سوزشی که بر اثر نیش زدگی حشرات ایجاد می شود بعلت وجود موادی است که در بزاق حشره است و با انتقال آن به داخل پوست ، سبب تحریک آن می شود . نحوه برخورد با این موارد بصورت زیر است
:

1-پوست محل نیش زدگی را با آب و صابون را بشویید.

2-بر روی آن پماد هیدروکورتیزون بمالید.

3-اگر واکنشهای شدید موضعی یا عمومی وجود دارد به پزشک مراجعه کنید.

منبع : وب سایت بیابان ها و کویرها

غش يك بيهوشي كوتاه مدت است كه در نتيجه نرسيدن خون كافي ، در يك لحظه به مراكز عصبي (مغز) بطور موقت بوجود مي آيد - علت آن ممكنست شوك هيجاني , خستگي فرط , ايستادن طولاني , گرما , سو تغذيه , كم خوني , فقدان هواي تازه و غيره باشد - علائم آن معمولا پريدگي رنگ , پوست سرد و عرق دار , نبض ضعيف , تنفس سطحي و مردمك هاي گشاد است .

كمك هاي اوليه
لباسهايي را كه باعث كندي جريان خون مصدوم مي شوند آزاد كرده و مصدوم را به پشت بخوابانيد و پاهاي او را بالا آورده و اينكار را تا بهبودي نسبي او ادامه دهيد - در صورتيكه مصدوم دچار اختلالات تنفسي باشد از صندلي يا وسيله ديگري براي نگهداري پاهاي بيمار در وضعيت بالا استفاده كرده و خود تنفس مصنوعي را شروع كنيد - چنانچه جايي براي خوابانيدن بيمار نداريد او را روي صندلي نشانيده و سرش را بين زانوانش قرار دهيد , سعي كنيد هواي آزاد به بيمار برسد - اگر بيمار حين غش سقوط كرده است بايد مطمئن شويد كه جائي از بدن او صدمه نديده است.
پس از بهبودي نسبي , مصدوم را به حالت بهبودي بخوابانيد و در طول مداواي اوليه حرارت طبيعي بدن او را كنترل نمائيد
.

منبع : وب سایت بیابان ها و کویرها

ساختارهاي‌ نرم‌ اطراف‌ استخوان‌ها و مفاصل‌ (رباط‌ها، عضلات‌ و تاندون‌ها) ممكن‌ است‌ به‌ طرق‌ مختلف‌ دچار آسيب‌ شوند. آسيب‌هاي‌ اين‌ بافت‌هاي‌ نرم‌ را معمولاً " پيچ‌خوردگي‌ و رگ‌ به‌ رگ‌شدگي‌" مي‌نامند. اين‌ آسيب‌ها وقتي‌ رخ‌ مي‌دهند كه‌ در اثر حركات‌ ناگهاني‌ يا شديد، اين‌ بافت‌ها بيش‌ از حد كشيده‌ شود و دچار پارگي‌ ناكامل‌ يا كامل‌ شوند. به‌ همين‌ دليل‌، پيچ‌خوردگي‌ها و رگ‌ به‌ رگ‌ شدگي‌ها، اغلب‌ با فعاليت‌هاي‌ ورزشي‌ همراه‌ هستند.

آسيب‌ عضله‌ و تاندون‌
عضلات‌ و تاندون‌ها مي‌توانند دچار رگ‌ به‌ رگ‌ شدگي‌، پارگي‌ يا كوفتگي‌ (كبودي‌) شوند. وقتي‌ عضله‌ بيش‌ از حد كشيده‌ شود و احتمالاً دچار پارگي‌ ناكامل‌ شود، رگ‌ به‌ رگ‌ شدگي‌ روي‌ داده‌ است‌. اين‌ اتفاق‌ اغلب‌ در محل‌ اتصال‌ عضله‌ به‌ تاندون‌ (كه‌ عضله‌ را به‌ استخوان‌ وصل‌ مي‌كند) روي‌ مي‌دهد.

پارگي‌ تاندون‌ انگشت‌ تاندون‌ها، عضلات‌ را به‌ استخوان‌ موجود در مفصل‌ متصل‌ مي‌كنند. اگر يك‌ جسم‌ سخت‌ به‌ انتهاي‌ انگشت‌ برخورد كند، تا شدن‌ ناگهاني‌ انگشت‌ مي‌تواند سبب‌ پارگي‌ تاندون‌ بازكننده‌ (كه‌ از بالاي‌ مفصل‌ انگشت‌ عبور مي‌كند) از محل‌ اتصال‌ آن‌ شود.

