مواد معدنی ضروری بدن آن دسته از موادی هستند که معمولا به صورت ترکیب با سایر موادغذایی و یا به صورت نمک های آلی و غیرآلی وجود دارند که می‌توان آنها را به دو دسته عناصر اصلی و عناصر ناچیز تقسیم کرد.

 از دسته اول ساده ترین مثال کلر و سدیم است که مصرف آن به صورت نمک طعام متداول است؛ اما عناصر ناچیز یا ریزمغذی‌ها شامل: مس، آهن، روی، ید، کبالت، منگنز، فلوئور و مولیبدن به اختصار است.

از آن جایی که « روی » یک ماده بسیار ضروری برای انسان است و در صورت کمبود، عوارض خطرناک و جبران ناپذیری ایجاد می‌کند، به نقش مفید این عنصر می‌پردازیم.

« روی » بعد از آهن بیشترین درصد مقدار ریزمغذی مورد نیاز بدن را به خود اختصاص داده است.

این عنصر فعال کننده بیش از دهها آنزیم دربدن موجودات زنده است و در سلامت جسمانی انسان نقش موثری ایفا می‌کند.

براساس آمار حدود 50درصد کم خونی شایع در جامعه، حاصل کمبود تلفیقی دو عنصر آهن و روی است، اما در کشور ما بیشتر به آهن اهمیت داده می‌شود و نقش مفید « روی » فراموش شده است.

کمبود « روی » در ایجاد خستگی زودهنگام بی تاثیر نیست.

عوارض ناشی از آن کاهش رشد جسمانی، تاخیر در بهبود زخمها و آسیبهای پوستی، ریزش مو، بی اشتهایی و اسهال، از دست دادن حس چشایی و بویایی، کوتاهی قد، نارسایی بلوغ جنسی در مردان و کاهش مقاومت بدن در برابر بیماری های عفونی است. اختلال در تفکر، رفتار، خلق و خو و نیز کاهش توانایی یادگیری حاصل از کمبود روی نشان دهنده اهمیت این عنصر در فیزیولوژی مغز است.

سلولهای بدن از گلوکز استفاده می‌کنند که در این میان عنصر « روی » نقش موثری در جذب گلوکز از سوی سلولها را به عهده دارد.به همین دلیل در افرادی که قند خون آنها بالاست و از انسولین استفاده می‌کنند، نقش « روی » در کاهش میزان قند خون این افراد بی تاثیر نیست و همزمان با انسولین می‌تواند از دیابت و عوارض آن جلوگیری کند.

« روی » یکی از عناصر تشکیل دهنده مینای دندان است و کمبود آن سبب تسریع در خرابی و پوسیدگی دندان خواهد شد. همچنین کمبود آن در زنان باردار موجب زایمان زودرس و اختلال در رشد جنین و کاهش وزن نوزاد می‌شود. مصرف « روی » در دوران بارداری در زیبایی نوزاد نیز موثر است.

از نظر علم پزشکی، « روی » در معالجه بسیاری از بیماری‌ها از قبیل؛ سرماخوردگی، آسم، دیابت، کم کاری غدد خصوصا تیروئید، آلزایمر، وزوز گوش، عفونت مثانه، درد عضلات، انواع سوختگی‌ها و نیز استرس های عصبی نقش بسیار مهمی دارد.

«روی» بیشتر در غذاهایی با منبع حیوانی و فرآورده‌های لبنی، تخم‌مرغ و غلات یافت می‌شود.

منابع عمده روی، صدف، گوشت قرمز، مرغ، ماهی، جگر، غلات آسیاب نشده، حبوبات، شیر و فرآورده‌های آن است؛ اما میوه‌ها و سبزی های برگ سبز منابع فقیر این عنصر هستند. در صورت تشخیص پزشک و نیاز بدن، این عنصر به صورت قرص تجویز می‌شود.

کمبود «روی» افراد را دچار کوتاهی قد می‌کند.

منبع : سایت سیمرغ

شروع پاییز به معنی ورود به فصل سیب می‌باشد، زمانی است که آب سیب و دسر تهیه می‌کنید و میوه‌های طراوت بخش و تازه را از باغهای محلی می‌چینید. سیبها محصول این ایده هستند که باید میوه ها را برای سالم بودن یا دور ماندن از دکتر،  مصرف کرد. سیبها واقعا فواید مغزی متفاوتی دارند که می‌توان آنها را به رژیم خود اضافه کنیم. از بین همه میوه هایی که تناول می‌کنیم، سیب منبع غنی است از پکتین است، یک فیبر طبیعی که مملو از فواید فراوانی می‌باشد. همچنین سیب حاوی کوارستین،  تانینها و آنتی اکسیدانها می‌باشد،  که همه اینها عامل تندرستی هستند. در زیر 5 فایده از فواید سیب را ملاحظه می‌فرمایید.

1- سیب روده ها را بهبود می‌بخشد. پکتین منبع فیبر و یا ماده مغزی می‌باشد که می‌توان به رژیم خود اضافه کنیم. اگرچه این ماده در مرکبات و آلوها وجود دارد،  اما سیب ها بیشترین مقدار را در خود دارند. پکتین با افزایش میزان مدفوع و ادرار کمک به درمان یبوست و اسهال می‌کند و معمولا سلامت روده را بهبود می‌بخشد. محققان دریافته اند که پکتین موجود در سیب شیوع بیماری تومور روده بزرگ و سرطان روده ها را کاهش می‌دهد.

2- سیب کلسترول را کاهش می‌دهد. محققان با مطالعه بیماری قلبی و مواد مغزی در یافته‌اند که اگر روزانه سه عدد سیب به مدت سه ماه بخوریم،  می‌توانیم مقدار کلسترول را 20 درجه کاهش دهیم. چطور این اتفاق می‌افتد؟ پکتین سیب (این منبع معجزه آسای فیبر طبیعی) کلسترول بد خون (LDL) را از سیستم بدن خارج می‌کند. نه تنها پکتین بلکه کوارستین آنتی اکسیدانی نیز از انباشتگی کلسترول LDL در جریان خون جلوگیری می‌کند. از آنجا که سیب کلسترول خون را پایین می‌آورد می‌تواند به عنوان یک پیش غذا استفاده شود.

3- سیب خطر سرطان را کاهش می‌دهد. سیب منحصر به جلو گیری از سرطان روده نمی‌شود. بلکه مقدار فراوان کوارستین،  دیگر فلاونوییدهای موجود در این میوه سبب آزاد‌سازی فعالیت آنتی اکسیدانی قوی در افرادی می‌شود که این میوه را می‌خورند و ازفعالیت رادیکالهای آزاد جلوگیری می‌کند. علاوه براین phytochemical های موجود در سیب از سرطان جلوگیری می‌کنند. به این معنی که خوردن سیب از سرطان پروستات،  کلیه و دیگر اعضای بدن جلو گیری می‌کند.

