بیضه ها در واقع غدد جنسی آقایان می باشند. این غدد جنسی در پنجمین هفته بعد از انعقاد نطفه در رحم مادر ، در زیر کلیه های جنین شکل می گیرند و بعد همراه با رشد جنین ، بیضه ها رو به پائین ، بسمت کشاله رانها حرکت می کنند و در هفتمین ماه جنین با لغزشی از کشاله رانها بیرون زده و در کیسه پوستی بیضه ها جا می گیرند.

این پوسته بیضه ها دارای دو قسمت است که هر بیضه در یکی از آنها (به طور آویزان) قرار می گیرد. بیضه ها تقریباً بیضی شکل و دارای ۴- ۵ سانتی متر طول و وزن هر کدام در حدود ۱٨- ۲۵ گرم می باشد. بیضه ها دارای لایه ای کپسول مانند هستند. این لایه در قسمت پشتی خود ضخیم تر و دارای حدود ۳۰۰- ۶۰۰ لوب (محفظه) کوچک بوده که در هر لوب ۲- ۴ مجرای منی قرار دارد. سلولهایی که این مجاری منی از آنها تشکیل شده اند، اسپرماتوزوئید (سلول منی) تولید می کنند (از طریق تقسیم شدن و ازدیاد خود). البته گاهی در همین منطقه سلولهایی هم یافت می شوند که هورمونهای مردانه تولید می کنند.

به هر حال این کانالها یا مجاری تولید اسپرم که می توان آنها را مخازن اسپرم هم گفت. بیش از اندازه کوچک هستند. امّا تعداد آنها آنقدر زیاد است که اگر پشت سر هم ردیف شوند به طول حدود ۹۰۰ متر می رسند. بنیان کانالها در همان دورۀ جنینی در شکم مادر شکل می گیرد ولی در سن ۷ سالگی کودک به مجاری منی تغییر شکل می دهند. با این همه تولید اصلی سلولهای جنسی مردانه در ۱۰- ۱۴ سالگی که همان شروع بلوغ پسران است، آغاز می شود. تولید اسپرم زمانی شروع می شود که سلولهای بزرگتر (سلولهای مادر) شروع به تقسیم شدن می کنند. از لحظه شروع پروسۀ تولید اسپرمهای اولیه تا زمانی که اسپرم کامل آماده شده و وارد مجاری اسپرم شود، حدود ۷۰ روز طول می کشد. هر اسپرم سلول بسیار کوچکی است که وظیفه انتقال وراثت ژنتیکی مرد به تخمک زن و از آن طریق به جنین را دارد.

به این جهت اسپرم ها برای حرکت خود دارای یک «دم» هستند که آنها را قادر به «شنا» کردن و حرکت می کنند. البته این سلولهای اسپرم هر چند که دارای دم هستند ولی در این مرحله که در کانالهای مجاری قرار دارند، قادر به حرکت نیستند بلکه این کانالها از سلولهای خاصی تشکیل شده اند که در هماهنگی با هم و انقباض و انبساط منظم، باعث انتقال اسپرم به جلو (به کانالهای بیضه) می شوند. بعد از این ، تعداد کانالها بسیار زیاد کم شده و تعداد آنها به ۱۰- ۱۵ عدد کاهش می یابد.

اسپرم از این کانالها و از طریق یک عضو کوچک در بالای هر بیضه گذشته و وارد مجاری اسپرم می شوند. مجاری اسپرم (۲ عدد یکی از بیضه چپ و دیگری از بیضه راست) که حدود ۴۵ سانتی متر طول دارند و به همراه عصب های بیضه در یکجا واقع شده اند. از بیضه ها شروع ، از پوسته ها گذشته و از طریق کشاله رانها به قسمت زیرین شکم رسیده و در این نقطه مسیر خود را عوض کرده و به پشت مثانه (محل تجمع ادرار) می رسند و در همین جا با یک کانال (مجرای دیگر) که از کیسۀ اسپرم می آید یکی می شوند و تشکیل یک کانال یا مجرای واحد می دهند. این مجرا از وسط پروستات گذشته و به مجرای ادرار در آلت مرد می ریزد و به این طریق خارج می شود.

میزان نیاز به مواد مغذی در دوران بارداری
در دوران بارداری بدن زن بیش از هر زمان دیگری به مواد مغذی نیاز دارد. بارداری شامل تقسیم سریع سلول ها و رشد ارگان های بدن می باشد. برای این رشد شگرف جنین به منابع غذایی کافی نیاز است.

هر چند که این گفته قدیمی که در دوران بارداری زن باید برای دو نفر غذا بخورد ، درست نمی باشد ولی بدون شک شما به میزان بیشتری غذاهای سالم نیازمندید. در جدول زیر می توانید برخی از این تغییرات در میزان مواد مغذی مورد نیاز تان را مشاهده نمایید:

(1) این افزایش برای سه ماه آخر دوران بارداری نسبت به خانمی که باردار نیست ، می باشد.

(2) این افرایش درصد برای خانمهای باردار 18 سال به پایین و خانمهای 31 سال به بالا ، بیشتر می باشد.

(3) این افزایش درصد برای خانمهای باردار 18 سال به پایین ، بیشتر می باشد.

انرژی:
یک خانم باردار در حدود 300 کالری بیشتر از زمان پیش از بارداریش به انرژی نیاز دارد. این کالری بیشتر صرف رشد سریع جنین و همچنین تغییرات بوجود آمده در بدن مادر می شود. این میزان انرژی تقریبا معادل ½ 2 فنجان شیر کم چرب یا یک کاسه بستنی و یا یک ساندویچ تن ماهی می باشد.

با اینکه این مقدار ممکن است به نظر کم برسد ، ولی برای انرژی مضاعفی که برای بارداری نیاز است کافی می باشد.

پروتئین :
خانم باردار و جنین هر دو به پروتئین نیاز دارند. بنابراین یک خانم باردار در زمان بارداریش باید مقدار بیشتری پروتئین مصرف کند. البته به علت کیفیت مصرف پروتئین در زمان بارداری ، میزان این افزایش چندان زیاد نمی باشد. تنها 10 گرم پروتئین بیشتر در روز برای هر دو کافی می باشد. میزان مصرف روزانه پروتیین در خانمهای غیر باردار 50 گرم می باشد ، بنابراین مصرف 60 گرم پروتیین در روز برای خانم باردار کافی می باشد.

این 10 گرم تفاوت تقریبا معادل 43 گرم گوشت لخم و یا ¼1 فنجان شیر است. منابع غنی پروتیین عبارتند از : گوشت قرمز لخم ، مرغ ، ماهی، شیر ، تخم مرغ ، عدس ، لوبیا و پنیر.

کلسیم:
میزان توصیه شده برای استفاده کلسیم در خانمهای باردار 19 تا 50 ساله ، 1000 میلی گرم در روز می باشد. برای خانهای کمتر از 18 سال این مقدار 1300 میلی گرم در روز است. معمولا خانمهایی که باردار نیستند تنها %75 این مقدار را استفاده می کنند. بنابر این مهم است که در طول بارداری از غذاهای غنی از کلسیم استفاده کرد.

مصرف کلسیم به میزان کافی در خانمها اعم از باردار یا غیر باردار زیر 25 سال بسیار مهم می باشد ، زیرا که استخوان های آنها همچنان بر تراکمش افزوده می شود.

شیر ، ماست ، پنیر و فرآورده های درست شده از شیر مانند بستنی ، منابع اصلی تامین کلسیم می باشند. بسیاری از خانمها با این که در زمان بارداری لبنیات را بیش از حد معمول استفاده می کنند ، با این حال میزان جذب کلسیم در بدنشان کافی نمی باشد. برای جبران کمبود کلسیم می توان از قرصهای مکمل استفاده کرد. در این زمینه بهتر است که با پزشکتان مشورت کنید. برا ی جذب کلسیم در بدن ویتامین "د" لازم است. بنابراین مفید است اگر بتوانید در این مدت ویتامین "د" بیشتری به بدنتان برسانید.

