جنین بررسی مراحل رشد کودک در هفته های مختلف حاملگی و همچنین تغییرات جسمی وروحی مادر در هفته های مختلف حاملگی مطلب بسیار جالبی است که واقعا مادر باردار از خواندن آن لذت خواهد برد

به گزارش خبرنگار مجله پزشکی مادر، در سه ماهه دوم ناراحتیهای عمومی مختصری که در سه ماهه اول وجود داشت از بین رفته و خانم ها احساس بهتری پیدا می کنند. در سه ماهه دوم مادران می توانند حرکات جنین خود را احساس نمایند وصدای قلب جنین توسط دستگاههای حساس شنیده می شود. درماه ششم بارداری مادر حرکات جنین خود را احساس می کند. احساس کمر درد درماه ششم بارداری معمول است، از این رو به خانمهای باردار توصیه می شود از کفشهای پاشنه یکسر و ترجیحاً کوتاه استفاده نمایند.

پوست بدن جنین در ماههای پنجم و ششم تقریبا رنگ قرمز دارد و در این زمان است که به تدریج غدد چربی پوست، ترشح چربی کرده و با سلولهای مرده پوست تشکیل ماده سفید رنگی (پنیری شکل) را می‌دهد که پوست جنین را می‌پوشاند و عمل حفاظت پوست را خواهد داشت در این موقع پلکها از هم جدا شده و مژه‌های جنین نیز تشکیل گردیده‌است.

هفته 13:

در این هفته تمام 20 دندان جنین در زیر لثه شکل می گیرد وزن جنین در این هفته 20 تا 25 گرم و قدش 10 سانتی متر است. همچنین در این هفته جنین شروع به بلع مایع آمنیوتیک می کند، مایع آمنیوتیک قادر به انتقال صوت به جنین بوده و کودک بوسیله آن می تواند صدای معده ضربان قلب و صدای شما را بشنود. در این دوران اندامها کاملا تشکیل شده‌است؛ بازوها، انگشتان، دستها و پاها کاملا مشخص شده و تشکیل بافتها آغاز می‌گردد. گوش خارجی دیده می‌شود، چشم تقریبا کامل شده ولی پلکها هنوز بسته‌ است.

هفته 14:

در این هفته جنین شروع به تولید ادرار می کند که وارد مایع آمنیوتیک می شود و ضرری برای مادر و جنین ندارد. وزن جنین در این هفته65 تا 70 گرم می باشد و قدش حدود 12.5 سانتی متر است.

هفته 15:

در این هفته جنین شروع به مکیدن انگشت شستش می کند، همچنین در این هفته کودک دارای ابرو و مژه می شود، وزن جنین در این هفته70 تا 75 گرم و قدش 13 تا 14 سانتی متر است.

هفته 16:

در این هفته ناخن جنین شروع به رشد می کند . جنین هر 45 تا 60 دقیقه ادرار می کند. جنسیت جنین در این هفته ممکن است با سونوگرافی مشخص شود. وزن جنین 80 گرم و قدش 14 تا16 سانتی متر است.

هفته 17:

از این هفته به بعد باید منتظر ثبت حرکات جنین باشید گاهی مثل نوک زدن پرنده قفس گاهی شبیه پرزدن پروانه زیر پوست خود حس می کنید.  وزن کودک 100 تا 120 گرم و قدش 16 ساتی متر است.

هفته 18:

استخوانها شروع به استخوان سازی کرده اثر انگشت کودک تکامل یافته  و وزن او در این هفته 160 تا 180 گرم و قدش تا 20 سانتی متر است.

هفته 19:

 

جوانه دندانهای اصلی در پشت دندانهای شیری شروع به تکامل هستند، موهای کرکی شکل بدن کودک را پوشانده است، وزنش در این هفته 200 تا 220 گرم و قدش 20 تا 22 سانتی متر است.

هفته 20:

از این هفته به بعد کودک صدای شما را تشخیص می دهد. وزن آن حدود 280 گرم و قدش 25 سانتی متر است.

هفته 21:

مهمترین اتفاق ساخت گلبولهای سفید در این هفته است، وزن جنین 370 گرم و قدش 25 تا 26 سانتی متر است.

هفته 22:

حس لامسه اولین حسی است که در کودک به بلوغ می رسد و کودک در این هفته بخوبی می تواند صورت خود را لمس کند، وزن کودک  400 تا 420 گرم و قدش 27 تا 28 سانتی متر است.

اغلب از اواخر پنجمین ماه بارداری است که مادر ممکن است وزن اضافه نماید و حتی در هر هفته در حدود ۵۰۰ گرم بر وزنش اضافه شود. در این زمان است که او باید مواظب باشد که بیش از معمول اضافه نگردد.

