کاهش عوارض یائسگی با گیاهان دارویی

معمولاً افراد با پشت سر گذاشتن سال های فعال زندگی امیدوارند که در دوران فراغت بتوانند روزهای خوشی را پشت سر بگذارند اما این موضوع برای بسیاری از خانم ها صدق نمی کند زیرا خانم ها دائماً درگیر مشکلاتی هستند که تمامی ندارد و تازه با پا گذاشتن به سنین یائسگی، مشکلات بیشتری به سراغ آن ها می آید.

یائسگی
یائسگی دورانی است که در آن بدن بانوان استراحت می کند. اگر در دوران یائسگی دچار مشکل می شویم به این دلیل است که دوران قاعدگی خوبی نداشته ایم و از سلامت روحی و جسمی خوبی برخوردار نبوده ایم.

در واقع هر چند در دوران قاعدگی مشکل بیشتری داشته باشیم عوارض دوران یائسگی نیز شدیدتر خواهد بود. سال های پایانی تولید مثل در خانم ها با علائمی مانند گر گرفتگی، خون ریزی شدید و تغییر خلق و خو، تعریق زیاد، رشد موهای زاید، تجمع چربی، بی خوابی، افسردگی، پرخاشگری و تحریک پذیری همراه است. گیاهان دارویی برای کاهش عوارض یائسگی بسیار مفید است. از جمله این گیاهان که به شکل غذا مصرف می شود می توان به موارد زیر اشاره کرد.

کرفس، کنگر، کدو، بامیه
تهیه خورش هر یک ازاین گیاهان و یا مصرف آن به اشکال دیگر تا حد زیادی گر گرفتگی را کاهش می دهد. میوه های قرمز رنگ مانند شاه توت، گیلاس، آلو و... می تواند تعریق را کاهش دهد. مصرف داروهای گیاهی مانند دم کرده گیاهان خانواده زالزالک مانند سرخ ولیک، کیالک، قره قاط، برگ درخت انگور، کاسنی و برگ چنار مفید است.

سازمان بهداشت جهانی مصرف دمنوش نسترن را پیشنهاد می کند که علاوه بر کاهش تعریق و گر گرفتگی سرشار از ویتامین C و آنتوسیانین است و مانع از بروز و عود واریس می شود؛ به همین دلیل به آن دمنوش سلامت گفته می شود. بگذارید ۷-۵ میوه نسترن با یک لیوان آب جوش ۲۰ دقیقه دم بکشد و سپس مصرف کنید. میوه نسترن نباید پودر شود زیرا پرزهای داخل آن حساسیت زاست.

کم خونی
وی به مشکل شایع خانم ها اشاره می کند که کم خونی است و در ادامه می افزاید: بانوان نباید به مشکل کم خونی خود بی اعتنا باشند زیرا این امر بر کیفیت زندگی تأثیر می گذارد. در این زمینه شیر، توت، شیره انگور، شاه توت، آبجو، کنجد، عدس، اسفناج و تره مناسب است.این میوه ها و گیاهان علاوه بر آهن، حاوی ویتامین C است و جذب آهن را افزایش می دهد. دم کرده برگ و گل بادرنجبویه، اسطوخدوس، استفاده از پونه و نعناع کم خونی را تا حد زیادی برطرف می کند.

تجمع چربی دور شکم
وی درباره راهکارهای کاهش تجمع چربی دور شکم می گوید: مشکل شایعی که در خانم ها باعث کاهش قدرت باروری می شود، تجمع چربی در ناحیه شکم، زیر شکم و پهلوها است. نکته ضروری توجه به اصلاح رژیم غذایی و انجام فعالیت بدنی است. از جمله شیوه های مورد تأیید در طب سنتی و طب رایج استفاده از تخم کرفس است که می توان یک قاشق مرباخوری پودر آن را بعد از ناهار به ویژه اگر وعده اصلی غذایی باشد، مصرف کرد.همچنین استفاده از آلوئه ورا از تجمع چربی در نواحی یاد شده جلوگیری می کند.مصرف گیاه خرگوشک نیز مفید است و به افرادی که بیش از ۱۰ تا ۱۲ کیلوگرم اضافه وزن دارند مصرف یک قاشق مرباخوری آن با نصف استکان آب بعد از وعده ناهار و شام توصیه می شود.

جوی دو سر نیز به دلیل داشتن سبوس فراوان، از جذب چربی در روده جلوگیری می کند و در دراز مدت به کاهش وزن کمک می کند. جو ی دو سر آسیاب شده را می توان به غذا یا سالاد اضافه کرد.

نکته: پودر جوی دو سر را تنها به مدت 10 روز در یخچال نگه داری کنید.شنبلیله: شنبلیله سوخت و ساز بدن را تنظیم می کند. کسانی که سوخت و ساز بدنی پایینی دارند می توانند از این گیاه استفاده کنند. می توان از عرق شنبلیله قبل از ناهار و شام استفاده کرد.

فهمیه بنی، محقق طب سنتی و دانشجوی دکترای گیاهان دارویی
منبع: سلامت نیوز

 

آیا هر توده ای در پستان ،سرطانی است؟

یافتن همزمان چندین پروتئین در خون صحت تشخیص سرطان را بهبود می بخشد.
به گزارش مجله پزشکی مادر به نقل از سلامت نیوز، هر ساله، تشخیص زودهنگام سرطان سینه باعث نجات جان هزاران نفر می شود. اما آزمایش غربالگری همچنین در برخی موارد علامت های خطر کاذبی را نشان می دهد که ممکن است باعث اضطراب بی مورد و هزینه های گزاف پزشکی شود.

به گزارش ساينس ديلي، اخیرا در تحقیقي با استفاده از خون بیمار، روشی برای کاهش تعداد علائم خطر کاذب که در طول غربالگری اولیه رخ می دهند، فراهم شد. محققان گروهی از پروتئینهای جاری در خون در اثر سرطان سینه را پیدا کرده اند که به آسانی قابل کشف بوده و می توانند بین سرطان واقعی و توده های خوش خیم تمایز قائل شوند.

در این تحقیق از ابزار تشخیصی که قبلا در کلینیک ها مورد استفاده قرار می گرفت استفاده شده است. چنانچه نتایج با داوطلبان بیشتر و در طی یک دوره طولانی تر از زمان تکرار شوند انتقال از آزمایشگاه پژوهش به آزمایشگاه کلینیکی آسان خواهد بود.

تشخیص سرطان سینه اولین قدم برای درمان آن می باشد، ولی ماموگرافی ها دارای میزان بالایی از علامت های خطر کاذب هستند. بسیاری از زنان تحت انجام آزمایشات غیرضروری و تکمیلی سخت قرار می گیرند. جهت پیشرفت پروسه ، برخی محققان تحقیقاتی را روی آزمایش ساده خون به منظور کشف پروتئینهای جاری در خون بوسیله بافت های سرطانی انجام می دهند.

زمانیکه که نتایج بدست آمده در مطالعات تجربی مثبت کاذب باشند، عملکرد این پروتئینها که بیومارکرها (نشانگرهای زیستی) نامیده می شوند بسیار بهتر از ماموگرافی ها نمی باشد. ولی محققان بیومارکرها را چنان در نظر می گیرند که گویا همه انواع سرطان سینه یکسان می باشند. در واقع، سرطان سینه بصورت چندین زیرشاخه می باشد که هر زیرشاخه دارای ویژگیهای مجزایی است.