آهن:
نیاز بدن به آهن در دوران بارداری از 15 میلی گرم در روز به دو برابر آن یعنی 30 میلی گرم در روز می رسد. این افزایش زیاد به علت افزایش حجم خون در بدن مادر و همچنین نیاز جنین به آهن می باشد. جنین میزان آهن مورد نیاز خود را تا حدود 6 ماه اول زندگی از مادر در دوران حاملگی تامین کرده و ذخیره می کند.

منابع غذایی آهن عبارتند از گوشت به خصوص گوشت قرمز و قسمت تیره گوشت سفید (مانند ران مرغ یا بوقلمون) ، سبزیجات سبز از قبیل اسفناج و بروکلی ، توت فرنگی و نان با سبوس ( قهوه ای).

برای جذب بهتر آهن در بدن بهتر است که ماده غذایی حاوی آهن به همراه ویتامین "ث" مصرف شود. بنابراین استفادۀ مرکبات چه به صورت میوۀ تازه و یا آب میوه همراه با غذاهای آهن دار توصیه می شود. مصرف چای یا قهوه می تواند باعث اختلال در جذب آهن در بدن شود.

معمولاً پرشکان از هفته 20 حاملگی برای خانمهای باردار قرص آهن تجویز می کنند. اگر شما از طریق تغذیۀ مناسب آهن کافی دریافت می کنید احتیاجی به قرص مکمل ندارید، در این ارتباط با پزشکتان مشورت نمایید. با یک آزمایش خون ساده می توان تشخیص داد که آیا به قرص مکمل احتیاج دارید با خیر.

کمبود آهن می تواند باعث ایجاد Anemia یا کمبود گلبول های قرمز در خون شود. از عوارض Anemia می توان خستگی مفرط ، ضعف شدید و گاهی سر دردهای وخیم را نام برد.

 غذاهای مفید برای بارداری:

- میوه و سبزیجات (حداقل 5 بار در روز)

- غذاهای دارای نشاسته مانند نان ، پاستا ، برنج و سیب زمینی

- لبنیات (البته حتماً پاستوریزه) مانند شیر ، پنیر و ماست

- گوشت و مرغ بدون چربی

- غلات سبوس دار

- حبوبات

- ماهی ( دو بار در هفته شامل ماهی های پرچرب مانند ساردین ولی در مصرف ماهی های با ویتامین آ بالا مانند ماهی تن باید احتیاط کرد و بیش از 1 بار در هفته استفاده نکرد. همچنین از مصرف ماهی های با جیوۀ بالا مانند اره ماهی و کوسه نیز باید خودداری کرد.)

- غذاهای با آهن بالا

غذاهای قابل اجتناب در دوران بارداری :

- هر نوع گوشتی که به طور کامل پخته نشده باشد.

- لبنیات غیر پاستوریزه یا لبنیات تهیه شده از شیر بز.

- جگر حتی اگر کامل پخته شده باشد.

- الکل

- کافیین زیاد

- تخم مرغ خام یا نیمه پخته

- ماهی های بزرگ با جیوۀ بالا مانند ماهی شمشیری، نیزه ماهی و کوسه

ورزش:

آیا می توان در دوران بارداری ورزش کرد؟
در جواب این سؤال باید گفت که اگر همه چیز به طور طبیعی و مناسب در طول بارداری پیش رود ، شما می توانید تقریباً تمام ورزشهایی که پیش از حاملگی می کردید را ادامه دهید. اما اگر پیش از حاملگی ورزش نمی کردید ، هم اکنون زمان آن است که شروع کنید.

از مزایای ورزش در این دوران این است که عضلات و ماهیچه هایی که در زمان وضع حمل استفاده می شوند ، قوی شده و به وضع حمل آسان تر کمک می کند.

همچنین ورزش کردن حجم خون شما را افزایش می دهد که باعث می شود خون بهتر به جنین برسد. ورزش علاوه بر اینکه از لحاظ روحی برایتان مفید است و روحیه تان را شاد می کند ، از لحاظ جسمی هم می تواند بسیاری از ناراحتی های زمان بارداری از قبیل کمردرد را کاهش دهد.

 اول ایمنی:
با اینکه نرمش و ورزش کردن برای شما و فرزندتان در دوران بارداری بسیار مفید است ، ولی موارد زیر را باید در هنگام ورزش در نظر داشته باشید:

- در هر زمان بیش از نیم ساعت ورزش نکنید.

- همواره در ابتدای ورزش بدنتان را گرم و آماده کنید و در انتهای ورزش با نرمش ملایم ، ضربان قلبتان را به حالت عادی برگردانید.

- از حرکات کششی با فشار زیاد و طولانی خودداری کنید. به عنوان مثال سعی نکنید تا روی انگشتان پا خم شوید. هورمونهای حاملگی باعث شل شدن مفاصل می شوند بنابراین کشش زیاد می تواند باعث آسیب عضلانی شوند. همچنین از تغییر موقعیت سریع ، حرکات سریع و بالا و پایین پریدن خودداری کنید.

- اگر به کلاس ایروبیک می روید ، اطمینان حاصل کنید که مربی کلاس تجربه و دانش کافی برای کار با خانمهای باردار را دارد و حتماً او را از باردار بودن خود آگاه کنید.

- اجازه ندهید ضربان قلبتان از 140 در دقیقه بالاتر رود. در غیر این صورت خون از داخل جفت به سایر قسمتهای بدنتان پمپ می شود تا این افزایش ضربان را جبران کند که برای جنین مضر است.

- اجازه ندهید دمای بدنتان زیاد بالا برود. در هنگام ورزش آب فراوان میل کنید و در شرایط گرم و مرطوب ورزش نکنید.

اگر می خواهید ورزش جدیدی را شروع کنید که پیش از بارداری نمی کردید، حتماً با پزشکتان مشورت کنید. شنا ، پیاده روی و یوگا از ورزشهای بسیار مفید در دوران بارداری می باشند.

در چه شرایطی باید از ورزش در دوران بارداری خودداری کرد؟
اگر هر کدام از موارد زیر شامل شما می شود ، نباید در این دوران ورزش کنید و یا حتماّ پیش از شروع ورزش با پزشک خود مشورت کنید:

- سابقۀ بیماری قلبی

- سابقۀ بیماری ریوی

- داشتن لگن بسیار کوچک

- حاملگی چند قلو

- مشاهدۀ خونریزی یا لکه بینی بین ماههای 4 تا 9

- فشار خون بالا (Hypertension)

- پریویای جفت (Placenta previa)

تمرین های مفید برای دوران حاملگی:
دراز نشست نیمه:
این حرکت باعث سفت شدن عضلات شکمی میشود. این عضلات ستون فقرات را حمایت کرده و باعث می شود کمردردهای مربوط به حاملگی در قسمت پایین کمر ، کم شود. همچنین این عضلات در زایمان طبیعی ، زمانیکه سر بچه را به بیرون هل می دهید ، بکار می روند. بنابراین با تقویت آنها این هل دادن نیز آسان تر می گردد.

برای این نرمش ، به پشتتان دراز بکشید زانوهایتان را در حالیکه کف پایتان بر روی زمین است، خم کنید. برای راحتی بیشتر می توانید یک متکا را زیر رانتان قرار دهید.

