دست‌هایتان را خوب بشویید، سپس محل جراحت را بررسی كنید. اگر زخم خونریزی دارد، با یك باند یا حوله تمیز روی آن به طور مستقیم فشار بیاورید تا بند بیاید. (اگر پس از ده دقیقه فشار مستقیم خونریزی بند نیامد ، كودك خود را به اورژانس برسانید.)
پس از توقف خونریزی ، بررسی كنید كه آیا شیشه، آشغال یا هرگونه جسم خارجی دیگر در زخم باقی مانده است یا خیر . اگر چیزی دیدید ، سعی كنید آن را با جریان آب سرد بیرون بیاورید. اگر نتیجه نداد ، با استفاده از موچین به دقت آن را خارج كنید.

سپس زخم را به آرامی‌با صابون و آب گرم خوب بشویید و با استفاده از یك پارچه تمیز به آرامی‌خشك كنید. اگر كودك اجازه نمی‌دهد زخمش را بشویید، از او بخواهید آن را در یك ظرف بزرگ پر شده از آب فرو ببرد ت تمیز شود.

فوت كردن روی زخم می‌تواند موجب آرام شدن كودك شود اما كار درستی نیست زیرا می‌تواند میكروب‌های بیشتری، از جمله باكتریهای دهان را وارد آن كند.

آیا باید از داروی ضدعفونی استفاده كنم؟
این كار ضروری نیست اما استفاده از یك پماد آنتی‌بیوتیك، مانند
Bacitracin پس از شستشو و خشك كردن زخم، می‌تواند موجب كاهش خطر بروز عفونت شود. از الكل صنعتی، پراكسید هیدروژن، ید یا مركوركروم استفاده نكنید. این مواد نه تنها موجب افزایش درد كودك می‌شوند، بلكه ممكن است فرآیند ترمیم زخم را نیز كند كنند.

بهترین راه برای پانسمان یك بریدگی یا خراش چیست؟
بریدگی‌ها یا خراش‌های كوچك اگر در معرض هوای آزاد قرار بگیرند، زودتر خوب می‌شوند؛ لذا می‌توانید از باندپیچی صرف‌نظر كنید مگر اینكه زخم در منطقه‌ای باشد كه احتمال آلوده شدن آن یا كثیف كردن لباس‌های كودك وجود داشته باشد.

برای بریدگی‌ها و خراش‌های عمیق‌تر، از یك چسب زخم معمولی استفاده كنید اما قبل از آن مطمئن شوید كه پوست تمیز و خشك است. اگر روی یك بریدگی را می‌پوشانید، چسب زخم را به گونه‌ای قرار دهید كه پوست دو طرف بریدگی را به آرامی‌در كنار هم قرار دهد. مواظب باشید پانسمان آنقدر محكم نباشد كه جلوی گردش خون را بگیرد.

هر روز پانسمان را بردارید (یا در صورت امكان، هر وقت كه پانسمان خیس می‌شود) و وضعیت بهبود زخم را بررسی كنید. اگر پوست هنوز هم تازه به نظر می‌رسد یا زخم هنوز هم باز است، مجددا آن را پانسمان كنید.

پس از دلمه بستن یا بسته شدنِ محل بریدگی، دیگر نیازی به پانسمان نیست. اما اگر كودك دائم می‌خواهد دلمه‌اش را بكند، شاید بهتر باشد از پانسمان برای حفاظت از زخم استفاده كنید.برخی از پزشكان توصیه می‌كنند كه روی زخم در طول شب باز بماند تا كمی‌خشك شود. البته اگر جراحت شدید است یا احتمال دارد كه لباس‌ها یا بدن كودك را آلوده كند، بهتر است روی زخم را بپوشانید.

چگونه می‌توانم درد را كاهش دهم؟
اگر كودك شما درد دارد، می‌توانید یك مسكن مخصوص كودكان مانند استامینوفن یا ایبوپروفن كودكان به او بدهید. همان مقداری از دارو را مصرف كنید كه روی برچسب آن نوشته شده است. هرگز به كودك خود آسپیرین ندهید زیرا می‌تواند در كودكانی كه بیماری ویروسی دارند، یك مشكل نادر اما جدی به نام سندرم رایز (
Reye’s Syndrome) ایجاد كند.