به عنوان مثال، سرطانهای سینه ای که پروتئین هایی به نام گیرنده های استروژنی تولید می کنند زیرشاخه متفاوت از آنهایی هستند که پاسخی به درمانهای مختلف نمی دهند. دکتر زنگار و همکارانش در این فکر بودند که آیا جستجوی بیومارکرهای خاص برای زیرشاخه های مختلف ، احتمال تشخیص درست را بهبود خواهد داد یا نه؟

به منظور کشف این فرضيه ، تيمي متشكل از دکتر زنگار و همکارانش 23 بیومارکر مناسب را انتخاب و آنها را با استفاده از آزمایشات شبیه به آزمایش انجام شده در کلینیک ها مورد سنجش قرار دادند.

تیم مذكور، پروتئینهای موجود در خون 4 گروه از زنان – حدود 20 زن در هر 4 زیرشاخه سرطان پستان را با زنان دارای توده های خوش خیم که قبلا در آنها نتیجه مثبت کاذب تشخیص داده شده بود مورد مقایسه قرار دادند. سپس تیم دکتر زنگار بر روی تعداد کمی از بیومارکرها برای هر زیرشاخه ای که به بهترین شکل می توانست بین واقعی ترین مثبت ها و کاذب ترین مثبت ها تمایز قائل شود متمرکز شدند.

گروه بیومارکری برای هر زیرشاخه در تمییز بین سرطان سینه و توده های خوش خیم بطور قابل توجهی بهتر از ماموگرافی یا بیومارکرهای مجزا بود. میزان عملکرد تست آماری مورد استفاده تیم از5.0 تا 0.1 بود. 5.0 نمایانگر این بود که گروه بیومارکری سرطان را بطور تصادفی پیش بینی کرده و 0.1 به این معنی که پیش بینی درست و بی عیب بوده است.
اموگرافی ها و بهترین بیومارکرهای مجزا حدود 8.0 رتبه بندی شدند. اما برای دو تا از رایج ترین زیرشاخه های سرطان سینه، گروههای بیومارکری در رتبه بالای 95.0 قرار گرفتند و با توجه به اینکه کدام پروتئین ها در گروه موجود بودند رتبه به 99.0 رسید.

بنا به گفته زنگار " شاید محققان بیومارکرهای خوبی نیافته اند ؛زیرا زیرشاخه های مختلف را به عنوان یک بیماری واحد درمان می کنند، ولی آنها در واقع بیماری های منحصر بفرد را که با بیومارکرهای مختلف مرتبط اند نشان می دهند. ما امیدواریم که این نتایج تکرار شوند؛ زیرا این آزمایشات توانایی ما را برای تشخیص زودهنگام سرطان سینه بطور محسوسی بهبود می بخشد که دراین صورت درمان موثرتر، کم هزینه تر و سختی آن کمتر می شود.

همچنين، اين تحقیق به زیست شناسی بنیادی سرطان سینه نيز اشاره دارد. 4 تا از بیومارکرها ،پروتئین های مربوط به رشد نرمال سینه اند که در طول زمانهای مختلف رشد سینه فعال و غیر فعال می شوند. حقیقتی که این پروتئین ها از راههای مختلف نمود پیدا می کنند، بسته به زیرشاخه سرطان سینه ، ممکن است درباره اشکال بوجود آمده به هنگام سرطانی شدن بافت سینه سرنخ هایی را فراهم آورد.

مجله پزشکی مادر

نوجوانی بهترین زمان درمان بیماری واریکوسل

یک متخصص اورولوژی سنین بالاتر از ۱۰ سال را بهترین زمان برای تشخیص و درمان بیماری واریکوسل دانست.
همایون عباسی درباره بیماری واریکوسل گفت: واریکوسل یعنی واریس بیضه، در این بیماری وریدهای بیضه نیز همچون رگهای پا در بیماری واریس، پرخون، قطور، گشاد و پیچ درپیچ می‌شوند و خون را پس می‌زنند.

وی علت بروز بیماری واریکسل را اشکال در دریچه‌های وریدی تخلیه کننده خون دانست و خاطرنشان کرد: علت بروز اشکال در دریچه‌های وریدی تخلیه کننده خون تاکنون مشخص نشده است.

این متخصص اورولوژی علت اهمیت بیماری واریکسل را تأثیر این بیماری بر بیضه توصیف و تأکید کرد: بیماری واریکسل ضعف نطفه شده و عقیمی و ناباروری ایجاد می‌کند.

عباسی درباره نقش ارث در بروز بیماری واریکوسل در فرد گفت: فاکتور ارث در بروز این بیماری اثرگذار است ولی نمی‌توان گفت بیماری واریکوسل به معنای مطلق کلمه ارثی است و معمولاً وقتی یکی از اعضای خانواد‌ه‌ای به این بیماری مبتلاست احتمال بروز بیماری واریکسل در دیگر اعضای این خانواده نیز بیشتر است و در حقیقت ریسک ابتلا به این عارضه در خانواده فرد مبتلا بالاست.

وی درباره شدت و ضعف بیماری واریکسل در افراد تصریح کرد: بیماری واریکوسل ۳ درجه دارد؛ در واریکسل درجه ۱ با معاینه پزشک می‌توان به وجود واریکوسل پی برد و در واریکوسل درجه ۲ این بیماری در حالت ایستاده قابل لمس است و در درجه ۳ در حالت ایستاده رگها برجسته و قابل مشاهده است.

این متخصص اورولوژی تمام مبتلایان به واریکوسل را نیاز به درمان ندانست و تأکید کرد: تمام مبتلایان به واریکوسل نیازی به درمان ندارد و تنها در صورت بروز عارضه مثل ناباروری توسط این بیماری درمان تجویز می‌شود.

عباسی افزود: اگر مردی ناباروری داشته باشد و آزمایش نشان دهد که نطفه‌اش مشکل دارد و در عین‌حال واریکوسل داشته باشد حتماً باید این واریکوسل درمان شود.

وی تمام بیماران واریکوسل را واجد شرایط جراحی ندانست و خاطرنشان کرد: بیماری واریکوسل به ندرت ممکن است همراه با درد باشد که در اینصورت باید جراحی کرد.

این متخصص اورولوژی خاطرنشان کرد: مساله اصلی در بیماری واریکوسل ناباروری ناشی از این بیماری است و نه خود این بیماری.

عباسی گفت: بیماری واریکوسل زیر ۱۰ سال دیده نمی شود ولی بالای ۱۰ سال وجود دارد که در صورت وجود بیماری در این سن، بیماری واریکوسل باید درمان شود زیرا واریکوسل به مرور باعث آسیب بیضه و مختل شدن نطفه سازی شود.

وی درباره درمان بیماری واریکسل خاطرنشان کرد: بیماری واریکسل هیچ درمان دارویی ندارد و تنها با جراحی می‌توان این بیماری را درمان کرد که در بین تمام روش‌های مختلف جراحی برای درمان این بیماری،‌ جراحی به روش میکروسرجری توصیه می‌شود.

این متخصص اورولوژی درباره برتری جراحی میکروسکوپی بر سایر روش‌ها نیز گفت: با روش‌های معمول جراحی امکان عود مجدد بیماری وجود دارد ولی در صورت جراحی با میکروسکوپ امکان عود این بیماری به زیر نیم درصد محدود می شود، عوارض این عمل تقریباً صفر است و درد بعد از عمل بسیار کم است.

عباسی درباره درصد موفقیت جراحی واریکوسل گفت: جراحی واریکوسل به هیچ وجه شرایط بیمار را بدتر نمی‌کند زیرا این بیماری پس از عمل قطعاً از بین خواهد رفت اما عوارض این بیماری شاید در جای خود باقی باشد.

وی افزود: لازم به ذکر است که احتمال باروری پس از عمل واریکوسل حدود ۴۰ درصد است.