پارگي‌ وقتي‌ روي‌ مي‌دهد كه‌ عضله‌ يا زردپي‌ كاملاً پاره‌ شوند؛ اين‌ حالت‌ مي‌تواند در تنه‌ اصلي‌ عضله‌ يا در محل‌ تاندون‌ رخ‌ دهد.

پارگي‌ عضله‌ حركات‌ شديد مي‌توانند به‌ پارگي‌ رشته‌هاي‌ عضلاني‌ منجر شوند. پارگي‌ عضله‌، تورم‌ و درد شديد ايجاد مي‌كند.

تشخيص‌
ممكن‌ است‌ موارد زير وجود داشته‌ باشند:

درد و حساسيت‌ در لمس‌

اشكال‌ در حركت‌ دادن‌ بخش‌ آسيب‌ديده‌ (خصوصاً اگر مفصل‌ باشد).

تورم‌ و كبودي‌ موضع‌

كوفتگي‌ ممكن‌ است‌ در قسمت‌هايي‌ از بدن‌ كه‌ حجم‌ عضلات‌ بالا است‌، به‌طور گسترده‌ روي‌ دهد. آسيب‌هاي‌ اين‌ مناطق‌ معمولاً با خونريزي‌ به‌ داخل‌ بافت‌هاي‌ اطراف‌ همراه‌ هستند كه‌ اين‌ موضوع‌ مي‌تواند منجر به‌ درد، تورم‌ و كبودي‌ شود. براي‌ درمان‌ ابتدايي‌ كشيدگي‌ها و پيچ‌خوردگي‌، بايد اقدامات‌ زير را به‌ كار ببريد: 1) بخش‌ آسيب‌ديده‌ را بي‌حركت‌ كنيد. 2) از يخ‌ يا كمپرس‌ سرد استفاده‌ كنيد. 3) محل‌ آسيب‌ را فشار دهيد. 4) بخش‌ آسيب‌ديده‌ را بالا ببريد. احتمالاً اين‌ درمان‌ براي‌ تخفيف‌ علايم‌ كفايت‌ مي‌كند اما اگر در مورد شدت‌ آسيب‌ ذره‌اي‌ شك‌ داريد، آسيب‌ را با فرض‌ شكستگي‌ درمان‌ كنيد .

آسيب رباط ها
پيچ‌خوردگي‌ از اشكال‌ شايع‌ آسيب‌هاي‌ رباط‌ها است‌. اين‌ حالت‌، در واقع‌ پارگي‌ رباط‌ در محل‌ مفصل‌ يا نزديك‌ به‌ مفصل‌ است‌ و اغلب‌ ناشي‌ از يك‌ حركت‌ پيچ‌دهنده‌ ناگهاني‌ يا غيرمنتظره‌ است‌ كه‌ فاصله‌ زيادي‌ بين‌ استخوان‌هاي‌ مفصل‌ ايجاد مي‌كند و سبب‌ پارگي‌ بافت‌هاي‌ اطراف‌ مي‌شود.

پيچ‌خوردگي‌ مچ‌
اين‌ حالت‌ ناشي‌ از كشيده‌ شدن‌ بيش‌ از حد يا پارگي‌ رباط‌ها (طناب‌هاي‌ ليفي‌ كه‌ استخوان‌ها را در محل‌ مفصل‌ به‌ يكديگر متصل‌ مي‌كنند) است‌. در مثال‌ زير، يكي‌ از رباط‌هاي‌ مچ‌ پا به‌طور ناكامل‌ پاره‌ شده‌ است‌ .

اهداف‌
كاهش‌ درد و تورم‌

در صورت‌ لزوم ‌، درخواست‌ كمك‌ پزشكي‌

1- به‌ مصدوم‌ توصيه‌ كنيد كه‌ بنشيند يا دراز بكشد. بخش‌ آسيب‌ديده‌ را در وضعيتي‌ كه‌ براي‌ مصدوم‌ راحت‌ باشد، نگه‌ دارد.