چه وقت باید با پزشك تماس بگیرم؟
اگر پس از 10 دقیقه فشار محكم، خونریزی متوقف نشد، كودك را به اورژانس برسانید. همچنین اگر فكر می‌كنید كودك به بخیه نیاز دارد یا یك شیء خارجی (مثلا آشغال یا سنگ‌ریزه) در زخم گیر افتاده كه نمی‌توانید با اقدامات ذكر شده و براحتی آن را بیرون بیاورید، حتما او را به اورژانس ببرید.

از پزشك بخواهید تا همه جراحت‌های روی صورت كودك را معاینه كند، زیرا جای بریدگی‌های كوچك نیز می‌توانند روی صورت باقی بمانند. همچنین اگر یك حیوان یا كودك دیگر فرزند شما را گاز گرفته و پوست او را پاره كرده است، او را نزد پزشك ببرید زیرا ممكن است به درمانی خاص نیاز داشته باشد.

برای زخم‌های عمیقی كه در اثر سوراخ شدن ایجاد می‌شوند یا بریدگی‌هایی كه با اشیاء كثیف ایجاد شده‌اند، پزشك مشخص خواهد كرد كه آیا كودك به واكسن كزاز نیاز دارد یا خیر.

خواه پزشك زخم كودك شما را بررسی و معاینه كرده باشد یا خیر، شما باید جراحت را زیر نظر داشته باشید. اگر نشانه‌های عفونت (مثلا قرمزی، چرك، ترشح، ورم یا گرم شدن اطراف محل زخم) را مشاهده كردید، از پزشك بخواهید تا آن را معاینه كند. ممكن است برای درمان به آنتی‌بیوتیك نیاز باشد.

یك بریدگی چه وقت به بخیه نیاز دارد؟
بریدگی‌هایی كه عمیق و باز به نظر برسند، خصوصا اگر پوست لبه‌های بریدگی نامنظم شكاف خورده باشد، احتمالا به بخیه نیاز دارند. مواردی كه احتمالا به بخیه نیاز دارند عبارتند از بریدگی‌های روی صورت و روی قسمت‌هایی از بدن كه عضله آنها كشیده است یا با حركت سفت می‌شود، مثل كف دست‌ها و انگشت‌ها.

برای اینكه بخیه به بهترین نحو نتیجه دهد، جراحت كودك باید ظرف هشت ساعت پس از بریدگی (یا حتی زودتر)، بخیه شود تا از خطر بروز عفونت یا باقی ماندن جای زخم، پیش‌گیری شود. اگر در این باره شك دارید، از پزشك بخواهید تا زخم را معاینه نماید.

منبع : سایت سیمرغ

 

1. پدر و مادر باید آگاهی خود را درباره بیماری دیابت افزایش دهند و تنها توصیه‌های پزشکان را اجرا کنند.

2. سخت‌گیری‌ یا آزادی دادن بیش از حد ، درباره کودک دیابتی درست نیست.

3. از تبعیض قایل شدن برای کودک دیابتی باید پرهیز کرد.

4. یکی از ویژگی‌های دیابت کودکان این است که نشانه‌های آن ممکن است به سرعت و ناگهانی بروز کنند و به سرعت ولی به طور موقت از بین بروند که گاهی والدین با مشاهده این وضع، تزریق انسولین را متوقف می‌کنند. باید توجه داشت که این دوران بهبود که به آن «ماه عسل» می‌گویند، گذراست و به زودی نشانه‌های بیماری دوباره پدیدار خواهند شد. این حالت اغلب یکی دو ماه پس از شروع دیابت روی می‌دهد و یکی دو ماه و گاهی یک سال طول می‌کشد. در این دوره وظیفه والدین اندازه‌گیری منظم قند خون و ادرار و کاهش تدریجی مقدار انسولین است.

5. هنگامی که کودک وارد مدرسه شد، باید با اولیای مدرسه و معلم او درباه بیماری‌اش صحبت کرد تا آنها بدانند کودک در ساعات خاصی نیاز به تغذیه و تزریق انسولین دارد و اگر دچار افت قند خون شد چگونه به او کمک کنند.