سپس در حالیکه نفستان را بیرون می دهید عضلات شکمتان را سفت کرده و سر و شانه هایتان را از روی زمین بلند کرده و سعی کنید که آرنجتان را به زانوهایتان برسانید. پس از انجام این کار در حالی که نفستان را به داخل می کشید ، به حالت شروع بازگردید.

برای اینکه این تمرین مؤثر باشد ، آن را 10 بار صبح و 10 بار شب انجام دهید.

تمرین تقویت عضلات کف لگن(Pelvic Floor):

این تمرین در هر زمان و هر جایی بدون اینکه حتی کسی متوجه شود ، می شود انجام گیرد. این تمرین کمک می کند تا عضلات کف لگن (لایه های عضلانی که از سرتاسر واژن ، مقعد و لوله های ادراری می گذرند و وظیفه اشان کمک به نگه داشتن امشاع بدن از قبیل رودۀ بزرگ، رحم و مثانه در جای خود ، می باشد) قابلیت ارتجاع بیشتری پیدا کنند و در نتیجه در هنگام وضع حمل ، کودک راحت تر از دهانه رحم عبور کند. بسیاری از خانم ها پس از زایمان به خصوص زایمان طبیعی ، عدم کنترل ادرار ، افتادگی رحم ، کاهش میزان لذت جنسی را تجربه می کنند. با انجام این تمرین ها، این عضلات را قوی کرده و از این عوارض جلوگیری می کنید. اين ورزش مهمترين ورزش براي پيشگيري از افتادگي مثانه است و بهتر است آنرا بعد از بارداري هم ادامه دهيد. در شکل زير مي توانيد اين عضلات را مشاهده کنيد.

برای انجام این تمرین ، تمام عضلات ناحیه ابتدای رحم ، مقعد و مجاری ادراری را منقبض کرده و برای چند ثانیه نگه داشته سپس رها کنید.( تصور کنید که نیاز به توالت رفتن دارید و می خواهید از خروج ادرار و مدفوع جلوگیری کنید.) این عمل را برای 10 بار چندین بار در روز انجام دهید.

حتی اگر تصمیم دارید که از طریق عمل سزارین نوزاد خود را دنیا آورید ، باز هم این تمرین مفید است.

تمرین تقویت عضلات کف لگن(Pelvic Floor) به صورت چهار دست و پا:

اين ورزش يكي ديگر از ورزشهاي مفيد دوران بارداري است.

روش انجام:
وضعيت طبق شكل را به خود بگيريد كمر حالت مستقيم به خود بگيرد يعني بصورت طاق و يا فرورفته نباشد بعد قسمت انتهايي كمر را ريلاكس كرده و اجازه دهيد لگن به سمت جلو خم شود اين كا را بوسيله انقباض عضلات عمقي شكم انجام دهيد نه بوسيله گنبدي كردن كمر.

فوايد اين ورزش :

- بهبود كمر درد با كشيدن عضلات قسمت تحتاني

- تحريك سيستم گوارشي و كاهش يبوست

- افزايش خونگيري عروق اطراف رحم

- انجام اين ورزش قبل از خواب باعث خواب طولاني تر قبل از نياز به دستشويي مي باشد.

تعداد دفعات اين ورزش از 25 بار در روز بايد شروع شود و تا 200 بار ادامه يابد مي توان آنرا در 4 نوبت تقسيم كرد.

منبع: سایت نی نی لند 

آیا نیازی به نگرانی وجود دارد؟
اکثریت خانمهای بالغ زیر 30 سال نباید نگرانی در مورد ناباروری داشته باشند، مگرآنکه حداقل یک سال برای بچه دار شدن تلاش کرده باشند. زوجی که تصمیم به بچه دار شدن می گیرند حداقل باید هفته ای 2 تا 3 بار نزدیکی بدون محافظت داشته باشند. تنها اگر پس از یک سال تلاش به نتیجه نرسیدند آنگاه توصیه می شود که به پزشک مراجعه کنند. البته از آنجاییکه باروری در خانمها ارتباط مستقیم با سنشان دارد، برای خانمهای بالای 31 سال توصیه می شود که زودتر به پزشک مراجعه کنند. ناباروری می تواند از طرف زن و یا از طرف مرد باشد. در صورت تردید با مراجعه به پزشک و انجام برخی آزمایشات می توان این امر را مشخص کرد. در برخی از شرایط بهتر است خیلی زودتر و یا حتی به محض تصمیم به بچه دار شدن به پزشک مراجعه نمایید:

•           اگر شما یا همسرتان سیگار می کشید

•           اگر شما از قرصهای استروید یا ضد افسردگی استفاده می کنید

•           اگر وزن شما 25% بالاتر یا پایین تر از وزن ایده آلتان است

•           اگر پریودهای شما بسیار دردناک و نامنظم است

•           اگر سابقه بیماری عفونت لگن دارید. اگر سابقه بیش از یک سقط جنین دارید

تشخیص مشکل:

برای خانمها:
هر کدام از پارامترهای ذیل می توانند دلیل ناباروری در زن باشند:

•           مشکلات اوولاسیون

•           ساختن تخمک با کیفیت پایین

•           بیماری عفونی لگن

•           انسداد لوله زنانگی

•           داشتن فیبروید

•           سندرم پلی سیستسک تخمدان

•           بیماری های جنسی مسری

•           حساسیت و دفع اسپرم همسر

•           سابقه حاملگی خارج از رحم

•           شکل غیر طبیعی رحم

•           ترکیدن آپاندیس

•           داشتن سوء تغذیه یا وزن بسیار پایین

•           بیماری های مزمن از قبیل دیابت

•           سرطان

•           آسم

•           افسردگی

•           بیماریهای تیرویید

•           سن بالا (بیش از 35 سال)

•           کشیدن سیگار

•           مصرف قرصهای ضد افسردگی و استروید

برای آقایان:
هر کدام از پارامترهای ذیل می توانند دلیل ناباروری در مرد باشند:

•           بسته بودن مجرای انزال

•           تولید آنتی بادی های ضد اسپرم

•           تنگی لوله ادرار

•           واریس بیضه

•           عفونت گوشک(عریان)

•           عفونت بیضه پروستات و مجرای لوله ادرار

•           تولید مایع منی ناکافی

•           پس رفتن انزال

•           انزال قبل از موقع

•           مشکل در راست شدن

•           مصرف الکل و سیگار

•           مقدار کم اسپرم در مایع منی به طور موقت: که می تواند به دلایل کمبود خواب، بالا بودن دمای بیضه، عفونت، آنفولانزا یا سرماخوردگی، افزایش استرس، مصرف برخی داروها و یا در معرض تشعشع قرار گرفتن باشد.

منبع: سایت نی نی لند

- مراقبت از سلامتی خود

- خنک نگه داشتن اسپرم

- نزدیکی در زمان مناسب

- بررسی ترشحات رحمی

- بررسی دمای بدن

- داشتن نزدیکی مکرر با همسرتان

مراقبت از سلامتی خود:
- مراقب تغذیه خود باشید. سعی کنید میوه و سبزیجات بیش از حد معمول استفاده کنید. غذاهای حاوی پروتیین زیاد مانند ماهی ، مرغ ، گوشت و حبوبات وغلات با سبوس را در وعده روزانه خود جا دهید.

- از کشیدن سیگار خودداری کنید.

- از مشروبات الکلی استفاده نکنید.

- با ورزش کردن مرتب وزن خود را به ایده آل برسانید. حداقل در هفته سه بار به مدت 20 دقیقه ورزش کنید. به عنوان مثال می توانید شنا و پیاده روی را انتخاب کنید.

- به میزان کافی خواب و استراحت داشته باشید.

- از نگرانی و استرس پرهیز کنید.