2- در صورتي‌ كه‌ از زمان‌ بروز حادثه‌، مدت‌ كوتاهي‌ مي‌گذرد، موضع‌ را با قرار دادن‌ كيسه‌ يخ‌ يا كمپرس‌ سرد، خنك‌ كنيد. اين‌ عمل‌ به‌ كاهش‌ تورم‌، كبودشدگي‌ و درد كمك‌ خواهد كرد

3- با قرار دادن‌ يك‌ لايه‌ پوششي‌ ضخيم‌ و نرم‌ (مثل‌ پنبه‌ يا اسفنج‌) به‌ دور محل‌ آسيب‌ديده‌ و محكم‌ كردن‌ آن‌ به‌ كمك‌ باند، فشار يكنواخت‌ و ملايمي‌ (كمپرس‌) روي‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌ وارد كنيد. هر 10 دقيقه‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ كنترل‌ كنيد.

4- قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را بلند كنيد و نگه‌ داريد تا جريان‌ خون‌ به‌ محل‌ آسيب‌ كاهش‌ پيدا كند. اين‌ عمل‌، كبودي‌ را در موضع‌ به‌ حداقل‌ مي‌رساند.

5- اگر مصدوم‌ درد شديدي‌ را متحمل‌ مي‌شود يا قادر نيست‌ قسمت‌ آسيب‌ديده‌ را به‌ كار گيرد، وي‌ را به‌ بيمارستان‌ منتقل‌ كنيد. در غير اين‌ صورت‌، به‌ او توصيه‌ كنيد كه‌ استراحت‌ كند و در صورت‌ لزوم‌، به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كند.

منبع : وب سایت بیابان ها و کویرها

به‌ عنوان‌ يك‌ قاعده‌ كلي‌ در كمك‌هاي‌ اوليه‌، تا رسيدن‌ كمك‌هاي‌ پزشكي‌ بايد وضعيت‌ مصدومان‌ را به‌ همان‌ صورتي‌ كه‌ آنها را پيدا كرده‌ايد، حفظ‌ كنيد. تنها در صورتي‌ بايد مصدوم‌ را جابه‌جا كنيد كه‌ وي‌ در معرض‌ خطر فوري‌ باشد و حتي‌ در اين‌ شرايط‌، نزديك‌ شدن‌ به‌ مصدوم‌ نبايد براي‌ شما خطرآفرين‌ باشد و براي‌ انتقال‌ مصدوم‌ بايد آموزش‌ ديده‌ باشيد، تجهيزات‌ كافي‌ در اختيار داشته‌ باشيد. در اينجا توصيه‌هايي‌ در مورد ارزيابي‌ خطر جابه‌جايي‌ مصدوم‌ و روش‌هاي‌ بي‌خطر براي‌ انجام‌ نقل‌ و انتقالات‌ اجباري‌ ارايه‌ مي‌شود. روش‌هاي‌ عملي‌ مفيدي‌ را براي‌ كمك‌ به‌ مصدوماني‌ كه‌ توانايي‌ حركت‌ دارند و نيز نقل‌ و انتقالات‌ را به‌ كمك‌ تصاوير توضيح‌ مي‌دهند نيز بيان شده است. البته‌ دقت‌ كنيد كه‌ اين‌ اطلاعات‌ هرگز نمي‌توانند جايگزين‌ كارآموزي‌هاي‌ جامع‌ باشند.  در مورد برخي‌ از تجهيزات‌ مورد استفاده‌ گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ براي‌ انتقال‌ مصدومان‌، اطلاعاتي‌ ارايه‌ خواهد شد.

هشدار!
تا زماني‌ كه‌ يك‌ وضعيت‌ اورژانس‌ پيش‌ آيد كه‌ لازم‌ باشد شما وارد عمل‌ شويد، مصدوم‌ را جابه‌جا نكنيد
.

ارزيابي‌ خطر جابه‌جايي‌ بيمار
پيش‌ از آنكه‌ به‌ جابه‌جايي‌ مصدوم‌ فكر كنيد بايد تصميم‌ بگيريد كه‌ آيا اين‌ شخص‌ در معرض‌ خطر فوري‌ هست‌ و نياز به‌ جابه‌جايي‌ دارد يا خير. اگر يقين‌ داريد كه‌ جابه‌جا كردن‌ مصدوم‌، ضروري‌ است‌، بايد نيروهاي‌ كمكي‌ و تجهيزات‌ موجود را بررسي‌ كرده‌، ارزيابي‌ كنيد كه‌ انجام‌ اين‌ عمل‌ تا چه‌ اندازه‌ مي‌تواند مشكل‌ باشد. موارد زير را را در نظر بگيريد:

 - آيا اين‌ عمل‌ واقعاً ضروري‌ است‌؟ معمولاً مي‌توانيد مصدوم‌ را در همان‌ وضعيتي‌ كه‌ يافته‌ايد، ارزيابي‌ و درمان‌ كنيد.

