در ابتدا باید به آنچه كه در طول روز می‌خورید دقت كنید زیرا آنچه كه در كل به عنوان تغذیه وارد بدن می‌شود می‌تواند بر روی هورمونها و توانایی باردار شدن شما تاثیر گذار باشد. بسیاری از خانمها باتوجه به این مطلب توانسته اند یك رژیم غذایی خوب در طول روز داشته باشند. بنابراین میتوانید با توجه به توصیه‌هایی كه به شما می‌كنیم یك رژیم مناسب روزانه داشته باشید:

* خوردن روزانه 5 وعده حبوبات و نشاسته كه حداقل 3 وعده آن را حبوبات تشكیل دهد.

* 2 فنجان میوه و 2.5 فنجان سبزیجات ( سعی كنید در بین سبزیجات تنوع رنگ را رعایت كنید مثل سبزیهای نشاسته‌ای، پرتقال و دانه هایی كه سرشار از ویتامین c هستند مثل لوبیا)

* روزانه 150 تا 180 گرم پروتئین كم چربی مثل ماهی، مرغ، بوقلمون، گوشت، تخم مرغ، لوبیا و سبزی.( مصرف ماهی را به هفته ای 380 گرم محدود كنید.)

* مصرف روزانه 3 وعده منابع سرشار از كلسیم شامل شیر،پنیر، ماست و...

* روزانه 6 قاشق چایخوری روغن سبزیجات مثل روغن زیتون، روغن كانولا، روغن گیاه كتان یا روغن گردو و یا محصولات تولید شده از این روغنها. اووكادو و زیتون منابع دیگر روغنهای طبیعی هستند. ( سعی كنید از روغنهای غیر سالم كه در فست فوتها سرو می‌شود استفاده نكنید.)

در اینجا تركیبی از مواد غذایی ذكر شده را به صورت وعده غذایی برای شما آورده ایم:
- صبحانه
- غلات سبوسدار و كشمش با شیر
- میان وعده صبح
- سیب
- ناهار
- سالاد اسفناج با تمشك و پنیر همراه با سس سركه و روغن زیتون
- ساندویچ مرغ كبابی یا قارچ برگر با سبزیجات كاهو و گوجه
- یك فنجان سبزی یا آب گوجه
- یك ساعت قبل از شام
- نصف فنجان آب پرتقال تازه، بستنی خنك و نرم شده با برشهای پرتقال
- شام
- قزل الای آب پز شده
- سیب زمینی كبابی همراه با روغن زیتون
- كدوی تازه
- شیر
- قبل از خواب شیر گرم با فندق

منبع : سایت سیمرغ

 

آیا تیره شدن قسمت های از پوست صورت یا بدن در زمان حاملگی طبیعی است؟
قطعاً. تیرگی پوست بصورت لكه‌های نامنظم در حدود 70% از زنان حامله دیده می‌شود. زنانی كه پوست تیره دارند بیشتر در معرض این لكه‌ها قرار دارند. این لكه‌ها بیشتر در نواحی دور لب بالا، بینی، بالای گونه‌ها، و پیشانی دیده می‌شوند و گاهی به صورت یك ماسك صورت را می‌پوشانند. این لكه‌ها كه عموماً "ماسك حاملگی" خوانده می‌شوند (ولی نام علمی ‌آنها كلوآسما یا ملاسما [
chloasma or melasma] است ممكن است در نواحی ساعت و دیگر قسمت های بدن كه در معرض نور آفتاب قرار داده می‌شونددیده شوند و با هر حاملگی واضح تر می‌شوند. علاوه بر این ، نوك پستان ، كك مك یا خال، محل زخم ها، پوست دور ناحیه تناسلی، و نواحی از پوست كه در معرض اصطكاك قرار دارند (نظیر زیر بغل و كشاله ران) در زمان حاملگی تیره تر یا اصطلاحاً هیپرپیگمانته (Hypertigmanted) می‌شوند. تمام این تغییرات ناشی از افزایش موقتی (و بی ضرر) تولید ملانین در بدن است. ملانین ماده ای است كه رنگ مو، پوست و چشم از آن ناشی می‌شود. تیرگی پوست ظرف چند ماه پس از حاملگی از بین می‌رود، هر چند در بعضی از زنان این تغییرات رنگدانه ‌هیچگاه كاملاً برطرف نمی‌شوند.

خط تیره روی شكم چیست؟
این خط كه "خط سیاه" یا
Linea Nigra خوانده می‌شود در واقع همان "خط سفید" یا Linea Alba است كه بطور طبیعی از بالای  شكم و زیر آبگاه تا قسمت پایینی شكم و استخوان عانه ادامه دارد و در حالت طبیعی به رنگ پوست بوده و دیده نمی‌شود. افزایش تولید ملانین باعث سبب تیره شدن این خط می‌شود. این خط نیز در بیشتر موارد چند ماه پس از زایمان رنگ قبلی خود را باز می‌یابد.

برای جلوگیری از تیرگی پوست در زمان حاملگی چه می‌توان كرد؟
تیرگی پوست معمولاً بعد از زایمان برطرف می‌شود ولی برای به حداقل رساندن آن در زمان حاملگی می‌توان توصیه‌های زیر را بكار بست:

دوری از آفتاب:
این نكته بسیار مهم است زیر قرار گرفتن در معرض آفتاب تغییرات رنگدانه‌ها را تشدید می‌كند. سعی كنید از یك ضد آفتاب با طیف وسیع كه در مقابل هر دو نوع اشعه‌های
UVA و UVB محافظت ایجاد می‌كند و SPF آن 30 یا بیشتر باشد بصورت روزانه استفاده كنید. (SPF خصوصیتی از كرم های ضد آفتاب است كه قدرت آنها را در محافظت از پوست در مقابل اشعه نشان می‌دهد. این عدد معمولاً روی جعبه ضد آفتاب نوشته شده است و هر چه عدد آن بزرگتر باشد نشان دهنده قدرت محافظت بیشتر است.) اگر حتی هوا آفتابی هم نباشد باید از ضد آفتاب استفاده كرد و در صورتیكه ساعاتی را بیرون از منزل می‌گذرانید می‌توانید بیش از یك بار در روز هم استفاده كنید. در واقع، حتی اگر برنامه ندارید از خانه خارج شوید سعی كنید مالیدن ضد آفتاب را به برنامه روتین هر روز صبحتان تبدیل كنید. اگر بیرون می‌روید علاوه بر ضد آفتاب از كلاه لبه دار هم استفاده كنید. همچنین سعی كنید مدت قرار گرفتن در معرض نور آفتاب را بویژه بین ساعت 10 صبح و 2 بعد از ظهر كاهش دهید.