4- سیب فرآیند پیری را به تاخیر می‌اندازد. خیلی ا ز دانشمندان در جستجوی سرچشمه جوانی بودند که پی به وجود سیب بردند. Phytochemical های سیب که باعث رنگ روشن در این میوه می‌شوند در کنار دیگر مواد موجود در سیب باعث کاهش کلسترول و مقابله با سرطان می‌شوند، همچنین از دیابت، فشار خون بالا، بیماری قلبی و دیگر شرایطی که باعث ناتوانی در سنین بالا می‌شوند جلوگیری می‌کنند.

5- سیب از ریزش مو جلوگیری می‌کند. اگر می‌خواهید موهای بادوام تری داشته باشید سیب میل کنید. سیب در لیست میوه جاتی است که کمک می‌کنند تا خون بهتر به پیازچه مو برسد.

امیدوارم سیب بخورید و بیماری را از خود دور کنید. شاد و سر حال و قوی بمانید.

منبع : سایت سیمرغ

مزه شیرین و كمی‌ترش، بافت نرم و آب شدنی تمشک در دهان، هر كسی را از خوردن آن به وجد می‌آورد. انواع مختلف تمشك بیشتر در شمال ایران كشت می‌شوند. تمشك معروف به میوه توده‌ای است زیرا جزء میوه‌های تخم دار ریز به نام میوه‌های آلو مانند هستند كه به دور یك سوراخ مركزی گرد هم چیده شده‌اند.  شكل آن نشان می‌دهد كه به راحتی در دهان آب می‌شود.  مزه ‌ان شیرین همراه با كمی‌ترشی است.  اگر چه بیشتر انواع تمشك به رنگ صورتی و قرمز است ولی تنوع رنگی تمشك به رنگهای سیاه، بنفش، نارنجی، زرد و سفید است.

تاریخچه

تاریخچه تمشك به زمان ما قبل تاریخ می‌رسد.  چنین تصور می‌رود كه تمشك از آسیای شرقی سرچشمه می‌گیرد.  همچنین بعضی از گونه‌های آن بومی‌ نیمكره غربی است. مسافران یا حیواناتی كه‌ از این مناطق عبور می‌كردند آن را به نقاط دیگر انتقال داده‌اند.  تمشك وحشی نیز به‌این صورت در نقاط مختلف جهان گسترده شده ‌است.  بر اساس نوشته‌ای در یك كتاب انگلیسی در سال 1548 درباره داروهای گیاهی، تا آن زمان تمشك كشت نمی‌شده‌است.  از قرن 19 به بعد این میوه در اروپا و آمریكای شمالی كشت شده و انواع مختلف آن مثل loganberry و boysenberry پدید آمده‌است.  در حال حاضر تولیدكنندگان تجاری تمشك روسیه، لهستان، یوگسلاوی، آلمان، شیلی و ایالات متحده‌ هستند.

فواید تمشك

تمشك قرمز منبع بسیار خوبی از مكملهای غذایی به نام اسید الاژیك است.  این ماده در تمشكهایی یافت می‌شود كه‌از گروه مواد مغذی گیاهی به نام tannins می‌باشد، كه تولید كننده یك پروتئین موثر در فعالیت آنتی اكسیدانتی این میوه‌های دانه‌دار است.

مواد موجود در 100 گرم تمشک

مواد مغذی گیاهی محافظی علیه ‌اكسیدانت، میكروب و سرطان

تمشك بعنوان یك میوه حاوی اسیدالاژیك، از آسیب‌های ناخواسته به غشاهای سلول و دیگر ساختارها در بدن با خنثی كردن رادیكالهای آزاد، جلوگیری می‌كند.  اسیدالاژیك تنها ماده مغذی گیاهی موجود در تمشك نیست، فلاونوئید نیز از دیگر تركیبات موجود در تمشك است. در اینجا مواد اصلی، quercetin  keampferol,  و مولكولهایی با پایه سیانیدین (cyaniding) به نام Cyanidin-3- glucosylrutin هستند.

مولكولهای فلاونوئید باعنوان anthocyanins طبقه‌بندی می‌شوند و آنها متعلق به گروهی از مواد هستند كه به تمشك رنگ قرمز تیره می‌دهند.

Anthocyanins تمشك، خاصیت آنتی اكسیدانتی منحصر به فرد و همچنین خاصیت ضدمیكروبی از قبیل قابلیت جلوگیری از رشد بیش از حد یك باكتری و قارچ در بدن دارد.

همچنین طبق تحقیقاتی که صورت گرفته تمشك خاصیت ضدسرطانی نیز دارد. بر اساس تحقیقی روی حیوانات، تمشك قادر به جلوگیری از تكثیر سلول سرطانی و ایجاد غده در قسمتهای مختلف می‌باشد. آنتی اكسیدانت منحصر به فرد تمشك، مصونیت بسیاری فراهم می‌سازد. تمشك تقریباً 50 درصد فعالیت آنتی اكسیدانتی بیشتری نسبت به توت فرنگی، سه برابر كیوی و 10 برابر گوجه دارد.

بیشترین مقدار آنتی اكسیدانت تمشك ellagitannins است كه گروهی از تركیباتی است كه مختص تمشك می‌باشد و فعالیت ضدسرطانی دارد.  20 درصد كل مقدار آنتی اكسیدانت تمشك، ویتامین c است كه حدود 30 میلی گرم در 100 گرم (5/3 اونس) میوه‌است.  Anthocyanins تمشك، بخصوص سیاندین و pelagonidin glycosides ، 25 درصد آن را شامل می‌شوند.  موضوع دیگر اینكه فریز كردن و ذخیره‌سازی تمشك روی فعالیت آنتی اكسیدانتی آن تأثیر نمی‌گذارد، اگر چه فریز كردن، مقدار ویتامین C را نصف می‌كند.

آنتی اكسیدانت به‌همراه مواد معدنی و ویتامین

به غیر از مواد مغذی گیاهی، تمشك سرشار از مواد مغذی مرسوم، كه عمدتاً آنتی اكسیدانت و گروه ویتامین B است می‌باشد. در درجه بندی سیستم غذایی، تمشك منبع بسیار خوبی از منگنز و ویتامین C است، دو آنتی اكسیدانت مهم كه ‌از بدن در برابر آسیبهای مربوط به‌اكسیژن دفاع می‌كنند.  تمشك همچنین منبع بسیار خوبی از ریبوفلاوین، فولات، نیاسین، منیزیم، پتاسیم و مس است.  ویتامین B و مواد معدنی تمشك نیز از بهترین فیبرهای غذایی هستند. تركیب این مواد مغذی، تمشك را یكی از بهترین میوه‌هایی می‌سازد كه روی قندخون اثر می‌گذارد.

تمشك، تمشك سیاه و انگور موسكایی همچنین مانع از فعالیت آنزیمهای metalloproteinase می‌شوند.  این آنزیمها نقش بسیار مهمی‌ در پیشرفت سرطان دارند.

چگونه ذخیره و انتخاب كنیم.