خنک نگه داشتن اسپرم:
اسپرم در دمای 2-3 درجه پایین تر از دمای بدن تولید شده و زنده می ماند. به همین خاطر است که بیضه ها در خارج از بدن قرار دارند. پوشیدن لباس زیر تنگ یا شلوار جین می تواند دمای آنها را بالا برده و شانس تولید اسپرم را کم کند. بهتر است آقایان در زمان تلاش برای بچه دار شدن از لباس زیرهای گشاد استفاده نمایند.

نزدیکی در زمان مناسب:
بهترین زمان نزدیکی برای بچه دار شدن درست پیش از اوولاسیون است. به طور متوسط سیکل باروری در خانمها 28 روز می باشد، که از روز اول شروع خونریزی شمرده می شود و تا روز اول پریود بعد طول می کشد. اوولاسیون درست در وسط این سیکل صورت می گیرد. بنابراین اگر شما سیکل منظم 28 روزه در هر ماه دارید، اوولاسیون شما در حدود روز 14 از اولین روز شروع خونریزی می باشد. با تشخیص زمان اوولاسیون می توان شانس بچه دار شدن را بسیار زیادتر کرد.

بررسی ترشحات رحمی:
سلولهایی که سطح دهانه رحم را تشکیل می دهند مدام در حال نوسازی هستند و سلولهای کهنه ، ترشحات رحمی را می سازند. این ترشحات همیشه وجود دارند ولی شکل ظاهری آن بسته به تغییرات سطح هورمون شما در طول سیکل ماهانه ، تغییر می کند . در ابتدای سیکل ، این ترشحات چسبنده و غلیظ هستند ، در نتیجه دهانه رحم را بسته و به اسپرم اجازه ورود به رحم را نمی دهند. بیشتر خانمها در این زمان هیچ ترشح خارجی احساس نمی کنند.

زمانیکه به اوولاسیون نزدیک می شوید ، این ترشحات رقیق تر شده و مشخص می شوند. به این ترتیب دهانه رحم باز شده و اسپرم اجازه ورود به رحم را پیدا می کند. پس از گذشت زمان اوولاسیون ترشحات دوباره غلیظ می شوند.

شما می توانید به مدت یک تا دو ماه ترشحاتتان را بررسی کنید و از روی رقیق شدن آن به زمان اوولاسیونتان پی ببرید. نزدیکی با همسرتان در این زمان منجر به بچه دار شدن می گردد.

بررسی دمای بدنتان:
پس از اوولاسیون دمای بدن زن حدود 0.2 درجه بالا می رود و این دمای بالاتر تا هنگام پریود بعدی ثابت می ماند. برای تشخیص این بالا رفتن دما ، هر روز صبح دمای بدنتان را پیش از اینکه از تختخواب بیرون روید ، اندازه گرفته و آنرا در یک جدول یادداشت نمایید. با مشاهده جهش در دمای بدنتان می توانید زمان اوولاسیون و در نتیجه زمان مناسب برای نزدیکی داشتن را بدانید.

داشتن نزدیکی مکرر با همسرتان:
به یاد داشته باشید که هر چه تعداد نزدیکی شما و همسرتان بیشتر باشد ، شانس آمیزش اسپرم و تخمک بیشتر شده و در نتیجه احتمال حاملگی افزایش می یابد. زمانی که به منظور بچه دار شدن نزدیکی دارید از لوبریکنتها یا وازلین استفاده نکنید. اغلب لوبریکنتهای موجود در بازار اسپرم ها را از بین می برند که این خود شانس بچه دار شدن را کم می کند. در صورت خشکی واژن برای آسان شدن دخول می توانید از سفیدۀ تخم مرغ استفاده کنید ، این خود یک لوبریکنت طبیعی است که آسیبی به اسپرمها نیز نمی زند. پس از نزدیکی به مدت 20 تا 30 دقیقه در حالیکه زیر باسنتان کوسن یا بالش می گذارید ، به پشت دراز بکشید. حتی المقدور از شستن خودتان پس از نزدیکی خودداری کنید.

منبع : سایت نی نی لند 

برای خانمها :

برای بالا بردن شانس حامله شدن ، هر چه سریع تر باید تغذیه ای سالم را شروع کنید. تغذیه و باروری در خانمها ارتباط مستقیم دارد. در صورت عدم دریافت مواد مغذی کافی ، پریود شما تحت تاثیر قرار گرفته و پیش بینی آن مشکل می شود. در نتیجه تخمین زمان اوولاسیون که زمانی است که لقاح صورت می گیرد ، مشکل می شود.

در موارد حاد اضافه وزن یا کمبود وزن احتمال این وجود دارد که اوولاسیون یا تخمک گذاری صورت نگیرد. بنابداین مهم است که پیش از تلاش برای بچه دار شدن ، به وزن ایده آل خود برسید.

سعی کنید روزانه 5 وعده میوه و سبزیجات مصرف نمایید. نان و غلات سبوس دار دارای خاصیت فراوان هستند. مصرف غذاهای با کلسیم بالا مانند شیر ، ماست و پنیر به طور روزانه توصیه می شود.

موارد قابل اجتناب :

مصرف سیگار و الکل به محض تلاش برای بچه دار شدن باید قطع شود. اگر روزانه مقدار زیادی چای ، قهوه یا هر نوع کافیین دیگری استفاده می کنید ، بهتر است مصرف آن را کاهش دهید. مصرف زیاد کافیین روی قدرت بارداری خانمها اثر نامطلوب می گذارد.

با اینکه ماهی ها دارای خواص بسیار می باشند ولی هنگامی که تصمیم به بچه دار شدن می کنید ، از مصرف زیاد ماهی های با جیوه بالا پرهیز کنید. زیرا که جیوه می تواند تا 1 سال در بدن شما باقی بماند و به کودک آتی شما آسیب برساند. کوسه ها و اره ماهیها دارای جیوه بالا می باشند.

مصرف مولتی ویتامین:

با اینکه از طریق تغذیه سالم شما می توانید تمام نیازمندیهای بدن را تامین نمایید ، ولی بسیاری از پزشکان و متخصصان تغذیه معتقدند که مصرف مولتی ویتامین در هنگام تلاش برای بچه دار شدن به شانس بچه دار شدن می افزاید. فقط به یاد داشته باشید که مصرف این نوع مکمل ها نباید جایگزین تغذیه سالم شود بلکه همانطور که از اسمشان نیز مشخص است ، باید مکمل غذاهای سالم و طبیعی باشند.

مصرف فولیک اسید:

از هنگام تصمیم گرفتن به بچه دار شدن تا ماه 3 دوران حاملگی مصرف این ویتامین توصیه می شود. ثابت شده است که مصرف روزانه حداقل 400 میلی گرم فولیک اسید در این دوران از شانس ابتلای نوزاد به نقص مجاری سلسله اعصاب (Neural Tube defect ) می کاهد.

برای آقایان:

برای آقایان نیز تغذیه سالم تاثیر مستقیم بر کیفیت و قدرت اسپرم دارد. تحقیقات نشان میدهد که مصرف الکل یا تغذیه نامناسب هم بر تعداد اسپرم تولید شده توسط مرد و هم بر کیفیت آن اثر می گذارد. این اثر تنها همین جا ختم نمی شود. حتی در صورت بچه دار شدن ، مردانی که پیش از لقاح الکل زیاد مصرف کرده اند معمولا دارای نوزادان کم وزن تر از حد معمول می شوند.

برای آقایان نیز تغذیه متعادل و متنوع دارای اهمیت بسیار می باشد. توصیه های زیر به تولید اسپرم سالم کمک می کند:

مصرف غذاهای سرشار از ویتامین ث و سایر آنتی اکسیدانت ها:

ویتامین ث از احتمال نقص اسپرم می کاهد و حرکت آنها را افزایش می دهد که خود باعث زیاد شدن شانس باروری می شود. مصرف 90 میلی گرم ویتامین ث روزانه برای آقایان توصیه می شود. در صورتی که شما سیگار می کشید این مقدار باید به 120 میلی گرم در روز افرایش یابد.