هفته 23:

گاه کودک ممکن است بدنبال بلعیدن مایع آمنیوتیک دچار سکسکه شود، با لمس شکم و صدا حرکات جنین بیشتر می شود، وزن جنین 500 تا 550 گرم و قدش 28 تا29  سانتی متر است.

هفته 24:

مهمترین اقدام در این هفته تکامل چربی در زیر لایه پوست است، وزن جنین 600 گرم و قدش 30 سانتی متر است.

در ششمین ماه دوران بارداری، رحم مادر بقدری بزرگ می‌شود که انتهای فوقانی آن را در بالای ناف او می‌توان لمس کرد در این زمان مادر حرکات جنین خود را حس می‌کند. ولی حرکاتی را که قبل از این زمان حس می‌کرده‌ است بیشتر مربوط به حرکات دستگاه گوارش خود او بوده و مربوط به حرکات جنین نبوده‌است.

هفته 25:

در این هفته استخوانها محکم تر و سخت تر می شود و کودک هم بعلت رشد چربی زیر پوست فربه تر می شود، وزن در این هفته 700 گرم و قد حدود 31 سانتی متر است.

هفته 26:

ریه های کودک شروع به تکامل می کند، وزن جنین 800 تا 850 گرم و قدش 32 سانتی  است.

هفته 27:

در این هفته رنگ چشم کودک آبی یا آبی تیره می باشد، وزن جنین 900 گرم و قدش33 تا 34 سانتی متر است.

هفته 28:

ریه های کودک در این هفته به بلوغ کافی رسیده است، ولی اگر متولد شود نیاز به مراقبتهای خاص دارد، وزن 1 کیلو گرم و قدش 35 سانتی متر است.

گروه خبرنگاران مجله پزشکی مادر، سیمین شاه نظری

ridingbicycle دکتر کریگ نیدربرگر، استاد سرپرست ارولوژی در دانشگاه ایلنویز و کالج پزشکی ‌شیکاگو، درپاسخ به این سؤال گفت: « درمطالعات قبلی‌ جواب روشنی به این سؤال داده نشده است، زیرا پیش از این اندازه گیری فشاری که صندلی های دوچرخه بر آلت تناسلی مردان وارد می‌ کردند برای محققان ممکن نبوده است. آنان حتی نمیتوانسته اند مشخص کنند که این فشار دقیقاً بر چه محلی وارد میشود. البته در برخی ‌از این مطالعات میزان فشار واردشده برصندلی دوچرخه اندازه گرفته شده بود اما واضح است که آنچه دوچرخه حس می‌کند از دغدغه ی ما خارج است».

دکتر نیدربرگر که استاد مهندسی در UIC نیزهست، همراه با همکارانش در زمینه های مهندسی، ارولوژی و رادیوگرافی ، به این منظور که میزان دقیق فشار دوچرخه سواری بر مردان را اندازه بگیرند، گروهی مطالعاتی تشکیل دادند. در این تحقیق داوطلبان در خیابان بر شش صندلی مختلف دوچرخه سواری می کردند و وسیله ای که طراحان، مهندسان، محققان و دانشجویان  UIC در اختراع آن سهیم بودند، داده ها را همزمان ضبط می کرد و نشان میداد.

این وسیله چهار حسگر داشت که به پوست بالای رگهای خونی متصل می شد و قادر بود میزان فشار وارده بر شریانی که خونرسانی به آلت تناسلی مردان را بر عهده داشت،اندازه بگیرد. حسگرهایی باریک و انعطاف پذیر، اطلاعات را به تجهیزاتی جمع و جور در کوله پشتی های دوچرخه سواران میفرستادند. داوطلبان به مدت پنج دقیقه بر شش نوع زین که برخی از آنها همان طرحهای کلاسیک را داشتند و بعضی دیگر طراحی مدرن، بافت و شکل متفاوت تر و راحتتری داشتند،دوچرخه سواری کردند.و یک رادیولوژیست با استفاده از التراسوند،میزان فشاری را که موجب قطع کامل خونرسانی میشد درهر داوطلب جداگانه اندازه می گرفت .به گفتۀ دکتر نیدربرگر این فشار در هر داوطلب متفاوت بوده است. وی افزود:«این صندلی ها برای راحتی بیشتر دوچرخه سواران طراحی شده اند اما دراینکه آنها برای  حفظ سلامت مردان مفید هستند هنوزجای تردید باقی است».

این تحقیق نشان دهندۀ تفاوت درمیزانِ فشارِ صندلی های گوناگون بر داوطلبان است. و این تفاوت به عادات نشستن آنها،آناتومی بدنشان و...بستگی دارد.طبق گفتۀ نیدربرگر«اکنون این سؤال پیش می آید که آیا میتوان یک طرح جهانیِ مناسب برای همۀ مردان در ساخت زین های دوچرخه ارائه داد»؟

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، روژیار احقری
منبع: University of Illinois at Chicago College of Medicine