فلفل قرمز و پیشگیری:
فلفل از دیرباز بصورت تازه (سرشار از ویتامین ث) و خشک شده در ادویه توسط مردم مورد مصرف بوده است. این سوزاننده کوچک می‌تواند بواسطه ویتامین ث و اثرات ضد درد و التهابی  که دارد از بروز
* علائم ارتروز و رماتیسم
* سرماخوردگی
جلوگیری نماید.


فلفل قرمز  (
Capsicum annuum (Paprika           
خانواده:
 
سیب زمینی
Solanaceae 


مشخصات:
گیاهی است یکساله با ریشه اصلی و ساقه افراشته و منشعب که تا ارتفاع حدود یک متر میرسد. گلها با دمگل کوتاه در محور انشعابات کوتاه ساقه قرار دارند، جام گل فنجانی و دارای 5 گلبرگ سفید رنگ میباشد. میوه سته‌ای آویزان و به اشکال مختلف که به سه رنگ قرمز، سبز و زرد می‌باشد و نوع قرمز دارای اثرات داروئی میباشد.
زمان جمع آوری میوه در ماههای مرداد و شهریور می‌باشد.

 

پراکندگی:
بومی نواحی حاره ای قاره امریکای جنوبی میباشد و در اغلب نقاط اروپا کاشت می‌شود.
در بسیاری از مناطق ایران کاشت می‌شود.

 

بخش‌های مورد استفاده:
میوه


ترکیبات شیمیایی:
* کاپسایسین
Capsaicine

* کاپسوروبینCapsorobin 

* کاروتنCaroten

* لوتئین

* ویتامینC (در میوه تازه) B1 ، B2 و E از مهمترین مواد موثره میباشند.


خواص:
ضد درد: بطور موضعی اثرات ضد درد خود را بواسطه کپسایسین با تحریک اختصاصی فیبرهای C بدون میلین اعصاب آوران که منجر به تخلیه ذخایر ماده P شده و موجب کاهش یا توقف انتقال محرک‌های دردناک از فیبرهای اعصاب محیطی به مراکز بالاتر میشود، اعمال می‌کند.


ضد التهاب: بواسطه تحریک جریان خون موضعی منجر به رفع سریعتر التهاب می‌گردد.


مقوی معده: منجر به افزایش ترشح شیره معده می‌گردد.


رفع سوء هاضمه: با بهبود ترشحات معده و افزایش حرکات دودی روده منجر به بهبود هضم می‌گردد.


رفع دریازدگی: احتمالا" با افزایش حرکات دودی روده از برگشت غذا و تهوع حین دریازدگی جلوگیری می‌کند.


ضد تصلب شرائین: بواسطه اثرات رقیق کنندگی
Fibrinolytic از تصلب شرائین جلوگیری می‌کند.


موارد مصرف:

پیشگیری:
سکته مغزی و قلبی: با اثرات فیبرینولیتیک از بروز تصلب شرائین و در نتیجه سکته مغزی و قلبی جلوگیری می‌کند.{(خوراکی) کمکی}


دریازدگی: با افزایش حرکات طبیعی روده از بروز دریازدگی جلوگیری می‌کند.{(خوراکی) کمکی}


درمان:
درد مفاصل: در آرتروز بخصوص در افراد مسن بواسطه کاهش تعداد پیام‌های درد از موضع و نیز کاهش التهاب منجر بهبود درد مفصل می‌گردد.{(موضعی) کمکی}


التهاب مفاصل: با افزایش جریان خون موضعی منجر به دفع سریعتر عوامل التهابی از موضع گردیده و التهاب مفصل را کمتر می‌نماید. {(موضعی) کمکی}


رماتیسم: با دو مکانیسم فوق به درمان رماتیسم کمک میکند.{(موضعی) کمکی}


دریازدگی: از حرکت خلاف جهت روده که منجر به استفراغ میشود جلوگیری کرده لذا علائم دریازدگی را کاهش می‌دهد.{(خوراکی) کمکی}


دردهای بعد از زونا: دردهای عصبی که بعد از بهبود زونا در محل ضایعات پوستی باقیمانده، را بهبود می‌دهد{(موضعی) کمکی}


دردهای عصبی بیماران دیابتی
Diabethic Neuropathy: دردهای اندام انتهائی که در بیماران قندی پس از 5-10 سال بروز می‌کند، با مصرف فلفل قرمز کاهش می‌یابد.{(موضعی) کمکی}


موارد احتیاط و منع مصرف:

* بدلیل احتمال ایجاد گرفتگی حاد در مجاری تنفسی مصرف استنشاقی فلفل قرمز ممنوع است.
* مصرف مقادیر زیاد بصورت خوراکی می‌تواند در افراد آسمی علائم تنفسی را تشدید نماید.
* مصرف موضعی در پوست آسیب دیده و نزدیک چشم مجاز نمی‌باشد.
* دراولین بار مصرف موضعی بهتر است که به مقدار کم مصرف شده و در موضع ماساژ زیادی داده نشود.
* بدلیل افزایش ترشح اسید معده حین مصرف فلفل، در کسانیکه زخم معده دارند، مصرف خوراکی آن می‌تواند با تحریک موضعی و نیز افزایش احتمال رقت خون، منجر به خونریزی گردد.
* بدلیل تحریک حرکات دودی روده، مصرف فلفل درکسانیکه بیماری روده تحریک پذیر
IBS دارند، مجاز نمی باشد.
* خطر بروز سرطان معده و کبد در کسانیکه مصرف خوراکی بطور افراطی دارند، بیشتر از افراد عادی است.


تداخلات داروئی:
* در مصرف خوراکی توام با تئوفیلین
Theophiline جذب دارو افزایش می‌یابد.
* زمان القاء خواب با هگزوباربیتال و غلظت خونی این دارو در مصرف حاد عصاره فلفل افزایش و در مصرف مداوم کاهش می‌دهد.
* در افرادی که سابقه زخم معده ندارند، مصرف خوراکی پودر فلفل قرمز نیم ساعت قبل از اسپرین عوارض گوارشی-مخاطی دارو را کاهش می‌دهد.
* در کسانیکه داروهای مهار کننده انزیم مبدل انژیوتانسین
ACEI,s مصرف می‌کنند (کاپتوپریل و انالاپریل) مصرف موضعی فلفل می‌تواند احتمال حساسیت دارو را که منجر به سرفه خشک می‌شود، را بالا می‌برد.


مصرف در دوران بارداری:
مصرف خوراکی در مقادیر کم مجاز است.


مصرف در دوران شیردهی:
مصرف خوراکی و موضعی در مقادیر کم مجاز میباشد.


منبع : سایت سیمرغ

نخود فرنگی در همه انواع آن طعمی بسیار خوشمزه دارد و از نظر سلامتی مغذی می‌باشد. فصل کاشت نخود فرنگی از بهار تا اوایل پاییز است.
نخود فرنگی، گیاهی است که میوه آنها غلاف مانند است و دانه‌های گوشتی که ما آنها را بعنوان نخود می‌شناسیم در آن وجود دارد. نخود از محدود حبوباتی است که هم بصورت پخته و هم خام،‌جزء سبزیجات تازه محسوب می‌گردد. اگرچه، ‌تنها 5 درصد از نخود بصورت خام فروخته می‌شوند، باقی آنها یخ‌زده و یا کنسرو شده است. نخود یخ‌زده به این دلیل که طعم خود را حفظ کرده‌اند و سدیم کمتری دارند، ترجیح داده می‌شوند.

