مراقبه فن ساده ای است که حتی اگر روزی 10 دقیقه آن را تمرین کنید، می تواند در کنترل استرس، کاهش اضطراب، تضمین سلامت سیستم قلبی- عروقی و بدست آوردن ظرفیت بالاتری در آرام سازی به شما کمک کند. فنون مراقبه که "پاسخ آرمیدگی" نامیده می شود، نخستین بار در آمریکا توسط دکتر هربرت بنسون در دهه 1970 آغاز شد. این فنون توسط پزشکان و درمانگران سراسر جهان به عنوان ضمیمه ای ارزشمند پذیرفته شده است و به عنوان یار و همراهی برای درمان نشانه های بیماریهایی از جمله سرطان تا ایدز به کار برده می شود.

زمانیکه بدن ما در معرض استرس یا تهدید ناگهانی قرار می گیرد، ما پاسخی با ویژگیهای "جنگ و گریز" ارائه می کنیم. این حالت، گاهی اوقات "هجوم آدرنالین" نیز خوانده می شود. زیرا هورمون اپی نفرین (آدرنالین) و نوار پی نفرین از غدد فوق کلیوی ترشح می شوند و منجر به افزایش فشار خون و ضربان قلب، تنفس سریعتر و افزایش جریان خون در ماهیچه ها می شود.

پاسخ آرمیدگی فنی است که پاسخ مخالف با حالت "جنگ و گریز" را در بدن فرا می خواند و در حالت آرمیدگی عمیق تنفس، ضربان قلب، فشار خون و متابولیسم بدن ما کاهش می یابد. زمانیکه بدن خویش را آموزش می دهیم تا روزانه به این حالت آرمیدگی دست یابد، این وضعیت آرمیده می تواند به ضربان قلب و فشار خون پایین تر و کاهش استرس در زندگی روزانه افراد منجر شود.

فن پاسخ آرمیدگی مرکب از تکرار بی صدای یک کلمه، صدا یا عبارت است، در حالیکه به آرامی نشسته اید، چشمها بسته است و این حالت 10 تا 20 دقیقه ادامه می یابد.

این فن باید در محیطی آرام و به دور از هرگونه حواسپرتی انجام شود. به منظور جلوگیری از خوابیدن و حالت خواب آلودگی این فن در حالت نشسته اجرا می شود. ماهیچه های خود را در حالت آرمیده ریلکس قرار دهید، این حالت را از عضلات پاها شروع کرده و تا عضلات صورت دامه دهید. از طریق بینی آرام و طبیعی تنفس کنید.

شما می توانید هر کلمه یا عبارتی که دوست دارید، انتخاب کنید. شما می توانید از صدایی همچون "اوم" کلمه ای چون "صلح" و یا کلمه ای که معنی خاصی برای شما دارد، استفاده کنید. نگرانیها و افکار مزاحم خود را از طریق تمرکز بیشتر بر تکرار عبارت یا صدا نادیده بگیرد یا از ذهن طرد کنید. شما می تواند در حین مراقبه چشمان خود را برای نگاه کردن به ساعت باز کنید ولی از تنظیم ساعت زنگدار بپرهیزید. زمانیکه مراقبه به پایان رسید، در حالت نشسته باقی بمانید، در ابتدا با چشمان بسته و سپس چشمان خود را باز کرده و به تدریج به افکار خود اجازه دهید که به واقعیت های روزمره باز گردند.

این فن نیاز به اندکی تمرین داشته و ممکن است در ابتدا دشوار به نظر برسد، اما در طی زمان اغلب هرکسی می تواند یاد بگیرد که به سطح مورد نظر آرمیدگی برسد. توصیه می شود که تمرین مراقبه یک یا دو بار در روز انجام شود و تمرین این فن بهتر است که دو ساعت قبل یا بعد از غذا انجام نشود، زیرا فرآیند هضم غذا ممکن است با فن آرمیدگی تداخل داشته باشد.

پاسخ آرمیدگی ممکن است از طریق فنون دیگر آرمیدگی و مراقبه نیز ایجاد شود. اهمیتی ندارد که چگونه به وضعیت آرمیده برسد، نتایج جسمی و هیجانی استرس در طی تمرینهای منظم کاهش خواهند یافت.

مهدیه گنجه – مجله پزشکی مادر
منبع: webmd.com