وی به خانواده‌ها توصیه اکید کرد که بچه‌های ۱۰ سال را برای معاینه و بررسی از نظر ابتلا به بیماری واریکوسل نزد اورولوژ ببرند زیرا اگر درمان واریکوسل در این سنین انجام شود از بروز عوارض واریکوسل بر بیضه پیشگیری می‌شود و گویا فرد واریکوسل نداشته است.

منبع: فارس

حالت تهوع در بارداری

داشتن حالت تهوع و استفراغ به خصوص در سه ماهۀ اول، یکی از شایع ترین علایم و عوارض بارداری می باشد. حدود %50 تا %85 خانم های باردار آن را تچربه می کنند.

چرا حالت تهوع در بارداری وجود دارد؟

علت اصلی وجود حالت تهوع در بارداری به طور کامل شناخته شده نمی باشد. ولی تیوری های زیر می تواند توضیح دهندۀ علت آن باشد:
- در دوران بارداری هورمون پروژسترون در بدن افزایش می یابد تا عضلات رحم را شل نگه داشته و در نتیجه از زایمان زود هنگام جلوگیری کند. این افزایش می تواند بر عضلات شکم و دستگاه گوارش نیز اثر گذاشته ، آنها را شل کند واین امر می تواند باعث زیاد شدن اسید معده و در نتیجه حالت تهوع شود.
- افزایش HCG) Human Chorionic gonadotropin)
- حساس شدن به بو
- تغییرات و نامتوازنی درمیزان قند خون
- تغییرات در متابولیسم هیدرات کربن
- پایین آمدن قدرت دفاعی بدن
- خوردن سبزیجات:
یک تئوری وجود دارد که معتقد است سبزیجات برای اینکه از هجوم حشرات در امان باشند یک مادۀ سمی بسیار ناچیزی را تولید می کنند که برای انسان کاملا بی ضرر است ، همین ماده برای جنین می تواند خطرناک باشد. برای همین حالت تهوع و استفراغ یک راه برای حفاظت جنین از این ماده سمی باشد. البته مصرف میوه و سبزیجات حداقل 5 بار در روز در دوران بارداری توصیه می شود زیرا که بسیاری از تحقیقات نشان می دهند که منجر به دنیا آوردن نوزاد با وزن بیشتر می گردد. بدن شما خود می داند چگونه از جنین مراقبت کند.

ابن حالات در 50% خانم ها پس از هفتۀ 16 خو به خود برطرف می شود. البته شما ممکن است جزء این گروه خوش شانس نباشید و این دوران برایتان طولانی تر باشد. برای برخی از خانم ها این حالت تا آخر حاملگی شان ادامه دارد. اما خبر خوش این است که اکثر تحقیقات نشان می دهند که خطر سقط جنین در خانم هایی که حالت تهوع زیاد در سه ماهۀ اول دارند، کمتر است. البته این به این معنا نیست که اگر شما حالت تهوع ندارید امکان سقط جنین برایتان بیشتر است. بلکه این می تواند به دلایل ژنتیکی باشد که شما به تغییرات هورمون در بدنتان واکنش نشان نمی دهید.

تا چه حد تهوع در بارداری طبیعی است؟
همانطور که گفته شد تهوع از شایع ترین علایم بارداری است. هر چند که میزان کم استفراغ و حالت تهوع عادی است، اما اگر شما بیش از اندازه استفراغ کنید به طوری که نتوانید غذا یا نوشیدنی ها را در معده اتان نگه دارید، این می تواند باعث از دست رفتن آب بدنتان (Dehydration) شود که در این صورت شما به مراقبت پزشکی نیاز خواهید داشت. که حتی ممکن است منجر به بستری شدن شما در بیمارستان و نیاز به تزریق سرم گردد. همچنین در صورت بروز هر یک از حالات زیر با پزشک یا مامای خود تماس حاصل نمایید:
- اگر که هیچ کاری به کم شن تهوعتان کمک نمی کند.
- اگر بیش از سه تا چهار بار در روز استفراغ کنید.
- اگر شروع به کم کردن وزن کنید.
- اگر در استفراغ شما خون وجود داشته باشد.
- اگر خودتان احساس می کنید دلیل یا میزان استفراغتان باعث نگرانی است.

چگونه می توان به رفع حالت تهوع کمک کرد؟

هر چند که دلیل قاطع و در مان %100 برای تهوع در دوران بارداری وجود ندارد، اما با به کار بردن روش های زیر می توانید به رفع حالت تهوع کمک کنید:

در هنگام صبح:
- پس از بیدار شدن بلافاصله از تخت بلند نشوید. در صورت احساس تهوع سعی کنید یک تکه نان برشته شده و یا بیسکویت به همراه چای کمرنگ شیرین شده بخورید.
- از همسرتان بخواهید صبحانه را برایتان در تخت آورده که شکم خالی از جا بلند نشوید و یا از شب قبل یک ساندویچ یا بیسکویت در کنار خود آماده بگذارید.

در طول روز:
- سعی کنید هر دو سه ساعت یکبار وعده های کوچک غذا میل کنید، حتی اگر احساس گرسنگی نمی کنید.
- تا می توانید آب، آب میوه و یا چای کم رنگ میل کنید. سعی کنید حداقل 10 تا 12 لیوان نوشیدنی در روز میل کنید.
- سعی کنید مایعات را قبل و یا بعد از غذا میل کنید نه همراه آن.
- از خوردن غذاهای پر ادویه پرهیز کنید.
- از نوشیدن قهوه و یا خوردن خوراکی های با کافیین بالا خودداری کنید.
- تا جاییکه می توانید استراحت کنید. سعی کنید دو سه بار در روز در حالیکه زیر سر و پاهایتان متکا می گذارید، استراحت کنید.
- به آرامی حرکت کنید و از حرکات ناگهانی و شدید خودداری کنید.
- پس از صرف غذا برای مدتی بنشینید تا جاذبه به پایین رفتن غذا کمک کند، بلافاصله پس از غذا خوردن دراز نکشید.
- بلافاصله پس از میل غذا مسواک نزنید زیرا که این خود می تواند باعث استفراغ شود.
- از غذاها و یا بوهایی که حالتان را به هم می زنند، دوری کنید.
- سعی کنید هر روز در هوای آزاد نرمش و یا پیاده روی کنید.
- از کشیدن سیگار خودداری کنید. نه تنها سیگار برای شما و فرزندتان مضر است، بلکه اشتهایتان را نیز کم می کند.

در هنگام شب:
- پیش از رفتن به تختخواب سعی کنید غذایی سبک مانند ماست، یک تکه نان، شیر و یا یک ساندویچ کوچک میل کنید.
- اگر نیمه شب از خواب بیدار شدید، یک غذای سبک یا بیسکویت به خصوص بیسکویت زنجفیلی میل کنید. این کمک می کند هنگام صبح حالت تهوع نداشته باشید.
- در صورت امکان با پنجرۀ باز بخوابید تا هوای تازه وارد اطاق شود.

گروه ترجمه و تالیف مجله پزشکی مادر

از بیماریهای زنان چه می دانیم؟

سندرم پیش از قاعدگی و اختلال افسردگی  قاعدگی

زنان خیلی زود با سندرم پیش از قاعدگی، آشنا می شوند. اما آیا می دانید با بروز کدام  مشکل  قاعدگی، شما باید به پزشک مراجعه کنید؟

در اکثر زنان سیکل قاعدگی در هر دوره 21 تا 35 روزه شروع و به مدت  سه تا هفت روز، طول می کشد. بنابراین، اکثر زنان  نشانه های مختلفی از درد ،بی نظمی و خون ریزی را ،در سیکل های قاعدگی خود، تجربه می کنند که علت آن غالبا اختلالات قاعدگی است. حدود 85 درصد زنانی که سیکل قاعدگی منظمی دارند، حداقل یک بار قبل از پریود، نشانه ی اختلال قاعدگی را داشته اند.