از كرم ها و تمیز كننده‌های پوستی ملایم استفاده كنید:
از بكار بردن كرم هایی كه پوستتان را تحریك می‌كنند خودداری كنید زیرا باعث بدتر شدن تیرگی می‌شوند.

بعد از زایمان
بعد از زایمان هم به محافظت پوست خود از نور آفتاب ادامه دهید. در بیشتر موارد، تیرگی های بوجود آمده به آهستگی و بدون هیچگونه درمانی برطرف می‌شوند. اما باید توجه داشت كه در تعداد كمی‌از زنان، داروهای ضد بارداری كه حاوی استروژن هستند (نظیر قرص های ضد حاملگی) می‌توانند سبب ایجاد كلوآسما شوند. در صورتیكه تیرگی پوست در حد ناراحت كننده باشد بهتر است روش دیگری برای جلوگیری از بارداری بكار رود.

اگر بعد از گذشت چند ماه از زایمان، لكه‌های تیره ‌همچنان وجود داشته باشند می‌توان از كرم های روشن كننده پوست نظیر هیدوركینون (كه بعضی از انواع آن ضد آفتاب هم در خود دارند) و یا یك داروی موضعی حاوی ترتینوئین (Retin-A) و یا داروهای خوراكی نظیر گلوكولیك اسید استفاده كرد. اگر به متخصص پوست مراجعه كنید احتمالاً برای شما داروهای تركیبی تحویز می‌كند. البته نباید انتظار داشته باشید بسرعت نتیجه بگیرید. درمان ممكن است چندین ماه طول بكشد. (در بعضی موارد نادر، متخصصین پوست برای از بین بردن لكه‌ها از لیزر استفاده می‌كنند ولی این درمان قدم اول نیست.)  درمان هر چه باشد، محافظت در مقابل اشعه خورشید در طول درمان و بعد از آن نكته ای حیاتی است كه باید به آن توجه داشت.

اگر شیر می‌دهید و یا برنامه دارید دوباره به فاصله كوتاهی حامله شوید حتماً قبل از مصرف هر گونه دارو و یا انجام درمان با پزشك مشورت كنید.

آیا این لكه‌ها نشانه ای از یك بیماری هستند؟
بعضی از تغییرات رنگ پوست ممكن است علائمی ‌از بیماری های پوستی نظیر سرطان پوست یا دیگر مشكلات باشند، بنابراین در صورتیكه‌ همراه با تغییر رنگ پوست درد، حساسیت، قرمزی و یا خونریزی وجود داشت و یا متوجه تغییر رنگ، شكل یا اندازه خالی كه از قبل داشته اید شدید به متخصص پوست مراجعه كنید.

منبع : سایت سیمرغ

 

اسفنج‌های ضدبارداری از جنس پلی اورتان بوده و به شكل بالش‌های كوجكی هستند كه حاوی یك ماده اسپرم‌كش است. در یك طرف این اسفنج‌ها ، ‌فرو رفتگی وجود دارد كه روی دهانه رحم قرار داده می‌شود و به عنوان سدی جلوی عبور اسپرم‌ها به داخل دهانه رحم را می‌گیرد. در طرف دیگر اسفنج ، یك حلقه وجود دارد كه در هنگام خارج كردن اسفنج می‌توان با كشیدن آن، اسفنج را بیرون آورد. اسفنج‌ها در یك اندازه ساخته شده‌اند و می‌توان آنها را بدون نسخه پزشك تهیه كرد.

اسفنج‌ها را می‌توان تا 24 ساعت پیش از مقاربت در مهبل قرار داد. پس از شش ساعت كه از مقاربت گذشت، می‌توان اسفنج را خارج كرد. اسفنج‌ها اغلب همراه با سایر روش‌های جلوگیری از بارداری (مانند كاندوم) استفاده می‌شوند تا میزان كارایی آنها افزایش یابد. اسفنج‌ها به مدت 24 ساعت می‌توانند ماده اسپرم‌كش خود را آزاد كنند و پس از این مدت باید آنها را عوض كرد.

شیوه قرار دادن اسفنج‌ها
با دست‌های تمیز باید اسفنج را از پاكت خود بیرون آورد. در حالی كه با یك دست اسفنج را گرفته‌ایم (به طوریكه قسمت فرو رفته آن در جلو قرار گرفته و حلقه آن به سمت پایین باشد) آن را زیر شیر آب تمیز گرفته و خیس می‌كنیم. سپس آن را فشار می‌دهیم تاتولید كف كند. این كار موجب فعال شدن ماده اسپرم‌كش می‌شود و قرار دادن آن به داخل مهبل را آسان می‌كند. اسفنج را به آرامی داخل مهبل قرار می‌دهیم به طوری كه قسمت فرو رفته آن روی دهانه رحم قرار گیرد.

شیوه بیرون آوردن اسفنج
پس از انجام مقاربت ، حداقل شش ساعت صبر كنید و سپس اقدام به خارج كردن اسفنج كنید. یك انگشت خود را به داخل مهبل فرو كنید و با گرفتن حلقه اسفنج، آن را به آرامی بیرون بكشید.

