بدن انسان به حساب می آید و غدد عرق باعث ایجاد رطوبت شده و امکان اثر خنک کننده از لحاظ حیاتی را برای فرد فراهم می کند.

وقتی زیر بغل با استفاده از صابونهای با PH خنثی شسته می شود، پوست PH اسیدی خود که معادل 6-5/4 است را از دست داده و PH به حالت خنثی در می آید. باکتریها تمایل دارند در محیط با PH قلیایی یا خنثی فعالیت کنند، بنابراین ایجاد یک محیط با PH خنثی در ناحیه زیر بغل به باکتریها امکان رشد و کلون شدن بیشتر می دهد.

باکتریهای سوار شده بر روی عرق از غدد آپوکرین و سلولهای مرده پوست و سلولهای مو تغذیه می کنند و باعث آزاد شدن 3- متیل- 2 هگزونیک اسید می شوند که باعث بوی بد بدن می شود.

موهای زیر بغل مثل یک فتیله رطوبت را از سطح پوست خارج کرده و پوست را خشک نگاه می دارد و در پیشگیری از کلونیزاسیون باکتریها موثر است. بنابراین موها باعث پیشگیری از بوی بد عرق می شود. البته موهای بلند زیر بغل می تواند باکتریهای را در خود نگه دارد و بنابراین برای از بین بردن موهای زیر بغل به کم کردن بوی بد بدن کمک می کند.

دئودرانتها به عنوان داروهای بدون نسخ توسط FDA پذیرفته شده و برای محو کردن بوی بدن بکار می روند.
* اولین شکل تجاری دئودرانت تحت عنوان mum (مام) در اواخر قرن 19 معرفی شد. دئودرانتها معمولا دارای پایه الکل هستند. الکل در شروع می تواند تعریق را تحریک کند ولی ممکن است موقتا باکتریها را بکشد. دئودرانتها می توانند به عنوان ضد میکروبی فرموله شوند از جمله Triclosan یا با ترکیبات فلزی مثل chelant که رشد باکتریها را کند می کند.

* دئودرانتها می توانند دارای عطر باشند که بوی عرق را بپوشانند. ترکیبات طبیعی مثل عصاره رازک ( hops ) بعضی اوقات به عنوان ماده ضد میکروبی به کار می روند.

* دئودرانتها ممکن است با ترکیبات ضد عرق ترکیب شود، که با کاهش تعریق و کاهش محیط مرطوب رشد باکتریها را متوقف کند. کلرید آلومینیوم، کلر هیدرات آلومینیوم و ترکیبات آلومینیوم- روی به عنوان ضد عرقهای وسیع به کار می روند.

ترکیبات با پایه آلومینیوم باعث تحریک الکترولیتهای عرق می شوند و در فرم ژل می توانند مجرای خروجی غدد عرق را ببندند. بسته شدن مجرای خروجی غدد عرق از خروج مایع از غدد پیشگیری کرده به مرور از سطح پوست پاک می شود.
نمکهای معدنی با روش دیگری باعث پیشگیری از تعریق شده و یک مانع فیزیکی از خروج عرق می شود. نمکهای آلومینیوم یک اثر قابض بر روی سوراخهای دارد و باعث انقباض سوراخها و پیشگیری از خروج عرق به سطح پوست می شود. بسته شدن تعداد زیادی از غدد عرق باعث کاهش عرق تولیدی در ناحیه زیر بغل می شود ولی این پروسه در افراد مختلف متفاوت است.

فرمولاسیون جدید ضد عرقها توسط gules Montenier در ژانویه 1941 مطرح شد. این فرمولاسیون جدید شکل اسیدیته بیش از حد آلومینیوم کلراید و تحریک پوست را با اضافه کردن نیتریت قابل حل یا یک ترکیب مشابه آن حل کرد.
نسل جدید دئودرانتها آلومینیوم آلوم
ammoniumalum است که یک شکل معمول زاج در فرم کریستال است. این ماده به عنوان دئودرانت در تاریخچه تایلند، خاور دور و مکزیک و سایر کشورها به کار می رفته است.

دئودرانتها و ضد عرقها دارای اشکال مختلفی هستند. در اروپا اسپری آئروسل، کرم و roll-on به کار می رود. در آمریکا بیشتر فرم جامد یا ژل به کار می رود.
آلومینیوم به عنوان یک نوروتوکسین مطرح است. آلومینیوم عوارض جانبی بر روی سد خونی- مغزی دارند و باعث استعداد فرد به آسیب
DNA می شود.
تحقیقات نشان می دهد که نمکهای آلومینیوم در ضد عرقها اثرات مخربی بر تعدادی از گونه های موش یا سگ داشته است. مقدار افزایش یافته آلومینیم در بیماران باعث بروز آلزایمر می شود و اگر چه این ارتباط به معنی علت بروز آن نیست.