-  در صورتي‌ كه‌ جابه‌جا كردن‌ مصدوم‌ واجب‌ است‌، آيا مصدوم‌ خودش‌ مي‌تواند حركت‌ كند؟ اگر مصدوم‌ احساس‌ مي‌كند كه‌ مي‌تواند اين‌ كار را انجام‌ دهد، از وي‌ بخواهيد كه‌ چنين‌ كند؛ همچنين‌، با استفاده‌ از درايت‌ خود به‌ ارزيابي‌ وضعيت‌ مصدوم‌ بپردازيد.

-  وزن‌ و اندازه‌ مصدوم‌ چقدر است‌؟

 - مصدوم‌ چه‌ آسيب‌هايي‌ دارد و آيا جابه‌جايي‌ ممكن‌ است‌ وضعيت‌ وي‌ را وخيم‌تر كند؟

-  چه‌ كسي‌ براي‌ كمك‌ در جابه‌جايي‌ در دسترس‌ است‌؟ آيا شما و ساير امدادگران‌ به‌طور مناسب‌ آموزش‌ ديده‌ايد و از آمادگي‌ جسماني‌ برخوردار هستيد؟

 - آيا براي‌ ورود به‌ محل‌، مجبور به‌ استفاده‌ از تجهيزات‌ محافظي‌ هستيد و آيا به‌ چنين‌ تجهيزاتي‌ دسترسي‌ داريد؟

 - آيا هيچ‌گونه‌ تجهيزاتي‌ براي‌ تسهيل‌ امر جابه‌جايي‌ مصدوم‌ در اختيار داريد؟ آيا به‌ همه‌ وسايل‌ مورد نياز دسترسي‌ داريد؟

 - آيا براي‌ انجام‌ عمل‌ انتقال‌، فضاي‌ كافي‌ در اطراف‌ مصدوم‌ وجود دارد؟

 - همراه‌ با مصدوم‌ از روي‌ چه‌ نوع‌ زميني‌ عبور خواهيد كرد؟

مورد خاص‌ وضعيت‌هاي‌ اورژانس‌
چهار وضعيت‌ اورژانس‌ وجود دارد كه‌ در اين‌ موارد، مصدوم‌ را بايد به‌ سرعت‌ از خطر دور ساخت‌. اين‌ كار را تنها در صورتي‌ انجام‌ دهيد كه‌ مطمئن‌ هستيد خود را به‌ خطر نخواهيد انداخت‌ و نيز آموزش‌هاي‌ مناسب‌ را پشت‌ سر گذاشته‌ايد و به‌ تجهيزات‌ كافي‌ دسترسي‌ داريد. اگر به‌ اين‌ منابع‌ دسترسي‌ نداريد، بايد به‌ جاي‌ تلاش‌ براي‌ نجات‌ جان‌ مصدوم‌ به‌ تنهايي‌، با گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ تماس‌ بگيريد. وضعيت‌هاي‌ اورژانس‌ به‌ شرح‌ زير هستند:

 - زماني‌ كه‌ مصدوم‌ در داخل‌ آب‌ و در معرض‌ خطر فوري‌ غرق‌ شدن‌ است.

 - زماني‌ كه‌ مصدوم‌ در محلي‌ است‌ كه‌ دچار آتش‌ سوزي‌ شده‌ يا پر از دود است.

 - زماني‌ كه‌ مصدوم‌ در معرض‌ خطر ناشي‌ از بمب‌ يا اسلحه‌ گرم‌ است‌.

 - زماني‌ كه‌ مصدوم‌ در داخل‌ يا نزديك‌ به‌ يك‌ ساختمان‌ يا هر چيز در حال‌ فرو ريختن‌ است‌. سرعت‌ پاسخ‌ شما وابسته‌ به‌ ميزان‌ خطر است‌، اما حتي‌ در وضعيت‌هاي‌ فوق‌ هم‌ ممكن‌ است‌ براي‌ طراحي‌ نحوه‌ انتقال‌ مصدوم‌ به‌ طور صحيح‌ و بي‌خطر، زمان‌ كافي‌ در اختيار داشته‌ باشيد.