میزان كارایی و تاثیر اسفنج‌ها
در صورت كاربرد اسفنج‌ها میزان كارایی آنها در جلوگیری از بارداری حدود 89 تا 91 درصد است.

مزایای استفاده از اسفنج‌ها
مزایای اسفنج‌ها عبارتند از:
استفاده از آن راحت است، فقط دارای یك اندازه هستند، پس از هر بار مصرف به دور انداخته می‌شوند ، برای تهیه آنها ، نیازی به نسخه پزشك وجود ندارد.

 معایب استفاده از اسفنج‌ها

  • بعضی از خانم‌ها ممكن است به ماده اسپرم‌كش آن ، آلرژی یا حساسیت داشته باشند.
  • گرچه تا حدودی از انتقال بعضی از بیماری‌های مقاربتی جلوگیری می‌كنند، ‌از انتقال بیماری ایدز پیشگیری نمی‌كنند.
  • نباد آن را در طی دوره عادت ماهیانه استفاده كرد.
  • به ندرت ممكن است سبب ایجاد نشانگان شوك توكسیك شود.

 

منبع : سایت سیمرغ

 


1. پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به طرف عقب ، خود را بشویید. این کار از رانده شدن باکتری‌های انتهای دستگاه گوارش به ناحیه تناسلی جلوگیری می‌کند.

2. در طی روز لباس‌های زیر با جنس الیاف نخی به تن کنید. از پوشیدن لباس‌های بدون تهویه مانند لباس‌های نایلونی و ساخته شده از سایر الیاف مصنوعی خودداری کنید و از پوشیدن لباس‌های تنگ مانند شلوار جین، جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباس‌های گشاد و راحت به تن کنید و برای شستشوی لباس‌های زیر خود از شوینده‌های غیرمعطر و ملایم استفاده کنید.

3. کاندوم‌ها و دیافراگم‌های از جنس لاتکس و ژل‌های اسپرم‌کش در برخی از زنان ایجاد تحریک می‌کنند که باید از سایر روش‌های جلوگیری از بارداری استفاده گردد همچنین حین مقاربت از لغزنده‌کننده‌های محلول در آب و غیرمعطر استفاده کنید. از وازلین و لغزنده‌کننده‌های حاوی سیلیکون استفاده نکنید.

4. لباس‌های زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.

5. از پودر تالک در اطراف ناحیه تناسلی استفاده نکنید زیرا پودر تالک رطوبت را در خود نگه می‌دارد.

6. در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می‌کنید حداکثر آن را هر سه تا چهار ساعت یک بار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون دست‌های خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچ‌گاه از تامپون استفاده نکنید و به جای آن از پدهای بهداشتی استفاده کنید.

7. نوار بهداشتی (پد) را باید هر چهار تا شش ساعت یک‌بار (حداکثر 8 ساعت) عوض‌کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دست‌ های خود را با آب و صابون بشویید.

8. از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.

9. حین استحمام از صابون و شامپوهای غیرمعطر و ملایم استفاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.

10. همیشه نواحی تناسلی و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروب‌ها را سرعت می‌بخشد.

11. به طور منظم سطح خارجی نواحی تناسلی را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن نواحی تناسلی نیازی به استفاده از صابون نمی‌باشد.

12. هیچ‌گاه لباس‌های خیس و مرطوب را به تن نکنید. چنانچه لباس‌هایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.

13. هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را به سمت جلو خم کنید تا شامپو با ناحیه تناسلی تماس نیابد.

14. پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار می‌توانید از سشوار (با درجه باد سرد) نیز استفاده کنید.

15. پس از استحمام ادرار کنید.

16. هیچ‌گاه ادرار خود را نگه ندارید.

17. از دوش مخصوص دستگاه تناسلی استفاده نکنید چرا که این عمل ترشحات و باکتری‌های طبیعی و محافظ این ناحیه را می‌شوید.

18. مصرف بی‌رویه و سرخود آنتی‌بیوتیک‌ها میکروب‌های مفید و طبیعی را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونت‌های قارچی را افزایش می‌دهد.

19. خانم‌هایی که در دوران بارداری، شیردهی و یائسگی‌اند و همچنین خانم‌هایی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند از آنجایی که سطوح هورمون‌های بدن آنها دستخوش تغییر می‌شود، باید بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.

منبع : سایت سیمرغ

 

عفونت‌های دستگاه ادراری از مسایل جدی هستند که سلامت فرد را به خطر می‌اندازند. عفونت‌های دستگاه ادراری دومین نوع معمول عفونت در بدن و علت حدود 3/8 میلیون ویزیت پزشکی در سال هستند. زنان به خصوص در ابتلا به عفونت‌های دستگاه ادراری مستعدترند. یک زن از هر پنج زن طی عمرش یک‌بار به عفونت ادراری مبتلا می‌شود. از جمله شایع‌ترین بیماری‌های عفونت دستگاه ادراری در نزد خانم‌ها، بیماری‌های عفونی دستگاه تناسلی است. در این شماره قصد داریم درباره این عفونت‌ها اطلاعاتی خدمت شما ارایه کنیم.

گروهی از این بیماری‌ها مانند سوزاک و سیفلیس و تبخال‌های تناسلی که معمولا عوارض و درمان‌های بیشتری دارند، صرفا از طریق تماس‌های جنسی منتقل می‌شوند اما آنچه مدنظر ماست گروهی از بیماری‌های عفونی هستند که اکثر خانم‌ها در طی زندگی، حداقل یک بار به یکی از آنها دچار شده و عوارض و درمان‌های ساده‌تری دارند. به التهاب و عفونت مجرای تناسلی، واژینیت می‌گویند.

