سوزش ادرار با علائمی مانند درد، ناراحتی یا سوزش، هنگام دفع ادرار همراه است. زنان بیش از مردان دچار این مشکل می شوند. در مردان، سوزش ادرار بیشتر در افراد مسن اتفاق می افتد.

در اینجا به برخی از شایع ترین عوامل دفع ادرار همراه با درد اشاره می کنیم :

اگر نشانه های بی اختیاری ادرار در شما ظاهر شده اند، و یا این مشکل در شما وخیم تر شده است، باید سری به قفسه داروهای خود بزنید. هدف این کار پیدا کردن یک داروی جدید نیست، بلکه به منظور یافتن علل نادیده گرفته شده بی اختیاری، یا دلایل بدتر شدن این شرایط است. داروهایی که اغلب مصرف می کنید، می توانند علت این بی اختیاری، یا عامل تشدید آن باشند. داروها بر افراد مختلف ،تاثیرات متفاوتی دارند ، از این رو ممکن است یک فرد مبتلا به بی اختیاری ادرار، متوجه وخیم تر شدن وضعیت خود نشود، در حالی که فرد دیگری آن را احساس کند.

عفونت ها: عفونت دستگاه ادراری، یکی از عوامل اصلی سوزش ادرار است. هر یک از بخش های دستگاه دفع ادرار، که در زیر اشاره شده است، ممکن است دچار عفونت شوند.

- کلیه ها

- حالب ها (لوله هایی که ادرار را از کلیه ها به مثانه می برند)

- مثانه

- مجرای خروجی مثانه (لوله ای که ادرار را از مثانه به خارج از بدن حمل می کند)

عفونت های دستگاه دفع ادرار اغلب در اثر ورود باکتری ،از طریق مجرای خروجی مثانه، به این دستگاه، به وجود می آیند. عواملی که باعث افزایش خطر ابتلا به این نوع عفونت هستند عبارت اند از:

- جنسیت زن

- دیابت

- کهولت سن

- بزرگ شدن غده پروستات

- سنگ کلیه

- بارداری

- داشتن سُوند ادراری در مجرای ادرار

این نوع عفونت علاوه بر دفع ادرار همراه با درد، علائم دیگری نیز دارد، مانند :

- تب

- بوی شدید یا نامطبوع ادرار

- ادرار تیره یا خون آلود

- احساس تکرر و فوریت ادرار

گاهی سوزش ادرار در زنان، مربوط به عفونت های دستگاه تناسلی، مانند عفونت قارچی است. عفونت دستگاه تناسلی، با تغییراتی در بو و ترشحات واژن همراه است.

بیماری های مقاربتی نیز می توانند باعث سوزش ادرار شوند، از جمله :

- هرپس تناسلی

- کلامیدیا

- سوزاک

علاوه بر احساس درد هنگام دفع ادرار، عفونت های ناشی از بیماری های مقاربتی نیز ممکن است موجب بروز برخی علائم شوند، از جمله:

- خارش

- سوزش

- تاول یا زخم های بیماری هرپس تناسلی

- ترشحات غیرعادی

التهاب و سوزش :مشکلات بسیاری ممکن است در مجاری ادراری و اندام های تناسلی، التهاب و سوزش ایجاد کنند، و سبب دفع ادرار همراه با درد شوند. این سوزش و التهاب، علاوه بر عفونت، دلایل دیگری نیز دارد، از جمله :

- سنگ های دستگاه دفع ادرار

- سوزش مجرای ادرار در اثر فعالیت های جنسی

-  سیستیت بینابینی، که نوعی بیماری ناشی از التهاب مثانه است

- تغییرات واژن به دلیل یائسگی

- ورزش هایی مانند سوارکاری یا دوچرخه سواری

- حساسیت و سوزش در ناحیه واژن، در اثر استفاده از صابون های معطر و یا مایع صابون، دستمال توالت و محصولات دیگری چون مواد شوینده واژن، و ژل های از بین برنده اسپرم

- عوارض جانبی برخی از داروها، مکمل ها و روش های درمانی

- وجود تومور در دستگاه دفع ادرار

برای درمان سوزش ادرار به پزشک مراجعه کنید

پس از بررسی سوابق پزشکی، معاینه  و همچنین انجام چند آزمایش برای تشخیص علت این بیماری، پزشک درمان را آغاز خواهد کرد.

برای مشخص شدن علت سوزش ادرار، پزشک ممکن است از شما بپرسد که آیا دفع ادرار همراه با درد:

- به طور ناگهانی آغاز شده است یا به تدریج پیشرفت کرده است؟

- بیش از یک بار اتفاق افتاده است؟

- به هنگام شروع نیز وجود دارد؟

پزشک همچنین مایل است بداند که درد با چه علائم دیگری همراه است. علائمی مانند :

- تب

- ترشحات غیر عادی

- درد در ناحیه پهلو

سوال دیگر این خواهد بود که آیا در وضعیت خروجی ادرار نیز، تغییری به وجود آمده است؟ چند مورد از این تغییرات عبارت اند از:

- دفع ادراربه صورت قطره قطره

- دفع ادرار دشوار

- تکرر ادرار

و در آخر ممکن است پزشک در مورد تغییراتی در ویژگی های ظاهری ادرار، سوالاتی از شما بپرسد، از جمله :

- رنگ

- میزان

- تیرگی

- وجود خون در ادرار

- وجود چرک در ادرار

پاسخ به این سوالات، در کنار آزمایش ادرار و آزمایش های دیگر، در تشخیص علت بیماری به پزشک کمک می کند.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، مژگان جنگی
منبع: webmd.com

آیا هر روز بیشتر از قبل، احساس خستگی و کسالت می کنید. آیا در تمركز و فعالیتهای مغزی خود با مشکل روبه رو شده اید؟ افزایش وزن ، احساس لرزش یا ریزش مو پیدا کرده اید؟ و یا در مورد شما عوارض دیگری دیده می شود . ممکن است ، بی قراری، تعرق زیاد بدن و اضطراب، گریبان گیر شما شده است. غده تیروئید، در تمامی این عوارض می تواند نقش داشته باشد. این غده، تنظیم کننده تمامی بخش های بدن است و گاهی اوقات ، دچار اختلال در عملکرد می شود؛ مخصوصاً در خانم ها. انجام درمان مناسب و به موقع منجر به بهبود وضعیت بدن و جلوگیری از مشکلات و بیماری های جدی تر می گردد.

