غرق شدگی بعلت فرو رفتن کامل مجاری تنفسی درآب یا مایع دیگری صورت می گیرد. غرق شدگان معمولا به دو علت می میرند یک خفگی (کمبود اکسیژن ) و دیگری عوارضی که بعدا ایجاد شده و مربوط به وارد شدن آب در ریه هاست . کمبود اکسیژن خیلی زود به بیهوشی ، توقف قلب و خرابی نسج مغز منجر می گردد . مدتی یک نفر می تواند در آب بماند تا خفه شود در اشخاص مختلف متفاوت است . مثلا یک نفر غریق اگر در آب دست و پا بزند و هوائی را که در ریه ها دارد خارج کند پس از سه دقیقه خواهد مرد ، در صورتیکه اگر هنگام غرق شدن سنکوپ کرده و بیهوش شده باشد بطوریکه در حرکات تنفسی او وقفه حاصل شده باشد و ضربان قلب آهسته شود ممکنست مدتی طولانی در مقابل مرگ مقاومت نماید. باید دانست که عمل قلب تا چندی پس از قطع کار تنفس ادامه دارد بنابراین حتی پس از چند ساعت ادامه تنفس مصنوعی ممکن است شخص غرق شده نجات پیدا کند . اگر کمک دهنده تنها است باید او را برای طلبیدن پزشک بفرستد و در ضمن پتو ، زیر انداز ، کیف آب گرم ، تهیه کرده و مقامات قانونی را نیز در جریان امر بگذارد.

برای نجات مغروق نباید حتی لحظه ای را تلف کرد و به اقدامات زیر پرداخت  :

1- ابتدا سر او را پائین برده به یکطرف بر می گردانیم و یکدستش را زیر سرش می گذاریم و اگر جای سراشیبی است ، سر او را در قسمت پایین تر می گذاریم.

2- دو دست خود را حلقه وار به زیر شکمش برده او را از روی زمین بلند می کنیم و فشار میدهیم تا آب از ریتین او به خارج بریزد . یا او را طوری روز زانوان خود قرار می دهیم که به ششهای او فشار آمده و آب آنها خالی شود. چنانچه مغروق کودک باشد مچ پا های او را گرفته و او را وارونه نگه میداریم .

3- دهان مغروق را کاملا پاک کرده اگر لجن یا خزه یا علفی در حلق اوست خارج می کنیم ، دندان مصنوعی او را بیرون آورده و دهانش را کاملا تمیز می کنیم .

4- نبض اورا در ناحیه گردن می گیریم تا مطمئن شویم جریان خون برقرار است یا خیر و در این صورت عدم لمس نبض ماساژ خارجی قلب را با تنفس مصنوعی توام می کنیم .

5- تنفس مصنوعی را شروع می کنیم و در هر دقیقه در حدود 15 بار تنفس می دهیم تا تعداد آن برابر تنفس طبیعی باشد . تا یک ربع پس از پیدایش تنفس طبیعی نباید تنفس مصنوعی را قطع کرد .

6- اگر کمک دهنده دیگری در اختیار دارید , لباسهای خیس مغروق را بیرون آورده و لباس خشک به او بپوشانید .

7- بدن بیمار را گرم نگه دارید تا جلوگیری از شوک که در نتیجه ترس و وحشت بیمار ایجاد شده است ، بشود

8- موقعی که بیمار به هوش آمد نوشیدنی گرم و شیرین به او بدهید و در ضمن به او اجازه نشستن ندهید .

 منبع : وب سایت هنر فیزیک

در اثر پارگی و در رفتگی یکی از غضروفهای داخلی مفصل زانو ، زانو قفل می شود . این آسیب معمولا در ورزشکاران دیده می شود که بعلت پیچش پا در هنگامیکه زانو کاملا صاف شده است رخ می دهد . غضروف پاره شده از محل معمول خود یعنی سطوح بین مفصلی خارج شده و مانع حرکت طبیعی می شود .

ویژگیهای زانوی قفل شده عبارتند از:

* درد زانو

* صدای "ترق" بعلت پارگی غضروف

* تورم زانو

* عدم توانایی در خم یا راست کردن زانو

تذکر:

هیچگاه سعی در خم یا راست کردن زانو قفل شده نکنید .

در برخورد با این مصدوم نکات زیر را رعایت کنید :

1- زانو را سرد نمایید. (با گذاشتن قطعات یخ بر روی زانو(

2- داروی مسکن (آسپرین یا بروفن) به مصدوم بدهید.

3- مصدوم را با برانکار به بیمارستان ببرید.

منبع : وب سایت بیابان ها و کویرها

 برای امداد به مصدومان حوادث رانندگی به ترتیب ذیل عمل نمایید :
1- خونسردی خود را حفظ كنید.

2- سریع مصدومان را از محل خطر دور كنید.

3- در صورت نشت بنزین افراد را از خودرو دور كنید و در اطراف خودرو سیگار یا آتش روشن نكنید.

4- همیشه یك دستگاه خاموش كننده پودر و گاز در خودرو همراه داشته باشید.

5- در صورت امكان سر‌باطری های خودرو را از باطری جدا كنید.

6- در صورت آتش سوزی در داخل موتور به هیچ وجه در موتور خودرو را باز نكنید.

7- در صورت آغشته شدن عضوی از بدن به بنزین یا آب باطری خودرو ، سریع نسبت به شستن عضو اقدام كنید.

8-  در صورت آغشته شدن البسه (پیراهن یا شلوار) به بنزین ، روغن یا آب باطری خودرو ، حتما آنها را از تن خارج كنید.

9-  در صورت استفاده از خاموش كننده ، پس از پاشیدن ماده خاموش كننده به زیر موتور ، با احتیاط لازم در موتور خودرو را باز و حریق را خاموش كنید.

10- در صورت نداشتن خاموش كننده از خاك یا ماسه موجود در محل ، برای خاموش كردن آتش استفاده كنید.

 نحوه كمك رسانی به مصدومان در تصادفات :
1-  مصدومان محبوس شده در داخل خودرو را با فشار و كشش خارج نكنید ، چرا كه ممكن است آسیب دیدگی مصدوم افزایش یابد.

2- مصدومانی كه دچار توقف تنفس یا خونریزی شدید شده اند در اولویت درمانی هستند و نیاز به درمان فوری دارند.

3- راه تنفسی حادثه دیدگان را بررسی و دهان مصدوم را باز و هر شی‌ء كه داخل آن است خارج كنید تا مصدوم به راحتی تنفس كند.

4- در صورتی كه پس از خارج كردن مانع از دهان مصدوم تنفس آغاز نشد چانه مصدوم را جلو بیاورید و سرش را به آرامی به عقب خم كنید. دهان مصدوم را كمی باز كنید ، با دو انگشت خود سوراخ های بینی را مسدود كنید و از طریق دهان خود به داخل دهان مصدوم بدمید تا سینه‌اش بالا بیاید. كمی صبر و هر چهار ثانیه یك بار این عمل را تكرار كنید تا مجروح بدون كمك قادر به تنفس باشد.

5- با قرار دادن پارچه تمیز و فشار دست بر روی محل خونریزی از ادامه خونریزی جلوگیری كنید. در صورت قطع نشدن خونریزی ، عضو را بالا آورید تا خونریزی كمتر شود.