سندرم قبل از قاعدگی و اختلال افسردگی قاعدگی

وقتی نشانه های قبل از قاعدگی در هرماه اتفاق بیفتد، این شرایط را سندرم قبل از قاعدگی می نامند. نشانه های سندرم  قبل از قاعدگی از نوع تغییر احساسی مثل کج خلقی و ناراحتی گرفته تا اثرات جسمی مثل دل درد و حساسیت سینه هستند. در تعداد خاصی از زنان – حدود 5 درصد – این نشانه های احساسی و جسمانی آن چنان شدید است که زندگی روزمره شان را تحت الشعاع قرار می دهد. این مورد را ،اختلال افسردگی قبل از قاعدگی نامیده اند.

استیون ساندهمیر، استاد زنان و زایمان در دانشگاه پنسیلوانیای فیلادلفیا، می گوید هنوز کشف نشده که چرا اختلال قبل از قاعدگی رخ می دهد و چرا در برخی از زنان شدیدتر از دیگران است. وی می گوید: "اخیرا نشانه هایی از زمینه ژنتیکی دیده شده است. عملکرد هورمون های خاص و اثر آن ها بر گیرنده های مغز ،در افراد ، متفاوت است.

ساندهمیر می گوید به احتمال زیاد ، زمینه ژنتیکی موجود در یک خانواده توضیحی بر این مساله است که برخی زنان مستعد سندرم قبل از قاعدگی یا اختلال افسردگی قاعدگی هستند و چرا در برخی زنان شدیدتر است.

آمنوره و دیسمنوره: عدم خونریزی در زمان قاعدگی و پریودهای دردناک

آمنوره بدین معنی است که وقتی منتظر پریود هستید، این اتفاق رخ نمی دهد. چند دلیل برای عدم خونریزی وجود دارد که عبارتند از:

- باردار بودن

- فعالیت بدنی زیاد

- تغییر وزن ناگهانی

- عدم تغذیه کافی

- استرس

- بیماری

- اثرات جانبی داروها

- اختلالات هورمونی

عدم خونریزی در سه ماه یا بیشتر ، غیر عادی است مگر آن که فرد باردار باشد. اگر دچار عدم خونریزی هستید یا در سه ماه، یک بار هم  پریود نشده اید، با پزشک خود تماس بگیرید.

درد شدید در طی پریود به شدتی که کیفیت زندگی شما را به هم بزند، دیسمنوره نام دارد. این درد به دلیل اندومتریوز می تواند باشد که زمانی رخ می دهد که بافت پوشاننده رحم در خارج از آن رشد می کند یا شاید فیبروئید دارید؛ یعنی غده های خوش خیمی که در هر جایی روی رحم رشد می کنند. پزشک شما شاید دارو یا فنون مدیریت درد را پیشنهاد کند. یا عمل جراحی به شما پیشنهاد شود.

چه چیزی باعث خونریزی غیرعادی قاعدگی می شود؟

پریودهایی که با خون ریزی شدید یا مکرر همراهند و یا لکه بینی در بین دو دوره پریود، از نشانه های بیماری های احتمالی هستند و فرد باید سریعا به پزشک مراجعه کند. علل خونریزی غیرعادی عبارتند از:

- باردار بودن

- سقط جنین

- بارداری خارج رحم

- بیماری های مرتبط به دستگاه داخل رحمی (آی.یو.دی) یا سایر روش های ضدبارداری

- عفونت

- فیبروئیدها

- پلیپ ها

- سرطان

- شرایط بهداشتی دیگر یا اختلالات هورمونی

اگر خونریزی شما آن قدر شدید است که در یک ساعت یا کمتر از یک ساعت، مجبور به تعویض نوار بهداشتی هستید، فورا با پزشک خود تماس بگیرید.

اگر شما تغییر کنید، سیکل پریود شما نیز تغییر خواهد کرد.

سیکل قاعدگی زنان در طی زندگی آن ها تغییر خواهد کرد. برخی از عواملی که باعث تغییرات در این سیکل می شوند، عبارتند از:

- باردار بودن

- مصرف هورمون ها یا داروهایی که بر سیکل اثر می گذارند.

- بیماری های مزمن

- تغییر در رژیم غذایی

- تغییر در عادات ورزشی

- استرس

- بالارفتن سن

با نزدیک شدن به زمان یائسگی در حدود 50 سالگی، متوجه تغییراتی در سیکل خود می شوید مثل:

- پریودهایی که به تدریج کم دردتر یا شدیدتر می شوند.

- عدم خونریزی در زمان قاعدگی

- سیکل های کوتاه تر

- تغییر نشانه های قاعدگی یا ترکیب نشانه های قاعدگی با نشانه های یائسگی مثل گرگرفتگی یا مسایل مربوط به خواب

سیکل یائسگی یک نمایشگر مهم در سلامتی است. تغییرات در طول سیکل، خونریزی غیرعادی و هر نوع تغییرات دیگری که شما را نگران می کند را باید با پزشک درمیان بگذارید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، زهرا احمدزاده ثانی آبادی
منبع: medicinenet.com

نکاتی برای کاهش ویار حاملگی

یکی از مشکلات دوران بارداری که می تواند سبب بروز سوءتغذیه و اخلال در روند صحیح بارداری شود حالت تهوع است که معمولاً در اوایل ماه دوم شروع  می شود. و تقریباً سه چهارم زنان حامله در سه ماهه اول حاملگی خود از تهوع (و بعضی اوقات استفراغ) رنج می برند.

حدود نیمی از زنان مبتلا به بیماری صبحگاهی در حدود هفته ۱۴ کاملاً بهبود می یابند. در باقی موارد، این مشکل در اکثر زنان یک ماه دیگر یا کمی بیشتر نیز طول می کشد، هر چند ممکن است در ادامه حاملگی دوباره بروز کرده و تا آخر حاملگی ادامه یابد.

نکاتی که برای کاهش علائم ویار حاملگی باید رعایت شود :

۱- تکرار در دفعات تغذیه و استفاده از مواد غذایی کم حجم و کم چرب .

۲- استفاده از نان های برشته و شور و خوردن نخودچی قبل از برخواستن از رختخواب .

۳- اجتناب از مصرف غذاهای سرخ شده ٬ پرچرب و پر ادویه مانند آش ٬ آبگوشت .

۴- عدم استفاده از مایعات یک ساعت قبل و بعد از غذا .

۵- از غذاهای خشک مانند تخم مرغ پخته ٬ نان برشته ٬ سیب زمینی پخته ٬ گوشت های بدون چربی ٬ حبوبات پخته شده کم آب ٬  مربا ٬ شیرینی های خشک و کم چربی بیشتر استفاده کنید .

۶- کمی استراحت بعد از صرف غذا و استفاده از حوله خنک و یا کمپرس یخ روی معده (در صورت داشتن حالت تهوع شدید) گاها موثر می باشد.

۷- استفاده از غذاهای انرژی زا مانند ژله و کرم کارامل توصیه می شود .

۸- استفاده از غذاهای سرد که بوی غذا از بین رفته است و تحریک کننده نیست توصیه می شود

۹- استفاده از لیمو ترش تازه همراه غذا نیز در کم کردن تهوع موثر می باشد .

۱۰- برای به حد اقل رساندن حالت تهوع در صبح ناگهان از جا بلند نشوید و قبل از خروج از بستر از مواد غذایی مانند تست یا سوخاری ٬ بیسکوئیت استفاده نمایید .

مجله پزشکی مادر

 

زایمان طبیعی اما بدون درد

برای این که زایمان طبیعی موفقی داشته باشید، باید برنامه ریزی کنید. ما در اینجا چند نکته برای آرامش و کاهش درد شما که باید به آن توجه کنید را آورده‌ایم.