تیروئید چیست؟

تیروئید غده ای پروانه ای شکل در اطراف گردن است . با ترشح هورمون هایی برای کنترل سرعت متابولیسم بدن، انرژی را به سلول های بدن منتقل می کند.
بیماری تیروئید، می تواند با تغییر در میزان ترشح هورمون ها ، باعث کاهش یا افزایش سوخت و ساز بدن شود. زمانی که میزان هورمون ها به شدت کاهش یا افزایش پیدا کند، علائم و مشکلات متفاوتی را در بدن ایجاد خواهد کرد.

افزایش یا کاهش وزن بدن

تغییر در وزن بدن، بدون هیچگونه علت خاصی، شایع ترین نشانه بدکاری غده تیروئید است. افزایش وزن بدن ، بدلیل کاهش میزان ترشح هورمون هاست که به این وضعیت hypothyroidism یا کم کاری تیروئید می گویند. در مقابل اگر تیروئید بیش از حد نیاز بدن، هورمون ترشح کند، باعث کاهش وزن شده و به این حالت hyperthyroidism یا پرکاری تیروئید می گویند. کم کاری تیروئید در میان افراد بسیار شایع تر است.

ورم در اطراف گردن

ورم و بزرگ شدن ناحیه اطراف گردن، بیانگرکارکرد نادرست غده تیروئید است. گواتر، یک بیماری است که هم در اثر پرکاری و هم در اثر کم کاری تیروئید، بوجود می آید. گاهی تورم اطراف گردن ، ناشی از سرطان تیروئید یا ایجاد غدد سرطانی یا توده هایی هستند که داخل غده تیروئید، رشد می کنند و ربطی به کارکرد خود تیروئید ندارند.

تپش قلب یا تغییر در ضربان قلب

هورمون های تیروئید بر تمام اعضای بدن، حتی بر سرعت تپش قلب، تاثیر می گذارند. کسانی که دچار کم کاری تیروئید می شوند ، متوجه کاهش ضربان قلب می شوند. در مقابل پرکاری تیروئید، منجر به افزایش ضربان قلب می شود؛ همچنین فشار خون را بالا برده و فرد احساس تپش قلب می کند.

تغییر در انرژی و حالات شخص

اختلال در کارکرد تیروئید، به شکل قابل توجهی سطح توانایی و حالات روحی فرد را، تغییر می دهد. با کم کاری تیروئید ، فرد احساس کسالت، خستگی و افسردگی می کند. با پرکاری تیروئید علائمی همچون اضطراب، مشکلات خواب، بی قراری، و تحریک پذیری در فرد ظاهر می شود.

ریزش مو

ریزش مو، نشانه دیگری از عدم تعادل هورمون های تیروئید در بدن است. هر دو نوع پر کاری و کم کاری تیروئید، منجر به ریزش مو می شود. در اکثر مواقع با درمان اختلالات هورمونی، موهای ریخته شده دوباره رویش پیدا می کنند.

احساس سرما یا گرمای زیاد

اختلال در کار تیروئید ، توانایی بدن در تنظیم دما را از بین می برد. افرادی با علائم کم کاری تیروئید احساس سرما بیش از حد معمول کرده و افراد پرکار تیروئید تاثیری کاملاً برعکس یعنی احساس گرما و تعرق بیش از حد دارند.

سایر علائم کم کاری تیروئید

کم کاری تیروئید با نشانه های دیگری از جمله موارد زیر، نمود پیدا می کند:

- خشکی پوست و شکنندگی ناخن ها

- احساس کرخی و سوزن سوزن شدن دست ها

- یبوست

- قاعدگی نامنظم

سایر علائم پرکاری تیروئید

پرکاری تیروئید علاوه بر مطالب ارائه شده ، شامل علائم زیر است:

- ضعف عضلات و لرزش دست

- مشکلات بینایی

- اسهال

- قاعدگی نامنظم

یائسگی  یا اختلال ناشی از کارکرد نادرست تیروئید

همانطور که گفته شد، کارایی نادرست غده تیروئید، می تواند منجر به نامنظم شدن دوره قاعدگی شود. ممکن است این نامنظمی، با شروع دوره یائسگی، اشتباه شود. با انجام یک آزمایش خون ساده، می توان تشخیص داد که این بی نظمی ، مربوط به تیروئید است یا شروع یائسگی یا هر دوی آنها.

چه کسانی باید آزمایش شوند؟

بر اساس اعلام انجمن تیروئید آمریکا، همه افراد از سن 35 سالگی به بعد باید هر 5 سال یکبار آزمایش تیروئید بدهند. برای افراد با احتمال ریسک بالاتر لازم است این فاصله کمتر شود. کم کاری تیروئید بیشتر در زنان بالای 60 سال شایع است.اما در خصوص پرکاری تیروئید، هم در زنان و هم در مردان بالای 60 سال، احتمال ابتلا زیاد است. سابقه خانوادگی بیماری، احتمال ابتلا را بالا می برد.

آزمایش تورم گردن

با دقت در آینه و تست خود می توان بزرگ شدن تیروئید را تشخیص داده و به موقع به پزشک مراجعه کرد. برای این آزمایش باید سر خود را به عقب و بالا نگه دارید. یک لیوان آب بنوشید و زمانی که آب را فرو می دهید، ورم را در زیر سیب آدم و بالای استخوان ترقوه مشاهده می کنید. این آزمایش را چند مرتبه تکرار کرده و نتایج را بررسی کنید. در صورت مشاهده هرگونه ورم و بالا آمدگی فوراً به پزشک مراجعه کنید.

تشخیص اختلالات تیروئید

درصورتی که پزشک شما به تیروئید مشکوک بود، با انجام یک آزمایش ساده خون، می تواند به یقین برسد. در آزمایش، میزان TSH هورمون محرک تیروئید، سنجیده می شود. TSH یکی از اصلی ترین هورمون هایی است که کار غده تیروئید را، تنظیم می کند. اگر میزان TSH بالا بود، معمولاً به این معنی است که غده تیروئید شما ،کم کار است. اگر میزان TSH  پایین بود، یعنی فعالیت غده تیروئید بالا و پر کار است. البته پزشکان با انجام آزمایش، سایر هورمون های تیروئید را نیز، در خون بررسی می کنند. گاهی مواقع برای کسب اطلاعات دقیق تر، انجام تصویر برداری و نمونه گیری از غده تیروئید توسط پزشک درخواست می شود.

بیماری هاشیموتو

از علل شایع کم کاری تیروئید، بیماری هاشیموتو است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می کند و باعث آسیب آن و در نتیجه عدم ترشح هورمون به میزان کافی می شود. این بیماری به شکل وراثتی در خانواده ها دیده می شود.