فواید نخودفرنگی

نخود‌فرنگی حاوی موادی است که برای سلامت استخوان مناسب می‌باشند. آنها منبعی غنی از ویتامین K1 هستند که استئوکلسین(Osteocalcin) که اصلیترین پروتئین در استخوان است را فعال می‌سازد. استئوکلسین مولکولهای کلسیم درون استخوان را جذب می‌نماید. بنابراین بدون ویتامین K1 به اندازه کافی،‌ میزان استئوکلسین کافی نمی‌باشد و معدنی‌شدن استخوان صورت نمی‌گیرد.

نخود فرنگی منبعی از فولیک اسید و ویتامین B6نیز است. این دو ویتامین در کاهش ساخت هموسستئین که مولکول خطرناکی است کمک می‌کنند. مطالعه‌ای نشان داده‌است که زنان یائسه‌ای که از کمبود میزان فولیک‌اسید خود اطلاعی ندارند بوسیله مکملهایی که فولیک اسید دارند،‌ میزان هموسستئین در آنها کاهش می‌یابد.

مواد موجود در 100 گرم نخود فرنگی

 

ویتامین  K

41.40 میکروگرم

منگنز

0.84 میلی گرم

ویتامین C

22.72 میلی گرم

فیبر

8.80 گرم

ویتامین  B1

0.41 میلی گرم

فولات

101.28   میکروگرم

ویتامین A

955.20 واحد

تریپتوفان

0.06 گرم

فسفر

187.20 میلی گرم

ویتامین B6

0.23 میلی گرم

منیزیم

62.40 میلی گرم

ویتامین  B2

0.24 میلی گرم

مس

0.28 میلی گرم

آهن

2.46   میلی گرم

سرب

1.90 میلی‌گرم

پتاسیم

433.60 میلی گرم



کمک به قلب بوسیله نخود فرنگی

هموسستئین رگهای خونی را تخریب می‌کند و باعث گرفتگی رگها می‌گردد. بنابراین فولیک اسید و ویتامینB6 در نخود فرنگی از سلامت سیستم قلبی ـ عروقی حفاظت می‌کنند. در واقع فولیک اسید برای عملکرد سیستم قلبی ـ عروقی بسیار مهم است و در مطالعه‌ای که در سال 1995 انجام گرفت، در طول یک سال 400 میکروگرم فولیک اسید در روز از مرگ 28000 نفر بدلیل مشکلات سیستم قلبی ـ عروقی در سال در آمریکا جلوگیری نمود.

بالا بردن انرژی و سلامت

نخود فرنگی یکی از مهمترین غذاهایی است که اگر شما معمولاً احساس خستگی و بی حالی می‌کنید،‌ می‌تواند جزء رژیم غذایی شما قرار گیرد. نخود فرنگی به این دلیل که مواد مغذی موجود در آن سلولهای تولید کننده انرژی و سیستم‌های بدن را حمایت می‌کند و برای رفع خستگی مهم می‌باشد.

نخود فرنگی منبعی خوب از ویتامین B1، B6، B2 و  B3می‌باشد که همه این ویتامینها برای سوخت و ساز چربی، پروتئین و کربوهیدرات ضروری می‌باشد. نخود فرنگی همچنین منبعی غنی از آهن و مواد معدنی ضروری برای عملکرد طبیعی سلولهای خونی می‌باشد که کمبود آنها باعث کم خونی،‌خستگی و کاهش سیستم ایمنی بدن می‌گردد. نخود فرنگی همچنین منبعی از ویتامین C است که بسیاری از سلولهای تولید کننده انرژی را از تخریب بوسیله رادیکالهای آزاد محافظت می‌نماید.


 

بالا بردن سلامتی بوسیله نخودفرنگی

ویتامینC موجود در نخود فرنگی، از ابتلاء به سرطان جلوگیری می‌نماید. مشاهده شده است که جذب بالای ویتامین C باعث کاهش ابتلاء به انواع سرطانها می‌گردد که از آن جمله میتوان به سرطان خون، سرطان غدد لنفاوی، ‌ریه و پانکراس و همچنین سرطانهایی که به هورمونهای جنسی مربوط می‌باشند مانند سرطان سینه، پرستات، ‌مثانه و سرطان تخمدان اشاره نمود.

 

ویتامین C، اولین و موثرترین محافظ آنتی اکسیدانی در بدن است. ویتامین C، از تخریب سلولهای ساختاری مانند DNA، جلوگیری می‌کند و به بدن برای مقابله با آلودگیهای محیطی و سموم شیمیایی کمک کرده و  سیستم ایمنی بدن را افزایش می‌دهد.

چگونگی انتخاب و نگهداری از نخود فرنگی

سعی کنید نخود فرنگی انتخابی شما، ‌لطیف، مخملی و سفت باشد. رنگ آنها باید سبز و شفاف باشد. از خرید نخود فرنگیهایی که رنگ سبز آنها تیره و یا خیلی روشن باشد و یا زرد رنگ با نقطه‌هایی خاکستری رنگ باشد خودداری نمایید. همچنین نخود فرنگیهایی را که پف کرده،‌ آبکی و کپک زده هستند را نیز خریداری ننمایید.

بهتر است نخود فرنگیها را در فصل مناسب آنها تهیه و مصرف کنید و اگر نمی‌توانید باید آنها را سریع فریز کنید. نخود فرنگی را شسته نشده و خارج از غلاف را درون کیسه بریزید و در فریزر نگه دارید،‌در این حالت نخود فرنگی چندین روز می‌تواند در فریزر بماند.


منبع : سایت سیمرغ

چای یك نوشیدنی قدیمی است كه از برگ‌های گیاهی همیشه سبز گرمسیری به نام Canellia sinsis تهیه می‌شود.چای‌كه پس از آب دومین نوشیدنی رایج در سراسر دنیا است در حال حاضر در 50 كشور دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد.مصرف سرانه چای بالغ بر حدود 120 میلی‌لیتر در روز است.با وجود اینكه شناخت فواید استفاده از چای بر سلامتی قدمت طولانی دارد،انجام تحقیقات علمی روی آن و اجزای تشكیل دهنده‌اش به كمتر از 3 دهه اخیر باز می‌گردد.سه نوع چای وجود دارد كه عبارتند از چای سبز،چای سیاه،چای اوولانگ.چای سیاه بیشتر در اروپا و آمریكای شمالی و آفریقای شمالی استفاده می شود و چای سبز در آسیا و چای اوولانگ بیشتر در چین و ویتنام مورد استفاده قرار می گیرد.


چای سیاه

پرمصرف ترین گونه چای در سراسر دنیا و نزد مردم جهان چای سیاه است كه به چای تخمیر شده معروف است.در ضمن فرایندهای صنعتی چای سیاه كه به روش تخمیری اكسیده شده و سپس آنزیم‌های موجود در آن نظیر پلی فنل اكسیداز، پیتیداز و... غیرفعال می‌شوند. این نوع چای حاوی كمترین مقادیر آنتی اكسیدان ها و بیشترین مقدار كافئین در مقایسه با دیگر انواع مرسوم آن است.