قارچ‌ها عامل مهم عفونت
منشأ عفونت‌های قارچی اندام تناسلی عمدتا نوعی قارچ به نام کاندیدا آلبیکنس است. این قارچ معمولا به طور طبیعی در محیط واژن وجود دارد و تنها زمانی که بیش از حد معمول گسترش و رشد کند می‌تواند بیماری‌زا شود.

البته به روشنی نمی‌توان علت عفونت قارچی را توضیح داد اما آ‌نچه مسلم است مخمرها و قارچ‌ها در بدن ما حیات داشته و با ما هم‌زیست‌اند. مخمرها در محل زیست ما، در غذاها و خوراکی‌ها وجود دارند و به نوعی می‌توان گفت ما را احاطه کرده‌اند ولی اکثر ما گرفتار عفونت ناشی از قارچ‌ها نمی‌شویم.

شرایط زمینه‌ساز
• استفاده بیش از حد از داروهای آنتی‌بیوتیکی

• قرص‌های ضد بارداری خوراکی

• اختلال عملکرد دوره‌های ماهانه

• بارداری و زایمان

• انتقال بیماری‌های آمیزشی

• سایش و خراشیدگی و التهاب سطح اندام تناسلی

• ضعف سیستم ایمنی بدن

باکتریها نیز عفونت‌زایند
عفونت‌های باکتریایی دستگاه تناسلی بیشتر توسط باکتری به نام گاردنلا واژینالیس ایجاد می‌شود. این میکروب به‌طور طبیعی در محیط دستگاه تناسلی موجود است ولی در شرایط خاص ممکن است رشد کرده و باعث بروز بیماری شود.

انگل‌ها ، میهمان ناخوانده
عفونت‌های انگلی مجاری تناسلی در بیشتر اوقات به واسطه نوعی انگل تک‌سلولی ایجاد می‌شود. این انگل به طور طبیعی در مجاری تناسلی زندگی نمی‌کند و ابتلا به آن ممکن است از طریق استخر یا حوله آلوده و نیز تماس با فرد آلوده حاصل گردد. از آنجا که محیط مجاری تناسلی به‌طور طبیعی دارای شرایطی خاص می‌باشد، عوامل عفونی فوق قادر به رشد و تکثیر در این محیط نیستند.

نشانه‌ها ، چراغ راه تشخیص درست
علایم اصلی واژینیت قارچی عبارت از خارش و ترشحات واژینال می‌باشد. خارش معمولا شدید است و ممکن است باعث التهاب نواحی مربوطه گردد. ترشحات به صورت سفید رنگ و غلیظ است که در عین حال دارای چسبندگی کمی بوده و سست می‌باشد. این ترشحات معمولا فاقد بو و یا دارای بوی کپک بوده ولی به هیچ‌وجه متعفن نیست مگر آنکه سایر عوامل عفونت‌زا همراه قارچ باعث بروز واژینیت شده باشند.

واژینیت باکتریایی: این بیماری می‌تواند از طریق تماس جنسی نیز منتقل شود. در واژینیت میکروبی، ترشحات واژینال موجود است ولی خارش و التهاب یا اصلا موجود نیست و یا بسیار خفیف‌تر از عفونت قارچی می‌باشد. ترشح ایجاد شده در این بیماری به رنگ سفید مایل به خاکستری و یا زرد رنگ بوده و حالت آبکی دارد. خصوصیت بارز این ترشح بوی مخصوص آن است که شبیه بوی ماهی و ناخوشایند می‌باشد. تشخیص این بیماری ممکن است با توجه به علایم حاصل از آن و یا انجام نمونه‌برداری از ترشحات اندام تناسلی توسط پزشک و انجام آزمایش روی نمونه به دست آمده صورت گیرد.

واژینیت انگلی: این بیماری از طریق تماس جنسی و یا برخی لوازم و محیط‌های آلوده وارد مجرای تناسلی شده و ایجاد عفونت می‌کند. در بسیاری از موارد ممکن است این عفونت فاقد علایم و یا توأم با علایم خفیفی باشد. از بارزترین خصوصیت آن وجود ترشح واژینال بیش از حد است. این ترشح دارای رنگ خاکستری یا سبز رنگ بوده و بوی آن زننده می‌باشد. روی آن حباب‌های هوا مشاهده می‌شود که باعث ایجاد ظاهری کف مانند می‌گردد.

منبع : سایت سیمرغ

دانشمندان به تازگی پروتئینی را كشف كرده‌اند كه در حفظ سلامت زنان نقش حیاتی ایفا می‌كند.
این پروتئین در غده هیپوفیز یافت شده است. پروتئین مزبور با كنترل هورمونها در حفظ سلامت زنان نقش به سزایی دارد. پژوهشگران دانشگاه ویسكونسین در مادیسون آمریكا محل این پروتئین موسوم به
syt IV را در غده هیپوفیز شناسایی كرده‌اند كه نقش آن تنظیم هورمونهای مهم در حفظ سلامت زنان است.
به گفته دانشمندان؛ این پروتئین اسرارآمیز به عنوان یك واحد كنترل عمل می‌كند و احتمالا در تنظیم آزاد سازی دو هورمون مهم به نام‌های اكسی توكسین و واسوپرسین نقش دارد. هورمون اكسی توكسین كه از هیپوفیز ترشح می‌شود بسیاری از عملكردهای تولید مثلی را در كنترل دارد و واسوپرسین نیز كنترل كننده تعادلات مایعات بدن است.