تنفس

آرامش یکی از مهمترین عوامل برای زایمان است. تنفس درست به ماهیچه کمک می‌کند تا آرامش را به کل بدن منتقل کند. این روش احتیاج به تمرین فراوان دارد اما باعث می‌شود بدن شما به جای جنگیدن، به آرامش برسد.

ماساژ

این روشی است که ماما یا پرستار شما می‌تواند برایتان انجام دهد. لمس کردن تاثیر زیادی بر بدن دارد به همین دلیل ماساژ به آرامش بدن کمک می‌کند. ماساژ پشت به خصوص برای مادرانی که کمردرد دارند بسیار مناسب است. قبل از زایمان می‌توانید از همسر خود بخواهید شما را ماساژ دهد تا بفهمید چه نوع ماساژی را حین زایمان ترجیح می‌دهید. از روغن زیتون نیز در مراحل آخر زایمان می‌توان برای جلوگیری از زخم استفاده کرد.

توپ زایمان

با استفاده از این توپ می‌توانید فشار وارد آمده بر پاها و شکم خود را کاهش ‌دهید، این راه به شما نیز این امکان را می‌دهد که بدون صرف انرژی مکان خود را تغییر دهید.

هیدراته شدن

اگر شما انرژی خود را در دو ماراتن یا اسکی مصرف کنید، به یک بطری آب احتیاج پیدا خواهید کرد. برای زایمان نیز شما به همین میزان آب احتیاج دارید. از فروشگاههای معتبر نوشیدنی‌های سالم و مقوی تهیه کنید. ترجیحا انواع مختلف آن را بخرید، زیرا نمی‌‌دانید در طول بارداری دقیقا به کدامیک تمایل خواهید داشت.

تغییر موقعیت

برخی از زنان هنگام زایمان می‌ایستند در حالی که برخی دیگر ترجیح می‌دهند به پهلو دراز بکشند یا حتی بنشینند. اگر چه بسیاری از زنان به وضعیت بدن خود هنگام درد زایمان اطمینان دارند اما انتخاب نهایی واقعا قابل پیش بینی نیست. بهترین راه این است که گزینه‌های مختلف را امتحان کنید. زنان باید در بهترین وضعیت خود باشند تا حرکت ناشی از درد، تمرکز آنها را از بین نبرد. البته واقعیت این است که تمرکز در طول زایمان از 1 دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد. اگر یک وضعیت خاص به شما جواب نداد، وضعیت دیگر را انتخاب کنید تا زمانی که تشخیص دهید بهترین حالت برای شما چیست.

هیپنوتیسم درمانی

این شیوه‌ای است که شما در زمان بارداری می‌توانید آن را یاد بگیرید. مطالعات نشان می‌دهد که با این روش نیاز شما به دارو نیز کاهش می‌یابد. این روش شامل تمرکز ذهن، تکنیک‌های تنفس و غیره است. هیپنوتیسم درمانی را می‌توان از یک متخصص یا از طریق سی‌ دی‌های آموزشی یاد گرفت.

تکیه کردن

همسر، مادر یا دوست صمیمی شما می‌تواند از نظر عاطفی شما را حمایت کند. بنابراین به دنبال فردی باشید که بتوانید در طول زایمان به او تکیه کنید.

تمرکز

تمرکز روی آنچه بدن شما انجام می‌دهد و هماهنگ شدن با تغییرات آن به شما اجازه می‌دهد تا با زایمان پیش روید، نه این که مقابل آن قرار گیرید. برای مثال یکی از مادران ساعت مچی خود را از دست خود در آورد و به کناری گذاشت تا دیگر با نگاه به آن و آگاهی از زمان، نگران نشود. این روش موجب کاهش استرس او شد.

آب

آب هنگام زایمان، درد را کاهش و به ماهیچه‌های خسته آرامش می‌دهد. آیا تا به حال به زایمان در آب فکر کرده‌اید؟

راه رفتن

راه رفتن در مراحل اولیه زایمان به شما آرامش می‌دهد و شما را برای ادامه مسیر آماده می‌کند. بسیاری از زنان از خاطرات قبل از زایمان خود از پیاده‌روی‌هایی که با همسر خود در پارکینگ یا راهروهای بیمارستان داشتند، می‌گویند. پیاده روی نه تنها از لحاظ جسمی به شما کمک می‌کند بلکه به شما آرامش نیز می‌دهد.

کمپرس سرد یا گرم

گرما و سرما ماهیچه‌های شما را آرام می‌کند و به شما انرژی دوباره می‌دهد. می‌توانید آن را روی کمر، گردن یا پیشانی خود بگذارید. به دنبال کمپرس‌هایی باشید که بتوان آنها را در یخچال یا مایکروویر قرار داد.

آرامش

به دنبال محیطی باشید که در آن احساس آرامش می‌کنید. نورهای خانه را کم کنید و فضای اطرافتان را با اشیایی که دوست دارید، پر کنید.

تا جایی که می‌تواید در خانه بمانید زیرا هیچ کجا شبیه خانه نیست. تعدای از کاشناسان می‌گویند آنقدر در خانه بمانید تا دیگر نتوانید آن را تحمل کنید. بهتر است قبل از هر تصمیمی با پزشک خود مشورت کنید.

منبع: نی نی بان

تورم قوزک در بارداری

عوامل متعددی در ورم کردم پا و قوزک پا در دوران بارداری سهیم است. در دوران بارداری، بدن مقدار زیادی مایع تولید کرده و بخش بیشتری را نگاه می دارد. همچنین رحم در حال رشد بر سیاهرگها فشار می آورد. این فشار از بازگشت خون به قلب جلوگیری می کند. این حالت سبب ایجاد ورم در ساقها، قوزک و پاها می شود. تغییرات هورمونی نیز در این زمینه نقش دارند.

ورم پا و قوزک در دوران بارداری شایع است و معمولا پس از زایمان از بین می رود. در این دوران انجام کارهای زیر در رفع ورم سودمند است:

- روی پاها نایستید: باید از ایستادن به مدت طولانی پرهیز کرد و از قراردادن پا روی پای دیگر اجتناب نمود.
در صورتیکه بتوان نشست و پاها را بالا گرفت خیلی خوب است و گاهی باید پاها را از قوزک چرخاند. حتی بهتر است دراز بکشید و ساقها را بالا نگاه دارید.

- خوابیدن به پهلو: در صورت توان، باید به پهلوی چپ خوابید. این کار فشار را از روی ورید اجوف زیرین برمیدارد. این سیاهرگ بزرگ،خون را از نیمه زیرین بدن به قلب باز میگرداند. در این حال می توان  زیر ساقها را با بالش، اندکی بالاتر آورد.

- استفاده از جوراب فشاری: پزشک ممکن است در این حالت توصیه به استفاده از جوراب فشاری نماید.

- استفاده زیاد از مایعات: انستیتوی طب آمریکا توصیه کرده است در دوران بارداری، روزانه حدود 10 فنجان مایعات نوشیده شود.

- ورزش منظم روزانه: باید هر روز پیاده روی کرد و در صورت تمایل دوچرخه سواری یا شنا نمود.

- ایستادن در استخر: با وجودیکه در مورد استفاده از فشار آب بر ورم پا و قوزک، پژوهش اندکی وجود دارد، اما به نظر می رسد ایستادن در استخر به بافتهای ساق پا فشار می آورد و ممکن است سبب رفع موقتی ورم در دوران بارداری شود.

- خنک کردن: ممکن است به کاربردن کمپرس آب سرد روی مناطق ورم کرده دارای اثر آرام بخش باشد.