مصرف کافی زینک(روی):

تحقیقات نشان می دهد که کمبود روی(زینک) در مردان باعث کاهش حجم آب منی و همچنین هورمون مردانگی تستسترون می شود. روزانه 11 میلی گرم زینک (روی) برای پدران آینده توصیه می شود. منابع سرشار از روی عبارتند از: صدف، گوشت لخم گاو ، لوبیا چیتی و قسمت تیره گوشت مرغ.

مصرف فولیک اسید:

مانند خانمها مصرف این نوع ویتامین ب برای آقایان نیز ضروری می باشد. برای اینکه میزان 400 میلی گرم مورد نیاز خود را تامین کنید، علاوه بر مصرف غذاهای سرشار از این ویتامین مانند: سبزیجات سبز ، غلات ، حبوبات و پرتقال ، می توان از قرصهای مکمل نیز استفاده کرد.

مصرف کلسیم و ویتامین د:

مصرف روزانه 1000 میلی گرم کلسیم و 10 مایکرو گرم ویتامین د می تواند شانس باروری مرد را افرایش دهد. منابع غنی کلسیم عبارتند از شیر ، ماست و پنیر و برای ویتامین د می توانید علاره بر نور آفتاب از شیر و ماهی سلمون نیز استفاده کنید.

منبع: سایت نی نی لند 

به عمل رها شدن تخمک بالغ از تخمدان اوولاسیون می گویند . اوولاسیون یک بار در هر سیکل قاعدگی (فاصله زمان شروع خونریزی در یک ماه تا ماه دیگر) اتفاق می افتد و از نظر زمانی معمولا به طور متوسط در حدود 14 روز پیش از تاریخ پریود بعدی شما می باشد ولی زمانی بین 10 تا 19 روز هم در برخی از خانمها طبیعی می باشد. معمولا در عمل اوولاسیون تنها یک تخمک رها شده و راه خود را به سوی لوله فالوپیان باز می کند. معمولا هر تخمک 12 تا 24 ساعت پس از جدا شدن از تخمدان می تواند زنده باشد. اوولاسیون در انسان توسط غده هیپوتالاموس در مغز و از طریق پخش هورمون های ترشح شده در قسمت جلویی غده هیپوفیز ، کنترل می شود.

ادامه مطلب...

چه زمانی و چگونه می توانم بفهمم که آیا بیش از یک جنین در شکم دارم؟
چند دهه پیش، اکثر خانمهایی که چندقلو حامله بودند تا زمان زایمان از این مطلب اطلاع پیدا نمی کردند. اما امروزه دیگر چنین غافلگیری هایی به ندرت پیش می آیند. این خانمها به طور معمول در آزمایش سونوگرافی که اغلب در سه ماهه اول حاملگی انجام می شود، از اینکه دو یا چندقلو حامله هستند، مطلع می شوند.

در صورتی که اندازه شکم شما بیش از حد معمول بزرگ شده باشد، پزشک به شما توصیه می کند که یک آزمایش سونوگرافی در سه ماهه اول حاملگی بدهید. البته به احتمال زیاد، شما یا پزشکتان در تعیین تاریخ دقیق آبستن شدن، اشتباه کرده اید. آزمایش سونوگرافی مشخص خواهد کرد که چقدر از زمان آبستنی شما می گذرد و آیا بزرگی اندازه شکم شما بواسطه چندقلو حامله بودن است یا خیر.

اگر شما با استفاده از روشهای درمان ناباروری مانند استفاده از داروی کلومید (clomid)، گنادوتروپین، یا باروری آزمایشگاهی (IVF) حامله شده اید، احتمالا در هشت هفته اول از آزمایش سونوگرافی استفاده خواهید کرد تا مشخص شود که چند جنین در رحم شما کاشته شده اند. آزمایش سونوگرافی (خصوصا پس از هفته های ششم تا هشتم)، تقریبا به صورت قطعی می تواند مشخص کند که آیا بیشتر از یک جنین در رحم شما در حال رشد است یا خیر. با این حال، هر چه تعداد جنینها بیشتر باشد، احتمال اینکه یکی از آنها در آزمایش سونوگرافی مخفی بماند افزایش می یابد.

دوقلوها چگونه همسان یا غیر همسان می شوند؟
دوقلوهای غیر همسان در اثر آزاد شدن دو تخمک و بارور شدن همزمان آنها ایجاد می شوند. این دوقلوها را به عنوان دو تخمکی یا دی زیگوتیک (DZ) نیز می شناسند. دوقلوهای همسان از یک تخمک که بارور شده و سپس تقسیم می شود پدید می آیند و به همین دلیل به عنوان یک تخمکی یا مونوزیگوتیک (MZ) نیز شناخته می شوند.

به هر حال ، از آنجا که دوقلوهای همسان از یک تخمک به بار می آیند ، DNA یکسانی دارند ؛ اما با این که به آنها دوقلو های همسان گفته می شود، دقیقا مشابه با یکدیگر نیستند. هرچند ژنهای آنها یکسان هستند، اما ممکن است برخی ویژگیهای آنها نیز متفاوت باشد که در نتیجه والدین می توانند بین آنها تمایز گذاشته و آنها را از یکدیگر تشخیص دهند. این تفاوتها ممکن است بواسطه اثرات محیطی، یا در درون رحم و یا در خارج از رحم باشد. همچنین، برخی ژنهای خاص ممکن است نهایتا به شکلهای متفاوتی در این دوقلوها بروز پیدا کنند.

چه زمانی و چگونه می توانم بفهمم که آیا دوقلوهای من همسان یا غیر همسان هستند ؟
از لحاظ تئوریک، آزمایشهای دوران حاملگی مانند CVS و آمنیوسنتز می توانند این مورد را به صورت دقیق مشخص نمایند. اما انجام این آزمایشها در چندقلوها می تواند پر دردسر بوده یا نتایج چندان دقیقی به دست ندهد و شما ممکن است نتوانید از DNA همه جنینها نمونه برداری کنید.

اگر شما نتوانید یا نخواهید از این آزمایشها استفاده کنید، آزمایش سونوگرافی در اغلب موارد (بر حسب اینکه آیا آنها از یک جفت استفاده می کنند یا دو جفت؛ و اینکه آیا همجنس هستند یا غیر همجنس) می تواند مشخص کند که آیا نوزادان شما همسان هستند یا غیر همسان.

اگر یک متخصص حرفه ای، سونوگرافی واژینال را بین هفته های ۹ تا ۱۴ انجام دهد، می تواند تقریبا ۱۰۰% مشخص نماید که آیا نوزادان شما از یک جفت به صورت مشترک استفاده می کنند یا خیر. اگر این آزمایش در سه ماهه دوم انجام شود، میزان دقت آن به ۹۰% افت می کند، زیرا محیط داخل رحم تنگ تر شده و تشخیص جفت نیز دشوارتر می شود.

در صورتی که نوزدان شما از یک جفت به صورت مشترک استفاده کنند، همسان هستند. در صورتی که آنها از دو جفت استفاده کنند، ممکن است همسان یا غیر همسان باشند. همه دوقلوهای غیر همسان و ۲۰ تا ۳۰ درصد از دوقلوهای همسان ، از جفت های مجزا استفاده می کنند.