نحوه‌ كمك‌ رساندن‌ بي‌خطر به‌ مصدوم‌
در صورتي‌ كه‌ مجبور هستيد به‌ يك‌ مصدوم‌ كمك‌ كنيد يا وي‌ را جابه‌جا كنيد، بايد نسبت‌ به‌ خطرهايي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ در پي‌ استفاده‌ از روش‌هاي‌ ناصحيح‌ بروز كنند، آگاهي‌ داشته‌ باشيد. (هميشه‌) اين‌ احتمال‌ وجود دارد كه‌ شما وضعيت‌ مصدوم‌ را وخيم‌تر كنيد و يا خودتان‌ يا ساير امدادگران‌ نيز دچار آسيب‌ شويد. همواره‌ بايد زماني‌ را براي‌ طراحي‌ دقيق‌ عمليات‌ به‌ منظور به‌ حداقل‌ رساندن‌ اين‌گونه‌ خطرها، اختصاص‌ دهيد.

راهكارهاي‌ حفظ‌ ايمني‌
براي‌ اطمينان‌ از شرايط‌ ايمني‌، گام‌هاي‌ زير را طي‌ كنيد:

 - روشي‌ را انتخاب‌ كنيد كه‌ متناسب‌ با موقعيت‌، وضعيت‌ مصدوم‌ و ميزان‌ نيروهاي‌ كمكي‌ و تجهيزات‌ در دسترس‌ شما است.

-  گروهي‌ كار كنيد و يك‌ نفر را مسؤول‌ هماهنگ‌ كردن‌ جابه‌جايي‌ كنيد. اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ اعضاي‌ گروه‌ نسبت‌ به‌ ترتيب‌ اقدامات‌ توجيه‌ هستند.

 - تجهيزات‌ موجود را آماده‌ كنيد و دقت‌ كنيد كه‌ اعضاي‌ گروه‌ و تجهيزات‌ قبل‌ از آغاز عمليات‌، در جاي‌ خود حاضر باشند. هميشه‌ روش‌ صحيح‌ را به‌ كار بگيريد تا از آسيب‌ رساندن‌ به‌ مصدوم‌ ، خودتان‌ و ساير امدادگران‌ دوري‌ كرده‌ باشيد

-  سعي‌ كنيد ايمني‌ و راحتي‌ مصدوم‌، خود و ساير امدادگران‌ را در طول‌ جابه‌جايي‌ حفظ‌ كنيد.

-  هميشه‌ در مورد اقدامي‌ كه‌ مي‌خواهيد به‌ انجام‌ برسانيد، به‌ مصدوم‌ توضيح‌ دهيد و وي‌ را تشويق‌ كنيد كه‌ تا حد امكان‌ همكاري‌ كند.

روش‌هاي‌ عملي‌ براي‌ جابه‌جايي‌ و نقل‌ و انتقال‌
روشي‌ كه‌ براي‌ كمك‌ به‌ مصدوم‌ به‌ كار مي‌بريد، برحسب‌ موقعيت‌، وضعيت‌ مصدوم‌ و اين‌ كه‌ آيا به‌ نيروهاي‌ امدادي‌ يا تجهيزات‌ كافي‌ دسترسي‌ داريد يا خير، فرق‌ مي‌كند. هميشه‌ برنامه‌ دقيقي‌ براي‌ جابه‌جايي‌ طراحي‌ كنيد و اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ مصدوم‌ و امدادگران‌ براي‌ عمليات‌ جابه‌جايي‌ آمادگي‌ دارند. هنگام‌ جابه‌جايي‌ يا كمك‌رساني‌ به‌ مصدوم‌، رعايت‌ ترتيب‌ اقدمات‌ زير به‌ حفظ‌ ايمني‌ و راحتي‌ تمام‌ افراد كمك‌ خواهد كرد:
-  تا حد امكان‌ خود را در موقعيتي‌ نزديك‌ به‌ بدن‌ مصدوم‌ قرار دهيد.

 - با باز كردن‌ پاهاي‌ خود به‌ اندازه‌ عرض‌ شانه‌، تكيه‌گاه‌ خود را محكم‌ كنيد با بتوانيد تعادل‌تان‌ را حفظ‌ كنيد.

-  در تمام‌ لحظات‌ در طول‌ عمليات‌، موقعيت‌ مناسب‌ خود را حفظ‌ كنيد.