6. گاهی مسایل جالب توجهی اتفاق می‌افتد. به‌طور مثال کودک دیابتی که در درس ریاضی قوی بوده است، ناگهان در این درس افت شدید پیدا می‌کند ولی بعد معلوم می‌شود که زمان درس ریاضی پیش از ناهار یا پس از ساعت ورزش بوده است. در این زمان‌ها قند کودک در حد پایین است و تمرکز و دقت و درک او هم کاهش می‌یابد.

7. مسایل روانی کودک اهمیت زیادی دارند. کودک دیابتی حس می‌کند با دوستانش تفاوت دارد به‌ویژه که از خوردن بستنی و نان خامه‌ای محروم است. باید فضایی ایجاد شود که کودک غم‌ها و ناراحتی‌هایش را با والدین در میان بگذارد.

8. وقتی کودک به مهمانی و مسافرت می‌رود، سرنگ و شیشه انسولین و برنامه غذایی‌اش را نباید فراموش کند.

سوء تغذیه در دوران جنینی تکامل ذهنی کودک را کند می سازد

سو تغذیه در دوران جنینی و سال های اولیه زندگی موجب کندی رشد اندام ، کوتاه قدی و واپس ماندگی تکامل ذهنی کودک می شود.
دکتر ربابه شیخ الاسلام در گفت و گو با خبرنگار سلامت نیوز اظهار داشت : سوء تغذیه شدید در دوران رشد و تکامل بر رشد فیزیکی ، تکامل شناختی  و تکامل اجتماعی تاثیرات منفی می گذارد و این کودکان در دوره های بعدی زندگی نمی توانند توانایی های بدنی و ذهنی خود را پرورش دهند.

وی گفت : تغذیه از بدو تولد و حتی پیش از آن در رشد و تکامل کودک تاثیر دارد و هر غفلتی در این دوره می تواند توانایی های بالقوه او را در معرض خطر قرار دهد . ابتلا به عفونت های مکرر و مقاومت در برابر درمان آن از عوارض این غفلت است.

این متخصص تغذیه افزود : میزان انرژی و پروتیین مورد نیاز شیرخوار 5ماهه دوبرابر یک فرد بالغ ، نیاز به آهن 5تا 6 برابر و ویتامین D بیش از 7 برابر است و کمبودهای تغذیه ای در این دوران بر ضریب هوشی کودکان اثر منفی دارد.

وی اضافه کرد : ابتلا شیرخواران به کمبود آهن تا 9 امتیاز ، تولد با وزن کم تا 5 امتیاز ، محرومیت از شیر مادر تا 8 امتیاز  و کمبود ید تا 13 امتیاز ،ضریب هوشی کودک را کاهش می دهد.

منبع : سایت سیمرغ


اگر شما هم فرزندی دارید که مبتلا به دیابت است حتما با وسواس بیشتری مطالب مربوط به دیابت را پیگیری می‌کنید و بهتر از هرکسی می‌دانید که تغذیه چقدر در کنترل بیماری فرزندتان موثر است. یکی از اصلی‌ترین سوالات والدین کودکان دیابتی، شیوه و نوع تغذیه کودک‌شان است تا با برنامه‌ریزی مناسب بتوانند کمترین میزان انسولین را به کودکان تزریق کنند. پس باید بدانید که رژیم غذایی مناسب و منظم در کنار تزریق انسولین برای کنترل بیماری‌ کودک دیابتی اهمیت زیادی دارد تا مانع افت قند خون او شود. همچنین کودک دیابتی در طول روز باید علاوه بر وعده‌های غذایی اصلی، حداقل سه نوبت نیز از مواد غذایی مناسب به‌عنوان وعده‌های فرعی (در مجموع حداقل شش وعده غذا در روز) استفاده کند. در وعده‌های غذایی فرعی باید حتی مواد نشاسته‌ای نیز گنجانده شود. همیشه به یاد داشته باشید تغذیه پیش از خواب کودک مهم است زیرا از افت قند خون او در طول شب جلوگیری می‌کند...