 

چای سبز
برای تهیه چای سبز،پس از چیدن برگ‌های چای،آن را در معرض بخار قرار می دهند تا پیش از خشك شدن،آنزیم های پلی فنول و... آن غیرفعال شود.در این فرآورده،مقدار پلی فنول ها (مهمترین آنتی اكسیدان موجود در برگ سبز چای) بیش از چای سیاه بوده و خواص درمانی آن نیز بیشتر است.

 

چای اوولانگ
چای اوولانگ نیز به وسیله اكسیداسیون ناقص برگ های چای به عنوان بخشی از فرایند حد واسط تهیه چای سیاه و سبز تولید می شود.به طور تقریبی 78-76 درصد چای تولیدی در دنیا چای سیاه و
22-20 درصد چای سبز و كمتر از 2 درصد آن چای اوولانگ است.چای خواص طبیعی و درمانگر بی شماری هم دارد كه از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره كرد:

 

بیماری های قلبی- عروقی:

ارتباط معكوسی میان دریافت فلاونوئیدها و بیماری های قلبی- عروقی وجود دارد و در افرادی كه به مدت یك سال بیش از یك فنجان چای در روز مصرف می كنند در مقایسه با كسانی كه چای نمی نوشند خطر حمله قلبی 44 درصد كمتر است.

 

فشار خون:
فشار خون بالا می تواند فرایند تصلب شرائین را تسریع نماید.خطر پرفشاری خون در كسانی كه روزانه 599-120 میلی لیتر چای می نوشند در مقایسه با افرادی كه به هیچ عنوان چای نمی نوشند 46 درصد كم تر است.


كاهش چربی های خون:

آنتی اكسیدان های چای می تواند با كاهش تغییرات اكسیداسیون
LDL یا كلسترول با چگالی پایین، روند تصلب شرائین را كند نماید.در واقع بیشتر از آن كه اثرات سودمند چای بر عملكرد قلبی عروقی به اثرات آن بر كاهش اكسیداسیون LDL بازگردد به تاثیر چای بر عملكرد دیواره عروق مربوط می شود.

 

پیشگیری از سرطان ها:
اثرات ضدسرطان چای،هم به نوع چای و هم به نوع سرطان بستگی دارد كه این اثر مثبت در میان مردم آسیا كه بیشتر از چای سبز استفاده می كنند در مقایسه با چای سیاه مورد استفاده اروپائیان بیشتر است كه به محتوی بالاتر كاتكین ها (نوعی آنتی اكسیدان) در چای سبز در مقایسه با چای سیاه بازمی گردد.مصرف چای سبز احتمال ابتلا به سرطان های معده، پروستات،سینه،كولوركتال و كیسه صفرا را كاهش دهد.

 

سلامت دهان و دندان:
نوشیدن چای به دلیل وجود فلوراید طبیعی موجود در آن با كاهش پوسیدگی دندان همراه است.به علاوه عصاره چای سبز،باكتری های دهانی مانند اشرشیاكلی، استرپتوكوكوس و...را كاهش می دهد.پلی فنول های چای اوولانگ از حمله باكتری ها به سطح دندان ها با كاهش آب لوتی استرپتوكوك ها و كاهش تولید اسید از پوسیدگی دندان ها جلوگیری می كند.جوشانده های چای كه از انواعی از چای سبز و چای سیاه تهیه می شود، فعالیت آمیلاز بزاق را در انسان 70 درصد كاهش داده و به طور موثر از ایجاد فساد و پوسیدگی دندان ها توسط غذاهای حاوی نشاسته ممانعت می كند.چای به خاطر منبع فلوراید موجود در خود می تواند پیشرفت فرایند پوكی استخوان را مانع شود و باعث افزایش تراكم استخوان و مانع از شكستن آنها شود.

 

جذب آهن:
مصرف همزمان چای سیاه با منابع آهن غیرهم 94 - 79 درصد دسترسی زیستی آهن را مهار می كند.برای پیشگیری از اثرات منفی نباید چای را بلافاصله بعد از وعده های غذایی استفاده كرد،همچنین مصرف لیمو به همراه چای می تواند مفید باشد.


منبع : سایت سیمرغ

ماست نیز مانند بقیه هم گروه‌های خود منبع بسیار خوب کلسیم، فسفر،ویتامین‌های گروه B مانند ریبو فلاوین،اسید پانتوتنیک و روی است.جالب است بدانید که یک لیوان آن حدود 450 میلی‌گرم کلسیم و1/5 میلی ‌گرم روی دارد.نسبت بین کلسیم و فسفر در ماست بسیار حایز اهمیت است، زیرا برای داشتن استخوان‌هایی سالم تنها مقدار کلسیم دریافتی مهم نیست،بلکه مقدار فسفر نیز اهمیت دارد.در واقع نسبت کلسیم به فسفر دریافتی از غذاها،در رسوب کلسیم دراستخوان ها موثر است.مناسب ترین نسبت میان این دو ریز مغذی مشابه ترکیب شیر مادر یااستخوان ‌های بدن است،یعنی به ازای هر 1000 میلی گرم کلسیم دریافتی، 440 میلی گرم فسفر باید دریافت شود.چنین نسبتی تنها در لبنیات وجود دارد.کلسیم موجود در ماست،در حفظ سلامت سلول ‌های روده‌ای نیز مفید است.مخصوصاً زنان به دلیل بارداری و شیردهی در دوران جوانی و نیز قطع تولید استروژن در دوران یائسگی ، بیشتر در معرض پوکی استخوان بوده و باید دقت کنند که روزانه 3 واحد لبنیات بخورند.

 

اهمیت تولید کننده‌های اسیدلاکتیک
ماست یک ماده غذایی پروبیوتیک است،یعنی حاوی میکروب‌ های زنده مفیدی است که ماست وارد لوله گوارش می ‌شوند و با جایگزینی در روده‌ها،این اندام را از وجود باکتری‌ های بیماری ‌زا محافظت می ‌کنند و به عمل تخمیر ادامه می ‌دهند و با تولید اسید‌های چرب کوتاه زنجیره،به سلامت سلول‌ های روده کمک می ‌کنند.جالب است بدانید،مواد غذایی پروبیوتیک به افزایش سطح ایمنی بدن نیز کمک می‌ کنند.مشاهده شده است،کودکانی که مادران ‌شان در ماه‌ های آخر بارداری،از مواد غذایی پروبیوتیک استفاده می ‌کرده اند،کمتر به آلرژی های غذایی،اسهال و اگزما مبتلا می‌ شوند.ماست به هضم و جذب غذا نیز کمک می ‌کند،زیرا اسید لاکتیک موجود در آن به جذب بهتر کلسیم کمک می ‌کند و محیط مناسب بیولوژیکی را برای بهبود جذب کلسیم و ویتامین ‌ها فراهم می ‌آورد.باکتری ‌های زنده ی مفید در ماست،به تولید آنزیم لاکتاز نیز می ‌پردازند،آنزیمی که برای هضم قند شیر ضروری است و بسیاری از افراد به دلیل کمبود ترشح این آنزیم در روده،دچار عدم تحمل نسبت به شیرمی شوند و با مصرف شیر دچار عوارضی مانند اسهال،نفخ و دل پیچه می گردند.مصرف مرتب ماست،از طریق تولید آنزیم توسط باکتری ‌ها به کاهش این علایم در فرد کمک می ‌کند،ضمن این که در ماست،لاکتوز به اسید لاکتیک تبدیل شده است و این افراد بدون نگرانی می‌ توانند از آن استفاده کنند.