در ۱۸ تا ۲۰ هفتگی، در صورتی که هر دو جنین به صورتی در رحم قرار گرفته باشند که تکنیسین بتواند اندامهای جنسی آنها را از طریق سونوگرافی ببیند، می توان جنسیت هر دو کودک را مشخص نمود. در صورتی که آزمایش سونوگرافی به وضوح نشان دهد که شما یک پسر و یک دختر دارید، در این حالت کودکان شما غیر همسان هستند. دوقلوهای همسان تقریبا در همه موارد، جنسیت مشابه دارند.

در صورتی که در آزمایش سونوگرافی مشخص شود که دو جفت وجود دارد و کودکان از یک جنس هستند، یا اینکه اگر نتیجه سونوگرافی واضح و دقیق نباشد، شما احتمالا باید تا زمان تولد بچه ها برای پاسخ این سوال منتظر بمانید. پس از تولد، پزشک مشخص می کند که آیا دوقلوها از یک جفت به صورت مشترک استفاده می کرده اند یا خیر. از آنجا که جفت های مجزا نیز در برخی موارد به هم چسبیده و به شکل یک جفت ظاهر می شوند، ممکن است برای تعیین تعداد دقیق جفتها به آزمایش در آزمایشگاه مجهز نیاز باشد.

اگر بررسی و آزمایش جفتها نیز جواب سوال را مشخص نکند، شما می توانید از آزمایش DNA استفاده کنید؛ اما باید یک تا دو هفته برای مشخص شدن نتیجه، منتظر بمانید. همانگونه که در بالا ذکر شد، دوقلوهای همسان تقریبا در همه موارد DNA یکسانی دارند، اما در دوقلوهای غیر همسان فقط ۵۰% از DNA بین دو نوزاد مشابه و مشترک است.

هنگامی که نوزادها بیشتر رشد کنند، احتمالا با نگاه کردن به آنها نیز به آسانی می توان مشخص کرد که آنها چه نوع دوقلویی هستند. اگر آنها آنقدر به هم شبیه باشند که افراد دیگر نتوانند آنها را از هم تشخیص دهند، می توان گفت که مسلما همسان هستند. اگر رنگ مو، رنگ چشم یا خصوصیات صورت آنها با هم تفاوت مشخصی داشته باشد، بدین معناست که آنها غیر همسان هستند.

دانستن اینکه دوقلوها همسان یا غیر همسان هستند، چه اهمیتی دارد؟
این موضوع صرفا برای ارضای حس کنجکاوی نیست. دانستن این نکته، ممکن است به خاطر برخی دلایل پزشکی نیز اهمیت داشته باشد.

یک مورد آن است که دوقلوهای همسان که از یک جفت به صورت مشترک استفاده می کنند، ممکن است در طول دوران حاملگی با یک خطر خاص در زمینه سلامتی خود مواجه باشند. حدود ۱۵ درصد از این دوقلوها به سندرم انتقال خون بین دوقلوها در رحم (TTTS) مبتلا می شوند؛ حالت خطرناکی که در آن، یکی از دوقلوها بخشی از مایعات خود را به دیگری می دهد. دوقلویی که مایع را دریافت می کند، احتمالا سریعتر از دوقلوی دهنده، رشد خواهد کرد.

در صورتی که این عارضه درمان نشود، معمولا برای هر دو جنین کشنده است. در صورتی که دوقلوهای شما از یک جفت به صورت مشترک استفاده می کنند، پزشک شما، میزان وزن اضافه کردن دو جنین را تحت نظر قرار داده و سایر نشانه های احتمالی TTTS را نیز بررسی می کند. در صورتی که پزشک به بروز این عارضه مشکوک شود، درمان فوری ممکن است جلوی عوارض احتمالی را گرفته و کودکان شما را سلامت نگه دارد.

حتی پس از اینکه کودکان شما رشد کردند، دانستن اینکه آیا همسان هستند یا غیر همسان ، باز هم اهمیت دارد. به عنوان مثال، اگر دوقلوها همسان بوده و مشخص شود که یکی از دوقلوها از یک بیماری ژنتیکی رنج می برد، دوقلوی دیگر نیز قطعا به همین بیماری مبتلاست. اما در مورد دوقلوهای غیر همسان ، ممکن است یکی از آنها به یک بیماری ژنتیکی مبتلا باشد ولی دیگری از این لحاظ سالم باشد.

یک دلیل دیگر هم برای دانستن همسان یا غیر همسان بودن دوقلوها وجود دارد: همه در این باره از شما سوال خواهند پرسید (از دوستان و آشنایان، تا غریبه هایی که در خیابان می بینید). دوقلوها برای مردم جذاب هستند، پس بهتر است در طول حاملگی و تا چندین سال بعد، برای پاسخ دادن به سوالات مکرر آنها آماده باشید.

منبع : سایت نی نی  

آشنایی با پستان
اکثر خانمها به اندازه کافی به پستانهای خود توجه نمی کنند و خیلی مسائل را در مورد پستان نمی دانند. در این مقاله خانم سالی وادیکا نکات مهمی را در مورد پستانها آموزش می دهد:

۱- رشد پستان:
پستان یک زن ۲۰ ساله شامل چربی، غدد شیری و ماده ای به نام کولاژن یا کلاژن است (که باعث پیوند بافتها به هم و سفت نگه داشتن پستان می شود). اما به تدریج با بالا رفتن سن، غدد شیری و کولاژن تحلیل رفته و جای خود را به چربی بیشتر می دهد و این چربی اضافی باعث افتادن پستانها می شود. راهی برای جلوگیری از این روند نیست ولی پوشیدن سینه بندی که زیرش سیم دارد روند افت پستانها را کند می کند.

۲- وزن پستانها:
اگر وزنتان بالا رفته و پستانهایتان بزرگ شده اند گناه وزن اضافی را به گردن آنها نیاندازید. یک جفت پستان سایز A یک چهارم پوند، سایز B نیم پوند ، سایز C سه چهارم پوند و D یک پوند وزن دارد.

۳- پوست پستان:
پوست ناحیه پستان به خاطر کشیده شدن آن بسیار نازکتر از پوست بقیه بدن است و به همین خاطر سریعتر دچار خشکی می شود. حتما با استفاده از یک کرم سفت کننده پستانها را مرطوب نگهدارید. این کرمها باعث تحریک کولاژن و الاستین شده و حاوی عنصر ضد اشعه ماوراء بنفش و عنصر رتینول (ضد چروک) هستند. در عین حال از کرمهای مرطوب کننده معمولی مثل وازلین و آکوافور هم غافل نشوید.

۴- مو روی پستان:
تقریبا همه زنها چند تاری مو (بین ۲ تا ۱۵ تار) روی پستان و نوک پستان دارند. قانون کلی این است که هر چه رنگ موی سر و پوست تیره تر باشد، احتمال داشتن مو روی نوک پستان بیشتر است. اگر این موها آزارتان می دهد، می توانید هر چند وقت یک بار موم بیندازید. اما اگر چند تار مو بیشتر نیست، استفاده از موچین راحت تر است. اول با الکل اطراف موها را ضدعفونی کنید. موها را با موچین بردارید و بعد با یک محلول ضد باکتری ماساژ دهید. با این کار یکی دو هفته ای از شر موها خلاص خواهید بود.

۵- نوک پستان:
اندازه و شکل نوک پستان آدمها با هم تفاوت دارد. جهت آنها هم متفاوت است. نوک پستان می تواند سر بالا ، سرپایین ، به چپ ، یا به راست باشد. حتی جهت نوک دو پستان بعضی از زنها با هم متفاوت است. همه این ها بستگی به نوع رشد هاله تیره دور نوک پستان دارد.