متخصصان تغذیه می‌گویند رژیم غذایی مناسب شامل مواد نشاسته‌ای مانند نان، سیب‌زمینی، برنج، حبوبات، لبنیات ،  تخم‌مرغ و گوشت است. چربی غذا باید کم باشد و از غذاهای پرفیبر استفاده شود، همچنین مقدار غذای مناسب برای کودک براساس میزان مصرف انسولین باید به صورت تقسیم شده برای کودک تنظیم شود. در این کار متخصص تغذیه به شما کمک می‌کند. پیش از فعالیت شدید مانند ورزش، کودک نیاز به مواد قندی دارد در این مواقع حتی می‌توان از قندهای ساده مانند شکلات و آب‌نبات در صورت نیاز استفاده کرد. البته بهتر است فعالیت ورزشی مداوم بیش از یک ساعت طول نکشد. کودک هر ساعت باید تغذیه شود. رژیم غذایی کودک باید آزاد باشد ولی این به آن معنی نیست که هر چقدر دلش خواست، مواد قندی مصرف کند. بهتر است مواد قندی ماده‌ای (به جز میوه‌ها که حاوی املاح و ویتامین هستند) از برنامه غذایی کودک حذف شوند و میوه‌های خیلی شیرین نیز به ندرت استفاده شود.

مشکلات شایع
در تنظیم قند خون کودک ممکن است افت قند خون یا افزایش قند خون روی دهد. درباره افت قند خون بدانید که یکی از موارد اورژانس است و باید بلافاصله کودک را به نزدیک‌ترین مرکز درمانی برسانید. در هنگام افت قند خون، احساس ضعف، گرسنگی، بی‌هوشی و حتی اغما نیز ممکن است مشاهده شود. این حالت اغلب در مواقع زیر پیش می‌آید:
- هنگامی که کودک یک وعده غذا را فراموش کند.
- اگر هوا خیلی گرم یا خیلی سرد باشد.
- اگر ورزش شدید بدون تغذیه مناسب انجام شود.
- اگر انسولین بیش از نیاز مصرف شود.

درباره افت قند خون به علایمی همچون لرزش دست، پوست رنگ پریده، عرق سرد، ضربان تند قلب، گرسنگی، بی‌قراری و گریه، سیاهی رفتن چشم، خستگی و خواب‌آلودگی، 
سردرد و نداشتن تمرکز کودک حتما توجه کنید. در این مرحله باید به سرعت یک غذای شیرین مانند آب‌میوه و آب قند به کودک بدهید. بهتر است از شیرینی‌های جامد استفاده نکنید تا در صورت تشنج، غذا به راه‌های هوایی کودک وارد نشود. اگر پس از 10 تا 15 دقیقه کودک احساس بهبود نکرد، این کار را تکرار کنید و پس از بهترشدن حال کودک باید یک ماده غذایی که قند آن جذب طولانی‌تری دارد، به وی بدهید تا دوباره افت قند تکرار نشود. نمونه چنین غذاهایی ساندویچ پنیر یا شیر با چند عدد بیسکوییت است. در موارد افت شدید قند خون، کاهش سطح هوشیاری و تشنج نیز ممکن است مشاهده شود. در این موارد نیز نکات زیر را به یاد داشته باشید:
- به کودک بی‌هوش نباید از راه دهان غذا یا نوشیدنی بدهید چون وارد ریه شده و او را خفه می‌کند.
- کودک را به یک پهلو خوابانده چانه‌اش را به سمت پایین بکشید.
- به فوریت‌های پزشکی خبر دهید.
- اگر آمپول گلوکاگون در دسترس دارید مقداری از آن را طبق دستور پزشک به صورت جلدی یا عضلانی به کودک تزریق کنید.

افزایش قند خون کودک
اگر انسولین در دسترس بدن کم باشد یا بیمار تزریق انسولین را فراموش کند، دچار افزایش قند خون می‌شود. مصرف زیادتر از حد معمول غذا و ورزش و فعالیت بدنی خیلی کم نیز موجب افزایش قند خون می‌شود. همچنین 
استرس و  اضطراب نیز در افزایش قند خون کودک موثر است. علامت‌های افزایش قند خون شامل تشنگی، خستگی و ضعف، خستگی و ضعف، افزایش دفعات ادرار و تاری دید است. هنگام افزایش قند خون ابتدا از گلوکومتر برای اندازه‌گیری قند خون و سپس غذاها و نوشیدنی‌های بدون قند استفاده کنید. اگر هم انسولین کریستال دارید، مطابق نظر پزشک‌تان آن را تزریق کنید.