در موشهایی که در آنها آلومینیوم کلراید بر روی پوست استفاده شد. افزایش واضح آلومینیوم در ادرار، سرم یا آلومینیوم کلی مغز و یا مایعات جفت دیده می شود.

Rumors ارتباط ضد عرقها را با سرطان پستان مورد بررسی قرار داد. البته طبق نظر انجمن بین المللی سرطان (NCI) و جامعه سرطان آمریکا (ACS) این ارتباط هنوز مبنای علمی ندارد.
دکتر
phillipa Darbre معتقد است که مواد اختصاصی در دئودرانتها به عنوان نگهدارنده به نام پارابن یا نمکهایی مثل آلومینیوم کلراید وارد جریان خون شده و یا در بافت پستان تجمع پیدا می کند و با تحریک تولید استروژن می تواند به رشد سلولهای سرطان پستان کمک کند. ولی همانطور که ذکر شد این ارتباط علت و معلولی نیست و در این مورد اختلاف نظر وجود دارد.

از طرفی FDA اعلام کرده که افرادیکه دچار اختلال کلیوی هستند از ترکیبات حاوی آلومینیوم پرهیز کنند چون در خطر پیشرفت اختلال فعالیت کلیوی هستند.

دکتر محمدعلی نیلفروش زاده – متخصص پوست، مو و زیبایی

دراینکه نورخورشید و اشعه فرابنفش آن بیشترین تاثیر را درپیری زودرس پوست دارد شکی نیست. این تاثیر را در انواع چین وچروکها ، لکها ، افتادگی پوست ، کک ومک ، کاهش قدرت دفاعی پوست، سرطان پوست و ... می توان دید. برای پیشگیری از این اثرات زیان آورباید از نورآفتاب پرهیزکرده و از ضدآفتاب استفاده کنید.

ضدآفتاب چیست؟
ماده ای است که برروی سطح پوست قرارداده می شود تا پوست را در برابر اثرات مضر نورآفتاب محافظت کند. این ماده با فرمولاسیون های مختلفی تهیه و عرضه شده است و اگر به درستی مصرف شود می تواندتاحدزیادی مانع اشعه فرابنفش آفتاب و اثرات منفی آن برپوست گردد. ضدآفتاب برای این نیست که آن را برروی پوست خود مالیده و ساعت ها بدن خود را درمعرض نورخورشید قراردهید تا «برنزه» شوید.

ضدآفتاب خوب کدامست ؟
ضدآفتاب خوب باید بتواند هردونوع اشعه فرابنفش یعنی نوع آ و نوع بی را بلوک کند ( «وسیع الطیف» باشد) ودرعین حال از نظر زیبایی ظاهری قابل قبول. ازدیگر ویژگی های یک ضدآفتاب خوب ، دوام اثر آن و مقاومت دربرابر آب و تعریق است. برای رسیدن به این اهداف ، شرکتهای سازنده ضدآفتاب معمولا" از ترکیبی از مواد گوناگون استفاده می کنند. این مواد را می توان به دودسته تقسیم کرد: ضدآفتاب های فیزیکی که با منعکس کردن و پخش کردن اشعه فرابنفش عمل می کنند ، و ضدآفتاب های شیمیایی که اشعه فرابنفش را جذب می کنند.

ضدآفتاب های فیزیکی مانند اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم اگر ذرات بزرگی داشته یا درصدشان زیاد باشد ، رنگ سفیدی ایجاد می کنند که از نظرظاهری چندان قابل قبول نیست.
ضدآفتاب های شیمیایی هریک قدرت جذب بخشی از اشعه فرابنفش رادارند. البته این ضدآفتاب ها گاهی باعث التهاب پوست هم می شوند.
درکودکان یا زنان حامله بهتر است از ضدآفتاب های فیزیکی استفاده شود.

«اس پی اف» چیست ؟
«اس پی اف» یا «فاکتور حفاظتی دربرابر نورآفتاب» ، مقیاسی است که برای ارزیابی میزان حفاظت درمقابل اشعه فرابنفش نوع «بی» و خطر آفتاب سوختگی ابداع شد. باید توجه داشت که روش برآورد «اس پی اف» درهمه کشورها و شرکتهای تولید کننده یکسان نیست و همین امر مشکلاتی را در مقایسه پدید می آورد. ضمنا" این مقیاس با این پیش فرض که مصرف کننده مقدارکافی ( دومیلی گرم به ازای هر سانتی مترمربع ) از ضدآفتاب را مصرف کرده باشد محاسبه شده ولی درعمل ، بیشتر مصرف کنندگان تقریبا" نصف مقداری را که لازم است مصرف می کنند. شاید به همین علت باشد که بسیاری از پزشکان «اس پی اف» 25 یا 30 رابرای کشور ما پیشنهاد می کنند زیرا هم آفتاب مداوم و شدیدی داریم و هم احتمال اینکه مردم ضدآفتاب را به مقدارکافی مصرف نکنند ، زیاداست.