افزون براین، نتایج بعضی پژوهش ها حاکی از آن است که ماساژ منظم پا به کاهش ورم پا و قوزک در دوران بارداری کمک می کند. با وجودیکه ورم خفیف پا و قوزک در دوران بارداری طبیعی است، ولی ورم بیش از حد در دوران بارداری خط قرمز است.در صورت وجود موارد زیر باید با پزشک یا ماما تماس گرفته شود:

- ورم شدید یا ناگهانی

- ورم در یک پا

ورم شدید یا ناگهانی ممکن است نشانه یک حالت وخیم موسوم به پره اکلامپسی preeclampsia باشد. سایر شناسه ها و نشانه های پره‌اکلامپسی شامل است بر سردرد شدید، تاری دید و افزایش سریع وزن.

بروز تورم در یک پا به ویژه اگر با درد یا حساسیت به لمس در پشت ساق پا یا ران همراه باشد، ممکن است نشانه لخته شدن خون یا سایر حالات زمینه ساز باشد. به هرحال در هردو صورت به ارزیابی و درمان مناسب نیاز است.

سپیده زرین کفش، ماما
مجله پزشکی مادر

استقبال از دوران یائسگی به 10 دلیل!

اغلب بانوان با تغییرات مثبتی که در اثر شروع یائسگی در زندگی  آنها رخ می دهد، شگفت زده می شوند.
دیدگاه منفی که با شروع یائسگی در ذهن اکثر خانم ها وجود دارد، با نشانه ها و علائم ناخوشایندی همراه است مانند گرگرفتگی، خشکی دهانه رحم، نوسانات خلقی، نازک شدن موها و اختلالات در خواب. البته که این لیست بلند، مایوس کننده است، اما باید در نظر داشت که شروع دوران یائسگی می تواند تاثیرات مثبتی در زندگی داشته باشد. اولاً همه تغییرات فیزیکی ایجاد شده بر اثر کاهش هورمون های زنانه، منفی نیستند، ثانیاً باوجود تغییر خیلی از احساسات فردی، حضور زن در روابط اجتماعی می تواند با انرژی تر و فعال تر انجام شود. با خواندن متن زیر با تاثیرات مثبت و خوشایندی که شروع این دوره برای زنان داشته است، آشنا خواهید شد.

پایان دوره قاعدگی

یائسگی در واقع نشانه پایان دوره عادت های ماهاانه است که این خود دلیل خوشحالی برای بسیاری از خانم هاست. یعنی دیگر نگرانی از بابت استفاده از نوار بهداشتی، تامپون و لکه بینی نخواهید داشت و خبری از دلدرد و گرفتگی عضلات شکم در این دوره وجود ندارد و پس از سپری کردن دوره پیش یائسگی(زمانی است با پریودهای نامنظم همراه با خونریزی های شدید و با شروع و پایان نامشخص) ، به آرامش خواهید رسید. دکتر Cynthia Stuenkel متخصص بیماری های غدد و بهداشت زنان و استاد بالینی پزشکی دانشگاه کالیفرنیا- سادیگو می گوید: اکثر خانمها با شروع پریودشان که با خونریزی های زیاد همراه است، فعالیتهای خود را محدود کرده و ملزم به استراحت در خانه هستند. برای آنها دوران یائسگی همانند رهایی و آزادی از این دردها و فشار هایی است که تحمل می کردند. این بیماران اظهار داشته اند که بعد از شروع یائسگی می توانند با خیال راحت لباس سفید و رنگ روشن بپوشند.

خداحافظی با دردهای پیش از قاعدگی PMS

معمولاً زنان یک یا دو هفته پیش از شروع پریودشان، شاهد علائم فیزیکی و احساسی خواهند بود که به آنها سندروم پیش قاعدگی می گویند. از جمله حساسیت به لمس پستان و سردرد به مصرف بیشتر غذا و تحریک پذیری . این علائم در اکثر زنان بسیار شایع است. بر اساس تحقیقات دانشکده زنان و زایمان، 85% از زنان قبل از شروع پریودشان حداقل یکی از این علائم را تجربه می کنند. در دوره پیش یائسگی، این علائم به طور موقتی و  با شدت بیشتری تجربه می شود. چرا که سطح استروژن متغیر است و بالا یا پایین می رود. خوشبختانه در دوران یائسگی این دردها و علائم به طور کل ناپدید می شوند. دوره پیش یائسگی به سالهایی اطلاق می شود که میزان هورمون ها در بدن بسیار متغیر است. به دلیل تغییرات شدید هورمونی، تغییرات در احساسات و خلق و خوی زنان انکار ناپذیر است . به همین دلیل این دوره، دوره ای ناخوشایند برای زنان تلقی می شود.

مقاربت بدون ترس از باردار شدن

زنان در این دوره می توانند از سکس بدون نگرانی از احتمال باردار شدن، لذت ببرند و این یک تفاوت بزرگی است. طبق تحقیقات بهداشت زنان در سراسر کشور و مطالعه تغییرات جسمانی و روانی زنان در دوران میانسالی، یائسگی یک دوره بزرگ در زندگی آنها است.  دکتر Nanette Santoro   استاد دانشگاه و مدیر بخش ترشح غدد و تولید مثل کالج پزشکی آلبرت انیشتن در نیویورک می گوید: در میان زنان با عقاید مذهبی و فکری مختلف در آمریکا، تمامی آنها بهترین حسن و فایده دوره یائسگی را ، امکان نزدیکی و مقاربت بدون نگرانی از باردار شدن دانسته اند. آنها اعتقاد دارند، چون دیگر لازم نیست نگران عواقب غیر منتظره مقاربت باشند، بنابراین می توانند در دوره یائسگی با لذت و آرامش بیشتری از سکس لذت ببرند.

پایان سردردهای هورمونی

طبق نتایج بدست آمده از موسسه ملی سردرد، زنان سه برابر بیشتر از مردان به سردرد مبتلا می شوند. تقریبا 70% از بانوان، میگرن های مربوط به قاعدگی دارند. سردردی که در اثر تخمک گذاری و یا در زمان پریود اتفاق می افتد. مانند سایر سردردهای میگرنی، اینها نیز در یک سمت از سر و به شکل ضربان دار است که گاهی با حالت تهوع و استفراغ و حساسیت به نور و صدا نیز، همراه اند.

در یک دوره عادت ماهانه طبیعی، نوسانات سطح هورمون های استروژن و پروژسترون ،باعث بروز دردهای میگرنی می شود. ولی بعد از دوره یائسگی سطح این هورمون ها در بدن افت می کند و هورمون هایی که موجب سردرد می شود نیز کاهش می یابند. دکتر Santoro می گوید: معمولاً با وجود نوسانات هورمونی ناشی از پیش یائسگی، سردردهایی به صورت موقت و با شدت زیاد اتفاق می افتد . اما با گذر از دوره پیش یائسگی ،این سردردها به طور کل از بین می روند.

کاهش فیبروئید رحمی (فیبرون)

بیشتر خانم ها با نزدیک شدن به دهه 50 زندگیشان دچار فیبرون های رحمی می شوند که تقریباً همیشه این تومورها خوش خیم هستند. رشد فیبرون ها وقتی که سطح استروژن در بدن بالا می رود، گسترش پیدا می کند. در زمان بارداری که سطح هورمونها افزایش پیدا کرده و در زمان پیش یائسگی زمانی که سطح استروژن از حد نرمال ، بالاتر بوده احتمال بروز فیبرون زیاد می شود. در صورتیکه علائم فیبرون از جمله درد، خونریزی های شدید قاعدگی، فشار بر مثانه شدید باشد، پزشکان جراحی را پیشنهاد می دهند. خوشبختانه زمانی که خانم ها به سن یائسگی می رسند و سطح استروژن بدن آنها کاهش می یابد، رشد فیبرون ها متوقف شده و حجم آنها کاهش می یابد. دکتر Marcie Richardson مدیر خدمات مشاوره یائسگی دانشگاه هاروارد بوستن ماساچوست می گوید: برای خانم هایی که فیبرون آنها در حال رشد است و تمایلی به جراحی ندارند یا آنهایی که دچار خونریزی های شدید در زمان پریودشان می شوند، یائسگی یک راه حل خوشایند است. همچنین زنانی که دردهای ناشی از فشار فیبرون به مثانه را دارند، دوره یائسگی به کاهش دردها کمک می کند.