۶- سیکل پستانها:
تغییر در میزان هورمونهای بدن باعث تغیر حالت مداوم پستانها است. در روزهای اول پس از عادت ماهانه به خاطر توازن هورمونها بافت پستان از همیشه نرم تر است. در میانه دوره به خاطر هورمون استروژن پستانها حساستر می شود و بالاخره در هفته قبل از عادت ماهانه به خاطر میزان بالای پروژسترون پستانها متورم و کمی دردناک می شود. در این حالت اگر خیلی اذیت می شوید می توانید از یک مسکن استفاده کنید و مصرف چای و قهوه را کم کنید.

۷- زمان مراجعه به دکتر:
اگر نوبت معاینه پستانهایتان رسیده است، بهترین موقع همان هفته اول پس از عادت ماهانه است چون پوست پستان نرمتر است و اگر غده یا رشد غیر عادی وجود داشته باشد تشخیص راحت تر است.

۸- جراحی پلاستیک پستان:
تا بحال حدود ۲ میلیون زن در آمریکا پستانهایشان را جراحی پلاستیک کرده اند و هر سال هم ۲۵۰ هزار نفر به این تعداد افزوده می شود. متوسط سن زنانی که جراحی می شوند ۳۴ است. ۹۰ درصد پس از زایمان این کار را می کنند و اکثرا دو سایز پستانهایشان را بزرگ می کنند. حدود ۶ درصد از کسانی که جراحی می شوند ناراضی هستند و برای دستکاری مجدد یا برداشتن ژلاتین دوباره زیر تیغ می روند.

۹- خطر جراحی:
تقریبا در ۱۰ درصد از موارد ژلاتین تخت می شود یا نشتی می کند و یا باعث چروک شدن پستان می شود و باید جایگزین یا کلا برداشته شود. مشکل دیگر سفت شدن بافت زخم مانند دور ژلاتین است که مستلزم یک جراحی مجدد است. در ضمن همیشه خطر عفونت و خونریزی پس از جراحی هم هست.

۱۰- آفتاب سوختگی:
حتی از زیر سینه بند هم امکان آفتاب سوختگی پستان هست. سینه بند فقط به اندازه یک کرم ضد آفتاب با SPF پنج تا هفت عمل می کند. حتما اگر قصد دارید به ساحل دریا بروید یا حمام آفتاب بگیرید از یک کرم ضد آفتاب با SPF حداقل ۱۵ و محافظ ماوراء بنفش (نوع AوB) استفاده کنید و گرنه دچار چروک زود رس و لکه های قهوه ای خواهید شد.

۱۱- مراقبت از پوست اطراف پستان:
منطقه بالا و میان دو پستان پر از غدد چربی است و به همین خاطر راحت لک می شود و خال در می آورد. در ضمن هر چه پستانها بزرگتر باشد، بیشتر عرق می کند و محل تجمع باکتری می شود. با استفاده از پودرهای جذب کننده در منطقه زیر و میان دو پستان از جمع شدن و مسدود شدن حفره های پوست جلوگیری کنید. در ضمن هر روز خصوصا پس از ورزش این دو منطقه را با دستمالهای باکتری کش تمیز کنید و اگر خواستید بعد از تمیز کردن از یک تونر حاوی کمی اسید سالیسیلیک استفاده کنید.

۱۲- شکاف بین دو سینه:
اندازه پستانها ربط زیادی به زیبایی شکاف بین سینه ندارد. بیشتر حالت سینه و موقعیت سینه روی بدن است که مهم است. در ضمن پهنای بدن هم مهم است. اگر بدن از زیر بغل به پایین باریک باشد، شکاف بین سینه ها زیباتر خواهد بود.

منبع : سایت دنیای علوم طبی

۷ راهکار برای افزایش تعداد اسپرم
بیشتر مردان چه بخاطر بچه دار شدن و چه بخاطر لذت بردن از انزال، تمایل به افزایش مقدار اسپرم خود دارند. به نظر برخی زیاد بودن حجم مایع منی میتواند نشان دهنده سلامت جسمی باشد.

صرف نظر از صحت و سقم این گفته، بدون شک افزایش حجم منی میتواند لذت ارگاسم را بیشتر و مدت آنرا طولانی تر نماید. بعلاوه افزایش تولید اسپرم در بیضه میتواند میل جنسی شما را هم بیشتر سازد.

شما امروز در این مقاله نکات سودمندی در مورد افزایش مایع منی خواهید آموخت.

۱- ترک سیگار: سیگار علاوه بر تمام مضراتی که دارد ، مقدار اسپرم شما را کاهش میدهد. گاهی مقدار اسپرم افراد سیگاری حدود ۲۲ درصد کمتر از سایرین است.

۲- لباس زیر راحت و گشاد بپوشید: علت اینکه بیضه ها درون کیسه ای خارج از بدن قرار دارند این است که باید دمای آنها چند درجه خنک تر از دمای بدن باشد. به همین خاطر پوشیدن لباس زیر و شورت تنگ که بیضه ها را به بدن شما می چسباند کار مناسبی نیست. اگر بتوانید بهتر است شبها لخت بخوابید.

۳- تغذیه مناسب داشته باشید: بدون شک بعضی از غذاها روی تولید مایع منی اثر دارند. غذاهایی که چربی کم و کربوئیدرات و پروتئین فراوان دارند بعلاوه سبزیجات و غلات موجب تقویت منی میشوند. ورزش به همراه تغذیه سالم ، باعث تضمین سلامتی شما میشود.

۴- سعی کنید بجای استمنا بیشتر سکس داشته باشید: هر چقدر تعداد دفعات انزال شما بیشتر باشد (مانند حالت جلق زدن هر روز) حجم و غلظت منی شما کمتر خواهد شد.

۵- اجتناب از مصرف مشروبات الکلی: الکل به علت اثر روی کبد باعث افزایش سطح هورمون استروژن (هورمون زنانه) در بدن شده و کاهش میل جنسی و مقدار مایع منی را بدنبال دارد.

۶- تمرین حرکات ورزشی کگل: هر چند این تمرینات اثری روی مقدار اسپرم ندارد ، ولی به کمک آن می توانید قدرت پرتاب منی خود را بیشتر کنید و لذت بیشتری از انزال ببرید.

۷- ویتامین ها و مکملهای غذایی: ماری ژوانا و بعضی داروها موجب کاهش اسپرم می شوند. در مقابل مکمل های غذایی طبیعی هم هستند که تولید منی را بیشتر میکنند. مانند:
کارنیتین: در گوشت قرمز و شیر وجود دارد.
فولیک اسید:
آرژینین: در آجیل، کنجد، تخم مرغ و گوشت وجود دارد و تقویت کننده منی است.
ویتامین ایی و سلنیوم: این دو ماده نیز باعث افزایش تولید منی میشوند

روشهای آگاهی از زمان بارداری
در روش آگاهی از زمان باروری ، مجموعه ای از اطلاعات به خانمها داده می شود تا آنها بدانند که در چه روزهایی از ماه به احتمال زیاد می توانند در صورت انجام مقاربت حامله شوند ودر چه روزهایی این احتمال کم می باشد .

خانمها می توانند با مشاهده تغییراتی که در بدنشان ایجاد می شود بفهمند که زمان تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدانها ) چه موقعی می باشد . سپس آنها می توانند با استفاده از این اطلاعات از بروز حاملگی جلوگیری نمایند .
موثر ترین راه برای کشف این موضوع که زمان باروری هر شخصی در چه روزهایی از ماه می باشد ، استفاده از هر سه روشی است که در اینجا توضیح داده می شود .

آگاهی از زمان باروری ، میزان درک خانمها را در مورد بدن و سیکل (چرخه) قاعدگی شان افزایش می دهد . برای اینکه این روش بعنوان یک روش جلوگیری از بارداری موثر واقع شود ، باید خانمها در روزهایی که احتمال باروری زیادی وجود دارد از انجام مقاربت خودداری نمایند و یا اینکه از سایر روشهای جلوگیری از بارداری (مثل کاندوم) استفاده کنند . بطور کلی تقریبا یک سوم از روزهای هر ماه را روزهای باروری تشکیل می دهد .