6- در صورت شكستگی پا و دست نسبت به ثابت كردن آن با آتل ، تخته یا اجسام مشابه و یا بانداژ اقدام كنید.

7- در صورتی كه تعداد زیادی مجروح در محل وجود دارند و مشكل تنفسی ندارند، كمك به مصدومان دارای خونریزی شدید دراولویت است.

8- در صورت نبود تجهیزات كمك رسانی ، حتی المقدور از وسائل و امكانات قابل دسترسی استفاده شود.

9- هنگام حمل مصدوم دقت كنید ضایعه بیشتری به وی وارد نكنید. حمل غیر اصولی مصدوم باعث ضایعات بیشتر و حتی قطع نخاع می شود. (از این رو در صورتی كه با روش های صحیح حمل مصدوم آشنایی ندارید ، اگر خطری فوری مانند آتش سوزی جان مصدوم را تهدید نمی كند، از جا به جا كردن وی خودداری كنید و برای این كار از افراد دوره دیده كمك بگیرید.)

تجهیزات پیشنهادی در جعبه کمک های اولیه :
1- مسکن و تب بر

2- قرص ضد حساسیت (جهت مداوای آلرژی)

3- شریان بند

4- باند زخم بندی

5- گاز استریل

6- چسب زخم و چسب بانداژ

7- پنس و تیغ جراحی استریل

8- ماده ضد عفونی کننده مثل بتادین

9- ناخن گیر یا سیم چین جهت بریدن نک قلاب در صورتی که بعد از ورود به بدن سر آن از محل دیگر خارج شده باشد.

10- کرم ضد آفتاب

11- قرص تصفیه آب و یا مشابه آن

12- کبریت ویا فندک در بسته بندی ضد آب

13- قرص الکل جامد جهت ایجاد آتش مقدماتی

14- پتوی اضطراری که از جنسی شبیه به کاغذ آلمینیوم است و وزنی کمتر از 10 گرم دارد جهت جلوگیری از دست دادن حرارت بدن مصدوم ویا تابش نور خورشید به مصدوم گرما زده.

15- قرص ضد اسهال در صورت بروز آن بر اثر آفتاب زدگی در غیر این صورت مراجعه سریع به درمانگاه الزامیست و نباید به مسموم این دارو را تجویز کرد و تنها باید آب از دست رفته بدن را جبران کرد.

رانندگان ضمن رعایت نکات ایمنی می‌توانند از طریق شماره 88255555  از وضعیت جاده ها در نقاط مختلف کشور مطلع شده و نیز در صورت بروز هر گونه مشکل با مرکز فوریتهای پلیس 110 و اورژانس 115 و آتش نشانی 125 تماس حاصل نمایند. 

 

منبع : مهر نیوز

درصد بسيار كمي از قربانيان تصادفات در محل حادثه جان خود را از دست ميدهند و متاسفانه در حدود 80٪ اين قربانيان به علت نا آگاهي كمك كنندگان و خارج كردن نا صحيح مصدوم از خودرو و حمل نا صحيح مصدوم به بيمارستان جان خود را از دست ميدهند.

اگر اطلاعي از نحوه كمكهاي اوليه نداريد مطمئن باشيد بهترين خدمت و كمك به مصدوم اينست كه اجازه ندهيد افراد نا آگاه به مصدوم دست بزنند و منتظر آمبولانس و افراد متخصص ماندن بهترين كمك براي مصدوم است.

متوقف كردن خونريزي

ممكن است فردي در اثر بريدگي و ضربه تصادف دچار خونريزي شود ٫ اصلي ترين كار براي جلوگيري از خونريزي فشار دادن موضع خونريزي است.

فشار دادن محل خونريزي با يك گاز استريل معمولا جلوي خونريزي را ميگيرد و يا حداقل تا زمان رسيدن امداد مانع خونريزي شديد ميشود.

محل خونريزي را بالاتر از سطح قلب نگه داريد و با يك بسته پنبه پيچيده شده در گاز فشار دهيد و با يك بانداژ الاستيك بپوشانيد اين كار باعث جلوگيري از لخته و خشك شدن خون و امكان گردش خون ميشود.

اگر پنبه و گاز در دست نداشتيد براي خونريزيهاي اعضاي پائيني بدن و بخصوص پاها توسط تي شرت و يا زير پيراهن اينكار را انجام دهيد. لباس را بصورت توپي جمع كرده و ساقهاي آنرا به هم گره زده و با آن محل خونريزي را فشار دهيد.

اگر عضوي از بدن قطع شده باشد بايد در حداكثر 4 الي 6 ساعت مصدوم را با عضو قطع شده به يك بيمارستان مجهز رساند.

عوض قطع شده و محل قطع عوض را با بتادين و ياسرم بشوييد و سپس آنرا داخل يك كيسه استريل قرار داده و اين كيسه را داخل كيسه پر از يخ بگذاريد و از ياد نبريد كه وسط كيسه استريل و يخها يك گاز بگذاريد.

ظرف خالي سرم را ميتوانيد به عنوان كيسه استريل براي قرار دادن عضو قطع شده استفاده كنيد.

عضو قطع شده را مستقيم داخل يخ قرار ندهيد چون اينكار باعث صدمه ديدن عضو ميشود ٫‌ علت قرار دادن گاز بين دو كيسه نير هيمن امر است.

در موارد خونريزي و قطع عضو اولين عمل تميز نمودن محل خونريزي و سپس اعمال ديگر است.

 Recovery Position مراقبت از مصدوم

مصدوم علائم حياتي دارد و ممكن است بي هوش باشد ٫ بهترين و ساده ترين حالت نگهداري از مصدوم Recovery Position است.

مصدوم را ميتوان به هر دو طرف چرخاند ولي براي اينكه قلب در حالت راحتي باشد بهتر است سمت چپ مصدوم بالا باشد به شرطي كه محل قرار گيري مصدوم مناسب براي گرداندن او به سمت چپش باشد.

1- در سمت چپ مصدوم بنشنيد.

2- دست چپ مصدوم را به آرامي به زير او هل دهيد و هنگام اينكار بدن او را بلند نكنيد.

3- دست راست مصدوم را خم كرده و كف دست او را زير گوش چپ او قرار دهيد بدين ترتيب مانع حركتهاي نا خواسته گردن ميشود.

4- پاي راست مصدوم را خم كرده و در جلوي پاي چپ قرار دهيد.اگر استخوان لگن شكسته باشد بايد در همين حالت پاهاي او را به هم ببنديد. اگر وسيله اي براي اينكار نداريد با بند كفش اين كار را انجام دهيد.

5- همانند عكس با دست راست از كتف او با دست ديگر از پشت او گرفته و كمي اورا به طرف خود بچرخوانيد ولي دقت كنيد كه وزن خود را روي مصدوم نيندازيد و پاهاي شما در تماس با مصدوم باشند.

6- سر مصدوم را با ملايمت به عقب هل دهيد تا بتواند راحت نفس بكشد .

7- با ملايمت دست چپ مصدوم را از زير او بكشيد و تا آمدن آمبولانس يا گروه امداد نبض و تنفس او را كنترل كنيد.

خواباندن صاف مصدوم ميتواند خطرناك باشد زيرا ممكن است نتواند نفس بكشد.