فرصتی برای سبک سنگین کردن و ارزیابی زندگی

Margaret Mead کارشناس رشته مردم شناسی از این دوره با عنوان "خوشمزگی یائسگی"  نام می برد. بسیاری از زنان ، هم به شکل جسمانی و هم روانی در دوره یائسگی خود انرژی زیادی تجربه می کنند. این عامل باعث می شود که دوره یائسگی، زمانی برای ارزیابی گذشته باشد. اغلب زنان از این دوره برای بازنگری در روابط خود، تخصص ها و مراقبت از سلامتیشان بهره می برند و از نیرو و انرژی خود در مسیری متفاوت استفاده می کنند. بهترین راه این است که از این دوره به اصطلاح "بیداری انرژی" ، به بهترین شکل استفاده کرده و برای ادامه حرکت در مسیر زندگی، بهترین راه را انتخاب کنند. دکتر Stuenkel به زنانی که در حال تجربه این دوره از زندگیشان هستند، نصیحت می کند که با مقایسه شرایط زندگی با ایده آل هایی که در ذهن داشتند ،چه در زندگی شخصی و چه در زندگی اجتماعی و شغلشان، بهترین و ارزشمند ترین انتخاب را داشته باشند. 

اعتماد به نفس عالی

برای زنان یائسه گزارش احساس قدرت و انرژی امری عادی است. بخشی از آن به علت تغییرات بیولوژیکی بدن در این دوره است و بخش دیگر هم به علت همزمانی دوره پختگی و با تجربگی زندگی است که با یائسگی در یک زمان اتفاق افتاده است. دکتر Richardson می گوید: زنان اغلب از  عادت ماهانه، نگرانی از باردار شدن و تغییرات خلق و خو پیش از شروع پریودشان، رهایی پیدا می کنند. در این زمان فرزندانتان نیز بزرگ شده اند و شما وقت کافی برای کارهای شخصی و پیگیری آرزوهایتان خواهید داشت. بعد از سپری شدن بیش از پنجاه سال از عمرتان همراه با تجربه بالا و پایین های زندگی، روابط متفاوت، پرورش و تربیت فرزندان و درگیریهای شغلی، حالا دیگر وقت آن رسیده که با اعتماد به نفس زیاد به دنبال خواسته های شخصیتان بروید و به حل و فصل مسائل زندگیتان بپردازید.

زمانی برای ریسک کردن

دکتر Stuenkel می گوید: سابقاً دوران بعد از یائسگی را سومین دوره زندگی عنوان می کردیم. اما اکنون به خانم ها می گوییم این شروع دوره دوم زندگیتان است که باید از آن لذت ببرید. عقب نکشید که زمان خوشی آغاز شده است. این پیامی است که زنان در ابتدای دوره یائسگی می شنوند،  چرا که دوره میانسالی زمانی برای ریسک کردن و استفاده از فرصت هاست. برخی شغلشان را تغییر می دهند. برخی انتخاب شغلی همراه با سرگرمی بیشتر یا تجربه دوست یابی در اینترنت و یا سایر کارهای ماجراجویانه مانند کوهنوردی یا اسکیت کردن و یا سایر ورزش ها را انتخاب کنند. اگر درگذشته میل به انجام کاری را داشته اید، الان بهترین وقت برای پیگیری آن و لذت بردن از زندگی خواهد بود.

تمرکز بر مراقبت شخصی

بعد از پرورش و رشد فرزندانتان و مستقل شدن و شروع به کار آنها، زنان در دوره یائسگی فرصت کافی خواهند داشت تا به سلامت و مراقبت از خود بپردازند. دکتر Santoro می گوید: این بهترین زمان برای مراقبت کامل از خود است. برای بسیاری از زنان این دوره زمان مناسبی برای ایجاد تغییرات در جهت بهبود سلامت و بهداشت شخصیشان خواهد بود. این تغییرات می تواند با انجام معاینات منظم و روتین آغاز گردد. آزمایشاتی مانند ماموگرافی و یا تست پاپ اسمیر و آزمایشات پستان. همچنین می توان از یک رژیم غذایی سالم که از چربی کمی برخوردار است بهره برد. خوردن میوه جات و سبزیجات، انجام فعالیتهای فیزیکی منظم از پیاده روی گرفته تا دوچرخه سواری و باغبانی یا انجام کارهای منزل توصیه می شود و در نهایت انجام فعالیتهایی که باعث کاهش استرس خواهد شد. تکنیکهایی مانند مدیتیشن، ریلکسیشن ، تای چی در کاهش اضطراب مفید خواهند بود. 

همراهی با همنوعان و دیگر زنان یائسه

زمانی که گرگرفتگی شما را وادار به استفاده از لباسهای خنک و نازک می کند و هنگامی که فراموش کرده اید برای خرید چه به سوپرمارکت آمده اید، از مصاحبت با زنانی که شرایط مشابه شما را دارند، لذت ببرید. صحبت کردن و حتی شوخی کردن در مورد شرایط یائسگی ، کمک خواهد کرد که تجربیاتتان را با دیگران در میان گذاشته و اطمینان حاصل کنید که در این دوره تنها نیستید. نه تنها با تبادل شرایط و تجربیات ، بلکه احساس همدلی و همدردی به زنان، این امکان را می دهد تا با شجاعت بیشتری به مقابله با مشکلات پیش آمده، رفته و این همراهی با هم نوعان باعث خواهد شد این اطمینان را بدست آورند که شرایط ناخوشایند پیش آمده، زیاد به طول نخواهد انجامید.

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، نیوشا وکیلی
منبع: medicinenet.com

7 عامل روانی مؤثر بر ارگاسم در زنان

میزان اطلاع ما از رفتار جنسی مان چقدر است؟ شاید در پاسخ به این سوال عده ای به این نکته اشاره کنند که داشتن اطلاعات علمی در یک امر غریزی به چه کار می آید؟ و چرا اصولا دانستن درباره اندام جنسی و رفتار جنسی در شرایطی که بدون این اطلاعات نیز می توان نیازهای روزمره انسان در این باره را براورده کرد، لازم است؟
گزارشهایی که نشان می دهد نداشتن اطلاعات کافی در مورد رفتارهای درست جنسی چه آسیبهایی را متوجه افراد می کند و چه بسا ریشه بسیاری از مشکلات خانوادگی را باید در رفتارهای نادرست جنسی دنبال کرد. یکی از بزرگترین مشکلات جنسی حال حاضر نرسیدن به ارگاسم در بسیاری از زنان است.


اکثر زنان اشکال در رسیدن به اوج لذت جنسی دارند یا هرگز تجربه به ارگاسم رسیدن را ندارند.

تعدادی از عوامل فیزیولوژیکی است که می تواند میل جنسی زن و توانایی رسیدن به اوج لذت جنسی را در زن مهار کند : عدم توازن در هورمون تستوسترون ، داروهایی مانند ضد افسردگی ، آناتومی او ( فاصله بین چوچوله و مهبل ) ، و البته، مسائل مربوط به شریک زندگی . مورد آخر می تواند شامل در دسترس نبودن همسر، مشکلات آناتومی مرد، زود انزالی و نداشتن اطلاعات کافی از بدن و احساس زن باشد. همچنین تمایل به فشار زیاد در حین ارتباط جنسی نیز می تواند مانع تحریک لازم زن شود.