روش آگاهی از زمان باروری متکی به اطلاعات زیر می باشد :
* چهار ده روز قبل از اینکه خونریزی عادت ماهانه بعدی شروع شود ، یک تخمک از تخمدان رها می شود ( به این وضعیت اصطلاحا تخمک گذاری گفته می شود ).
* بعد از انجام مقاربت ، اسپرمهای آقایان می توانند تا پنج روز نیز در دستگاه تناسلی خانمها زنده بمانند ( اگر چه اکثر آنها بعد از دو روز از بین می روند ) .
* در صورتی که از سه روز قبل تا سه روز بعد از زمان تخمک گذاری مقاربت انجام شود احتمال وقوع حاملگی زیاد می باشد.
* از آنجایی که زمان دقیق تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان) را نمی توان دقیقا پیش بینی نمود ، بنابراین ۲ تا ۳ روز نیز به شروع و انتهای این دوره باید اضافه نمود . روش آگاهی از زمان باروری برای خانمهایی که دارای زمانهای قاعدگی منظم در هر ماه می باشند بسیار موثر می باشد.

روش تقویمی (روش ریتم)
در روش تقویمی ، خانمها می توانند از سوابق قاعدگی های قبلی خود به عنوان یک راهنما استفاده نمایند. در این روش هر خانمی می تواند میانگین روزها را در سیکل قاعدگی خود حساب نموده و زمانهای باروری آینده خود را تخمین بزند.
شروع به نوشتن دوره های قاعدگی خود به مدت ۸ تا ۱۲ ماه نمایید . اولین روز قاعدگی (اولین روز خونریزی) را بعنوان “روز یک” دوره قاعده گی در نظر بگیرید.

کوتاهترین و بلند ترین چرخه قاعدگی را در نظر بگیرید . عدد ۱۸ را از کوتاهترین چرخه قاعدگی خود کم نمایید و آن را بعنوان اولین روز باروری یادداشت نمایید . عدد ۱۱ را از بلند ترین چرخه قاعدگی کم نموده و آن را بعنوان آخرین روز بارداری در نظر بگیرید.

مثال: تعداد روزهای بین “روز یک” یک چرخه قاعدگی تا “روز یک” چرخه قاعدگی بعدی در یک خانم عبارتند از :
فروردین ۲۹ روز - ازدیبهشت ۲۶ روز(کوتاه ترین چرخه)- خرداد ۳۰ روز تیر ۳۱ روز(بلند ترین چرخه )- مرداد ۳۰ روز
در این مثال می بینیم که کوتاهترین چرخه قاعدگی در این خانم ۲۶ روز و بلند ترین آن ، ۳۱ روز می باشد .

عدد ۱۸ را از۲۶ کم می کنیم تا اولین روز باروری بدست آید (روزهشت) . عدد ۱۱ را هم از ۳۱ کم می کنیم تا آخرین روز باروری بدست آید ( روز بیست) . بنابراین در این خانم روزهای ۸ تا ۲۰ هر چرخه قاعدگی روزهای باروری هستند یعنی احتمال حاملگی در این روزها زیاد می باشد و باید در این روزها یا از مقاربت خود داری نماید و یا اینکه از سایر روشهای جلوگیری از بارداری استفاده نماید.

ارزیابی ترشحات دهانه رحم
در طی یک دوره قاعدگی ، قوام یا غلظت ترشحات دهانه رحم در روز های قبل از تخمک گذاری ، ترشحات دهانه رحم به بالا کشیدن و بالا بردن اسپرمها به داخل رحم و از آنجا به لوله ای فالوپ یعنی جایی که معمولا لقاح انجام می شود کمک می نماید . ترشحات گردن رحم همچنین به بقای اسپرمها در داخل رحم کمک می کند .

در یک چرخه قاعدگی طبیعی معمولا بعد از پنج روز خونریزی قاعدگی ، سه یا چهار روزمهبل خشک می باشد ، سپس با ترشحات مایعی سفید یا زرد رنگ و چسبناک روزهای خیس بودن آغاز می گردد . این خیس بودن به تدریج افزایش یافته تا به روزی می رسیم که خیس ترین روز می باشد . در این روز ترشحات فراوان ، صاف ، لیز و لغزنده و خیلی کش می آید ( مثل سفیده تخم مرغ ) . معمولا تخمک گذاری از دو روز قبل تا دو روز بعد از پیدا شدن چنین حالتی رخ میدهد . با یادداشت نمودن میزان ترشحات و پیدا کردن خیس ترین روز هر دوره قاعدگی می توانید روزهای تخمک گذاری را مشخص نمایید .

با استفاده از یک اسپکولوم (speculum) پلاستیکی می توانید خودتان ترشحات دهانه رحم را از نظر قوام و غلظت آن ارزیابی نمایید .

روش اندازه گیری دمای پایه ای بدن
هنگامی که یک خانم هر روز دمای بدن خود را اندازه می گیرد متوجه می شود که وقتی تخمک گذاری انجام میشود تغییراتی در دمای بدنش ایجاد می گردد . درست قبل از زمان تخمک گذاری ، دمای بدن بطور موقتی به مدت کوتاهی پایین می آید .

در عرض ۱۲ ساعت که تخمک گذاری انجام می شود دمای بدن چند دهم درجه بالا می رود و تا هنگام قاعدگی بعدی به همان حالت بالا باقی می ماند . وقتی درجه حرارت به مدت سه روز در همان حد بالا باق بماند ، روزهای باروری پایان یافته و روزهایی که می توان بدون هیچگونه وسیله جلوگیری از بارداری مقاربت انجام داده و حامله نشد شروع می گردد .

همانند روش تقویمی ، در روش اندازه گیری دمای پایه ای بدن ، شما باید به مدت ۸ تا ۱۲ ماه دمای بدن خود را اندازه گیری و یادداشت نمایید تا بتوانید از آن بعنوان یک روش نسبتا مطمئن جلوگیری از بارداری استفاده نمائید .
یکی از اشکالات این روش آن است که دمای بدن افراد ممکن است بر اثر بیماریهای مختلف ، کم خوابی یا مصرف داروها نیز تغییر یابد .

سایر علائمی که در هنگام تخمک گذاری در بدن تغییر می یابند عبارتند از :
* تغییراتی در وضعیت قرار گیری رحم
* درد خفیف یا انقباضات خفیفی در یک طرف قسمت تحتانی شکم ( در محل یکی از تخمدانها)
* نرم شدن دهانه رحم
* حساس شدن دهانه رحم
* حساس شدن پستانها

بنابراین برای جلوگیری از بارداری به روش “آگاهی از زمان باروری” باید در زمانهای باروری یعنی از ۵ روز قبل تا ۳ روز بعد از تخمک گذاری از مقاربت نمودن پرهیز نمود و یا اینکه از سایر روشهای جلوگیری از بارداری مثل کاندوم در طی این روزها استفاده نمود .

مزایای جلوگیری از بارداری به روش “آگاهی از زمان باروری”

* هیچگونه عوارض جانبی ندارد
* در خانمهایی که دارای دوره های قاعدگی منظمی هستند بسیار موثر می باشد
* اطلاعات خانمها را نسبت به بدن خود افزایش می دهد

معایب جلوگیری از بارداری به روش ” آگاهی از زمان باروری”

* آموختن این روش زمان نسبتا زیادی می خواهد
* این روش نیاز به محاسبه و همکاری طرفین دارد
* شکست این روش نسبت به سایر روشها بیشتر می باشد