اگر احتمال ميدهيد مصدوم شكستگيهاي حساسي مانند شكستگي گردن يا كمر دارد او را تكان ندهيد و او را به حالت Recovery Position   نخوابانيد. اگر مصدوم بي هوش نيست از او بخواهيد انگشتان دست و پاي خود را تكان دهد و اگر بي هوش است به آرامي و ملايمت با گردن او را لمس كنيد بدين طريق ميتوان فهميد مصدوم دچار شكستگي گردن و يا مهره ها شده است يا نه.

هميشه به خاطر داشته باشيد مصدومي كه دچار اين نوع شكستگيها شده را هيچ گاه تكان ندهيد.

 

خونريزي‌ داخل‌ حفرات‌ بدن‌ مي‌تواند به‌ دنبال‌ يك‌ آسيب‌ (مثل‌ شكستگي‌ يا جراحت‌ نافذ) روي‌ دهد ولي‌ ممكن‌ است‌ به‌ صورت‌ خودبه‌خودي‌ هم‌ اتفاق‌ بيفتد (مثلاً خونريزي‌ از زخم‌ معده‌). مهم‌ترين‌ خطر خونريزي‌ داخلي‌، شوك‌ است‌. به‌علاوه‌، خون‌ مي‌تواند در اطراف‌ اعضايي‌ مثل‌ ريه‌ها يا مغز تجمع‌ كند و فشار تخريب‌كننده‌اي‌ بر آنها اعمال‌ كند. در صورتي‌ كه‌ در يك‌ بيمار، نشانه‌هاي‌ شوك‌ بدون‌ وجود خونريزي‌ آشكار بارز شده‌ باشند، بايد به‌ خونريزي‌ داخلي‌ مشكوك‌ شويد. به‌ دنبال‌ خونريزي‌ از سوراخ‌هاي‌ بدن‌ (گوش‌، دهان‌، پيشابراه‌ يا مقعد) بگرديد.

مباحث‌ زير را هم‌ ببينيد:

فشردگي‌ مغز ، آسيب‌ له‌شدگي‌ . «شوك‌» را (در صورت‌ وجود) درمان‌ كنيد.

تشخيص

در ابتدا، پوست‌ رنگ‌پريده‌، سرد و مرطوب‌ است‌. با ادامه‌ خونريزي‌، رنگ‌ پوست‌ ممكن‌ است‌ به‌ آبي‌ ـ خاكستري‌ (سيانوز) تغيير پيدا كند.

نبض‌ سريع‌ و ضعيف‌

تشنگي‌

تنفس‌ سريع‌ و كم‌عمق‌

منگي‌، بي‌قراري‌ و تحريك‌پذيري‌

امكان‌ دارد بيمار از حال‌ برود يا بي‌هوش‌ شود.

خونريزي‌ از سوراخ‌هاي‌ بدن‌

در موارد آسيب‌هاي‌ شديد و خشونت‌بار « الگوي‌ كبودشدگي ‌» (ناحيه‌اي‌ از پوست‌ دچار تغيير رنگ‌ كه‌ از نظر شكل‌ با طرح‌ لباس‌، اشياي‌ له‌كننده‌ يا ابزارهاي‌ مهاركننده‌ { مثل‌ كمربند ايمني‌ } مطابقت‌ دارد) قابل‌ مشاهده‌ است‌.

درد

اطلاعاتي‌ از بيمار كه‌ حكايت‌ از آسيب‌ يا بيماري‌ اخير دارد؛ داشتن‌ سابقه‌ از حادثه‌ خونريزي‌ داخلي‌ مشابه‌ ؛ يا استفاده‌ از داروها براي‌ كنترل‌ كردن‌ بيماري‌هاي‌ طبي‌ مثل‌ ترومبوز (در اين‌ وضعيت‌، لخته‌هاي‌ ناخواسته‌اي‌ در رگ‌هاي‌ خوني‌ تشكيل‌ مي‌شود(.

منبع : وب سایت بیابان ها و کویرها

اقدامات امدادی که باید انجام داد عبارتند از :

حذف عامل سوختگی: با آب سرد آتش را خفه کنید – لباس های مستعد آتش سوزی را در آورید از دویدن شخص در حال سوختن جلوگیری کنید .

ارزیابی بیمار: علائم حیاتی و شوک و…را کنترل وعمق و وسعت و وخامت سوختگی را بررسی کنید.

درمان سوختگی:

۱ - بیمار را روی سطحی از بدن که سوختگی وجود ندارد یا کمترین سطح سوختگی را دارد دراز کنید.

۲-  وسائل آلوده کننده را از بدن مصدوم جدا کنید.

۳ - لباس های چسبیده به محل زخم را هرگز جدا نکنید.

۴ - توسط آب خنک و تمیز محل سوختگی را شستشو دهید.

۵ - محل زخم را با گاز استریل پانسمان کنید.

۶ - اگر بیمار قادر به نوشیدن است و زمان کافی دارید بر اساس جدول زیر مایعات به مصدوم بنوشانید.

بزرگسالان0.5 لیوان ، بچه های۱۲-۱ سال0.25 لیوان ، کمتر از یکسال 0.125 لیوان

در صورت وخامت سوختگی مصدوم را به اولین مرکز درمانی منتقل کنید.

تذکر: در سوختگی با قیر بلافاصله منطقه را با آب سرد خنک کنید.قیر را هرگز بر ندارید سپس اقدامات اولیه ذکر شده فوق را بعمل آورید.

سوختگی شیمیایی
سوختگی با مواد شیمیایی از جدی ترین نوع سوختگی ها بوده که در سطح کم و عمق زیادتری بدن را دچار سوختگی می نماید.

حذف عامل سوختگی : لباس های آلوده را در آورده و محل را با آب فراوان شستشو دهید.

ارزیابی بیمار:علائم حیاتی ، شوک و … را کنترل وعمق و وسعت و وخامت سوختگی را بررسی کنید.

درمان سوختگی : درمان این نوع سوختگی عبارت از شستشوی موضع با آب فراوان حداقل بمدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه و سپس اقدامات درمانی باید همانند سوختگی با حرارت بعمل آید.

انتقال مصدوم : مصدوم را در صورت امکان به اولین مرکز درمانی منتقل کنید.

تذکر: در صورت آلوده شدن چشم با مواد شیمیایی بهترین کار شستشو با آب فراوان است. دقت کنید تا در موقع شستشو آب مصرف شده از جانب بیرونی چشم خارج شود تا چشم مقابل را آلوده نکند. در صورت وجود جسم خارجی در چشم با نوک دستمال تمیز آن را به آرامی خارج کنید بعد از شستشوی چشم را با گاز استریل پانسمان و مصدوم را منتقل کنید.

لوازم و داروهای مورد نیاز که بایستی در جعبه کمکهای اولیه جای داده شود عبارتند از:

محلول بتادین و سرم فیزیولوژی

الکل سفید (ضد عفونی کننده(

پنبه

گاز یا تنظیف استریل در ابعاد مختلف

باند یا نوار در اندازه‌های مختلف

محلول آمونیاک (محرک تنفسی(

پماد جنتامایسین و پماد تتراسیکلین

درجه تب (ترمومتر(

قیچی

پنس

سرنگ آماده برای تزریق ضروری در اندازه‌های 2 و 5 و 10 سانتیمتر مکعبی

تخته شکسته‌بندی کوچک و بزرگ (آتل(

باند سه گوش و باند نواری

محلول 2 درصد مرکوروکروم (ضد عفونی کننده(

کیف یخ

کیسه آب گرم (مبارزه با سرما یا درد(

نوارهای کوچک که برای پانسمان زخمهای کوچک و خراشها بکار می‌رود.