 - يكنواخت‌ و روان‌ حركت‌ كنيد. براي‌ تأمين‌ نيروي‌ لازم‌ براي‌ جابه‌جايي‌، قوي‌ترين‌ عضلات‌ اندام‌هاي‌ پايين‌ و بالايي‌ خود را به‌ كار بگيريد.

همكاري‌ با گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌
گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ ممكن‌ است‌ از شما به‌ عنوان‌ يك‌ ارايه‌كننده‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌ درخواست‌ كند تا در انتقال‌ مصدوم‌ با استفاده‌ از تجهيزات‌ تخصصي‌ كمك‌ كنيد. همواره‌ اجزاي‌ روش‌هاي‌ عملي‌ مناسب‌ را (كه‌ در بالا به‌ آنها اشاره‌ شد) به‌ كار بگيريد. البته‌ وقتي‌ به‌عنوان‌ بخشي‌ از گروه‌ خدمات‌ اورژانس‌ مشغول‌ به‌ امدادرساني‌ هستيد، هميشه‌ بايد از دستوراتي‌ كه‌ توسط‌ گروه‌ صادر مي‌شود، پيروي‌ كنيد. در مواقعي‌ كه‌ از طريق‌ هلي‌كوپتر به‌ مصدوم‌ امدادرساني‌ مي‌شود، چند «اصل‌ حفظ‌ ايمني‌ زمين‌ (محل‌ فرود) بايد رعايت‌ شود. وظيفه‌ اصلي‌ شما، كنترل‌ كردن‌ ناظران‌ است‌. اطمينان‌ حاصل‌ كنيد كه‌ تمام‌ افراد حداقل‌ 50 متر از محل‌ فاصله‌ گرفته‌اند و هيچ‌كس‌ سيگار نمي‌كشد. در زمان‌ فرود هلي‌كوپتر، زانو بزنيد تا از پره‌هاي‌ چرخان‌ آن‌ كاملاً دور باشيد. پس‌ از فرود هلي‌كوپتر، به‌ آن‌ نزديك‌ نشويد و صبر كنيد تا يكي‌ از اعضاي‌ گروه‌ به‌ ديدن‌ شما بيايد. تا زماني‌ كه‌ پايك‌هاي‌ فرود هلي‌كوپتر به‌ زمين‌ نرسيده‌، به‌ آنها دست‌ نزنيد؛ اين‌ پايك‌ها تا زماني‌ كه‌ در تماس‌ زمين‌ قرار نگيرند، بار الكتريكي‌ ساكن‌ دارند.

منبع : وب سایت سلامتیران

آفتاب سوختگی بعلت قرار گرفتن به مدت طولانی در زیر آفتاب شدید ایجاد می شود. نور خورشید حاوی اشعه ماورا بنفش است که سلولهای لایه خارجی پوست را تخریب کرده و به عروق خونی کوچک که در زیر پوست قرار دارد آسیب می رساند .

آفتاب سوختگی از سوختگی جزیی تا تاولهای شدید را می تواند شامل شود. اقدامات زیر در هنگام آفتاب سوختگی موثر است  :

1- از نور خورشید پرهیز کنید و به سایه بروید.

2- زیر دوش آب سرد بروید.

3- از فشار آوردن بر روی پوست سوخته شده پرهیز کنید.

4- در موارد خفیف آفتاب سوختگی می توانید روی محل سوختگی , لوسیون کالامین و یا حتی ماست معمولی بمالید.

5- در موارد شدید مراقب تاولها باشید.

6- از داروهای مسکن مثل آسپرین و استامینوفن استفاده کنید.

7- اگر سوختگی شدید است به نزد پزشک بروید.

 منبع : وب سایت هنر فیزیک

هميشه در اتومبيل خود يك كپسول آتش خاموش كن داشته باشيد. اين كپسول علاوه بر اينكه ممكن است مورد استفاده خودتان قرار بگيرد ٫ در هنگام مواجهه با يك خودروي آتش گرفته نيز ميتوانيد وارد عمل شده و كمك كنيد.

در انتخاب نوع كپسول بايد دقت كرد در ضمن كپسولهاي یک كيلوگرمي كه اغلب مورد استفاده هستند بدليل اينكه كوچك بوده و سريع تمام ميشوند توصيه نميشوند و كپسولهاي 3 ليتري بهترين انتخاب هستند. معمولا آتش سوزي از قسمت موتور شروع ميشود پس به هيچ وجه براي خاموش كردن موتور كاپوت را بالا نزنيد ، چون اينكار باعث رسيدن هوا به آتش و تشديد آتش سوزي ميشود.