چون تمشك خیلی زود فاسد می‌شود، تمشكهایی را بخرید كه كاملاً رسیده نباشند.  آنهایی را انتخاب كنید كه سفت، گرد و پررنگ هستند.  اگر تمشك هایی را می‌خرید كه در ظرف بسته‌بندی شده‌اند، مطمئن شوید كه ‌آنها را محكم بسته‌بندی نكرده باشند چون باعث خراب و له شدن تمشك‌ها می‌شود  و رطوبت یا خرابی به ظرف نرسیده باشد.  فصل تمشك از اواسط تابستان تا اوایل پاییز است.  تمشك میوه‌ای است كه زود خراب می‌شود بنابراین نیاز به مراقبت بیشتر دارد.  قبل از اینكه آن را در یخچال نگهداری كنید، ابتدا تمشكهای خراب و له شده را بردارید تا میوه‌های دیگر را خراب نكند.  تمشكهای نشسته را در همان ظرفی كه ‌آن را خریداری كرده‌اید بگذارید یا اینكه روی یك بشقاب حوله كاغذی گذاشته و تمشكها را روی آن ریخته سپس با یك روكش پلاستیكی آن را بپوشانید.  تمشك، یك یا دو روز در یخچال تازه می‌ماند.  تمشك را در دمای اتاق یا در معرض نور آفتاب به مدت طولانی قرار ندهید چون باعث خرابی آنها می‌شود.

تمشك به راحتی فریز می‌شود. آنها را با فشار آب كم در ظرفشویی بشویید تا شكل خود را از دست ندهند.  سپس آنها را روی كف دست خود گذاشته و با حوله كاغذی خشك كنید.  آنها را روی یك ظرف صاف یا روی كاغذ مخصوص شیرینی در یك ردیف بگذارید و در فریزر قرار دهید.  وقتی كه كاملاً یخ زدند آنها را در یك كیسه پلاستیكی گذاشته دوباره در فریزر بگذارید.  در این صورت می‌توانید آنها را تا یك سال ذخیره كنید.  برای جلوگیری از تغییر رنگ آنها چند قطره لیموترش روی آنها بریزید.

‌اگر تا به حال پرتقال را فقط به خاطر ویتامین ث بالای آن و پیشگیری از سرماخوردگی مصرف می‌كردید می‌توانید كیوی را جایگزین آن كنید. ویتامین ث موجود در كیوی 2 برابر پرتقال، 6 برابر لیمو ترش و میزان مواد مغذی آن 8 برابر سیب است.

كیوی در اصل متعلق به كشور چین است، اما اكنون مردم سراسر دنیا این میوه را مصرف می‌كنند. ایتالیا، نیوزلند، چین، فرانسه و ژاپن جزو بزرگ‌ترین تولیدكنندگان كیوی محسوب می‌شوند. این میوه به نام‌های متعددی نامیده می‌شد تا این ‌كه در سال 1959 نام كیوی برای آن انتخاب شد (كیوی برگرفته از نام پرنده بی‌پرواز بومی نیوزلند است). در سال 1974 نام كیوی به صورت نام رسمی تجاری این میوه درآمد.

كیوی چه دارد

كیوی منبعی غنی و سرشار از ویتامین ث است و مقدار ویتامین ث آن از پرتقال نیز بیشتر است. همچنین دانه‌های سیاه آن حاوی ویتامین D است. كیوی همچنین دارای ویتامین A، ای ویتامین‌های ب1، ب2، ب3   فولیك اسید و سایر ویتامین‌های گروه ب است. كیوی از میوه‌های بسیار كم‌كالری است. در  100گرم كیوی 61 كالری وجود دارد و از جهت میزان كالری همردیف زردآلو و نارنگی است. در 100 گرم كیوی 331 میلی‌گرم پتاسیم، 26 میلی‌گرم كلسیم و40 میلی‌گرم فسفر وجود دارد. مقدار پتاسیم آن از موز كمتر است، اما در مقابل از میزان منیزیم بسیار بالایی برخوردار است همچنین دارای مس، آهن و فسفر است.

پشمالوی پرخاصیت‌

كیوی این میوه پرزدار، دارای مواد غذایی بالا و میزان كالری بسیار پایینی است، به این خاطر در رده میوه‌های بسیار مفید قرار دارد. این میوه به دلیل خاصیت كاهندگی كه بر سطح‌تری گلیسیرید دارد، از غلظت خون می‌كاهد و از تنگ شدن عروق و بروز انواع سكته‌ها جلوگیری می‌كند.كیوی با داشتن آنتی‌اكسیدان فراوان خاصیت ضدسرطانی بسیاری دارد و امكان مبتلا شدن به بعضی از سرطان‌ها را كاهش می‌دهد.
مصرف هویج می‌تواند از ضعیف شدن بینایی جلوگیری كند. حتما این جمله را بارها شنیده‌اید، اما شاید تا به حال نشنیده باشید كه كیوی هم چنین خاصیتی دارد. كیوی با داشتن پیش‌سازهای ویتامین آ همچنین ویتامین ای و ث موجب حفظ سلول‌های دستگاه بینایی می‌شود. ویتامین ث موجود در كیوی موجب تقویت سیستم حفاظتی بدن می‌شود. كیوی منبع خوبی برای پتاسیم و كلسیم است. پتاسیم باعث كاهش فشار خون می‌شود. كیوی ادرارآور است. به علت كالری پایین افرادی كه تصمیم به كاهش وزن خود دارند می‌توانند این میوه را مصرف كنند.
بعد از خوردن غذاهای گوشتی قدری اسید معده خنثی می‌شود. در این شرایط آنزیم‌های كیوی می‌توانند مدت كوتاهی فعالیت كنند و این زمان كافی است كه مواد پروتئینی به وسیله این آنزیم‌ها به قطعات كوچك‌تر و قابل هضم تبدیل و تجزیه شوند. این امر، عمل هضم غذاهای سنگین در معده را آسان می‌كند، لذا خوردن كیوی به همراه غذاهای گوشتی برای هضم آسان‌تر غذا توصیه می‌شود.

چند نكته

1- كیوی خام نیز دارای مقادیر زیادی آنزیم به نام پاپایین است كه از نظر تجاری برای نرم كردن گوشت مفید است، اما احتمال دارد برای بعضی از افراد آلرژ‌ی‌زا باشد. بویژه افرادی كه به آناناس حساسیت دارند مستعد حساسیت به این میوه هم هستند.

2- كیوی را می‌توانید در دمای اتاق نگهداری كرده، آن ‌را به مدت چند روز ذخیره كنید.

3- ‌هرگز كیوی را كنار سیب و گلابی قرار ندهید. كیوی به هنگام رسیدن مقداری گاز اتیلن از خود متصاعد می‌كند این گاز باعث رسیدن میوه‌های دیگری چون سیب و گلابی می‌شود، لذا نباید محل نگهداری كیوی با سایر میوه‌ها یكی باشد.

4- در هنگام خرید كیوی اگر بر اثر فشار جزئی، نرمی زیر دستان خود احساس كردید از خریدن آن صرف‌نظر كنید.

5-‌ كیوی دارای اگزالات است. این تركیب می‌تواند موجب سنگ كلیه شود. به این علت این میوه برای افرادی كه مستعد سنگ كلیه و سنگ كیسه صفرا هستند باید با احتیاط مصرف شود.