لوکوپلاست یا نوار چسب که برای بستن و ثابت نگه داشتن پانسمان بکار می‌رود.

پودر تالک (برای دستکش ، ماساژ ، نوزاد(

پماد ایکتیول (برای باز کردن دمل و کورک(

گیلاس مدرج

گیلاس چشم‌شویی

برس

آئینه کوچک

پنس دندان موش

پنس یا انبرک

صابون و حوله و کبریت

در موارد مسافرت بهتر است سرم ضد سم مار نیز با خود داشته باشید.

داروهای مورد نیاز در جعبه کمک های اولیه

داروهایی که زیاد مورد استعمال خواهند داشت، در درجه اول مسکن‌ها هستند از قبیل آسپرین ، استامینوفن و نظایر آنها.

از داروهای دیگری که ممکن است مورد احتیاج واقع شود، داروهای ملین است که در مواقع یبوست بکار می‌رود. ساده‌ترین این نوع داروها روغن بادام است که بویژه برای کودکان بکار می‌رود و مقدار خوراک آن در حدود 20 تا 40 گرم به حسب سن طفل می‌باشد.

قرص هیوسین برای اسپاسم عضلات و دل درد و درد کلیه ، قرص دیفنوکسیلات برای اسهال شدید ، قرص ادالت‌کلد برای رفع سرماخوردگی ، قرص ضد حساسیت و آلرژی و سرماخوردگی ، قرص متوکلوپرامید یا پلازیل جهت رفع حالت تهوع و استفراغ و سر گیجه و دیگر داروهای ضروری .

منبع : سایت رشد 

نحوه‌ استفاده‌ از باند رولي‌
در هنگام‌ استفاده‌ از باند رولي‌، اصول‌ زير را رعايت‌ كنيد:

بخش‌ رولي‌ باند («سر» باند» را موقع‌ كار رو به‌ بالا نگه‌ داريد (بخش‌ غيررولي‌، «انتها» ناميده‌ مي‌شود.)

روبه‌روي‌ مصدوم‌ و در سمت‌ آسيب‌ ديده‌ قرار بگيرد.

موقع‌ كار دقت‌ كنيد كه‌ قسمت‌ آسيب‌ ديده‌ در همان‌ وضعيتي‌ كه‌ پس‌ از باندپيچي‌ بايد قرار بگيرد، نگه‌ داشته‌ شود.

احتياط‌!

پس‌ از پايان‌ باندپيچي‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر اندام‌ كنترل‌ كنيد. اين‌ مطلب‌ خصوصاً در مورد باندهاي‌ كشي‌ يا كرپ‌ اهميت‌ دارد چون‌ اين‌ باندها به‌ شكل‌ اندام‌ درمي‌آيند و در صورت‌ تورم‌ اندام‌، ممكن‌ است‌ فشار بيشتري‌ به‌ آن‌ وارد كنند.

1- دم‌ باند را پايين‌تر از محل‌ آسيب‌ بگذاريد. باند را دو دور به‌طور مستقيم‌ به‌ دور اندام‌ (از سمت‌ داخل‌ به‌ سمت‌ خارج‌) بپيچيد تا انتهاي‌ آن‌ را در محل‌ ثابت‌ كنيد .

2- باند را به‌صورت‌ چند دور مارپيچي‌ بپيچانيد. جهت‌ چرخاندن‌، از سمت‌ داخل‌ سطح‌ بالايي‌ اندام‌ به‌ سمت‌ خارج‌ آن‌ است‌؛ باندپيچي‌ را به‌ سوي‌ بالايي‌ اندام‌ به‌ پيش‌ ببريد. دقت‌ كنيد كه‌ هر دور جديد از باند، نيم‌ تا دو سوم‌ دور قبلي‌ را پوشش‌ دهد.

3-با يك‌ دور مستقيم‌، انتهاي‌ باند را محكم‌ كنيد. اگر باند خيلي‌ كوتاه‌ است‌، يك‌ باند ديگر را به‌ روش‌ مشابه‌ بپيچيد تا كل‌ ناحيه‌ آسيب‌ ديده‌ پوشانده‌ شود.

4-بلافاصله‌ پس‌ از اتمام‌ باندپيچي‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر اندام‌ كنترل‌ كنيد . در صورت‌ لزوم‌، براي‌ برگشت‌ جريان‌ خون‌ باند را باز كنيد و مجدداً آن‌ را شل‌تر ببنديد.

باندهاي‌ آرنج‌ و زانو
باندهاي‌ رولي‌ را مي‌توان‌ به‌ منظور نگهداري‌ پانسمان‌ در محل‌ و حفاظت‌ از آسيب‌هاي‌ بافت‌ نرم‌ (مثل‌ كشيدگي‌ يا پيچ‌ خوردگي‌) در آرنج‌ و زانو به‌ كار برد. براي‌ اطمينان‌ از مؤثر بودن‌ باندپيچي‌، مفصل‌ را مختصري‌ تا كرده‌، سپس‌ باند را به‌ جاي‌ روش‌ استاندارد مارپيچي‌ ، به‌ شكل‌ « 8 » بپيچيد. جهت‌ باندپيچي‌ از سمت‌ داخل‌ سطح‌ بالايي‌ اندام‌ به‌ سمت‌ خارج‌ است‌. باندپيچي‌ را از هر دو سو به‌ اندازه‌ كافي‌ ادامه‌ بدهيد تا فشار يكنواختي‌ بر اندام‌ وارد شود.

1-اندام‌ آسيب‌ديده‌ را در وضعيتي‌ كه‌ براي‌ مصدوم‌ راحت‌ باشد و در صورت‌ امكان‌، همراه‌ با تا شدگي‌ مختصر مفصل‌ باشد، نگه‌ داريد.

2-انتهاي‌ باند را در سمت‌ داخل‌ مفصل‌ قرار بدهيد. باند را به‌ سمت‌ خارج‌ مفصل‌ برده‌، يك‌ دور و نيم‌ بچرخانيد تا انتهاي‌ باند، ثابت‌ و مفصل‌ پوشانده‌ شود.

3-باند را درست‌ به‌ بالاي‌ مفصل‌ و سمت‌ داخل‌ آن‌ برسانيد و آن‌ را يك‌ دور به‌ دور اندام‌ بچرخانيد به‌طوري‌ كه‌ نيمه‌ بالايي‌ باند مربوط‌ به‌ دور قبلي‌ را بپوشاند.

4-باند را از سمت‌ داخل‌ بازو به‌ پايين‌ مفصل‌ برسانيد. يك‌ دور قطري‌ در پايين‌ مفصل‌ بزنيد تا نيمه‌ پاييني‌ باند مربوط‌ به‌ اولين‌ دور مستقيم‌ پوشانده‌ شود.