وظایف کاری زیاد، بی محبتی، بی توجهی، مورد ستایش قرار نگرفتن نیز موجب سردی در زنان می شود. دوری از همسر و بی اعتمادی به همسر نیز در زنان مورد توجه قرار میگیرد و موجب عدم تحریک می شود. الگوهای نا امن دلبستگی ( اضطراب و اجتنابی ) که در دوران کودکی توسعه یافته در بزرگسالی باقی می ماند و به شدت جنبه های متعدد ارتباط جنسی را تحت تاثیر قرار می دهند .

در این مقاله ما عامل روانی که تاثیر منفی بر میل جنسی زن ، تحریک و ظرفیت ارگاسم دارد را بررسی می کنیم. البته این لیست به این معنا نیست که ما همه عوامل را بررسی کرده ایم ممکن است موارد دیگری هم باشد که در افراد مختلف متفاوت بروز می کند.

1- داشتن افکار انتقادی نسبت به بدن : بسیاری از زنان افکار مزاحم و یا صدای درونی مهم در مورد بدن خود دارند ، که هیجان جنسی را قطع می کند و مانع تجربه اوج لذت می شود. آنها می توانند افکار خود آگاه در مورد سایز اندام تناسلی داشته باشند.همچنین افکاری در مورد اینکه آلوده هستند و تمیز نیستند مانع برقرای ارتباط جنسی دهانی می شود.

بسیاری از زنان نگرش منفی پدر و مادر خود نسبت به عملکردهای بدن در طول آموزش توالت را درونی کرده اند، در نتیجه در شناخت تصورات بدنی افکار کثیف بودن برای آن ها تداعی می شود. به طور خاص ، ناحیه تناسلی بامفهوم مقعد آغشته است و با عملکرد دفعی اشتباه گرفته می شود. احساس شرم آور زنان در مورد این منطقه به هر چیزی در زیر کمر ، (از جمله عادت ماهانه ) گسترش یافته و آنها در نهایت احساس کثیف یا آلوده بودن کرده و این شیوه ای است که می تواند در رسیدن به تحریک و اوج لذت جنسی تداخل ایجاد کند. هنگامی که زنان افکار منفی در مورد قسمت های مختلف بدن خود دارند، پیدا کردن نقطه حساس آن منطقه زمانی که لمس می شود کار دشواری است. اگر آن ها احساس بدی در مورد بدن خود داشته باشند به راحتی از رابطه جنسی لذت نمی برند.

2- درک رابطه جنسی به عنوان عملی غیر اخلاقی یا بد : بسیاری از زنان افکار تحریف شده در مورد رابطه جنسی در اوایل زندگی در طول فرآیند اجتماعی شدن به دست آورده اند. به طور کلی، نگرش منفی پدر و مادر نسبت به برهنگی، استمناء و س ک س یک نفوذ قوی بر احساسات هر دو نوع کودکان پسر و دختر در مورد روابط جنسی و عمل جنسی دارد . در نتیجه ، مردم به طور معمول اطلاعات کمی در مورد ارتباط جنسی قابل قبول و خوب دارند. علاوه بر این، برخی از ادیان ، نظام های باوری خیلی سفت و سخت، در مورد ارتباط جنسی دارند و آن را گناه و کثیف می دانند. زنانی که در این نگرش ها پرورش می یابند ، رابطه جنسی را ممنوع ، شرم آور و بد می دانند. آنها در برابر معاشقه و ارتباط جنسی احساس بدی دارند و منتظر عواقب بد و مجازات هستند.

3- ترس از غم و اندوه : برای بسیاری از زنان ، احساس غم و اندوه مربوط به درد عاطفی در دورانی از زندگی که یک تجربه جنسی داشته اند ، به ویژه هنگامی که روابط جنسی با صمیمیت عاطفی ترکیب شده است، به صورت سرکوب شده وجود دارد. برای زنانی که مورد سوء رفتار قرار گرفته اند این احساس عمیق تر نیز می باشد.. هنگامی که زنان سعی می کنند به احساس غم فکر نکنند، اوج لذت جنسی را از دست می دهند.

4- نگرانی مربوط به لذت بردن شریک جنسی : بسیاری از زنان در ارتباط جنسی به جای تمرکز به خود و لذت بردن خودشان در طول رابطه تمام تفکرشان بر این است که آیا همسرم لذت می برد؟ آیا از روی اجبار با من در ارتباط است؟ آیا فکر فرد بهتری در سر دارد؟ همین موضوع باعث می شود از رابطه جنسی عقب مانده و تجربه ارگاسم را از دست بدهند.

5- ترس از دست دادن کنترل : زنانی که به شدت بر حفظ کنترل به عنوان یک مکانیسم دفاعی محافظت از خود تکیه می کنند، به صورت ناخود آگاه رابطه جنسی را عامل مخل کنترل و امنیت درونی خود تلقی می کنند. این نگرانی ها می تواند حوزه های مختلفی داشته باشد مثلا نگرانی از ایجاد سر و صدایی که خارج از کنترل آن هاست، نگرانی از خروج بی اختیار ادرار و یا مدفوع . این اضطراب به صورت ناخود آگاه تجربه ارگاسم را غیر ممکن می کند.

6- داشتن ذهن بسیار مشغول: اکثر زنان در طول رابطه جنسی ذهن فعالی دارند و نمی توانند آن را بر این فعالیت متمرکز کنند. فکرهایی که تمام مغز را اشغال می کنند و به جای تحریک و تشویق جنسی منجر به واپس زدگی میل جنسی می شود. خیلی از زنان نمی توانند افکارشان در مورد فرزندان، وظایف خانه دار، مشکلات شغلی و ... را در طول ارتباط جنسی مهار کنند و همین ضعف باعث عدم تمرکز کامل و نرسیدن به ارگاسم می شود.

7- نگرانی از متهم شدن : دختران در همه جای جهان همیشه به با حیا بودن تشویق شده اند. زمانی که همان دختر وارد رابطه می شود و حالا به عنوان یک زن و شریک جنسی هم باید وظایفی را انجام بدهد، شکستن حریمی که در آن در ساعاتی از شبانه روز فرد باید حجب و حیا را کنار گذاشته و از رابطه جنسی با همسرش لذت ببرد خیلی دشوار است. این طرز فکر که نهادینه شده، نمی تواند مانند یک کلید روشن و خاموش بشود. بنابراین فرد نمی تواند مهارهای ذهنی اش را بشکند و گاهی حتی اگر لذت هم ببرد نمی تواند و یا نمی خواهد آن را بروز دهد، از ترس اینکه مورد قضاوت قرار بگیرد و متهم شود که زن سبک و هرزه ای است.
بنابراین به مرور این حالت رابطه جنسی را برای فرد از یک حالت خوش آیند به حالت وظیفه و بعضا توام با ترس تبدیل می کند. ترس از اینکه مبادا عکس العملی نشان بدهد که همسرش تصور کند او هرزه است. بنابراین تجربه ارگاسم با چنین افکاری تقریبا غیر ممکن است.

دانستن این مطلب که چرا او نمی تواند ارگاسم را تجربه کند، قدری دشوار است اما اگر شما افکاری مانند نمونه های بالا را دارید از تلاش دست نکشید. برای تجربه ارگاسم می توانید از یک روانشناس مسائل جنسی ( سکس تراپ) کمک بگیرید.

منبع: سایت روان