 

پیشگیری از سرطان
ماست در کاهش احتمال بروز سرطان روده نیز موثر است.به این ترتیب که لاکتوباکتریاسه‌های موجود در آن،رشد باکتری‌ های مفید در روده را تحریک کرده و باکتری‌ های بیماری ‌زا را که می‌ توانند به سلول‌ های روده آسیب برسانند،کاهش می ‌دهند.از سوی دیگر این باکتری ‌ها با متصل شدن به اسید‌های صفراوی،احتمال وارد شدن آسیب به سلول ‌های روده را کم می ‌کنند و از تبدیل نیترات و نیتریت موجود در غذا به ترکیبات نیتروزآمین که سرطان ‌زا هستند، جلوگیری به عمل می‌ آورند.کلسیم موجود در ماست نیز ضمن باند شدن با ترکیبات صفراوی،رشد سلول‌ های طولی روده را کم می ‌کند.طی برخی مطالعات دیده شده افرادی که روزانه بیش از 1200 میلی‌ گرم کلسیم مصرف می ‌کنند، 75 درصد احتمال ابتلای کمتری به سرطان روده داشته‌اند.

 

ماست با طعم میوه
در کشورهای اروپایی از ماست در دسرهای مختلف نیز استفاده می ‌شود.یکی از محصولاتی که به تازگی وارد بازار ایران نیز شده است،ماست میوه‌ای است.شما در منزل نیز می ‌توانید ماست میوه‌ای را با افزودن میوه‌هایی مانند هلو،گلابی،موز تهیه کنید.فقط به خاطر داشته باشید که در تهیه ماست میوه‌ای بهتر است از میوه‌هایی با طعم ملایم استفاده شود.تهیه ی ماست میوه‌ای مخصوصا برای کودکان،روش بسیار مناسبی در تشویق آنان به مصرف لبنیات و میوه است و می ‌تواند به عنوان میان وعده ای سالم جایگزین میان وعده‌های چرب و پُرکالری کودکان شود،ضمن این که همراهی ماست و میوه باعث می‌ شود ویتامین ‌های موجود در میوه،به کمک اسید لاکتیک موجود در ماست، بهتر جذب شوند. همچنین پکتین موجود در میوه‌جات با همراهی لاکتوباکتریاسه‌های موجود در ماست، به کاهش جذب کلسترول کمک می‌ کند که در بزرگسالان حایز اهمیت است.به علاوه،ماست چون دارای پروتئین‌هایی است که هضم آن ها راحت است،می ‌تواند با قطع شیر پس از شیرخوارگی،در رژیم غذایی کودک قرار گیرد.زمانی که کودکان دچار عفونت‌های روده‌ای و اسهال می ‌شوند و تا مدت‌ها ممکن است نسبت به شیر عدم تحمل داشته باشند،ماست را در رژیم غذایی آنها در مقادیر بیشتر بگنجانید، زیرا طی حرارت دادن شیر در فرایند تولید ماست،پروتئین‌های آن به مولکول‌های ساده ‌تر تغییر یافته و دارای هضم و جذب آسان ‌تری خواهد بود.

و اما آب ماست
گاهی ماست آب می ‌اندازد.هرگز آب ماست را دور نریزید.آب ماست دارای کلسیم و ویتامین‌های گروه
B بوده و در عین حال پروتئین کمی دارد و می ‌تواند در شرایط محدودیت مصرف پروتئین،مانند بیماران کلیوی و یا در برخی مراحل نارسایی کبدی مورد استفاده قرار گیرد.


منبع : سایت سیمرغ

مصرف طبی زرشك به دوره ی مصر باستان می رسد كه فراعنه و ملكه ها،این گیاه را با تخم رازیانه به منظور درمان طاعون مصرف می كردند. 
ریشه و ساقه این گیاه زرد رنگ است و اروپایی ها و آمریكای شمالی برای رنگ آمیزی لباس از آن استفاده می كردند.اما تركیبات موجود در پوست گیاه زرشك، آن را به یك گیاه درمانی تبدیل كرده است.
پوست این گیاه حاوی آلكالوئیدهایی است كه مهم ترین آنها
Berberine است.این آلکالوئیدها خواص آنتی بیوتیکی (ضد باکتری و ضد عفونت) دارند و سبب تحریك بخش هایی از سیستم ایمنی بدن می شوند.برای پی بردن به این اثر،قطره ای زرشك را روی زبان خود بگذارید،خواهید دید دهان شما آبكی می شود.به گفته كارشناسان طب گیاهی،آبکی شدن دهان سبب می شود كه بدن بتواند با عفونت مبارزه كند.
انواع عفونت هایی كه زرشك می تواند در درمان آنها مؤثر واقع شود عبارت است از:عفونت گلو،مجاری ادراری،مجاری معده ای- روده ای،ریه ها،عفونت های مخمری و اسهال.
دكتر محمد دریایی،متخصص تغذیه و علوم زیستی گفت:‌پوست،ریشه و ساقه زرشك در درمان ناراحتی های كلیوی و سنگ های اداری و برای تحریك فعالیت های معده و كبد استفاده می شود.
وی افزود: از پوست گیاه زرشك برای مشكلات جریان خون استفاده می شود و حتی اثر سمی روی انگل سالك دارد و در درمان یرقان،مالاریا،درمان كیسه صفرا به كار می رود.
این متخصص تغذیه و علوم زیستی در ادامه تصریح کرد:این گیاه منقبض كننده طحال بوده و اثر ضد تهوع دارد،اما استفاده مقدار زیاد آن باعث اسهال و حتی فلج مركز تنفسی می شود.
وی خاطر نشان كرد:مصرف زرشك دو گرم در طول روز و به مدت سه بار توصیه می شود و مصرف بیش از اندازه آن می تواند مشكلات زیادی ایجاد كند.

معرفی گیاه زرشک
زرشك درختچه ای است دارای ساقه ای خاردار كه ارتفاع آن تا 4 متر نیز می رسد.چوب این درخت

 قهو ه ای،قرمز و یا زردرنگ می باشد.برگ های آن بیضی شكل با دندانه های اره ای و گل های آن خوشه ای و زرد رنگ است.شاخه های زرشك تیغ زیادی دارد.میوه ی زرشك قرمز رنگ،گوشتی،بیضی شكل و دارای طعمی ترش است.قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه ،پوست ریشه و ساقه ،برگ، گل و میوه آن است.
انتهای بهار و ابتدای تابستان،فصل شکوفه دادن بوته زرشک است.غنچه‌های آن زرد رنگ است که در فصل پاییز رنگ قرمز گیلاسی به خود می‌گیرند.

تركیبات گیاه زرشک:
در این گیاه آلكالوئیدهای بربرین
Berberine ،اكسیاكانتین Oxyaconthine، بربامین Berbamine وجود دارد. مقدار آلكالوئیدها در پوست ریشه زرشك بیشتر از قسمت های دیگر این گیاه است. زرشك گونه های مختلفی دارد كه مهم ترین آنها زرشك بی هسته و زرشك با هسته (دارای دو هسته) می باشد.

خواص میوه زرشك
زرشك از نظر طب قدیم ایران سرد و خشك است.میوه زرشك خواص زیر را درد:

* قابض است.

* تقویت كننده قلب و كبد است.

* بواسیر خونی را درمان می كند.

* خونریزی را برطرف می كند.

*برای برطرف كردن بیماری های كبدی مفید است.