سایر علل کم کاری تیروئید

گاهی اوقات کم کاری تیروئید، نتیجه ترشحات غده هیپوفیز است که در مغز قرار دارد. این غده تولید کننده هورمون محرک تیروئید TSH است که تیروئید را به کار وا می دارد. اگر به هر دلیلی، هیپوفیز به میزان کافی TSH ترشح نکند، سطح هورمون های تیروئید افت می کند. از عوامل دیگر کم کاری می توان به التهاب موقت تیروئید یا داروهایی دانست که بر عملکرد غده تیروئید تاثیر دارند.

بیماری سندروم گریوز

یکی دیگر ازعلل اصلی پر کاری تیروئید، بیماری سندروم گریوز است. که یک اختلال خودایمنی است، یعنی سیستم ایمنی بدن علیه سلول‌ها و بافت های غده تیروئید عمل کرده و با آنها مبارزه می کند. و باعث ترشح بیش از حد هورمون های تیروئید می شود. از اصلی ترین نشانه های این بیماری ورم عضلات چشم و بافت های آن به شکل محسوس و اذیت کننده است.

سایر علل پرکاری تیروئید:

پر کاری تیروئید ، می تواند نتیجه ترشحات نودول های کوچک در داخل تیروئید باشد. نودول هایی که در داخل تیروئید رشد می کنند و گاهی شروع به ترشح هورمون های تیروئید می کنند. نودول های بزرگ می توانند منجر به گواتر شوند. و نودول های کوچک تر را می توان با آزمایش سونوگرافی تشخیص داد و از بین برد.

عوارض پیچیده ناشی از اختلالات تیروئید

در صورتی که کم کاری تیروئید به موقع درمان نشود، می تواند باعث افزایش سطح کلسترول خون شده و احتمال بروز سکته مغزی و حمله قلبی را بالا ببرد. در مواقع حاد، میزان بسیار کم هورمون تیروئید، می تواند موجب از دست دادن هوشیاری شده و با کاهش دمای بدن ، جان انسان را به خطر بیاندازد. کم کاری تیروئید، در صورتی که به موقع درمان نشود، مشکلات جدی قلبی و پوکی استخوان، ایجاد می کند.

درمان کم کاری تیروئید یا Hypothyroidism

اگر دکتر برای شما بیماری کم کاری تیروئید را تشخیص دهد، حتماً قرص هایی تجویز می کند که حاوی هورمون تیروئید هستند. معمولاً در کمتر از چند هفته شخص بهبود پیدا می کند. درمان بلند مدت باعث افزایش انرژی بدن، کاهش سطح کلسترول اضافی و کاهش تدریجی وزن اضافه بدن می شود. معمولاً افرادی که دچار این عارضه هستند باید تا آخر عمر از داروهای کنترل هورمون تیروئید، استفاده کنند.

درمان پر کاری تیروئید یا Hyperthyroidism

رایج ترین روش درمان پرکاری تیروئید، استفاده از داروهای ضد تیروئید است که هدف آنها کاهش سطح هورمون های ترشح شده توسط غده تیروئید است. این بیماری، با مصرف یک دوره دارو ، به تدریج از بین می رود. اما برای برخی افراد لازم است تا دوره درمان طولانی تری را سپری کنند. داروهای دیگری نیز همزمان برای کاهش ضربان قلب و کاهش لرزش بدن تجویز می شود.

گزینه دیگر، استفاده از روش درمانی ید رادیواکتیو است که غده تیروئید را ظرف مدت 6 تا 18 هفته از بین می برد. در صورتی که به هر نحوی چه به روش رادیو اکتیو و چه به روش جراحی، غده تیروئید از بین برود بیمار باید شروع به خوردن قرص های تولید کننده هورمون تیروئید نماید.

درمان تیروئید با جراحی

با در آوردن غده تیروئید به کمک جراحی، می توان پرکاری تیروئید را درمان کرد. اما تنها در صورتی که داروهای ضد تیروئید موثر نبود و یا گواتر بزرگ بود، این روش استفاده می شود. جراحی برای بیمارانی که در غده تیروئید خود نودول های کوچک دارند نیز، پیشنهاد می شود. از زمانی که تیروئید از بدن خارج شود، بیماران نیاز مند مکمل های روزانه هورمون تیروئید،  برای جبران کار تیروئید دارند.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نیوشا وکیلی
منبع: webmd.com

مشکلات کیسه صفرا معمولاً به دلیل سنگ های صفراوی است. چنانچه ناشی از سنگ های صفراوی نباشد بیماری کیسه صفرا، اکالکولوز حاد (التهاب حاد مزمن بی ارتباط با سنگ) نامیده می شود که ممکن است به دلیل تورم کیسه صفرا باشد.

اگرچه سنگ های صفراوی،  رایج ترین دلیل بیماری کیسه صفرا هستند، اما همیشه عامل آن نیستند. بیماری اکالکولوز حاد کیسه صفرا نمونه بارز، برای این مورد بسیار ساده است؛ بدین معنا که این بیماری کیسه صفرا ناشی از سنگ های صفراوی نیست.

مشکلات کیسه صفرا: هنگامیکه ناشی از سنگ های صفراوی نیست.

در حقیقت بیماری اکالکولوز حاد کیسه صفرا ، بسیار نادر است. مشکلات کیسه صفرا بیشتر اوقات به سنگ های صفراوی یا وضعیتی که کله کیستیت ( التهاب کیسه صفرا) نامیده می شود ، نسبت داده  می شود – نوعی بیماری که با تورم کیسه صفرا بروز می کند. کله کیستیت اغلب (90 درصد اوقات ) ناشی از سنگ های صفراوی است . این بدین معناست که کمتر از 10 درصد التهابات کیسه صفرا،  به دلایل دیگری غیر از سنگ های صفراوی رخ می دهند. اگر چه بیماریهای دیگری هم با  کیسه صفرا ،مربوط هستند، اما این دو ، بسیار رایج ترند -  بیماری اکالکولوز کیسه صفرا به ندرت رخ می دهد؛ بطوریکه آمار دقیقی از آن در دست نیست.

دکتر توماس رگولا پزشک جراح موسسه باریتریک و متابولیک کلینیک کلولند در اوهایو می گوید: "بیماری اکالکولوز حاد کیسه صفرا،نوعاً با سایر امراض همراه است." بیشتر اوقات این افراد به دلیل وجود عفونت شدید  در خون،  بیمار می شوند ، این بیماری مسمومیت عفونی نامیده می شود، عفونتی شدید که تمام بدن را درگیرمی کند. باکتری از طریق گردش خون ، به کیسه صفرا می رود، آنرا آلوده می کند و التهاب ایجاد می کند.

در مقایسه، سنگ صفرا،  بیماری رایج تری است، بیش از25 میلیون نفر در امریکا یعنی 10 تا 15 درصد از کل جمعیت به آن مبتلا هستند . بیشترین خطر ابتلا در خانم های بین 20 تا 60 سال است، یعنی بالغ بر20 درصد خانم ها، سنگ صفرا دارند.