به گزارش ایسنا ، مجله علمی ‌نیچر به نقل از مییرجكسون ، استاد فیزیولوژی در دانشكده پزشكی و بهداشت عمومی‌ دانشگاه ویسكوسین آورده است: این یافته‌ها با معنی دستیابی به احتمالات بسیار جالب و شگفت انگیز برای حفظ سلامت زنان است؛ چرا كه افزایش یا كاهش میزان هورمونها نقشی كلیدی در بسیاری از پروسه‌های بیولوژیك ایفا می‌كند. در این تحقیق روی پروتئین
syt IV تمركز شده است. این پروتئین عضوی از خانواده 17 عضوی سیناپتوتاگمین‌ها است كه هم در موشها و هم در انسانها یافت می‌شوند.
سیناپتوتاگمین‌ها معمولا در غشاهایی پوشیده شده‌اند كه مملو از انتقال دهنده‌های عصبی و هورمونها در میان پایانه‌های عصبی هستند. وقتی یك تكانه الكتریكی از یك سلول عصبی به یك پایانه عصبی برسد
syt IV باعث آزاد شدن كلسیم می‌شود. در نتیجه كلیه عملكرد انتقال دهنده‌های عصبی و هورمونها را تحریك كرده و ارتباط بین نورونها برقرار می‌شود و این تكانه منتقل می‌شود.
این عملكردها تنظیم فعالیتهای مختلف بدن را موجب می‌شوند و كشف آنها به حفظ سلامت بدن كمك می‌كند.


منبع : سایت سیمرغ

به گفته یك متخصص زنان و نازایی ، امروزه یکی از مهمترین عامل‌های نازایی در زنان ، دیر بچه‌‌دار شدن است که بر اثر ازدواج‌های دیر هنگام و یا جلوگیری کردن از حاملگی به وجود می‌آید.

دکتر فاطمه قلمرو دزفولی ، فلوشیپ نازایی با اشاره به ارتباط بین دیر بچه‌دارشدن و نازایی ، گفت: اگر در فرد بیماری‌های همچون آندومتریوز و عفونت‌های رحمی و لگنی وجود داشته باشد، با افزایش سن این اختلالات پیشرفته‌تر می‌شود اما در سنین پائین‌تر بیماری در مرحله خفیف‌تر است.

وی ادامه داد: در صورتی که بیماری در مراحل اولیه باشد درمان آنها آسان بوده اما در مرحله عود بیماری درمان سخت‌تر و دربسیاری از مواقع غیر قابل درمان است.

این فلوشیپ نازایی افزود: با بالا رفتن سن بیمار ، بیماری پیشرفت کرده و در نتیجه آناتومی تخمدان و شکل طبیعی و نیز کارایی آن تغییر می‌کند و در این صورت فرد به خودی خود حامله نمی‌شود و باید از روش‌های کمک باروری استفاده نماید.

وی با بیان اینکه زمان طلایی برای بچه دار شدن 18 تا 25 سالگی است ، افزود : بعد از سن 30 سالگی به دلیل افزایش اختلالاتی همچون فشار خون حاملگی ، سقط ، ناهنجاری‌های کروموزومی شانس حاملگی کمتر است.

دکتر دزفولی در پایان اضافه کرد: بارداری از بسیاری از بیماری‌ها از جمله سرطان تخمدان و آندومتریوز پیشگیری می‌کند.

منبع : سایت سیمرغ

جنین انسان به طور طبیعی در لایه داخلی رحم یعنی اندومتر لانه ‌گزینی می‌كند. هر گاه این لانه ‌گزینی در هر محل دیگری غیر از این مكان صورت گیرد حاملگی نا به‌ جا محسوب می‌شود. این مشكل در هر سنی، از بلوغ تا یائسگی دیده می‌شود اما چهل درصد موارد آن، در زنان 20  تا 29 ساله رخ می‌دهد.
خطرات ناشی از حاملگی خارج رحمی برای جان مادر از خطر حاملگی ‌های معمولی یا حتی حاملگی ‌هایی كه منجر به سقط جنین می‌شود، بیشتر است. بنابراین، تشخیص زودرس این نوع حاملگی میزان بقای مادر و احتمال حفظ قدرت باروری وی را افزایش می‌دهد.
حاملگی ‌های نابه ‌جا بیشتر از همه در لوله‌های رحمی، سپس در تخمدان و شكم و دهانه رحم رخ می‌دهند هر چند كه موارد نادری از این نوع حاملگی در سایر قسمت‌های بدن نظیر طحال مشاهده شده است.
طیفی از عوامل مختلف می‌توانند در ایجاد حاملگی‌های نابه ‌جا دخیل باشند. مواردی چون:  عفونت‌های لوله رحمی كه باعث تنگی لوله رحمی و كاهش حركت مژه‌های مخاط رحمی می‌شوند و در نتیجه ، لانه گزینی تخم لقاح یافته در لوله رحمی اتفاق می‌افتد، همچنین چسبندگی‌های اطراف لوله رحمی به دنبال عفونت بعد از زایمان یا سقط ، آپاندیست و... كه باعث تنگ شدن لوله رحمی می‌شوند و نیز سزارین كه باعث افزایش احتمال نابه‌جا در زایمان‌های بعدی می‌شود.
پس از یك بار حاملگی نابه ‌جا شانس حاملگی نابه ‌جای بعدی  15 تا 7 درصد است. همچنین، مصرف قرص‌های جلوگیری از بارداری نوع پروژسترونی ، استفاده از آی یو دی، استعمال دخانیات ، برخی از تومورهای رحمی نظیر لیومیوم‌ها ، جراحی قبلی لگنی یا شكمی و ... نیز از عواملی هستند كه شانس حاملگی خارج رحمی را افزایش می‌دهند. از موارد جالب توجه دیگر، بروز بیشتر این عارضه در زنان غیر سفید ‌پوست نسبت به زنان سفید ‌پوست در تمام گروه‌های سنی است.