به جاي اينكار سعي كنيد آتش را از وسط گلگير و لاستيك و يا از جلو پنجره و يا جاي ديگر كه به موتور راه دارد توسط كپسول خاموش كنيد.

اولين كار در هنگام آتش سوزي خارج كردن سرنشينها از خوردو به شكلي صحيح و بدون صدمه زدن به آنهاست.

اگر چند نفر براي كمك اقدام كرده اند سريع تقسيم كار نموده و در حالي كه فردي مشغول خاموش كردن آتش است افراد ديگر به سرنشينها رسيدگي كنند.

در اكثر تصادفات افراد دچار مصدوميت گردن و مهره ها ميشوند در اين موارد بايد بسيار با دقت عمل كرد.بدون توجه به نوع تصادف و ميزان مصدوميت حتمن به گردم مصدوم آتل ببنديد و اگر چنين وسيله اي نداريد و دوره كمكهاي اوليه نگذرانده ايد و نسبت به كمكهاي اوليه بي اطلاع هستيد عاقلانه ترين كار اينست كه مصدوم را تكان ندهيد و تا رسيدن آمبولانس اجازه ندهيد كسي مصدوم را تكان دهد.

تنها بستن آتل و ممانعت از حمل مصدوم توسط افراد نا آگاه احتمال زنده ماندن مصدوم را به ميزان 80٪ افزايش ميدهد. تنها در صورتي فرد زخمي را از اتومبيل خارج كنيد كه خطر آتش سوزي وجود دارد. سپس ميتوانيد اعمال زير را انجام دهيد.

صحبت كنيد
سعي كنيد با فرد مصدوم صحبت كنيد حرفهايي مانند "اسمت چيه؟ چي شد؟" علاوه بر اينكه ميتواند مانع بي هوشي شود براي به حادثه ديده ايجاد روحيه ميكند و همچنين تا رسيدن آمبولانس ميتوانيد از بعضي اطلاعات مهم آگاه شويد.در هنگام انجام اين كارها براي جلوگري از فلج شدن بايد بر گردن مصدوم آتل يا حائل بسته باشيد و با نگه داشتن پيشاني مانع حركت گردن شويد.اگر فرد زخمي به سوالهاي شما جوابهاي منطقي ميدهد از او در رابطه با صدمات بدني سوال كرده و هنگام رسيدن گروه امداد با مطلع كردن آنها باعث تسريع و بهبود امداد رساني شويد. اگر فرد به سوالها جوابهاي منطقي ميدهد ولي حروف را كش ميدهد نشانه خونريزي مغزي است.

نگاه كنيد و تشخيص دهيد
اگر زخمي به سوالات جواب نمي دهد و بي هوش است وضعيت بدني او را بررسي كنيد.

آيا نفس ميكشد؟ قفسه سينه بالا و پايين حركت ميكند؟ براي فهميدن اين امر بايد لباسهاي بالاي او را ببريد. براي مشاهده حركت مردمك چشم اگر چراغ قوه داريد به چشمان او نور بيندازيد و اگر چراغ قوه نداريد پلكهاي او را چند لحظه بسته و دوباره باز كنيد.

چنانچه مردمك چشم با نور كوچك ميشود نشانه سالم بودن مغز اوست.چنانچه فرد مصدوم قبل از حادثه مورفين و يا ساير مواد مخدر و يا الكل زيادي مصرف كرده باشد و يا از داروي چشمي Atropine استفاده كرده باشد واكنش مردمك چشم اشتباه بر انگيز خواهد بود.

بارزترين علامت عدم تپش قلب كبود شدن بدن و لبهاست (بخصوص داخل و پشت لبها(

نبض
بهتري جا كنترل نبض گردن است و كنترل نبض دست روش مطمئني نيست. اگر محل نبض را در گردن نمي دانيد ابتدا محل نبض در گردن خود را بيايد
.

ساير علائم حياط
با فشار دادن قسمت نرم گوش و يا فشار دادن ناخنهاي انگشت و يا فشار دادن نوك سينه در مردان واكنش مصدوم به درد را كنترل كنيد
.

ناخن دست مصدوم را با 2 انگشت فشار دهيد اين كار باعث سفيد شدن ناخن ميشود و وقتي شما انگشت خود را برداشتيد بايد دوباره رنگ ناخنها سرخ شود كه اين امر نشانه جريان خون و تپش قلب است. روش ديگر گوش كردن به تنفس مصدوم است.