کتواسیدوز
هنگامی که بدن نتواند از قند خون به‌طور کافی استفاده کند، شروع به سوزاندن چربی می‌کند و مواد زایدی به نام کتون تولید می‌کند که به دنبال انباشت آنها در خون، کتواسیدوز پدید می‌آید. این وضعیت در تزریق کم و نامناسب انسولین روی می‌دهد. کتواسیدوز یکی از وضعیت‌های بسیار اورژانس در بیماران دیابتی نوع یک است و باید به به سرعت درمان شود وگرنه به بی‌هوشی یا اغمای دیابتی می‌انجامد. علامت‌های کتواسیدوز دیابتی شامل کاهش آب بدن، چشمان گود رفته، لب‌های خشک، خواب‌آلودگی و تنفس دشوار، استفراغ، درد شکم و تنفس با بوی میوه گندیده است. در این حالت اگر کودک هوشیار است مایعات بدون قند به او بدهید و به سرعت کودک را به اورژانس برسانید.

منبع : سایت سیمرغ

 

استفاده از داروی موضعی ویكس برای كودكان زیر 2 سال خطرناك است.

كارشناسان هشدار دادند: استفاده از ویكس خطر اختلالات تنفسی را در كودكان افزایش می‌دهد.
پژوهشگران اعلام كردند: سی دقیقه پس از مصرف ویكس واكنش
حساسیتی در كودكان شروع می‌شود كه گاه بسیار شدید است و موجب بستری شدن کودک می‌شود.
متخصصان توصیه می‌كنند: والدین از ویكس به ویژه ویكس‌های روغنی كه دوام بیشتری دارند برای فرزندان زیر 2 سال خود استفاده نكنند. 

منبع : سایت سیمرغ

پوشاندن كفش‌های بزرگ به كودكان باعث بد فرم شدن پاها و اختلالات حركتی در آنها می‌شود.  

به نقل از روزنامه بیلت آلمان برررسی محققان دانشگاه پوتسدام نشان داد: كودكانی كه با كفش‌های بزرگ‌تر از اندازه پایشان راه می‌روند بیش از دیگران به عارضه صافی كف پا مبتلا می‌شوند. 

نتیجه این تحقیق در اولین شماره مجله تخصصی "پای كودكان " چاپ شده است.

منبع : سایت سیمرغ

همچنانکه نوزاد رشد می‌کند و می‌آموزد که راه برود ، مهم است خانه‌تان را برای کودک نوپا ایمن و عاری از عوامل آسیب‌زا نگهدارید. 

برای این حفظ ایمنی کودک نوپا در خانه این نکات را رعایت کنید: 
از وسائل ایمنی مانند پوشش پریزها ، محافظ پنجره ، قفل قفسه و مانند آنها استفاده کنید.

با بسته نگهداشتن درها ، گذاشتن دروازه جلوی پلکان و نگهداشتن صندلی و نردبان دور از دست کودک نوپا از افتادن او جلوگیری کنید.

همه داروها و فراورده‌های پاک‌کننده خانگی را در کمدهای قفل‌شده و دور از دسترس کودک نگهدارید.

کودکتان را از آشپزخانه دور نگهدارید تا از سوختگی و سایر جراحات جلوگیری شود.

  منبع : سایت سیمرغ

وزن:

- میزان از دست دادن وزن در چند روز اول بعد از تولد 5 تا 10% وزن تولد است. 
- بازگشت به وزن هنگام تولد  7 تا 10 روزگی

- وزن متوسط هنگام تولد 5/3 كیلوگرم

- دو برابر شدن وزن تولد در 4 تا 5 ماهگی     حدود 6 كیلوگرم

- سه برابر شدن وزن تولد در یكسالگی       حدود 10 كیلوگرم

- چهار برابر شدن وزن تولد در دو سالگی      حدود 12 كیلوگرم 

- در 5 سالگی وزن 2 برابر یكسالگی است    حدود 20 كیلوگرم

- در 10 سالگی وزن كودك 3 برابر یكسالگی است  30 كیلوگرم

- متوسط افزایش وزن از 2 سالگی تا بلوغ هر سال 5/2 كیلوگرم است.