حاملگی در لوله‌های رحم:
یكی از نقاط غیر معمول برای لانه‌گزینی،لوله‌های رحم هستند. تخمك لقاح یافته در هر بخشی از لوله‌های رحمی می‌تواند لانه‌گزینی كند. این نوع حاملگی در بیشتر موارد خود را با علامت درد لگنی و شكمی نشان می‌دهد. خونریزی ‌های غیر طبیعی رحمی، عدم قاعدگی و حساسیت شكمی از دیگر علایم این نوع حاملگی هستند. در حاملگی لوله‌‌ای، درد ، گاهی در تمام بخش‌های شكم و گاهی فقط در بخش تحتانی شكم به صورت یك طرفه وجود دارد و اگر خونریزی وسیع داخل شكمی و در نهایت تحریك دیافراگم صورت گیرد آنگاه درد زیر دیافراگم یا درد ناحیه شانه نیز احساس می‌شود. خونریزی ناشی از این نوع حاملگی اصولاً  كم و به رنگ قهوه‌ای تیره است.
اگر این نوع حاملگی به موقع تشخیص داده نشود احتمال دارد سبب پارگی لوله رحمی شود. در اكثر موارد این پارگی به طور خود به خودی رخ می‌دهد، اما ضربه‌‌های ناشی از معاینه و ... هم ممكن است باعث پارگی شوند. با پاره شدن حاملگی لوله‌ای ، خونریزی و به دنبال آن علایم شوك ایجاد می‌شود و در اكثر موارد،مرگ جنین هم رخ می‌دهد. تشخیص این نوع حاملگی اصولاً از روی علایم بالینی ، تست آزمایشگاهی ، سونوگرافی ، كورتاژ ، لاپاراتومی (جراحی شكم و ورود به لگن) و لاپاراسكوپی (مشاهده اجزای داخل شكمی و لگنی به وسیله دستگاه لاپاراسكوپ) انجام می‌شود

حاملگی شكمی
حاملگی ‌های شكمی اصولاً به دنبال پارگی حاملگی‌ های لوله‌ای ایجاد می‌شوند كه در بیشتر موارد  جنین زنده نمی‌ماند. در حاملگی شكمی ، جنین در حفره شكم در كنار روده‌ها قرار می‌گیرد و بیمار از علایمی مثل تهوع ، استفراغ ، اتساع شكم ، اسهال ، درد شكمی و یبوست شاكی است. در این حاملگی،جنین از روی شكم به آسانی قابل لمس است. اختصاصی‌ترین و دقیق‌ترین راه تشخیص حاملگی شكمی MRI است.

حاملگی دهانه رحم
در گذشته، حاملگی ‌های داخل دهانه رحم بسیار نادر بودند اما امروز به دلیل استفاده گسترده از روش‌ های كمك باروری نظیر لقاح آزمایشگاهی (آی وی اف) شیوع آن افزایش پیدا كرده است. این نوع حاملگی‌ها به ندرت از هفته بیستم بارداری عبور می‌كنند، چرا كه اصولاً به دلیل ایجاد عوارضی چون خونریزی، ختم حاملگی ضرورت می‌یابد. خونریزی‌های بدون درد در بیشتر موارد اولین علامت این حاملگی هستند و به دلیل خطرات ناشی از خونریزی كنترل نشده روش‌های غیر جراحی برای درمان حاملگی‌های دهانه رحم استفاده می‌شوند.

حاملگی تخمدانی
لانه گزینی جنین داخل تخمدان به ندرت اتفاق می‌افتد. علایم این حاملگی شبیه علایم حاملگی لوله‌ای است و تشخیص آن توسط سونوگرافی صورت می‌گیرد و درمان این حاملگی به روش جراحی است.

حاملگی نابجای هتروتیپیك
هرگاه حاملگی لوله ‌ای با یك حاملگی داخل رحمی همراه شود به آن حاملگی نابه ‌جای هتروتیپیك گویند. تشخیص این نوع حاملگی بسیار دشوار است و امروز به دلیل استفاده فراوان روشهای كمك باروری، پزشكان با افزایش شیوع آن مواجه شده‌اند. انواع دیگری از حاملگی هتروتیپیك گزارش شده است از جمله حاملگی هتروتیپیك دهانه رحم و تخمدان.

حاملگی نابجای چند جنینی
ممكن است دو جنین داخل یك لوله و یا یك جنین در یك لوله و جنین بعدی در لوله دیگر مسبب ایجاد حاملگی نابجای چند جنینی شوند كه البته این مورد بسیار نادر است.

منبع : سایت سیمرغ

 

تــرشحات طبیعی مهبل برای سلامت مهبل ضروری می باشد. در مهبل باکتریهای غیر بیماری زای طبیعی وجود دارنـد کـه وجـودشـان از بـروز عفونتهای باکتریایی و قارچی ممانعت بعمل می آورد. ترشحات طبیعی مهبل شفاف و یا سفید، رقیق و یا غلیظ بوده اما بی بو و ایجاد سوزش و خارش نمی کند. عفونتهای باکتریایی ، قارچی ، انگلی و عفونتهای ادراری معمولا در زنان شایع است.

بطور مختصر با علایم این بیماریها در ادامه مطلب آشنا شوید:
*عفونت قارچی(کلامیدیا):
ترشحات سفید و پنیری شکل مهبل- تورم و درد در نواحی تناسلی- خارش شدید- مقاربت دردناک.

* عفونت باکتریایی:
ترشحات سفید ، خاکستری و زرد- بوی نامطبوع ماهی- خارش و سوزش- التهاب و تورم خفیف مهبل.

* عفونت انگلی(تریکومونا):
خارش ، سوزش و تورم شدید مهبل- ترشحات کف آلود خاکستری، زرد و یا سبز- بوی نامطبوع ماهی- درد حین ادرار و یا مقاربت جنسی.

* عفونت مجاری ادرار:
احساس سوزش حین ادرار- وجود خون در ادرار - ادرار با بوی تند و تیره رنگ - اضطرار فراوان برای ادرار کردن حتی زمانی که مثانه نیمه پر باشد- قطره قطره آمدن ادرار-تکرار ادرار.