مشکلات کیسه صفرا: علائم بیماری اکالکولوز حاد

بیماری اکالکولوز حاد که می تواند منجر به ضخامت و تورم  کیسه صفرا گردد، با التهاب ناگهانی دیواره کیسه صفرا، نمایان می شود.

نشانه های همراه با درد:

- در ناحیه فوقانی سمت راست شکم محصوراست.

- می گیرد و ول می کند.

- همراه با تهوع.

- بعد از صرف غذا بروز می کند، خصوصاً غذای خیلی چرب و پر روغن.

مشکلات کیسه صفرا:درمان بیماری اکالکولوز حاد

دکتر رگولا می گوید: اگر بیمار از درد ناشی از بیماری کیسه صفرا شکایت داشته باشد، آزمایش اولتراسوند به منظور جستجوی سنگ های صفراوی انجام می گردد. اگر سنگی وجود نداشته باشد، یک آزمایش خون،  وجود باکتری بیماری اکالکولوز حاد ناشی از عفونت در خون را، می تواند نشان دهد.

رگولا می گوید: رایج ترین درمان اکالکولوز حاد تزریق وریدی آنتی بیوتیک است – قرص معمولاً دربرابراین میزان عفونت، کارایی ندارد.

او اذعان می دارد: گاهی لازم است صفرای درون کیسه صفرا را تخلیه کنیم . چراکه صفرا نیز می تواند آلوده گردد. یک تخلیه کوچک به نفع کیسه صفرا است، چرا که اجازه می دهد صفرا ترشح گردد. در درمان بیماری اکالکولوز حاد عمل برداشتن کیسه صفرا خیلی بندرت انجام می شود؛  اما اگر آنتی بیوتیک و تخلیه صفرا مؤثر واقع نشود، احتمال جراحی وجود دارد.

مشکلات کیسه صفرا: تأثیر عدم معالجه اکالکولوز حاد

بیماری اکالکولوز حاد چیزی نیست که نادیده گرفته شود، خصوصاً اگر عامل آن  التهاب عفونی جدی باشد. رگولا می گوید: " اگر درمان نشود می تواند بسیار خطرناک باشد. " ممکن است این بیماری منجر شود به:

- انسداد کامل مجاری صفرا

- سوراخ شدن کیسه صفرا، که اجازه می دهد صفرا به خارج از کیسه صفرا رخنه کند

- قانقاریا

 اگر دردهای مشکوکی در ناحیه فوقانی سمت راست شکم دارید، بهتر است آنرا چک کنید- اگر از کیسه صفرا باشد، به احتمال زیاد دلیلش سنگ های صفراوی هستند. اما اگر آنها نباشند، دکتر آزمایشات را ادامه خواهد داد تا به مشکل کیسه صفرا پی ببرد و متناسب با وضعیت شما ، درمان لازم را تجویز خواهد کرد.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، فاطمه تقوی نژاد
منبع: medicinenet.com

اگر در صبحگاه احساس سفتی و خشکی کمر و گردن را تجربه می کنید و یا دردی دارید که هنگام صبح و شب، موقع خواب، شدید می شود، ممکن است از اسپوندیلوز رنج ببرید. این بیماری از ساییدگی و پارگی ممتد بخش هایی از ستون فقرات، ایجاد می شود.

این بیماری به اسپوندیلوز گردنی نیز معروف است. به دلیل اینکه بخش های بالایی ستون فقرات شما را که قسمتی از آن گردن است ، تحت تاثیر قرار می دهد. می توان آن را آرتروز گردن نیز نام گذاری کرد. امکان دارد این درد های مزمن در طول زمان به شانه های شما و یا بازو هایتان سرایت پیدا کنند.

با اینکه بیشتر درد ها در ناحیه ی گردن مشاهده شده اما ممکن است این درد ها به نقاط تحتانی هم سرایت کنند و باعث کمر درد شوند. اسپوندیلوز قفسه سینه که ناحیه ی میانی ستون فقرات را تحت تاثیر قرار می دهد و اسپوندیلوز کمری که باعت ایجاد درد در قسمت های پایین تر می شوند نیز انواع دیگری از این بیماری، به شمار می روند.

نشانه های اسپوندیلوز و احتمال ابتلا به آن

تمامی مبتلایان به این بیماری از خود نشانه ای بروز نمی دهند. اما بعضی افراد به علائمی همچون بی حسی و ضعف شدید و درد های مزمن، مخصوصا در کمر ، بر می خورند. دکتر کافی می گوید:"رایج ترین شکل علائم، احساس بی حسی و سفتی در کمر است."

شما ممکن است سردرد هایی را در ناحیه ی پشت سرتان نیز احساس کنید و یا اینکه تعادل خود را از دست بدهید (البته این یکی، کمی نادر است).

دلیل این ساییدگی ها عموما کهولت سن می باشد. هرچند که هر کسی با دیگری متفاوت است و این تفاوت به این بستگی دارد که چگونه از بدنمان استفاده می کنیم.

تشخیص اسپوندیلوز و درمان آن

برای تشخیص اسپوندیلوز، پزشک بر روی شما آزمایشاتی انجام می دهد، سپس از شما سوالاتی می پرسد و تاریخچه ی پزشکی یتان را مطالعه می کند. بعد از این ممکن است برای شما، MRI و یا سی تی اسکن تجویز کند تا محدوده ی صدمه را مشخص کند. اگر بیماری شما، به ناراحتی های رشته های عصبی منجر شد، پزشک برای شما یک الکترومیوگرافی – EMG -  تجویز خواهد کرد.

اسپوندیلوز به کلی از میان نمی رود، ولی می توان روش های درمانی مفیدی را پیش گرفت. این روش ها شامل موارد زیر اند:

- بسته های گرم و سرد. قرار دادن بسته های گرم و یا کیسه های آب گرم بر روی بازو ها و کتف ها می تواند درد را کاهش دهد. و یا گذاشتن بسته های سرد و یا یخ بر روی ناحیه های سوزناک و ملتهب ، می تواند آنها را آرام کند. حتی یک حمام آب گرم هم می تواند به شما کمک کند.

- نگاه داشتن حالت های صحیح بدن. وضعیت بدن شما تاثیر زیادی بر روی بیماریتان دارد. اگر از اسپوندیلوز رنج می برید همیشه صاف بنشینید و سر بالا و راست بایستید. خمیدگی و بد نشستن درد هایتان را افزایش می دهد. پس بیشتر به حالت بدنتان دقت کنید.