6- اگزالات موجود در كیوی مانع جذب كلسیم می‌شود. به این علت بهتر است 2 تا 3 ساعت قبل و بعد از مصرف لبنیات این میوه را میل نكنید تا مانع جذب كلسیم نشود.

7- كیوی طلائی دارای پوستی نرم و برنزی رنگ بوده و گوشت آن به رنگ طلایی است. ارزش تجاری این نوع كیوی از انواع سبز بیشتر است.

8- كیوی را می‌توانید حلقه كرده و خشك كنید و به جای خوردن چیپس، كیوی خشك شده میل كنید.

منبع : سایت سیمرغ

طعم خوشمزه، پوست نرم و گوشت سفید مایل به كرم كدو تابستانی یكی از كاملترین افزودنی‌ها به غذا‌های تابستانی است. در گذشته كدو فقط در تابستان وجود داشت اما امروزه در تمام فصول در دسترس می‌باشد ولی در ماه می‌ و جولای تازه‌تر هستند.

كدو تابستانی از خانواده cucurbitaceae است هم خانواده گرمك و خیار، كه تنوع محصولی متفاوتی دارد.  هر نوع آن به شكل، رنگ، اندازه و طعم متفاوتی است ولی ویژگیهای یكسانی دارند. كدو سبزیجاتی كامل است كه گوشت، تخم و پوست آن خوردنی است. به علاوه بعضی از انواع كدوها گلهای خوردنی نیز تولید می‌كنند. بر عكس كدو زمستانی، كدو تابستانی را نمی‌توان برای مدتی طولانی ذخیره كرد.

تاریخچه

كدوی امروزی پیشرفته شده است كه سرمنشا آن منطقه‌ای بین گواتمالا و مكزیك است. از آنجایی كه كدو بیش از 10000 سال است كه مصرف می‌شود در ابتدا به خاطر دانه هایشان كشت می‌شد چون كدوی اولیه گوشت زیادی نداشت و مزه آن تلخ بود. با گذشت زمان كدو در سرتاسر آمریكا گسترش یافت و كدوهای گوناگونی با گوشتهای شیرین كشت می‌شدند. كریستف كلمب كدو را از سرزمین جدید(new   world ) به اروپا آورد و همانند دیگر غذاهای محلی آنجا كشت شد و ازآنجا به سرتاسر دنیا توسط مكتشفان معرفی شدند. امروزه تولیدكنندگان اصلی كدو در دنیا، چین، ژاپن، رومانی، تركیه، ایتالیا، مصر و آرژانتین هستند.

مواد موجود در 100 گرم کدو مسمایی

فوائد كدو تابستانی(مسمایی)

افزایش سلامت كلی

اگرچه مانند سبزیجات ریشه‌ای مثل بابا آدم، سیر و پیاز مقوی نیست اما در كدو تاثیرات ضد سرطانی یافت شده است.  بعضی بررسیهای آزمایشگاهی نشان داده است كه آب گرفته شده از كدو با آب تره فرنگی، كدو تنبل و تربچه از لحاظ جلوگیری از جهش سلولی(تغییرات سرطانی)یكسان است.

سلامت مردان را افزایش می‌دهد.

در بررسیهای پژوهشی، عصاره گرفته شده از كدو به كاهش اثر حالتی در مردان به نام benign prostatic hypertrophy یا BPH (بزرگی غده پروستات )كمك می‌كند. در این وضعیت، غده پروستات به طور مشكوكی بزرگ می‌شود كه می‌تواند باعث ایجاد مشكل ادراری و فعالیت جنسی شود. به خصوص در تركیب با دیگر مواد غذایی گیاهی، كدو در كاهش علائم BPH نقش موثری دارد.

محافظت در برابر بیماریهای قلبی ـ عروقی

موادمغذی موجود در این كدو بسیار موثر هستند. در سیستم طبقه بندی غذایی، كدو تابستانی سرشار از ویتامینC ، منگنز و همچنین منبع بسیار خوبی از منیزیم، ویتامین  Aكه در آن (شبه كاروتن از قبیل بتا كاروتن وجود دارد) فیبر، پتاسیم، فولات، مس، ریبوفلاوین و فسفر است.

بسیاری از این مواد مغذی برای پیشگیری از بیماریهای تصلب شرائین و بیماریهای قلبی ـ دیابتی مفید هستند. منیزیم موجود در كدو تابستانی برای كاهش خطر حمله قلبی و سكته نیز مفید است. منیزیم همراه با پتاسیم، پایین آورنده فشار خون بالا هستند. ویتامین C و بتا كاروتن یافت شده در كدو تابستانی از اكسیده شدن كلسترول جلوگیری می‌كنند. از آنجایی كه اكسیداسیون كلسترول در دیواره رگهای خونی روی می‌دهد بنابراین این مواد مغذی به كاهش پیشرفت تصلب شرائین كمك می‌كنند. بدن از ویتامین فولات به منظور كاهش متابولیك خطرناكی به نام homocysteine كه عامل حمله قلبی و سكته در سطحهای بالاست، استفاده می‌كند. و در آخر، فیبر كدوی تابستانی كاهندهكلسترول بالاست كه در نتیجه آن خطر تصلب شرائین و بیماریهای قلبی ـ دیابتی را كاهش می‌دهد.

كدو، غذایی علیه بیماریها

موادمغذی در كدو تابستانی برای پیشگیری از بیماریها مفید است. خوردن غذاهایی با فیبر بالا باعث می‌شود تا سم های سرطان زا از سلولهای کولون دفع شوند، همچنین فولات، ویتامین C و بتا كاروتن از این سلولها در برابر مواد شیمیایی كه باعث سرطان کولون می‌شود محافظت می‌كنند. آنتی ‌اكسیدانهای ویتامین C خاصیت ضد التهابی دارند كه در شرایطی چون آسم، ورم مفاصل و استخوان و آرتروزهای روماتیسمی ‌و هر جا كه تورم وجود داشته باشد موثرند. مس یافت شده در این نوع كدو نیزتاثیر بسزایی در كاهش علائم دردناك در آرتروزهای روماتیسمی‌دارد.

چگونه ذخیره و انتخاب كنیم

در هنگام خرید كدو، آنهایی را بخرید كه سنگینتر از اندازه‌شان باشد و پوستی براق و تمیز دارند. پوست آن نباید خیلی سفت باشد چون پوست سفت نشان‌دهنده بیش از حد رسیده بودن كدو و تخمهای سفت و گوشت ریش ریش است. كدو‌هایی را كه اندازه متوسط دارند خریداری كنید چون آنهایی كه خیلی بزرگ هستند ممكن است الیافی یا ریشه‌دار باشند، همچنین آنهایی كه خیلی كوچك هستند مزه خوبی ندارند.

