روزه داری افراد سالمند

سالمندان نیز مانند سایر افراد مانند سالهای گذشته دوست دارند که روزه بگیرند و از برکات پر فیض این ماه بهره مند شوند. اما این افراد باید توجه بیشتری به سلامتی خود داشته باشند، چنانچه نیازهای تغذیه ای در سنین مختلف متفاوت است نیاز به انرژی با افزایش سن کاهش می یابد. افراد مسن قشری آسیب پذیر از نظر وضعیت تغذیه خواهند بود.
افراد سالمند و کسانی که دارای بیماری های سخت جسمی هستند حتماً قبل از روزه گرفتن با پزشک خود در مورد شرایط جسمی و روحی خود در ایام ماه رمضان مشورت کنند.

اما سالمندانی که از لحاظ جسمانی در شرایط مناسبی هستند می توانند با مصرف وعده سحری، افطار و شام و استفاده از مایعات مختلف به میزان حداقل ۱۰ لیوان و همچنین مصرف میوه رنده شده، لبنیات کم چرب، استفاده از سوپ و آش در افطار و سحر، نوشیدن چای کم رنگ اقدام به روزه داری کنند.

توصیه هایی به سالمندان روزه دار
در دوران سالمندی مواد غذایی می بایستی محتوی مواد سه گانه اصلی یعنی هیدراتهای کربن (قند و نشاسته)، پروتئین و چربی و همچنین مواد معدنی و ویتامین ها را دارا باشد.
سالمندان روزه‌دار باید مراقبت بیشتری از خود در این ماه داشته باشند زیرا کاهش میزان آب در بدن سالمندان و کاهش قند خون ممکن است به بروز سرگیجه منجر شود.

با توجه به اینکه افراد سالمند به علت کم تحرکی اکثراً دچار یبوست هستند مصرف کربوهیدراتهای پیچیده مثل سبزیجات، غلات کامل و میوه ها در وعده های سحری و افطاری نسبت به سنین جوان بیشتر توصیه می شود.

اکثر سالمندان به علت اشکالات دندانی از خوردن سبزیجات و میوه جات پرهیز می کنند، جهت حل این مشکل به سالمندان توصیه می شود در هنگام افطار یا سحر از آب میوه جات و سبزیجات یا از میوه های رنده شده و حتی از سبزیجات و میوه های نیم پز استفاده کنند.

نیازهای پروتئینی در سالمندان کمی بیشتر از افراد جوانتر است. زیرا برای جلوگیری از تحلیل عضلات به آن نیاز دارند. مصرف زیاد غذاهای چرب، سرخ کردنی و ادویه دار، تنقلات شیرین، نوشابه های قندی و گازدار توصیه نمی شود.

خواب و استراحت کافی داشته باشند. تا در این ماه دچار افت فشار خون نشوند.

اما سالمندانی که در اثر بیماری قادر به گرفتن روزه نیستند و دچار مشکل می شوند، روزه برایشان واجب نیست. ولی اگر بعد از ماه رمضان بیماری ایشان خوب شد باید قضای روزه ها را بگیرند.

اما باید برای هر روز از روزه هایی که نگرفته اند در صورت توان مالی باید کفاره هر سال را در همان سال بپردازد و اگر به سال بعد موکول شود گناه کرده است ولی کفاره اش دو چندان نمی گردد.

مجله پزشکی مادر