قد:

- متوسط قد هنگام تولد: 50 سانتیمتر 

- متوسط قد در یكسالگی: 75 سانتیمتر

- متوسط قد در چهار سالگی به دو برابر قد تولد 100 سانتیمتر می‌رسد.

- متوسط افزایش سالیانه قد از 4 سالگی تا بلوغ سالیانه 5 تا 5/7 سانتیمتر است.

دور سر:

- متوسط دور سر هنگام تولد 35 سانتیمتر

- در سال اول زندگی بطور متوسط 1 سانتیمتر در هر ماه = 47 سانتیمتر )

- 35 سانتیمتر در سه ماهه اول زندگی هر ماه 2 سانتیمتر بعد با سرعت كمتر افزایش می‌یابد .

- 10 سانتیمتر برای بقیه عمر  دور سر فرد بالغ 57 سانتیمتراست .

منبع : سایت سیمرغ

 

دختر 6 ساله ام مدام مریض می‌شود . در طول تابستان برای کمک به سیستم ایمنی بدن فرزندم چه اقدامی می‌توانم بکنم. بعضی بچه‌ها سریع به محرک‌های محیطی پاسخ می‌دهند ، که سبب افزایش مواد مخاطی و تضعیف سیستم ایمنی بدن می‌شود. اساسا این که سبب واکنش به سیستم ایمنی بدن می‌شود ، چیز بدی نیست ، اما این که مداوم پیش آید باعث ناتوانی مقابله با عفونت‌ها می‌شود. آلرژی‌های غذایی به چیزهایی مثل کازئین که یک پروتئین شیری می‌باشد یا فراورده‌های گندمی ، از شایع‌ترین موارد در کودکان می‌باشد. با حذف لبنیات و فراورده‌های گندمی از رژیم غذایی بچه‌ها ، بهبودی حاصل می‌شود. توصیه می‌شود که باید از مواد تمیز کننده کمتر در منزل استفاده کرد ، همچنین بعضی مواد شیمیایی موجود در فرش‌ها برای کودکان مضر می‌باشند. یکی دیگر از علل زود مریض شدن بچه‌های 6 ساله این است که ، اولین سال ورود به مدرسه آنها می‌باشد. اما در سال دوم مدرسه ، کودکان کمتر بیمار می‌شوند ، چون که بدن آنها پادتنهای زیادی را تولید می‌کند.

منبع : سایت سیمرغ

بهترین زمان برای ماساژ کودک تان زمانی است که او بیدار و با نشاط است. وقتی او را بقل می‌گیرید، تحت تأثیر خلق و خوی شما قرار می‌گیرد. پس باید با خودتان نیز احساس آرامش و آسودگی کنید. هر نوع زیور آلاتی را که دوست دارید بیرون آورید و ناخن‌های تان را به اندازه کافی کوتاه کنید تا پوست لطیف کودک نخراشد. هر چیزی را که لازم دارید دور خودتان قرار دهید تا وقتی ماساژ را شروع می‌کنید بر حرکات دست تان یا هر چیزی که کودک دوست دارد تمرکز داشته باشید.

استفاده از روغن ، چرا نباید از روغن استفاده کرد؟
تماس پوست با پوست، رشد و نمو مطلوب را افزایش می‌دهد. پس درک کودک و ماساژ بدن برهنه او. راهی برای تقویت و پیشبرد این مسئله است. روغن کمک می‌کند تا دستان شما به آرامی روی بدن کودک حرکت کند. هم چنین به شما اجازه می‌دهد تا حرکت ماساژور را تدریجا ً محکم تر کرده و مدت بیشتری، بدون این که وقفه ای ایجاد شود، او را ماساژ دهید. روغن، پوست را مرطوب می‌کند و این کار باعث جلوگیری یا به حداقل رساندن خشکی پوست می‌شود.

 کدام روغن؟
از روغن بادام یا کنجد استفاده کنید. این روغن‌ها بوهایی ملایم دارند، سریع جذب پوست می‌شوند وپوست را تغذیه می‌کنند. در صورت امکان روغن طبیعی را انتخاب کنید. روغن‌های طبیعی کمتر از روغن‌های مصنوعی پوست را تحریک می‌کنند. در کشورهایی که ماساژ کودک به صورت سنتی وجود دارد، استفاده از روغن بستگی به مفید بودن و قابلیت دسترسی به آن دارد. افرادی با فرهنگ‌های آسیایی و آفریقاییکه در غرب زندگی می‌کنند، ترجیح می‌دهند از روغن‌هایی استفاده کنند که آماده و قابل دسترسی است و به روغن‌های مناطق خودشان شباهت دارد، مثل روغن زیتون.