كدو تابستانی خیلی نازك و شكننده است و باید آنها را با دقت حمل كرد. سوراخهای روی كدو نشان دهنده فساد و خرابی در آن است. كدو را باید نشسته دركیسه پلاستیكی در یخچال نگهداری كرد. در این صورت تا هفت روز می‌توان آنها را نگهداری كرد. كدو را می‌توان فریز كرد در این حالت گوشت آن نرمتر می‌شود. برای این كار دو دقیقه قبل از فریز كردن پوست آن را بكنید

منبع : سایت سیمرغ

گیاه جین سینگ از قرون باستان در کره .چین و ژاپن مورد استفاده زیادی داشته است . اخیرا" در تحقیقات انجام شده ان را گیاه سالمندان نامیده اند چرا که بواسطه
* افزایش ملایم تحریک پذیری ذهنی
* افزایش تمرکز و بهبود حافظه
* سرخوشی ملایم 
* افزایش قوای جسمی
از اختلالات ناشی از کهنسالی در این قشر قابل احترام پیشگیری می نماید.

مشخصات:
گیاهی پایا با ریشه ای سخت و دوکی شکل که به رنگ قهوه ای مایل به زرد می باشد و مزه ای شیرین و بوی مطبوعی دارد. برگهای تقریبا" بیضوی ومتوسط بر شاخه های فرعی بصورت دستجات 5 تایی با دمبرگ کوتاه قرار می گیرندو حاشیه ای دندانه ای با رگبرگ شانه ای شکل دارند.
گل های کوچک بصورت گل اذین و دستجات میوه قرمز رنگ روشن که در انتهای ساقه می رویند.

پراکندگی:
بومی شمال کره  چین(منچوری) و ژاپن می باشد البته گونه موجود در اکراین و سیبری نیز اثرات درمانی مناسبی دارند.
درایران یافت نمی شود.

بخش های مورد استفاده:
ریشه  که هر چه مسن تر باشد موثرتر است.

ترکیبات شیمیایی:
جینسینوییدها Ginsenoides ماده موثره اصلی میباشند .

خواص:
محرک و مضعف سیستم اعصاب مرکزی: بواسطه اثراتی که بر روی مواد آزاد شده در مغز ( استیل کولین، سروتونین و هیستامین ) دارد در کل افسردگی خفیف را بر طرف می کند.
 بهبود وضعیت عمومی بدن: بخصوص در دوران نقاهت بیماری
 افزایش تمرکز
 بهبود توان جنسی

موارد مصرف:
 پیشگیری
 بروز احسلاس پیری : در افراد مسن بواسطه
 1) تقویت عمومی بدن  Tonic 
 2) افزایش تمرکز  
 3) کاهش احتمال بروز افسردگی  منجر به پیشگیری از بروز احساس پیری میگردد.

درمان
ضعف دوران نقاهت : بواسطه اثرات تقویت کننده عمومی که دارد در افرادی که به تازگی از بیماری سختی بهبودی پیدا کرده اند و بخصوص در افراد مسن باعث تسریع بازگشت سلامتی فرد میگردد.
افسردگی خفیف : با تحریک عمومی سیستم عصبی و افزایش نشاط، منجر به بهبود افسردگی خفیف بخصوص در افراد مسن می گردد.
کم حافظگی : منجر به بهبود تمرکزو حافظه در افراد مسن میگردد.
دیابت : باعث بهبود در مراحل اولیه بخصوص در زمانی که عدم تحمل به تغییرات ناگهانی قند وجود دارد میگردد.

موارد احتیاط و منع مصرف:
* در افرادی که فشارخون بالا دارند مصرف مقادیر زیاد یا طولانی مدت آن منجر به افزایش فشار خون انها میگردد.
* در بیماران دیابتی منجر به افزایش احتمال بروز افت قند خون میگردد.

تداخلات دارویی:
* مصرف توام با فنلزین Fenelzine منجر به بروز علایم سرخوشی Euphria میگردد.
* مصرف توام با فراورده های کافیین دار همراه با مصرف طولانی مدت یا مقادیر زیاد جین سینگ منجر به پرفشاری خون میگردد.
* حین مصرف انسولین به همراه جین سینگ باید دز انسولین تعدیل گردد تا احتمال افت قند خون کاهش یابد.
* فعالیت ضد انعقادی وارفارینWarfarin در حضور جین سینگ کاهش می یابد و احتمال بروز لخته افزایش می یابد.

مصرف در دوران بارداری:
با توجه به افزایش میل به بروز لخته در حین بارداری بخصوص در مواردی که بارداری توام با استراحت مطلق می باشد ممنوعیت مصرف دارد.

مصرف در حین شیردهی:
با توجه به نبود تحقیقات کافی با احتیاط مصرف گردد.

منبع : سایت سیمرغ

گرچه دانه‌های زیره به نظر ساده می‌آید، اما طعمی ‌تند و معطر مانند فلفل تند به غذاهای مكزیكی و تكزاس-مكزیك می‌دهد، همچنین نقش بسیار مهمی ‌در غذاهای هندی و خاورمیانه دارد. زیره خرد شده و کامل در تمام طول سال موجود می‌باشد.

زیره سفید مانند زیره سیاه، دوكی شكل، برجسته و به رنگ زرد مایل به قهوه ای است و هر دو از یك خانواده هستند (Umbelliferae).

تاریخچه

زیره سفید بومی‌ كشور مصر است و در خاورمیانه، هند، چین و كشورهای حاشیه مدیترانه كشت می‌شده است. در طول تاریخ، زیره سفید نقش مهمی‌ در غذا و دارو‌ی مردم داشته و سنبلی فرهنگی در تمدنهای مختلف به حساب می‌آمد.

در كتاب مقدس نیز به زیره سفید اشاره شده است و آن را نه تنها چاشنی برای سوپ و نان می‌دانستند بلكه به عنوان پول رایج برای عشریه دادن به كشیشها بود. در مصر باستان نه تنها به عنوان ادویه آشپزخانه استفاده می‌شد بلكه برای مومیایی كردن فراعنه نیز از آن استفاده می‌كردند.

در زمان روم و یونان باستان نیز، زیره سفید چاشنی غذاها بود. شهرت زیره سفید به دلیل طعم تند آن بود كه به جای فلفل سیاه كه گران بود، ازآن استفاده می‌كردند. زیر سفید همچنین به دلیل خواص دارویی و آرایشی خود شهرت داشت.

در دوران قرون وسطی در اروپا زیره سمبل عشق و وفاداری بود.مردم در جشن عروسی در جیبهای خود زیره سفید می‌ریختند و همچنین به سربازان متاهل در حال اعزام و همسرانشان یك تكه نان زیره سفید می‌دادند.در سنت تازی (عربها) برای استحكام عشق خود،پاستایی از زیره سفید، فلفل و عسل می‌خوردند و براین باور بودند كه این پاستا خاصیت تقویت و تحریك كنندگی میل جنسی دارد.

فواید زیره سفید

زیره سفید فقط به خاطر مزه‌اش نیست كه در غذاهای هندی، خاورمیانه و مكزیكی استفاده می‌شود بلكه به دلیل خواص آن نیز می‌باشد.