* زرشك صفرا آور بوده و در درمان سنگ كیسه صفرا بسیار مؤثر است.

* دم كرده زرشك را برای برطرف كردن ناراحتی های دهان غرغره كنید.

خواص ریشه و ساقه زرشک

* صفرا بر و مسهل است.

* كبد را پاك و تقویت می كند.

* اعمال دستگاه گوارش را منظم می كند.

* سوء هاضمه را از بین می برد.

* بی اشتهایی را برطرف می كند.

* برای رفع یبوست مفید است.

* در درمان یرقان و زردی موثر است.

* نقرس و روماتیسم را برطرف می كند.

* خانم هایی كه بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند، باید برای برطرف كردن آن از ریشه و ساقه زرشك استفاده كنند.

* آنهایی كه مبتلا به ورم طحال هستند،می توانند برای معالجه از این گیاه كمك بگیرند.

* واریس را درمان می كند.

* برای معالجه بواسیر نافع است.

* برای برطرف كردن سوزش ادرار مفید است.

* فشار خون را پایین می آورد.

* برای شستشوی چشم می توانید از جوشانده ریشه و ساقه زرشك استفاده كنید.

خواص برگ زرشك

* آب آوردگی بدن را برطرف می كند.

* اسهال های مزمن را درمان می كند.

* برگ زرشك دارای مقدر زیادی ویتامین C می باشد،بنابراین در درمان بیماری اسكوربوت مفید است.

* جویدن برگ زرشك،باعث محكم شدن لثه و دندان می شود.

* در موقع آنژین و گلودرد، دم كرده برگ زرشك را غرغره كنید.

طرز استفاده:

جوشانده زرشك :

مقدار 10 تا 20 گرم پوست ریشه یا ساقه و یا میوه زرشك را در یك لیتر آب ریخته و آن را به جوش آورید. سپس آن را از روی اجاق بردارید و بگذارید برای مدت 10 دقیقه بماند.این جوشانده را صاف كرده و با شكر یا عسل شیرین كنید.مقدار مصرف روزانه آن سه فنجان،در فاصله بین غذاهاست.

تنتور زرشك :
این تنتور را می توانید از فروشگاه های گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانه ها خریداری كنید. مقدار مصرف آن 10 تا 20 قطره، سه بار در روز می باشد.

دم كرده زرشك :
مقدار 40 گرم زرشك را در یك لیتر آب جوش ریخته و بگذارید مدت 10 دقیقه بماند.سپس آن را با شكر یا عسل مخلوط كنید.مقدار مصرف آن سه فنجان در روز و در فاصله بین غذاهاست.

مضرات :

* مصرف مقدار زیاد زرشك و یا ریشه و ساقه و برگ آن برای زنان حامله مناسب نیست، زیرا رحم را تحریك می كند و ممكن است باعث سقط جنین شود.

* مصرف زیاد این گیاه به مدت طولانی می تواند سبب ناراحتی معده و روده ها شود و جذب ویتامین های گروه B را در بدن مختل كند. 

 
منبع : سایت سیمرغ

در اولین قدم این رنگ اشیا است كه شما را به طرف آن شیء جذب و یا از آن دور می‌كند.در واقع احساس آرامش،لذت ناراحتی،تنش،صلح و دوستی و ... همه و همه در پرتو رنگ‌هاست.رنگ‌ها تمامی محیط ما و حتی خود ما را نیز تسخیر كرده‌اند و در تمام جسم جان و روح ما تاثیر گذارند. مثلا در مورد رنگ سیب سرخ و زیبا علاوه بر لذتی كه از رنگ آن در هنگام خوردن می‌بریم و در ما احساس شادابی و نشاط ایجاد می‌كند،در خواصش نیز تاثیر فراوانی دارد.تمامی سبزیجات و میوه‌هایی كه روزانه مصرف می‌كنید با توجه به نوع رنگشان منافع خاصی برای شما دارند.شاید تعجب كنید،اما فراموش نكنید كه رنگ‌ها بر همه وجود ما و در تمامی جوانب نفوذ دارند و این هم یك روش نفوذی آنهاست.

رنگ سبز
رنگی‌ است آرامش بخش و با دیدن این رنگ شما احساس آرامش می‌كنید و از وجودش لذت می‌برید و جالب اینجاست كه همین رنگ زیبا و آرامش بخش علاوه بر این كه شما را در ظاهر جذب می‌كند و شما از آن لذت می‌برید خواص درمانی بسیاری نیز دارد و برای جسمتان مفید است.در واقع هر چیز سبزی كه شما می‌بینید این خاصیت را داراست و این در مورد میوه‌ها و سبزیجات سبز رنگ نیز صادق است.این رنگ برای افراد عصبی و نا ‌آرام بسیار مفید است.رنگ سبز خاصیت ضد عفونی‌كننده‌ دارد و مناسب برای بیماری‌های قلبی عروقی و بیماری‌های روده‌‌ای (یبوست)‌،معده (سوء‌هاضمه،زخم معده و...)،كلیه (سنگ كلیه و ناراحتی‌های مجاری ادراری)‌، ریه (مشكلات تنفسی،آسم و ...) و رحم می‌باشد.
این رنگ برای درمان زخم‌های عمیق سوختگی‌های شدید نیز موثر است.این خواص در میوه‌ها و سبزیجاتی كه سبز رنگ هستند به وفور یافت می‌شود.تحقیقات نشان داده میوه‌ها و سبزیجات سبز رنگ خاصیت ضدعفونی‌كنندگی دارند و در هضم غذا و جذب آن موثرند.
میوه‌ها و سبزیجات سبز رنگ برای افرادی كه از بیماری‌های عصبی رنج می‌برند توصیه شده است. سبزیجات سبز رنگ همچنین در درمان زخم‌های عمیق و سوختگی ‌ها و بیماری‌ های ریوی و كلیوی بسیار موثر است و در بهبود بیماری‌های قلبی مصرف فراوان دارد.مثلا جعفری دارای خواص ضد عفونی‌كننده خون و دستگاه گوارش می‌باشد.جعفری موجب تحریك عضلات روده و رحم می‌شود و مناسب برای معده و هضم غذاست.برگ این گیاه مناسب برای زخم‌های عمیق است و جوشانده آن مناسب برای بیماری‌های كلیوی و مجاری ادرار است.

 

انگور سبز
این میوه مناسب برای بیماری‌های اعصاب است.مواد غذایی موجود در انگور به هضم غذا و جذب آن در معده كمك فراوانی می‌كند و در درمان بیماری‌های سوءهاضمه،سل ریوی،مشكلات كلیوی (سنگ كلیه)‌ و یبوست كمك فراوانی می‌كند.همچنین باعث دفع سموم و مواد زائد از بدن می‌شود.آب انگور مغذی عضله قلب است.انگور اختلالات قلبی حاصله از ازدیاد فشارخون را از بین می‌برد و دارای اثر تقویت‌كننده قلب است.
انگور موجب ازدیاد ترشح صفرا می‌شود و عمل هضم را تحریك و تسریع می‌بخشد و تخمیرهای روده‌ای را كاهش می‌دهد.

كاهو
كاهو در درمان تپش قلب و سرفه و مشكلات ریوی موثر است.همچنین آرام‌ كننده اعصاب است.كاهو برای دفع مواد زاید در روده‌ها و جلوگیری از یبوست مناسب است.از جوشانده كاهو می‌توان برای درمان سوختگی‌ها و زخم‌ها استفاده كرد.