آن چه برای ماساژ نیاز دارید ؟
یک اتاق گرم:
کودکان وقتی برهنه هستند، سریع گرمای بدن شان را از دست می‌دهند، روغن نیز باعث کاهش حرارت بدن می‌شود، در نتیجه اتاق باید به اندازه کافی گرم باشد تا کودک تان احساس آرامش کند. 80 درجه فارنهایت (20 درجه سانتی گراد) دمای ایده آل اتاق است. اما اگر با لباس آستین کوتاه احساس سرما نمی‌کنید، گرمای شما برای ماساژ مناسب است.

برنامه ریزی درست و معقول:
کودک را در فاصله بین دو بار شیر خوردن، وقتی سر حال است ماساژ دهید. اگر بلافاصله بعد از شیر خوردن او را ماساژ دهید، ممکن است باعث ایجاد تهوع و استفراغ در وی شود. بنابراین دست کم یک ساعت صبر کنید. اگر ماساژ نزدیک به نوبت بعدی شیر دادن او باشد، ممکن است در طول ماساژ دادن گرسنه اش شود و بی تابی کند.

زمان:
اوایل برای ماساژ دادن کل بدن 20 تا 30 دقیقه را در نظر بگیرید. عجله کردن یا انجام آن بین فعالیت‌های دیگرتان شاید بی فایده باشد و منجر به بی تابی کودک شود. وقتی که هر دو به ماساژ خو گرفتید، وقت کمتری را می‌توانید صرف این کار کنید.

فضای آرام و ساکت:
اگر به عنوان مثال صدای تلویزیون و رادیو مزاحم تان نباشد، هر دوی شما از ماساژ لذت می‌برید؛ چه نوزاد که ماساژ داده می‌شود و چه شما که ماساژ میدهید. هک لذت می‌برید، هم کم کم به طور مؤثری به یکدیگر عادت خواهید کرد. شما از این پس، نسبت به کودک تان مسئول هستید و باید به این مسئله که به چه چیزی علاقه دارد و چه چیزی مورد علاقه او نیست، توجه کنید.

حاشیه‌ها

یافته‌های یک تحقیق
در استرالیا پدران و فرزندانی که به وسیلۀ ماساژ با یکدیگر تماس داشتند، مورد مطالعه قرار گرفتند تا میزان ارتباط این تماس، بر رابطه پدر - فرزندی ارزیابی شود. به یک گروه از پدرانی که برای اولین بار پدر شده بودند، نشان داده شد که چگونه نوزاد چهار هفته ای خود را ماساژ دهند. ان گاه از آن‌ها خواسته شد که این کار را تا پایان مدت تحقیق ادامه دهند . گروه دیگر، یعنی گروه کنترل گروهی که در آن پدرانی بودند که نوزادشان را ماساژ نداده بودند، نیز مورد آزمایش قرار گرفتند . تحقیقات به این نتیجه رسید که کودکان 12 هفته ای که پدران شان آن‌ها را ماساژ داده بودند و با آن‌ها از طریق نگاه، لبخند و صدا ارتباط برقرار کرده بودند، نسبت به پدران و نوزادانی که در گروه کنترل قرار داشتند، واکنش‌ هایشان همراه با توجه و تمرکز بیشتری بود. هم چنین رفتار دوری گزینی از پدران در آن‌ها کمتر دیده می‌شد. در پدران این بچه‌ها هم تمایل به تماس و ارتباط روزانه بیشتری با فرزندان شان مشاهده شد. ماساژ کودکان به پدران و کودکان اجازه می‌دهد که از تماس پوست با پوست که غالبا ً مادران هنگام شیر دادن آن را تجربه می‌کنند لذت ببرند، ولی پدران اغلب متوجه این مسئله نیستند. آن‌ها با ماساژ کودکان شان حالات و واکنش‌های کودکان را درک کرده و برای نگهداری از آنان اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند.