- ماساژ درمانی و دستکاری ستون فقرات. این روش به شما کمک می کند تا به همراه بهبود عملکرد بالاتنه ، درد ها وسوزش ها را نیز کاهش دهید.

- فیزیوتراپی و ورزش. ورزش و فعالیت زیر نظر یک فیزیوتراپ به کاهش درد هایتان کمک می کند. با ورزش های منظم شما حالت بدن و انعطاف پذیری خود را بهبود می بخشید که این امر از درد هایتان می کاهد.

- داروها. داروهای فاقد استروئید و ضد سوزش که جزو اولین درمان هایی هستند که توسط پزشک تجویز می شوند، به شما کمک می کنند تا از سوزش ناحیه های حساس بکاهید و با سختی عضلات مقابله کنید.

- تزریقات کورتیزون. که به بخش هایی از ستون فقرات تزریق می شوند.

- جراحی. جراحی آخرین راهی است که یک پزشک پیشنهاد می دهد. جراحی برای کسانی است که به راه های درمانی رایج، جواب نداده اند و یا اینکه بی حسی هایشان روز به روز افزایش می یابد.

اسپوندیلوز را نمی توان پیشگیری کرد. ولی برای به تعویق انداختن آن، از صدمه زدن به گردن و کمر خود جلوگیری کنید، هنگام ورزش محافظ بپوشید، حالت صحیح بدن خود را حفظ کنید و تغذیه ی سالم داشته باشید.

اگر احساس می کنید به اسپوندیلوز مبتلا هستید ، هر چه سریعتر با پزشک خود مشورت کرده و درمان را شروع کنید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر،محمد ابراهیمی
منبع: aolhealth.com

بیش از 70 درصد بیمارانی که از سیروز کبدی رنج می برند ، در ایالات متحده به سرطان کبد  دچار می شوند .

سیروز نوعی ضایعه داخلی کبد است. دکتر George Y. Wu، که یک پروفسور پزشکی و رئیس بخش کبد در دانشگاه پزشکی کانک تیکات در فارمینگتون است ،با بیان این مطلب ،اضافه می کند: "این حالت معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که کبد در طی مدت زمان طولانی آسیب دیده باشد.  وقتی سلول‌های کبدی با توجه به بیماری مزمن کبد، آسیب می‌بینند و می‌میرند، بافت فیبری اسکار می‌تواند ، جانشین سلولهای از دست رفته شود ". و در این حالت ، سلول‌های طبیعی وقتی که به شدت آسیب دیده اند ،  می‌توانند تبدیل به سلول‌های سرطانی شوند.

سرطان کبد: علل سیروز

عوامل اصلی بروز سیروز کبدی در ایالات متحده، مصرف زیاد الکل و هپاتیت‌های ویروسی مزمن است.

در حالی که همه برای زنده ماندن به یک کبد کارآمدنیاز دارند، سلول‌های کبد با بافت آسیب دیده اسکاری جایگزین می‌شوند و سیروز غیر قابل برگشت می‌گردد.

Wu اظهار می‌کند که "سیروز خطر ابتلا به سرطان کبد را حداقل 40 برابر بیشتر از یک فرد عادی افزایش می‌دهد​​".  3 درصد از همه افراد مبتلا به سیروز، هر ساله دچار سرطان کبد پیشرفته می‌شوند. بنابراین، تعجب آور نیست که70تا 90 درصد از تمام موارد سرطان کبد در ایالات متحده مربوط به کبدی است که سیروز دارد."

سرطان کبد: عوامل خطر سیروز

هپاتیت مزمن می‌تواند توسط ویروس‌های هپاتیت C و هپاتیت B ایجاد شود. این ویروس از طریق تماس با مایعات بدن فرد آلوده منتقل می‌شود. بهترین راه برای جلوگیری از هپاتیت B و C این است که از مصرف تزریقی مواد مخدر با سرنگ مشترک و روابط جنسی غیر ایمن پرهیز شود.

و سپس الکلی که وجود دارد: مصرف زیاد الکل در نهایت باعث ایجاد سیروزمی‌شود. مقدار الکل مصرفی برای آنکه کسی به سیروز کبدی دچار شود ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اگر شما یک زن باشید،در مدت چند سال ، نوشیدن دو تا سه واحد نوشیدنی در طول روز، ، شما را در معرض خطر قرار می‌دهد. برای یک مرد، سه تا چهار واحد نوشیدنی در روز  کافی است تا وی  را در معرض خطر ابتلا به سیروز کبدی قرار دهد.

یکی دیگر از عوامل خطر ابتلا به سیروز کبدی، بیماری کبدچرب غیر الکلی (NAFLD) است. چرا؟ همه گیری چاقی. این بیماری باعث می‌شود که سلول‌های کبد با سلول‌های چرب جایگزین شوند. بیماری کبد چرب غیر الکلی در افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده و چاق، شایع است.

سرطان کبد: علائم و نشانه‌های سیروز

در مراحل اولیه سیروز، ممکن است هیچ نشانه‌ای وجود نداشته باشد. اما، همانطور که سیروز بدتر می‌شود،علائمی‌ناشی از نارسایی کبد در انجام بسیاری از عملکردهای ضروری، بروز می‌کند  این وضع ناشی از افزایش  بافت  اسکار ی است که باعث کاهش جریان خون کبد می گردد،.

بسیاری از نشانه‌ها و علائم سیروز ، در واقع همان نشانه‌های اولیه  سرطان کبد هستند. علائم شایع سرطان کبد و سیروز عبارتند از:

- کوفتگی

- دردهای سمت راست شکمی

- کاهش اشتها و تهوع

- کاهش وزن

- زرد شدن رنگ چشم و پوست

- تجمع مایع در پاها و شکم

- افزایش کبودی و خونریزش

- افت کارکرد ذهنی

سرطان کبد و سیروز

هنوز بدرستی معلوم  نشده که سیروز چگونه احتمال سرطان را افزایش می دهد، به گفته ی Wu " ممکن است به افزایش احتمال تغییر و جهش در DNA  سلول های کبد مربوط باشد که برای جبران ضایعه سیروزی،  پیوسته تکثیر می شوند."

وی در ادامه گفت، عامل دیگر، می تواند این باشد که وجود سیروز " منتج به یک دوره طولانی آسیب می شود.دوره طولانی تر آسیب،احتمال بیشتری از تغییر در DNA منجر به  سرطان را فراهم می کند."

تحقیقات نشان می دهد که وقتی سلول های کبد آسیب دیده اند و باید بسرعت و بکرات دوباره جایگزین شوند، احتمال جهش__ تغییرات در DNA__ در DNA سلول های کبد افزایش می یابد.وقتی این جهش ها بیش از حد و همزمان رخ دهد، سلول های کبد نهایتا توانایی خود برای کنترل تکثیرشان را از دست می دهند.وقتی سلول ها شروع به  تکثیر بدون کنترل خود کردند، ممکن است سرطان کبد رخ دهد.