 

لوبیا سبز
از لوبیا سبز برای درمان كسالت‌های شدید كلیوی استفاده می‌شود.این سبزی همچنین در درمان بیماری‌های قلبی نیز موثر است.وجود فسفر در لوبیا برای اعصاب مفید است.خرده شده و یا پوره شده دانه لوبیا به عنوان ضماد برای مواضع سوختگی و سایر التهابات پوستی و زخم‌ها موثر است.

 

ترخون
ترخون به دلیل داشتن اسانس‌های معطر در خود مجاری دستگاه گوارشی را ضدعفونی می‌كند و محرك مناسبی برای معده به شمار می‌رود.این سبزی برای بیماری‌های رحم و تسهیل جریان خون قاعدگی بسیار موثر است.

رنگ قرمز
رنگی‌است محرك و اشتهاآور.رنگی پر انرژی كه همین خصوصیات در مواد غذایی قرمز رنگ هم دیده می‌شود.معمولا ما برای خوردن خوراكی‌هایی با رنگ قرمز بسیار راغب هستیم.
این رنگ و در واقع میوه‌ها و سبزیجات‌ قرمز رنگ علاوه بر این كه افزایش‌ دهنده اشتها هستند،برای افراد كم خون و افرادی كه كمبود آهن دارند بسیار مناسب است.همچنین در درمان عفونت‌‌ها و سوختگی‌های شدید بسیار موثر است و معمولا این ‌گونه میوه‌ها و سبزیجات در درمان بیماری‌‌های ریوی،مشكلات روده (یبوست)‌ و رحم به كار برده می‌شود.مواد غذایی قرمز رنگ بسیار پر انرژی بوده و در تقویت قلب و افزایش فشار خون و غلظت خون بسیار مفید و تقویت‌كننده روده و كبد است.

 

گیلاس‌
تقویت‌كننده و انرژی‌ زا.تنظیم ‌كننده كبد و مناسب برای رفع یبوست و اشتها ‌آور،دفع‌كننده مواد زائد و سموم از بدن.

 

توت ‌فرنگی‌
در درمان سل ریوی بسیار سودمند است و همچنین در درمان عفونت‌های روده.

انار
جلوگیری از تنگی نفس.مناسب برای روده و تصفیه‌كننده خون.

انگور فرنگی‌
موثر در درمان تب‌های عفونی،محرك اشتها و رفع یبوست.

شاتوت‌
تصفیه‌كننده خون،مناسب برای بیماری‌های كم‌خونی و مشكلات ریوی.

فلفل‌قرمز
تحریك قوای هاضمه،مناسب برای خونریزی‌های رحم،رفع فلج،رفع یبوست و بیماری‌‌های روده.

رنگ نارنجی‌
رنگی جذاب و سر زنده و شاداب،كه در نهایت جذابیت و جلب توجه احساس ‌زدگی ایجاد نمی‌كند. سبزیجات و میوه‌های نارنجی رنگ و كلا هر شی نارنجی رنگ در افزایش شیر مادران بسیار موثر است.مواد غذایی نارنجی رنگ بسیار انرژی‌ زا است و محرك مناسبی برای اعصاب و سودمند برای مشكلات تنفسی و ضد سرفه،ضد آسم و سل ریوی هستند و در درمان سنگ كلیه و كیسه صفرا و بیماری‌های معده و روده موثر هستند.

 

هویج‌
افزایش شیر مادر،مناسب برای درمان اختلالات شدید روده‌ای،بهبود دهنده زخم‌های دستگاه گوارش،رفع‌كننده یبوست،ضد عفونی‌كننده روده،تقویت‌كننده اعصاب و انرژی‌زا و موثر در بهبود عفونت‌های ریوی.

 

پرتقال و نارنگی‌
تقویت‌كننده دستگاه عصبی،عضلات و غدد،مناسب برای رفع اختلالات دستگاه گوارش،كبد و روده‌ها.

زالزالك‌
مناسب برای درمان بیماری‌های روده و رفع كم‌خونی.

رنگ زرد
رنگی شادی‌آفرین،درخشان،زنده و محرك.سبزیجات و میوه‌های زردرنگ معمولا اشتها آور و در عین حال مناسب برای هضم غذا می‌باشند.میوه‌جات و سبزی‌های زرد‌رنگ تصفیه‌كننده كبد و روده‌ها و كلیه‌هاست.این مواد غذایی در درمان بیماری‌های معده (ورم معده)‌ كیسه صفرا یبوست و فشار خون و همین طور مشكلات ریوی مناسب هستند و در تقویت غدد لنفاوی قلب موثرند و بسیار انرژی‌زا می‌باشند و محرك اعصاب.

زردآلو
سرشار از انرژی،موثر در درمان یبوست،كاهش‌دهنده افسردگی و تقویت‌كننده اعصاب.

آناناس‌
تقویت‌كننده روده،نیرو بخش،مناسب برای هضم غذا و موثر در بیماری‌های ریه.

به‌
تقویت‌كننده اعصاب و قلب،موثر در درمان بیماری‌های ریوی و سل.همچنین در درمان ورم معده و روده از این میوه استفاده می‌شود.

 

گلابی‌
از بین برنده ضعف و بی‌حالی،تقویت‌كننده اعصاب،رفع تنبلی روده‌ها،رفع یبوست و بیماری‌های روده‌ای و معده،موثر در درمان سل ریوی،از بین برنده سنگ كلیه.

 

آلو
انرژی‌زا و از بین برنده كم‌خونی و ضعف و سستی،برطرف‌كننده یبوست،محرك اعصاب،مناسب برای كلیه‌ها.

سیب زرد
انرژی‌ساز،ضد عفونی ‌كننده قوی روده و مناسب برای تقویت روده‌ها و معده،محرك كلیه‌ها و مناسب برای سنگ كلیه و مجاری ادرار،تقویت‌كننده اعصاب،رفع‌كننده یبوست و اسهال، مناسب برای اختلالات تنفسی.


منبع : سایت سیمرغ

پروتئین یک ماده مهم است که باید در غذای روزانه ما وجود داشته باشد.این ماده برای رشد و سلامت بدن بسیار ضروری است.پروتئین،هم در غذاهای گیاهی و هم در غذاهای حیوانی وجود دارد؛امّا دانشمندان علم تغذیه عقیده دارند که پروتئین حیوانی بهتر از پروتئین گیاهی است.
گوشت طیور به عنوان یک منبع پروتئین حیوانی اهمیت زیادی دارد؛به همین دلیل در کشورهای مختلف،سرمایه گذاری زیادی روی صنعت پرورش طیور از جمله بلدرچین شده است.
میزان پروتئین موجود در گوشت این پرنده (بلدرچین) از پروتئین گوشت سایر پرندگان و نشخوارکنندگان معمولی 10- 5 درصد بیش تر است.گوشت و تخم بلدرچین به لحاظ ارزش غذایی و درمانی،بسیار مورد توجه است.وجود عناصر معدنی کمیاب و ویتامین های مختلف در گوشت این پرنده،باعث شده است که گوشت آن برای درمان بعضی از بیماری ها،مانند آسم،تشنج،فشارخون،ضعف اعصاب و ناراحتی های روانی و بی خوابی مفید باشد.
گوشت بلدرچین منبع خوب نیاسین ،فسفر،مس،تیامین،ریبوفلاوین،ویتامین
B6،روی،آهن و سلنیوم است.تخم بلدرچین در مقایسه با تخم مرغ،به مراتب ارزش غذایی بالاتری دارد.
یک تخم بلدرچین هر چند که از لحاظ وزنی حدود یک پنجم وزن تخم مرغ معمولی را دارد،ولی نسبت به آن دارای 5 برابر فسفر، 5/7 برابر آهن، 6 برابر ویتامین
B1(تیامین) و 15 برابر ویتامین B2 (ریبوفلاوین) می باشد.

