محققان گزارش دادند که خطر ابتلا به سرطان خون و مغز در کودکانی که سرآنها سیتی اسکن می شود ، افزایش می یابد.

به گفتۀ مارک پیرس، دکتر و محقق دانشگاه نیوکاسل انگلستان، و همکاران وی :«این افزایش خطر، کم اما قطعی ست . با این حال مزایای سیتی اسکن در درمان بالینی بسیار بیشتر از آن است که بتوان از آن چشم پوشی کرد».

پیرس و همکارانش به صورت آنلاین در مجلۀ لانست در این باره گفتند : «میزان پرتو افشانی در سیتی اسکن سر باید به حداقل برسد وپزشکان برای هر باراستفاده باید توجیه و استدلال روشنبالینیداشته باشند».

محققان در یک نشست رسانه ای در لندن، مکرراً برارزش بالینی اسکن تأکید کردند .

مک هاف ، رادیولوژیست اطفال دربیمارستان بزرگ کودکان Ormond در لندن ، در این باره گفت:«سی تی اسکن جان انسان ها را نجات  میدهد ».وی افزود : « میزان پرتو افشانی در تجهیزات مدرن سی تی در مقایسه با دستگاه های مورد استفاده قبل از سال 2002 ، 80 تا 90٪ کاهش یافته است».

این در حالی ست که یافته هایی که منجر به این  تحلیل  شده اند ،حاصل بررسی بیش از 178.000 کودک سی تی اسکن شده میان سال های 1985 تا 2002، بوده است.

اما، پیرس به خبرنگاران گفت:« مطالعات قبلی با استفاده از تکنیک های مدلسازی انجام یافته است.در حالی که بررسی های جدید برای اولین بار مطالعه ای مستقیم برای آگاهی از خطر ابتلا به سرطان بربیمارانی است که تحت سی تی اسکن قرار دارند».

اندرو اینشتین، پزشک مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در شهر نیویورک ، در این باره اظهار داشت:«خطرات ناشی از سی تی واقعی اما ناچیزند .در دهۀ گذشته آگاهی ازاین خطرات افزایش یافته است .و این  "آگاهی" و تمرکز افکار عمومی بر این امر با انتشار مطالعۀ پیرس و همکارانش  تقویت می شود. انتظار می رود که حداقل یک دوجین مطالعات گروهی دیگر در چند سال آینده از کشورهای مختلف دربارۀ این مسئله انجام شود که در همۀ آنها به مطالعۀ پیرس و همکارانش ارجاع  شده است در هر حال همۀ آنها جزو مدارک تلقی خواهند شد».

وی در ادامه افزود: « استفاده از سی تی اسکن با دلایل محکم بالینی رو به افزایش است،بنابراین ما باید تلاشمان را برای توجیه و خوش بین کردن دوبارۀ مردم به سی تی اسکن دو چندان کنیم ».

دربارۀ نتیجۀ مذاکرات پیرس به خبرنگاران گفت:«سیتی فقط در صورتی باید استفاده شودکه از دیدگاه بالینی توجیه منطقی و روشنی برای آن وجود داشته باشد».

گروه ترجمه مجله پزشکی مادر، روژیار احقری
منبع: www.medpagetoday.com