مواد موجود در 100 گرم زیره سفید

آهن برای انرژی بیشتر و مصونیت

زیره سفید كه نام علمی‌آن Cuminum cyminum است منبع بسیار خوبی از آهن است، یك ماده معدنی كه نقش حیاتی در بدن دارد. آهن جزء لازم در هموگلوبین است كه اكسیژن را از ششها به تمام سلولهای بدن منتقل می‌كند و همچنین بخش كلیدی سیستمهای آنزیمی ‌برای تولید انرژی و متابولیسم است. به علاوه آهن سیستم ایمنی بدن را مصون نگه می‌دارد. آهن همچنین برای زنانی كه قاعده می‌شوند لازم است چون در دوره عادت ماهانه خود آهن بسیاری از بدن آنها دفع می‌شود. كودكان و جوانانی كه در سن رشد هستند و زنانی كه حامله هستند یا بچه شیر می‌دهند به آهن نیاز مبرم دارند.

زیره سفید برای هضم بهتر غذا

از زمانهای دور زیره سفید به دلیل مفید بودن برای سیستم گوارشی معروف بوده است و تحقیقات علمی‌ بسیاری برای یافتن این معروفیت انجام شده است. تحقیقات نشان داده است كه زیره سفید ترشح آنزیمهای لوزالمعده را تحریك می‌كند، تركیباتی كه برای هضم مناسب و جذب موادغذایی لازم اند.

پیشگیری از سرطان

زیره سفید دارای خواص ضد سرطانی نیز می‌باشد. در یك تحقیق آزمایشگاهی نشان داده شد كه زیره سفید از پیشرفت غده‌های كبدی و معده جلوگیری می‌كند. این اثر محافظتی در برابر سرطان به دلیل وجود رادیكالهای آزاد قوی است كه توانایی تصفیه دارند و آنزیمهای دفع مسمومیت كبد را افزایش می‌دهند. چون تصفیه و دفع سموم برای حفظ سلامت كلی حائز اهمیت است پس با خوردن زیره سفید می‌توان به آن دست یافت.

چگونه انتخاب و ذخیره كنیم.

در صورت امكان به جای پودر زیره سفید سعی كنید خود دانه‌های زیره را خریداری كنید، چون پودر آن خیلی زود طعم خود را از دست می‌دهد. در ضمن شما می‌توانید به راحتی دانه‌های زیره را هر زمان آسیاب كنید و طعمی ‌بهتر در غذای خود داشته باشید.گرچه گیاهان خشك و ادویه جات را به راحتی می‌توانید از سوپر ماركتها تهیه كنید اما سعی كنید این مواد را ازبازارهای محلی منطقه خود تهیه كنید. خیلی اوقات این مغازه‌ها این مواد را گرانتر عرضه می‌كنند كه دال بر كیفیت و تازگی محصولاتشان است. زیره‌هایی را خریداری كنید كه خشك هستند چون این اطمینان را به شما می‌دهد كه زیره‌ها تحت اشعه كشت نشده‌اند. دانه‌های زیره و پودر زیره را در ظرفی شیشه ای و سر بسته و در جای خشك، خنك و تاریك نگهداری كنید. زیره آسیاب شد‌ه تا 6 ماه تازه می‌ماند در حالیكه دانه‌های زیره تا یك سال تازه می‌مانند.

منبع : سایت سیمرغ

سیر و پیشگیری

خواص سیر از چندهزارسال قبل شناخته شده است. درنوشته های پاپیروس مصر از کارگرانی یاد شده است که بعلت عدم دریافت سیر و پیازکار را ترک کرده‌اند. در 50 سال اخیر تحقیقات دانشگاهی اثرات متعدد سیر را به اثبات رسانده است.

 سیر در پیشگیری از:

 * بروز تصلب شرایین وبیماریهای مرتبط با آن (سکته مغزی وقلبی/زوال عقل(
* افزایش چربی خون
* افزایش قند
* افزایش فشارخون موثربوده وبه آن گیاه جوانی میگویند.

خانواده:
Liliaceae
مشخصات:
گیاه علفی پیاز دار با ساقه توخالی که به ارتفاع یک مترهم میرسد. دارای پیاز که خودشامل 8-10پیازچه می باشد. زمان برداشت آن تیر و مرداد می‌باشد.

گستردگی:
منشاء احتمالی آن آسیای مرکزی بوده ودرحال حاضردرتمام دنیا کشت میگردد.

 بخشهای مورد استفاده:
 پیاز

 ترکیبات شیمیایی:
الیشین، الیسین، اینولین، اسانس، ویتامینهای A,B,C.
بوی سیر ناشی از آزادشدن سولفوردرمتابولیسم ترکیبت دی سولفیدی آن میباشد. این بو حتی پس ازمالیدن شیره سیر به پوست نیز به مشام میرسد.

خواص:

1) کاهش چربی خون: کلسترول خصوصا"LDL وتری گلیسرید منجربه کم شدن احتمال رسوب آنها درجدارعروق گردیده واز تشکیل پلاک و بروز تصلب شرایین جلوگیری می شود.

2)کاهش تجمع پلاکتی: این اثردرسیرتازه بیشتر میباشد. کاهش LDL وکم شدن تجمع پلاکتی باعث کاهش تشکیل پلاک میگردد.

3)افزایش حل شدن لخته: این اثر احتمال برطرف شدن پلاکهای جدید را بالا میبرد و احتمال بروز تصلب شرایین را کاهش می‌دهد.

4)کاهش رشدباکتری.قارچ وانگل: ناشی از ترکیب الیسین میباشد. اثریک میلی‌گرم الیسین معادل 15واحد پنی سیلین است.
 اثرات مثبت سیردردرمان اسهالهای خونی آمیبی وباکتریایی نیز گزارش شده است.

5)کاهش فشارخون: بدلیل کاهش تصلب شرایین باعث کاهش مواردبروزفشارخون میگردد.

6)کاهش قندخون: درتحقیقات جانوری به اثبات رسیده است.

موارد استفاده:

 الف)پیشگیری:

* بروز تصلب شرایین
* افزایش چربی خون
* سکته مغزی وقلبی
* اختلالات مغزی ناشی از تصلب شرایین(زوال عقل)
* افزایش قند خون
* افزایش فشار خون

ب) اثردرمانی:

* افزایش چربی خون(کلسترول وتری گلیسرید)
* نفخ شکم
* افزایش فشار خون
* افزایش قندخون
* سرما خوردگی و بیماریهای تنفسی
* میخچه مقاوم به درمان
* دردهای مفصلی-عضلانی
* کرمک

موارد منع مصرف:

* التهاب معده وزخم معده و اثنی عشر
* کاهش عملکرد تیرویید: باعث کاهش باز جذب یدتوسط تیرویید می گردد.
* قبل ازعمل جراحی: باعث افزایش احتمال خونریزی حین وبعدازعمل می گردد.

تداخلات دارویی:

* انسولین: باعث افزایش احتمال بروز افت قندخون میگردد.
* وارفارین/اسپیرین: منجربه افزایش احتمال خونریزی می شود.
* ساکوتیناویر: اثر این داروی ضدایدز را 50%کاهش می دهد.

مصرف در بارداری:

بعلت اثرات قاعده آوری وتحریک رحم از مصرف مقادیر زیاد پرهیز شود.

مصرف درشیردهی:

نامشخص می باشد ولی احتمالا" باعث تغییر بو و مزه شیر مادر می‌شود.