نکاتی در مورد خرید بلدرچین و نحوه نگهداری آن
گوشت خام بلدرچین در یخچال به مدت 2 روز، و گوشت پخته آن حداکثر 3 روز قابل نگهداری است.برای خرید گوشت بلدرچین اول از تاریخ انقضای آن اطمینان حاصل کنید.گوشت تازه بلدرچین باید بدون بو، کاملاً تمیز و عاری از هر گونه بقایای پر باشد.و بهتر است در اولین فرصت ممکن پس از خرید،آماده مصرف شود.بدین منظور آن را در بسته ای پلاستیکی یا فویل پیچیده و در سردترین قسمت یخچال نگه داری کنید.اگر قصد پختن بلدرچین را تا 2 روز پس از خرید ندارید،آن را منجمد کنید.به این منظور بهتر است آن را با همان بسته بندی هنگام خرید در فویل پیچیده و یا این که در کیسه فریزر گذاشته و هوای داخل آن را کاملاً خارج کنید.گوشت منجمد بلدرچین،در فریزر به مدت 3 ماه قابل نگه داری است.

روش رفع انجماد گوشت منجمد بلدرچین
هیچگاه بلدرچین منجمد را در درجه حرارت اتاق جهت رفع انجماد نگذارید.بهتر است آن را در یخچال گذاشته تا در طول شب رفع انجماد شود؛هم چنین می توانید با غوطه ور کردن آن در آب سرد،رفع انجماد کنید.بدین منظور پرنده را با همان بسته بندی منجمد شده و یا با قرار دادن در بسته ای مقاوم نسبت به آب،داخل آب سرد قرار دهید و هر 30 دقیقه یکبار آب را عوض کنید.بلدرچین ظرف مدت یک ساعت یا کمتر رفع انجماد می شود.

منبع : سایت سیمرغ

كشك یكی از فرآورده‌های فرعی شیر است كه به روش سنتی از جوشاندن،تغلیظ یا خشك كردن دوغی كه پس از كره‌ گیری باقی می‌ماند یا از ماست بدون چربی تهیه می‌شود.ماده‌ اولیه كشك عبارت است از شیر میش،بز،گاو یا مخلوطی از آنها.كشك با حجم كم خود،یك ماده غذایی معجزه‌ آساست كه در بردارنده تمامی خواص شیر و حاوی كلسیم،چربی،نمك، پروتئین و ویتامین است.

خواص کشک :

* میزان انرژی تولید شده با 100 گرم كشك حدود 105 تا 120 كیلو كالری است كه می‌تواند به عنوان یكی از تامین‌كننده‌های انرژی مورد نیاز بدن در رژیم غذایی روزانه گنجانده شود.

* كشك به علت داشتن اسیدهای آلی،ضدعفونی‌كننده دستگاه هاضمه (معده،روده كوچك و روده بزرگ) است.

* كشك به عنوان یك غذای نفاخ و هم آورنده و سفت‌كننده روده محسوب می‌شود؛به همین علت برای هضم راحت آن از  نعنای خشك استفاده می‌شود.

* علاوه بر آن،كلسیم بالا و فسفر موجود در كشك می‌تواند در پیشگیری از پوكی استخوان موثر باشد.

* كشك برای كودكان كم ‌وزن غذای مناسبی محسوب می‌شود.

* مصرف كشك برای بیماران دارای كلسترول بالا و همچنین فشار خون بالا توصیه نمی‌شود.

 

* كشك به عنوان یك غذای مقوی گرسنگی را كاهش داده و حجم كمی از معده را اشغال می‌كند.

* كشك خشك می‌تواند به عنوان یك میان وعده پرانرژی مصرف شود كه افراد چاق باید به این نكته توجه كنند.

* از كشك به عنوان یك افزودنی به غذاهایی مانند آش استفاده می‌شود.

* كشك دربردارنده تمامی خواص شیر و حاوی كلسیم، چربی، نمك، پروتئین و بعضی از ویتامین‌های گروه ب است.

*با توجه به این كه كشك یكی از غنی‌ترین منابع پروتئین حیوانی است؛بنابراین محیط مناسبی برای رشد و ازدیاد میكروارگانیسم‌های مختلف است كه اغلب سبب مسمومیت‌های شدید و حتی مرگ می‌شود، لذا توجه به موارد زیر ضروری است:از كشك‌های بسته‌بندی شده (پاستوریزه) كه دارای برچسب و مجوز بهداشتی است،استفاده كنید. كشك را در یخچال نگهداری نمایید. تا حد امكان از مصرف كشك مایع باز خودداری كنید و در صورت استفاده 10 تا20 دقیقه قبل از مصرف آن را بجوشانید تا میكروارگانیسم‌های آن كاهش یابد. 


منبع : سایت سیمرغ

ویتامین آ محلول در چربی است و برای عملكرد طبیعی شبكیه چشم و رشد طبیعی استخوان، پوست،بیضه‌ها و تخمدان‌ها لازم است.در داروخانه ویتامین آ به شكل كپسول،قرص،قرص‌های جویدنی، قطره خوراكی و تزریق در دسترس است.

مصرف صحیح
ویتامین آ داروی بدون نسخه نیست و تنها برای درمان بیماران مبتلا به كمبود ویتامین آ مصرف می‌شود.
بسته به مشكل فرد،پزشك میزان بخصوصی از این ویتامین را تجویز می‌كند.پس ویتامین آ را دقیقا مطابق با دستور پزشك خود مصرف كنید و هرگز بدون مشورت با پزشك معالج میزان ویتامین آ را افزایش یا كاهش ندهید.كپسول‌ها را به طور كامل ببلعید و از جویدن یا خرد كردن آنها خودداری كنید.بهتر است اشكال خوراكی ویتامین آ را با معده خالی مصرف نمایید،اما در صورت بروز ناراحتی معده،دارو را پس از غذا میل كنید.

 

ویتامین آ در طبیعت
جگر،روغن كبد ماهی،زرده تخم‌مرغ،میوه‌ها و سبزیجات زرد یا نارنجی مثل هویج،سبزیجات دارای برگ‌های سبز تیره،كره و مارگارین منابع خوب ویتامین آ هستند البته منابع گیاهی حاوی بتاكاروتن هستند كه در بدن به ویتامین آ تبدیل می‌شود.برای تامین نیاز ویتامین بدن از منابع طبیعی،سعی كنید یك رژیم غذایی متعادل داشته باشید.