به یادداشته باشید که رابطه بین عدد «اس پی اف» و میزان محافظت دربرابر نورآفتاب ، همواره خطی نیست یعنی از «اس پی اف» 25 یا 30 به بالا، با افزایش عدد مربوطه ، میزان محافظت به همان میزان بالانمی رود. برای مثال ممکن است میزان محافظت یک ضدآفتاب با «اس پی اف» 30 درحدود 96 درصد و میزان محافظت با ضدآفتاب دیگری با «اس پی اف» 60 ، درحدود 97 درصد باشد.
نکته دیگر در انتخاب ضدآفتاب آنست که برای هرنوع پوستی اعم از نرمال ، چرب و جوشی یا خشک باید ضدآفتاب مناسب آن را استفاده کرد. درمورد پوستهای چرب که زیاد جوش می زنند باید از ضدآفتاب های فاقد چربی استفاده شود. در مورد پوستهای خشک ضدآفتاب هایی بهترند که مرطوب کننده بیشتری داشته باشند.

نحوه صحیح استفاده از ضدآفتاب
- ضدآفتاب را «سخاوتمندانه» روی پوست خود بمالید.
- ضدآفتاب باید یک ربع تا نیم ساعت قبل از خروج از منزل روی پوست مالیده شده و سپس تقریبا" هر دوساعت یک بارتجدید شود زیرا بعد از این مدت از میزان تاثیرآن تاحد قابل توجهی کاسته می گردد. آکادمی درماتولوژی امریکا می گوید در کسانی که هر دوساعت ونیم ضدآفتاب شان را تجدید می کنند خطرآفتاب سوختگی پنج برابر کسانی است که هر دوساعت ضد آفتاب شان را تجدید می کنند. گفتنی است که آکادمی مذکور«اس پی اف» حداقل 15 را برای عموم مردم توصیه می کند. هرقدر«اس پی اف» بالاتر باشد، دوام اثر ضدآفتاب افزایش می یابد.

- سوالی که گاهی مطرح می شود اینست که آیا هربار که می خواهیم ضدآفتاب را تکرارکنیم باید ابتدا صورت خود را بشوییم و ضدآفتاب قبلی را پاک کنیم ؟ خیر نیازی به شستن یا پاک کردن ضدآفتاب قبلی نیست.
- درهوای ابری نیز اشعه فرابنفش به پوست می رسد پس درهوای ابری هم ضدآفتاب لازم است.
- به صرف استفاده از ضدآفتاب ، بی محابا خود را درمعرض نور خورشید قرارندهید. در همه حال به ویژه بین ساعت 10 صبح تا 4 بعدازظهر از آفتاب اجتناب کرده و علاوه برضدآفتاب از لباس های مناسب و کلاه لبه داراستفاده کنید.

دکتر فرشید دبیرزاده – متخصص پوست مو و زیبایی

یک سری تعریق ها دلایل طبیعی دارد، مثل عرق کردن به دلیل بالا رفتن دمای بدن، ورزش کردن یا خوردن غذاهای پر انرژی. اما برخی پر عرقی ها جنبه ژنتیکی دارد که شامل پر عرقی زیر بغل، کف دست و پاها است که در اثر هیجانات یا رانندگی به وجود می آید.

این نوع تعریق ها هیجانی بوده و گرما در بروز آن نقشی ندارد. تعریق مناسب سبب شادابی پوست می شود و در انجام کارهای ظریف به فرد کمک می کند. تعریق زیاد در کف دست و پا در اثر هیجانات می تواند برای فرد مزاحمت ایجاد کند. در ضمن عرق زیاد سبب می شود لایه شاخی پوست رطوبت را در خود نگه دارد و در نتیجه لایه شاخی ضخیم تر شود و یک سری میکروب ها سریعا رشد کرده و سبب تجزیه لایه شاخی پوست شود که یک ماده پروتئینی است و در نتیجه مسبب بروز بوی بد پا هستند. از سوی دیگر عرق زیاد سبب می شود انواع میکروب ها و قارچ ها بین انگشتان و کف پا شدت یافته و همین امر بر بوی بد پا می افزاید.

به این افراد توصیه می شود مرتبا پاها را با صابون بشویند، از سنگ پا استفاده کنند که لایه ضخیم شاخی را کم کند. در ضمن استفاده از جوراب های مناسب که تعریق را در خود نگه نمی دارد و کفش هایی که گرما را درون خود حفظ نمی کند، بسیار مهم است. بوی زیر بغل،ناف و سینه ناشی از برخی غدد عرقی به نام اپویریل است که محل شان در زیر بغل، کشاله ران، ناف و اطراف سینه است. ترشحات این غدد حاوی کلسترول، تری گلیسیرید، اسید های چرب، برخی هورمون های مردانه،مواد قندی، آمونیاک و آهن است. چربی ای که این غدد روی پوست ایجاد می کند،سبب پخش شدن تعریق بر سطح پوست و کم شدن دمای ناگهانی می شود. این ترشحات به خودی خود بد بو نیستند اما وقتی مثلا در زیر بغل با میکروب ها تجزیه می شود، تبدیل به یک سری مواد بد بو می شوند.