اثرات جانبی:

بوی بد، اسهال، حساسیت(بیشتردرمصرف موضعی)و تحریک مخاط معده

منبع : سایت سیمرغ

اگرچه میگو اندازه ای كوچك دارد اما مزه ای بسیار خوشمزه دارد و از خانواده خرچنگهاست كه می‌توان آن را به صورت گرم یا سرد سرو كرد.بعد از تن ماهی ،میگو یكی از معروف ترین غذاهای دریایی در ایالت متحده است.خوشبختانه ما می‌توانیم در تمام طول سال از آن به صورت تازه یا فریز شده بهره مند شویم.

رنگ گوشت سفت و مات میگو خام بسته به نوع آن متفاوت است و به رنگهای صورتی، خاكستری، زرد یا مایل به قهوه ای است. میگو پس از پخت مات‌تر و رنگ آن كرم یا صورتی می‌شود.

گونه میگو به بیش از 300 نوع می‌رسد. در ایالت متحده میگوی رایج میگوی آبهای عمیق است كه از نوع میگوی صورتی است.حدوداً 3 یا 4 اینچ طول دارد و به رنگ صورتی مایل به قرمز است. میگوی ببری بزرگ یكی از معروف ترین نوع میگو در آمریكاست. این میگو بزرگ 6 تا 12 اینچ طول دارد و در مناطق آسیایی نیز مصرف می‌شود.بر عكس هم خانواده های خود، لابستر و خرچنگ خار‌دار، میگو جانوری كف‌زی است و با پاهای خود در كف دریا راه می‌رود.

تاریخچه

از زمانهای بسیار دور مردم از میگو در غذاهای خود استفاده می‌كردند. بسیاری از كشورها نیز آن را در مزارع خود پرورش می‌دهند. از این كشورها می‌توان به ایالت متحده، آمریكای شمالی و جنوبی، ژاپن، تایلند و تایوان اشاره كرد.

مواد موجود در 100 گرم میگو

فوائد میگو

در سیستم درجه بندی غذایی میگو منبع بسیارخوبی از سلنیم و همچنین حاوی پروتئین فوق العاده كم چرب و كم كالری است. 6 گرم میگو دارای 23.7 گرم پروتئین است (كه 47.4 درصد پروتئین روزانه بدن رافراهم می‌سازد) و 112 كالری و كمتر از یك گرم چربی دارد. میگو همچنین منبع بسیار خوبی از ویتامین  D  و ویتامین B₁₂ است.

میگو از قلب و عروق محافظت می‌كند.

بسیاری از مردم از مقدار چربی و كلسترول موجود در میگو سردرگمند. میگو چربی بسیار كمی‌ دارد اما كلسترول زیادی دارد(در حدود 200 گرم در 4 گرم یا 12 عدد میگوی بزرگ). بعضی‌ها از خوردن میگو به دلیل كلسترول بالای آن اجتناب می‌كنند كه طبق بررسیهای انجام شده روی سطح كلسترول خون و میگو، نخوردن آن دلیل توجیه كننده ای نیست. 300 گرم میگو میزان  LDL (كلسترول بد) را 7 درصد وHDL (كلسترول خوب) را 12 در صد در بدن افزایش می‌دهد اما 2 عدد تخم مرغ بزرگ LDL را 10 درصد و HDL را 7 درصدبالا می‌برد و افرادی كه میگو می‌خورند میزان تری گلیسرید (یك شكل چربی كه در خون در گردش است) در خون آنها 13 درصد كاهش می‌یابد. حال خودتان مقایسه كنید.

6 گرم میگو 28.2 درصد ویتامین B₁₂ روزانه بدن را تامین می‌كند.  B₁₂ برای جلوگیری از فعالیت هموسیستین در آسیب رساندن به غشاهای سلول و در نتیجه ایجاد بیماریهای قلبی ـ عروقی مورد نیاز بدن است. میگو همچنین منبع بسیار خوبی از اسیدهای چرب امگا 3 است كه محافظ قلب است و اثر ضد التهابی دارد و همچنین از لخته شدن خون جلوگیری می‌كند.

مدافعی علیه بی نظمی ‌ضربان قلبی كشنده

خوردن 15 گرم ماهی یا میگو در هفته خواص الكتریكی سلولهای قلبی را بهبود می‌بخشد و از ضربه‌های نا منظم و كشنده قلب جلوگیری می‌كند. كه علت آن وجود اسیدهای چرب امگا 3 است. پس برای جلوگیری از این حالت میگو بخورید.

از فشار خون بالا جلوگیری و آن را تنظیم می‌كند

افرادی كه مقدار زیادی میگو و اسیدهای چرب اشباع نشده امگا 3 مصرف می‌كنند نسبت به افرادی كه مقدار كمتری دریافت می‌كنند فشار خون پائین‌تری دارند. تاثیرات مفید امگا 3 در افرادی كه فشار خون بالا ندارند بیشتر است. اسیدهای چرب امگا3 گردو، دانه‌ها، روغن گردو و روغن دانه كتان نیز همانند ماهی روی فشار خون اثر می‌گذارند.

اسید‌های چرب امگا 3 و سلنیم از سرطان جلوگیری می‌كنند

میگو منبع بسیارعالی از سلنیم است و 6 گرم از آن 64.2 درصد مواد معدنی بدن را فراهم می‌سازد.  طبق بررسیهای انجام شده روی حیوانات، رابطه معكوسی بین سلنیم دریافتی و ابتلا به سرطان وجود دارد. سلنیم برای جلوگیری از تكثیر سلولهای سرطانی، DNA  را بازسازی و آن را با سلولهای آسیب دیده تركیب می‌كند و apoptosis آنها را القا می‌كند،در بدن به طور متوالی خود تخریبی انجام می‌شود تا سلولهای ناهنجار و غیر عادی از بین بروند.به علاوه سلنیم با بسیاری از پروئتین ها از جمله glutathione  peroxidase تركیب می‌شود كه برای محافظت در برابر سرطان ضروری هستند، كه از این نوع در كبد وجود دارد تا از مولکولهای خطرناک سم زدایی کند.

امگا 3 موجود درمیگو همچنین سرطان روده بزرگ و راست روده( (colorectal را تا 37 درصد كاهش می‌دهد. تحقیقات نشان داده خوردن ماهی از سه نوع سرطان، سرطان خون تا 28 درصد، تومور بدخیم مغزی تا 36درصد و سرطان لنفاوی هوچیكن تا 29 درصد جلوگیری می‌كند.

مصونیت در برابر آلزایمر و بیماریهای مربوط به كهولت سن

اسیدهای چرب امگا3 ، DHA  و EPA را در خون افزایش می‌دهند و افرادی كه مقدار بیشتری از آنها در خون خود داشته باشند 47 درصد كمتر از دیگران به آلزایمر و بیماریهای ناشی از كهولت سن مبتلا می‌شوند. خوردن ماهی، دو یا سه بار در هفته حدود 300 گرم EPA+DHA را در بدن تامین می‌كند.

نكته: خوردن غذاهایی كه حاوی امگا 6 هستند از قبیل گوشت گاو، ذرت، خرما، بادام زمینی، روغن آفتابگردان و گل كاجیره را كاهش داده و بیشتر از غذاهایی كه امگا 3 دارند مثل ماهی آب سرد و میگو هفته ای حداقل 3 بار مصرف كنید.