عوارض جانبی
ویتامین آ معمولا در میزان طبیعی و درمانی باعث بروز عوارض جانبی نمی‌شود،اما مصرف دارو برای مدت طولانی ممكن است سبب بروز افزایش میزان ویتامین در بدن و برخی عوارض شود.سردرد، تشنج،تحریك‌پذیری،تب،ضعف یا خستگی،افزایش حساسیت به نور خورشید،كاهش اشتها،خشكی دهان،درد شكم،استفراغ،ریزش مو،خشكی و ترك خوردگی پوست یا لب‌ها و درد استخوان یا مفاصل از اثرات افزایش تدریجی این ویتامین در بدن محسوب می‌شوند.خواب آلودگی،سرگیجه،سر درد شدید،كاهش هوشیاری،دوبینی،اسهال،استفراغ،پوسته پوسته شدن پوست و خونریزی لثه از علائم و نشانه‌های افزایش ناگهانی این ویتامین هستند.

10 فرمان
1 ــ بدن در دوران بارداری و شیردهی نیاز به ویتامین آ دارد،اما در عین حال مصرف بیش از نیاز این ویتامین می‌تواند سبب بروز عوارض جدی شود و از این رو هرگز بدون مشورت با پزشك ویتامین آ استفاده نكنید.

2 ــ در صورت فراموش كردن یك دوز ویتامین آ،دوز فراموش شده را رها كرده،طبق برنامه منظم خود عمل كنید.

3 ــ ویتامین آ را در بسته مخصوص آن،كاملا پوشیده و دور از دسترس اطفال نگهدارید.

4 ــ قرص‌ها و كپسول‌ها باید در دمای اتاق،دور از نور مستقیم،حرارت زیاد و رطوبت نگهداری شود.

5 ــ با گذشتن از تاریخ اعتبار یا نیاز به دارو،آن را دور بریزید.

6 ــ در صورت بروز تغییر رنگ یا محتوای آمپول،از مصرف آن خودداری كنید.

7 ــ مصرف همزمان ویتامین آ با قرص‌های ضدبارداری خوراكی می‌توانند سبب افزایش سطوح خونی ویتامین آ شود.

8 ــ مصرف همزمان داروهای پایین‌آورنده چربی خون (همچون كلستیرامین) با ویتامین آ، می‌تواند جذب این ویتامین را كاهش دهد.

9 ــ اگر همزمان سایر ویتامین‌ها یا ایزوترتینوئین (آكوتان) مصرف می‌كنید حتما موضوع را به اطلاع پزشك خود برسانید.

10 ــ اگر مبتلا به بیماری كبدی یا كلیوی هستید حتما موضوع را به اطلاع پزشك خود برسانید.

 

منبع : سایت سیمرغ

برای هزاران سال انار به عنوان گنجینه قدرت شناخته می شد.انسان ها برای زیبا تر شدن از این میوه استفاده می کردند.در مصر،مردگان را با انار دفن می کردند.

حال 12 فایده مهم و اصلی انار را برای شما بیان می کنیم.

1- انار و خاصیت آنتی اکسیدانی:
تحقیقات نشان داده است که انار 3 برابر چای سبز،آنتی اکسیدان دارد.لازم به ذکر است که نقش آنتی اکسیدان ها،حفاظت از بدن در برابر استرس ها،آلودگی های شیمیایی و میکروبی،بیماری قلبی و سرطان هاست.

2- انار:قلب و عروق:
آب انار جلوی تصلب شرایین و بیماری قلبی را می گیرد.انار،از کلسترول بد(
LDL) در برابر اکسیده شدن محافظت می کند.آب انار همانند آسپیرین عمل می کند.آب انار از به هم پیوستن پلاکت های خونی جلوگیری می کند، پس مانع از لخته شدن خون می گردد.انار موجب کاهش فشار خون بالا می گردد.آب انار باعث کاهش چربی خون می شود.تحقیقات نشان داده است که اگر روزی سه چهارم لیوان آب انار بنوشید و این کار را مدت 3 ماه انجام دهید،مقدار اکسیژن بیشتری به قلب می رود و باعث سلامتی قلب می شود.آب انار،جلوی تخریبات DNA و بیماری های حاصل از تخریب آن را می گیرد.

3- انار و سرطان:
آب انار به کاهش خطر سرطان پستان کمک می کند.انار از سرطان پروستات جلوگیری می کند و یا رشد آن را آهسته می کند.از سرطان پوست نیز جلوگیری می کند.

4- انار و دیابت
قند موجود در آب انار همانند قند موجود در آب دیگر میوه ها است.از این نظر بیماران مبتلا به دیابت باید در مصرف آن احتیاط کنند و در این مورد با پزشک خود مشورت کنند.

5- انار و کلیه:
انار،از بی نظمی و اختلال در کار کلیه ها می کاهد و به طور کلی ادرارآور است.

6- انار و بیماری آلزایمر:
افرادی که در هفته 2 لیوان یا بیشتر آب انار می نوشند،احتمال پیشرفت و بروز آلزایمر در آن ها نسبت به افرادی که در هفته نصف لیوان آب انار مصرف می کنند، 76 درصد کمتر است.

7- انار و بیماری های عفونی:
انار از تعداد کرم های روده می کاهد.در هنگام تب،به بیمار،انار یا آب آن را بدهید،چرا که در رفع تشنگی بسیار مفید است.انار برای گلو درد بسیار مفید است.شمایی که سرما می خورید،آب انار برای شما دواست.با نوشیدن آب انار،بیماری های عفونی را از بدن دور کنید.

8- انار و پوست:
هسته انار از پیر شدن پوست جلوگیری می کند.اگر می خواهید جوان بمانید،انار مصرف کنید،زیرا خوردن انار باعث می شود که 6 سال جوان تر به نظر آیید.

9- انار : گوش،چشم ،دندان،صدا:
انار و عسل برای گوش درد مفید است.انار و آب انار برای بهبود بینایی و جلوگیری از ضعیف شدن چشم خوب است.انار از خرابی دندان و لثه جلوگیری می کند.آب انار برای صدای گرفته و خشن مفید است.

10- انار و بارداری:
مادران باردار روزانه نصف لیوان آب انار مصرف کنند تا از زود به دنیا آمدن و از صدمات مغزی در نوزاد خود جلوگیری کنند.انار منبع خوب ویتامین های
A ، E، C، B3 و اسید فولیک،پتاسیم و فیبر است.
یک لیوان آب انار، 40 درصد ویتامین
C مورد نیاز روزانه بدن را فراهم می کند.

11- انار و یائسگی:
انار موجب کاستن استرس و پریشانی ناشی از یائسگی می گردد.

12- انار و کاهش وزن:
انار موجب هضم بهتر مواد غذایی می گردد.آب انار برای بهبود اشتها نیز مفید است.دقت کنید که آب انار بدون شکر و فاقد فروکتوز( نوعی قند) برای کاهش وزن مفید است.

 

آب انار تازه بهتر است یا آب انار پاستوریزه یا بسته بندی شده در پلاستیک؟
آب انار تازه که خود فرد می گیرد،بسیار بهتر از آب انار پاستوریزه است.آب انار واقعی دارای ویتامین و املاح است.آب انار حدود 16 درصد نیاز فرد به ویتامین
C را تامین می کند و همچنین منبع خوب ویتامین B5 ، پتاسیم و آنتی اکسیدان است.حرارت زیاد در حین پاستوریزه کردن،موجب از بین رفتن مقداری از مواد مغذی موجود در انار می شود.

به جای داروهای شیمیایی برای سلامت قلب بهتر نیست که از این میوه گرانبها استفاده کنیم؟
پس بیایید از هم اکنون انار را جزو برنامه غذایی روزانه ی خود قرار دهیم.

 

منبع : سایت سیمرغ