هشدار!
باند را آن‌قدر محكم‌ نپيچيد كه‌ گردش‌ خون‌ اندام‌ مختل‌ شود .

5-باندپيچي‌ قطري‌ به‌ شكل‌ « 8 » را در بالا و پايين‌ مفصل‌ ادامه‌ بدهيد. هر بار با پوشاندن‌ تقريباً دوسوم‌ از دور قبلي‌، محدوده‌ باندپيچي‌ را گسترش‌ دهيد .

6- براي‌ پايان‌ باندپيچي‌، باند را دو دور به‌طور مستقيم‌ به‌ دور اندام‌ بپيچيد، سپس‌ انتهاي‌ باند را محكم‌ كنيد.

7- بلافاصله‌ پس‌ از پايان‌ باندپيچي‌ و سپس‌ هر 10 دقيقه‌ بعد از آن‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر كنترل‌ كنيد. اگر باند را خيلي‌ محكم‌ پيچيده‌ايد، آن‌ را باز كنيد تا خون‌ جريان‌ پيدا كند و سپس‌ مجدداً باند را شل‌تر بپيچيد.

باندهاي‌ دست‌ و پا
باندهاي‌ رولي‌ را مي‌توان‌ براي‌ نگه‌ داشتن‌ پانسمان‌ها در محل‌ دست‌ يا پا و يا حفاظت‌ از مچ‌ پا يا دست‌ در آسيب‌هاي‌ بافت‌ نرم‌ به‌ كار برد. براي‌ وارد كردن‌ فشار بر تمام‌ محل‌ آسيب‌، باند حفاظتي‌ بايد به‌طور كامل‌ از محل‌ آسيب‌ فراتر برود. از روشي‌ كه‌ در شكل‌هاي‌ زير براي‌ باندپيچي‌ دست‌ ارايه‌ شده‌ است‌ مي‌توان‌ در مورد پا هم‌ استفاده‌ كرد؛ در اين‌ حالت‌، باندپيچي‌ را از قاعده‌ شست‌ پا آغاز كنيد و از پيچيدن‌ باند به‌ دور پاشنه‌ خودداري‌ كنيد.

1- انتهاي‌ باند را در سمت‌ داخل‌ مچ‌ و نزديك‌ به‌ قاعده‌ شست‌ قرار دهيد. باند را دو دور به‌ طور مستقيم‌ به‌ دور مچ‌ بپيچيد.

2-با شروع‌ از سمت‌ داخل‌ مچ‌، باند را به‌ صورت‌ مورب‌ از پشت‌ دست‌ به‌ ناخن‌ انگشت‌ كوچك‌ برسانيد.

3-باند را از زير انگشتان‌ طوري‌ عبـور دهيـد كـه‌ كنـاره‌ بـالايـي‌ آن‌ در تـماس‌ با قـاعـده‌ ناخن‌ انگشـت‌ اشاره‌ قرار بگيـرد. باند را به‌ دور شست‌ مصدوم‌ نپيچيـد.

4- بدون‌ پيچيدن‌ باند به‌ دور شست‌، آن‌ را به‌طور مورب‌ از پشت‌ دست‌ عبور داده‌ به‌ كناره‌ خارجي‌ مچ‌ برسانيد. يك‌ بار ديگر، باند را به‌طور مورب‌ به‌ دور مچ‌ و روي‌ دست‌ بپيچيد.

5-دورهاي‌ مورب‌ را به‌طور متوالي‌ تكرار كنيد. هر بار با پوشاندن‌ تقريباً دوسوم‌ از باند دور قبلي‌، محدوده‌ باندپيچي‌ را گسترش‌ دهيد. پس‌ از پوشيده‌ شدن‌ كامل‌ دست‌، باندپيچي‌ را با دو دور مستقيم‌ به‌ دور مچ‌ خاتمه‌ دهيد.

6-انتهاي‌ باند را محكم‌ كنيد. بلافاصله‌ پس‌ از باندپيچي‌، و هر 10 دقيقه‌ بعد از آن‌، گردش‌ خون‌ را در نواحي‌ پايين‌تر كنترل‌ كنيد. در صورت‌ لزوم‌، باند را باز كنيد تا جريان‌ خون‌ برقرار شود و سپس‌ مجدداً آن‌ را شل‌تر ببنديد.

باند لوله‌اي‌
اين‌ باندها عبارتند از رول‌هاي‌ پارچه‌اي‌ بدون‌ درز و لوله‌اي‌ شكل‌. دو نوع‌ باند لوله‌اي‌ وجود دارد: باندهاي‌ كشي‌ (براي‌ حفاظت‌ از مفاصلي‌ مثل‌ آرنج‌ يا مچ‌ پا) و گازهاي‌ لوله‌اي‌ (كه‌ براي‌ پوشاندن‌ انگشتان‌ طراحي‌ شده‌اند). اين‌ گازها با ابزار مخصوصي‌ كه‌ همراه‌ با باند وجود دارد، به‌ كار مي‌روند. گازهاي‌ لوله‌اي‌ براي‌ نگهداري‌ پانسمان‌ در محل‌ مناسب‌ هستند اما نمي‌توانند براي‌ كنترل‌ خونريزي‌، فشار كافي‌ اعمال‌ كنند. مراحل‌ زير، نحوه‌ كاربرد گاز لوله‌اي‌ را در انگشت‌ دست‌ توضيح‌ مي‌دهند.

احتياط‌!
نوارچسب‌ را به‌طور كامل‌ به‌ دور انگشت‌ نپيچيد چون‌ اين‌ كار مي‌تواند گردش‌ خون‌ را مختل‌ كند.

1-يك‌ قطعه‌ گاز لوله‌اي‌ را تقريباً به‌ طول‌ 5/2 برابر طول‌ انگشت‌ آسيب‌ ديده‌ برش‌ دهيد. تمام‌ طول‌ گاز لوله‌اي‌ را به‌ روي‌ ابزار مخصوص‌ بكشيد و سپس‌ به‌ آرامي‌ ابزار را به‌ روي‌ انگشت‌ مصدوم‌ بلغزانيد.

2-انتهاي‌ گاز را روي‌ انگشت‌ نگه‌ داشته‌، ابزار مخصوص‌ را به‌ آرامي‌ از مجاورت‌ نوك‌ انگشت‌ بكشيد تا لايه‌اي‌ از گاز به‌ روي‌ انگشت‌ باقي‌ بماند. به‌منظور بستن‌ و محكم‌ كردن‌ باند در انتهاي‌ انگشت‌، ابزار مخصوص‌ را دو بار (به‌ دور خود) پيچ‌ دهيد

3- در حالي‌ كه‌ گاز را در قاعده‌ انگشت‌ نگه‌ داشته‌ايد، به‌ آرامي‌ ابزار مخصوص‌ را روي‌ انگشت‌ (به‌ داخل‌ فشاردهيد تا يك‌ لايه‌ ديگر از گاز را سوار كنيد. پس‌ از اتمام‌ اين‌ كار، ابزار را از انگشت‌ خارج‌ كنيد.