اگرچه میتوان سیروز را با جراحی کبد درمان کرد، بهترین راه برای جلوگیری از سرطان کبد شناسایی عوامل خطر ساز است.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نرگس کاظمی
منبع: medicinenet.com

زگیل های شایع،  زگیل هایی هستند که به صورت موضعی روی پوست رشد می کنند. این زگیل ها به سبب آلودگی پوست یه ویروسی به نام HPV بوجود می آیند . گر چه آنها را جز بیماری های واگیردار و مسری به حساب می آورند، اما در بسیاری از موارد فقط یک فرد از خانواده به این ویروس مبتلا می شود، بدون آن که این ویروس را به دیگر اعضای خانواده منتقل کند . به علاوه آنها معمولا تنها در یک قسمت از بدن رشد می کنند ( دست ها یا پا ) بدون اینکه به نقاط دیگر بدن منتشر شوند.

انواع رایج زگیل ها کدامند؟

1- گونه های متداولی از زگیل های گنبدی شکل در پشت انگشتان دست و پا و زانو ها  ، رشد می کنند .

2- زگیل هایی که در ناحیه کف پا ها دیده می شوند.

3- زگیل های مسطح که بیشتر در ناحیه  صورت ، پاها و سایر نقاط بدن مشاهده می شوند و تعداد آنها معمولا بسیار زیاد است.

4- زگیل هایی که در اطراف و یا زیر ناخن ها مشاهده می شوند.

5- زگیل های  رشته مانند که بصورت یک ساقه در صورت دیده می شوند .

درمان زگیل های معمولی پوست

زگیل های پوستی رایج معمولا هر کسی را آزار می دهد. این روش درمانی برای این نوع زگیل ها است و برای زگیل های ناحیه تناسلی مناسب نیست.اساسا این درمان ها مبتنی بر استفاده از ترکیباتی محتوی سالسلیک اسید است.جدیدا در روش های تجربی از انجماد موضعی برای درمان  زگیل ها استفاده می کنند.

تهیه سالسلیک اسید

سالسلیک اسید معمولا به صورت پد . قطره ، ژل و پماد وجود دارد.  این داروها برای درمان همه زگیل ها( بزرگ یا کوچک و در نقاط مختلف بدن) استفاده می شود . این دارو حاوی اثر ضد کراتین است( کراتین نوعی پروتئن بوده و در زگیل ها و لایه های مرده ی پوست وجود دارد) .

روش تجربی انجماد کردن

در این روش به کمک اسپری مخصوص ، زگیل را تا دمای منهای 57 سانتیگراد ، منجمد می کنند. استفاده از این اسپری  ( aerosol  ) قابل مقایسه با نیتروژن مایع که دمای منهای 196 درجه دارد ، است.

روش نوار پیچی

چنین به نظر می رسد که زگیل ها هم خفه می شوند! اگر زگیل ها را بتوانید در شرایطی قرار دهید که هیج هوایی به آنها نرسد آنها از بین می روند . محل آلوده به زگیل باید کاملا و تمام وقت پوشیده بماند و در هر یک هفته فقط می توانید برای چند ساعت آن را در هوای باز نگه دارید. این کار البته مشکل به نظر می رسد.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، مهندس ابراهیمی
منبع : www.medicinenet.com

تشنج نوعی آشفتگی و اختلال الکتریکی در سلول های عصبی بخشی از مغز یا تمام مغز است که سبب می شود این سلول ها به تخلیه غیر طبیعی ، کنترل نشده و تکرار شونده بار الکتریکی خود بپردازند. تشنج در واقع بازتابی از این نوع تخلیه مفرط بار الکتریکی نرون ها است که می تواند به طور  موقت  باعث از بین رفتن هشیاری و فعالیت های حرکتی شود و به صورت فقدان حرکت و انقباض عضلانی ، اختلال رفتاری ، ادراکی ، حسی و خلقی ظاهر شود.تکرار بیش از دو مرتبه این حملات را صرع گویند.

علت بروز صرع

علت صرع روشن و مشخص نیست و حتی برخی افراد با وجود داشتن صرع ، قابل شناسایی نیستند. یعنی حملات صرع به گونه ای گذرا و یا خاص صورت می گیرد که خود فرد و یا اطرافیان وی نیز ، متوجه آنها نمی شوند. علل اصلی صرع را می توان به دو دلیل اولیه (ایدیو پاتیک) مربوط به مواقص ژنتیکی و تکاملی ، و ثانویه (اکتسابی) که به دنبال بیماریهای مغزی ، ضربه های دوره جنینی ، عفونت های زایمانی ، زایمان سخت  ، تب ، اختلالات متابولیکی هیپوکسی جنین هنگام تولد ، سکته مغزی ، مسمومیت با الکل و بیماری  های عروقی مغز که علت اصلی تشنج در سالخوردگان است ، تقسیم کرد.

علایم و نشانه های اصلی صرع

علایم بیماری در 75 درصد بیماران صرعی قبل از سن بیست سالگی مشاهده می شود. علامت اصلی صرع تشنجات مکرری است که با یا بدون پیش آگهی (Aura) اتفاق می افتد. البته نباید فراموش کرد که تشنج همواره دلیلی بر بیماری صرع نیست. علایم تشنج ممکن است از فردی به فرد دیگر  متفاوت باشد. مثلا ممکن است فرد کنترل عضلانی خود را از دست داده و به زمین بیفتد ، عضلات  منقبض شده یا دچار پرش یا تکان شوند ، چشم ها به سمت بالا رفته یا به یک سمت بچرخد یا مات زده شوند ، دهان کف کرده و چهره تیره شود. در هنگام صرع  گفتن حرف های بی ربط ، داشتن توهم در حواس پنج گانه ، مکیدن لب ها ، گاز گرفتن لبها یا زبان ، بی اختیاری ادرار، تنفس تند و صدادار ، گشادی مردمک های چشم ، تپش قلب ، کاهش یا از دست دادن هوشیاری نیز ممکن است اتفاق بیفتد.

انواع تشنجات صرعی

1- صرع فراگیر یا صرع بزرگ که از سراسر مغز شروع شده و بر کل بدن تاثیر می گذارد. این تشنج با کاهش یا عدم هوشیاری همراه است.