امگا3 افسردگی را از بین می‌برد
بررسی‌ها نشان داده‌است كه افرادی كه امگا 3 بیشتری به نسبت امگا6 مصرف می‌كنند كمتر دچار التهاب و افسردگی می‌شوند. افسردگی و التهاب، cytokines(پروتئینی که بوسیله سلولهای لنفاوی آزاد می‌شود و پاسخهای ایمنی بدن را کنترل می‌کند.) بعد از التهاب را بیشتر می‌كنند. التهاب مزمن باعث ایجاد پوكی استخوان، دیابت نوع 2، بیماری قلبی و آلزایمر می‌شود كه خوردن بیشتر غذاهای حاوی امگا3 نه تنها التهاب بلكه افسردگی را نیز كاهش می‌دهد .

چگونه انتخاب و ذخیره كنید

مانند دیگر جانوران آبزی بهتر است میگو را از مغازه هایی تهیه كنید كه همیشه مواد تازه برای فروش دارند و ازفروشنده آن مطمئن باشید.میگو را می‌توان به راحتی فریز كرد. میگو فریز شده را می‌توان تا چندین هفته نگهداشت اما میگو تازه 1 یا 2 روز می‌ماند. میگو تازه باید گوشتی سفت داشته باشد و به پوست آن چسبیده باشد. نباید هیچ لكه‌ی سیاهی روی پوست میگو باشد چون این نشان می‌دهد كه پوست میگو پاره شده است. همچنین پوست آن نباید زرد رنگ یا دارای شن باشد چون این بیانگر این است كه بی سولفیت سدیم یا دیگر مواد شیمیایی روی پوست آن اثر گذاشته اند. بوی میگو نشانه خوبی برای تازگی آن است:میگوی با كیفیت بوی آب شور می‌دهد. این بو از بیرون پلاسیتك قابل تشخیص نیست بنابراین میگوهایی را كه از قبل بسته بندی شده‌اند را نخرید. بعد از خرید ماهی یا میگو آنها را سریعا در یخچال قرار دهید چون به دما بسیار حساس هستند و زود فاسد می‌شوند.

برای ماندگاری بیشتر، میگو را دراندازه های دلخواه در كیسه های فریزری بسته بندی كرده و درسردترین قسمت فریزر قرار دهید. برای باز كردن یخ میگوهای فریزشده بسته را دریخچال یا یك كاسه آب سرد قرار دهید. یخ میگو را با قرار دادن دردمای اتاق یا مایكرووی باز نكنید چون این كار باعث از بین رفتن موادمغذی و رطوبت میگو می‌شود.

اطلاعات نا‌مفهومی‌ درباره روغن وجود دارد. امیدوارم رهنمودهای زیر درباره نقش روغن در سلامتی شما، مثمر ثمر باشند. 

حقایق درباره روغن

روغن‌هایی که از سبزیجات، آجیل‌ها و دانه‌ها گرفته می‌شوند، اسید‌هایچرب ضروری را که برای عملکرد مغز و اعصاب مهم می‌باشند را فراهم می‌کنند. روغن‌هایگیاهی که در سوپر مارکت‌ها یافت می‌شوند تحت فرایندهای شیمیایی و حرارتی تهیهشده‌اند که کیفیت روغن را از بین می‌برند- پختن، تقطیر، عصاره گیری، تصفیه و موادنگهدارنده فراوان. علاوه بر این، خیلی از این روغن‌ها در معرض نور و آفتاب قرارمی‌گیرند و پر از آفت‌کش‌ها می‌شوند. همه این موارد باعث تشکیل رادیکال‌های آزادمی‌شوند که به خواص مفید اسیدهای چرب آسیب می‌رسانند. برای اطمینان از خرید روغن،روغن‌های کم فراورده شده را خریداری کنید. حتما روغن را ظرف 3 ماه مصرف کنید تا ازفاسد شدن آن جلوگیری شود. روغن را در یخچال یا در شیشه‌ای در تاریکی قرار دهید.

چربی: خوب، بد و بسیار بد

سه نوع چربی وجود دارد. چربی های تک گانه غیر اشباع، چند گانه غیر اشباع واشباع شده. چربی‌های تک گانه غیر اشباع شامل روغن زیتون، کنجد، کانولا، بادام، ماهیو بزرک می‌شوند. این دسته از چربی‌ها خیلی مفید می‌باشند و حاوی اسیدهای چربی ازقبیل امگا 3 و اسید لینولینک گاما (GLA) هستند که برای رشد و عملکرد مغز، سلامتپوست، سلامت عروق، عملکرد صحیح سیستم ایمنی بدن، باروری مهم و ضروری می‌باشند. مارگارین، روغن ذرت، روغن آفتابگردان، روغن هیدروژنه گلرنگ جزء چربی‌های چند گانهغیر اشباع می‌باشند. متاسفانه، این چربی‌ها تصفیه شده هستند و دارای حجم زیادی چربیغير اشباع می‌باشند. چربی غير اشباع به وسیله روغن نباتی هیدروژنه به وجود می‌آید ودر ایجاد سرطان و بیماری قلبی سهم دارد. چربی‌های اشباع شده که خیلی مضر می‌باشندشامل کره، روغن بادام زمینی، نارگیل و پیه خوک هستند. این دسته از چربی‌ها سطح تریگلیسیرید و کلسترول را افزایش می‌دهند و در نهایت منجر به سکته و حمله قلبیمی‌شوند. بنابراین از خوردن آنها اجتناب کنید.

دو روغن عالی، روغن زیتون و کنجد

روغن زیتون تاثیرات مفیدی روی لیپیدهای خون دارد و فشار خون را پایین می‌آورد. بر اساس سازمان بهداشت جهانی (WHO)، نزدیک به 60 درصد سکته‌های قلبی و 50 درصد بیماری‌های قلبی بر اثر فشار خون بالا ایجاد می‌شوند. فشارخون بالا هر سال عامل مرگ 1.7 میلیون نفر می‌باشد. اخیرا یک پژوهش حاکی است که مصرف روغن زیتون فشار خون را پایین می‌آورد.(فشار خون سیستولیک و دیاستولیک)

روغن کنجد

پر مصرف‌ترین روغن بین چینی‌های صد ساله روغن کنجد می‌باشد. این روغن به سبب طعم آجیل مانند خود خیلی لذیذ می‌باشد و همچنین خواص درمان بخش قابل توجه‌ای را در خود دارد. چینی‌ها روغن کنجد را سازنده خون، مفید برای کبد و کلیه و روده محسوب می‌کنند. این روغن غنی از اسید فیتیک و آنتی اکسیدان می‌باشد که از سرطان جلوگیری می‌کند. برای بهبود سلامتی به غذا و سالادها روغن زیتون اضافه کنید تا همچنین طعم آنها را افزایش دهید. روی غذا یا دسر دانه یا روغن کنجد بریزید. دیگر انتخاب‌ها، روغن گردو، بزرک و سویا می‌باشند.

منبع : سایت سیمرغ