4-با استفاده‌ از نوارچسب‌، گاز را در قاعده‌ انگشت‌ محكم‌ كنيد. گردش‌ خون‌ انگشت‌ را بلافاصله‌ پس‌ از باندپيچي‌ و سپس‌ هر 10 دقيقه‌ بعد از آن‌، كنترل‌ كنيد. از مصدوم‌ سؤال‌ كنيد كه‌ آيا در انگشتش‌ احساس‌ سردي‌ يا گزگز و مورمور دارد. اگر پاسخ‌ سؤال‌ مثبت‌ است‌، گاز را خارج‌ كرده‌، يك‌ بار ديگر آن‌ را شل‌تر ببنديد.

باندهاي‌ مثلثي‌
ممكن‌ است‌ اين‌ باندها را در بسته‌بندي‌هاي‌ استريل‌ در داخل‌ بسته‌هاي‌ كمك‌هاي‌ اوليه‌ پيدا كنيد. همچنين‌ مي‌توانيد با برش‌ دادن‌ يك‌ متر مربع‌ از پارچه‌اي‌ ضخيم‌ (مثلاً كتاني‌ يا پنبه‌اي‌) و يك‌ بار تا كردن‌ آن‌ در امتداد قطر، يك‌ باند مثلثي‌ بسازيد. از اين‌ نوع‌ باند مي‌توانيد به‌ روش‌هاي‌ زير استفاده‌ كنيد:

تا شده‌ به‌ صورت‌ يك‌ باند پهن‌ براي‌ بي‌حركت‌ كردن‌ و نگه‌ داشتن‌ اندام‌ يا محكم‌ كردن‌ آتل‌ يا پانسمان‌هاي‌ حجيم‌.

تا شده‌ به‌ صورت‌ يك‌ باند باريك‌ ، براي‌ بي‌حركت‌ كردن‌پا و مچ‌ پا يا نگه‌ داشتن‌ پانسمان‌ در محل‌.

برداشتن‌ مستقيم‌ از يك‌ بسته‌بندي‌ استريل‌ و تا كردن‌ آن‌ به‌ شكل‌ يك‌ لايه‌ پوششي‌ به‌عنوان‌ يك‌ پانسمان‌ استريل‌.

باز شده‌ و بدون‌ تا به‌ عنوان‌ آويز يا به‌منظور نگه‌ داشتن‌ پانسمان‌هاي‌ دست‌، پا و سر در محل‌.

نحوه‌ ساخت‌ باند تا شده‌ پهن
 -1يك‌ باند مثلثي‌ را باز كنيد و به‌صوت‌ مسطح‌ روي‌ يك‌ سطح‌ تميز پهن‌ كنيد . باند را به‌صورت‌ افقي‌ از وسط‌ تا كنيد تا نوك‌ مثلث‌ به‌ وسط‌ قاعده‌ برسد.

2- يك‌ بار ديگر در همان‌ جهت‌ قبلي‌، باند را از وسط‌ تا كنيد تا كناره‌ مربوط‌ به‌ نخستين‌ تا روي‌ قاعده‌ قرار گيرد. به‌ اين‌ ترتيب‌ باند مثلثي‌ بايد تبديل‌ به‌ يك‌ نوار پهن‌ شده‌ باشد.

نحوه‌ ساخت‌ باند تا شده‌ باريك
1-با تا كردن‌ يك‌ باند مثلثي‌، يك‌ باند تا شده‌ پهن‌ بسازيد.

2- باند را يك‌ بار ديگر از وسط‌ به‌ صورت‌ افقي‌ تا كنيد. اين‌ باند بايد به‌ يك‌ نوار پارچه‌اي‌ ضخيم‌، باريك‌ و بلند تبديل‌ شده‌ باشد.

نگهداري‌ از باندهاي‌ مثلثي
باندهاي‌ مثلثي‌ را تا زماني‌ كه‌ نيازي‌ به‌ آنها نداريد، از بسته‌بندي‌ خارج‌ نكنيد تا به‌ حالت‌ استريل‌ باقي‌ بمانند. همچنين‌ مي‌توانيد اين‌ باندها را مطابق‌ شكل‌هاي‌ مقابل‌ تا كنيد تا هميشه‌ آماده‌ مصرف‌ باشند يا به‌ سادگي‌ براي‌ مصرف‌ باز شوند

1-ابتدا باند مثلثي‌ را به‌ صورت‌ يك‌ باند باريك‌ تا كنيد. دو انتهاي‌ باند را به‌ وسط‌ برگردانيد.

2-تا كردن‌ دو انتها و برگرداندن‌ آنها به‌ وسط‌ را آنقدر ادامه‌ دهيد تا باند به‌ اندازه‌ مناسب‌ براي‌ نگهداري‌ برسد. باند را در محلي‌ خشك‌ نگهداري‌ كنيد.

گره‌ زدن‌
براي‌ محكم‌ كردن‌ باند مثلثي‌، هميشه‌ از گره‌ استفاده‌ كنيد. اين‌ روش‌ مطمئن‌ است‌، در نمي‌رود، باز كردن‌ آن‌ آسان‌ است‌ و به‌ حالت‌ مسطح‌ قرار مي‌گيرد و به‌ همين‌ جهت‌، تحمل‌ آن‌ براي‌ مصدوم‌ راحت‌تر است‌. از بستن‌ گره‌ در اطراف‌ يا مستقيماً روي‌ محل‌ آسيب‌ خودداري‌ كنيد. چون‌ اين‌ كار ممكن‌ است‌ براي‌ مصدوم‌ ايجاد ناراحتي‌ كند.

نحوه‌ گره‌ زدن
1-انتهاي‌ سمت‌ چپ‌ (تيره‌) را از رو و زير انتهاي‌ سمت‌ راست‌ (روشن‌) عبور دهيد.

2-دو انتهاي‌ باند را در بالاي‌ ساير قسمت‌ها نگه‌ داريد

3-انتهاي‌ سمت‌ راست‌ (تيره‌) را از رو و زير انتهاي‌ سمت‌ چپ‌ (روشن‌) عبور دهيد.

4-براي‌ محكم‌ شدن‌ گره‌، دو انتها را كشيده‌، سپس‌ آنها را در زير باند قرار دهيد.

نحوه‌ باز كردن‌ گره‌
1-يكي‌ از دو انتها و همان‌ سمت‌ از باند را محكم‌ بكشيد تا به‌ حالت‌ مستقيم‌ درآيند.

2-گره‌ را نگه‌ داشته‌، انتهاي‌ صاف‌ شده‌ را از داخل‌ آن‌ بيرون‌ بكشيد.