2- صرع موضعی یا منطقه ای یا صرع کوچک که از ناحیه مشخصی از مغز شروع شده و بر بخشی از بدن تاثیر می گذارد. مثلا یکی از انگشت های دست دچار لرزش می شود. در این نوع تشنج هوشیاری از بین نمی رود مگر اینکه صرع موضعی بصورت مرکب یا کمپلکس (Complex) در آید. البته ممکن است طعم ها ، بوها یا تصاویر و اصوات نامهمولی را فرد تجربه و یا به صورت غیرقابل فهم صحبت کند یا دچار سرگیجه شود.

هر کدام از این صرع ها به طبقه بندی های کوچکتری نیز تقسیم میشوند :

تشنج عمومی

1- تشنج تونیک کلونیک

2- تشنج تونیک

3- تشنج ابسنس یا پتیت مال

4- تشنج آتونیک

5- تشنج کلونیک

تشنج موضعی

1- تشنج موضعی ساده با علایم حرکتی ، حسی یا عصبی و یا هر سه

2- تشنج موضعی مرکب با علایم شناختی ، عاطفی ، روانی یا حسی حرکتی

3- تشنج موضعی که به طور ٍانوی به تشنج عمومی تبدیل می شود.

عوارض تشنج

معمولا حملات تشنجی به تنهایی چندان خطرناک نیستند؛بلکه عوامل خطر هنگام تشنج در اثر ضربه احتمالی ، شکستگی استخوان ، آسپیراسیون و خطرات ناشی از افتادن ، غرق شدن یا خفگی در حمام رخ می دهند. در برخی از تشنج ها افزایش  یا کاهش ضربان قلب ، آپنه یا ایست قلبی خطر آفرین می باشد.

یکی از مهمترین عوارض تشنج ، طولانی شدن وضعیت تشنج است که منجر به ورم مغزی ، کاهش اکسیژن و ایست تنفسی می شود.

راه های تشخیص صرع

1- گرفتن شرح حال دقیق و معاینات بالینی
2- آزمایش خون
3- تصویربرداری دقیق مغزی مانند ،  SPECT ، MRI، و...
4- EEG

با وجود آنکه بیماری صرع از هزاران سال پیش شناخته شده است ، اما در زمان های قدیم به دلیل نبودن امکانات تشخیصی و ارویی مناسب به منظور درمان، اظهارنظرهای متفاوتی در مورد ماهیت آن می شده که اغلب آنها نادرست و گاهی بر پایه خرافات بوده است.

صرع که در لغت از پای درآمدن و افتادن معنا می دهد ، در طول تاریخ عناوین مختلف مانند ورود شیطان به بدن ، جن زدگی و ... داشته است و حتی پس از شناخت آن نیز داشتن بیماری صرع ، بیمار و خانواده او را دچار نگرانی و اضطراب می ساخت . در حال حاضر بیش از 50 میلیون بیمار صرعی در جهان وجود دارد؛ در ایران نیز بیشاز 800هزار نفر به این بیماری مبتلا هستند که با رشد تکنولوژی های تشخیصی و تولید داروهای مناسب ، امروزه بهبود جسمی ، روحی و اجتماعی این بیماران از آینده بهتری خبر می دهد.

روش های درمان

قبل از شروع درمان باید به عوامل متعددی از جمله علت بیماری، نوع صرع ، سن شروع ، شغل ، جنس ، خصوصیات روحی و وضع اقتصادی بیمار توجه کرد.

1- دارو درمانی به طور موثر می تواند تشنجات بسیاری از افراد مبتلا به صرع را کنترل کند. بر اساس آمارها 70درصد موارد با دارو کنترل شده ، 10 درصد پس از درمان ،شدت و تناوب حملات کاهش می یابد و تنها در 20درصد حملات با دارو قابل کنترل نیستند.

2- در صورت عدم کارایی لازم درمان دارویی و در مورد بیمارانی که صرع آنها ناشی از تومورهای داخل جمجمه ، آبسه مغزی و اختلالات عروقی است ، عمل جراحی به طور چشم گیری زندگی افراد مبتلا را به وضع طبیعی بر می گرداند.

3- قراردادن دستگاه محرک عصب واگ به نام V.N.S   و تاثیر آن بر قسمتهای مختلف مغز که البته در افراد بالغ و بزرگسال باعث کاهش و کنترل حملات می گردد.

4- رژیم درمانی ؛ رژیم کتوژنیک برای کودکان (استفاده بدن از چربی به جای کربوهیدراتها یا قند ، برای صرف انرژی ) و رژیم Modified  Atkins  برای بزرگسالان (استفاده از سبزیجات و پروتئین ها ). روزه داری نیز در کاهش صرع موثر است.

منبع: مرکز تحقیقات علوم اعصاب شفا- بیمارستان خاتم الانبیا
مجله پزشکی مادر

تشنج عبارت است ازاختلال موقتی درمغز،این اختلال دو عملکرد وخصوصیت دارد

اول اینکه: به صورت ناگهانی آغازمیشود .

دوم اینکه: غیرارادی و غیر قابل کنترل است .

علایم تشنج چیست؟

وقتی کودکی تشنج میکند ممکن است شما هریک ازاین علایم راببینید:

1- کودک دچار اختلال هوشیاری شودیعنی اطرافیان رانشناسد متوجه زمان ومکان نباشد،به صدازدن شماپاسخ ندهد یا بیهوش روی زمین بیفتد.

2- حرکاتی غیر ارادی در اعضای بدن کودک ظاهر شود این حرکات ممکن است قسمتی از بدن یاتمام اعضا را درگیرکند.ممکن است کودک به شدت دست وپابزند،روی زمین بیفتد،سروچشمهای کودک به یک طرف بچرخد یا اینکه فقط یک دست یا یک پای کودک دچار حرکات تکان دهنده شدید شودواین حالت چند ثانیه تا چنددقیقه طول بکشد معمو لأ این حملات کمتر از ۱۰دقیقه طول میکشد.

3- ممکن است کودک درزمان حمله کنترل ادرار خود را از دست بدهد.

4- گاهی کودک به صورت ناگهانی رفتاری غیر عادی نشان میدهد مثلأ بدون آنکه متوجه اطراف باشد،شروع به دویدن میکند.

5- ممکن است کودک برای چند لحظه به نقطه ای خیره شده ودر این مدت متوجه اطراف نباشد.

آیا هر کودکی یک بار تشنج کند،تا اخر عمر دچار حملات تشنج خواهد شد؟

در سنین۶ماه تا ۵ سالگی مغز کودکان به افزایش درجه حرارت بدن حساس است در نتیجه ۳-۴در صد کودکان در این سنین با تب های شدید(بیش از۳۸درجه)دچار تشنج میشوند. اکثریت این کودکان بعد از سن۵سالگی دچار تشنج نمیشوند. شایعترین سن برای تشنج ناشی از تب۱۸-۱۴ماهگی است وزمان آن ازچندثانیه تا۱۰دقیقه طول میکشد وبندرت تشنج ناشی ازتب بیش از یکبار اتفاق میافتد.