 منبع : سایت سیمرغ 

 

چرا ماساژ می‌دهیم؟
یادگیری و انجام ماساژ کودک، کار بسیار ساده ای است. چند وسیله کوچک لازم داردو هیچ هزینه ای در بر ندارد، مگر مقداری وقت. منافع دراز مدت و کوتاه مدت آن برای کودکان زیاد است و از طرف دیگر والدین نیز با ماساژ بچه‌ها ارتباط مثبت و خوبی را با آن‌ها برقرار خواهد کرد.

منافع ماساژ برای کودکان

1. احساس امنیت
ارتباط جسمی بین کودک و یکی از والدینش، احساس عشق و علاقه و ارزش را در او تقویت می‌کند و این احساس، به رشد عزت نفس و اعتماد به نفس در کودک می‌انجامد.

2. سلامت و تندرستی کل بدن
تحقیقات نشان می‌دهد: کودکانی که با محبت و مهربانی لمس می‌شوند، کمتر از آن‌هایی که تماس محبت آمیز با والدین شان ندارند گریه می‌کنند یا بیمار می‌شوند. ماساژ، گردش خون را بهبود می‌بخشد و سیستم ایمنی بدن را نیز تقویت می‌کند. همین طور کمک می‌کند که مایع لنفی در سرتاسر بدن پخش شود و مواد مضر نیز از بدن دفع گردد. ماساژ، درد و نشانه‌های بعضی از ناراحتی‌ها و بیماری‌های مزمن را تسکین می‌دهد. راحتی و آرامش را افزایش می‌دهد و به نوزادی که دایم گریه می‌کند، آرامش می‌بخشد.

3. رشد جسمی
ماساژ، خودآگاهی از جسم را افزایش می‌دهد و عضلات را محکم و مفاصل را منعطف می‌کند. بدین ترتیب برای کودکان نارس( کودکانی که زیر وزن طبیعی به دنیا می‌آیند یا آن‌هایی که نیازهای ویژه ای دارند ) منفعت ویژه ای دارد.

4. مهارت اجتماعی
با لمس کودکتان، چگونگی برقراری ارتباط را به او آموزش می‌دهید. ماساژ به شما کمک می‌کند ارتباطی غیر کلامی با کودک تان برقرار سازید و این موضوع باعث افزایش ارتباط زود هنگام شما با کودک خواهد شد در نتیجه کم کم عزت نفس و توان برقراری ارتباط اجتماعی در کودک پدید خواهد آمد.

منافع ماساژ برای والدین
1. آرامش و راحتی:
وقتی کودک تان را ماساژ می‌دهید، کاملا ً بر او متمرکز می‌شوید و با او تعمل برقرار می‌کنید. طبق تحقیقات، گزارش شده که خود والدین نیز از این تعامل لذت می‌برند و احساس آرامش می‌کنند.

2. حساس شدن نسبت به کودک:
اگر کودک را از آن طور که دوست دارد نوازش کنید یا فشاری به او وارد آورید که حس کند عصبی یا ناراحت هستید، او در این حالت قادر به ابزار احساس خود نخواهد بود. از این رو خود شما باید با نگاه به عکس العمل‌های او، آن‌ها را تفسیر کنید. با این روش می‌آموزید که از روی حرکات کودک منظور او را بخوانید یا درکش کنید، وهمین مسئله باعث افزایش مهارت‌های شما در نگهداری از او می‌شود.

3. ایجاد اعتماد به نفس:
والدینی که نسبت به فرزندان شان حساسند، دوست دارند نسبت به انجام نقش‌ها و وظایف خود اطمینان پیدا کنند. ارتباط جسمی ناشی از ماساژ و تماس با کودک، در والدین نیز احساس آرامش و اطمینان ایجاد می‌شود.

4. ایجاد ارتباط بین والدین و کودک:
ارتباط غیر کلامی که همراه ماساژ کودکتان برقرار می‌کنید،جرقه ارتباطی تعاملی و دو طرفه را روشن می‌کند. تا آن جا که این ارتباط می‌تواند در آینده نیز بین هر دوی شما برقرار و ادامه داشته باشد. ماساژ، طی زمانی مشخص و به صورت منظم داده می‌شود و می‌تواند بین شما و او  صمیمیت و نزدیکی ایجاد کند.

منبع : سایت سیمرغ