باندها در كمك‌هاي‌ اوليه‌، چند كاربرد متفاوت‌ دارند: از آنها مي‌توان‌ براي‌ محكم‌ كردن‌ پانسمان‌، كنترل‌ خونريزي‌، نگه‌ داشتن‌ و بي‌حركت‌ كردن‌ اندام‌ها و كاهش‌ تورم‌ در يك‌ محل‌ آسيب‌ ديده‌ استفاده‌ كرد. باندهاي‌ اصلي‌ بر 3 نوع‌ هستند. باندهاي‌ رولي‌ براي‌ محكم‌ كردن‌ پانسمان‌ها و نگه‌ داشتن‌ اندام‌هاي‌ آسيب‌ ديده‌ به‌ كار مي‌روند. باندهاي‌ لوله‌اي‌ براي‌ نگه‌ داشتن‌ پانسمان‌ در محل‌ انگشتان‌ دست‌ يا پا و يا حفاظت‌ از مفاصل‌ آسيب‌ ديده‌ كاربرد دارند. از باندهاي‌ مثلثي‌ مي‌توان‌ به ‌عنوان‌ پانسمان‌هاي‌ وسيع‌ و آويزها و به‌منظور مستحكم‌ كردن‌ پانسمان‌ها يا بي‌حركت‌ كردن‌ اندام‌ها استفاده‌ كرد. اگر باند در اختيار نداريد، مي‌توانيد به‌ كمك‌ وسايل‌ دم‌ دست‌ خود، يك‌ باند موقتي‌ درست‌ كنيد؛ به‌عنوان‌ مثال‌، مي‌توانيد يك‌ قطعه‌ پارچه‌ مربع‌ شكل‌ (مثل‌ روسري‌) را به‌صورت‌ قطري‌ تا كنيد و يك‌ باند مثلثي‌ بسازيد .

اصول‌ استفاده‌ از باند

قبل‌ از استفاده‌ از باند، به‌ مصدوم‌ اطمينان‌ خاطر بدهيد و كاملاً به‌ وي‌ توضيح‌ بدهيد كه‌ قصد داريد چه‌ كاري‌ انجام‌ دهيد. اجازه‌ بدهيد مصدوم‌ در وضعيتي‌ كه‌ راحت‌تر است‌ (نشسته‌ يا درازكش‌) قرار بگيرد .

موقع‌ كار كردن‌ روي‌ قسمت‌ آسيب‌ ديده‌ ، آن‌ را نگه‌ داريد. از مصدوم‌ يا يك‌ امدادگر بخواهيد كه‌ اين‌ كار را انجام‌ دهد. هميشه‌ سعي‌ كنيد موقع‌ كار، در مقابل‌ مصدوم‌ و در صورت‌ امكان‌ در سمت‌ آسيب‌ ديده‌ قرار بگيرد .

در صورتي‌ كه‌ مصدوم‌ دراز كشيده‌ است‌، باندها را از تقعرهاي‌ طبيعي‌ بدن‌ (در مچ‌ پا، زانو، كمر و گردن‌) عبور داده‌، سپس‌ با دقت‌ آنها را در زير بدن‌ به‌ جلو و عقب‌ حركت‌ داده‌، به‌ سوي‌ محل‌ موردنظر بكشيد. به‌عنوان‌ مثال‌، براي‌ باندپيچي‌ سر يا قسمت‌ بالايي‌ تنه‌، باند را از تقعر زير گردن‌ عبور دهيد.

باند را محكم‌ ببنديد اما نه‌ آن‌قدر سفت‌ كه‌ گردش‌ خون‌ پايين‌تر از محل‌ باندپيچي‌ را دچار اختلال‌ كند .

وقتي‌ اندام‌ را باندپيچي‌ مي‌كنيد، در صورت‌ امكان‌ انگشتان‌ دست‌ يا پا را آزاد بگذاريد؛ از اين‌ طريق‌ مي‌توانيد بعد از باندپيچي‌، گردش‌ خون‌ را كنترل‌ كنيد .

براي‌ بستن‌ باندها، از گره‌ استفاده‌ كنيد. دقت‌ كنيد كه‌ گره‌ ايجاد ناراحتي‌ نكند و نيز بر روي‌ استخوان‌ گره‌ نزنيد. در صورت‌ امكان‌، انتهاهاي‌ آزاد باند را در زير گره‌ جا بدهيد .

گردش‌ خون‌ در نواحي‌ پايين‌تر از باندپيچي‌ را به‌طور مرتب‌ كنترل‌ كنيد . در صورت‌ لزوم‌، باند را باز كنيد تا جريان‌ خون‌ برگردد، سپس‌ باند را شل‌تر از دفعه‌ اول‌ بپيچيد .

مورد خاص‌
بي‌حركت‌ كردن‌ اندام :

موقع‌ بي‌حركت‌ كردن‌ اندام‌ با استفاده‌ از باند، لازم‌ است‌ كه‌ يك‌ ماده‌ نرم‌ و حجيم‌ (مثل‌ حوله‌، پارچه‌ يا پنبه‌) را به‌عنوان‌ لايي‌ بين‌ دو اندام‌ به‌ كار ببريد. لايي‌ را بين‌ دو ساق‌ يا بين‌ بازو و تنه‌ قرار بدهيد تا باند پيچي‌ منجر به‌ جابه‌جايي‌ استخوان‌هاي‌ شكسته‌ يا فشرده‌ شدن‌ نواحي‌ استخواني‌ به‌ يكديگر نشود. باندها را در فواصلي‌ از طول‌ اندام‌ و دور از محل‌ آسيب‌ ببنديد و با ايجاد گره‌ در سمت‌ آسيب‌ نديده‌ ، آنها را محكم‌ كنيد. اگر هر دو سمت‌ بدن‌ آسيب‌ ديده‌اند، گره‌ را بايد در خط‌ وسط‌ يا محلي‌ كه‌ كمترين‌ احتمال‌ افزايش‌ آسيب‌ وجود دارد، ايجاد كنيد .

كنترل‌ گردش‌ خون‌ پس‌ از باندپيچي‌

هنگامي‌ كه‌ اندامي‌ را باندپيچي‌ مي‌كنيد يا از آويز استفاده‌ مي‌كنيد، بايد بلافاصله‌ پس‌ از اتمام‌ باندپيچي‌ و هر 10 دقيقه‌ پس‌ از آن‌، گردش‌ خون‌ را در دست‌ يا پا كنترل‌ كنيد. اين‌ كنترل‌ها حياتي‌ هستند چون‌ اندام‌ها پس‌ از آسيب‌ دچار تورم‌ مي‌شوند و (به‌ اين‌ دليل‌) امكان‌ دارد كه‌ باندها سريعاً اندام‌ را تحت‌ فشار زياد قرار بدهند و جريان‌ خون‌ در نواحي‌ پايين‌تر را مختل‌ كنند. علايم‌ اختلال‌ گردش‌ خون‌، متغير است‌ زيرا ابتدا سياهرگ‌ها و بعداً سرخرگ‌ها تنگ‌ مي‌شوند .

تشخيص

اگر گردش‌ خون‌ مختل‌ شده‌ باشد، امكان‌ دارد :

اندام‌ متورم‌ و پرخون‌ باشد.

رنگ‌ پوست‌ آبي‌ و سياهرگ‌ها برجسته‌ باشند.

احساس‌ اتساع‌ دردناك‌ پوست‌ وجود داشته‌ باشد. با گذشت‌ زمان‌ ممكن‌ است‌ :

پوست‌ رنگ‌پريده‌ و مومي‌ شود .

احساس‌ كرختي‌ و سردي‌ بارز شود .

احساس‌ گزگز و مورمور و سپس‌ درد عميق‌ بارز شود.

مصدوم‌ قادر به‌ حركت‌ دادن‌ انگشتان‌ مبتلا نباشد .

 1- فشار مختصري‌ روي‌ يكي‌ از ناخن‌ها (درون‌ دايره‌) يا پوست‌ وارد كنيد تا موقعي‌ كه‌ بي‌رنگ‌ شود؛ سپس‌ فشار را برداريد. اگر رنگ‌ (ناخن‌ يا پوست‌) برنگشت‌ يا به‌ آرامي‌ برگشت‌، احتمالاً باندپيچي‌ خيلي‌ محكم‌ انجام‌ شده‌ است .