برای درمان بوی بد زیر بغلف کشاله ران و ناف توصیه می شود مرتبا لیف بزنید، حمام بروند، لباس های زیر را عوض کنند و از شامپوهایی مثل زینک پلوسیون و... استفاده کنند که در نتیجه تعداد میکروب ها و باکتری ها کم می شود و در نتهایت می تواند از دئورانت ها برای کاهش بو استفاده کنند. البته دئودرانت حاوی یک سری مواد محرکه خوش بو کننده و یک سری مواد کلرول آلومینیم است که میزان ترشحات عرق را کاهش می دهند. استفاده از این نوع مواد می تواند تحریکات پوستی خارش و سوزش را به دنبال داشته باشد. اگر این طور باشد، فرد لازم باشد دئودرانت خود را عوض کند. گاهی ماندن عرق روی پوست به دلیل املاحی که دارد ایجاد سوزش می کند. بهترین کار شستن عرق با آب و استفاده از یک کرم بعد از آن است.

سایت سلامت

مشکلی که در غدد عرق غیر معمول بوده و علتش این است که فیبرهای سودوموتور سمپاتیک بیشتر کولینرژیک هستند.
این مشکل به دو فرم ایدیوپاتیک (بدون علت) و پاتولوژیک طبقه بندی می شود. فرم اول آن به افزایش عرق به صورت قرینه، به کف دست و پا و یا زیر بغل (به تنهایی یا همراه با هم) و غیر وابسته به تنظیم دما محدود است. سایر مشخصات فرم ایدیوپاتیک شامل این موارد است:افزایش وقوع در پاسخ به یک تحریک و شروع آن پس از بلوغ که به طور معمول سابقه فامیلی فرد هم مثبت است. در این فرم بوی بد عرق وجود ندارد و با تغییر فصل، تغییر نکرده و یا کمی تغییر میکند. اما نوع دوم، فرم پاتولوژیک، ممکن است محدود یا وسیع باشد. فرم محدود اغلب در اثر آسیب به سیستم عصبی مرکزی یا محیطی و یا بیماریهای عروق محیطی رخ می دهد. شکل وسیع آن به دنبال بیماریهایی از جمله بیماریهای متابولیک و اندوکرین مربوط به غدد داخلی مثل (دیابت، پر کاری تیروئید،نقرس، آکرومگالی، حاملگی، و مسمومیت با الکل) بیماریهای قلبی، بدخیمی ها، صدمات مغزی و نشانگان مادرزادی دیده می شود.

برای درمان این مشکل، هر دو نوع درمان موضعی سیستمیک وجود دارد. درمان های موضعی شامل داروهای متعددی است: از جمله اسیدبوریک، محلول تانیک اسید 2تا 5 درصد، پرمنگنات، پتاسیم، فرمالدئید (که البته می تواند ایجاد حساسیت کند)، گلوتار آلدئید و آلومینیم کلراید 20 درصد و غیره که این محلول شب ها روی پوست خشک مالیده شود و می تواند زیر پانسمان بسته باشد و به مرور زمان می توان فواصل کاربرد آن را زیاد کرد. درمان های سیستمیک شامل داروهای متعددی  می شود که بوسیله متخصص برای تان تجویز خواهد شد. سایر دارو ها استفاده از آرام بخش، ایندومتاسین، داروهای بلوک کننده کانال کلسیم که در نوع تعریق کف دست و پا اغلب به کار می روند، هستند. از سال 1952 درمان تازه ای معرفی شده که شامل عبور جریان الکتریسیته از پوست است. در این روش که بیشتر درباره تعریق کف دست و پا کاربرد دارد، درمان روزانه هر کف دست یا پا به مدت 30 دقیقه به میزان 15 تا 200 میلی آمپر با عبور از یک بالشتک آبی و یا بالشتک آنتی کولنیرژیک می تواند در درمان این عارضه موثر باشد.

تزریق سم بوتولینوم نیز موثر است و در تعریق بیش از حد کف دست، تزریق زیر جلدی آن سبب نداشتن تعریق به مدت 4 تا 12 ماه می شود. عوارض آن شامل ضعف مختصر و موقت انگشت شست است که ظرف سه هفته بهبود پیدا میکند.

دکتر نیلفروش زاده
روزنامه سلامت

 

 

صفحه4 از4