كارهايي كه شما در هنگام مواجهه با تصادف انجام مي دهيد با قوانين مشخصي محدود شده اند.

1- تقاضاي كمك كنيد
معمولا افراد هنگام مشاهده تصادفات رانندگي سريعا با پليس 110 تماس مي گيرند ولي توجه كنيد كه ابتدا بايد با اورژانس تماس گرفت (تلفن اورژانس: 115) چرا كه تماس پليس با امبولانس باعث تلف شدن زمان بيشتري مشود و چه بسا براي يك مصدوم چند ثانيه تعيين كننده باشد و همچنين اورژانس وظيفه دارد بعد از دريافت گزارش تصادف و ارسال آمبولانس پليس را مطلع كند. در هنگام تماس با اورژانس همه موارد از قبيل آدرس دقيق ٫ نوع حادثه ٫ تعداد مصدومين ٫ جنسيت و سن افراد مصدوم و وضعيت عمومي آنرا را اطلاع دهيد
.

2- باعث بروز تصادف ديگري نشويد.
در اين مواقع كارهايي كه انجام مي دهيد علاوه بر حفظ جان مصدومين بايد سلامت شما را نيز تامين كند
.

*قبل از مداخله اتومبيل خود را در محل مطمئني متوقف نموده و فلاشرها را روشن كنيد .

*دقت كنيد كه لباسي بر تن داشته باشد كه رانندگان را متوجه شما كنيد (لباس شبرنگ بهتر است) در غير اينصورت ممكن است شما نيز دچار سانحه شويد و اگر لباس شما رنگ مناسبي ندارد لباس سفيد زير را در آورده بر روي لباس بالايي بپوشيد .

*علامت خطر را بر روي جاده بگذاريد و از كسي كه لباس او نيز براي رانندگان به راحتي قابل رويت است بخواهيد در فاصله مناسب از محل حادثه رانندگان را از وقوع حادثه مطلع كند.

3- وضعيت را بررسي كنيد
در هنگام حضور در محل حادثه وضعيت را بررسي كنيد چرا كه بسته به شرايط ممكن است اولين اقدام متفاوت باشد. به فرد حادثه ديده آتل گردن ببنديد ( يا حائل گردن، دقيقا نمي دونم منظورش چيه در هر حال منظور وسيله اي هستش كه گردن رو ثابت و درست نگه داره تا نغاع آسيب نبينه) و اگر آتش سوزي وجود ندارد او را تكان ندهيد
.

ادامه تنفس
عمل احيا را فقط كساني مي توانند انجام دهند كه در اين رابطه آموزش ديده باشند، پس اگر روش عملي تنفس مصنوعي و احياء قلبي را به طور عملي انجام نداده ايد وظايف شما در اينجا خاتمه مي یابد و سعي در انجام اينكار نكنيد و منتظر رسيدن آمبولانس باشيد، كارهاي ديگري كه شما انجام داده ايد كمك موثري به گروه امداد و تسريع امداد رساني خواهد کرد.


 

- بیمار را به هوای آزاد منتقل کنید .

- او را بر روی زمین دراز کنید .

- سر پائین تر باشد و محلولی از آب و نمک رقیق به او بدهید .

- قهوه یا چای داغ هم خوب است .

- در صورت امکان آب سرد برویش بریزید .

- در صورت وخیم شدن حالت گرم نگهداشتن بیمار ضروری است .

- با حوله های سشرد و مرطوب روی بدنش را بپوشانید .

- چند لیوان آب سرد به او بخورانید .

- نیم قاشق چایخوری نمک معمولی در آب حل کنید تا مدت دو ساعت ، هر نیم ساعت یکبار به او بنوشانید .

- وضع بیمار و محیط او راحت باشد .

- پزشک را خبر کنید .

گزيدگى کنه

 

کنه تعداد زيادى از بيمارى‌هاى مهم مثل تب منقوط کوه‌هاى راکى (Rocky mountain spotted fever)، تب کيو (Q fever)، تب کنهٔ کلرادو (Colorado tick fever)، التهاب مغز و نخاع (encephalomyelitis)، بيمارى لايم (lyme) و فلج ناشى از کنه را منتقل مى‌کند (اين بيمارى‌ها اغلب در آمريکا وجود دارند).

صفحه3 از3