2-از باندي‌ كه‌ سفت‌ پيچيده‌ شده‌، چند دور را كه‌ براي‌ برگشتن‌ گرمي‌ و رنگ‌ پوست‌ كفايت‌ مي‌كند، باز كنيد. مصدوم‌ ممكن‌ است‌ احساس‌ گزگز و مورمور داشته‌ باشد. سپس‌ باند را دوباره‌ بپيچيد .

باندهاي‌ رولي‌
اين‌ باندها از پنبه‌، گاز، پارچه‌ كشي‌ يا كتاني‌ ساخته‌ شده‌اند و به‌ صورت‌ مارپيچي‌ به‌ دور بخش‌ آسيب‌ ديده‌ بسته‌ مي‌شوند. سه‌ دسته‌ اصلي‌ از باندهاي‌ رولي‌ وجود دارد:

باندهاي‌ رولي‌ توري‌، براي‌ نگه‌ داشتن‌ پانسمان‌ در محل‌ مورد نظر استفاده‌ قرار مي‌گيرند. اين‌ باندها به‌ دليل‌ داشتن‌ بافتي‌ شل‌ و باز، امكان‌ تهويه‌ مناسب‌ را برقرار مي‌سازند ولي‌ نمي‌توان‌ آنها را براي‌ اعمال‌ فشار مستقيم‌ يا محافظت‌ از مفاصل‌ به‌ كار برد.

باندهاي‌ كشي‌، شكل‌ بدن‌ را به خود مي‌گيرند. از اين‌ باندها براي‌ مستحكم‌ كردن‌ پانسمان‌ها و حفاظت‌ از آسيب‌هاي‌ بافت‌ نرم‌ استفاده‌ مي‌شود.

باندهاي‌ كرپ‌ را براي‌ محافظت‌ پايدار از مفاصل‌ آسيب‌ ديده‌ به‌ كار مي‌برند.

استحكام‌ بخشيدن‌ به‌ باندهاي‌ رولي‌
شكل‌هاي‌ زير چندين‌ راه‌ را براي‌ بستن‌ انتهاهاي‌ باند رولي‌ نشان‌ مي‌دهند. سنجاق‌ قفلي‌ يا نوارچسب‌ معمولاً در بسته‌هاي‌ كمك‌هاي ‌اوليه‌ يافت ‌مي‌شوند. در بسته‌هاي‌ تخصصي‌، ممكن‌ است‌ گيره‌ باند هم‌ وجود داشته‌ باشد. اگر به‌ هيچ ‌يك‌ از اين‌ وسايل‌ دسترسي‌ نداريد، بايد با برگرداندن‌ لبه‌ انتهاي‌ باند به‌ داخل‌ آن‌ را محكم‌ كنيد.

برگرداندن‌ لبه‌ انتهاي‌ باند اگر وسيله‌اي‌ براي‌ محكم‌ كردن‌ باند در اختيار نداريد، اين‌ كار را با يك‌ بار چرخاندن‌ باند به‌ دور اندام‌ و سپس‌ برگرداندن‌ لبه‌ آن‌ به‌ داخل‌، انجام‌ دهيد.

گيره‌ باند گاهي‌ همراه‌ با باندهاي‌ رولي‌ كشي‌ و كرپ‌، گيره‌هايي‌ فلزي‌ براي‌ محكم‌ كردن‌ انتهاهاي‌ باند وجود دارد.

نوار چسب‌ مي‌توان‌ انتهاهاي‌ باند را به‌ داخل‌ تا كرد و با استفاده‌ از نوارچسب‌، چسباند .

سنجاق‌ قفلي‌ از اين‌ سنجاق‌ها مي‌توان‌ براي‌ محكم‌ كردن‌ تمام‌ انواع‌ باندهاي‌ رولي‌ استفاده‌ كرد. انتهاي‌ باند را به‌ داخل‌ تا كنيد و انگشت‌ خود را بين‌ باند و پوست‌ مصدوم‌ قرار دهيد تا از وارد كردن‌ آسيب‌ موقع‌ فرو كردن‌ سنجاق‌ پيشگيري‌ كنيد دقت‌ كنيد كه‌ سنجاق‌ پس‌ از بستن‌ به‌ حالت‌ افقي‌ قرار گيرد (شكل‌ سمت‌ راست‌ انتها).

انتخاب‌ باند با اندازه‌ مناسب‌
قبل‌ از استفاده‌ از باند رولي‌، دقت‌ كنيد كه‌ رولي‌ كاملاً فشرده‌ و عرض‌ آن‌ براي‌ پوشاندن‌ محل‌ آسيب‌ مناسب‌ باشد. عرض‌ باند براي‌ استفاده‌ در قسمت‌هاي‌ مختلف‌ بدن‌ فرق‌ مي‌كند (نواحي‌ كوچك‌ مثل‌ انگشتان‌ نياز به‌ باندهاي‌ باريك‌ دارند در حالي‌ كه‌ در قسمت‌هاي‌ وسيع‌ مثل‌ اندام‌ها، بايد از باندهاي‌ پهن‌ استفاده‌ كرد). بهتر است‌ باند رولي‌ خيلي‌ عريض‌ باشد تا خيلي‌ باريك‌. باندهاي‌ شكل‌ مقابل‌، اندازه‌هاي‌ توصيه‌ شده‌ براي‌ بزرگسالان‌ را نشان‌ مي‌دهند. در مورد كودكان‌، ممكن‌ است‌ به‌ اندازه‌هاي‌ كوچكتري‌ نياز داشته‌ باشيد.

هر مفصلی ممکن است دچار در رفتگی شود ، اما بعضی از مفصلها به علت ساختمان آنها ، بیشتر دچار در رفتگی می شوند. بیشترین مفصلی که دچار در رفتگی می شود مفصل شانه است . ویژگیهای مفصل در رفته عبارتست از :

*  ظاهر و شکل غیر طبیعی مفصل

*  تورم و کبودی اطراف مفصل

 * معمولا درد شدید است مگر اینکه قبلا نیز چند بار مفصل در رفته باشد.

در رفتگی مفصل شانه

سر استخوان بازو (هومروس) در گودی استخوان کتف قرار می گیرد و به آسانی به سمت پایین و داخل جابجا می شود . در رفتگی معمولا بر اثر افتادن بر روی دست ایجاد می شود . کپسول مفصلی پاره شده و سر استخوان از قسمت پارگی به بیرون می لغزد . ویژگیهای آن عبارتست از :

*طول دست به نظر درازتر می آید و نیمرخ شانه ظاهر غیر طبیعی می یابد.

تذکر:

* هیچگاه اقدام به حرکت دادن استخوان به عقب نکنید . اینکار باعث آسیب به اعصاب و بافتهای اطراف میشود .

در برخورد بااین موارد اقدامات زیر را انجام دهید :

1- شانه آسیب دیده را در راحت ترین وضعیت ممکن نگهدارید.

2- با استفاده از بالش در همین وضعیت آن را بانداژ نمایید.

منبع : وب سایت بیابان ها و کویرها