نکات بهداشتی ویژه دختران و زنان:

* پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به طرف عقب خود را بشویید.این کار از رانده شدن باکتریهای نواحی مقعد به مهبل جلوگیری میکند.

* در طی روز لباسهای زیر با جنس الیاف نخی به تن کنید. از پوشیدن لباسهای بدون تهویه مانند لباسهای نایلونی و ساخته شده از سایر الیاف مصنوعی خودداری کنید. تا آنجا که ممکن است شبها بدون لباس زیر بخوابید تا مهبل با جریان هوا در تماس باشد.

* از پوشیدن لباسهای تنگ مانند شلوار جین، جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباسهای گشاد و راحت به تن کنید.

* برای شستشوی لباسهای زیر خود از شوینده های غیر معطر و ملایم استفاده کنید.

* از وان آب داغ و جکوزی استفاده نکنید.

* کاندومها و دیافراگمهای از جنس لاتکس و ژلهای اسپرم کش در برخی از زنان ایجاد حساسیت می کنند که باید از سایر روشهای جلوگیری از باردار استفاده گردد.

* حین مقاربت جنسی از لغزنده کننده های (لوبریکیشن) پایه آب (محلول در آب) و غیر معطر استفاده کنید. از وازلین و لوبریکیشنهای حاوی سیلیکون استفاده نکنید.

* لباسهای زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.

* حتما قبل و پس از آمیزش جنسی ادرار کنید.

* از پودر تالک در اطراف مهبل استفاده نکنید زیرا که پودر تالک رطوبت را در خود نگه می دارد.

* در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده می کنید حداکثر آن را هر 4-3 ساعت یکبار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون دستهای خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچگاه از تامپون استفاده نکنید و جای آن از پد های بهداشتی استفاده کنید.

* نوار بهداشتی (پد) را میبایست هر 6-4 ساعت یکبار (حداکثر 8 ساعت) عوض کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دستهای خود را با آب و صابون بشویید.

* از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.

* همیشه مهبل و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروبها و قارچها را سرعت می بخشد.

* بطور منظم سطح خارجی مهبل را با آب ولرم شستشو دهید . برای شستن مهبل نیازی به استفاده از صابون نمی باشد.

* حین استحمام از صابون و شامپوهای غیر معطر و ملایم استقاده کنید.از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.

* هیچگاه لباسهای خیس و مرطوب را به تن نکنید.چنانچه لباسهایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.

* هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را بسمت جلو خم کنید تا شامپو با مهبل و ناحیه تناسلی تماس نیابد.

* پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید.برای این کار می توانید از سشوار (با درجه باد سرد ) نیز استفاده کنید.

* هیچگاه ادرار خود را نگه ندارید.

* از دوش مهبل استفاده نکنید. چرا که این عمل ترشحات و باکتریهای طبیعی و محافظ مهبل را می شوید.

* پس از استحمام ادرار کنید.

* از روابط جنسی پر خطر اجتناب کنید.

* در طی روز آب فراوان بنوشید.استرس و وزن خود را نیز کاهش دهید.

* مصرف روزانه ماست از بروز عفونتهای قارچی مهبل جلوگیری می کند.

* مصرف بی رویه و سر خود آنتی بیوتیکها میکروبهای مفید و طبیعی مهبل را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونتهای قارچی را افزایش می دهد.

* خانمهای که در دوران حاملگی،شیر دهی و یائسگی می باشند و همچنین خانمهایی که از قرصهای ضد بارداری استفاده می کنند از آنجایی که سطوح هورمونهای بدن آنها دستخوش تغییر می شود می بایست بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند.

منبع : سایت سیمرغ

 

خانم دکتر مریم پوررضا ، متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در این باره توضیح می دهند :

چه ترشحاتی طبیعی محسوب می‌شوند؟
ترشحات طبیعی برای سلامت مهبل زنان ضروری است و خانم‌ها باید حتما ترشح داشته باشند چرا که وجود این ترشحات از غدد تناسلی برای رطوبت دستگاه تناسلی ضروری است. در مهبل باکتری‌های غیربیماری‌زایی هست که وجود آنها از بروز عفونت‌های باکتریایی و قارچی ممانعت به عمل می‌آورد. ترشحی طبیعی محسوب می‌شود که شفاف، شبیه سفیده تخم‌مرغ ، بدون رنگ ، بدون بو و گاهی رقیق و گاه غلیظ بوده و ایجاد سوزش و خارش نکند و این نوع ترشحات معمولا در دورانی ایجاد می‌شود که خانم پاک است و در دوران قاعدگی قرار ندارد. در حین تحمک‌گذاری (دو هفته پس از قاعدگی) ممکن است ترشحات چسبناک و لغزنده دیده شوند اما تغییر در رنگ و میزان ترشح همراه با سایر نشانه‌ها ممکن است علامت عفونت باشد.

منظور از ترشحات غیرطبیعی چیست؟
در صورتی که ترشح ایجاد شده دارای رنگ و قوام و بوی نامطبوع و غیرطبیعی باشد (متفاوت از آنچه که گفته شد باشد) و سبب سوزش و خارش ناحیه تناسلی شود غیرطبیعی بوده و نشان‌دهنده وجود عفونت است.