علت تشنج همراه با تب چیست؟

بیشترمواقع تشنج همراه با تب دراثر عفونتهای ویروسی دستگاه تنفس فوقانی یاعفونت حاد گوش میانی ایجاد میشود. گاهی ممکن است علت تشنج باتب مننژیت باشد.

آیا تشنج درنوزادان شایع است؟

تشنج در نوزادان چه علایمی دارد؟

علت تشنج در نوزادان چیست ؟

لازم به ذکر است کودکان قبل از سن ۶ ماهگی که شامل نوزادان نیز می شوند به علت تب بالا دچار تشنج نمی شوند .

اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج در زمان تب می شود به این نکات دقت فرمائید :

1- هرگاه کودک شما به علت سرماخوردگی یا هر عفونت دیگری دچار تب شدید شد حتما ” با استفاده منظم از داروی ضد تب ( استامینوفن ) و پا شویه با آب ولرم تب کودک را کاهش دهید .

2- هیچگاه برای کاهش تب کودک از آسپرین یا آمپول های تب بر استفاده نکنید .

3- کودک رابرای بررسی علت تب نزد پزشک ببرید .

4- در صورتی که پزشک احتمال مننژیت را در کودکی بدهد کشیدن مایع نخاع کودک جهت آزمایش و تشخیص بیماری ضروری است . در این زمینه با پزشک همکاری کنید .

5- اگر کودک شما سابقه تب و تشنج دارد با نظر پزشک در زمان تب شدید علاوه بر استامینوفن و پاشویه کردن کودک از داروی ضد تشنج به مقداری که پزشک دستور داده استفاده کنید تا از تشنج کودک پیشگیری شود .

6- اگر بعد از تشنج کودک پزشک دستور داد تا کودک شما به مدت طولانی ( حدود  ۲ سال ) از داروهای ضد تشنج استفاده کند .

حتما” این داروها را طبق دستور در زمان مناسب مصرف کنید و از کم کردن یا قطع کردن خود سرانه داروها بپرهیزید .

اگر کودک شما مبتلا به حملات تشنج بدون تب ( صرع ) است به این نکات دقت فرمائید :

1- کودک شما تا زمانی که پزشک دستور دهد باید داروی ضد تشنج مصرف کند .

2- هیچ گاه دارو را خود سرانه قطع نکنید یا مقدار آن را  کاهش ندهید .

3- کودکان مبتلا به حملات تشنج بدون تب ( صرع ) باید همواره مراقبت شوند بدون انکه فعالیت جسمی ایشان محدود شود. در زمان انجام کارهای حساس مثل شنا یا استحمام حتما” از نزدیک مراقب کودکتان باشید . اگرکودکتان تمایل به بالا رفتن از بلندیها ، درخت یا وسایل بازی دارد نزد کودکتان بمانید .

4- در صورتی که کودکتان دچار حمله تشنج شد او را به پهلو بخوابانید جسم سفتی ( چوبی یا چرمی یا پارچه ای ) بین دندانهای کودک بگذارید تا زبانش در اثر قفل شدن دندانها آسیب نبیند . اطراف کودک را خلوت کنید و لباسهای تنگ یا زیور آلات را از گردن او باز کنید تا راحتتر نفس بکشد .در زمان تشنج هیچ ماده خوراکی یا آب را وارد دهان کودک نکنید و سریعا” او را به بیمارستان برسانید .

تعریف انواع تشنج:

1- فوکال یا پارشیال :

جریان تشنج از یک نقطه مغز شروع می شود. این تشنج به سه نوع تقسیم می شود:

الف- simple partial seizure:

کاهش سطح هوشیاری نداریم. می تواند به صورت موتور(پرش دست)، حسی(پارستزی یا سرگیجه)، اتونومیک(تعریق یا برافروختگی) یا psychic باشد.

ب- complex partial seizure:

کاهش سطح هوشیاری داریم. البته قبل از این کاهش هوشیاری اورا وجود دارد که بیشتر به صورت احساس در اپیگاستر است و پس از کاهش سطح هوشیاری حرکات اوتوماتیسم به صورت جویدن یا بلع داریم. Temporal lobe epilepsy نوعی از آن است.

ج- partial seizure with secondary generalization:

اول تشنج فوکال داریم و بعد ژنرالیزه می شود. جهت تمیز از تشنج ژنرالیزه اولیه باید از EEG استفاده کرد که تشنج فوکال اولیه را نشهن می دهد.

۲- ژنرالیزه: هر دو نیمکره همزمان تخلیه می شوند. این تشنج به پنج نوع تقسیم می شود:

الف- absence یا petit mal:

در بچه ها به صورت از دست رفتن هوشیاری برای ۵ تا ۱۰ ثانیه. تون بدن حفظ می شود. در EEG امواج ۳ هرتز spike & wave داریم.

ب- atypical absence:

مثل absence با ۴ تفاوت: شروع و ختم تشنج تدریجی تر است، فرکانس امواج ۵/۲ هرتز است، مدت حملات طولانی تر است. علایم نورولوژیک و مشکل مغزی وجود دارد.

ج- tonic-colonic یا grand mal:

بدون اورا با دو فاز تونیک به صورت انقباض کل بدن و سیانوز و گاز گرفتن زبان و میدریاز و تاکی کاردی و بالا رفتن فشار خون و سپس فاز کلونیک به صورت پرش. کل تشنج یک دقیقه طول می کشد. پس از آن فاز post-ictal داریم.

د- atonic:

یک دفعه بیمار روی زمین می افتد.

ه- tonic

3- تشنج میوکلونیک نوجوانان :

پرشهای میوکلونیک دو طرفه در صبح قبل از بیدار شدن. به هنگام کم خوابی دیده می شود. هوشیاری حفظ می شود. بسیاری از آنها نهایتا تشنج ژنرالیزه ای بروز خواهند داد. شرح حال فامیلی اغلب مثبت است.

۴- سندرم لنوکس:

انواع مختلف تشنج را داریم که مقاوم به درمان است. اختلال CNS و MR هم داریم.

۵- febrile convulsion:

به صورت ژنرالیزه از ۳ ماهگی تا ۵ سالگی بدون عفونت CNS. اگر یکی از سه ویژگی زیر باشد complex febrile seizure گویند: تکرار شونده، بیش از ۱۵ دقیقه یا وجود علایم فوکال. نوع simple خطر صرع را در آینده بالا نمی برد ولی نوع   complex می برد.

حبیب عباسپور ممرابادی
مجله پزشکی مادر