مشخصه این ترشحات عفونی چیست؟
از نظر متخصص زنان در صورتی که رنگ ترشح زرد متمایل به سبز باشد ، عفونت به دنبال عامل میکروبی ایجاد شده که با آزمایش و کشت نوع میکروب شخص و درمان خاص آن صورت می‌گیرد و بوی نامطبوع و خارش و سوزش و التهاب از دیگر نشانه‌های این نوع عفونت است. در صورتی که عفونت قارچی یا کلامید یا ایجاد شده باشد، ترشحات سفید رنگ و پنیری ‌شکل در داخل واژن وجود داشته که در این صورت بوی ترشیدگی ایجاد می‌شود و خارش و درد در نواحی تناسلی و دردناک شدن مقاربت از دیگر نشانه‌های این عفونت‌ خواهد بود. اگر عفونت انگلی باشد یعنی عامل تک‌ یاخته به نام تریکومونا آن را ایجاد کرده باشد ، ترشحات کف‌آلود خاکستری ، زرد و یا سبز با بوی نامطبوع ، سوزش و خارش از نشانه‌ های آن است. و بالاخره اگر عفونت ویروسی باشد همانند نوع میکروبی ماهیت ترشح عوض شده و بثورات بدنی به همراه خارش از علایم آن است. این نوع عفونت در میان زنان شایع بوده و به نام تبخال تناسلی معروف است که هیچ احتیاجی به آزمایش‌های تشخیص نیست و زوجین یعنی هم مرد و هم زن باید درمان شوند.در صورتی که این عارضه درمان نشود عود کرده و فرد در معرض سرطان رحم قرار می‌گیرد.

این ترشحات در چه سنینی شیوع بیشتری دارد؟
به طور کلی در زنان جوان به خصوص در زنانی که ازدواج کرده‌اند،ترشحات بیشتر است و احتمال عفونت هم در این دوران شایع‌تر است. بنابراین دختران جوان و زنانی که به تازگی ازدواج کرده‌اند باید از نظر بهداشتی بیشتر مراقب خود بوده و نکات بهداشتی را رعایت کنند. روابط زناشویی به طور طبیعی سبب افزایش ترشحات می‌شود اما خانم‌ها باید توجه کنند که نوع و خصوصیت این ترشحات غیرطبیعی نباشد. اما بهداشت نامناسب و پوشش‌های بد و نامناسب در تغییر ماهیت ترشحات طبیعی و غیرطبیعی بسیار موثر است.

آیا در دوران یائسگی هم ترشح وجود دارد؟
از سنین 50 به بالا احتمال عفونت و ترشحات غیرطبیعی کم می‌شود و بسیاری از زنان از خشکی واژن و ناحیه تناسلی شکایت دارند. به علت فقر هورمون و کاهش فعالیت‌های غدد جنسی ، خشکی مهبل ایجاد شده بنابراین لازم است برای برطرف شدن این شکل خشکی واژن و کاهش ترشحات طبیعی به پزشک مراجعه کنند.

چه نکاتی را برای پیشگیری از ایجاد عفونت توصیه می‌کنید؟
پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو به عقب خود را بشویید که مانع از حرکت باکتری‌ها و میکروب‌ها از مقعد به مهبل می‌شود. در طی روز لباس زیر را عوض کرده و لباسی از جنس الیاف نخی بپوشید. از پوشیدن لباس‌های بدون تهویه مانند لباس‌های نایلونی و تنگ یا سایر الیاف مصنوعی خودداری کنید. از پوشیدن شلوار جین تنگ و جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباس زیر خود را حتما در هوای آزاد و با نور خورشید خشک کنید و هنگام شستشو از مواد شوینده غیرمعطر و ملایم استفاده کنید. از قرار گرفتن در وان آب داغ یا جکوزی اجتناب کنید. از کاندوم و یا دیافراگم‌هایی که بهداشتی و معتبر نیستند استفاده نکنید چرا که سبب تحریک ناحیه تناسلی شده و احتمال عفونت شدید می‌شود.بعد از فعالیت زناشویی حتما دوش بگیرید.لباس زیر خود را حداقل یک بار در روز تعویض کنید. از پودر تالک در اطراف مهبل استفاده نکنید زیرا این پودر رطوبت را در خود نگه می‌دارد. نوار بهداشتی هر 4 تا 6 ساعت باید عوض شود. قبل و بعد از تمیز کردن بدن خود، دست‌هایتان را بشویید. همیشه اطراف مهبل را خشک و تمیز نگه دارید.رطوبت رشد میکروب‌ها و قارچ‌ها را سرعت می‌بخشد. به طور منظم سطح خارجی مهبل را با آب ولرم شستشو دهید. پس از استحمام با یک حوله نرم دیگر ناحیه تناسلی خود را خشک کنید حتی می‌توانید از سشوار هم استفاده کنید.

توصیه‌های درمانی
*
 بهتر است پس از مشاهده هر گونه ترشح غیرطبیعی با پزشک متخصص زنان مشورت کنید، عواملی که منجر به عفونت می‌شود را شناسایی کنید و آنتی‌بیوتیک‌ها و یا داروهای خاصی که برایتان تجویز می‌شود به طور منظم و طبق دستور مصرف کنید. عفونت‌ها معمولا با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود. دوره درمانی خود را کامل کنید و کرم‌های آنتی‌بیوتیک‌ مهبلی که توصیه می‌شود را به طور مناسب مصرف کنید.

* خانم‌های باردار و شیرده و کسانی که از قرص‌های ضدبارداری استفاده می‌کنند، به دلیل اینکه دچار تغییر سطح هورمون ‌ها می‌شوند باید بیشتر مراقبت بهداشت فردی خود باشند و در صورت مشاهده هرگونه علامت به پزشک مراجعه کنند. پس از یائسگی با نظر پزشک می‌توان از ژل‌های برطرف کننده خشکی استفاده کرد.

* معمولا حالاتی که منجربه ترشحات مهبلی می‌شود ، در عرض چند روز به درمان پاسخ می‌دهند. در صورتی که عفونت مکرر ایجاد ‌شود یا بیماری‌ قابل درمان جنسی وجود داشته باشد گاه لازم است همسر نیز درمان شود.

* اگر مبتلا به دیابت هستید کنترل سطح قندخون می‌تواند به جلوگیری از عفونت‌های مکرر خصوصا عفونت قارچی کمک کند.

 

منبع : سایت سیمرغ